Kaç yaşındayım tam hatırlamıyorum. Teknemize atladık ve limandan ayrıldık. Babamın gözü ufukta toplanmış teknelerde. Bir buluşma var ama benim pek umrumda değil. Ayakta durmama koşuluyla babamdan elimi denize sokma izni aldım. Önce bir parmağımı, sonra diğerini ve ardından tabii ki tüm elimi. Denizle buluşma. Merhaba deniz, ben Taner. Çocukluğuma dair hatırladıklarımın büyük bir bölümü o teknede saklı. İlk bulantım, ilk güneş çarpması, ilk korku, ilk sessizlik ve belki de ilk özgürlük. Dalgaların hep çok fazla şey söylemek ister gibi hareket ettiğini düşünürdüm. Hâlâ aynı fikirdeyim.&nbsp;Baştan söyleyeyim burada Allie Crow Buckley’i daha yakından tanımak için toplandık. Onun Los Angeles’ta, okyanusa bakarak kaleme aldığı şarkı sözleri döne dolaşa bana ulaştı. Hoş iletişimi denizden kurduğumuz sürece ben de onun için yazdıklarımı bir şişenin içine koyup Boğaz'a bırakarak bir gün ona ulaşma ihtimalini sevebilirim. Hatta sevdim bile. “Uyumaya gittiğimde bolca berrak rüya görüyorum.” sözünü bir arkadaşım söylese hemen dikkatimi çekerdi. Buckley için de durum farklı olmadı. 30 yılını iki şehirde geçirmiş biri olarak Buckley'in yerini yurdunu bilmeyen ve daima yollarda kalmayı seven ruhuyla karşılaşmak beni heyecanlandırdı. Onun müziğinin duyular üzerinde arındırıcı bir etkisi var. Güçlü vokaller ve özgün enstrümantasyon, deniz kenarında olmanın ve çıplak ayakları kuma gömmenin rahatlığıyla buluşunca kalp kırıklığı ve özlemden beslenen anlatılar içinde kaybolmamak mümkün değil. Haydi gelin kaybolalım.<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-29T07:50:48.340Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Allie Crow Buckley, Hanging Tough" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Allie Crow Buckley, Hanging Tough <hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bir şehirden diğerine:&nbsp;San Francisco, Venedik, Mendocino County, New York, Malibu, Yeni Zelanda. Bunlar Allie Crow Buckley’in şimdiye kadar yaşadığı yerler. Kiminde doğdu kiminde ilk kez denize girdi kiminde liseye başladı kiminde balet olarak sahne aldı kiminde âşık oldu kiminde de şiirler yazdı. Her gün muhakkak Lucinda Williams dinleyen bir anne ve King Crimson’dan başlayıp progressive rock’ın her durağına uğramadan geçmeyen bir babanın yarattığı müzik dolu ortamlarda büyüyen Buckley’in tercih hakkı ise hep Black Sabbath’tan yana oldu. Klasik eğitim almış bir dansçı olarak büyüyen Buckley’in sahnede performans sergileme özgüveni hiçbir zaman müziğe dolanmadı. Şiir, mitoloji ve yaratıcı metinlere karşı daima ilgi duyan Buckley, 22 yaşının bir gününde, New York’ta uyandığı bir sabah, o ana kadar yazdıklarını sevdiği müzikle eşleştirerek şarkı sözlerine dönüştürmeye karar verdi. Her şeyin aynı, tek bir şeyin farklı olduğu sabahlar…Denize bakma durağı:&nbsp;Daha önce hiç okyanusa bakmadım, kıyısında da kalmadım. Fakat Allie Crow Buckley’in okyanusa dair söylediği “Her yönden çok büyük ve çok iyi hissettiriyor. O kadar temizleyici ki müthiş bir doğa gücü. Çok minnettarım. Hayatımın deniz kenarında olmadığını hayal edemiyorum.” sözleri sanki bana ait. Turgut Uyar’ın Göğe Bakma Durağı şiiri aklıma geldi. İçimden denize bakma durağı diyerek gülümsedim. Bana sorarsanız herkesin biriktirdiği bir şeyler vardır. Kimisi hikâyeleri kimisi duyguları kimisi anıları kimisi kurumuş yaprakları kimisi bir daha aynısını bulamayacağı taşları biriktirir. Muhakkak biriktirir. Buckley de hep şiirler biriktirdi. Zihnindeki düğümü çözünce de hepsi birden konuşmaya başladı. 22’sinde New York’ta uyanan, 24’ünde kendini akıntıya bıraktı, bilinç akışında yaşamaya başladı. Niyetini belli edince de önce insanlar geldi, ardından müzik ortaya çıktı. 2019’da adı kondu: So Romantic. Altı şarkılık kısaçalarda Buckley’in mistik vurguları şarkı sözlerine taşıdığı hikâye anlatma yeteneğiyle karşılaşmak mümkün. Hoş geldin.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-29T07:52:49.301Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Allie Crow Buckley, Moonlit and Devious" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Allie Crow Buckley, Moonlit and Devious<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Ataerkil öncesi bir medeniyet:&nbsp;Denize gitme planları yapılan günün öncesi. 2018 yılında birkaç arkadaşıyla birlikle Toskana’nın kuzeyinde araba yolculuğuna çıkan Allie Crow Buckley, mola verdikleri bir kasabada daha uzun süre kalma kararı verdi. Bazen gitmemek için birinin sözlerine ya da geçmişin izlerine gerek kalmaz. Bir ağacın güneşi arayan dalı bile yeterli olur kalmaya. Buckley için de öyle oldu. Bir gece, sonra bir gece daha. Bir selam, sonra bir selam daha. Bir cümle, sonra bir cümle daha… Yaşananlar üst üste eklendikçe Buckley, kaldıkları yerin milattan önce 6. yüzyıla dek varlığını sürdürmüş Etrüsklere ait olduğunu öğrendi. Burada haftalar geçiren Buckley, ataerkil öncesi bir medeniyetin izlerini sürdü. Yeryüzüne tapan bir toplumun açtığı patikalarda yürüdü, kayboldu. Orada yazılan sözler ve şiirler, üç yıl sonra tüm dünyanın topraklandığı bir dönemde Moonlit and Devious adıyla Buckley’in ilk albümüne dönüştü. Bağımsızlık duygusu uyandıran, benliğin kontrolünü ele geçirmeye çalışan 10 şarkı…&nbsp;Babam motoru durdurdu. Teknenin denizle ortaklaşa çıkardığı hüzünlü sesler, artık bileğine kadar ıslanmış elimin merakla beklenen final performansı bekleniyordu. Son kez parmaklarımı açtım, arasından sızan suyun gücüne bir kez şaşırarak kapanışı yaptım ve sözü Turgut Uyar’a bıraktım.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(151, 41, 21); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(151, 41, 21); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalımTuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorumBu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibiSularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyorSeni aldım bu sunturlu yere getirdimSayısız penceren vardı bir bir kapattımBana dönesin diye bir bir kapattımŞimdi otobüs gelir biner giderizDönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güçBir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsinSeni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlatDurma kendini hatırlatDurma göğe bakalım</blockquote>Turgut Uyar, Göğe Bakma Durağı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu zamana kadar Keşif Sahnesi’ne konuk olan sanatçıların tamamını Spotify çalma listemizden dinleyebilirsiniz.<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/playlist/0iwKbnFzMqo2I9cGXt0hdT?si=kCZBzDYYTA6jcV05yzxUaQ" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2021/3/2021-04-29T08:12:34.056Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a><a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://link.apostonews.com/click?uri%3DaHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP2lzc3VlPTYwN2ZkZTY3YTMwMjYwMDAwNzZkZTdiNiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVjMTgzZmZkNDkzOGIyMTFhMmRkNDJiJnN1YnNjcmliZXI9NjAzMzdlNDM2YTkzODAwMDA3ZGEyMTAyJnNvdXJjZT1lbWFpbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZvcGVuLnNwb3RpZnkuY29tJTI1MkZwbGF5bGlzdCUyNTJGMGl3S2JuRnpNcW8ySTljR1h0MGhkVCUyNTNGc2klMjUzRDFibjhlZ0JoUUs2SGZUd2kzMFg5anc%3D&amp;source=gmail&amp;ust=1619247723537000&amp;usg=AFQjCNEGlqmVb5VFuQf_QgtjsfDJeX8iwg" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP2lzc3VlPTYwN2ZkZTY3YTMwMjYwMDAwNzZkZTdiNiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVjMTgzZmZkNDkzOGIyMTFhMmRkNDJiJnN1YnNjcmliZXI9NjAzMzdlNDM2YTkzODAwMDA3ZGEyMTAyJnNvdXJjZT1lbWFpbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZvcGVuLnNwb3RpZnkuY29tJTI1MkZwbGF5bGlzdCUyNTJGMGl3S2JuRnpNcW8ySTljR1h0MGhkVCUyNTNGc2klMjUzRDFibjhlZ0JoUUs2SGZUd2kzMFg5anc=" rel="noopener noreferrer" target="_blank" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;"></a>

Duende

Baştan söyleyeyim burada Allie Crow Buckley’i daha yakından tanımak için toplandık. Onun Los Angeles’ta, okyanusa bakarak kaleme aldığı şarkı sözleri döne dolaşa bana ulaştı.


ie Crow Buckley ile ilgili hikayeler