Sevgili Merve, Sevgili Derin-&nbsp;Öncelikle, mektuplarınızı büyük bir keyifle okudum! Ve tabii ki okurken bolca düşündüm.&nbsp;Derin’in, ‘Şehirden çıkıp ormanda olduğumuzda, yol yaptığımızda, farklı yerlerde yaşayan insanlarla tanıştığımızda, bir şekilde doğayı daha iyi mi tanımaya başlamıyor muyuz?’ sorusunda bunları yapınca doğayı daha iyi tanımamızı sağlayan, bizi sürdürülebilir kılan ne diye düşünerek başladım. &nbsp;Anlayacağınız, gezip görmek ve sürdürülebilir olma ilişkisini düşünürken önce ‘gezip görmek’ konusunu düşüneyim ilk bir dedim. Gezip görmek dediğimiz, bence en temel anlamıyla keşfetmek. Bence seyahat etmekte hoşumuza giden keşfetme moduna girmek, günlük hayatta izlediğimiz ‘otomatik pilot’ modundan çıkmak. Çevreni tanımaya zaman ayırmak. Ayaklarımın bastığı yeri tahmin etmemek, bakmak. Karşı karşıya geldiğin bir insanın yabancı olması. Nereye gideceğini bilmemek. Sonsuz seçeneğe sahip olmak, ve hayatına dair kontrolde hissetmek.&nbsp;Kalıplara ve alışkanlıklara, rutinlerimize çok bağımlıyız. O kalıplardan çıkabilmek, sıfırdan düşünüp tercih yapabilmek belki de seyahatte bizi sürdürülebilir kılan ve hoşumuza giden. Seyahatler yeni birer sayfa benim için. Ama bence bunun için illa çok uzun yolculuklara ihtiyacımız yok, çok uzaklara gitmeden de gezip görebiliriz, keşfedebiliriz, tazelenebiliriz. Yeter ki meraklı gözlerle bakalım, keşfetme hevesi güdelim, dünyayı anlamaya çalışalım. Özgürce düşünelim.Merve hemşirem, sonra da senin sorularına geçti zihnim. Bize ‘ideal tatil rotalarından’, ‘like alacak destinasyonlardan’ bahsettin. ‘Neden?’ sorusu canlandı yine zihnimde. Kendi deneyimlerimi düşündüm, ve farkına vardım ki bahsettiğin durumlarda aslında ilgimi çeken şey o gördüğüm, kusursuz görünen lokasyondan ziyade ‘orada olduğum kusursuz anın’ hayali. Tıpkı ‘mükemmel insanların ve ailelerin’ olduğu otel reklamları gibi, bize sunulan şey bir lokasyondan ziyade bir hayal aslında. Hem de paketlenmiş, tüketilmeye hazır bir şekilde sunuluyor. O kadar hızlı ve ‘otomatik pilotta’ yaşıyoruz ki bazen, hayalin bile hazırını tercih ediyoruz. Dediğin gibi, bu paketlenmiş hayalleri gerçekleştirmeye çalışmak hiç sürdürülebilir değil. Kalıplardan çıkıp özgürce hayal edebilsek, o ‘herkesin’ gittiği yere gitmek, o trene binmek mi isterdik gerçekten? Sanmıyorum. Herkes o kadar biricik ki, her seyahat hayali nasıl aynı olsun? &nbsp;<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://youtu.be/FV3qnr5kzWA" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/8/2022-09-29T13:17:14.478Z.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>‘Mükemmel aile’ hayali derken ne kast ettiğime kısa bir bakış 👆‘Çok gezen mi sürdürülebilir olur, çok okuyan mı?’ sorusuna cevabın ne peki diyecek olursanız, bence ikisi de değil. Kendini ve çevresini anlamaya çalışan sürdürülebilir olur bence. Gezmek de okumak da buna yardımcı olduğu için, sürdürülebilirliğimize katkıda bulunur diyebiliriz tabii. &nbsp;Bu arada, bu kadar seyahat konuşmuşken, seyahat konusunda düşündüğüm bir şey var. Adalar çok iyi hissettirmiyor mu? Gerçekten ayak bastığım an zamanın yavaşladığını hissediyorum. Acaba adaları mı konuşsak bir dahakine?&nbsp;&nbsp;Sevgiler,Naz&nbsp;


Size cevap yazmaya kendime bu soruyu sorarak başladım.

Gezip görmeyi bizim için özel ve farklı kılan şey ne? 

Bütün filozofların, sanatçıların, bilim insanlarının günlük rutinleri ve bu rutinler içerisinde yer edinerek alışkanlık haline getirilmiş çalışma düzenleri vardı.&nbsp;Örneğin, 18 yüzyılda yaşamış Alman filozof Immanuel Kant her sabah 5'te uyanır, çayını içer, piposunu tüttürür, öğle yemeğine kadar çalışır, 16:00 sularında yürüyüşe çıkardı. Benjamin Franklin de hayatı boyunca sıkı bir programa uydu, güne sabah 4:00'te uyanarak başladı, kahvaltı yapar ve gün için neler başaracağını düşünürdü. 8:00 - 12:00 saatleri arasında çalışırdı. Öğle yemeği 12:00-1:00 arasıydı, daha sonra saat 5'e kadar yeniden çalışırdı. Charles Darwin, sabah 7:00'de uyanır, ardından kısa bir yürüyüş ve kahvaltı yapardı.&nbsp;Aristoteles'e mal edilen bir söz vardır, "Sürekli ne yapıyorsak biz oyuz. Mükemmellik bir eylem değil, alışkanlıktır." Popüler kişisel gelişimin de diline pelesenk olmuş kavramlardan biri alışkanlık konusu. Fakat gerçekten üzerine düşünüldüğünde çalışmaktan spora, kitap okumaktan, meditasyona bazı şeyleri alışkanlık haline getirmek hem o işi daha verimli bir biçimde yapmanın anahtarı, &nbsp;hem de "Ee şimdi ne yapmalıyım?" şeklindeki soru ve kararsızlığa yer bırakmadığı için zamanı daha etkili kullanmanın da önemli adımlarından biri. <img src="https://images.aposto.com/2021/10/4/1637247201575.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bu noktada benim 3 Dilara Modu olarak adlandırdığım takım işin içine giriyor. Bir mühendisin bu rutinleri belirleyerek bir ajanda ve programda yerleştirmesi, yani sistemi kurması gerekiyor öncelikle. Sonrasında otomatik pilot modunda işçinin mühendisin kurduğu günlük rutinleri yerine getirmesi ve ardından belirli aralıklarla deneticinin her şeyin yolunda gidip gitmediğini, ne kadar ilerleme kaydedildiğini denetlemesi gerekiyor. Benim için mühendis pazar akşamları çalışırken, denetici ise genellikle aylık döngülerde ofise uğruyor.Mühendisin dikkat etmesi gereken önemli şeyin şu olduğunu düşünüyorum, yapay teslim tarihi. Eğer ki bir işi yapmak için sonsuz zamanınız varsa, bir ara Almanca öğreneceğim diyorsanız muhtemelen asla Almanca öğrenemeyeceksiniz. Nitekim literatürde de bu konuyu anlatan bir terim var, Parkinson Kanunu.&nbsp;Parkinson yaptığı deneyler sonucunda şöyle bir sonuca ulaşıyor, "Şeyler onları tamamlamak üzere verilen sürenin tamamını kapsayacak biçimde genişlerler." Bu demek ki, eğer tezinizi yazmanız için bir yılınız varsa, muhtemelen tam olarak bir senede tamamlarsınız. O yüzden yapmanız gereken daha doğrusu mühendisin dikkate alması gereken herhangi bir görev belirlediğinde (bu beş kilo vermek de olabilir, makale yazmak da, çamaşır yıkamak da) bunun için bir bitiş tarihi belirlemesi. Okuma programı çıkartmak ve yıl sonuna kadar hangi kitapların okunacağını belirlemek de bunun bir parçası olabilir.&nbsp;

Dilozof

• ABD Ulusal Ulaşım Güvenlik Kurumu'nun (NTSB) geçtiğimiz yıl gerçekleşen ve sürücünün hayatını kaybettiğini Tesla Model 3 kazası hakkında yayınladığı rapor, insan kaynaklı hataların yanı sıra aracın otomatik pilot sisteminin kazanın gerçekleştiği yol ve sürüş koşulları için eksikleri olduğunu <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.engadget.com/2020/03/20/ntsb-tesla-model-autopilot-crash-report/?utm_campaign=homepage&amp;utm_medium=internal&amp;utm_source=dl">vurguluyor.</a>

otomatik pilot ile ilgili hikayeler