Cumartesi günü🏀&nbsp;NBA, Toronto Raptors-Los Angeles Lakers, 02.30/S Sport⚽️ Premier League, Newcastle United-Arsenal, 15.30/beIN Sports⚽️ Bundesliga, Bayern Münih-Union Berlin, 17.30/tivibu SPOR 1⚽️ Premier League, Liverpool-Brighton, 18.00/beIN Sports⚽️ Premier League, Bournemouth-Manchester City, 18.00/beIN Sports⚽️ Süper Lig, Beşiktaş-Kasımpaşa, 19.00/beIN Sports⚽️ Serie A, Udinese-Juventus, 20.00/S Sport⚽️ Bundesliga, Borussia Dortmund-RB Leipzig, 17.30/tivibu SPOR 1⚽️ Serie A, Monza-Milan, 22.45/S Sport

Punto 

📚 Ne okuduk?&nbsp;Defector'dan Owen Lewis, Suudi Arabistan'da rejimin taze tenis merakının muhasebesini <a fr-original-style="" href="https://defector.com/saudi-arabia-got-what-it-wanted-from-the-six-kings-slam" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yapıyor</a>.🎥 Ne izledik?&nbsp;Coaches Voice'ta Edin Terzic, Borussia Dortmund-PSG yarı final eşleşmesindeki taktiklerini <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=7cVKRuTq2Ss" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">açıklıyor</a>.🎧 Ne dinledik?&nbsp;UFC neden Donald Trump'ın başkanlığı için bu kadar bastırıyor? Karim Zidan ve Elie Bleier'in In The Red Corner podcast serisinin ilk <a fr-original-style="" href="https://www.sportspolitika.news/p/ufc-trump-podcast-red-corner-mma-politics" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bölümü</a>.😱 Neye şaşırdık?&nbsp;İsveç'te sezonu namağlup ve gol yemeden tamamlayan Angelholms FF'in şampiyon olamamasına. The Athletic'ten Elias Burke'ün <a fr-original-style="" href="https://www.nytimes.com/athletic/5866359/2024/10/24/invincible-season-angelholms/?smtyp=cur&smid=tw-nytimes" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">haberi</a>.

Borussia Dortmund taraftarları, yeni formatıyla daha kalabalık ve daha yoğun hâle gelen Şampiyonlar Ligi’ni sert bir üslupla karşıladı. “Sarı Duvar”, sözünü hiç sakınmayan bir şekilde “UEFA MAFIA” grafitisine boyandı ve slogana eşlik eden pankartlarda da hedefin UEFA’nın maç sayısını artıran yeni Devler Ligi formatı olduğu açıkça ortaya kondu.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Borussia Dortmund taraftarı, Avrupa futbolunun tek yönetici gücünü spordan çok parayı önemsemekle itham etti ve bir başka pankartıyla da tüm taraftarlara “Oyunu sahiplenin” mesajı verdi.</li></ul>Tribünlerin protesto alanına dönüşmesi, politik mesajlara ev sahipliği yapması Almanya için hiç de şaşırtıcı değil. Hatta Almanya bu anlamda küresel taraftar kültürü adına önemli bir açığı kapatıyor, bir yük taşıyor denebilir. Neredeyse her kentte, her stadyumda örgütlü bir taraftar gücünün futbolda olup bitenlere dair sessiz kalmayı reddettiğini, kendi sözünü söylemeye cüret ettiğini görüyoruz. Kimse “bize ne”, “biz mi değiştireceğiz”, “zamana ayak uyduralım, yenilgiyi kabullenelim”, “endüstriyel futbol abi” falan demiyor. Çünkü tribünler, sosyal hayatın bir parçası olarak futbol ve ötesi hakkında söz söylemenin kamusal adreslerinden biri olarak görülüyor.Bu arada: Yeri gelmişken Borussia Dortmund-Celtic maçında Filistin bayrakları açan İskoç taraftarların, Alman polisi tarafından saldırıya uğradığını hatırlatmak lazım. Alışıldık polis saldırılarının ötesinde maalesef politik Alman tribünlerinde Filistin yanlısı bir ses duyabilmek güç.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kendi sponsoruna tepki gösterebilmek</h2>Nitekim Dortmund taraftarlarının bundan önce ses getiren protestosu silah üreticisi Rheinmetall ile imzalanan sponsorluk anlaşmasına dairdi. “Kulübe para sağlasın da ne olursa olsun” mantığının yerleştiği Türk tribünlerinin aksine Borussia Dortmund taraftarları, 20 milyon avroluk sponsorluk parasının reddedilmesi için kendi kulüplerini en sert şekilde eleştirdiler. Hâlâ Signal Iduna Park’ta her maçta taraftarın bu “kanlı parayı” kabul etmediğine dair sloganlar atılıyor, pankartlar asılıyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">‘Futbol halka aittir’ vs&nbsp;‘Futbol milyarderlere aittir’</h2>Spor sahaları gün geçtikçe daha fazla “sporla aklanma” stratejisi güden devletlerin ve şirketlerin oyun alanına dönüşürken buna muhalefet de çoğunlukla sembolik kalıyor. Özellikle bu akımın merkezi hâline gelen İngiliz futbolunda sırasıyla Rusya’nın, Birleşik Arap Emirlikleri’nin, Suudi Arabistan’ın at koşturması ufak çaplı itirazlar sessizlikle geçiştirilerek kabullenildi.<img src="https://images.aposto.com/2024/9/5/1728041936947.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kazanılan başarı, futbolun kirli politikalara alet edilmesini örtbas etti. Newcastle United taraftarlarını henüz birkaç yıl önce bir gazeteciyi öldürtüp parçalara bölen Suudi Arabistan veliaht prensinin maskelerini gururla takarken izledik. Geçen yıl Şampiyonlar Ligi’nde Bayern Münih taraftarları Manchester City eşleşmesi sırasında “Glazer’lar, Şeyh Mansur’lar ve tüm otokratlar dışarı”, “Futbol halka aittir” pankartları açarken buna karşılık City’liler, kulübü mevcut görkemine kavuşturan BAE kraliyet ailesine destek tezahüratlarında bulundu.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Almanya’nın İngiltere’den farkı</h2>Almanya’nın örgütlü taraftarları, kendi takımlarının ötesinde futbola dair bir sorumluluk hissederek eleştirel söylemler geliştirir, bunu eyleme geçirirken futbolun mucidi İngilizlerin “futbol halka aittir” savını savuşturmak için başarı vaadine kanması ve adeta “Hayır efendim, futbol şeyhlerimize, lordlarımıza, milyarderlerimize aittir” diyebilmesi bu anlamda oldukça çarpıcı.&nbsp;Kuşkusuz Almanya’da kulüplerin büyük oranda üyelerine ait olması geleneği, profesyonelliğin rakip ülkelere göre çok daha geç (1963) yerleşmesi ve amatör ruhun korunması, yerelin güçlü olması, stadyumlarda bilet fiyatlarının hâlâ İngiltere’ye kıyasla daha karşılanabilir olması gibi etkenler, tribünlerin ülkenin en dinamik “kamusal alan”larından biri hâline gelmesinde rol oynuyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">‘Uzaktan kumanda edilmeyeceğiz’</h2>Bundesliga yönetiminin geçen sezon medya haklarının %8’ini yaklaşık 1 milyar dolar karşılığında 20 yıllığına Suudi Arabistan destekli CVC veya Blackstone’a satma girişimi ülke genelinde stadyumlarda düzenlenen protestolarla engellenmişti. Ortak eylemlerde temel vurgu “uzaktan kumanda edilmeyeceğiz”di ve taraftarların sahaya fırlattığı oyuncak arabalar uluslararası haber ajanslarının da epey hoşuna gitmişti.Bırakın medya haklarının yabancı tekellere satılmasını, Alman taraftarlar Bundesliga maçlarının çeşitli reklam-pazarlama anlaşmalarıyla yurt dışında oynanmasını beraberinde getiren “Relevent Sports anlaşması” gibi girişimlere dahi karşı.&nbsp;Bundesliga yönetimi Relevent Sports’la, ligin ABD’deki yayın hakları sözleşmesini geliştirmeyi hedefleyen bir anlaşma imzaladı. NFL ekibi Miami Dolphins’in Donald Trump hayranı sahibi Stephen Ross’un sahibi olduğu Relevent’ın UEFA dahil olmak üzere birçok Avrupa kurumuyla, ligiyle anlaşmaları var. Relevent’ın La Liga ile anlaşması yakın zamanda ABD’de oynanacak İspanya ligi maçlarını beraberinde getiriyor. Benzeri bir şeyin Almanya’da olması ise yakın gelecekte çok zor. 2018’de Bundesliga'yı yöneten DFL’in eski başkanı Christian Seifert, hiçbir Bundesliga maçının yurt dışında oynanmayacağına dair söz vermek zorunda kalmıştı. Benzer söz geçen yıl Peer Naubert tarafından tekrarlandı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">50+1 nedir? İngiltere Premier League ve Şampiyonlar Ligi’nin etkisiyle futbolda ticarileşmenin bambaşka bir boyuta evrildiği 1990’larda Alman futbolu bu akıma 1998’e kadar direndi. Ancak bu yıl alınan kararla kulüplere futbol organizasyonunu borsada işlem gören ayrı bir limited şirket aracılığıyla yürütme hakkı tanındı. Bu şirketin tamamen satılmasını önlemek içinse 50+1 olarak bilinen kural getirildi. Buna göre söz konusu şirketin hisselerinin çoğunluğu (en az 50+1'i) her zaman kulüp üyelerine ait olacaktı.</li></ul><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Taraftar etkisine bir başka örnek:&nbsp; Bayern’e tarihini ‘hatırlatan’ grup</h2>Yakın tarihte Almanya’da taraftar gruplarının önemini gösteren en önemli olaylardan biri Bayern Münih’in taraftarları sayesinde kendi tarihiyle barışmasıydı. Efsane Yahudi başkanı Kurt Landauer’in 1933’te Nazilerin meşum Güney Almanya paktıyla kulüpten ve ülkeden uzaklaştırılmasıyla başlayan Bayern’in “Yahudisizleştirilmesi” süreci savaş sonrası da sürmüş, kulüp 1933 öncesi figürlerine dair amnezi yaşamaya 2000’lere kadar devam etmişti. <img src="https://images.aposto.com/2024/9/5/1728042457405.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bu dönemde tribünlere çoğunlukla hakim olan sol tandanslı taraftar gruplarının da içinde yer aldığı kulüp tarihi çalışmaları daha etkili ve cesur bir hâl aldı. 2001’de Uli Hoeness, kulübün Yahudi mirasıyla ilgili soruları “Ben o zamanlar doğmamıştım” diyerek savuşturabilirken 2002’de kurulan Schickeria München taraftar grubu, hem Kurt Landauer’i kulübe yeniden hatırlattı hem de ülke futbolunda bir “Soykırım Anma Günü” düzenlenmesine önayak oldu. Bu çabaların ardından 110. kuruluş yıl dönümünde revize edilen kulüp tarihçesi 1933-1945 sürecini ve öncesinde Yahudilerin rolünü gerçeğe çok daha yakın şekilde yansıttı. Ayrıca 2015’te Allianz Arena’nın önündeki meydana Kurt Landauer’in adı verildi.

Borussia Dortmund taraftarları, Şampiyonlar Ligi'nin yeni formatını UEFA'yı "mafya" ilan eden koreografisiyle karşıladı. Bu sert tepki, Alman futbolunu yakından takip edenler için hiç de sürpriz değildi.

Almanya neden futbolda protestonun merkezi?

Avrupa kulüp futbolunda 2023/24 sezonuna son nokta yarın konuyor, sezonun en büyüğü belirleniyor. Futbolun beşiği İngiltere’nin en büyük mabedi Wembley’de “seri şampiyon” Real Madrid’in rakibi sezonun sürprizi Borussia Dortmund.Geçen sezon Bundesliga’da şampiyonluğu son haftada elleriyle Bayern Münih’e teslim eden ve Alman futbolunun Bayern makinesine karşı kazanmaya en çok yaklaşma günahını işlediği için en çok kaybedeni hâline gelen Borussia Dortmund’un burada olmasını kimse beklemiyordu kuşkusuz.&nbsp;F grubunda Newcastle United, PSG ve Milan’la eşleştiklerinde onların 3. bile olamayacağını düşünenler çoğunluktaydı. İlk 2 maçta gol dahi atamadıktan sonra oynadıkları 4 karşılaşmada yenilmeden 10 puan topladılar ve gruptan lider çıktılar. 2. turda PSV’yi, çeyrek finalde Atletico Madrid’i, yarı finalde PSG’yi “Sarı Duvar”ın ruhani liderliğinde mağlup ettiler ve 2013’te Bayern Münih’e kaybettikleri maçtan sonra ilk kez Devler Ligi finalini gördüler.&nbsp;1997’de Juventus’u 3-1 yenerek tarihindeki ilk ve tek Şampiyonlar Ligi kupasını kazanan Borussia Dortmund, bu sezon Bundesliga’yı 5. bitirerek beklentilerin altında kalsa da Kupa 1’de deyimin tam anlamıyla tarih yazmak için sahaya çıkacak.<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Muhtemel 11'ler: B. Dortmund (4-2-3-1) - Kobel; Ryerson, Hummels, Schlotterbeck, Maatsen; Emre Can, Sabitzer; Adeyemi, Brandt, Sancho; Füllkrug.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">R. Madrid (4-3-1-2) - Courtois; Carvajal, Nacho, Rüdiger, Mendy; Valverde, Kroos, Camavinga, Bellingham; Rodrygo, Vinicius Junior.</li></ul><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Seri şampiyon: Real Madrid</h2>Karim Benzema’yı kaybettiler ve yerini tam anlamıyla doldurmadılar. Luka Modriç ve Toni Kroos birer yıl daha yaşlandı. Ezeli rakip Barcelona şampiyon oldu ve sezona bunun moraliyle girdi. Real Madrid’in sezon başında bir “geçiş yılı” geçireceği tahmin ediliyordu.&nbsp;Santrfora Kylian Mbappe’nin transfer edilmesi umulan 2024/25 sezonu beklenirken Rodrygo, Jude Bellingham, Arda Güler, Brahim Diaz, Tchouameni, Camavinga gibi gençler, tecrübelilerden bayrağı devralacak ve esas patlama sonraki sezon yapılacaktı. Ama Carlo Ancelotti beklemek istemedi. Mütevazı Joselu transferi dışında ekleme yapılmayan santrfor hattında sezon başında kritik gollerle takımı şampiyonluk ritmine oturtma görevi Jude Bellingham’a düştü. Genç İngiliz fenomen arka arkaya son dakika golleriyle Santiago Bernabeu’da “geçiş yılı” diye bir şey olmayacağını gösterdi.&nbsp;O sezonu 28 lig maçında 19 golle gol krallığında 3. sırada tamamlarken bazı iddialara göre “dünyanın en iyi hücumcusu” Vinicius Junior toplamda 23 golle tüm kulvarlarda yükü sırtladı. Benzema sonrası kadroya dahil edilen Joselu ise 10’u La Liga’da, 5’i Şampiyonlar Ligi’nde, 2’si de Bayern Münih’e karşı Şampiyonlar Ligi yarı finalinin son 5 dakikasında olmak üzere 18 gol attı. Real Madrid bir kez daha ortada bir kupa varsa, kendilerinin de mutlaka orada olacağını kanıtladı.<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bir adım geriden: Real Madrid, 14 kupayla Şampiyon Kulüpler Kupası/Şampiyonlar Ligi tarihinin en başarılı kulübü. Bugüne kadar çıktıkları 17 finalde sadece 3 kez kaybettiler ve 1981’den beri oynadıkları 8 finali de kazandılar. Carlo Ancelotti'nin kariyeri de Real Madrid'i aratmıyor. İtalyan teknik direktör 2'si Milan, 2'si Real Madrid'le toplam 4 Şampiyonlar Ligi kupası kazandı.</li></ul>

Wembley'de Cumartesi akşamı 22.00'de oynanacak Şampiyonlar Ligi finaliyle sezonu noktalıyoruz. Kupa, 15. kez Real Madrid'e yakın olsa da Borussia Dortmund sert bir kavgaya hazırlanıyor.

Avrupa'nın en büyüğü belli oluyor: Real mi Dortmund mu?

Avrupa’da kulüpler futbolunun hasat mevsimi geldi çattı ve kupa finalistleri belirlendi. Şampiyonlar Ligi’nde Real Madrid-Borussia Dortmund 1 Haziran’da Londra-Wembley’de, Avrupa Ligi’nde Bayer Leverkusen-Atalanta 22 Mayıs’ta Dublin-Aviva’da, Konferans Ligi’nde Olympiakos-Fiorentina 29 Mayıs’ta Atina-Ayasofya Stadı'nda karşı karşıya gelecek.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Perspektif: Avrupa futbolunun açık ara en büyük/zengin ulusal organizasyonu olan İngiltere Premier Lig’den hiçbir temsilcinin 2024’te final yüzü görememiş olması dikkat çekici. 2 Alman, 2 İtalyan, 1 İspanyol ve 1 Yunan takımı 2024 finallerine adını yazdırdı.&nbsp;</li></ul>Paranın ve kalitenin gitgide İngiltere’de yoğunlaştığı (Son 5 Kupa 1 finalinin 3’ünü İngilizler kazandı) şartlarda bu aslında sevindirici bir haber. Ancak bu argümanın üzerine konuşurken Şampiyonlar Ligi dışındaki iki organizasyonu o kadar da ciddiye almayabiliriz. Çünkü Avrupa kupalarında da Kupa 1’le diğerleri arasında maddiyat ve prestij bakımından büyük bir fark var.&nbsp;Bu yüzden özellikle İngiliz kulüpleri, Şampiyonlar Ligi bileti sağlayan ulusal ligdeki başarılarını, örneğin Konferans Ligi şampiyonluğuna tercih edebiliyor. Bu sezon Kupa 3’te Aston Villa’nın pozisyonu buna örnek olabilir. Unai Emery’nin öğrencilerinin Premier Lig’deki seyriyle Yunan ligi 4.’sü Olympiakos karşısındaki görüntüsü arasında epey fark vardı. Kupa 3'ün şampiyonuna 5 milyon avro verilirken Şampiyonlar Ligi’nde sadece ayakbastı parasının 15.6 milyon avro olduğunu düşünürsek bu dengesizliğin böyle sonuçlar doğurması normal.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Real Madrid-Borussia Dortmund</h2>Avrupa kupalarına bu yıl sürpriz sonuçların egemen olduğu söylenebilir. Hatta Şampiyonlar Ligi’nin gediklisi, 17 kez final oynayıp 14 kez kupayı müzesine götüren devi Real Madrid’in dahi finalde olması beklenmiyordu. Birçokları İspanyol ekibinin çeyrek finalde son şampiyon Manchester City’e teslim olacağını tahmin ediyordu.&nbsp;Yarı finalde de son yılların en kötü sezonunu geçiren Bayern Münih’e karşı 87. dakikaya geride girdiler ama bir kez daha dönmeyi başardılar. Şampiyonlar Ligi’ni daha önce 4 kez kazanan (2’si Real Madrid’le) ve futbol tarihinin en başarılı teknik direktörlerinden olan Carlo Ancelotti’nin dediği gibi&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(30, 63, 148); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(30, 63, 148); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“(Kulübün) sihrini açıklamak imkansız.” </blockquote>Real Madrid futbol tarihinin gördüğü en büyük “kazanan” ve bu “ölümsüzlük” karşısında Bayern Münih dahi aciz, kırılgan, çıtkırıldım kalıyor.Geçen yıl Bundesliga’da şampiyonluğu son maçta kaybeden, bu yıl da kötü bir sezon geçiren ve kendi liginde 5. sırada olan Borussia Dortmund ise futbolseverleri şaşırtmaya PSG karşısında da devam etti. PSG, Milan ve Newcastle United’ın bulunduğu gruba “elenmeye en yakın takım” olarak başlayan sarı-siyahlılar, buradan lider çıkmakla kalmadı; PSV, Atletico Madrid ve nihayetinde kıtanın en zengin takımlarından PSG’yi elemeyi başardı.&nbsp;Daha önce kupayı 1997’de Juventus’a karşı kazanan, 2013’te ise Bayern Münih’e karşı kaybeden Alman ekibi, Wembley’de Real Madrid’in karşısına “son bir sürpriz” için çıkacak.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bayer Leverkusen-Atalanta</h2>Futbol tarihinin en görkemli sezonlarından birini geçiren ve yarıştığı tüm kulvarlarda şampiyonluğa koşan Bayer Leverkusen, Roma karşısında da namağlup unvanını son dakikada korumayı başardı.&nbsp;Yenilmezlik serisini 49 maça çıkaran ve Benfica’nın 59 yıllık rekorunu kıran Xabi Alonso’nun öğrencileri finalde Gian Piero Gasperini’nin Atalanta’sıyla karşılaşacak. Yıllardır Avrupa’nın en eğlenceli futbollarından birini oynayan İtalyan ekibi yarı finalde Marsilya’yı 1-1 ve 3-0’lık sonuçlarla mağlup etti. Bayer Leverkusen daha önce 1988’de UEFA Kupası’nı müzesine götürmüş, 2002’de ise Şampiyonlar Ligi’ni finalde kaybetmişti. Leverkusen gibi küçük bir kent olan 120.000 nüfuslu Bergamo’nun takımı Atalanta ise tarihindeki ilk Avrupa kupası finalini oynamaya hazırlanıyor.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Okuma notu: Almanya’nın orijinal plastik kulübü olarak hor görülen Bayer Leverkusen’in zirve yürüyüşünü Punto’dan <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/bayer-leverkusen-hapcilarin-intikami" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">okuyabilirsiniz</a>.</li></ul><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Olympiakos-Fiorentina</h2>UEFA’nın genç organizasyonu Avrupa Konferans Ligi’nde ise final Olympiakos ile Fiorentina arasında oynanacak. Atina’da AEK’e ev sahipliği yapan Aya Sofya Stadyumu’nda oynanacak maça “ev sahibi” gibi çıkacak olan Pire ekibi Olympiakos, tarihindeki ilk Avrupa kupasını kazanmak istiyor. Geçen yıl bu kupayı finalde kaybeden Fiorentina ise 63 yıl sonra ilk Avrupa kupası zaferini hedefliyor.

Şampiyonlar Ligi'nde Real Madrid, 15. kupası için Borussia Dortmund'u alt etmeye çalışacak. Kupa 2'de ise Bayer Leverkusen tarihî yürüyüşünü Atalanta zaferiyle noktalamayı hedefliyor.

Avrupa kupalarında final mevsimi

Almanya’nın kuzeybatısındaki&nbsp;Hamburg, liman kenti özelliğiyle yüzlerce yıl boyunca bölgenin “dünyaya açılan kapısı” oldu. Almanya’yı Kuzey Denizi üzerinden İngiltere ve Hollanda başta olmak üzere Avrupa’nın en önemli merkezlerine bağlayan şehir, bu yönüyle dış etkilere de daha açık hâle geldi.&nbsp;19. yüzyılın ikinci yarısında bu “dış etki”lerin başında futbol geliyordu. İngilizlerin, “Güneş batmayan imparatorluğu” aracılığıyla tüm dünyaya limanlardan taşıdığı futbol, Almanya’ya da Hamburg’dan girdi.&nbsp;“Yabancı” etkilere kapılmanın hoş görülmediği bu dönemde bu yeni uğraşı benimsemeyi ilk göze alanlar özel okul öğrencileriydi. Sonra Bremen, Berlin, Hannover gibi kuzey kentlerinin İngilizlerle daha yakın münasebeti olan tüccar sınıfı, en sonunda da işçiler…&nbsp;Hâlâ yaşayan ilk kulüplerden biri resmî kayıtlara göre 29 Nisan 1887’de Sport-Club Germania Hamburg adıyla kurulan, 1919’da ise 1. Dünya Savaşı’nın etkisiyle zayıflayan FC Falke ve Hamburger FC kulüpleriyle yapılan birleşme sonucu Hamburger SV (HSV) adını alan kulüptü. Bir de resmî kuruluş tarihi 15 Mayıs 1910 olan semt takımı St. Pauli&nbsp;vardı elbette. Ne o dönemde ne de sonraki on yıllar boyunca var olmayan bir şehir içi rekabet, Almanya’nın ciddi bir dönüşümün içine girdiği 1980’lerle birlikte açığa çıktı ve hem ulusal hem uluslararası şöhret kazandı.&nbsp;<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Perspektif: Az sayıda dev metropolle değil çok sayıda orta-büyük ölçekte şehirle bezenmiş dengeli Almanya coğrafyasında şehir derbilerinden çok bölge derbileri öne çıkar. “Kuzey derbisi” HSV-Werder Bremen, “Ruhr derbisi” Borussia Dortmund-Schalke 04, “Ren derbileri” Köln-Borussia Mönchengladbach, Köln-Bayer Leverkusen, Bayer Leverkusen-Borussia Mönchengladbach gibi… Ya da uzun süreli saha içi rekabetle tanımlanan, eskiden Bayern Münih-Borussia Mönchengladbach, yakın dönemde Bayern Münih-Borussia Dortmund’la anılan “Der Klassiker”den bahsedebiliriz.</li></ul>Almanya’da her kentte çoğunlukla tek takımın öne çıkmasına izin veren koşullar uzun süre belirleyici oldu. HSV, 1963’te Bundesliga kurulana kadar Kuzey Almanya Futbol Şampiyonası, Nazi dönemindeki Gauliga ve sonrasında Oberliga adıyla oynanan bölge liglerini domine eden taraftı. St. Pauli pek de ortalarda yoktu. Bundesliga’nın kuruluşunda her şehirden tek takıma izin verilmişti ve doğal olarak Hamburg’un temsilcisi de HSV olmuştu.&nbsp;St. Pauli, 1974’te 2. Bundesliga’nın kurulmasıyla kendine ulusal futbol haritasında bir yer edinmeye başladı.1977’de ilk kez Bundesliga’ya yükseldiklerinde HSV sezona Avrupa Kupa Galipleri Kupası şampiyonu apoletiyle başlıyordu. O sezon hemen küme düştüler, buna rağmen ilk Bundesliga randevularında güçlü rakiplerini 2-0 mağlup etmeyi başardılar. 1988’de St. Pauli yeniden Bundesliga’ya yükselene kadar rekabete yeniden ara verildi.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">80’lerin ideolojik saflaşması&nbsp; dönüm noktası oldu</h2>Aynı şehirden gelmenin dışında çok az münasebeti olan bu iki kulüp arasında esas rekabet, 1980’lerin sonuyla birlikte başladı. Bu dönemde HSV tribünleri, Almanya’da yükselişte olan aşırı sağın gövde gösterisi yaptığı alanlardan biri hâline geldi. Popüler ve ana akım HSV’ye hâkimmiş gibi görünen bu sahnelere karşı Hamburg’un zengin sosyal yaşamında ciddi taraftara sahip antifaşist damar da kendisine alternatif bir mecra aradı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/4/5/1714735869812.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Millerntor Stadyumu, 2022. Kaynak: WikipediaKentin alternatif kültürlerden ve sosyal gruplardan beslenen emekçi mahallesinde doğan St. Paulive onun Millerntor Stadyumu kısa sürede bu adreslerden biri oldu. “Doc Mabuse” olarak anılan bir punk şarkıcısının getirdiği “kurukafa” bayrağı St. Pauli’nin doğal bir sürecin sonunda oluşan bu alternatif imajını kusursuz şekilde tamamladı.&nbsp;Zengin liman kenti Hamburg’da, "zenginlerin kulübüne, düzenine başkaldıran korsanlar" anlatısı St. Pauli’ye cuk oturdu. 1980’lerin başında maçlarını ortalama 1.500 seyirciye oynayan kulüp, 1990’lara gelindiğinde 2. Bundesliga’ya düşse de müdavimlerinin sayısını ortalama 15.000’lere çıkarmıştı. Kulüp, 2001 ve 2010’da sadece 1 seneliğine Bundesliga’da bulunabilse de, HSV ile birebir rekabette çok az maça çıksa da sadece Hamburg’un değil tüm Almanya’nın en popüler alternatif kulüplerinden biri olmayı başarmıştı.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">St. Pauli derbiye lider çıkıyor</h2>HSV’nin Bundesliga’nın kuruluşundan itibaren ligde kalmayı başaran tek takım olma unvanını 2018’de yitirmesiyle Hamburg derbisi gerçek anlamda ilk kez, düzenli şekilde sahnelenmeye başladı.&nbsp;HSV tüm maddi gücüne ve taraftar desteğine rağmen 6 yıldır Bundesliga’ya dönemedi. Bu süreçte iki takım 11 kez karşılaştı ve bu maçların 5’ini St. Pauli, 3’ünü HSV kazandı. HSV, sürekli zirve yarışı verse de bir türlü Bundesliga biletini doğrudan kazanmasını sağlayacak ilk iki sıraya adını yazdıramadı.&nbsp;St. Pauli ise çoğunlukla orta sıralarda geçen sezonların ardından bu yıl bu akşam oynanacak derbiye 63 puanla lider çıkacak. Bitime 3 hafta kala HSV’nin ev sahipliğinde 57.000 kişilik Volksparkstadion’da oynanacak maç, 52 puanla 4. sırada bulunan HSV için de kritik öneme sahip. Son 8 maçında sadece 3 galibiyet alan ve müthiş bir çıkış içindeki Holstein Kiel ve Fortuna Düsseldorf’un gerisine düşen HSV, St. Pauli’yi yenmesi hâlinde üçüncülük yarışına yeniden tutunabilir.&nbsp;13 yıl sonra Bundesliga’ya çıkmayı hemen hemen garantileyen St. Pauli ise deplasmanda elde edeceği zaferle rakip taraftarların önünde tur atmak ve rekabette yeni bir sayfa açmak istiyor.

Bundesliga umutlarını yine zora sokan HSV, 13 sezonluk hasretini dindirmeye hazırlanan St. Pauli'yi ağırlıyor. İki Hamburg ekibinin son 40 yılda saha içinden çok saha dışında alevlenen rekabetine yakından bakıyoruz.

Boru Ia Dortmund ile ilgili hikayeler