<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp; Mother Mary, bir zamanlar en yakın arkadaşı da olan eski kostüm tasarımcısı ile yıllar sonra biraraya gelen bir pop yıldızının hem yaratıcı hem de psikolojik açıdan karanlık ve gergin bir yere sürüklenmesini anlatıyor.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıntılar: David Lowery’nin yönettiği, Anne Hathaway ve Michaela Coel’in başrollerini paylaştığı A24 yapımı filmin müzikleri ise Charli XCX, Jack Antonoff ve FKA Twigs imzası taşıyor. Film, ABD’de Nisan 2026’da gösterime girecek. Fragman <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=ATGaqU6Srcc&pp=ygUTbW90aGVyIG1hcnkgdHJhaWxyZQ%3D%3D" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">burada</a>.</li></ul>

Aposto Gündem

🎧 Ne dinliyoruz?&nbsp;FKA Twigs'in karanlık, uhrevi ve bir o kadar şehvetli yeni albümü Eusexua'yı. Eda Solmaz, sinema ve müzik bültenimiz Duende için <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/fka-twigsden-yeni-album-karanlik-uhrevi-ve-sehvetli" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yazdı</a>.

🎙️ Ne&nbsp;dinliyoruz? 30 Ocak'ta hayatını kaybeden Marianne Faithfull'u. Duende'de Barış Akpolat'ın <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/marianne-faithfull-dibe-vuranlarin-ilham-perisi" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yazısı</a> eşliğinde.🎶 Ne keşfediyoruz? FKA Twigs'in popa house, endüstriyel tekno, drum and bass ve garage türlerini ekleyen albümü Eusexua'yı. Duende'de Eda Solmaz'ın <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/fka-twigsden-yeni-album-karanlik-uhrevi-ve-sehvetli" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">değerlendirmesi</a>.🎭 Ne izliyoruz? Ankara'da 3 Şubat'ta başlayan Kadın Oyunları Festivali'ni. Aposto Ankara'da Emrah Akbaş, festival direktörü Hasan Aldemir'le <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/kadin-oyunlari-festivali-baskentte-basliyor" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">görüştü</a>.

Her hafta viral olan yeni bir şarkıyı alakalı alakasız birçok videonun arka planında işitiyoruz. Son dönemin her yerde karşımıza çıkan şarkısı, Lola Young’ın<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/35ISBknsCeZQtq66xABI9g?si=d7cec1d5d99e4896" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Messy</a>’si. Parça, şimdiden Spotify’da 31 milyon dinlenme, YouTube’da ise 21 milyon tıklanma elde etti.Her şey Sofia Richie Grainge ve Jake Shane’in Lola Young’ın geçen Mayıs ayında yayınladığı <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/3uTpTaMOynCYKV5AtgeO2U?si=c_Q-RlqSRt6K0DJxW6mrkw" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">This Wasn’t Meant For You Anyway</a>’de yer alan Messy şarkısının nakaratında dans ettiği 14 saniyelik videonun ünlenmesi ile başladı. Ardından parça TikTok’ta 1,3 milyon videoda kullanıldı. Kylie Jenner da “94 and still messy” yazarak akıma katılınca Messy resmen patladı.<img src="https://images.aposto.com/2025/0/1/1737984600289.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Güney Londralı 24 yaşındaki Lola Young, Amy Winehouse, Adele, Jessie J, Kate Nash, FKA Twigs gibi İngiltere’nin yıldız şarkıcılarını yetiştiren The BRIT School’da okudu. 11 yaşından beri kendi şarkılarını yazan Young; Avril Lavigne, Paolo Nutini, Eminem, Prince ve Leonard Cohen hayranı olarak büyüdü. İngiltere’de 2021’de Brit Ödülleri’nde “yükselen yıldız”&nbsp;dalında aday gösterildi. Ülkesinde kitlelerce tanınmasını sağlayan ise aynı yıl John Lewis mağazasının Noel reklamında Philip Oakey ve Giorgio Moroder’ın 1984 hit parçası Together In Electric Dreams’i yeniden yorumlamasıyla oldu.Konserleri dolup taşmaya başladı ve festivallerin line up’larına eklendi. Bu sırada yeni çalışmalarını yayımlarken alternatif pop türündeki ikinci albümü This Wasn’t Meant for You Anyway’in dinleyici kitlesini yavaş yavaş büyüttü. Albüm bünyesinde yalnızca Messy’i değil Wish You Were Dead, Conceited gibi hitleri de barındırıyordu. Young’ın keskin vokallerini tamamlayan gerçekçi, kendiyle dalga geçebilen ve İngiliz sarkazmına sahip sözleri de dinleyicisini hemen yakaladı.<img src="https://images.aposto.com/2025/0/1/1737984535272.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Adele ve Amy Winehouse’u üne kavuşturan menajerlerle çalışıyor</h2>Lola Young, taşıdığı star ışığı sayesinde İngiltere’nin en önemli iki menajeri tarafından temsil edilmeye başladı. Amy Winehouse’a menajerlik yapmış ve bir daha asla başka bir sanatçıyla çalışmayacağını açıklayan Nick Shymansky, ilk kez bir konseri sırasında gördüğü Young için yeminini bozduğunu söyledi:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Karizmasından anında etkilendim. İşimizin kolay olmadığını söyleyebilirim ama Lola’yı ilk gördüğümde onun inanılmaz biri olduğunu anladım. Dürüst olmak gerekirse menajerlik yapmaktan kaçıyordum ama şu an harika bir yolculuktayız."</blockquote>Young’un diğer menajeri ise Adele’in ilk albüm sözleşmesini imzalayan Nick Huggett. Young, menajerleri hakkında şunları söyledi:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Üzerimde çok fazla baskı var ama ‘vay canına, hayatıma bu dev iki isim giriyor’ diye düşündüm. Shymanksy, Amy’i çok önemseyen biriydi. O bir dost, bir menajer ve günün sonunda sıradan bir insan."</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2025/0/1/1737984629164.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Hislerimin karmaşıklığından ve narsist erkeklerden bahsediyorum</h2>Şu an izlediğimiz neredeyse her Reels’ın arka planında çalan Messy’e dönersek eğer Lola Young, şarkının hikayesini şöyle anlatıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Şarkının sevilmesinin nedenlerden biri çok sayıda insana hitap eden sözlere sahip olması. İnsanın yaşadığı çelişkilerden bahsediyorum. Çok da dağınık biriyim. Bugüne kadar hiç süpürge yapmadım. Hayatımdaki her şey karmakarışık. Yakın zamanda bana ileri derece DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) teşhisi kondu. Şarkıda da hissettiklerimin karmaşıklığı ve maalesef narsist erkeklerden bahsediyorum. Sözler ‘clean girl’ estetiğine sahip olmadığı için de yankı uyandırdı. Bazı günler çoraplarınızı yıkamazsınız. Çoraplarınızı her gün yıkamanıza da gerek yok zaten. Çok saçma..."</blockquote>Evet, Messy sosyal medyadaki bir kek tarifi videosunun arka planında çalınca çok da anlamlı değil belki ama açıp baştan sona dinlediğinizde sözleri kusurlu bir güzellikte. Young, hem umursamaz hem de bir o kadar acı içinde.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Ok, so yeah, I smoke like a chimney I’m not skinny and I pull a Britney every other week But cut me some slack, who do you want me to be? Cause I’m too messy and then I’m too fucking clean You told me get a job then you ask where the hell I’ve been And I’m too perfect ‘til I open my big mouth I want to be me, is that not allowed?"</blockquote>Lola Young, TikTok başarısı hakkında ise şu itirafta bulunuyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Şarkının sosyal medyada viral olması çok hoşuma gidiyor ama uygulamaları açınca parçayı duymaya katlanamıyorum. Sadece kendi müziğimi duymak istemiyorum."</blockquote>Young müziğinde prodüktör Solomonophonic’in etkisinin büyük olduğundan da bahsediyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Tanışabileceğiniz en iyi, en tuhaf, en sinir bozucu, en zor ve en inanılmaz insan. Albümde beraber kasıtlı olarak biraz tuhaf ve sıra dışı hissettiren şeyler yapmak istedik."</blockquote>Solomonophonic, Young’ın ateşli vokallerine funk, blues ve rock tınıları ekledi. Ayrıca ara sıra R&amp;B ve hip hop arasında gidip gelen ses oyunlarını da şarkılarında işitmemizi sağladı. Bu da albümde art arda dinlenen parçaların tek düzelikten uzak olmasına ön ayak oldu.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İngiliz küstahlığı ve fütursuzluğu</h2>Lola Young, genç yaşında mükemmel şarkı yazarlığı ve müziğindeki hamlık ile şimdiden oldukça iyi bir iş çıkardı ve çıkarmaya devam edecek gibi görünüyor. Verdiği röportajlarda filtresiz konuşması, küstah esprileri ve fütursuzca sorunlu yanlarını anlatmasıyla da şimdilik üstüne yapıştırılmış bir imaj çalışması olmadığı belli oluyor.<img src="https://images.aposto.com/2025/0/1/1737984571761.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bir arkadaşım Young için “İngiltere yeni Amy Winehouse’unu buldu” derken çok da yanılmıyordu. Lola Young için yakın zamanda şahit olacağımız inanılmaz bir kariyer planı yapıldığı kesin. Sanatçı, bunu tahmin ediyor olmalı ki Winehouse’un derdi olan paparazziler tarafından takip edilme ihtimalinin kendisini rahatsız etmediğini dile getiriyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Şöhreti iyi yapılmış bir işin kaçınılmaz yan ürünü olarak görüyorum. Eğer birkaç yıl önce meşhur olsaydım her şeyi batırabilirdim. Ama artık 23 yaşındayım ve buna hazır hissettiğim bir konumdayım."</blockquote>Lola Young, hedefe Adele ve Amy Winehouse’un eski menajerleri ile kol kola yürüyor. Amerikalıların dayattığı imajı bir diğer İngiliz Charli XCX alt üst ediyor.

Duende

Son dönemin viral şarkısı Messy’nin yaratıcısı Lola Young’ın portresini çıkardık. Adele ve Amy Winehouse’u keşfeden menajerlerle çalışan Young, İngiltere’nin yeni Amy Winehouse’u olabilir mi?

Lola Young: İngiltere yeni Amy Winehouse’unu buldu mu?

Albüm:&nbsp;Arlo Parks - <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/4YCScpRHPfvu81qmsIGGmn?si=vl8tv31GS-qQRlC82SnYJw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">My Soft Machine</a>Süre: 4o dakikaPlak şirketi: Transgressive RecordsYayın tarihi: 26 Mayıs 2023Yaşamın yumuşak makinesi2021 yılında yayımladığı çıkış albümü&nbsp;Collapsed in Sunbeams'le Birleşik Krallık'ın prestijli unvanı Mercury Ödülü'nün sahibi olan; bu albümle iki de Grammy ödülü kazanan Arlo Parks, çok beklenen ikinci albümü My Soft Machine'le geri döndü. Adını Joanna Hogg'sun The Souvenir&nbsp;filminin&nbsp;karakterlerinden birinin&nbsp;"Neden film izleriz?"&nbsp;sorusuna verdiği "Yaşamı aktığı gibi değil, bu yumuşak makinenin içinde deneyimlendiği gibi görmek isteriz."&nbsp;cevabından esinle alan uzunçalar; Parks'ın zihinsel çalkantılarını, ruhunun derinliklerini ve kişiselliğinin mahremini tüm şeffaflığıyla ortaya koyduğu yüzleşmeci bir çalışma.&nbsp;Öte taraftan, müzisyenin ilk albümüyle çıktığı müzikal seviyenin ve bestecilik maharetinin minimalist seslerin iddiasızlığıyla gölgede kalması, My Soft Machine'in getirdiği en büyük hayal kırıklığı. Albümün davetkâr anlatısının samimi yolculuğuna karşıt olarak parlak müzikal anların azınlıkta olduğu; müzisyenin Phoebe Bridgers gibi bir indie deviyle işbirliğinin bir araya gelmekten öteye gitmediği ve Arlo'nun esinlerinin yavan bir pastiş olarak albümü bir potpuriye dönüştürdüğü ses manzaralarıyla karşı karşıyayız zira. &nbsp;Bu durum, yakın geçmişte Los Angeles'a yerleşerek müzik endüstrisinin kıdemli yapımcıları, yazarları ve ses mühendisleriyle çalışan Parks'ın elindeki imkânları iyi yönetemediğinin de bir göstergesi. Depeche Mode, Arctic Monkeys, Sampha ve James Blake gibi isimlerle çalışmış Matt Colton'un mastering mühendisliğini üstlendiği; Caribou, FKA Twigs, The xx, Frank Ocean ve nicelerinin ses kimliklerine imzasını atmış David Wrench'in miksini yaptığı; yazarları arasında Mount Kimbie'den Dominic Maker'ın da olduğu My Soft Machine, bu yıldız kadrosunun vadedebileceklerinin gerisinde kalan bir sadeliğe sahip.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/4/2/1685460732533.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Arlo Parks, My Soft Machine<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Arlo 101Arlo'nun ifadesiyle My Soft Machine, "kendi&nbsp;perspektifinden ve vücudundan aktarılan bir yaşam seyirliği. 20'li yaşlar ortasının anksiyetesinin, dostlarının madde bağımlılığının, ilk defa aşık olmanın karın ağrısının; kederi, travma sonrası stres bozukluğunu, mutluluğu ve öz sabotajı idare etmenin, dünyalar arasında şaşkınlık ve hassasiyetle dolaşmanın bir&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=VYiOV8yRRE4" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">hikâyesi</a>. İçine sıkıştığı vücudun nasıl hissettirdiğinin bir şahidi."&nbsp; Bu hâliyle albüm, Parks'ın hâlihazırdaki psikolojisinin bir dokümanı; onun yönetmenliği, yazarlığı ve kurgusuyla izlediğimiz bir yumuşak makine gösterimi.My Soft Machine'i Arlo'nun bağımsız prodüksiyonlu bir filmi yapan detaylar ise, onun müzikal estetiğinde saklı. Müzisyenin Super Sad Generation&nbsp;(2019)&nbsp;kısaçalarından itibaren inşa ettiği ses kimliği, onun çeşitli janrların pop kompozisyonunda yankılanan kasvetli ve narin vokal harmonileriyle öne çıktı. Üretimlerinin lo-fi (düşük kaliteli) ses manzaraları ise Parks'ın pop'unu inzivai bir odaya taşıdı. Bedroom pop&nbsp;olarak&nbsp;etiketlenen ve Arlo'nun müziğinin de çağrışımlarıyla dolu olduğu janr, (bilhassa) Y ve Z jenerasyonunun odasıyla kurduğı yakın ilişkisine; onu bir nevi dünyası yaptığı bir sosyokültürel fenomene içkin olarak hayata geldi.Öte yandan, Nijerya kökenli Afrikalı bir ailenin çocuğu olarak Londra'da doğan Parks, (İngiltere'nin ışıltılı ve amansız hip-hop yıldızı Little Simz'in de arasında olduğu) tetiklediği ilhamı ve yaratıcılığı çok yönlü olan bir kültürler ve nesillerarasılığının da temsilcisi. Demografisi çok parçalı Londra'da yetişmesinin mümkün kıldığı ve ailesinden kalan mirasın da motive ettiği binbir yüzlü dünyanın keşfi, bunun temel sebebi. Bu anlamda, Parks'ın odasının izolasyonunda uzandığı rengarenk müzikal personasını ve bedeninin geçişkenliğiyle onayladığı kuir kimliğini şahsi bir geçmiş üzerinden okumak da mümkün.İşte Arlo'nun ikinci uzunçaları, dışarıya açık bu münzevi yaşamın eşlikçiliğinde ülkeler ve zamanlararasında dolaşarak envaiçeşit janrı amatörce derleyen müzisyenin alametifarikası ses motiflerini ve onlardan oluşturduğu örüntüleri buluşturan bir derleme. Diğer taraftan&nbsp;My Soft Machine, her ne kadar Parks'ın yaratıcı yaklaşımına ve iç alemine dair ipuçları verse de onun yeteneklerinin sınırlarını zorlayacak ve vizyonunu genişletecek cesur denemelerden de hayli uzak bir vasatlık. Öyle ki albüm; Arlo'nun boom bap'tan grunge'a, pop'un ambient ses manzalarından hip-hop'un minimal soyutlamalarına genişleyen bir deneme havuzunun ortasında kendi özerk sesini aramak yerine, mevcut ahvalinin kırılgan gerçekliğini anlattığı sesli bir öykü sadece.&nbsp;Daha direkt olmak gerekirse, geç ergenliği geride bırakıp erken yetişkinliğe adım atan müzisyenin biriktirdiği travmalarının, üzüntülerinin, özlemlerinin, hafakanlı tefekkürlerinin ve bu garabet yaşamın baş döndürücü hakikatleri karşısındaki açık yürekli itiraflarının iç içe geçtiği; müziğin sesini kısan bir günlük anlatısı My Soft Machine.&nbsp;Albümü&nbsp;bir yandan çok güçlü kılan, diğer yandan ise Parks'ın müzikal olarak en sığ işi yapan da bu iki kutbun dengesizliği.

Duende Haftanın Albümleri

Arlo Parks'ın yeni albümü her ne kadar müzisyenin yaratıcı yaklaşımına ve iç alemine dair ipuçları verse de, onun yeteneklerinin sınırlarını zorlayacak ve vizyonunu genişletecek cesur denemelerden de uzak bir konfor alanı.

Arlo Parks, My Soft Machine

Albüm:&nbsp;Arlo Parks - <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/4YCScpRHPfvu81qmsIGGmn?si=vl8tv31GS-qQRlC82SnYJw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">My Soft Machine</a>Süre: 4o dakikaPlak şirketi: Transgressive RecordsYayın tarihi: 26 Mayıs 2023Yaşamın yumuşak makinesi2021 yılında yayımladığı çıkış albümü&nbsp;Collapsed in Sunbeams'le Birleşik Krallık'ın prestijli unvanı Mercury Ödülü'nün sahibi olan; bu albümle iki de Grammy ödülü kazanan Arlo Parks, çok beklenen ikinci albümü My Soft Machine'le geri döndü. Adını Joanna Hogg'sun The Souvenir&nbsp;filminin&nbsp;karakterlerinden birinin&nbsp;"Neden film izleriz?"&nbsp;sorusuna verdiği "Yaşamı aktığı gibi değil, bu yumuşak makinenin içinde deneyimlendiği gibi görmek isteriz."&nbsp;cevabından esinle alan uzunçalar; Parks'ın zihinsel çalkantılarını, ruhunun derinliklerini ve kişiselliğinin mahremini tüm şeffaflığıyla ortaya koyduğu yüzleşmeci bir çalışma.&nbsp;Öte taraftan, müzisyenin ilk albümüyle çıktığı müzikal seviyenin ve bestecilik maharetinin minimalist seslerin iddiasızlığıyla gölgede kalması, My Soft Machine'in getirdiği en büyük hayal kırıklığı. Albümün davetkâr anlatısının samimi yolculuğuna karşıt olarak parlak müzikal anların azınlıkta olduğu; müzisyenin Phoebe Bridgers gibi bir indie deviyle işbirliğinin bir araya gelmekten öteye gitmediği ve Arlo'nun esinlerinin yavan bir pastiş olarak albümü bir potpuriye dönüştürdüğü ses manzaralarıyla karşı karşıyayız zira. &nbsp;Bu durum, yakın geçmişte Los Angeles'a yerleşerek müzik endüstrisinin kıdemli yapımcıları, yazarları ve ses mühendisleriyle çalışan Parks'ın elindeki imkânları iyi yönetemediğinin de bir göstergesi. Depeche Mode, Arctic Monkeys, Sampha ve James Blake gibi isimlerle çalışmış Matt Colton'un mastering mühendisliğini üstlendiği; Caribou, FKA Twigs, The xx, Frank Ocean ve nicelerinin ses kimliklerine imzasını atmış David Wrench'in miksini yaptığı; yazarları arasında Mount Kimbie'den Dominic Maker'ın da olduğu My Soft Machine, bu yıldız kadrosunun vadedebileceklerinin gerisinde kalan bir sadeliğe sahip.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/1/1685361559588.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Arlo Parks, My Soft Machine<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Arlo 101Arlo'nun ifadesiyle My Soft Machine, "kendi&nbsp;perspektifinden ve vücudundan aktarılan bir yaşam seyirliği. 20'li yaşlar ortasının anksiyetesinin, dostlarının madde bağımlılığının, ilk defa aşık olmanın karın ağrısının; kederi, travma sonrası stres bozukluğunu, mutluluğu ve öz sabotajı idare etmenin, dünyalar arasında şaşkınlık ve hassasiyetle dolaşmanın bir&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=VYiOV8yRRE4" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">hikâyesi</a>. İçine sıkıştığı vücudun nasıl hissettirdiğinin bir şahidi."&nbsp; Bu hâliyle albüm, Parks'ın hâlihazırdaki psikolojisinin bir dokümanı; onun yönetmenliği, yazarlığı ve kurgusuyla izlediğimiz bir yumuşak makine gösterimi.My Soft Machine'i Arlo'nun bağımsız prodüksiyonlu bir filmi yapan detaylar ise, onun müzikal estetiğinde saklı. Müzisyenin Super Sad Generation&nbsp;(2019)&nbsp;kısaçalarından itibaren inşa ettiği ses kimliği, onun çeşitli janrların pop kompozisyonunda yankılanan kasvetli ve narin vokal harmonileriyle öne çıktı. Üretimlerinin lo-fi (düşük kaliteli) ses manzaraları ise Parks'ın pop'unu inzivai bir odaya taşıdı. Bedroom pop&nbsp;olarak&nbsp;etiketlenen ve Arlo'nun müziğinin de çağrışımlarıyla dolu olduğu janr, (bilhassa) Y ve Z jenerasyonunun odasıyla kurduğı yakın ilişkisine; onu bir nevi dünyası yaptığı bir sosyokültürel fenomene içkin olarak ortaya çıktı.Öte yandan, Nijerya kökenli Afrikalı bir ailenin çocuğu olarak Londra'da doğan Parks, (İngiltere'nin ışıltılı ve amansız hip-hop yıldızı Little Simz'in de arasında olduğu) tetiklediği ilhamı ve yaratıcılığı çok yönlü olan bir kültürler ve nesillerarasılığının da temsilcisi. Demografisi çok parçalı Londra'da yetişmesinin mümkün kıldığı ve ailesinden kalan mirasın da motive ettiği binbir yüzlü dünyanın keşfi, bunun temel sebebi. Bu anlamda, Parks'ın odasının izolasyonunda uzandığı rengarenk müzikal personasını ve bedeninin geçişkenliğiyle onayladığı kuir kimliğini şahsi bir geçmiş üzerinden okumak da mümkün.İşte Arlo'nun ikinci uzunçaları, dışarıya açık bu münzevi yaşamın eşlikçiliğinde ülkeler ve zamanlararasında dolaşarak envaiçeşit janrı amatörce derleyen müzisyenin alametifarikası ses motiflerini ve onlardan oluşturduğu örüntüleri buluşturan bir derleme. Diğer taraftan&nbsp;My Soft Machine, her ne kadar Parks'ın yaratıcı yaklaşımına ve iç alemine dair ipuçları verse de onun yeteneklerinin sınırlarını zorlayacak ve vizyonunu genişletecek cesur denemelerden de hayli uzak bir vasatlık. Öyle ki albüm; Arlo'nun boom bap'tan grunge'a, pop'un ambient ses manzalarından hip-hop'un minimal soyutlamalarına genişleyen bir deneme havuzunun ortasında kendi özerk sesini aramak yerine, mevcut ahvalinin kırılgan gerçekliğini anlattığı sesli bir öykü sadece.&nbsp;Daha direkt olmak gerekirse, geç ergenliği geride bırakıp erken yetişkinliğe adım atan müzisyenin biriktirdiği travmalarının, üzüntülerinin, özlemlerinin, hafakanlı tefekkürlerinin ve bu garabet yaşamın baş döndürücü hakikatleri karşısındaki açık yürekli itiraflarının iç içe geçtiği; müziğin sesini kısan bir günlük anlatısı My Soft Machine.&nbsp;Albümü&nbsp;bir yandan çok güçlü kılan, diğer yandan ise Parks'ın müzikal olarak en sığ işi yapan da bu iki kutbun dengesizliği.

My Soft Machine her ne kadar Parks'ın müzisyen kimliğine ve iç alemine dair ipuçları verse de, onun yaratıcı sınırlarını zorlayacak ve müzikal vizyonunu genişletecek cesur denemelerden de hayli uzak bir çalışma.

🪞Albüm incelemesi: Arlo Parks, My Soft Machine

Karantina sırasında üretilen ve yayınlanan albümler birçoğumuzun hayata tutunduğu dal oldu. Dört duvar arasında kaldığımız zamanlarda yalnız olmadığımızı, bir yerlerde birileriyle, hatta hayranı olduğumuz müzisyenlerle aynı şeyleri hissettiğimizi gösterdi. Bunun yanında, sevdiğimiz müzisyenlerin bu hiç tecrübe etmediğimiz ekstrem durumda yaratıcılıklarının nasıl etkilendiğini görme fırsatı bulduk. Halihazırda kavuşmuş olduğumuz albümlerin yanı sıra FKA Twigs, Post Malone, hatta dağılmış ve yıllardır yeni bir kaydı yayınlanmamış olan Bright Eyes ya da Metallica gibi farklı farklı janralarda üreten bambaşka müzisyenlerin tamamı karantina süresince kaydedilmiş albümler yayınlayacaklarının haberini verdi ve biraz olsun gelecekle ilgili iple çekeceğimiz bir şeyler eklenmiş oldu ajandamıza. Hala neredeyse her gün benzer şekilde yeni albüm haberleri almaya devam ederken bu süreç müzisyenlerin üretimini nasıl etkiledi diye düşünmemek elde değil.Karantina albümü deyince akla gelen ilk örnek tabii ki Taylor Swift… Önceki kayıtlarında kendi hayatına dayanan hikayeler anlatırken, böylesine kendi içimize dönmek zorunda kaldığımız bir zamanda TS, başkalarının hikayelerini anlatmaya başlayacak ve hikaye anlatıcılığını hiç olmadığı kadar ileriye taşıyacak ilhamı buldu. Bu albümleri hemen arenalara taşıyamayacağını bilmenin verdiği rahatlık, dile dolanan nakarat yazma zorunluluğunu kaldırdı ve sonuç olarak bizi ferahlık ve sakinlik içinde bırakan iki karantina albümü için <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMWM3M2JhMzcxNTc2MDAwNjkxODA1ZiZ1c2VyPTYwMDA2YjFiNTY4NjBmMDAwODAwNWQ3MyZhdXRob3I9NjAwMDZiMWI1Njg2MGYwMDA4MDA1ZDcxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRmFsYnVtJTI1MkYyZmVuU1M2OEpJMWg0Rm8yOTZKZkdyJTI1M0ZzaSUyNTNEakVqOU5PNkxRTm1HbjkxeXJ1cGduZw==""">yolu</a> <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMWM3M2JhMzcxNTc2MDAwNjkxODA1ZiZ1c2VyPTYwMDA2YjFiNTY4NjBmMDAwODAwNWQ3MyZhdXRob3I9NjAwMDZiMWI1Njg2MGYwMDA4MDA1ZDcxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRmFsYnVtJTI1MkYyWG90ZWg3dUVwZWE0VG9oTXhqdGFxJTI1M0ZzaSUyNTNEcm16M0JabUFSSHlxMmdhNzd6SFdadw==""">açtı</a>. Benzer şekilde FKA Twigs de röportajlarında stüdyoya gitme imkanının olmadığı zamanlarda söz yazma kısmına hiç olmadığı kadar çok zaman ayırabildiğini, iş birliği yaptığı müzisyenlerle birlikte zoom’da saatlerce sözler üzerine çalıştığını söylemişti.Karantina sürecinde söz yazarlığının yanı sıra, birçok müzisyenin de kendi “sound”larını geliştirmek üzerine çalıştığını gözlemlemek mümkün. Bunun en belirgin örneği ise, tamamı evde kaydedilmemiş olsa da, Perfume Genius’ın&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMWM3M2JhMzcxNTc2MDAwNjkxODA1ZiZ1c2VyPTYwMDA2YjFiNTY4NjBmMDAwODAwNWQ3MyZhdXRob3I9NjAwMDZiMWI1Njg2MGYwMDA4MDA1ZDcxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRmFsYnVtJTI1MkY1cVdycDVSY3FqeEI4YWs3ZHRLNkl2JTI1M0ZzaSUyNTNES2FPdHNiNmNTMk9aTzlQV3ZxZV8wZw==""">Set My Heart on Fire Immediately</a> albümü. Mike Hadreas, bu albümde hiç olmadığı kadar deneysel ve yenilikçi. Tüm janraları reddeden albümün yarattığı çoğunlukla rengarenk, zaman zaman karanlık dünyada, kulak tırmalayıcıdan, bir arya kadar melodik tınılara uzanan çeşitlilik bulabiliyoruz. Aynı şekilde janraları zorlayan bir başka albümse Fiona Apple’ın <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMWM3M2JhMzcxNTc2MDAwNjkxODA1ZiZ1c2VyPTYwMDA2YjFiNTY4NjBmMDAwODAwNWQ3MyZhdXRob3I9NjAwMDZiMWI1Njg2MGYwMDA4MDA1ZDcxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRmFsYnVtJTI1MkYwZk8xS2VtV0wydUNDUW1NMjJpS2xqJTI1M0ZzaSUyNTNEb1h0OUpyUm1UY1NFS0YwRjJ3N2dxdw==""">Fetch the Bolt Cutters</a>'ı oldu. Teknik olarak karantina esnasında üretilmemiş olsa da belki de dünyamız altüst olmasa, dört duvar arasında üretilmiş, tencere tavalara vurarak kaydedilmiş absürd sample'lar içeren bu albüm bize bir şey ifade etmeyecek ve hatta belki de Fiona Apple’ın yayınlamadığı projelerinden biri olacaktı.Karantina sırasında üretilen ve en çok parlayan albümlerden biri diğeri de Phoebe Bridgers’ın <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMWM3M2JhMzcxNTc2MDAwNjkxODA1ZiZ1c2VyPTYwMDA2YjFiNTY4NjBmMDAwODAwNWQ3MyZhdXRob3I9NjAwMDZiMWI1Njg2MGYwMDA4MDA1ZDcxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRmFsYnVtJTI1MkYyeEVDdXFudnZtVmt0VjdVTzhEZDNzJTI1M0ZzaSUyNTNEbkZUa3haWUNUVFdETzFaU29IeTYydw==""">Punisher</a>’ı. Phoebe bir röportajında normalde sık sık yaşadığı “writer’s block” tıkanmasını bu süreçte daha az tecrübe ettiğini, yapacak başka bir şey olmadığı için aklını müziğine vermesinin kolaylaştığını söylemişti. Bunun yanında “kendin yap” kültürünün ve prodüktörleriyle online olarak birbirlerine şarkının versiyonlarını göndermenin önem kazandığını da eklemişti. Aynı şekilde Charli XCX de albümü <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMWM3M2JhMzcxNTc2MDAwNjkxODA1ZiZ1c2VyPTYwMDA2YjFiNTY4NjBmMDAwODAwNWQ3MyZhdXRob3I9NjAwMDZiMWI1Njg2MGYwMDA4MDA1ZDcxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRmFsYnVtJTI1MkYzYTlxSDJWRXNTaU9adk1yamFTME51JTI1M0ZzaSUyNTNEeFBOVEJqM3NROU9pNy1USlFuVkNOdw==""">how i’m feeling now</a>'ı kaydederken, videolarını hazırlarken sadece evde, elinin altında olan araçları kullanmıştı.&nbsp;Her ne kadar şu anda müzik dünyası için iyi giden bir şey bulmak çok zor olsa da, belki on yıl sonra, bütün müzisyenler ve müzik sektörü yaralarını sardığında, bu yaşadığımız zamanları Taylor Swift’in bütün alışkanlıklarını kırıp arka arkaya iki indie albüm yayınladığı, söz yazarlığının öne çıktığı, müzisyenlerin bu zamana kadar hiç keşfe çıkmadığı sesleri keşfettiği ve birbirini hiç tanımayan iki müzisyenin binlerce kilometre öteden bile karşılıklı çevrimiçi dosyalar göndererek çok daha fazla işbirliği yaptığı bir üretim biçimine yönelmeye başladığı sene olarak hatırlayacağız.

FKA Twigs ile ilgili hikayeler