“Birkaç ay önce birine Barbie ve Oppenheimer’ın tek bir hafta sonunda sırasıyla 93 ve 46 milyon dolar kazanacağını söylediğinizi hayal edin. Ve sonra, üstelik bu rakamların her iki filmin de ikinci hafta sonuna ait olduğunu…” Geçtiğimiz günlerde bir kullanıcının bu tweet’ine oldukça hak verdim. Çünkü tüm dünya gişe rakamları açısından normalin dışında bir yaz geçiriyor ve izleyicinin büyük ölçüde sinema salonlarından uzaklaştığı pandemi döneminin ardından “sinemalara dönüş” temalı sevinç çığlıkları hiç bu kadar yüksek olmamıştı. Variety’nin haberine göre Temmuz 2023, pandeminin başladığı 2020’den bu yana dünyadaki üç büyük sinema pazarının da [Kuzey Amerika, Çin ve Uluslararası (Çin dışında)] pandemi-öncesi ortalamanın üzerine çıktığı ilk ay oldu. Sebebi belli: Her ikisi de 21 Temmuz Cuma günü gösterime giren Greta Gerwig imzalı Barbie ve Christopher Nolan imzalı Oppenheimer ya da kısaca Barbenheimer. İki filmin toplam gişe hasılatının ABD’de 1 milyar dolara ulaşması için iki haftadan az süre yetti. Üstelik bu iki film sadece ABD’de değil, Türkiye’nin de aralarında olduğu birçok ülkede gişenin zirvesi için çekişmesini sürdürüyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/7/5/1691138196383.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Barbie + Oppenheimer = Barbenheimer | Kolaj: CNNBarbie, yönetmeni kadın olan filmler arasında ABD’de en iyi hafta sonu açılışını yapan (162 milyon dolar) film olarak ilk rekorunu kırdı bile; muhtemelen yönetmeni kadın olan filmler arasında tüm zamanların en çok gişe yapan filmi ünvanına da yakın bir zamanda kavuşacak. Oppenheimer ise farklı bir rekora koşuyor: ABD gişesinde hiç birinciliğe oturmadan en çok gişe yapan film. Bu ünvan şu anda 270 milyon doları aşan gişe hasılatına rağmen haftalık sıralamalarda sadece ikinciliğe kadar yükselebilen animasyon&nbsp;Sing’e (2016, Garth Jennings) ait. Söz konusu rekorlara ulaşabilmek için&nbsp;Barbie’nin yaklaşık 600 milyon dolara, Oppenheimer’ın ise &nbsp;80 milyon dolara daha (ve tabii hiç birinci olmamaya) ihtiyacı var.The Godfather üçlemesi ve Apocalypse Now&nbsp;gibi filmlerin Oscar ödüllü yönetmeni Francis Ford Coppola, Instagram’da yayınlanan bir sohbet sırasında Barbenheimer hakkında şöyle konuştu: “Henüz iki filmi de izlemedim fakat insanların devam filmleri ya da öncül filmler olmayan bu özgün filmleri izlemek için büyük salonları dolduruyor olması sinema için bir zaferdir.” Ve ekledi: “Sinema için yeni bir altın çağın eşiğindeyiz.” Yaz aylarında boş sinema salonlarında film izlemek benim için alışılmış bir deneyim. Gerçekten de etrafıma baktığımda ya da gişe rakamlarını incelediğimde “yazın sinemaya gidilmez” yargısının yaygın olduğunu fark ediyorum. Dünyada bugüne kadar en çok gişe yapmış 10 filmden sadece ikisi, Jurassic World&nbsp;(2015, Colin Trevorrow) ve The Lion King (2019, Jon Favreau) yaz aylarında (haziran, temmuz ya da ağustos) gösterime girmiş. Türkiye’de ise tüm zamanların en çok izleyici çeken 10 yabancı filminden yalnızca biri [Ice Age: Continental Drift (2012, Steve Martino ve Michael Thurmeier)] yaz aylarında gösterime girmiş. Dolayısıyla Coppola’nın şu son bir-iki hafta içerisinde tanık olduğumuz küresel başarıyı bir “zafer” ya da “altın çağ habercisi” olarak tanımlamasına şaşırmıyorum.Son yirmi yıldır MARVEL, DC ve Star Wars evrenleri başta olmak üzere “franchise” kültürünün ürünü büyük bütçeli ve büyük ölçekli yapımların baskın olduğu bir “blockbuster” stereotipi yaratılmış zihnimde. Devam filmleri, öncül filmler, yeniden çevrimler; süper kahramanlar, felaketler ve patlamalar… Barbie ya da Oppenheimer’ın, yani popüler bir oyuncak üzerinden ataerkil düzeni ve kapitalizmi eleştiren bir pembe çılgınlık ile atom bombasının yaratıcısına odaklanan epik bir biyografinin benim için “blockbuster” tanımına pek de uymadığını söylesem yalnız bırakılmam diye düşünüyorum. Oysa durum hep de böyle değilmiş:&nbsp;“Blockbuster” sözcüğünün kökleri, II. Dünya Savaşı sırasında şehirlerdeki bir block’u yok etme kapasitesine sahip uçak bombalarına dayanıyor. Kısa bir süre sonra eğlence sektörüne geçiş yapan bu sözcük, özellikle Broadway tiyatrolarındaki çok başarılı yapımlar için “o kadar başarılı ki bloktaki tüm diğer tiyatroların harap olmasına neden oluyor” anlamında kullanılmaya başlamış. Hemen ardından terim; büyük bütçeli, kapalı gişe oynayan başarılı yapımlar ile sinemada da yer edinmiş. 1975 yılında ise Jaws (1975, Steven Spielberg) ile sinemada “summer blockbusters” geleneği başlamış.<img src="https://images.aposto.com/2023/7/5/1691138721045.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1975: Sinemalarda Jaws kuyruğu | Kaynak: entertainment.ieMARVEL öncesi dönemde yaz aylarında gösterime giren ve ABD izleyicisinin ilgisi sayesinde “summer blockbuster” mertebesine erişen filmler arasında Jaws’ın yanı sıra Alien (1979, Ridley Scott), E.T. the Extra-Terrestrial (1982, Steven Spielberg), Blade Runner&nbsp;(1982, Ridley Scott), Back to the Future&nbsp;(1985, Robert Zemeckis), Who Framed Roger Rabbit&nbsp;(1988, Robert Zemeckis), Die Hard (1988, John McTiernan),&nbsp;Jurassic Park (1993, Steven Spielberg), Speed (1994, Jan de Bont), Babe (1995, George Miller), Apollo 13&nbsp;(1995, Ron Howard) ve Saving Private Ryan (1998, Steven Spielberg) gibi yapımların olduğunu görebiliyoruz. 80’li ve 90’lı yıllarda özellikle Spielberg, Scott ve Zemeckis gibi yönetmenlerin özgün fikirlerle de kitleleri (yaz aylarında dahi) sinemaya çekebileceği 80’li ve 90’lı yıllarda defalarca kanıtlanmış. Oysa 2000’lerden sonra bunu başaran yapımlar arasında süper-kahraman filmleri, devam filmleri ya da (özgün senaryolara sahip olsalar da belli bir formüle oturtulmuş) Pixar animasyonları dışında bir filme rastlamak güç.2023 yazının gösterim takvimine bakınca Barbenheimer dışında da parlak bir yaz geçirdiğimizi söyleyebiliriz aslında: 2 Haziran’da gösterime giren Spider-Man: Across the Spider-Verse (2023, Joaquim Dos Santos, Kemp Powers ve Justin K. Thompson) animasyon teknikleri ve çoklu evren kurgusuyla, Transformers: Rise of the Beasts&nbsp;(2023, Steben Caple Jr.) görsel ve ses efektleriyle, The Flash (2023, Andy Muschietti) dinamizmiyle, Indiana Jones and the Dial of Destiny (2023, James Mangold) nostaljisiyle, Mission: Impossible - Dead Reckoning Part One (2023, Christopher McQuarrie) ise aksiyon sinemasının zirvesine tanıklık ettirmesiyle sinema salonlarını onlar kadar olmasa da doldurmuştu. Fakat nihayetinde bu yapımların her biri, Barbenheimer’ın aksine özgün filmler olmaktan uzak devam filmleri ya da franchise filmleriydi. Ağustos ayında yüksek gişe yapması beklenen filmler; yine devam filmleri, yeniden çevrimler ve franchise filmlerinden ibaret: Meg 2: The Trench&nbsp;(2023, Ben Wheatley), Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem (2023, Jeff Rowe) ve Haunted Mansion (2023, Justin Simien).&nbsp;Eylülden itibaren merakla beklenen yapımların görücüye çıkacağı dünya festivalleri, ödül sezonu ve İstanbul’a sonbaharı getirecek Filmekimi’yle yılın öne çıkan filmlerinin birçoğunu art arda izlemeye başlayacak; izleyicinin özgün hikâyelere olan bu alışılmışın dışındaki ilgisinin gerçek bir “altın çağın” habercisi olup olmadığını hep birlikte göreceğiz.

Duende

Barbie ve Oppenheimer nedeniyle sinemalara alışılmışın dışında bir akının başladığı bu yaz, özgün “blockbusterları” geri mi getirecek?

Barbenheimer: Yeni bir “altın çağın” habercisi

<img src="https://images.aposto.com/2023/0/3/1673441473658.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Efe Demiral: Gitarist ve yapımcı olarak müzik kariyerini sürdüren Efe 2016 yılında ilk solo albümü “Inside Out”u yayımladı. 2019 ve 2022 yıllarında “Uyku Pansiyon” ve “Kolaj” albümleri ile kariyerine devam eden Efe aynı zamanda alternatif müzik sahnesinden bir sürü isim ile de yapımcı olarak çalışmayı sürdürüyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/3/1673441630091.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Murat Sağman: Paris Sorbonne Üniversitesi’nde finans bölümünden mezun olan Sağman finans kariyeri boyunca birçok farklı ülkede birçok farklı pozisyonda çalıştı. Ekonomi ve finans alanında başarılı bir konuşmacı olarak hem televizyon ekranlarında hem de uluslararası konferanslarda yer alan Sağman aynı zamanda Bilgi Üniversitesi gibi üniversitelerde öğretim görevlisi olarak da çalışıyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/3/1673441705704.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Dr. Gülfem Saydan Sanver: Marmara Üniversitesi ve Sorbonne Üniversitesi’nde siyaset bilimi alanında eğitim gören Gülfem Saydan Sanver akademide farklı okul ve görevlerde yer aldı. 2010 yılında kendi siyasal danışmanlık şirketini kuran Sanver, Antalya Büyükşehir Belediye Başkanı Muhittin Böcek ve İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer gibi birçok farklı siyasetçi ile seçim kampanyaları düzenledi.

Editörün Seçkisi

<h1 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">"Aslında bütün resim güzeldir."</h1><h3 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yazan:<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/tthanksforthememories/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Selin Altan</a></h3><img src="https://images.aposto.com/2023/0/5/1673039744474.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Kolaj albüm kapağı Tasarım: Alara Drahşan Fotoğraflama: İmre Hadi<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yüzeyde başlayıp derinlere dalıyoruz. Kolaj'ı tek cümleyle anlatmak gerekseydi böyle yazardım.Ring ve Opal&nbsp;alışmamızı sağlıyor suya... Şarkılar ilerledikçe albüm orada bulduğumuza şaşırdığımız, adını bilmediğimiz parlak renkli koca gözlü balıklarla karşılaşmış gibi merakla çekiyor kendine dinleyeni. Renk demişken tam o an Sturdust'a rastlamak elbette tesadüf değildir diye düşünüyorum. Bir tekinsizlik, kargaşa olduğunu görüp de gidip bakmaktan kendimizi alamadığımız bir yerdeyiz bu şarkıyla beraber. Bu sefer karaya çıktık. Ayaklarımız yere sağlam basıyor demek değil bu, Zig Zag Blues&nbsp;devreye giriyor. Things on your mind? geldiği yönü bulamadığımız cılız bir ışık gibi yolumuzda duruyor o sırada. Hayalle gerçek arasında bir melodi duyduğumuz bitmiyor da fişi çekiliyor sanki.Dokuz şarkılık yolculuğumuz sudan çıkıp karaya vurmamızla sonlanıyor. Ya da başka bir suya dalarak. O seçenek hep baki.Sözcüklere ihtiyaç duymayan bir albüm Kolaj, ismi gibi. Çünkü bütünün nasıl gözüktüğü, her şeyin en sonunda parçaları nasıl görmek istediğimizle ilgilidir hep.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/3yAVTX1yM2azAyWzkHWjfI?si=qEr6yS44RwOIYEkmk4WjJg" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/0/2023-01-06T21:19:56.920Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Üretim Kaydı 

Efe ile tanışmam Barış Demirel'in Barıştık mı? ile olmuştu. O zamandan beri İstanbul yürüyüşlerimde her daim eşlikçim Efe'nin anlattıkları.<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/2tCoqXk5DbREGHkVu4yg8Y?si=f1d9978deaae48f1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mavi Ağaç</a>'ı sonbaharda Karaköy'den Kabataş'a yürürken dinlemiştik ilk kez, şans bu ya üzerine bir otelin mavi ışıklı tabelasının yansıdığı mavi bir ağaç da görmüştüm, bu şehirde her renk ağacı görmek mümkün, her renk insan gibi.October klibini izlediğimdeki hislerimi de net hatırlıyorum, zaman ve mekândan kopmuş, yürüdüğüm şehri izlediğim bu siyah beyaz videoda tanıyamamıştım, şehrime tekrar aşık olmuştum.&nbsp;Kolaj ise yayınladığı haftada uluslararası pek çok müzik listesinde kendini ve evrenselliğini göstermişti.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/5/1673045457666.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Efe, çalışma masasında.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sonra Efe'yi sevdiğim pek çok sanatçıyla aynı sahneyi paylaşırken dinledim, yine severek dinlediğim albüm ve şarkılarda prodüktör olarak adını gördüm. İki yıldır kayıt için uygun bir zamanı kollarken şans bize gülüyor ve kayıt için masaya otuyoruz.Bakalım neler kayda geçmiş.

Kolaj ile ilgili hikayeler