🖍 Scavenger: Aslı NuhoğluIn your experience, does the museum belong to children, or to adults who do not perceive their childhood as a passing age? So how do you position the didactic structure of teaching as a field of discovery?It would not be wrong if we say that Istanbul Toy Museum is open to visitors from all age groups. In our museum, visitors of all ages can encounter a piece of themselves and stories that overlap with their interests.Not only our own toy and game history, but also the works of the common heritage of the whole world are exhibited at IOM. Everything that happened in the past, social, cultural and economic, is reflected in toys.&nbsp;For this reason, while our little visitors are visiting the museum, they learn the history of the world from the language of their closest friends, toys, in a fun and memorable way, while adults pass through a time tunnel and perhaps remember the historical events they have witnessed.The collection of the museum is quite interdisciplinary in terms of its structure since a poet and a stage designer jointly decided on its physical form. So, what kind of unity can we observe in terms of Children's Literature and toys?As you mentioned, our museum was founded by the writer and poet Sunay Akın, and every room of the museum was designed by stage design artist Ayhan Doğan. While visiting the museum, you enter a different world in each room; in the sections, the theme to be explained with audio and visual elements is supported.In the museum, the development and change in many subjects such as theater, cinema, and architecture are explained through toys. Literature is one of these subjects. In our museum, the first toy examples of fantasy heroes in literature are located.To give an example, one of the first editions of Antoine de Saint-Exupéry's book The Little Prince and the first toy of The Little Prince&nbsp;can be found. You can see the toys of The Wizard of Oz, Snow White and the Seven Dwarfs, and Don Quixote.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1665991216046.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.42" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">👑 Istanbul Toy&nbsp;Museum 🐭 Photographs and collage:&nbsp;Alara Demirel<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">You have curated a collaborative universe with designers in the museum shop. How do you do your book selections? Are there any details that you pay special attention to in this process?The answer to this question can actually be considered as a continuation of the answer to your third question. The toys we buy for children to play with—which shape our children's futures—are just as important as the books we decide to sell. For this reason, when choosing the books offered to our visitors at IOM Store, our priority is the story, the language of expression and the visuals used. Then we pay attention to the publisher, author and illustrator of the book.We get support from experts in this field in the selection of books, and we read the books before they are offered for sale. We also take a look at whether there are elements in it that will negatively affect our children.What is the first book you remember reading or was influenced by? How do you remember it?I was born in 1981 and unfortunately there were not as many children's books and bookstores as they are today back in the day. A list of books was recommended for us to read at school and we would buy those books and read them. In those lists, Ömer Seyfettin's books were generally included.Frankly, I recall more memories with encyclopedias than the books I read in my childhood. As in every house, we had encyclopedias and we would turn their pages for research. I also liked the encyclopedias in which animals were told the most. While I was turning the pages of the encyclopedia with great curiosity and desire, I got to know other living things with whom we share the world. Now, when I think about those moments, I feel a great peace and I can understand why I love living things so much against nature.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1665991150152.png" width="550" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.42" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">🚀 Istanbul Toy Museum 👽 Photographs and collage:&nbsp;Alara Demirel<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">What kind of a universe do you want to live in?After I began working at the museum, I had more conversations with the children and spent time with them. Their view of the world impressed me a lot. They are always very curious, dreamy, unprejudiced, fearless, fun, and unconstrained individuals.I would like to live in a world where all these elements exist—which will be greener, more peaceful, and full of laughter. A world full of peace and tranquility, free from prejudices, where all living things can be free without restricting anyone's freedom...

Piccolo

Meet the universe of a toy historian, archaeologist, curator and exhibitor.

Scavenger Hunt #5: Aslı Nuhoğlu

Fatma'yı keşfetmek. Babasının BBC Türkçe servisindeki görevi nedeniyle çocukluğu Londra'da geçmiş Fatma'nın. Sinemaya dair ilk ipuçlarını İngiliz televizyonları izleyerek, orada sinemaya giderek almaya başladığını, kendisine iz bırakan ilk filmlerin E.T. the Extra-Terrestrial, The Sound of Music&nbsp;ve The Wizard of Oz&nbsp;gibi Hollywood klasikleri olduğunu söylüyor: "Dokuz yaşında büyük bir sinema yönetmeni olacağıma kanaat getirerek büyük bir Steven Spielberg hayranlığına yelken açıyorum." Bu hayranlığı 1987'de annesi ve babasının boşanmasına bağlıyor: "Spielberg'ün de özellikle boşanmış aileleri işliyor olması ve onların böyle sıra dışı maceralar içinde yer alıyor olması bende duygusal bir bağ yarattı." Avrupa sinemasınıysa ergenlik döneminde keşfetmeye başlamış.Sinema saplantısı.&nbsp;Sinemayla hep saplantılı bir ilişkisi olduğunu söylüyor Fatma. 11-12 yaşındayken, hazırlık sınıfındaki hocası, Fatma'nın tüm ödevlerinin bir şekilde sinemaya bağlanmasıyla bu saplantıyı fark etmiş ve önce Antrakt, sonra da Tempo dergisinde sinema bulmacaları hazırlamasına önayak olmuş. Emerson College'da sinema, Goldsmiths College'da tiyatro eğitimi, ardından film küratörlüğü ve film programlama gelmiş. Fatma, mesleğini "kavramsal çerçevede bir derdi olmak" olarak tanımlıyor ve gülerek eklemeyi de ihmal etmiyor: "şimdi dert de demeyelim ama..."&nbsp;Fatma mesleğinin biraz da hayatı filmler üzerinden anlamlandırmaya çalışmak olduğunu ekliyor. “Sinemanın en etkili araçlardan olduğunu düşünüyorum hâlâ. Ve dijitale geçiş,&nbsp;streaming&nbsp;platformlarının artması, televizyon dizilerinin ya da dizi formatının artması [söz konusu olsa da] sinemanın geleceğinin çok daha uzun vadede devam edeceğine inanıyorum. Çünkü hep bir hikâye peşindeyiz aslında. Var olduğumuz hayatı bir şekilde anlamlandırmaya çalışıyoruz, ya da ben hâlâ anlamlandırmaya çalışıyorum."<img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1665435291021.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fatma Çolakoğlu Salt Galata'nın merdivenlerinde | Fotoğraf: Deniz Sabuncu Birkaç adım geriden. 2014, belki 2013. O güne kadar Pera Müzesi'nin birkaç sergi açılışından yüzüne aşina olduğum Fatma'yla, müze ve çalıştığım yayının ortak bir projesi için ilk kez bir iş toplantısında bir araya geliyor, ilk kez filmlerden konuşuyorum. 2016'nın son günlerinde, bir başka sergi açılışında yanıma geliyor ve birlikte çalışma ihitmalimiz için ağzımı yokluyor. Müzenin film departmanı Pera Film'de bir yıl boyunca programlama asistanı olarak çalışıyorum. Bu işin yaratıcılık kadar yazışma yeteneği de gerektirdiğini, sinema bilgisi kadar pazarlık becerisi de gerektirdiğini öğreniyorum o yıl. Pera Film'de Balkan sinemasından köpek filmlerine, Nordik sinemadan büyüme hikâyelerine sekiz program yapıyoruz birlikte. Sonra ayrılıyor yollarımız; o Salt'a, ben Chicago'ya.&nbsp;İstanbul Modern Sinema, Pera Film, Salt.&nbsp;2005'te İstanbul Modern Sinema'yı başlattıklarında İstanbul'da alternatif film izlemenin çok az yolu olduğunu, genelde festivallerin beklendiğini hatırlatıyor. Kariyerine baktığımda, bugün İstanbul'da alternatif film izlemeyi yıl boyunca mümkün kılan birçok kuruma elinin ve emeğinin değdiğini görüyorum Fatma'nın: “Üç kurum bir nevi sinematek anlamında bir programlama yapıyor. Müze statüsünde olan İstanbul Modern ve Pera Müzesi biraz daha farklı ritim ve içeriklerle seyirciye ulaşırken Salt'ta belli birtakım seriler ve ek programlamalarla bu film programını yönetiyoruz ve geliştiriyoruz.”"Normal dediğin nedir ki?"&nbsp;Şu an Araştırma ve Programlar Direktörü olarak görev aldığı Salt'la ilgili olarak, “Salt Beyoğlu’ndaki Açık Sinema, sinema anlamındaki bütün beklentilerimizi ters köşe yapan bir mekân olarak hayal edilmiş." diyor Fatma. "Sinemanın o koltukları rahat ve geniş, o popcorn deneyimi gibi popüler sinemanın getirdiği izleme koşulları burada çok daha komünal ve kolektif bir izleme deneyimi sunuyor."&nbsp;Göreve geldikten kısa bir süre sonra hayatlarımıza çıkagelen pandemi, bu kolektif ve komünal deneyimi biraz sekteye uğratmış olsa da o koşulların getirdikleri de olmuş. “Biraz Pandora’nın kutusu gibiydi COVID. Programlamanın çevrimiçi seyirciye ulaşma gayretiyle kafamızın içinden ve hep İstanbul ve mekân odaklı düşünmekten çıkmak gibi pek çok şeyi öğretti” Salt'ın bu sezon "normalleşerek" fiziksel film gösterimlerine devam ederken hibrit bir formatla çevrimiçi gösterimlerini de sürdüreceğini hatırlatıyor Fatma.Video sanatı.&nbsp;Yıllar içinde yalnızca film gösterim programlarının değil, video sanatı sergilerinde de küratör olarak çalışan Fatma, en son Salt'ın Bilinmeyene Doğru: Varşova Modern Sanat Müzesi Video ve Film Koleksiyonu'ndan Bir Seçki&nbsp;sergisini Sebastian Cichocki’yle programladı. Video sanatı ve sinema arasındaki çizginin kendisi için gittikçe grileştiğini söylüyor. Daha önce Christian Marclay'in The Clock'unun da adının geçtiği sohbetimiz, bu kez bir sanatçı ve bir sinemacı olarak Steve McQueen'in çok yönlülüğüne uğruyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1665435410725.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fatma ve Emre, Salt Galata koridorlarında Julia Ducournau hakkında konuşmaya hazırlanıyorlar. | Fotoğraf: Deniz SabuncuFatma'yla keşfetmek.&nbsp;Konuşacağımız yönetmeni seçerken Julia Ducournau için bana "Zor mu olur yoksa?" diye sorduğunu hatırlatıyorum Fatma’nın. Tüketim toplumundan objelerle olan saplantılarımıza kadar birçok konuyu işleyen Altın Palmiye ödüllü Julie Ducournau sineması için “Neden zor, çünkü cinsellik ve şiddet ağırlıklı.&nbsp;Bir süredir görmediğimiz yeni bir korku literatürü alanı açabilecek potansiyelde olduğunu düşünüyorum.” diyor. Korku sinemasıyla ilgili yaklaşımları ters yüz edişinden, dehşet anını göstermeden sana gözünü kapattıran şiddet sahnelerinden, tasvir ettigi beklenmedik insan ilişkilerinden konuşuyoruz: “Ana karakterlerin motivasyonlarıyla, o gerginlikle, en ürkünç şeyin her daim insan olduğunu bize anlatıyor.”Ergenlik. Ducournau filmlerinden ve body horror alt türünden yola çıkarak değişimin zor ya da korkunç bir şey olup olmadığı üzerine tartışmaya başlıyoruz: “Cronenberg’in hikâyelerinde o bedensel ve kafadaki değişim kontrol edemediğin bir şey hâline geliyor. Kontrol edemediğimiz her şey zaten ürkünçtür.” Ducournau’nun da Cronenberg’in izinden gittiğini hatırlatarak, “İnsanın kendi bedeniyle ilgili birtakım değişimler geçirmesi ve başka bir şeye dönüşme ihtimalinin olması, hayatındaki o değişimleri nasıl ele aldığına dair çok güzel bir gösterge veya araç oluyor.” diyor Fatma. Ergenliğe asla geri dönmek istemeyeceğine dair kararı net ama “18 yaşından sonra herkese yetişkin diyoruz ama yetişkinlik bir devinim gibi.” diye de ekliyor. “70 yaşında da ergen olabilirsin.”Diyor ki...<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Dünyanın pek çok farklı yerinden, popüler olsun bağımsız olsun deneysel olsun pek çok hikâye başka şeyler tarif edebiliyor, anlatabiliyor, ulaşıyor size. Programlama yaklaşımı da bence biraz buradan çıkıyor. Bir şekilde yaşadığımız bu dünyanın nasıl anlamlandırılabileceğine dair ipuçları arıyoruz ve sinema burada harika bir ilaç bence.”</blockquote>

Duende

"Programlamanın çevrimiçi seyirciye ulaşma gayreti bize pek çok şey öğretti."

Bir "hareketli görüntü" hayranı: Fatma Çolakoğlu

<img src="https://images.aposto.com/2022/6/5/1657892049023.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.45" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">The Wizard of Oz, 1939<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">1- This week in the Kalamış Summer Festival: The Wizard of Oz<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">What is it? Film.&nbsp;We go to the land of Oz to witness the adventures of Dorothy and her dog Toto.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Where?&nbsp;Kalamış Atatürk Park</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">When?&nbsp;July 24</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Why should you go? This classic is included in the British Film Institute’s (BFI) “50 films to see by age 15.”</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Duly noted: Before you follow the yellow brick road, there are also concerts of No Land on the 21st and Deniz Tekin on the 22nd.</li></ul>

Aposto Istanbul

<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/6/5/1657888830927.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.45" width="550" alt="The Wizard of Oz, 1939" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">The Wizard of Oz, 1939<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">1. Kalamış Yaz Festivali’nde bu hafta: The Wizard of Oz (Oz Büyücüsü)&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir?&nbsp;Film. Dorothy ve köpeği Toto’nun maceralarına açık havada tanıklık etmek üzere Oz Diyarı’na doğru yola çıkıyoruz.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Kalamış Atatürk Parkı&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 24 Temmuz&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Film, British Film Institute (BFI) tarafından 2020’de yayımlanan “15 yaşından önce izlenmesi gereken 50 film” listesinde yer alıyor.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Bu hafta ayrıca, Dorothy’nin kırmızı ayakkabılarının peşinden gitmeden önce&nbsp;21’inde No Land, 22’sinde de Deniz Tekin konseri var.</li></ul>

The Wizard of Oz ile ilgili hikayeler