Görsel: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/paulemann_mk/?utm_medium=copy_link" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Paul Koch</a>Selin’in 2017 yılında Yeni Zelanda’ya ayak bastığında İngilizce konuşma fobisi varmış. İlk yurt dışı deneyimini Türkiye’ye uçakla yaklaşık 33 saat uzaklığında bulunan Auckland şehrinde, ilk couchsurfing deneyimini ise tanımadığı bir adamın koltuğunda uyuyarak ve çok iyi konuşamadığı bir dili konuşmaya çalışarak geçirmiş. Geriye baktığında “deli cesareti” olarak adlandırdığı bu tecrübesi, 4 seneyi aşan backpacker yaşam tarzının ve ziyaret ettiği sayısız ülkenin başlangıcı olmuş.&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/nilesnuzu/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Selin Uzun</a>, 27 yaşında Turgutlu doğumlu bir freelancer, gezgin ve bende 3 yıllık bir backpacking gezisi yapma isteği uyandıran ilham verici ve enerji dolu bir insan. Üniversite için ODTÜ’ye Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi okumaya gidene kadar haftasonlarını İzmir’de, haftalarını ise Turgutlu’da geçirmiş; büyük şehirde büyümediğini ekledi. Üniversite tercihini yaparken uzakta okumak istediğine karar vermiş; “E o dönemde en uzak ne olabilir? &nbsp;İstanbul, Ankara,” dediğinde gülüyorum — yıllarını Avustralya, Yeni Zelanda, Güneydoğu Asya’yı gezerek geçirmiş biri duruyor karşımda.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/2/4/1648147089346.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.82" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/nilesnuzu/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Selin Uzun</a>, Fotoğraf: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/paulemann_mk/?utm_medium=copy_link" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Paul Koch</a><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Üniversite döneminde ekonomik sıkıntılar yüzünden ve İngilizce seviyesine güven duymadığından hiç yurtdışına çıkamamış.“Her arkadaşımın gidişini kutluyoruz, hoşçakal partilerine katılıyorum, ‘neyse bir gün ben de giderim kafasındayım.’ Gerçekten öyle oldu,” dedi.&nbsp;Mezun olduktan sonra çevresindekiler işlere başvururken Selin gideceğine karar vermiş. Work and Holiday vizesine başvurmuş ve vizesi onaylandıktan bir ay sonra cebinde az bir parayla, ucuza nasıl yaşayabileceğinin araştırmasını yaparak soluğu Yeni Zelanda’da almış. Work and Holiday vizesi ile bir sene ülkede kalabiliyor ve kendi paranızı kazanabiliyorsunuz. Tüm sorumluluk sizde, ajans majans yok. Burada kaldığı sürede Workaway yaparak yatak ve yemek karşılığında insanların evinde gönüllü olarak çalışmış, ardından CV dağıtarak baristalık ve garsonluk yapmış, kivi tarlasında çalışmış ve elma budama işine girmiş.&nbsp;“Ne iş olsa yaparım ve inanılmaz mutluyum, yurt dışında yaşıyorum,” dedi.&nbsp;Yeni Zelanda’da otostop yaparak farklı şehirlerde kalmış, farklı işler yapmış. Kaldığı otelde Paul ile tanışıp onun karavanı ile 4 ay boyunca çalışarak para biriktirmiş sonra gezmişler.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/2/4/1648147267282.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/nilesnuzu/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Selin Uzun</a>, Fotoğraf: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/paulemann_mk/?utm_medium=copy_link" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Paul Koch</a><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">“Yeni Zelanda’ya giden Selin ile gelen Selin tabii ki bambaşkaydı. 1 yıllık gittiğim bu gezi bana yetmedi. Ben duramayacağım dedim; Yeni Zelanda’da biriktirdiğim parayla Güneydoğu Asya'yı gezdim 3 ay,” dedi. &nbsp;Bu gezilerden sonra Türkiye’ye dönmüş, 2019’da Yeni Zelanda’da tanıştığı insanların evinde kalarak ilk defa Avrupa’yı gezmiş. Sonra da Avustralya vizesinin onaylandığını öğrenmiş, eee o zaman nereye? Avustralya’ya.&nbsp;“2019 şeydi benim için herhalde hayatımın en iyi yılıydı. Biriktirdiğim parayla 13 tane ülke gezdim,” dedi.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/2/4/1648147312870.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.40" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/nilesnuzu/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Selin Uzun</a>&nbsp;ve kanguru<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Avustralya’da Queensland eyaletinde patates tarlasında çalışmış. COVID döneminde tarla işini bırakması gerektiğinde 1,5 ay işsiz kalmış ama sonrasında güzel bir hostel hayatı kurup baristalığa geri dönmüş. Her sabah “bu hayatı gerçekten yaşıyor muyum,” diye sorduğu, çok mutlu günler geçirmiş ama varoluşsal düşüncelerle dolan beyni onu Türkiye’ye dönmeye zorlamış. Kafasında, 'sürekli backpacker hayatı mı yaşayacağım?' 'Daha sürdürülebilir bir şey mi bulmam gerekiyor?' 'Vizem olmazsa hayatımla ne yapacağım?' gibi sorular ile daha yerleşik bir hayat arayışına geçmiş.&nbsp;“Avustralya'dan döndüğümde ben artık tek bir yerde yaşayayım, çünkü yıllardır bir orada bir burada yaşıyorum, birazcık da düzenli hayata geçeyim, ‘acaba köklenebiliyor muyum bir yere?’ gibi bir arayışla dönmüştüm,” dedi.&nbsp;Türkiye’ye döneli 2 seneden biraz az olmuş. Döndüğünde iş arayışına başlamış, tam ne yapacağını bilmiyormuş. Şu ana kadar tüm işlerini insanlarla iletişim kurarak bulduğu için CV’lerini dağıtmış, kapı kapı dolaşmış. Eğlencesine hostellere bakarken karşısına Ordu’da bulunan <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/mellow.turkey/?hl=en" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mellow Turkey&nbsp;</a>çıkmış, onlara mesaj atarak sosyal medya yöneticiliği yapmaya başlamış. Yerleşik hayat hayallerini askıya alarak yazını Ordu’daki bu sörf okulunda geçirmiş. Freelance işler ile beraber <a fr-original-style="" href="https://instagram.com/beyondxconsulting?utm_medium=copy_link" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Beyond-X consulting</a> adında bir sosyal medya danışmanlık şirketinde çalışmaya başlamış. Sonra tatil için Kaş’a gelmiş.<img src="https://images.aposto.com/2022/2/4/1648147458058.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.56" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/nilesnuzu/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Selin Uzun</a>, Kaş'ta.&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sanırım evren bazen bizi, kendimizden daha iyi tanıyor çünkü şans eseri yıllar önce kaldığı Airbnb sahibi Ender, Selin’e Hollanda’ya taşınacağını ve birinin bir aylığına evinde kalıp kedi ve köpeğine bakmasına ihtiyaç duyduğunu söylemiş. Selin de “Neden olmasın,” diyerek en sevdiği yerlerden biri olan Kaş’a taşınmış. Hala da burada.“İçimde hala keşfetmek isteyen bir Selin var. Belli ki hala ‘tamam burası benim evim’ diyecek bir aşamada değilim,” dedi. Evreni dinlemeye karar vermiş.&nbsp;Ailesi tüm bu süreç boyunca onu çok desteklemiş. Tabii genetik olarak kendi rotalarını izleme, deneme/yanılma, yeni adımlar atmaktan korkmama özellikleri ailesinde de var. 25 yıl boyunca kuyumcu olarak çalışan babası daha iyi çalışma şartları nedeniyle 45 yaşından sonra Şili’ye gidip orada çalışmaya başlamış — İspanyolcayı da orada öğrenmiş, 5 yıldır orada çalışıyormuş. 10 yıl esnaflık yapan annesi ise takı dükkanını kapayıp 50 yaşından sonra Halk Eğitim’de yemek kursu açmış.&nbsp;“Annem ve babamın gençliklerinde deneyimlemediklerine rağmen geç yaşlarda bambaşka hayatlara gidebilen insanlar,” dedi.&nbsp;Selin’in gelecek planlarında Avustralya’ya dönmek var. ‘Para mı var?’ düşüncesine kafa tutmaya çalışıyor; her işi yaparak ve bolca çalışarak, yurt dışına çıkma hayalinin gerçekleştirilebileceğinin bir örneği Selin. Yeni insanlarla tanışmak ve onların farklı dünya görüşlerini öğrenmek, bir yerde uzun süre zaman geçirerek lokal olmak, bambaşka yerlere gidebilmek onun için çok değerli deneyimler. Gezilerinden öğrendiği bir ders her inişin bir çıkışı olduğuymuş. “Keşfetmeye devam etmek istiyorum. Belki uzun yıllar yaşayacağım yeri bulma serüvenimdeyim ve bu serüven belki daha 5-10 yıl sürecek,” dedi gülümseyerek. &nbsp;Bizlere bir tavsiyesi de şu:&nbsp;“Kimin ne dediğini asla dinlemeyin. Eğer içinizde hissediyorsanız, peşinden gidin. Herkesin dediklerini dinlemek ve üstüne çok düşünmek her zaman enerji kaybıdır. İstiyorsanız bilinmezliğe giden o ilk adım kararlılıkla atılmalı.”<img src="https://images.aposto.com/2022/2/4/1648147667120.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/nilesnuzu/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Selin Uzun</a>, çalışırken. Avustralya'da para kazanmak için iki işte çalıştığı dönemler olmuş.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Herkesin gezmesini desteklese de Türkiye’yi bırakmayı düşünmüyor Selin. Bu kafadaki herkesin gitmesinin Türkiye’yi çok daha kötü etkileyeceğini; gidip, gezip, geri dönmemizin önemli olduğunu vurguluyor.&nbsp;Selin, kelimenin tam anlamıyla alıp başını gitmiş, dünyayı deneyimlemek için adımlar atmış, hayatını onun tanımlaması ile dolu dolu yaşamış bir 20’lik.&nbsp;“20’lerim benim için hep istediğim yolun peşinden gitmekle geçmiş,” dedi.Hepinizin kendi yolunuzda, belirlediğiniz rotada gitmeniz dileği ile. &nbsp;

20'lik

Bu haftanın Alıp Başını Gideni Selin Uzun!

Yol Senin, Rota Senin: Selin Uzun

Yüksekkaldırım’dan aşağı inmesi ne kadar zevkliyse, yukarı çıkması o kadar eziyet. Eskiden Pera’daki binaların taşlarını hamallar bu yoldan nasıl taşırlardı hep hayret ederim. Taş taşımak kadar olmasın, sırt çantam dahi Atlas’ın omzuna binmiş yerküre gibi gelir. Fakat Yüksekkaldırım’ı keyifle, seke seke çıktığım nadir zamanlar da olur. Bunlardan biri kahvaltımı Privato Cafe’de yapacağım gündür.&nbsp;Privato, özel veya mahrem anlamına gelen ismine yaraşır şekilde, Galata Kulesi’nden biraz daha yukarı çıkıldığında insanın geçerken bakmaya tenezzül etmeyeceği bir ara sokakta yerini almış. Yerleri ahşap mı hatırlamasam da en azından ahşapmış gibi sıcak bir his veren, el emeği göz nuru döşenmiş bir dükkân. Bu hissin sebebi de nice misafirlerinin Türkçe veya yabancı dillerde duvarlara, kapılara bıraktıkları notlar, çizimler ve benzeri anıların yarattığı yaşanmışlık.Yol geçen hanı:&nbsp;Bu yaşanmışlık sayesinde Privato, gençlikte ağızdan düşmeyen Interrail&nbsp;seyahatleri, backpacking, couchsurfing, kısacası gençliğe ve görme merakına dair tüm kelimelerin içinde bulunduğu cümlelerin sonunda anlatılan lezzet duraklarından biri gibi görünüyor. Sadece misafirlerinin değil, kimi çalışanlarının dahi ana dili Türkçe olmayan bu tatlı kafe, Galata’nın yüzyıllardır kaybetmediği yol geçen hanı kimliğine en uygun yer.&nbsp;Her yemeğin yapanı ayrı:&nbsp;Turistlerin uğrak mekânları her zaman yerlilerin gözdesi olmaz; nitekim buralarda şov amaçlı, adı allı pullu ama tadı pek bir vasat yemeklerle dolu menüler, emek değil konsept satan işletmeciler bulunur. Oysa Privato tam tersi. Kafenin başında olduğunu jestlerinden çıkardığım ve adını bilmediğim bey, malzemelerin neredeyse hepsini özenle, civar köylerden ve hatta Türkiye’nin farklı yörelerinden seçiyor. Yöresellik, "köyde yetişmiş" söylemleri artık içi boşaltılmış pazarlama sözcükleri; fakat ne kadar anlamını yitirse de doğru yapıldığında tadını yitirmiyor. Privato bu anlamda tam bir tedarik cenneti. Konu "sere serpme" Türk kahvaltısı olunca da tedarik edilecek malzeme kalem kalem. Peynirler civar köylerden ayrı ayrı seçiliyor. Her reçelin yapanı ayrı. Fındık ezmesi - Türkiye’de yediklerim arasında en lezzetlisi - Karadeniz’de bir teyzenin elinden çıkıyor. Sofraya zar zor sığdırılmaya çalışılan her küçük tabağın üreticisi ayrı, menşei ayrı, hikâyesi ayrı. Bunun bir pazarlama hilesi olmadığı da iki sebepten belli: Birincisi, sormadıkça söylemiyorlar; ikincisi, sadece ismen özel değil, lezzet itibarıyla da fevkalade ürünler.&nbsp;Privato’da öğlen ya da akşamüstü yemek yemek de mümkün; fakat burada âdet Türk kahvaltısı söylemek. Benim tavsiyem yerli veya yabancı arkadaşları götürüp, ardı kesilmeyen, Muson yağmurları gibi masaya yağan tabakların karşısında fal taşı gibi açılan gözleri izlemek.&nbsp;İki kademeli kahvaltı:&nbsp;Privato’da makbul olan herkes için Türk kahvaltısı söylemek. Bu istek karşısında önce çaya hakkının verildiği belli bir çaydanlıkta çay geliyor; ardından peynirler, reçeller, kuruyemiş ezmeleri, söğüşler, çeşitli soğuk mezeden hâllice güzellikler. Bunlar acuka olabilir, kişnişli avokado ezmesi olabilir, yoğurtlu kimi tabaklar olabilir. Beraberinde eşlikçi simitler ve ekmeklerle midelere inen bu ziyafete hızlı dadananlar hata eder. Nitekim bu ilk round. Tam “şükür doyduk” veya “wow that was delicious” nidaları masadan yükselirken, bir posta daha geliyor. Bitenlerin alındığı, bitmemiş tabakların üstüne kaçak kat çıkarcasına tabakların konduğu sofranın yıldızları bu sefer ıspanaklı çıtır gözlemeler, tuzlu veya tatlı mini pancake'ler, sahanda yumurtalar ve başka sıcak lezzetler. Araştırmamak benim suçum fakat eminim ki Privato’nun mutfağında bir hamur işi ustası mevcut, nitekim hamurlu kahvaltılıkları hem hafiflik hem lezzet olarak üstün işler, soğutmaya gelmiyor.Dışarıda apartmanlar arasındaki püfür masalarında mı yoksa içerideki yaşanmışlıklı ambiyansında mı oturmak daha iyi bilemiyorum. Privato’nun içinden bir manzara var; fakat manzarada Galata Kulesi ne kadar görülüyor emin değilim, sofraya odaklanırken bakmayı akıl etmedim. Ama tabağımın altındaki kâğıtta kuleye dair bilgiler paylaşıldığını biliyorum, arsızca sabahı öğleye çevirirken gözüm oradaydı.

backpacking ile ilgili hikayeler