Film:&nbsp;Cadillac RecordsYönetmen:&nbsp;Darnell MartinSüre:&nbsp;109 dakikaYapım yılı:&nbsp;2008Birçoğunun ölümünün üzerinden yıllar geçse de hâlâ müziğe yön vermeyi başaran, isimlerini müzikle yakından ilgili olmayanların dahi bildiği efsanevi isimler vardır. Bu isimlerin yaşam öyküleri, müziklerine yansıyan travmaları ya da trajedileri ve onlara ilham vermiş detaylar; başrolde müziğin olduğu biyografik filmlerin aşağı yukarı bir çerçevesini çizer. Bugüne dek izlediğimiz; Elvis Presley'nin ya da Ray Charles'ın, Edith Piaf'ın ya da Tina Turner'ın, Elton John'ın ya da Johnny Cash'in yaşamlarına odaklanan filmler gibi. Söz konusu filmlerin, yaşamı konu alınan ismin silüetini gördüğümüz, gitarlı ya da mikrofonlu afişleri olur çoğu zaman. Hikâyenin yıldızı onlardır. Sadece müzik değil, onların müziği başroldedir. Öte yandan bir de şu filmler vardır: Gerçek yaşamları, gerçek olayları ele alırlar; dönemi yansıtırlar fakat odaklarında tek bir isim yoktur. Tek bir ismin yıldızlaştığı bir gösteriden çok, yıldızların geçiş törenine dönüşen bir festival gibidirler. Seks, şiddet, ırksal çatışmalar ve rock ‘n’ roll’un fon oluşturduğu 1950’lerin Chicago’sunda, Elvis'in ya da The Rolling Stones'un yıldızlaştığı dönemin arifesinde geçen Cadillac Records&nbsp;da işte böyle filmlerden biri.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683104013058.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Cadillac Records&nbsp;| Kaynak: IMDbCadillac Records'ı izlemeden önce filmin geçtiği dönemin müziklerini düşünmek istiyorum ama müzik bilgim sıradan bir dinleyiciden öteye geçemediğinden çok da sonuç alamıyorum. Filmin konusu olan stüdyonun gerçek adının da Cadillac Records&nbsp;olduğunu sanabilecek kadar az bilgim var döneme, dönemin müziğine dair. (Oysa filmi izlediğinde anlayacaksın, filmin bu başlığı taşımasının nedeni Chess Records'ın kurucusu Leonard Chess'in her şeye eşini bir Cadillac'a bindirecek kadar zengin olmak için girişmesi.) Koray'ın kapısını çalıyor, bana biraz yirminci yüzyıl müzik tarihi anlatmasını istiyorum. Anlatıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9);" style="color: rgb(9, 9, 9); margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">1950 yıllında Phil ve Leonard Chess tarafından kurulan Chess Records, rock ‘n’ roll janrının gelişimin en önemli kaynaklarından biriydi. Şirketin blues müziğinin elektrik gitarla iyice yakınlaştığı 60'lı yıllarda kataloğuna dâhil ettiği Muddy Waters, John Lee Hooker, Chuck Berry ve Bo Diddley gibi Afrikalı-Amerikalı müzisyenler, The Beatles'la evrensel bir fenomene dönüşecek bir müzik devriminin kapılarını aralayanlardan olmuştu. Blues'un yanında soul ve funk gibi ve siyah Amerikalıların mirası müziklerin bir vitrini de olan Chess Records, geriye Chuck Berry Is on Top (1959), Folk Singer (1964), The Real Folk Blues (1966) ve Left My Blues in San Francisco (1967) gibi şaheserler bıraktı.</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683104079179.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.93" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Cadillac Records&nbsp;| Kaynak: IMDb Tarihi anlamda gerçekliği yansıtan, belli dönemleri ele alan kurmaca filmler izlediğimde onları kronolojik olarak kafamdaki zaman çizgisine yerleştirmeyi, farklı filmlerde aynı oyuncuları canlandıran isimleri yan yana düşünmeyi seviyorum. Cadillac Records,&nbsp;1920'lerin Chicago'sunda geçen Ma Rainey's Black Bottom'ı (2020, George C. Wolfe) çağrıştırsa da onun 20-30 yıl sonrasında geçiyor. Araya koskoca bir dünya savaşı girdiğini fakat siyahların müzik sektöründe yaşadıklarının çok da değişmediğini fark ediyorum. Cadillac Records,&nbsp;neredeyse Elvis'in (2022, Baz Luhrmann) başladığı yerde bitiyor, Elvis'in neden ve nasıl bir Kral'a dönüştüğünü daha iyi anlayabiliyorum. Film; biyografik filmlerin sandık tozundan, müzik sustuğunda teslim olduğu eslerden kolayca arınabilen modern bir anlatıya sahip değil. Yine de müziğe, sektöre ve döneme dair çok şey öğreniyor; bir dahaki sefere bir bilene sormamı gerektirmeyecek kadar birikime sahip oluyorum.Filmde Koray'ın Chess Records'tan kısaca söz ederken adını andığı isimlerden bazılarının da aralarında bulunduğu birçok ünlü isim ete kemiğe bürünüyor: Muddy Waters (Jeffrey Wright), Little Walter (Columbus Short), Willie Dixon (Cedric the Entertainer), Howlin' Wolf (Eemonn Walker), Chuck Berry (Yasiin Bey) ve Etta James (Beyoncé). Hepsini bir arada tutan birleştirici güç, filmin merkezindeki karakterse Leonard Chess (Adrien Brody). Film boyunca aklıma Elvis'te Tom Hanks'in bedeninde şeytanileştirilen menajer tiplemesi geliyor: Chess Records'ın başarısının stüdyo yöneticisinin yıldızlarıyla olan ilişkisinden, onları sırtından para kazandığı araçlar olarak değil; bir yere gelmesini istediği yetenekler olarak görmesinden kaynaklandığını anlayabiliyorum. Filmin başrolü müzikse yardımcı rollerinden en önemlisi de Chess'in insaniliği belki.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683103415348.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.32" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Phil Chess, Muddy Waters, Little Walter ve Bo Diddley | Kaynak: Michael Ochs Arşivi, The New York TimesYönetmen ve senarist Darnell Martin, belki de kendi kimliğinin katkısıyla filminde dönemi tasvir eden ya da benzer yaşam öykülerine odaklanan filmlerin aksine siyahları ya da kadınları yardıma muhtaç, beyaz bir kurtarıcı bekleyen bireyler olarak tasvir etmiyor. Öte yandan filmin tek başlıca kadın karakteri, Cadillac Records'ın&nbsp;yapımcıları arasında da yer alan Beyoncé; filmin üçüncü çeyreğinde sahneye girer girmez yıldız ışığını hissettirmekle kalmıyor, diğer herkesten rol çalıyor. Hepsini kendisinin seslendirdiği, hem döneme ait hem de özgün şarkılarda kullandığı sesi; filmin vaadini de bilgilendirici olmaktan ötelere taşıyor. Filmin 2010 Grammy Ödülleri'nde En İyi Toplama Soundtrack Albümü kategorisinde aday gösterilen soundtrack albümü, Beyoncé dâhil filmin oyuncularının seslendirdiği şarkılara ek olarak dönemin öne çıkan müziklerini ve Beyoncé, Solange ve Nas gibi çağdaş müzisyenlerin özgün şarkılarını içeriyor.<div data-qa="slack_kit_scrollbar" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div data-qa="slack_kit_list" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div data-item-key="1683117538.986799" data-qa="virtual-list-item" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" tabindex="0"><div data-qa="message_container" data-qa-placeholder="false" data-qa-unprocessed="false" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div data-qa-hover="true" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div data-qa="message_content" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"> </div></div></div></div></div></div>Başrol Müzik&nbsp;seçkisini hazırlarken şöyle demiştik:&nbsp;<blockquote fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">Müzik, sinemanın sessiz olduğu dönemde dahi ayrılmaz bir parçasıydı. Filmlerle özdeşleşmiş özgün müzikler, filmler için yazılmış şarkılar, başucu albümü hâline gelmiş soundtrack albümleri… Müziği kullanmanın, müzikten beslenmenin dışında müziği başrole yerleştiren filmlerin de sayısı hiç az değil üstelik. Müziğin birleştirici gücüne ya da müziği üretmenin hazzına dair kurmaca hikâyeler; müzisyen biyografileri, müzik belgeselleri, konser filmleri… Müziğin sesini açmakla kalmayıp müziği seyre dalmanın zamanı şimdi.</blockquote>Cadillac Records'ta da buna dair bir hikâye bulacaksın işte: Bir arada üretmenin, müziği üretmenin hazzına...<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683117746597.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.01" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Başrol Müzik | Cadillac RecordsNerede izleyebilirsin?&nbsp;Cadillac Records,&nbsp;Başrol Müzik gösterim serisi kapsamında, 11 Mayıs Perşembe saat 19.00'da Kadıköy Sineması'nda gösteriliyor. Bilet almak, müziği seyre dalmak ve dönemin ruhunu yakalamak için <a fr-original-style="" href="https://biletinial.com/sinema/kadikoy-sinemasi-duende-cadillac-records" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buraya</a> tıkla.Benzer işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dreamgirls (2006, Bill Condon)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Elvis (2022, Baz Luhrmann)</li></ul>

Duende

Duende ve Kadıköy Sineması işbirliğiyle hazırlanan Başrol Müzik serisinin yeni filmi, Leonard Chess'in hikâyesini anlatan Cadillac Records.

Başrol müzik: Cadillac Records

Geoff MacCormack, David Bowie’yle 8 yaşında başlayan arkadaşlığından onda kalan anıları ve fotoğrafları bir kitapta buluşturdu.

📷 Bir yakın arkadaşın anılarıyla ve kadrajıyla: David Bowie

Yıl 1956, günlerden 5 Haziran. Milton Berle Show’dayız. Genç bir adam sahnede <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNmM4NjdlZmU3NWNiMDAwODY2MzU5ZSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2ZjNkNDBlMDAxNmYwMDA4N2VlYTQ4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy55b3V0dWJlLmNvbSUyNTJGd2F0Y2glMjUzRnYlMjUzRFdKblZRREE5ckhBJTI1MjZhbXAlMjUzQnQlMjUzRDIwOXM="">Hound Dog</a> şarkısını söylüyor. Seyirciler şaşkınlık içinde, televizyon başındakiler meraklı ve gergin. O genç adam, Elvis Presley, kariyerinin en büyük atılımını tam da bu sahnede yapıyor. <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNmM4NjdlZmU3NWNiMDAwODY2MzU5ZSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2ZjNkNDBlMDAxNmYwMDA4N2VlYTQ4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5lbHZpc3ByZXNsZXltdXNpYy5jb20uYXUlMjUyRnBpY3R1cmVzJTI1MkYxOTU2LWp1bmUtNS5odG1sJTI1MjNIb3VuZERvZw=="">Üzerinde</a> önü açık kadife yakalı pembe bir ceket, iki renkli bowling gömlek, ayağında mokasen ayakkabıları ve alnından geriye doğru taranmış parlak simsiyah saçlarıyla sahnede tutkuyla dans ediyor. Bu tarih itibarıyla manşetlerde <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNmM4NjdlZmU3NWNiMDAwODY2MzU5ZSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2ZjNkNDBlMDAxNmYwMDA4N2VlYTQ4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5ncmFjZWxhbmQuY29tJTI1MkZibG9nJTI1MkZwb3N0cyUyNTJGcm9jay1uLXJvbGwtcmViZWwtZWx2aXMtcHJlc2xleS1vbi10aGUtbWlsdG9uLWJlcmxlLXNob3c="">“Beware of Elvis Presley”</a> başlığı yer almaya başlıyor. Herkes onu biliyor, herkes onu konuşuyor. Kim ne düşünürse düşünsün o gerçek bir Rock ’n’ Roll yıldızı olarak kabul ediliyor artık. Elvis, gençlik kültürünü başlatan, cinsellik tabusunun yıkılmasına önayak olan, ırkçılığa karşı savaşan bir sanatçı olarak tarihe adını yazdırıyor.“Şeytanın müziği” ve kaygı çağı: 1950'lerde savaş sonrası dünya ikiye ayrılmıştı: ABD ve diğerleri. ABD’nin ekonomisi hızla büyüyor, “American Dream” idealine hiç olmadığı kadar vurgu yapılıyor, postmodern tüketim kültürü dünyayı ele geçiriyordu. Bu refahın meyveleri: Yeni arabalar, banliyö yerleşim alanları, televizyonlar… ABD'de yaşayan bir ailenin olmazsa olmazları olarak kabul ediliyordu.&nbsp;Rock 'n' roll, baby: İşte tam bu dönemde ortaya çıkan Elvis Presley siyah ve beyaz müziği kendine has bir tarzla birleştirdi. Bu müzik tarzını popüler kültüre taşıdı. Hâlbuki Elvis’ten önce rock ‘n’ roll gençliği bir alt kültür gerçekliğiydi. Siyah argosunda kelime anlamı “cinsel ilişki” olan rock ’n’ roll gençler için kendilerini ifade etme, özgürce hareket etme, ailelerinden ayrışabilmek demekti.&nbsp;Sahneden gardıroplara: Elvis, kışkırtıcı dansı ve farklı giyim kombinleriyle gençlerin sesi olurken eleştirmenlerin ve büyüklerin endişe kaynağı hâline geldi. Kilise ve muhafazakâr kesim onu <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNmM4NjdlZmU3NWNiMDAwODY2MzU5ZSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2ZjNkNDBlMDAxNmYwMDA4N2VlYTQ4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy50aGVndWFyZGlhbi5jb20lMjUyRm11c2ljJTI1MkYyMDExJTI1MkZqdW4lMjUyRjExJTI1MkZlbHZpcy1wcmVzbGV5LXBlbHZpcw=="">“Elvis The Pelvis”</a> lakabıyla anıp sosyal ve kültürel normlara karşı çıktığı için suçladı. Erkekler Elvis’in imajını örnek alırken (yüksek bel kot pantolonlar, motorcu deri ceketler, geriye taranmış saçlar), kadınlar Elvis’in imajıyla kadın kimliklerinin farkına varmaya, içgüdülerine kulak vermeye başladı. Beyazların siyahların yaptığı müziği dinlemediği, gençlerin giyim ve yaşam tarzı olarak ailelerinden farklılaşamadığı bir dünyada Elvis, müzikte ırkçı bariyerleri kırdı ve gençlere ifade özgürlüğü için cesaret verdi.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://lh3.googleusercontent.com/XC9Z6XFbKRUdsnpl7yjWEBjizp9RR27fi40l5dpXLsEdVb3e8dLMCoV7dytjeYFOq6oIOVNqzkVwJrGbASQuKhKE9DE1BkC8I2f3BWTGBDROa3pOv6rGNMkayV7tS2oyYhLfZXHYLdPRvOXQZQ" alt="Elvis Presley, Milton Berle Show, 1956"><figcaption>Elvis Presley, Milton Berle Show, 1956 Kaynak: The Guardian</figcaption></figure>Elvis ve moda: Elvis’ten önce moda ve müzik iki ayrı kavramdı. Elvis’le birlikte moda insanların hangi müzik tarzını takip ettiklerini gösteren bir sembol hâline geldi. Özellikle erkek giyimin tabularını gerek farklı renk kombinleri gerek sadece bir kot pantolon giyerek kıran Elvis, modada yeni bir akım başlatmış oldu. Kot pantolonlar önceden sadece işçilerin giydiği bir parçayken tüm genç erkeklerin gardırobunda yer almaya başladı. Elvis’in motorcu deri ceketi, özgürlük ve kanun dışı motosiklet kulüpleriyle ilişkilendirildiği için genç erkeklerin vazgeçilmezi oldu. Elvis’in modaya kattığı ve hakkını verdiği iki ana görünüm ortaya çıktı.&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNmM4NjdlZmU3NWNiMDAwODY2MzU5ZSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2ZjNkNDBlMDAxNmYwMDA4N2VlYTQ4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy52b2d1ZS5jby51ayUyNTJGZ2FsbGVyeSUyNTJGZWx2aXMtcHJlc2xleS1zdHlsZS1pY29uLTQwLXllYXJzLWFmdGVyLWhpcy1kZWF0aA=="">“The Teddy Boy”</a>: Kadife yakalı resmî takım elbise ceketi, açık yakalı gömlek, takım elbise pantolonu ve iki renkli brogues (sağlam topuklu, üstü deri ayakkabı) veya penny loafers (mokasen ayakkabı)<a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNmM4NjdlZmU3NWNiMDAwODY2MzU5ZSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2ZjNkNDBlMDAxNmYwMDA4N2VlYTQ4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy52b2d1ZS5jby51ayUyNTJGZ2FsbGVyeSUyNTJGZWx2aXMtcHJlc2xleS1zdHlsZS1pY29uLTQwLXllYXJzLWFmdGVyLWhpcy1kZWF0aA=="">“The Rockabilly”</a>: Önü açık spor gömlek, tişört, kot pantolon, deri motorcu ceketi ve brothel creepers (kalın tabanlı süet ayakkabı)&nbsp;Elvis’in tarzını ve tarzının hissettirdiklerini yıllar sonra bile bir çok modacının tasarımlarında görmek hissetmek mümkün. Saint Laurent, Helmut Lang, Acne Studios’un motorcu deri ceketleri; Dsquared2 ve Hedi Slimane’in “Rockabilly” kombinleri bunlara birer örnek.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://lh3.googleusercontent.com/_tMJtOVLlUQgqbPwdy-qJNo1aO_IX-VFSAF9GsiaytXaOAokD0utyuYL773sllJPN_EnQjA-ycFoLuZUqLpM5g9b8C0UJqUmxU2g4gN1NiprT5pGPm69KWjBevjUkeivDTYDBrlhvUwWGov59g" alt="Elvis Presley, Hawaii’deki performansı, 1973"><figcaption>Elvis Presley, Hawaii’deki performansı, 1973 Kaynak: The Guardian</figcaption></figure>Cinsiyetsiz modanın ilk adımları mı? Elvis Presley alışılmadık ve farklı giyim seçimleriyle döneminin cinsiyet rollerinin keskin sınırlarını sorgulayan bir sanatçı oldu. Milton Berle Show'da giydiği pembe ceketiyle kıvırtarak dans ederken akıllarda “Erkekler pembe giyer mi, kıvırtarak dans eder mi?” soruları vardı ve hâliyle eleştirmenlerin hedefi hâline geldi. Fakat belki de bu performanstan sonra cinsiyetsiz modanın ilk adımlarını atmış oldu. 1960'lı yıllarda Blue Hawaii filmi için tercih ettiği <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNmM4NjdlZmU3NWNiMDAwODY2MzU5ZSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2ZjNkNDBlMDAxNmYwMDA4N2VlYTQ4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy50aGVndWFyZGlhbi5jb20lMjUyRmZhc2hpb24lMjUyRmdhbGxlcnklMjUyRjIwMTglMjUyRmF1ZyUyNTJGMjMlMjUyRmZpdC1mb3ItdGhlLWtpbmctZWx2aXMtcHJlc2xleXMtZmFzaGlvbi1sZWdhY3ktaW4tcGljdHVyZXM="">çiçek motifli gömleğiyle</a> çiçek baskılarını erkek modasına tanıtan Elvis’in bu tarzını Prada, Dior, Gucci ve Saint Laurent o zamandan beri takip eden markalardan oldu. Performanslarında sıkça giydiği, vücudu saran tulumları sonraları David Bowie, Michael Jackson, Elton John ve <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNmM4NjdlZmU3NWNiMDAwODY2MzU5ZSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2ZjNkNDBlMDAxNmYwMDA4N2VlYTQ4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5ob2xseXdvb2RyZXBvcnRlci5jb20lMjUyRm5ld3MlMjUyRmhhcnJ5LXN0eWxlcy1jaGFubmVscy1lbHZpcy1wcmVzbGV5LWEtcGluay1lZHdhcmQtc2V4dG9uLXN1aXQtdG9kYXktc2hvdy0xMDAyMTk3"">Harry Styles</a> gibi sanatçıların üzerinde de gördük. Terzi Edward Sexton’a göre “Elvis’in sahne kıyafetlerindeki gösterişli seçimleri, erkekleri 19. yüzyıldan beri giydiklerinden daha çirkin kıyafetler giyme konusunda <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNmM4NjdlZmU3NWNiMDAwODY2MzU5ZSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2ZjNkNDBlMDAxNmYwMDA4N2VlYTQ4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5lc3F1aXJlLmNvbSUyNTJGdWslMjUyRnN0eWxlJTI1MkZhMzA0MTg0NjIlMjUyRmVsdmlzLXByZXNsZXktc3R5bGUlMjUyRg=="">özgürleştirdi</a>.”&nbsp;"Cinsiyetsiz" koleksiyonlar: Bugün moda endüstrisinin başlıca kavramlarından olan “kadın giyim” ve “erkek giyim” kavramlarının birçok tasarımcı için geçersizleştiğini ve yerine yeni neslin yeni değerlerini gözeten cinsiyetsiz koleksiyonların çıktığını görüyoruz. Bethnals’ın denim pantolonları, Wildfang’in tulumları, TomboyX’in iç çamaşırları, One DNA’in parçaları… Artık insanlar herhangi bir cinsiyetin kalıplarına sıkışmadan kendi giyim tarzlarını özgürce yaratmak ve kendilerini ifade etmek istiyor. Koleksiyonlar cinsiyet tanımlarından bağımsız, bireyin öne çıkmasına işaret ediyor ve yalnızca bir araç olarak ele alınıyor. Tıpkı Elvis Presley’in 1950'lerde yapmaya çalıştığı gibi.&nbsp;Moda dünyasında cinsiyet normlarının kırılması için yapılan değişimleri görmemek imkansız; fakat bu değişimlerin altında yatan nedenleri de sorgulamak önemli. Markalar gerçekten cinsiyetsiz modanın temsil ettiği fikirlere inandıkları için mi bu değişimin içindeler yoksa en önemli müşterileri Z kuşağı ve Y kuşağını kaybetmemek için mi bu yolda yürüyorlar?

rock ‘n’ roll ile ilgili hikayeler