İngiltere en başarılı takımlarından biri olarak gözükmese de kupadaki popülaritesi çok fazla olan bir ülke. Bunun sebebini neyle açıklıyorsun? Başarısızlıkları üzerinden okunan, New York Knicks'e benzer bir hikayeye sahip olmaları sence bu durumda ne kadar etkili?- Dünyada en çok öğrenilen yabancı dil İngilizcedir herhalde. Yüksek ihtimal bunun da katkısıyla futboldan tutun da müziğe kadar popüler kültüre muazzam etkisi olan bir ülkeden bahsediyoruz. Elindeki malzemeyi en doğru şekilde, en doğru kitleye sunmak konusunda harikalar. Arşivler ve belgeseller ya da maç yayınlarında da bu durum geçerli. Futbolda da hem günümüzde hem de geçmişte İngiliz takımlarına ait bilgilere, videolara, kitaplara ulaşma imkânı daha çok. Sadece bizde değil dünyanın her yerinde bu geçerli. Durum böyle olunca da insanlar ülke dışına kafalarını çıkardıklarında İngiliz takımlarına ya da milli takıma ilgi duyabiliyor. Üstelik -zaman zaman fazla abartıyor olsalar da- mutlaka bir rockstar figürleri de oluyor. Üstelik 70’lerin ortasından 80’lerin ortasına kadarki İngiliz takımlarının Avrupa’daki üstünlüğü de çok fazla taraftar topluyor. E bugünkü ilginin de sebebi son yılların en çok izlenen ligi Premier Lig. Hep futbolseverin gönlünü çelmeyi başaran bir kültür.Sürekli kaybeden olmak ne kadar etkili bilemedim, en azından benim için o etki yok. Çünkü ben zamanında&nbsp;‘Aaaa ne bu çile arkadaş, bir sempati duyalım dedik, hep çile hep çile!’ isyanı ile İngiltere sevgimi çöpe atmış bir insanım.&nbsp;1966 Dünya Kupası'nın onlar için çok özel bir turnuva olduğu aşikar. Alf Ramsey’nin takımı için turnuvadaki kırılma anı hangisiydi? Zafere uzanan o takıma gelmiş geçmiş en iyi İngiltere diyebilir miyiz?- Evet, kazandıkları için denebilir elbette ama misal 4 yıl sonra kupaya uzanan Brezilya gibi dünya futbolunda bir miras bırakmış mıdır o takım? Sanmıyorum. Elbette Bobby Charlton gibi Bobby Moore gibi Gordon Banks gibi çok önemli simgeler var, elbette Alf Ramsey’nin 4-4-2’yi İngiliz tarzından çıkarıp kendi yorumunu katma ve döneminin ötesinde bir kurgu oluşturma hamlesi var ama onlar da büyük sıkıntılardan çıkıyorlar. Dönüm noktası Arjantin maçı olabilir, o çok garip, gergin bir maç. Ama bence Portekiz maçıdır.&nbsp;Brezilya’yı saf dışı bırakmış, İtalya’yı eleyen Kuzey Kore’yi bir anda vites arttırıp süpürmüş, Eusebio gibi parlayan bir süper yıldıza sahip Portekiz, yarı finalde dikiliyor İngiltere’nin karşısına. Turnuva boyunca eleştirilen Bobby Charlton sahneye çıkıyor ve neden büyük futbolcu olduğunu gösteriyor o maçı alarak. O açıdan kırılma noktası o maçtır bana göre. Ama gerginlik ile ezelden beri sorunu olan İngilizlerin, Arjantin karşısındaki sinir harbini kazanması da onlar adına az iş değil…<img src="https://images.aposto.com/2022/10/4/1668724328843.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.78" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Sky Sports<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">İzlediğin en iyi ve en kötü İngiltere'yi hatırlıyor musun? Senin en sevdiğin İngiltere takımı hangisiydi?- Dünya Kupası performansına odaklanacaksak en sevdiğim takım 1990’daki takım ama kupaya yaklaşma açısından iyilikse… İngiltere hiçbir zaman o potansiyelini kupaya yansıtamadı bence. Euro 96’da o coşku var misal ama Dünya Kupası’nda… 2002’de sağlam takımlardı, defansif açıdan özellikle, o zaman bir şey olabilir diyorduk ama orada bile gruptan çıkarken zorlandılar. İkinci tur dışında rahat maçları yok. 2006 yine herkesi heyecanlandıran kadro ama elde yine bir şey yok… Zor soru. &nbsp;En kötü… 1982’de misal güçlü takım gibi görünen ama o potansiyeli Fransa maçı dışında hiç gösteremeyen bir takım. 1998 de öyleydi, Glenn Hoddle antrenörlüğünde değişik, kalıplarını kıran, genç bir İngiltere vardı, zaman zaman sahada bir şeyler vadettiler ama hiç devamlılıkları olmadı. Dur, dur kötüyü buldum. Bunun cevabı 2014’tür herhalde ya!İngiltere denince zihninde ilk canlanan kupa anısı hangisi? Sence İngiltere’nin gelmiş geçmiş en büyük kupa figürü kim?- Kupayı kaldırdığı için Bobby Moore’dur herhalde. O pozu İngiltere’nin kupa tarihini anlatırken kullanmayan İngiliz mecra yoktur herhalde? Ama İngiltere kupalarda bir Brezilya bir Almanya gibi büyük işler yapmasa da neredeyse gittikleri her turnuvaya bir an, bir yıldız, yıldız adayı bırakmıştır; iyisiyle kötüsüyle. 1970’te Banks’in kurtarışı vardır, 1986’da Lineker gol kralı olmuştur, Tanrı’nın Eli ve Maradona’nın diğer mucize golünde yine İngiltere’yi fotoğrafta görürüz, 90’da Gazza’nın gözyaşları, 98 Beckham’ın kırmızı kartı, 2002 Ronaldinho’nun golünde yine kurban olurlar…Benim gözümde canlanan İngiltere anısı… Steve McManaman ve Alan Shearer, çocukluk kahramanlarımdandı. İtalya’yı destekleme sebebim Roberto Baggio’ydu, İngiltere de İtalya’yla birlikte takımım olmuştu.&nbsp;Euro 96 bu açıdan benim için çok kıymetliydi. 1998 de bu isimlerin sahne aldığı ilk Dünya Kupası’ydı. O yüzden çok heyecanlıydım kupadan önce. Kendi kendime söz verdim; “İngiltere’nin her maçını izleyeceğim.” Elbette büyük bir yemin değildi ama aşmam gereken engeller de vardı tabii. Kupanın grup aşaması okulun son demlerine denk geliyordu. Yani tatil olacak, kafalarda okulu bitirmişiz ama yine de gitmek zorundayız… Bilirsiniz o yaz tatiline ramak kala dönemi işte… İngiltere’nin ilk maçı da Tunus’laydı. Ben okuldan bir güzel kaçtım, eve geldim… Annem babam işteler… Açtım, o kötü maçı izledim…Sonra hep evdeydim. Kupa tarihinin masalsı maçlarından biri olan İngiltere-Arjantin kapışmasında da… Yani ilk Dünya Kupası İngiltere anım Tunus maçı. Ama ikonik bir şey istiyorsan, o Arjantin maçını izleyen kimse o 2 saati unutmaz diye düşünüyorum; Michael Owen’ın sahneye çıkışı, Javier Zanetti’nin organize golü, David Beckham’ın kırmızısı… Ve çaylak bir kupa takipçisi olarak iki sene önce Euro 96’da aldığımız dersin tekrarı: İş penaltılara kalmışsa, İngiltere için üzülmeye başlayabilirsiniz…<img src="https://images.aposto.com/2022/10/4/1668724789876.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.55" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: FIFA<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">İngiltere’nin altın 11’ini yapabilir misin?- Ben bu sorumluluğa girmeyi sevmiyorum. Aklıma gelmeyen, es geçtiğim kişiler olursa sevenleri kızmasın -Programdan kalma bir paranoya durumu- Dünya Kupalarından aklımda kalan performansları ve bıraktıkları izleri dikkate aldım; yoksa Lineker ve Gazza olmaz, McManaman, Scholes, Hoddle ve Shearer baş köşede olurlardı zaten.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Banks, Paul Parker (Buğra’ya selamlar) - Campbell - Bobby Moore - Trippier, Stiles - &nbsp;Gazza - Charlton, Lineker - Kane - Owen.</li></ul>

This Is England

Sinyor'a İngiltere'nin 'talihsiz' kupa geçmişiyle ilgili sorular yönelttik.

İlhan Özgen ile Soru-Cevap: İngiltere'nin Kupa Geçmişi

Pele ve Garrincha 1958’deki şampiyonlukla birlikte Brezilya’nın altın çocukları oldu. Garrincha şöhretle birlikte kendini tam anlamıyla futbol dışındaki eğlenceye vurdu. 1962’de Şili’de gerçekleşecek Dünya Kupası’na kadar ancak kendini buldu ve artık 21 yaşına gelmiş Pele’yle yine takımının en önemli hücum gücü olacaktı. Bu kez de gruplarında Real Madrid efsanesi Alfredo di Stefano ve Macaristan Devrimi sebebiyle sahipsiz kalan Ferenc Puskas önderliğindeki İspanya en güçlü rakipleri olacaktı. Avrupa futbolun o güne kadar gördüğü çarpıcı hücum ikilisi karşılarında Pele ve Garrincha’yı bulacaktı. Futbolseverler bu muhteşem eşleşmeyi iple çekerken grubun son maçı olan İspanya maçı öncesi Pele’nin talihsiz sakatlık haberi geldi. 1-0 geriye düştükleri maçta Garrincha turnuvanın sonuna kadar bırakmamak üzere sazı eline aldı ve Amarildo’ya yaptığı iki asistle maçı 2-1 kazanmalarını sağladı.Çeyrek finalde rakip Sir Bobby Charlton’lı İngiltere olacaktı. Garrincha yaptığı şovun yanına bir kafa golü ve uzaktan attığı harika bir gol ekledi ve sambacılar maçı 3-1 kazandı. İngiliz basını bu maçtan sonra Garrincha’nın kendi ülkelerinin top sihirbazı Stanley Matthews’dan çok daha yetenekli olduğunu gündeme getirdi. Yarı finalde Garrincha rüzgarı devam ev sahibi Şili karşısında da devam etti. Yine uzaktan attığı şık bir gol ve akıl dolu bir kafa golüne bu kez de Vava’ya yaptığı iki asisti eklemişti. Maçın sonlarında oyundan atıldı ancak Şili Federasyonu ve FIFA yetkilileri onun finalde oynamasına karar kıldı. Bu eşsiz futbol şölenine dur demenin kimseye faydası olmayacağını biliyorlardı.Final maçında rakip Çekoslovakya’ydı. Çoğu pozisyonda 3-4 kişi ile markaj yapsalar da onu hiçbir şey durduramadı. Neredeyse 40 derece yakın ateşli olmasına rağmen Garrincha önderliğinde Brezilya maçı 3-1 kazanarak kupayı artarda ikinci kez kaldırdı. Garrincha hem turnuvanın en iyi oyuncusu seçildi hem de gol kralı ödülünü paylaştı.

Bobby Charlton ile ilgili hikayeler