Premier League gündeminden öne çıkan gelişmeler ve eşsiz yorumlar mail kutunuzda.

Premier League gündeminden öne çıkan gelişmeler.

This Is England

2023 model Manchester City, ligin gördüğü en görkemli şampiyonlardan biri – hatta belki de tarihin en iyi Manchester City’si.

Tarihe Tanıklık Ediyoruz

Bu hafta içi oynanan Manchester City-Arsenal maçı kuşkusuz ayın en öne çıkan eşleşmesiydi ve son şampiyon, rakibini ezici bir üstünlükle mağlup ederek avantajlı konuma geldi. Bu maçta Pep Guardiola'dan farklı gördüğün hamleler nelerdi? Erling Haaland'ın en iyi maçı mıydı?- Manchester City neden Avrupa'nın en formda takımı olduğunu bir kez daha gösterdi. Oyuncu performansları çok üst düzeyde. Oyuncular, Guardiola'nın fikir ve görevlendirmelerini yansıtmak için neler yapmaları gerektiğini tamamıyla anlamış durumdalar. Guardiola'nın her maçı maçtan önce kafasında simüle ettiğini, onlarca farklı senaryo geliştirdiğini biliyoruz. Haaland'ın sezonun ilk bölümünde söylediği; "Guardiola maçtan bir gün önce bize neler olacağını söylüyor, ertesi gün aynen öyle oluyor, bu delilik." cümlesinin yansıması gibiydi karşılaşma.Maçı çözen etken Guardiola'nın maça özel görevlendirmeleriydi. Normalde çift 8 numarayla oynayan Guardiola, bu kez çift pivotla oynadı. Savunma önü yoğunluğu alan paylaşımıyla arttırıldığı gibi, Thomas Partey veya Granit Xhaka pres yapmaya geldiği anda da Kevin De Bruyne'nin boşluğu kullanma becerisi devreye sokuldu. Arsenal yapısı gereği önde presi uygulamak istedi ancak presi yapan oyuncunun boşalttığı alana takım halinde kaymalar göstermezseniz, açılacak boşluk işlenecektir. William Saliba'nın yokluğuyla Rob Holding'in bu alanları dolduramaması, De Bruyne ve Haaland'ın deliciliklerini göstermesine yol açtı. Mikel Arteta'nın pres ısrarı da sürdüğünden o bölgeyi doldurabilecek şablona geçilemedi. 2-0 tamamlanan devre sonrası maçın en iyisi Aaron Ramsdale oluyorsa Arteta'nın kendini sorgulaması gerekiyor ki buna yaptığına eminim.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/5/1682678558563.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: MARCA<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Thierry Henry'nin geçmişte Haaland hakkındaki en büyük eleştirisi boşluklara yeterince iyi hareketlenememesi, arkadaşlarına kanal açmakta başarılı olamamasıydı. Guardiola'nın Haaland'ı pas dağıtıcı ve hareketlenici olarak en efektif kullandığı maçlardandı. Manchester United maçındaki 5 gole katkı sağladığı performansını hala 1 numaraya yazarım, inanılmazdı. United'ı tek başına dağıtmıştı. Bu kez oyun katkısı odağıyla ve De Bruyne desteğiyle en iyi 2. maçı olduğunu düşünüyorum Premier Lig özelinde. Guardiola'nın; Haaland'ı Holding ile eşleştirmesi, Bernardo'yu sol stoper Gabriel ve Partey üstünden oynatmak isteyerek merkezi De Bruyne ile Haaland'a açmak istemesi maçın çözümlerinden oldu. Zinchenko'nun merkeze kayıp o alanı kapatmak istediğini gördük ama diğer tehditler bunu engelledi. Burada Rodri etkisinden de bahsetmek gerekiyor. Boğucu City baskısında seken topları toplayarak geriye koşuları engellediği gibi hem arkadaşlarına pas bağlantıları yarattı hem de Arsenal'in pres hattını kıran etkenlerden oldu. Guardiola onun hakkında; "Rodri bizim için olmazsa olmaz oyuncu." demişti. Sebeplerini her maçta görüyoruz. Son olarak Grealish'in iki yönde de yüksek yoğunluklu fiziksel oyununun övülmesi gerekiyor, bek desteğini muhteşem vererek Arsenal'in kanat etkinliğini zayıflatmaya çalıştı. Guardiola, Arsenal'in en büyük zaafının üstüne en ustaca şekilde gitti. Usta-çırak buluşmasında usta, çırağına ancak bu kadar değerli bir ders verebilirdi.Arsenal'ın nisan ayı karnesinde 1 galibiyet, 3 beraberlik, 1 mağlubiyet görüyoruz ki bu dönemde maç başı 2.4 oranında gol yediler. Bununla birlikte takımın oyun gücünde düşüş yaşadığı bazı istatistiklerle de kanıtlanıyor. Bunu yalnızca Saliba'nın denklem dışında kalmasıyla açıklayabilir miyiz?- Bazı oyuncular, bazı takımlar için bir oyuncudan fazlasıdır. Takımdaki oyunculara liderlik eden, tutkuyu kazandıran, özgüven getiren oyuncuların varlığı diğer oyuncuların daha rahat sahaya çıkmasını sağlar. Bu oyuncu Manchester United için Casemiro olduğu gibi, Arsenal için ise William Saliba. Arsenal 6 maçtır kalesinde gol görüyor. Gollerin büyük çoğunluğuysa yerleşim hatası, oyuncu takibi ya da dikkatsizlikle gelen goller. Saliba Arsenal savunmasına tam da bunu kazandırıyordu. Takımın odağının üst düzey olmasını sağlıyordu. Saliba ile 27 maçta 6 kez puan kaybı yaşayan Arsenal, Saliba yokken 6 maçta 4 kez kayıp yaşadı. Ve yerine koyduğunuz oyuncu da Saliba'dan 2-3 seviye aşağıda oyuncu olunca ister istemez rakiplerin hücum etmesi için motivasyon aracı oluyorsunuz. İstenen skorların alınamamasının bir diğer sebebi ise takım yoğunluğunun, maç içerisindeki reaksiyonların eski dönemden çok uzak olması. Arteta'nın Southampton maçı sonrası "Bu golleri görürseniz ligi kazanmanız zor." demesi itiraf gibiydi. Arsenal gardı düşmüş ve halsizlik yaşayan bir boksör gibi. Yeni darbe gelmeden önce çözüm üretmek zorunda, aksi halde kabullenilmiş çaresizliğe doğru ilerliyoruz.Wolverhampton'ın çelmesini bir kenara bırakırsak, nisan ayına damga vuran menajerlerden biri de Roy Hodgson'dı. Kısa vadede böyle bir etki bekliyor muydun? Hodgson yönetiminde performansı en çok artan Palace oyuncusu sence kimdi?Roy Hodgson denildiğinde aklıma Palace'tan ayrıldığında kutlama yapan taraftarlar geliyor. Tekrar gelmesi beklenmediği gibi tekrar gelip bu kadar yüksekten performans göstermesi beklenmedik bir şeydi. Yeni gelen hocaların genellikle takıma yeni bir hava kazandırdığı, motivasyonu arttırdığı görülür. Burada kıstas ise yeni hocanın takımdan ne alacağını bilmesi, oyunculara o özgüveni verebilmesidir. Bunun en somut örneklerinden oldu Roy Hodgson. İyi sonuçlarından ardından geleceği sorulduğundaysa da ne kadar iyi bir yönetici olduğunu, "Mayıs'ı Mayıs'ta konuşalım." diyerek, maç maç bakarak, güne odaklanarak gösterdi.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/5/1682678638648.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Newsday<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">En çok gelişimin Eberechi Eze'de olduğunu söyleyebilirim. Eze kariyerinde ilk kez Premier Lig seviyesinde 2 maç üst üste toplam 3 gol katkısı yaptı. Bunu daha önce başardığında 2019'da Championship'te QPR forması giyiyordu. Bu sezon istikrarsız Palace'ta hücumun her bölgesinde oynadı, istediği katkıyı veremedi. Hodgson ile sağ çizgide ve zaman zaman solda oynayarak daha netleşen rolünün yansımasını gösterdi.Ruben Selles, sezon başında Ralph Hasenhüttl'in ekibine katıldığında da büyük yankı uyanmıştı. Geçici bir menajer olarak, sence ligden düşmesine kesin gözüyle bakılan Soton'a e seviye atlattı mi? Sürpriz olmama ihtimalinde, bir sonraki sezon Championship'te Soton'dan neler bekliyorsun?Ruben Selles hala genç ve potansiyelli bir isim. Premier Lig dışından gelip çok hızlı şekilde lige adapte olabilmek kolay değil hocalar açısından. 10 maçta 9 mağlubiyet alan takımı alıp 10 maçta 5 mağlubiyet aldı. İlk 6 maçında sadece 2 mağlubiyet aldığını da unutmamak gerekiyor. Arsenal, City, Spurs, United, Chelsea bulunduran bu fikstür içinden beklenenden daha iyi çıktığını söylemek yanlış olmaz. Selles, Arsenal maçı sonrasında Her takımla rekabet edebileceklerini, iyi bir savaş verdiklerini söyledi. Kalan maçlarda mucizeyi başarmaları kolay gözükmese de son ana kadar çabalayacaklar. Selles'in takımda kalmasını, düştükten sonra alacakları bütçe ile takımı yeniden yapılandırarak 2. sırayı hedeflemelerini bekliyorum. Selles &amp; Soton birlikteliği 2 sezon sonra tekrardan Premier Lig'de olabilir.Chelsea, bu ayın Southampton'la birlikte en az puan toplayan takımı ve Frank Lampard krizden çıkmanın formülünü bulamıyor gibi gözüküyor. Bu dağınıklığı toparlamanın anahtarı Pochettino'da mi?Chelsea'de değişmesi gereken ilk şey mantalite. Todd Boehly'nin futbol aklı olmadan yola çıkması ve bu işin bu kadar kolay olmadığının farkında olmaması; Chelsea'nin dağılan, kimliksiz, hangi yöne gittiği bilinmeyen takıma dönüşmesine sebep oldu.Kulüp yapılarında önce idare direktör, sportif direktör ya da futbol direktörü göreve getirilir. Bu kişiler yapının en güçlü halkası olarak hoca seçimini yaparlar. Göreve getirilen hoca ise kulüp felsefesine uygun oyun yapısına sahiptir. Yeni yansıtılacak oyun şablonuna göre transferler yapılarak kadro oluşturulur. Sahip Todd Boehly sonrasında en yetkili isimler Paul Winstanley ve Laurence Stewart göreve başlayalı henüz 7 ay dahi olmadı. Winstanley 6 aydır, Stewart 2 aydır görevde. Boehly yeni sezon planlamasında doğru adımları atamadığı için geçirilen 2 transfer dönemi hamleleri de boşa çıkmış oldu. Winstanley ve Stewart'ın sezon başında gelip, takıma uygun hoca kararını vererek onun istekleri doğrultusunda takımı şekillendirmesi gerekirdi. Graham Potter'a sonuna kadar destek sözü verip yardımcı ekibini Chelsea'ye kazandırdıktan sonra, kötü performans sonrası göndermek ve yardımcıların kulüpte kalması; Çaresizlikten Lampard'ı geçiş hocası olarak düşünmek ama Lampard'ın bu görev için hiçbir yeterliliğinin olmaması Chelsea'nin ne kadar kötü yönetildiğinin özeti. Lampard hocalık kariyerinin son 19 maçının yalnızca 1'ini kazanırken, Chelsea'deki yeni döneminde geleceğe dair hiçbir umut sunmuyor. 5 maçta atılan 1 gol ve bu felaket performans Lampard'ın yeni iş bulmasını engelleyecek türden, onun geleceğini ne yazık ki parlak göremiyorum. Bu performans üstüne Frank Lampard’ın Pro Lisansı olmadığı için Chelsea'nin her maç Lampard için cezai ücret ödemesi işin absürt kısmı oldu.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/5/1682680526190.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.78" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Football365<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Pochettino Chelsea için doğru isim olabilir ancak tüm anahtarın Pochettino'ya teslim edilmesi gerekiyor. Yola bu şekilde çıkılmazsa Chelsea saplandığı bu bataklıktan kolay çıkamayabilir. Antrenör ekibinin yenilenmesi, kadronun darlaştırılmasıyla daha net hamlelerin yapılması gerekiyor. Boehly elit potansiyele sahip bir hoca bularak onunla süreç yaşama fikrine sıcak baktı Arteta örneği gibi ama Potter o doğru isim değildi. Şimdi yapılması gereken şey, elit hoca seviyesinde bir isimle anlaşarak geleceğin inşa etmek ve Chelsea'nin yeniden rekabetçi takıma dönüşmesini sağlamak.Vincent Kompany ve Burnley, Premier Lig'de iz bırakabilir ve kalıcı olabilir mi?Kompany yeni nesil hocalar arasında en heyecan veren isimlerden. Beni heyecanlandırmasındaki temel sebep Xavi ve Arteta'da olduğu gibi Guardiola tedrisatından geçmiş olması. Sadece bu da değil, Kompany büyük bir liderlik sergiliyor ve mümkün olan tüm vaktini kendini geliştirmeye odaklanarak geçiriyor. Avrupa'nın en çalışkan hocalarından.Kompany, City'deki son dönemlerinde hocalığına hazırlık yaptı. Arteta ve Guardiola'dan öğrendikleriyle kendi hocalık kariyeri için notlar aldı. Onlarla taktikler, fikirler hakkında konuştu, kendi fikirlerini oluşturdu. Kompany günde 14 saati futbolu düşünerek geçirdiğini söylüyor. Burnley'de başardıkları çok etkileyici. 187 gün ligde liderlik koltuğunda oturdular, sezonu domine ettiler. Topla oynamada, kalelerini gole kapatmada Championship lideri oldular. Bir takım Premier Lig'e ancak bu kadar gövde gösterisi yaparak çıkabilir. Kompany ilk kez bunu yaşayacağından Premier Lig'e tutunmak hiç kolay olmayacak ama Burnley'in en büyük güvencesi, yeni nesil hocaların en potansiyellilerinden Kompany ile çalışmak olacak.

Şampiyonluk yarışında son durum, Ruben Selles, Vincent Kompany'nin heyecanı...

Semih Durası ile Soru-Cevap: Nisan Nasıl Geçti?

Ayın en önemli gelişmesiyle başlayalım. Ligde 12 maçtır kazanamayan ve mart ayını puansız kapatan Crystal Palace’ta Patrick Vieira ile yollar ayrıldı. Ayrılığı nasıl değerlendiriyorsun? Vieira'nın Palace’ını genel olarak nasıl hatırlarsın? Sence Roy Hodgson ‘aranan kan’ mı?Taner Turna (TT): Patrick Vieira'nın çok da parlak olmayan OGC Nice kariyerinden sonra Crystal Palace’ta göreve gelmesi beni şaşırtmıştı. Buna karşılık Vieira, Palace’taki ilk sezonunda takımı düşme hattından 13 puan yukarıda tuttu. Hedefi ligde kalmak olan bir takımda özellikle Marc Guéhi, Tyrick Mitchell, Conor Gallagher, Michael Olise, Odsonne Édouard hatta Jean-Philippe Mateta gibi genç bir iskeletle neticeye ulaşması Vieira’yı bir anda yeni nesil menajerler arasında öne çıkarmıştı. Üstüne üstlük Wilfried Zaha gibi takımın yıllardır kağıt üstündeki en büyük yıldızına, potansiyelini yansıtabileceği bir oyun şablonu inşa etmişti. Zaha da buna karşılık olarak sezonu, hücum hattının en verimlisi olarak 17 gole direkt katkı sağlayarak tamamlamıştı.&nbsp;Tüm bunların üstüne Crystal Palace’ın ligde kalma hedefi değişmemiş olsa da sahada gösterdiklerine karşı beklentiler artmıştı. Nitekim takım bence Dünya Kupası arasına kadar da gayet kendi ritminde ilerliyordu. Aralık ayındaki yeniden başlamanın ardından takımın özellikle gol yollarındaki tıkanıklığı, senin de vurguladığın 12 maçlık bir galip gelememe serisine dönüştü ki bu dönemde 5 beraberlik de var. Ancak son maçta 1 gol atarak geçilen süre, Premier Lig’de son dönemde gördüğümüz 'menajer tahammülsüzlüğü' trendini destekleyecek bir sonuçla bitti. Bence Patrick Vieira, Premier Lig’deki ilk macerasında başarılı bir sınav verdi. Ligden düşmemek için oynamaya alışmış bir takımı 1.5 yıl boyunca genç bir oyuncu grubuyla orta sıra seviyesinde oynattı. Şahsi düşüncem, Palace yönetimi sabırlı davransaydı, Vieira’nın takımdaki gelişimi kalıcı olurdu. Büyük bir ihtimal sonraki adresi yine İngiltere sınırları içerisinde, hatta Premier Lig’de olacaktır. Yakından takip etmeye devam edeceğim.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/5/1679647390209.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sky SportsRoy Hodgson’a gelince.&nbsp;Kendisi bir nevi Premier Lig’in Yılmaz Vural’ı. Hatırlayanlar vardır, Palace’daki ilk görevine takım lige 4 maç üst üste kaybettikten sonra başlamıştı. Ardından bir üç maç da Hodgson kaybetmişti. Ligin 7. haftasından sonra kesin düşecek denilen takımı Hodgson, ligde tutmak bir yana, 11. sıraya kadar tırmandırmıştı. 2020/21 sezonu sonuna kadar da takımı düşme hattından uzak tutmayı başardı. Bence yönetim Hodgson'ı orta vadeli bir planla değil, takımı daha önce yaptığı gibi buhrandan çıkarıp ligde tutması için getirdi. Böyle bakınca mantıklı bir hamle gibi görünüyor. Yine de Vieira’yı yazık oldu bence.Henüz Vieira ile aynı kaderi paylaşmasa da sallantıdaki isimlerden biri de Antonio Conte. Southampton maçı sonrasındaki açıklamaları hakkında ne düşünüyorsun? Bu hikaye, nerede mutsuz sona evrilmeye başladı? Tottenham’da Conte sonrası kimi kulübede görmek istersin?TT:&nbsp;Sondan başlayayım. PSG’den ayrıldığı 5 Temmuz tarihinden beri bence o koltuğun tek bir adayı var. O da Mauricio Pochettino. Gidişinden itibaren hikayenin yarım kaldığı ve yolların gelecekte elbet tekrardan kesişeceği belliydi. Yönetim, lig sonunu Antonio Conte’yle getirme kararı alsa da bence yazın kapısını çalacakları ilk isim Pochettino olacak.Conte’nin açıklamaları artık şaşırtıcı bile değil. Ancak bu açıklamalara iki yönlü bakmakta fayda var. Evet, Conte'nin adı Inter’le alınıyor. Karşılıklı bir isteğin olduğuna dair dedikodular da hayli fazla. Bu sert açıklamaların ardındaki motivasyonlardan biri bu olabilir. Ama Conte’nin yalnızca bu sebeple açıklamalarda bulunduğunu söylemek doğru olmaz. Conte’nin futbolcu grubuyla kurduğu bağı ve bu ilişkiyle birlikte takımın sahadaki agresif kimliğini yarattığını biliyoruz. Tottenham oyuncuları maalesef çok uzun zamandır sahada bu agresiflik seviyesine çıkamıyor. Bence aynı durum José Mourinho takımın başındayken de yaşandı. Hatta o da bu yönde açıklamalarda bulunmuştu. Bu yüzden Conte’nin söylediklerinde haklılık payı olduğunu düşünüyorum. Bunun tek başına sebebi oyuncu grubu değildir ama karşılıklı beklentilerin uyuşmadığı aşikar.Conte ve Tottenham evliliği bence tamamen kupa odaklıydı. Conte, eldeki oyuncu grubuyla yıllardır kupa kazanamamış bir Big 6 takımına kupa kazandırabileceğini düşünerek geçti Tottenham’ın başına. Ancak hayal ettiği agresif ve sonuç odaklı takım ortaya çıkmayınca hikaye mutsuz sona doğru evrilmeye başladı.Liverpool için oldukça umutlu başlayan ay, Bournemouth ve Real Madrid mağlubiyetleriyle yine krizde tamamlandı. Liverpool için bir tedavi önerin var mı? Salah-Gakpo-Nunez üçlüsüne bir sonraki sezon gözün kapalı güvenir misin?TT:&nbsp;Salah-Gakpo-Nunez üçlüsüne göz kapalı güvenmek için henüz çok erken. Liverpool teknik ekibi, gizliden gizliye bekledikleri buhran dönemiyle bir şekilde baş etmeye çalışıyor. Özellikle geçen yıl kafa kafaya biten ligin ardından son senelerde Manchester City’le olan rekabetten yorgun çıkacak tarafın Liverpool olması kaçınılmazdı. 3’ü oldukça yakın, 4 sezondur devam eden rekabette geniş oyuncu kadrosuyla rahat olan taraf genelde City'di.&nbsp;Uzun süredir dar bir rotasyonla elit takım seviyesinde oynayan Liverpool kadrosu bence mental olarak epey yıprandı. Bunun karşılığında istenmeyen sonuçlar gelince de takımın formu iyice düştü. İstenmeyen sonuçlar kısmında da Sadio Mane’nin takımdan ayrılışının çok etkili olduğunu düşünüyorum. Büyük maçlardaki performansının yanı sıra, beraberlik ya da yenik durumdayken direkt gol katkısı bakımından Salah’ın çok önündeydi. Onun ayrılışı çöküş sürecini de hızlandırdı.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/5/1679647716449.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">The AthleticNeticede Jürgen Klopp, Salah’ın yanına Gakpo ve Nunez’i monte ederek gelecek yılın provasını yapıyor. Bu prova mart ayı boyunca olumlu sinyaller verdi. Bu üçlünün arasına gelecek sene için Jota’yı da eklemek gerek. Gakpo ve Nunez’in Klopp’un elinde gelecek sene daha da kıymetli hâle geleceğini düşünüyorum ama ideal üçlü olduklarını söylemek için henüz çok erken.Şampiyonluk yarışına değinmeden olmaz. Arsenal, Villa Park’ta rüzgarın yönünü değiştirdi ve bu ayı kayıpsız atlattı. Üstelik bu süreçte Leandro Trossard ile farklı bir forvet profiline de aşina olmuş gözüküyorlar. Manchester City ise tüm kulvarlarda galibiyet serisini 6 maça çıkarttı ve ritim bulmuş gözüküyorlar. Fikstürleri de hesaba kattığında, şampiyonluk favorin kim? City’nin ihtimalini nasıl görüyorsun?Aradaki puan farkı Premier Lig seviyesinde ve özellikle Arsenal gibi uzun süredir zirveye oynama alışkanlığı olmayan bir takımın liderliğinde her an kapanabilir. Fikstür avantajı kesinlikle Manchester City’den yana. Bütün önemli maçları (Arsenal, Chelsea ve Liverpool) iç sahada oynayacaklar. Ancak senin de soruda belirttiğin gibi, Arsenal’ı şimdiye kadar zirvede tutan en önemli faktör, kimlikleşen oyunlarının yanı sıra bu oyuna Leandro Trossard gibi görece sürpriz katkılar sunan isimlerin çıkabiliyor olması. Bu tarz ana planda olmayan oyuncuların dönemsel artan formları, Arsenal’ı durdurulamaz bir takım hâline getiriyor.&nbsp;Diğer taraftan City’nin de bitiş çizgisine yaklaştıkça oyunundaki artan keskinliğini görüyoruz. Bence şampiyonluk yarışını etkileyecek en önemli faktör, City’nin önümüzdeki ay Bayern’le oynayacağı Şampiyonlar Ligi çeyrek final maçları olacak. City’nin bu sert eşleşmeden çıkıp yoluna devam etmesi Premier Lig’deki yarışı da etkileyecek. Ben Arsenal’ı -çok az da olsa- önde görüyorum. Özellikle Manchester City-Arsenal maçının da nisan maç takviminde olması bize bu yarışın gidişatı hakkında gelecek ayın oldukça belirleyeceği olacağını gösteriyor.Bu ayın senin açından öne çıkanları nelerdi?TT: En iyi maç: Kalite anlamında zirvede olmasa da ikili rekabet açısından tarihe geçen bir karşılaşma olduğu için Liverpool’un Manchester United’a karşı aldığı 7-0’lık galibiyeti söyleyebilirim.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/5/1679647983654.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">GunnersEn iyi bireysel performans:&nbsp;Mart ayını -üçü tek maçta olmak üzere- 5 asistle tamamlayan Leandro Trossard ayın hem en iyi hem de en sürpriz performansını sergiledi. Premier Lig seviyesinde, Brighton’dan Arsenal’a geçerkenki transfer ücretini de düşünürsek devre arasının en iyi transferi olduğunu da söyleyebilirim.En iyi takım:&nbsp;Yukarıda da belirttiğim gibi Arsenal, sezon içerisinde değişen ve gelişen oyununun yanı sıra istikrarı koruyarak ayın en iyi takımı oldu diyebilirim.

Vieira'nın vedası, isyankar Conte, şampiyonluk yarışı ve daha fazlası...

Taner Turna ile Soru-Cevap: Mart Nasıl Geçti?

Normal sezon ödüllerini erkenden dağıtıyoruz.

"Sezon Bugün Bitse..."

Derin bir nefes alıp Quentin Tarantino eserlerinde en etkilendiğiniz 'soundtrack'in hangisi olduğunu düşünün. Keşke bugünkü konumuz bu olsaydı (benim için Pulp Fiction'ın kapanış müziği), ama değil. Oscar ödüllü yönetmen, sinemayı kasıp kavuran yapıtlarında müzik kullanımının çok önemli bir yer tuttuğunu ve bir filmi kurgulama aşamasındayken önce müziğini belirlediğini, senaryoyu daha sonra, bu ezgi etrafında geliştirdiğini söyler. 'Blockbuster' bir filmde kullanılan müziğin yerini standart kalitedeki oyunculardan oluşan bir futbol takımında menajerin doldurduğunu düşünürsek, Frank Lampard'ın yerine geçecek ismi bulmak için bir haftadır Monaco'da ziyaretler gerçekleştiren Farhad Moshiri'nin Tarantino kadar titiz davranan biri olmadığı sonucuna ulaşabiliriz. Everton hisselerinin büyük çoğunluğuna sahip olduğu 2016 yılından bu yana 9 menajer, 3 akademi menajeri ve 3 futbol direktörü eskiten İran asıllı milyarder, birbirinden tamamen zıt profiller olan Marcelo Bielsa ve Sean Dyche'a arka arkaya teklif götürerek ne kadar kafası karışık bir dönemden geçtiğinin ipucunu da verdi. Bu dönemde futbol direktörü Kevin Thelwell, Kia Joorabchian ve Tim Cahill'den gelen önerilere de açık olan Moshiri, alışkanlıklarımızın dışında gelişen bir hamleye imza attı ve Everton, -biraz da şansın yardımıyla- kendisi için -bence- en doğru yolu tercih ederek Sean Dyche ile el sıkıştı.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675432945442.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Football365Everton gündemini meşgul eden iki menajerin geçmişlerine bakarsak, Leeds United'ı 16 yıl sonra Premier Lig'e döndüren Marcelo Bielsa'nın, tek bir ana plana sadık kalan ve bu planı kusursuzlaştırmak üzerine kafa yoran Sean Dyche'a kıyasla daha geniş yelpazeye sahip olduğu ve Everton'ın uzun vadeli planlarına (ya da hayallerine) daha olumlu katkı sağlayacağını söylemekte bir beis yok. Ancak Everton'ın şu an ligde bulunduğu konum, uzun vadeli projeleri esas aldıracak kadar konforlu değil; zira burada Leicester City veya Brentford gibi örneklerden ayrı bir yola sapmış durumdalar. Veya Championship yolunu 'dünyanın sonu' olarak karşılamayacak olan Southampton veya Bournemouth gibi esnek bir yapıda da değiller. Dolayısıyla sezonun bu noktasında, eldeki malzemeyle en iyi yemeği yapabilecek pragmatist&nbsp;bir&nbsp;Britanyalı, 1951'den beri kademe düşmemiş Everton için kısa süreli de olsa biçilmiş kaftan gözüküyor: üstelik Marcelo Bielsa'nın Andrea Radrizzani'nin aksine, saha içine karışmakta hevesli olan ve menajer isteklerini yerine getirmekte hızlı davranmayan kulüp başkanlarıyla yaşadığı polemikleri de hatırladığınızda (eğer hatırlamıyorsanız, dönemin Marsilya başkanı Vincent Labrune'e ulaşmayı deneyebilirsiniz).&nbsp;Marcelo Bielsa'nın Everton logolu montu sırtına geçirmeyişine üzüleceğimiz tek nokta ise kesinlikle Toffees'in 3 sezon sonrasına yapacağı etkiyi görememek olacak. Farhad Moshiri'nin teklifini sezon ortasında kriz okyanusunda yüzen bir takımı devralmak istemediği için nazikçe geri çeviren Bielsa, komutayı yazın almak istediğini belirterek çok ilginç bir geri bildirimde bulundu ve U-21 takımının başına geçerek ekibinin maaşını cebinden ödemeyi teklif etti. Moshiri, bunu düşünmeden reddetti. Bu hamlenin de alt metninde Dyche ile uzun bir gelecek planladıkları yatıyor. Peki Sean Dyche, onlara ne vadediyor?Goodison Park'taki görevine olabilecek en zor rakip karşısında (evet, bu takım artık Arsenal) başlayacak olan Dyche, takımın kronikleşen problemlerini çözmek için çok kısıtlı bir zamanla mücadele edecek. Burnley menajerliğinde Championship'te 11. olurken de Premier Lig'de 7. olurken de daha sonradan uzmanlaşacağı klasik 4-4-2 formasyonunu kullanan Dyche'ın Everton kulübesinde bir sürpriz hazırlıyor olma ihtimali epey düşük. Rafael Benitez ve Frank Lampard'ın neredeyse hiç denemediği, Carlo Ancelotti'nin ise Dominic Calvert-Lewin'in sakatlandığı dönemde, 3. bölgedeki skor kuraklığını ortadan kaldırmak adına Richarlison, James Rodriguez ve Gylfi Sigurdsson'la farklı kombinlediği 4-4-2 için Dyche'ın kopyalaması gereken dönem, geçici menajer Duncan Ferguson'ın 2019'daki kısa süren Everton macerası.&nbsp;Bugünlerde kendisini League One'ın mütevazi ekibi Forest Green'in başında zorlu bir maceraya atan Ferguson, Anfield'da 5 gollü bir hezimet yaşayan Marco Silva'nın -pek hoş olmayan- ayrılığının ardından yalnızca 3 maçlığına Everton'ın birinci adamı olmuş, daha sonra yerini Carlo Ancelotti'ye bırakmıştı. İskoç menajerin 3 maçta topladığı 5 puan, rakiplerini bilmediğiniz bir lensten bakıldığında dikkat çekici gelmeyebilir. Ancak Chelsea-Manchester United-Arsenal fikstüründe, 1980'lerden esintiler sunan uzun toplarla desteklediği klasik 4-4-2 ile, ya da daha argo bir tabir ile 'dinozor futbolu' ile hayatta kalmayı başaran Ferguson, kısa sürede sonuç almayı uman Dyche'a 3 sezon öncesinden bir köz kırpmış olabilir. Üstelik o kısa dönemi hafızasında tüm berraklığıyla barındıranlar, Ancelotti kadar ikna edici bir isim kapıda belirmese Ferguson'la sezonu tamamlamayı düşündüklerini de hatırlayacaktır.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675433278881.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Daily MailOyununu kabul ettirmek isteyen her büyük takım gibi topa hükmetmeye ihtiyaç duyan Frank Lampard'ın Everton'ı, sezonun bu aşamasına kadar ortalama %46 oranına topa sahip olup 20 maçta 15 puan topladı: West Ham United, Southampton ve Wolverhampton gibi doğrudan rakiplere karşı puansız tamamlanan maçların tümünde Everton, topa daha fazla sahip olan takımdı. Idrissa Gueye, Amadou Onana ve Alex Iwobi gibi vasat ve vasat altı pasörlerle denenen (ve başarılamayan) 'possession' futbolunun geçer akçe olmadığı da Etihad'daki %26 topla oynama oranıyla kazanılan bir puandan anlaşılıyordu: ayrıca bu sezonki üç galibiyetten ikisinde de Everton rakiplerine topu bırakan bir taktik anlayışla sahadaydı. Profil olarak çok benzettiğim ve tekrarlanmasını işaret ettiğim Duncan Ferguson döneminin imza galibiyeti olan Chelsea maçında Everton'ın 3-1'lik skora %30 topla oynama oranıyla ulaşması da, örneğimi güçlendirebileceğim güzel bir benzerlik.UEFA Avrupa Ligi biletini cebine koyduğu Burnley kariyerinin altın dönemi olan 2017/18 sezonunda ortalama %43 ile topa sahip olan Sean Dyche, elinin altında Jack Cork, Jeff Hendrick ve Steven Defour gibi uzun ve kısa metrajlı paslarda fark yaratabilen assetler olmadığı için Lampard'ın tutturduğu oranı bir hayli azaltmaya çalışacaktır: 2017/18 model Burnley'nin o sezonki mağlubiyetlerinden bazılarını mercek altına aldığımızda; Bournemouth, West Brom ve Crystal Palace gibi kendi seviyesine yakın takımlara karşı etkisiz kalırken %57.6 oranında topla oynadığını görüyoruz. Elindeki malzemelerden bağımsız olarak Dyche, tarz olarak da sahada yerleşik set hücumlarına kendini hapsetmeyen, kendi kalesine daha yakın bir takım görmeyi tercih ediyor.Everton'ın stoper rotasyonunda atletizm eksikliği yaşayan ve savunma hattıyla kaleci arasındaki mesafe kısaldıkça etkisini arttıran Conor Coady, James Tarkowski (Dyche'la Burnley'de çalışırken İngiltere Milli Takımı'na seçilmişti), Yerry Mina ve Michael Keane gibi isimlerin bulunması da Dyche'a savunma hattı çizgisinin çekileceği nokta hakkında bir ışık yakacaktır. Topu -muhtemelen-radikal şekilde Everton'a bırakmayı planlayacak olan Nottingham Forest, Bournemouth ve Brentford gibi rakiplere karşı da hem stoper hem de bek oynayabilen Ben Godfrey ve Mason Holgate, kaleciyle açılan mesafeyi kısa sürede kat etme açısından merkezde değerlendirilebilir. Orta saha ikilisinden savunma anlamında caydırıcılık bekleyen Dyche, 2. bölgede de Gueye ve Onana'nın partnerliğine güvenmekten imtina etmeyecektir. Ayrıca daha fazla pas kalitesine ihtiyaç duyduğunda, Leicester City maçı sonrası sırt sakatlığı geçiren ve dakikaları sekteye uğrayan James Garner'ın da yeniden görevlendirildiğini görebiliriz.Savunmadaki dağınıklığı 11 kişi ile topun arkasına geçerek çözmesini beklediğim Dyche'ın hücumda da yapması gereken reformlar var, keza Everton'ın 3. bölgesi de en az 1. bölgesi kadar pırıltısız.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675435426466.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Everton Football ClubAn itibariyle ligin 19. basamağında bulunan Everton, oynadığı 20 maçta elde ettiği toplam 20.4'lük bir xG'den (beklenen gol) 15 gol çıkartmış durumda ve bu alanda West Ham United, Nottingham Forest ve Wolverhampton'la birlikte ligin en başarısız takımları arasında. Bunun da tabii ki belli başlı ikna edici sebepleri mevcut. Ağustos ayında dizinden sakatlanan Calvert-Lewin'in eksikliğinde saf bir 9 numara olmayan Anthony Gordon, Premier Lig seviyesi için yetersiz kalan Salomon Rondon ve bitiriciliği soru işareti gibi gözüken yeni transfer Neal Maupay'i ileri uçta deneyen Frank Lampard, bunun bedelini çekilen şutların gole dönüşme oranının %7 civarında kalmasıyla ödedi; Everton bu alanda ligin en başarısız 5. takımı.4-4-2'li bir ana planda 3. bölgedeki nitelik eksikliğini niceliği arttırarak çözmeye çalışacak olan Dyche'ın elinde yeterli miktarda alternatifin olmadığı da sübjektiflikten uzak bir çıkarım: çift 9 numaralı bir dizilişte kulübede oturan, sahadakilerin ikamesi olabilecek en az 2 oyuncu, yani toplam 4 kişilik bir rotasyon olması gerekir. Burnley kariyerinde Ashley Barnes, Chris Wood ve Sam Vokes gibi 'kule' tipli hücumcularla oynayan Dyche, burada o görevi hava topları hakimiyeti ve sıçrama yeteneği üst düzey olan Calvert-Lewin'e verebilir. Ancak partneri konusunda Neal Maupay ve akademi oyuncusu Ellis Simms'den başka bir alternatifi yok gibi gözüküyor, üstelik sakatlık problemleri olan Calvert-Lewin'in de bu fiziksellikle ne kadar başa çıkabileceği muamma. Dolayısıyla Everton'ın ara transfer dönemini kadrosuna bir hücumcu eklemeden kapatması pek mantıklı bir tercihmiş gibi gözükmüyor. Eldeki malzemeye bakınca, Onana'yı bazı kilitlenen müsabakalarda ileri uçta görebiliriz diye düşünmeden de edemiyorum.&nbsp;Everton kadrosuna ihtiyacı olan motivasyonu enjekte etmek adına kolları sıvayan Dyche, ilk idmanında bir anket düzenledi ve oyunculardan kötü gidişin sebeplerini kendisine sunmalarını isteyerek göreve başladı. Britanya kökenli oyuncusu fazlalıkta olan (tıpkı Dyche Burnley'leri gibi) Everton, belli noktalarda Dyche'ın aşılayacağı sisteme kolay adapte olacak bir takım gibi gözüküyor. Ya da Dyche, pragmatizminin dozajını arttırarak kendisini oyuncu grubuna adapte etmek zorunda kalacak. Bunu zaman gösterecek. Ancak yazının başında dediğim gibi, Moshiri ilk kez Championship eşiğine getirdiği Everton için sağlıklı bir karar verdi denebilir. Everton, Hamburg'un yaşadıklarını yaşamamak için üç yıl sonrasını değil 3 hafta sonrasını düşünen birine emanet edilmeli ve Dyche, üç saat sonrasını düşünen bir figür.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=YZPA_q6Uv9U" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/1/2023-02-03T14:44:28.345Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Sean Dyche, Everton'a heyecan verici bir gelecek için söz vermese de en ihtiyaç duyulan şeyi vadediyor: kısa sürede tırmanışı.

Pragmatizm: Everton'ın Birinci İhtiyacı

<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Arsenal’ın Tottenham ve Manchester United eşleşmelerinden kayıpsız çıkması onlar adına neyi değiştirdi? Senin favorin Arsenal mı?</li></ul>Öncelikle bu iki maçtan 6 puan çıkartmalarını kesinlikle beklemiyordum.&nbsp;Manchester United maçındaki son dakika golü, şampiyonluk alameti gibi bir goldü. Bir maç eksikleri varken bu iki maçtan 6 puan ile ayrılmak, rakibi de mental olarak düşürmek demek. Üstüne Man Utd maçındaki gibi bir son dakika galibiyeti bu sezonun direkt mesaj veren maçlarından biriydi. Bu iki maç, var olan özgüvenlerini arttırmalarına katkı sağlamış olmalı.&nbsp;Ben, özellikle şubat ayında oynanacak üç deplasman ve iç sahadaki Manchester City maçının sonucunun Arsenal’in favori olması konusunda kilit rol oynayacağını düşünüyorum. Özellikle menajer değişikliği yaşayacak olan Everton’ın vereceği reaksiyon ve sonrasındaki City maçında Arsenal’ın alacağı sonuç, iki sert deplasman olan Aston Villa ve Leicester maçlarını da etkileyecektir. Bu maçlardaki olası puan kayıpları City’nin iştahını kabartabilir. City’nin arkasında Pep Guardiola'nın oluşu, favorilerin öngörülmesini zorlaştıran bir faktör ve bence her şeyin olabileceği bir son izleyebiliriz. O yüzden Arsenal’a hala favori diyemiyorum.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Frank Lampard’la yollarını ayıran Everton, 2023’ün -olumsuz anlamda- en öne çıkan takımı ve Jamie Carragher onları 'ülkenin en kötü yönetilen takımı' olarak adlandırıyor. Lampard’la yolların ayrılmasını nasıl değerlendiriyorsun? Tıpkı futbolculuk yıllarındaki gibi menajerliklerini de Steven Gerrard’la karşılaştırırsak, hangisi takımında daha kalıcı bir iz bıraktı?</li></ul>Everton, küme düşmese bile bence 2014’ten beri -olumsuz anlamda- en öne çıkan ve kesinlikle en kötü yönetilen takımı. Her sene kadro planlaması ve transferleriyle -buna menajer tercihlerini de eklersek- son 10 yıldır çoğu hamlelerini yanlış yapan bir kulüp. Şu sıralar menajerlik koltuğu için Carlo Ancelotti’nin oğlu Davide Ancelotti ve Bielsa’nın isimleri geçiyor. Ancelotti, ilk kez birinci adam olmak için yarışırken Bielsa, idealist ve tüm kontrolün kendisinde olmasını isteyen futbolun en zeki isimlerinden biri. Ligde kalmak istiyorsa Everton’ın en azından önümüzdeki üç ay için daha pragmatist bir menajere ihtiyacı varken Bielsa’nın isminin geçmesini anlamlı bulmuyorum. Yine kulislerde adı geçen Sean Dyche gibi bir isim gelmezse bu sezon küme düşeceklerini düşünüyorum. (Everton, Sean Dyche ile el sıkıştı.)Lampard’a gelirsek, Chelsea’den sonra bir Premier Lig kariyeri daha olumsuz sonuçlandı. Her büyük yıldızın iyi bir menajer olamayacağının kanıtı. Bu sezon başına kadar Lampard’a kıyasla daha iyi bir sezon geçiren Steven Gerrard’ın durumuyla ilgili ise bir önemli ayrıntı var. Çoğu yerde ekibin “beyni” olarak gösterilen&nbsp;Michael Beale önce QPR, oradan da başarısı ile Rangers’a transfer oldu. Gerrard için de kötü gidiş oradan sonra başladı. Taktik anlamda eksiklik çok hissediliyordu. Hangisinin kalıcı bir iz bıraktığına gelirsek, maalesef ben ikisi için de bir iz bıraktı diyemem.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/5/1674836864280.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.40" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Football League World<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Newcastle United, 2023’ün ilk ayını gol yemeden tamamladı ve şu anda 11 ile ligin en az gol yiyen takımı. Bu başarının temeli sence ne? Kadro istikrarı onlara ne kadar katkı sağlıyor?</li></ul>Öncelikle Bournemouth döneminden beri Eddie Howe, Premier Lig’de en sevdiğim birkaç menajerden biriydi. Newcastle United, Arap sermayesine satıldıktan sonra çok doğru hamleler yaptı -ki Eddie Howe da bunlardan biriydi. Bu hamle, onların başarısının nedenlerinden biri. Bir diğer neden de kontrolü menajere bırakarak onun isteği doğrultusunda transferlerin yapılması. Bu sayede sahip oldukları kadroyu korurken bütçelerini doğru transferler için harcadılar ve eksikliklerini kapattılar. Bana göre yapılanma, bir süreç işidir. Newcastle, halihazırda aldığı oyunculardan zaten verim alıyor ancak esas önümüzdeki iki sene içinde takım ve oyuncuların daha fazla gelişme göstereceğini düşünüyorum. Yakın gelecekte Newcastle’ın şampiyon olacağını düşünmemekle beraber, en az bir kez şampiyonluk yarışına dahil olabileceklerine inanıyorum. Son olarak, başarılarını Eddie Howe’ın hücumdan savunmaya ve savunmadan hücuma geçişi çok iyi oynayabilen, gerektiğinde önde basan ve karşılayan, kompakt savunma ile birebirde sağlam bir takım kurmasına borçlular. Bu sistemi özetlemek istersek Arsenal maçı örneğini verebilirim. Ben bu seneyi ilk dört içinde bitireceklerini düşünüyorum.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Crystal Palace bu dönemi ligde galibiyetsiz tamamlarken FA Cup’ta Southampton’a elendi. Patrick Vieira’nın takımında gerileme görüyor musun? Görüyosan sebebi nedir?</li></ul>Dünya Kupası arası Fulham yenilgisini saymazsak Bournemouth galibiyeti sonrası oynadıkları tüm maçlar üst sıradaki takımlarla oldu. Chelsea ve Man Utd maçında kesinlikle kötü değillerdi ama skoru bir türlü alamadılar. Man Utd maçındaki son dakika golü yine de morallerini biraz düzeltmiştir. Kupada kaybettikleri maçta da şanssızlardı diyebilirim. Gerileme yerine ben bunu sezon ortası düşüş olarak adlandırabilirim. Savunmaya Joachim Andersen’in dönüşüyle toparlanıp orta sıralarda yer edineceklerini düşünüyorum.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/5/1674838336830.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">South London Press<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cody Gakpo’nun Liverpool’a entegrasyonunu nasıl buldun? Sence hangi rolde kullanılmalı?</li></ul>Gakpo belki de Liverpool’a son beş yılın en kötü zamanında transfer oldu. Takım olarak bu kadar kötüyken salt Gakpo’nun etki etmesini beklemek bence ona da Klopp’a da haksızlık olacaktır. Liverpool’un başarılı kadrosu yaşlandı ve yavaş yavaş etkileri azalmaya başladı. Yeni oluşacak bir jenerasyonda Gakpo’nun kesinlikle çok önemli bir katkısı olacaktır. Gakpo’dan direkt santrafor olarak katkı beklemek yerine ön üçlünün arkasındaki destek isim olursa daha iyi olacağını düşünüyorum.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yeni yıla yüksek perdeden giriş yapan Brighton ve Roberto De Zerbi’nin tavanı sence ne? Evan Ferguson, Levi Colwill ve Kaoru Mitoma seni heyecanlandırıyor mu?&nbsp;</li></ul>Brighton - De Zerbi birlikteliğinin bu seviyeye hemen çıkmasını bekliyordum desem yalan olur. Roberto De Zerbi, ilk birkaç maç tökezlediyse de sonraki süreçte çok iyi toparladı. Brighton yönetimini de tebrik etmek gerektiğini düşünüyorum çünkü Potter sonrası birçok kulüp yanlış bir tercih yapabilirdi ancak onlar en doğru kişiye gidip sistemlerini en doğru şekilde devam ettirdiler. Tavan olarak bu sezon ilk yedi arasına girebilirler. Gelecek için ise yazın kemik yapıdan oyuncu kaybetmeleri muhtemel ve o noktadan sonra yapacakları hamleler gelecekte takımın nerede olacağını gösterecek. Özellikle Caicedo’yu kaybetmeleri durumunda nasıl bir hamle yapacaklarını merak ediyorum. Ferguson, Colwill ve Mitoma’ya gelirsek; Ferguson ve Colwill’in henüz 1-2 senesi daha olduğunu düşünüyorum. Mitoma ise Brighton’ın bundan sonraki 2-3 senesinde kilit rol olacaktır. Sonuç olarak beni heyecanlandıran isimleri söylemem gerekirse Mitoma ve Caicedo diyebilirim.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bu ay izlediğin en iyi maç, en iyi bireysel performans, ve en iyi takım hangisi? </li></ul>En iyi maç: Manchester City 4-2 Tottenham ve Arsenal 3-2 Manchester United. Her ikisi de PL klasiklerine girecek maçlardı. Birini seçmem gerekirse son dakika golü sebebiyle Arsenal’ı seçerdim.En iyi bireysel performans:&nbsp;Nketiah vs Manchester United. Haaland’ın Wolves performansı ile Rashford’un City performansı da etkileyiciydi aslında ama Nketiah’ın Man Utd maçında attığı son dakika golü onu seçmemi sağladı.En iyi takım: Arsenal. Brighton, Tottenham, Man Utd fikstüründen 9 puan ile çıkmaları benim için bu ayın en iyi takımı olması için yeterli.

Arsenal'ın avantajı, Gakpo'nun dahli, formsuz Palace ve fazlası...

Çağatay Erküp ile Soru-Cevap: Ocak Nasıl Geçti?

Punto, gazetecilikten beslenirken, spor kültürünü şekillendiren olayları neden ve sonuçlarıyla geniş perspektiften ele alır. Futbol, tenis, atletizm, voleybol ve basketbol başta olmak üzere tüm atletik branşların etrafında gelişen hikayeler, gelen kutunda.

Futbol, basketbol, tenis, atletizm ve voleybol etrafında gelişen hikayeler.

Punto 

NBA City Edition: Golden State'in gülü; Memphis Grizzlies'in hip-hop kültürü; Mavericks ile Dallas'ın değişen kaderi

Şehir formada saklı #3: Pasifik, Güneybatı

Manchester United’ın adı, uzun süredir övgü dolu sözlerle beraber anılmıyor. Ancak bu sezonun başında zorlu görev için kolları sıvayan Hollandalı menajer Erik ten Hag, Premier Lig’in “çuvallamaya” alışan medyatik takımını kötü sezon başlangıcına, Cristiano Ronaldo krizine ve gündemi yoğunca işgal eden kulübün el değiştirme sürecine rağmen oyun planına sadık, saha içerisine konsantre olan bir yapıya dönüştürmüş gözüküyor.&nbsp;Erling Haaland’ın kişisel gösterisini yaptığı, 6-3’lük hezimetle sonuçlanan Manchester City derbisinden bu yana çıktığı 10 lig maçında hanesine 23 puan yazdıran Manchester United; aynı süreçte Liverpool, Chelsea ve Tottenham’ın sık sık tökezlemesinden dolayı direkt rakiplerini ekarte ederek Şampiyonlar Ligi potasında rahat bir konuma ulaştı.&nbsp;Peki işler ne oldu da bu kadar yolunda gitmeye başladı?&nbsp;Bunun birkaç cevabı var.Yazının başlığında vurgulamak istediğim gibi, yükselişteki birkaç ana faktörden en belirgininin, psikolojik olarak takıma yük bindiren ağırlıklardan kurtulmaları olduğunu düşünüyorum. Evet, kastettiğim isim –çok üzülerek– Cristiano Ronaldo. Bugünlerde cebine bol sıfırlı kontratını koyarak Suudi Arabistan macerasına atılan Portekizli yıldız, Manchester United tarihinin en büyük efsaneleriyle birlikte anılan isimlerinden biri olsa da yeni sezonla birlikte, sıfırdan inşa edilme sürecine giren bir yapı için yeterli dakikaları bulamayan, fazla lüks ve memnuniyetsiz bir profile dönüştü. Dünya Kupası’ndan önce Piers Morgan’a verdiği hafızalarda yer eden röportajının ardından Manchester United ile ilişkisi kesilen Ronaldo, vedasıyla birlikte takımdaki taşların da yerine oturmasına katkı sağlamış gözüküyor. Erik ten Hag, sezon başında planlarına dahil olduğunu açıkladığı Cristiano Ronaldo için şu anda konuşmayı reddederek ileriye bakıyor. United’ın saha içi liderleri de aynı dönemde vites arttırarak Ronaldo’nun gündemde yer işgal etmesini engellemeye kararlı gözüküyorlar.Saha içerisine dönüldüğünde, yüksek kalibreli oyuncuların Erik ten Hag’ın sezon başında denediği şablona yıl sonunda ayak uydurmaya başladığı gözle görülüyor. Casemiro’nun Christian Eriksen ile olan uyumunun maksimum seviyeye çıkması ve orta sahada kurduğu defansif hakimiyet , United’ın toplu ve topsuz oyunda sivrilmesini kolaylaştırdı. Bunun yanında Liverpool ve Arsenal galibiyetlerinde topa %40’tan fazla sahip olmayan ve geçiş hücumlarına dört kolla sarılan United, aradan önceki eşleşmede Tottenham’a karşı oyunun iki yönünde de sezonun en güçlü görüntülerinden birini sergilerken topa %52 oranında hükmetmeyi başarmıştı. Dünya Kupası arasından sonra topa sahip olma oyunuyla geçiş hücumlarını tek bir potada eriten ve nazaran kolay bir fikstür gibi gözüken Nottingham Forest, Wolverhampton ve Bournemouth maçlarını gol yemeden 9 puanla tamamlayan United, bu maçların da tamamında topa rakiplerinden daha fazla sahip oldu ve üç maç sonunda rakiplerini toplam 1,96’lık gol beklentisinde tutmayı başardı.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/4/1672957056231.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Man Utd Times<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu dönemde 139 dakikada bir gol atarak takımın bu alanda zirvesinde yer alan Anthony Martial ve Fulham zaferinin mimarı, 18 yaşındaki Alejandro Garnacho’yu da dişliye dahil etmeye gayret gösteren Erik ten Hag’ın yüzünü, kritik pozisyonlardaki oyuncuların bireysel olarak performanslarını yükseltmeleri güldürüyor.&nbsp;Özellikle Bournemouth maçındaki şaheser performansını golle süsleyen Casemiro –bence– bu dönemin en öne çıkan ismi olmayı başarsa da Marcus Rashford, Bruno Fernandes, Luke Shaw, David De Gea, Raphael Varane ve hatta sezon başında büyük oranda ıskartaya çıkartılan Aaron Wan-Bissaka gibi yıldızlar, United’ın galibiyet serisinde büyük rol oynadılar. Takım hâlinde seviye atladıkları için örnekler çoğaltılabilir olsa da iki isme; Rashford ve Shaw’a ayrı bir parantez açmak gerekebilir.Çarşamba sabahındaki idmana yeni arabası Mclaren 765 LT ile gelerek Daily Mail’ın kapağına taşınan Rashford, saha içerisindeki bitiricisini arayan United’ın bu sezon şu ana kadarki kahramanı oldu. Attığı 7 golü yaptığı 3 asistle süsleyen Rashford, kariyerinde ilk kez arka arkaya 4 maçta da gol kaydederek 2019/20 sezonunda, sırt sakatlığından önceki görüntüsüne yakın bir seviyeye ulaşmayı başarmış gözüktü. Molineux’de Erik ten Hag’ın disiplin filtresinden geçemeyerek maça kulübede başlayan İngiliz oyuncu, devre arasında oyuna dahil olduktan sonra maçın bitimine 10 dakika kala United’ı 1-0 öne geçirerek takım liderliğini de devraldığını –en azından bana– kanıtladı.&nbsp;Luke Shaw’un yolu ise Rashford’dan daha engebeliydi. Harry Maguire ve Lisandro Martinez’in fit olmadığı Nottingham Forest ve Wolverhampton maçlarında, Raphel Varane’ın partneri olarak stopere kaydırılan Shaw, David De Gea’nın kendisi için yaptığı&nbsp;“farklı pozisyonlarda oynayan oyuncuları izlemeye bayılıyorum” açıklamasının altını dolduracak bir grafik çizdi. Üstelik kanadında yer alan bek Tyrell Malacia’nın da birtakım fiziksel ve defansif defektlerinin olması, İngiliz savunmacının görev yükünü daha da arttırdı. Bournemouth’a karşı orijinal pozisyonu olan sol bekte forma giyen Shaw, merkezden başlattığı atağı sağ ayağıyla tamamlayarak bu süreçte fileleri de havalandırmış oldu. Gerektiğinde savunma göbeğinde oynayan, gerektiğinde gol atan bir sol bekten daha fazla ne isteyebilirsiniz ki?<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(152, 133, 241); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(152, 133, 241); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">&nbsp;“Attığım gol mü daha önemliydi yoksa gol yememek mi? Çok fazla gol atmıyorum, özellikle de sağ ayağımla, o yüzden bu akşam tercihim golümden yana!” Luke Shaw</h2></blockquote><img src="https://images.aposto.com/2023/0/4/1672957480122.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Man Utd Times<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Manchester United'ın sezon sonu nerede olacağını kestirmek henüz kolay değil. Zorlaşan fikstüre ve motivasyon zedeleyici mağlubiyetlere verilecek tepkiler, Şampiyonlar Ligi biletini elde etme konusundaki kaderlerini çizecek. Ancak kesin yargıya varabileceğimiz tek bir şey varsa; Manchester United'ın –nihayet– güvenebileceği bir projenin ilk tohumlarını, Erik ten Hag ile attığı. Sıradaki tek ve en büyük pranga, kulübün esas gündem maddesi olan Glazerlar'dan kurtuluş. Bunun için de zamana güvenmekten başka çareleri yok.

Premier Lig’deki son 4 maçını kazanan Manchester United, Şampiyonlar Ligi potasında artık daha rahat bir konumda.

Prangalarından Kurtulan Takım

İnanılmaz bir finale sahne olan 2021/22 sezonunun ikinci yarısını nasıl özetlersiniz? Bu sezonun ilk yarısıyla geçen sezonun son dönemi arasında gözle görülen bir fark var mı?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Geçen sezonun ikinci yarısı ile bu sezonun ilk yarısında gözüken temel fark Liverpool. Ancak şöyle de bir gerçek var ki geçen sezonun ilk yarısında çok iyi bir performans sergileyememelerine rağmen Ocak 2023’ten itibaren ligde 19 maçtan 16 galibiyet 3 beraberlik almışlardı. Yani inanılmaz bir ikinci yarı formu vardı Liverpool’un. Bu sezonki düşüş Arsenal’in beklenmedik performansıyla birleşince Jürgen Klopp’un takımı bir anda kendini yarışın da çok gerisinde buldu.</li></ul>2022 içerisinde sizin beklentilerinizin üzerine çıkmayı başaran takımlar hangileriydi?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Takvim yılı olunca istikrarlı bir performans gerekiyor. Manchester City’den beklenti zaten bu olduğu için onları değerlendirme harici bırakıyorum. Bu soruya ilk sıradaki cevabım tabii ki Newcastle United. Yeni sahipler ve Eddie Howe ile küllerinden doğan, çok büyük yıldız transferi olmamasına rağmen inanılmaz bir futbol oynayan siyah beyazlılar, kesinlikle 2022’nin en büyük sürprizi. Arsenal’i ise 2022’nin başına yükselen, ikinci yarısında da mükemmel performansıyla buraya yazabiliriz. Sanırım kulüp yönetimi, Arteta ve Edu dışında hiç kimse bu kadar büyük bir başarıyı beklemiyordu.</li></ul>2022 yılında Marcelo Bielsa, Thomas Tuchel, Ralph Hasenhüttl, Bruno Lage ve Steven Gerrard gibi tanıdık yüzler lige veda etti. Sizin için en büyük hayal kırıklığı hangisi olmuştu? Veya en şaşırdığınız ayrılık hangisiydi?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Saydığınız isimlerin her biri aslında inişli çıkışlı grafikler sergiledi. Kısa dönemlerde hepsi için çok iyi şeyler söyleyebiliriz, bambaşka dönemleri değerlendirmeye aldığımızda çok başarısız gözükebilirler. Yine de Steven Gerrard’ı ayırayım, Aston Villa’yı bir şekilde toparlamasını beklerdim. Çünkü kendi kariyerinde de düştüğü yerden kalkmasını bilen bir adamdır ve hiçbir şekilde takımın dümenini doğru yola çevirememiş olması bir hayal kırıklığı yarattı. En şaşırdığım ayrılık ise kesinlikle Bielsa. Leeds gibi bir takımı alıp, tekrar Premier Lig’e çıkarıp, üstüne de hatırı sayılır güç yapmış teknik adam ile yolların biraz kolay ayrıldığını düşünüyorum. Jesse Marsch ile ligde kalmayı son anda başardıkları için bir kısım insan veya Leeds taraftarı bu kararı doğru bulabilir ancak ben hala katılmıyorum.</li></ul>2022 yılının Mikel Arteta &amp; Arsenal birlikteliği için çok iyi geçtiğini istatistikler bize söylüyor. Peki Arsenal’ın yükselişini neye bağlıyorsunuz?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">2022’yi de ilk ve ikinci yarı olarak ayırıyorum. Evet, ilk yarıyı da iyi geçirdiler ancak çok rekabetçi olmayan bir yapıda böyle başarıları zaten vardı Arteta’nın. O yüzden ikinci yarıda yaptıkları çok daha önemli. İlk olarak şunu unutmamak gerekir: Arsenal çok genç bir takım. Oyuncular büyüdükçe oyun da otomatik olarak gelişecektir. İkincisi, Arteta da gelişiyor. Doğrusuyla yanlışıyla kariyerini Arsenal’de yapıyor İspanyol menajer. Ayrıca bence artık doğruları, yanlışlarından çok daha fazla. Ve tabii ki kulüp olarak da birkaç çok önemli dokunuş oldu. Adım adım doğru transfer hamleleri, Zinchenko ve Jesus’un Manchester Ctiy’den alınarak “yapboz”un son parçalarının tamamlanması önemli. Kulübün Arteta’ya kayıtsız şartsız teslim oluşu, genç teknik adamın da bunu boşa çıkarmaması yükselişin en büyük nedeni. Çünkü bu süreçte de birkaç kez gönderilmenin eşiğine gelmişti. Yönetim böyle düşünmüyor olsa da taraftarlar böyle düşünmeye başlamıştı. Müthiş bir geri dönüş gösterdi.</li></ul>2022 baharında Liverpool yarıştığı tüm kulvarlarda finale ulaşmış bir konumdaydı ve geçtiğimiz sezonu iki kupa ile kapattı. Jürgen Klopp’un kariyerinde 2021/22 sezonunu nerede değerlendirirsiniz?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Futbolun belki de en zor yanı ve hatta cilvesi de bu dersek yanlış olmaz. &nbsp;Dünya Kupası finalinde 120. dakikada Kolo Muani o golü atsa Messi kötü bir turnuva mı geçirmiş olacaktı? Kesinlikle hayır. Messi, Dünya Kupası’nı alamasaydı tarihin en iyi futbolcusu olduğu gerçeği değişecek miydi? Yine hayır. Ama hayat böyle. İkinciler nadiren hatırlanır. Liverpool, 2021-2022 sezonunda oynayabileceği tüm maçları oynadı ve bu gerçekten inanılması çok güç bir başarı. Tabii ki en önemsiz iki kupa ile sezon bittiği için bir hayal kırıklığı olacaktır, mutlak bir başarıdan da bahsetmek çok güç ancak günün sonunda nüansların Liverpool’un sezon başarısını belirlediği gerçek. Efsane kaptanları Steven Gerrard’ın Aston Villa’sı son hafta maçında öne geçmişken biraz daha dayansa veya finalde Real Madrid karşısında Courtois o topların birini çıkaramasa tarihin en muazzam sezonuydu Liverpool için. Elbette &nbsp;“-se, -sa” lar ile yaşanmaz ancak farkın bu kadar küçük olması büyük şanssızlık.</li></ul>Chelsea’yi sene başında satın alan Todd Boehly şu ana kadar sizde nasıl bir izlenim bıraktı? Onu en çok ne ile hatırlıyorsunuz?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kulüp sahiplerinin vizyonları, seçtikleri teknik adamlar ve transferlerle ilk değerlendirme olarak yorumlanabilir. Newcastle örneğinde de bunu görebiliriz. Devasa bütçeye sahip bir takımın, proje menajer Eddie Howe gibi genç ve vizyoner menajer seçmesi gibi. Howe’un en önemli yanı da Championship’ten Premier Lig’e takım yükseltme becerisinin yanı sıra, dünyanın bir numaralı liginde izlettiği keyifli ve cesur oyundu. Chelsea’de de yeni sahipler, Ostersund’da 8 sezonluk görevinde kendini gösteren, ardından Swansea deneyimi ve Premier Lig’de Brighton ile istikrarlı bir başarı karnesiyle 5 yıllık sözleşme ile Graham Potter’ı takımın başına getirdiler. Neredeyse 5 sezon boyunca kadrosunda en az oynama olan bir kadroya sahipti Martılar. Takım oyununu en iyi sergileyen, yıldızı olmayan bir vasat takımı bir şekilde Premier Lig’de üst üste tutabilmek meziyet Potter adına. Kadrosundan kaç oyuncuyu üst düzey takıma alırsınız sorusuna cevap olarak sadece Bissouma verilen bir takım düşünün. Chelsea’nin yeni yönetimi de Premier Lig’de böyle istikrarlı bir kadro ve başarı yaratan teknik direktöre şans verdi. Dünya Kupası arası öncesinde işler iyi gitmedi, 5 maçlık kazanamama serisi ile kötü bitirdiler. Eski takımına 4-1’lik yenilgiyle başladı kötü dönem. Savunmada 3’lü ve 4’lü denediği maçlar oldu. Son 3 mağlubiyetten Newcastle maçında Ileri üçlüsünde Mount-Broja-Gallagher olan bir Chelsea sanırım düşünülemez. Sterling, Aubameyang gibi yıldızlara sahip bir takım. Biraz süre gerekiyor. Arteta’ya Arsenal’de gösterilen sabrın, Chelsea’de de Potter’a tanınması şart. Bunu da 5 yıl sözleşme imzalayarak güvenlerini sergilediler.</li></ul>Erik ten Hag sizce yılın kısıtlı bölümünü nasıl geçirdi? Tünelin sonu aydınlık mı?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">6 büyükler içinde belki de en zor başlangıç süreci geçiren menajer. Çünkü genetiği kupa koleksiyonculuğu olan bir takımın, üst üste başarısız menajer denemelerinin ardından göreve gelmek, gelir gelmez hem kadroda pek çok sorunu hem de Ronaldo problemini kucağında bulmak. Oyun mantalitesini mi şekillendirsin, güven oyu almak için mi uğraşsın, geleceğe dair olumlu sinyaller verecek adımlar mı atsın, bir de kulübede dert, sahada daha büyük dert Ronaldo’yu mu yönetsin. Ajax gibi proje takımı kimliğinden dünyanın 1 numaralı liginin Alex Ferguson sonrası Premier Lig zirve sahnesinden çekilen kırmızı şeytanlarını ayağa kaldırma savaşına geçiş çok sert oldu. Kulüp yönetiminin özellikle Ronaldo konusunda arkasında durması değerliydi. Brighton ve Brentford gibi hezimet sayılacak ağır yenilgilerle sezona girmesine rağmen çabuk reaksiyon verip toparlanması önemliydi. Rashford ve Martial’ın pozitif dönüşü de takıma katkı sağlayan noktalardan oldu. Dünya Kupası sonrası 2 maçı da gol yemeden kazanmaları geleceğe dair tünelin sonundaki aydınlatmayı artırıyor.</li></ul>2022 yılında Championship’ten yükselen takımlar arasında sizi en etkileyen takım hangisiydi? Neden?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">23 yıl aradan sonra Premier Lig’e yükselen Nottingham Forets’ın play-off’tan bu başarıyı sağlayarak gelmesi tarihi değer taşıyordu lakin her ne kadar son dönemde asansör takım gibi gözükse de Fulham bence daha etkileyici bir dönüş yaptı. Liverpool beraberliği ile sezona girdiler, Tottenham ve Arsenal’e son bölümlerde kaybettiler. Sezon başından itibaren “biz her takımı yenebiliriz” mantalitesiyle Marco Silva tarafından sahaya sürülen bir takım kimliğine büründüler. Maçlarını izlemek, Craven Cottage’da ya da deplasmanda futbol keyfi adına heyecan verici. Mitrovic gibi golcünün liderliğinde bu sezon bırakın düşme kabusu yaşamalarını, ilk 10’da bitirecekler gibi.</li></ul>2022 yılında ‘Ne maç oldu be!’ dediğiniz müsabakalar hangileriydi?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">22 Şubat: Manchester City-Tottenham, 2-3 12 Mart: Manchester United-Tottenham, 3-2 20 Nisan: Chelsea-Arsenal, 2-4 14 Ağustos: Chelsea-Tottenham, 2-2 21 Ağustos: Newcastle United-Manchester City, 3-3 1 Ekim: Arsenal-Tottenham, 3-1 1 Ekim: Liverpool-Brighton, 3-3 9 Ekim: Arsenal-Liverpool, 3-2 16 Ekim: Liverpool-Manchester City, 1-0 12 Kasım: Tottenham-Leeds United, 4-3 </li></ul>2022 yılında izlediğiniz en iyi bireysel performans kime aitti?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kevin De Bruyne. Yalnız 2022-23 sezonunda fark yaratan en önemli iki oyuncu; Haaland ve Almiron.</li></ul>2022 yılının en iyi transfer hamlesi hangisiydi?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Haaland, Gabriel Jesus ve Nick Pope. </li></ul>2022 yılında en beğendiğiniz Premier Lig hakemi kimdi?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Anthony Taylor </li></ul>2022 yılının altın 11’ini yapar mısınız?<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Alisson, Trippier, Van Dijk, Thiago Silva, Cancelo, Son, Rodri, De Bruyne, Salah, Jesus, Haaland.</li></ul>

2022'nin akılda kalanlarını S Sport yorumcusu Murat Fevzi Tanırlı'ya sorduk.

Murat Fevzi Tanırlı ile Soru-Cevap: 2022 Değerlendirmesi

Alejandro Garnacho sisli bir Craven Cottage gecesinde Manchester United'a galibiyeti getiren son vuruşu yaptığında takvim yaprakları 13 Kasım 2022'yi gösteriyor ve futbolseverler -hiç alışık olmadıkları şekilde- sonbaharda Premier Lig'e ara vermeye hazırlanıyorlardı. Arsenal'ın liderlik yarışında puan farkını iki maça yükselttiği, Wolverhampton'ın ligin dibine demirlediği ve Aston Villa'nın galibiyet serisine başladığı dönemden bugüne köprü altından çok sular aktı ve takımların çoğu bu duraklamayı beyaz bir sayfa açmak adına bir fırsat olarak gördü. Saha içinden uzak kalan Premier Lig'in gündeminde konuşulacak maddeler yok değildi. İşte onlardan birkaçı:Bournemouth'a Yeni PatronScott Parker'ın sezon başındaki -kimilerine göre erken- vedasının ardından 2011'den beri tüm hisselerini elinde bulundurduğu AFC Bournemouth'u elden çıkartmak istediği konuşulan Rus milyoner Maxim Demin, aradığını beklenen çok daha kısa bir sürede buldu. Taraftarlar için 'sonsuz bir süreç' şeklinde algılanan devralma aşaması, Dünya Kupası arasında resmiyete kavuştu ve ABD'li iş insanı Bill Foley'nin liderlik yaptığı Las Vegas merkezli bir konsorsiyum, güney sahilindeki en iddialı takımı ortaya çıkartmak adına kolları sıvadı. Ayrıca Foley, Premier Lig'in 8. Amerikalı takımın sahibi oldu.Bu süreçteki en kazançlı insan, 2011'de kulübü yalnızca 850.000 sterlin karşılığında hanesine ekleyen Maxim Demin olsa da Bill Foley, Bournemouth başkanlığını Amerika kıtası dışındaki popülaritesini arttırma konusunda da bir fırsat olarak görüyor. Halihazırda Vegas şehrinin majör sporlardaki ilk takımı olan Vegas Golden Knights'ın da sahipliğini yapan Foley, ünlü aktör Michael B. Jordan'ı da konsorsiyuma dahil olmaya ikna etti.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1671782499950.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bill Foley'den Vitality'e ilk ziyaret, &nbsp;SportsPro.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">The Athletic'e verdiği röportajda ilk olarak Canford Magna'da inşası süren antrenman sahasıyla ilgilendiğini belirten Foley, kulübün 'üçüncü seviye' gözüken tesislerini geliştirmeyi umduğunu belirtiyor. Ayrıca 11.000 civarı kapasiteye sahip olan Vitality'nin de daha yüksek bir miktara ulaşması gerektiğini belirten Foley, bunun için minik bir problemi de ortadan kaldırmak zorunda: Bournemouth kendi arazisine sahip olmayan İngiliz kulüplerinden biri ve genişleme çalışmaları için önce gerekli izinlerin alınmış olması gerekiyor. Foley, hevesli tavırlarıyla bu işin üstesinden kesinlikle gelecektir.Arsenal'ın Sıradaki Hamlesi Ne?G Grubu'nun ikinci maçında İsviçre'yi 1-0 mağlup ederek Dünya Kupası gruplarından çıkmayı garantileyen Brezilya'da teknik direktör Tite'nin rotasyona başvurduğu Kamerun eşleşmesinin, Mikel Arteta için bu sezonki tatsız 90 dakikalardan birini doğuracağından kimse haberdar değildi. İkinci yarının başlarında dizinden sakatlanan Gabriel Jesus 64. dakikada kenara gelirken sakatlığının düşünülenden ve umulandan daha ciddi olduğu maçtan sonra anlaşıldı. Ameliyat olmasına karar verilen Arsenal'ın 9 numarası, sosyal medya hesaplarından iyileşme sürecinin hızlandığı bildiriyor olsa da en başta 4 aylık bir süre zarfında sahada olmayacağı belirtilen Brezilyalı konusunda kulüp temkinli davranmaya özen gösteriyor.Peki Mikel Arteta, takımı zirvede tutabilmek için nasıl bir yol izlemeli? Geçen sezonun sonunda, Şampiyonlar Ligi bileti için yeterli olamayan görkemli performansıyla yeni kontratı cebine koyan Eddie Nketiah'ın West Ham United karşısında ilk 11'de yerini alması çok muhtemelken İspanyol menajer B ve C planlarını da geliştirmekten geri kalmıyor. Kulübe yakın kaynaklar, sakatlığını tamamen atlatan Emile Smith Rowe veya Gabriel Martinelli ile 'False 9'lı dizilişlerden bahsederken Arteta'nın Martinelli özelindeki düşüncelerini hayata geçirme fırsatı ilk kez bu kadar bariz şekilde beliriyor. 12 ay öncesinde Alexandre Lacazette ve Pierre-Emerick Aubameyang'ın arkasında yeterli süreyi bulamadığı için şikayetçi olan Martinelli, bu sezon idmanlarda en sevdiği bölge olan sol ön yerine sık sık merkez santrafor olarak kullanılmış ve top saklama yeteneğiyle dikkat çekmişti.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1671782736373.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Emile Smith Rowe, Gabriel Jesus'un yerine düşünülür mü? Football London.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Transfer dönemi açıldığında Nketiah'ın performansı ve Jesus'un iyileşme süresine göre buraya bir hamle de gelebilir, ancak bunun Joao Felix kadar yüksek kalibreli bir oyuncu olacağından pek emin değilim. Bu sezon aynı 11'i kullanmaya özen gösteren Arteta'nın -tüm takımın sağlığına kavuştuğu takdirde- kulübede somurtkan bir oyuncu istemeyeceği tahmin edilebilir. Real Madrid'in 2010/11 sezonundaki 6 aylık Emmanuel Adebayor hamlesine benzer bir transfer herkesi memnun edecektir.Ronaldo'nun Vedası Yankı UyandırdıDünya Kupası başlamadan önce gazeteci Piers Morgan'a kulüp içerisinden bilgiler sızdırdığı, eleştirel bir röportaj veren Cristiano Ronaldo, kupa esnasında Manchester United'la olan kontratını feshederken büyük ihtimalle Premier Lig kariyerini de noktalamış oldu. Manchester United'ın modern dönem efsanelerinden biri sayılan Ronaldo'nun Kırmızı Şeytanlar'a vedası, kariyerinden beklenen kadar saygın şekilde gerçekleşmese de United için başka bir talih kuşunu çağırmış olabilir.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1671782856513.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Cristiano Ronaldo'nun Manchester United kariyeri sonlandı, Times of Malta<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Gündem yaratan röportajında Manchester United'ın Sir Alex Ferguson dönemi sonrasındaki 10 yılı ileriye tek bir adım atamadan geçirdiğini beyan eden Portekizli oyuncu, veda zincirine Glazer ailesini de eklemiş gözüküyor. Manchester United'ı 2005 yılından bu yana sahipliğinde barındıran aile, kasım ayının sonunda kulübün satışa çıkartıldığını duyurdu. Dünya Kupası boyunca Arap Yarımadası'ndan potansiyel alıcılarla temasa geçen ailenin istediği ücret 7 milyar sterlin civarında.Ronaldo'nun ikinci Manchester United dönemi saha içerisinde beklentileri karşılayamasa da dolaylı yoldan Glazerlar'a bu kararı aldırdığı için verimli bir birliktelik olarak değerlendirilebilir. Erik ten Hag ise Ronaldo'nun getirdiği yükten kurtulmuş bir kadroyla gözünü daha fazla yeşil zeminde tutmaya devam edecek. Bu süreç, Hollandalı menajer için net bir zafer.Guardiola'yla İki Sezon DahaSize aynı haberi iyi veya kötü haber şeklinde sunabilirim. Bu tamamen sizin oyuna yaklaşımınıza göre değişkenlik gösterecektir; Manchester City sempatizanı veya topa sahip olmayı ilke edinmiş, dominant futbol izlemeyi seven bir tarafsızsanız, Pep Guardiola'nın en büyük sahnede en az iki sezon daha kalacağını resmileştirmesi sizi memnun edecektir. Şayet şampiyonluk hayalleri kuran bir takımla ilgiliyseniz bu haber sizin için yıkıcı olacaktır.Manchester City'yle 2016'da imzalamasının ardından 4 lig şampiyonluğu kazanan 51 yaşındaki menajer, bir süredir speküle edilen kontrat meselesini Dünya Kupası arasında netliğe kavuşturdu. 2025'e kadar olan kontratı imzalamasının ardından mutluluğunu gizlemeyen Guardiola, Şampiyonlar Ligi için her zamankinden daha konsantre gözüküyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1671783007424.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Pep Guardiola, Kasım 2020'de de Manchester City ile kontratını iki sezon daha uzatmıştı, Sky Sports.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Brezilya Milli Takımı'nın Pep'in rüyası olduğu çok fazla dillendiriliyor. 2025'e kadar Şampiyonlar Ligi şampiyonluğunu elde ederse Guardiola'yı 2026 Dünya Kupası'nda Brezilya kulübesinde görebilir miyiz? Kulağa kötü gelmiyor.&nbsp;

Umut Öztürk