Çok sayıda eski ve yeni oyunculuk okulu bir yana, deneyimli, bağımsız tiyatroların, topluluk olarak ya da tek tek tiyatro insanlarının yürüttüğü oyunculuk ve sahne eğitimlerinin, kursların, akademilerin sayısının belirgin şekilde arttığı zamanlardayız. Bunların büyük kısmı da tiyatro üretimini takip eden biri olarak gözü kapalı tavsiye edeceğim isimler ve programlar. Umarım karşılığını buluyordur diyerek izliyorum her yeni eğitim duyurusunu. Ama hemen arkasında şu soru beliriyor:&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Konservatuvarlı ya da ‘alaylı’, sonradan eğitim alan ya da aldığı eğitimi katlayarak geliştiren bütün bu genç oyuncular ne yapacak?&nbsp;</li></ul>Sonra e-posta ve DM kutularımda biriken "yeni oyun" duyuru ve davetlerine gidiyor aklım. Büyük kısmına yetişemediğim yeni, genç oyunlara. Büyük, ışıltılı, dudak uçuklatan maliyetlerle üretilen "prodüksiyonların" arasında kendini var etmeye çalışan küçük topluluklara, henüz kendini gösterememiş oyunculara…Tiyatronun, eğer varsa, geleceği elbette ki genç nefeslerde. Onların kimseye müdanası olmayan, cesur denemelerinde... Ama başa dönüyorum; bu kadar çok oyuncu, meslekleriyle ya da sonradan aldıkları eğitimle bu hayatta, bu piyasada, bu camiada var olmayı becerebilecek mi?<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İki konservatuar mezununun öyküsü</h2>Ceviz Ağacı’nın Ferdi ile Arif’i, bugünün Türkiye’sinde, bugünün tiyatro dünyasında var olmaya çalışan iki konservatuvar mezunu genç. Eskişehir’den kalkıp İstanbul’a geliyorlar. Bize büyük şehre ayak bastıktan sonra oyunculuk mezunu iki genç olarak yaşadıklarını anlatacaklar. Sahnede bir bank, üzerlerinde birer siyah pantolon-beyaz tişört. Oyun bunu vurgulamıyor ama gerçek hayattan alınmış/esinlenmiş bir hikaye belli ki, izlediğimiz. Bursa’daki oyunculuk deneyiminin üstüne İstanbul’a gelen Özden Selim Karadana’yı önceleri BAM İstanbul oyunlarının yönetmen yardımcısı olarak tanımıştık. Yazıp yönettiği Tilkiler ve Kötü Kalpli İtler&nbsp;ile ise zihnimdeki "genç ve umut vaat eden yerli yazarlar" klasörüne girmişti ismi. Ceviz Ağacı, Karadana’nın yazıp yönettiği ikinci oyun. Ağırlığını, bu kez mizah dozu çok daha baskın olacak şekilde, bir kez daha oyuncuların anlatıcı olarak yüklendiği öyküsüne veriyor oyun.&nbsp;Boş bir sahnede, bu kez bir değil, iki oyuncu anlatıyor. İlk oyunda Suriyeli genç bir kadın göçmeni dinlemiştik, bu kez tiyatronun çok daha içinden, bu—ve daha nice—oyunun sahne üstü/arkası ekibinin ortaklaştığı bir meseleyi izliyoruz.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çoktan kapılmış köşelerin sıkışmışlığında…</h2>Ferdi ve Arif rollerindeki Adil İrfanoğlu ile Oğuzhan Aksu hem birbirleriyle iletişim hâlinde hem de yer yer seyirciye doğru, anlatıcı olarak oynuyor. Tatlı umutlarla geldikleri, oyunculuk yaparak yaşamayı planladıkları şehirde geçici olarak yerleştikleri akraba evlerinde karşılaştıkları tepkilerden başlayarak umutlarının tökezleye tökezleye nasıl tükenişe geçtiğini anlatıyorlar.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2025/1/2/1738681433664.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.52" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Bu tükenişin içinde sayısız deneme var: Uyduruk senaryolu reklam filmi setleri, çocuk tiyatrosu adı altında sahnelenen tuhaf gösteriler, reklam ajanslarında, kimse adını sanını bilmediği hâlde "büyük usta" tavırlarında dolaşan tiyatro hocalarının karşısında geçen auditon’lar, eser miktarda dekor taşımacılığı, para kazanmak için oyunculuk dışı geçici işler, kendi oyunlarını yazma hayalleri… Gençliklerinin baharında, "fırsatların" arasında, çoktan kapılmış köşelerin sıkışmışlığında iki oyuncunun, başlarına gelenlere şaşırmayacağınız öyküsü, Tiyatro Zip yapımı Ceviz Ağacı.Sade, naif ve hakiki bir metin yazmış Karadana. Tiyatro dünyasının bir şekilde kıyısında yöresinde duran herkes için çok anlamlı bir oyuna dönüştürmüş yazdıklarını. Sıradan seyirci içinse günümüzde oyuncu olmaya dair çıplak gerçekleri&nbsp;eğlenceli bir dille anlatan bir oyun, ortaya çıkan.Adil İrfanoğlu ile Oğuzhan Aksu, birbirlerini ezmeyen, ayrı ayrı çok başarılı performanslar sergiliyor. İrfanoğlu da Aksu da hem ana karakterleri hem de yaşamlarına girip çıkan birincil, ikincil kişileri nefis duru bir işçilikle üstleniyor. Kadını, erkeği, çocuğu, yaşlısı, hocası, patronu derken çok sayıda kişiyi sakince, abartısız yorumlarıyla ayrıştırarak dahil ediyor anlatılarına. Sadece bu iki oyuncuyla tanışmanız için bile görmenizi tavsiye ederdim Ceviz Ağacı’nı. Ama bununla birlikte, izlerken hâllerine çokça güleceğiniz için, bu ülkede oyuncu olmanın ne menem bir şey olduğunu iyice anlayacağınız için, oyun mevcut sisteme sitemini nokta atışı yerlerden yaptığı ve her şeye rağmen, umudun gençlikte olduğunu hissetmeniz için isterim Ceviz Ağacı’nı görmenizi.<img src="https://images.aposto.com/2025/1/2/1738681476180.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Karadana’nın kaleminde de reji gözünde de bir parça Murat Mahmutyazıcıoğlu esinlenmesi de fark edilmiyor değil. Oyuncuların bank üzerindeki bazı ritmik anlarında ve rüya sahnesinde bilhassa… Ama bunu olumsuz bir yerden değil, bir hoca/öğrenci ilişkilenmesi olarak okuyor ve yeni bir yazarın/yönetmenin kendini bulma yolundaki adımlardan biri olarak alıyorum. Arif’in rüyasında tarihî bir TRT dizisinde "şahlandığı" sahne, oyunun da en yüksek anlarından biri olarak kalıyor aklımda. Keza, kendi kuşağımdan iki seyirci arkadaşımla izlerken kendimizden geçtiğimiz, salondaki daha genç kuşak izleyicininse neredeyse tepkisiz izlediği (muhtemel ki bilmediği) Zeki Demirkubuz/Kader göndermeli sahne de… Genel olarak her iki karakterin anlatılarının farklı kısımları arasındaki geçişler teklemiyor ama belli kısımların gövdeleri, kendi içlerinde zayıf kalıyor. Belki metin buralarda bir parça daha derinleştirilebilir.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Büyük yapımcıların izlemesi gereken oyun</h2>Ceviz Ağacı özgün komedisiyle, iyi oyunculuklarıyla ve derdini derli toplu anlatan metniyle izlemenizi önereceğim bir oyun. Büyük prodüksiyonların yanında kaybolmamasını dilediğim, hatta en çok da bu tür iddialı işlerin yapımcılarının muhakkak ama muhakkak görmesini umduğum bir iş.Sersem Kocanın Kurnaz Karısı’nın, Savaş Dinçel ile Orhan Alkaya imzalı efsane şarkısı "Bir sanatkâr asla ayı değildir"e de uğrayan oyun, şarkıdaki gibi “Oyuncular bir oyun kurar, her daim aldanır…” diyor, birçok yanıyla. Sonunda yenilmek olsa bile, şarkıda dendiği gibi:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(52, 125, 121); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(52, 125, 121); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Oysa hayat oyun değilse nedir?”&nbsp;</blockquote>Peki ama yine şarkıda dendiği gibi, “…isterse sanat karın doyurmasın” mı?Not almalı: Ceviz Ağacı, 22 Şubat Cumartesi, 20.30’da Pax Sahne’de.

Aposto İstanbul

Özden Selim Karadana’nın yazıp yönettiği "Ceviz Ağacı" oyunculuk dünyasının tam kalbini açıyor bize. Konservatuarı bitirip İstanbul’a gelen iki gencin izinde, bu zamanda, bu ülkede oyuncu olmaya dair duru, başarılı bir oyun izliyoruz. Herkese ama en çok da büyük yapımcılara tavsiyemdir… 

Ceviz Ağacı: İsterse sanat karın doyurmasın… mı?

<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/2/1/1679928473244.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Algı Eke&nbsp;|&nbsp;Kaynak: Tiyatro Yan Etki9. Her yerdeler: Tilkiler ve Kötü Kalpli İtler&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir? Tek kişilik oyun. Yaka renginin yüze vurduğu asık suratlar ve hiç sekmeden iş buyuranlar arasında geçen, Halep'ten Aksaray'a ve geçmişten yarına uzanan bir yol hikâyesinde Algı Eke’nin canlandırdığı Nadia’yı tanıyoruz.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Sahne Pulchérie ve Oyun Atölyesi</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? Sırasıyla 1 ve 21 Nisan, 20.30&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Günümüzün en önemli meselelerinden biri olan mülteciler üzerine bir oyun seyredeceksin.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı:&nbsp;Tercihin Beyoğlu’ndan yanaysa biletleri <a fr-original-style="" href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/tilkiler-ve-kotu-kalpli-itler" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">şurada</a>, yolun Kadıköy’e uzanacaksa <a fr-original-style="" href="https://www.oyunatolyesi.com/e-bilet?sid=8926" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">burada</a> bulabilirsin.</li></ul>

<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/0/2/1675153761696.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Kaynak: Artful Living" ratio="1.43" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Emre Mollaoğlu2. Boa Sahne’nin yeni oyunu: Ceviz Ağacı<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir? Oyun. Özden Selim Karadana’nın yazıp yönettiği, Adil İrfanoğlu ve Oğuzhan Aksu’nun performanslarını seyrettiğimiz oyunda yaşamanın bile zor olduğu bir şehirde üretmenin mümkün olup olmadığını sorguluyoruz.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Kadıköy Boa Sahne</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 3, 15, 25 Şubat</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Tilkiler ve Kötü Kalpli İtler’i beğendiysen Ceviz Ağacı’nı kaçırma deriz.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Biletlere Boa Sahne gişesinden ve <a fr-original-style="" href="http://bit.ly/3Rf19TG" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> ulaşabilirsin.</li></ul>

Kötü Kalpli İtler ile ilgili hikayeler