<img src="https://images.aposto.com/2023/0/2/1675154424034.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İstanbul'da Maksim Gazinosu'nda düzenlenecek olan Matbuat Balosu'na 1931 tarihli bir davetiye.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Haftaya görüşmek üzere...E-posta: <a fr-original-style="" href="mailto:istanbuldanasilegleniyorduk@gmail.com" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">istanbuldanasilegleniyorduk@gmail.com</a>Instagram:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/istanbuldanasilegleniyorduk/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">İstanbul’da Nasıl Eğleniyorduk?</a>

İstanbul'da Nasıl Eğleniyorduk?

30 Ekim 1918 Mondros Mütarekesi ile başlayıp Mudanya Mütarekesi ile sona erdiği kabul edilen ve işgal yıllarını kapsayan Mütareke Dönemi’nde sokak aralarındaki salaş barların hepsinde cazı andıran bir müzik yayılırdı. Fikret Adil bu dönemi şöyle anlatır:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Bu nağmeler, o kadar umumileşmiş ki kafamın içinde, bundan evveline ait bütün hatıraları, bayalığın o dayanılmaz silindiri ile süpürüp attı.&nbsp;</blockquote>Adil, biraz daha hafızasını zorlayınca çocukluk döneminde, patenli maçların da yapıldığı&nbsp;Sketing’de bu müziği dinlediğini hatırlar. Ama ona göre, tüm manasıyla caz ilk olarak 1920’li yıllarda Taksim’deki Maksim Gazinosu’nda çalınmıştır. Hepsi birbirinden virtüöz yedi Afrikalının kurduğu cazbandın adı “7 Palm Beach”tir. Fikret Adil, 7 Palm Beach'ten şu şekilde bahseder:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">İstanbul'a cazbandın ne olduğunu dinletmekle kalmadı. Memlekette ne kadar çalgı çalan varsa, bugünün en iyi cazbantçıları dahil, cazbandın ve caz temposunun ne olduğunu ondan öğrendiler.</blockquote>7 Palm Beach, Maksim’de çaldığı ilk dört gece kimse kendini dans pistine atıp dans etme cesaretini gösteremez. Çünkü bu ritimlere, tempoya kimse aşina değildir:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Bu cazın temposu tamamen başkaydı. Bu tempo, müthiş bir canavarın uyurken veya 85 silindirli bir motorun dururken nefes alışı gibiydi…</blockquote>Dönemin "Pera’nın dans profesörlerinden" Jorj, geceye Maksim’de başlar, Garden’de bitirirdi. Boşuna dans profesörü olmamıştı; 7 Palm Beach’in ritimlerine kendisini ilk bırakan da o oldu. Bu yeni ritimlere uydurduğu vücut hareketleri, izleyenler tarafından taklit edildikçe dans pisti dolmaya başladı. Öyle bir hâl aldı ki, "İstanbullu, hayatlarında yalnız bu müzik ile dans etmiş gibi 7 Palm Beach'ten başka orkestra beğenmez oldu.”&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/10/2/1668514971889.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.91" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Businessman_Frederick_Bruce_Thomas.jpg" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Maksim Gazinosunun kurucusu Siyahi Rus Frederick Bruce Thomas </a>Maksim’in işletmecisi Frederick Bruce Tomas’ın elinde Beyaz Rus ve Türklerden oluşan bir orkestra daha vardı. 7 Palm Beach’e yüklü miktarda para vermesine karşın diğer orkestrasını dağıtmadı. Onlara başka bir görev verdi. “Görev şuydu: Her gece 7 Palm Beach orkestrası çalmaya başladığı vakit, ders dinler gibi dinleyecekler. Kuşçu kahvelerinde, acemi kuşlar ustalardan nasıl ders geçerlerse, tıpkı öyle. Fakat dinlemek yetmiyordu. Dinlenilen parçaları zapt etmek, yani notaya almak gerekiyordu. Nota (yurt dışından) getirilemez mi? Getirilemez. Çünkü, nota getirince ‘telif hakkı’ ödemek gerekiyordu. Memleketimizde bu hak tanınmadığı için, buraya nota göndermezlerdi. Gelenler de kaçamak gelebilirdi. Bunun da çaresi bulundu. Zenci orkestrasının (7 Palm Beach) şefi, işleri bitince, notalarını alıp, en güvenilir yer olarak götürür, müdüriyete teslim ederdi. Müdüriyet de, onlar gittikten sonra, bu emanete musiki adına ihanet ederek, yerli orkestrayı çağırır, notaları kopya ettirirdi. Böylece, Maksim müdüriyeti sayesinde, memlekete, başında ‘Yanko’ olan mükemmel bir yerli cazband kazandırılmış oldu.” &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;7 Palm Beach’in son gecesi uzun sürdü. Saatlerce en hızlı ritimlerde danslar edildi. Son şarkı da çaldıktan sonra Maksim Gazinosu’nu dolduranlar, çılgınlar gibi bu efsane orkestrayı alkışladı.&nbsp;Ertesi gün, Maksim Gazinosu bomboş. Şehirde 7 Palm Beach’in ayrılmasına dair bir hüzün... Sokaklarda başıboş gezen, nereye gideceğini bilemeyen gececiler Maksim’in önünden geçerken dün gece duydukları ritim ve melodileri işitiyorlar. Bir merak, “7 Palm Beach hâlâ İstanbul’da mı?” diyerek içeri bakıyorlar. Gördükleri; Yanko ve arkadaşları eksiksiz bir şekilde bu caz müziğini icra ediyor. &nbsp;&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/10/2/1669113840451.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.72" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://manifold.press/garden-bar" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yanko'nun da isminin geçtiği, Reflector dergisinde yayımlanan bir Gardenbar ilanı, 10 Eylül 1938</a>Yanko ve arkadaşları, sonrasında Garden’e geçiyorlar. Orkestra şefi Yanko saksafonu ile alaylı nağmeler yaparak masaların önünde dolaşıyor, bazen saksafonu bırakıyor, klarnetini alıyor, havaya kahkahalar fırlatıyor. Garden'i Garden yapan eğlenceler devam ediyor.&nbsp;

    

Görev: '7 Palm Beach'in notalarını kağıda dökmek

Kazancı Yokuşu’nun ortasındayım. Sanki bu yollardan ilk defa yürüyormuşum gibi hissetmek istiyorum bugün. Öyle ya, aslında ne çok değişti Beyoğlu zaman içide. Bu hissi yakalamak pek güç olmuyor. Pat pat pat. Ceketimin cebindeki simit her adım attığımda bacağıma çarpıyor.&nbsp;Bugün cebimde taze simidim, kulağımda Ajda Pekkan’ın Kimler Geldi Kimler Geçti şarkısı bir başka yürümek istiyorum aynı yolları. Eskiden büyük anneannemden dinlediğim Maksim Gazinosu ilk durağım olacak. Bu kararı gördüğüm koca bir ağaçtan esinlenerek alıyorum – ağaç türlerinden pek anlamam ancak koca bir çınar olmalı diye düşünüyorum. Bu çınar bana -şimdilerde <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMTQwMzE3MzcxNTc2MDAwNjdhZTFlMiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmRqb3Vsei5ibG9nc3BvdC5jb20lMjUyRjIwMDglMjUyRjExJTI1MkZtYWtzaW0tZ2F6aW5vc3UuaHRtbA=="">otopark</a> olan- bir devrin kültürüne damgasını vurmuş, acılara, sevinçlere, eğlencenin türlü türlü hâline şahit olmuş bir başka çınarı, Maksim Gazinosu’nu çağrıştırıyor. İstiklâl Caddesi’ne vardığımda cebimdeki simitten bir parça koparıp o zamanları düşünmeye başlıyorum.&nbsp;Her şey gönlünce olmaz demiştim sana Kaderden kaçılmaz görüyorsun.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-01-30T22:17:47.967Z.jpeg" alt="Nostalji Haritası "></figure><hr>Birinci durak Maksim Gazinosu: Bir zamanların ihtişam ve statü sembolü olan Maksim’i oldukça ilginç bir geçmişe sahip. Bu geçmişi üç dönemde incelemek sanıyorum yanlış olmaz:<ul><li>1921-1927 “Siyah Rus” Dönemi: Maksim’in hikâyesi “Siyah Rus” diye anılan Çarlık Rusyası'nda bir bar sahibi olan&nbsp;Frederick Bruce Thomas ile başlar. Çarlık döneminde&nbsp;Moskova’da kulüp işleten Thomas,&nbsp;Ekim Devrimi’yle elindekileri kaybedince sıfırdan başlayacak gücü, karısıyla birlikte kaçtığı&nbsp;İstanbul’da <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMTQwMzE3MzcxNTc2MDAwNjdhZTFlMiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmxpc3RlbGlzdC5jb20lMjUyRmVnbGVuY2UtbWFiZWRpLW1ha3NpbS1nYXppbm9zdSUyNTJG"">bulur.</a>&nbsp;Maksim; zengin mönüsü, içkileri, şahane orkestrası ve sahne şovlarıyla en beğenilen gece kulübü olur ve o dönemin bir numaralı mekânı hâline gelir ancak Thomas'ın 1928'de hayatını kaybetmesi üzerine Maksim çöküşe <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMTQwMzE3MzcxNTc2MDAwNjdhZTFlMiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9uZWRpby5jb20lMjUyRmhhYmVyJTI1MkZiaXItZGV2cmluLWJpdGlzaS1lZ2xlbmNlbmluLXppcnZlLW5va3Rhc2ktbWFrc2ltLWdhemlub3N1LTUyMDc3Mw=="">geçmeye başlar.</a> &nbsp;</li><li>34 yıllık uyku dönemi: Thomas’nın 22 Aralık 1927’de Maksim’i borçlarının bir kısmına karşılık devretmesi ve bir yıl sonra da vefat etmesiyle bir devir kapanırken Maksim efsanesi 34 yıllık bir uykuya <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMTQwMzE3MzcxNTc2MDAwNjdhZTFlMiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmxpc3RlbGlzdC5jb20lMjUyRmVnbGVuY2UtbWFiZWRpLW1ha3NpbS1nYXppbm9zdSUyNTJG"">dalar.</a> &nbsp;</li><li>1961-2005 “Gazinocular Kralı" dönemi: Maksim’i en baştan düzenleyen “Gazinocular Kralı” Fahrettin Aslan ile Maksim Gazinosu, 34 yıllık uykusundan uyanır. Taksim’deki Maksim; Müzeyyen Senar, Zeki Müren,&nbsp;Bülent Ersoy,&nbsp;Emel Sayın ve İbrahim Tatlıses gibi sesleri bir araya getirerek, gösterişli dekoru, seçkin mutfağıyla “Büyük Maksim” adını alır. 1970’li ve 80’li yıllarda da rağbet görmeye devam etse de televizyonların evlere girmesiyle eğlence anlayışı yavaş yavaş değişir ve radyodan ya da plaklardan tanınan sanatçıları canlı dinleyebilmek eskisi kadar çekici gelmemeye başlar.</li></ul><figure class="image"><img src="https://lh3.googleusercontent.com/h0pY-AKiR_cwf2hNWQYQkk8JB0djv14kLjPLhh1yjjhUd28yqeh0omp4tZp8yeeXly4FknNWAsECPY7QAabk8GKCrrHTf1DwE-4_0Pt-6zzDoW3HyPgZ0_8o9aLmL44t-KSTfsc" alt="Maksim Gazinosu"><figcaption>Maksim Gazinosu Kaynak: Hürriyet</figcaption></figure><hr>Kimler geldi kimler geçti…İkinci durak Pathé Sineması: Kazancı Yokuşu’ndan çıkmak mı yoksa Maksim Gazino’su anı rüzgârı mı çarptı beni bilmem, biraz yorgun hissediyorum. Ellerim cebimde, cebimdeki yarım simitle oynayarak İstiklâl Caddesi’nde yavaş yavaş yürüyorum.Yakın zamana kadar koca bir açık hava şehir müzesine <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMTQwMzE3MzcxNTc2MDAwNjdhZTFlMiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5ldnJlbnNlbC5uZXQlMjUyRnlhemklMjUyRjg2NDEzJTI1MkZiZXlvZ2x1bnVuLXRhcmloaS1zaW5lbWFsYXJp"">benzetilen</a> Beyoğlu’nun sinemalarını anıyorum şimdi de. Çok uzak değil, birkaç yıl öncesinde Beyoğlu sinemalarıyla aklımıza gelirken şimdi varolamayanın sadece binalar değil, toplumsal belleğimizi zedeleyen simgeler olduğunu fark ediyorum. Pathé Sineması, İstanbul’un ilk sinema salonuydu örneğin. 1908'de Sigmund Weinberg tarafından Meşrutiyet Caddesi (eski adı Mezarlık Caddesi), 17 numaralı adreste faaliyete <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMTQwMzE3MzcxNTc2MDAwNjdhZTFlMiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGYXlraXJpYWthZGVtaS5jb20lMjUyRmF5cmtpcmktYWthZGVtaS15YXNhbSUyNTJGYXlraXJpLWFrYWRlbWkteWFzYW0ta2VudC1rdWx0dXJ1JTI1MkZiZXlvZ2x1LW51bi1lc2tpLXNpbmVtYWxhcmk="">başlayan</a> Pathé Sineması, tarih içinde farklı adlar alarak uzun süre sinema salonu olarak kullanılmış. Daha sonra Şehir Tiyatroları Komedi Bölümü olan İstanbul’un ilk sabit sinema salonu, 1958'de kullanılmayacak denli yıprandığından yıkılmak zorunda <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMTQwMzE3MzcxNTc2MDAwNjdhZTFlMiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmlwZnMuaW8lMjUyRmlwZnMlMjUyRlFtUVA5OXlXODJ4TktQeFhMcm94ajFyTVlNR0Y2R3J3amoybzRzdnNkbUdoN1MlMjUyRm91dCUyNTJGQSUyNTJGUGF0aGVfU2luZW1hcyUyNTI1QzQlMjUyNUIxLmh0bWw="">kalmış.</a>İçmeden hatıralardan sarhoş musun?Üçüncü durak Markiz Pastanesi: İstiklâl Caddesi boyunca yürürken cebimdeki simitle fazla oynamış olacağım bütün cebim susam içinde, ellerim hafif yağlı.&nbsp;Büyük anneannemin sözlerini hatırlıyorum yeniden, nedensiz: “Dedeni görsen kravatsız, eldivensiz hatta şapkasız gezmezdi o zamanlar Beyoğlu’nda.” Bu cümleler kafamda, yağlı ellerime bakınca utanıyorum. Ayıp geliyor yağlı ellerimle Beyoğlu’nda eski Markiz Pastanesi’nin önünden geçmek.&nbsp;Markiz’i eski zamanlarda görmeyi diliyorum iç çekip. Şapkasız girilmediği için pastanenin hemen yanında şapka kiralayan bir dükkân bulunduğu zamanları. Duvarlara Fransa’dan getirilen ve dört mevsim temasını işleyen Art Noveau tarzı panoları ve vitrayla süslenen camları görebilmeyi diliyorum.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://lh4.googleusercontent.com/q0zVWU9fnTADCAETHJG7ISYqxd2lXeHN0YoAhYgkjpmnih3u5VH7HL_mil_oX9BfnfTbLfeFCtLZUP6Mu-mFBcZvS_NgLwJPGEHCULR18jcZ30fh99oj76ikulAU5sSP033gwWI" alt="Markiz Pastanesi"><figcaption>Markiz Pastanesi</figcaption></figure><hr>1970’li yıllarda Markiz’in bulunduğu binanın satışa çıkması, Markiz’in sonunun başlangıcı <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMTQwMzE3MzcxNTc2MDAwNjdhZTFlMiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pc3RhbmJ1bHR1a2VubWVkZW4uY29tJTI1MkZpc3RhbmJ1bC10dWtlbm1lZGVuLWlsZS1haC1iZXlvZ2x1LXZhaC1iZXlvZ2x1JTI1MkY="">olmuş.</a> 2003 yılında ise yeni bir işletmeyle Markiz bu sefer yeni bir tarzda ancak dekoru bozulmadan tekrardan hizmete girmiş ve Namık Kemal, Tevfik Fikret, Abidin Dino, Orhan Veli, Mina Urgan, Haldun Taner ve daha nice isimler bu mekânın müdavimleri olmuş.&nbsp;Yağlı ellerimle bakışıyoruz bir süre. Beyoğlu’nun zaman içide varolamayan mekânlarının yağlı ellerimden akıp gidişini izliyorum sessizce. Varolamamanın dayanılamaz ağırlığıyla yaşayamadığım eski Beyoğlu anılarını özlüyorum.İllüstrasyon: <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMTQwMzE3MzcxNTc2MDAwNjdhZTFlMiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbnN0YWdyYW0uY29tJTI1MkZlY2NldHUlMjUyRg=="">Ece Tugay</a>

Maksim Gazinosu ile ilgili hikayeler