<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">50 damlalı ped</h2><a fr-original-style="" href="https://twitter.com/burcin_ttk" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Burçin Tetik</a>İlkokulda reglin ne olduğunu tam olarak bilmiyordum ama sezgisel olarak anladığım şeyler vardı. Ne de olsa bakkala yollanıp o gizli saklı gazete kağıtlarına sarılan pedlerden ben de alıyordum annem için. Bir yaz çocuklarla annelerimizin ped boyutlarını konuşmuştuk — pedlerin üzerinde ne kadar emici olduğunu tasvir eden damla sembolleriydi konu.Birilerinin annesi iki, birilerinin annesi üç damlalı kullanıyordu, “Ya seninki kaç?” diye sordular bana da. Benim annem en güçlü, en olağanüstü, en hayran olunası, en yenilmez olduğu için gururla sallamıştım, “50 damlalı,” diye. Çocuklar şaşkın şaşkın baktılarsa da hiçbirimiz bu konuda çok da bilgili olmadığımızdan beni yalanlayabilen çıkmadı ve ben 50 damlalık ped kullanan annemle övünerek o günü bitirdim.&nbsp;Çok geçmeden ben de reglle tanıştığımda belki de o gün söylediğim yalan tüm ömrümü etkileyen bir lanete dönüştü. 11 yaşımdan şu anki 36 yaşıma, en büyük tamponlara ilaveten takılan gece pedlerinin bile bastıramadığı kanamalarla yaşadım. Ama ben henüz çocuklukta çözmüştüm işi. Çok kanayan belki de hakikaten çok muktedirdi. Belki de ne kadar çok kanarsak o kadar yenilmezdik.<h2 dir="auto" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir rahim hastalığı</h2><a fr-original-style="" href="https://apos.to/a/5ed116cd2c6bc334a6a777bf" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Elif Bayram </a>Kendimi bildim bileli reglimin ilk günlerini hasta gibi geçirdim. Hasta gibi ne demek? Baş ağrısı, baş dönmesi, mide bulantısı, karın ağrısı, bacak ağrısı, sırt ağrısı, katlanılamaz bir kasık ağrısı — evet, endometriosis. Bir rahim hastalığı. Genelde rahimdeki endometrium dokusunun rahim dışında özellikle de karın bölgesine ve yumurtalıklara yerleşmesi üzerine içi kan dolu kistlerin oluşması durumu. Tatlı adıyla çikolata kisti. Bildin mi?&nbsp;Henüz tedavisi bulunamayan ve sebebi tam olarak bilinemeyen bu hastalık, her regl öncesi ve regl döneminde ciddi ağrılara ve şikayetlere sebep oluyor. Sırf benim çevremde yakinen tanıdığım 5 kadında var. Doktorların söylediğine göre her 10 kadından birinde var, yaygın. Gel gör ki ne endometriosis'ten ve diğer rahatsızlıklardan kaynaklanan sancılara ne de sağlıklı bir bireyin regl günlerinde çektiği kramplara tahammül var.&nbsp;İş yerinde ve okulda kaç kez reglyken hastanelik oldum ve rapor aldım diye "Abartma"lar, "Hepimiz oluyoruz bir şey olmuyor böyle"ler, "Her ay aynı şey"ler ve daha neler neler duydum. En çok da regl olanlardan duydum bunu. Kadın patronlarımdan, arkadaşlarımdan, öğretmenlerimden.Bugün, tekrar etmek istiyorum. Endometriosisler, polikistikoverler ve daha nice semptomuyla beliren hastalıklar ve bu hastalıkların semptomları vardır. Tanısı konmuş hiçbir rahatsızlığın olmasa da regl krampları olabilir. Her beden başkadır. Her deneyim biriciktir. İşte tam bu sebeple anlayamadığın için ya da sen öyle yaşamadığın için tüm bunlar yok sayılamaz.&nbsp;Şimdi söyle, sen hiç regl olan birine psikolojik şiddet uyguladın mı? "Boşver geçer, haydi dışarı çıkalım," dedin mi? "Abartma!" dedin mi? "Hepimize oluyor," dedin mi? "Aman bir şey olmaz" dedin mi?<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gelenek tokadı</h2><a href="https://www.instagram.com/eylulaytan/" rel="noopener noreferrer" target="_blank" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;"></a>Eylül Aytan Kardeşim ilk defa regl olduğunda evdeki bakıcının ona tokat attığını söylemişti. “Gelenek” adı altında atılan tokat, toplum tarafından “kadınlığın başlangıcı”na atfedilen bir durum üzerine gelince insan “Gelecekte başına gelebilecek bütün baskılanmaları normalleştirmen gerekiyor,” dendiğini düşünmeden edemiyor — kısacası deneyim üzerine gelen şiddet eylemi, bu mantığı küçük bir yaşta öğretecek şekilde kullanılıyor.Benim ilk regl deneyimim daha farklıydı. Daha “iyi” miydi, emin değilim. Ortaokuldayken bir arkadaşıma hediye alındığını duyduğum için ilk reglime gün sayıyordum. Regl olduğumda da bütün ailemi tuvalete toplayıp kanı göstermiştim. O gün hediye almak isteyen bir çocuk olsam da bugün durumu daha farklı ele alıyorum — regl olunduğunda bir şeylerin değiştiği ve bu değişimin de ödüllendirilmesi gerektiği düşüncesi regl durumunu herhangi bir biyolojik süreç olmaktan çıkartmaz mı?Regl olmayı kutlamak ve regl olan insana tokat atmak birbirinden farklı iki gelenek gibi gözüküyor olsa da sonuç olarak aynı sisteme servis ediyor diye düşünüyorum. Her zaman birilerini bastırmak için bahane bulabilen bu sistemde, regli bir bahane olarak kullanmayı kabul etmek istemiyorum. Bu yüzden de hem regl olan bir bedeneme sahip olmaktan dolayı atanan kalıpları kabul etmemeye hem de reglim üzerinden kontrol edilmemeye #HakkımVar diyorum.

Angst

Üç deneyim: Kaç damlalı ped kullanıyorsun? Hiç regl olan birine psikolojik şiddet uyguladın mı? Regl olduğunda tokat mı yedin hediye mi aldın?

"İLK DEFA REGL OLDUĞUMDA—"

Beden olumlayan, kendi kimliğini seçme özgürlüğünün farkında olan, ağızlara sakız olmuş “küresel ısınmanın” artık “iklim krizi” olduğunu bas bas bağıran ve kısacası kendisine zararı olmayanlarla da uğraşan bir hedef kitle olarak konuşuyoruz. Şu an için en büyük sesimiz sosyal medya. Ancak bu çoğu kişinin düşündüğü gibi apolitik duruştan ya da tembellikten değil. Bu, içine doğmuş olduğumuz dönemden dolayı böyle. Doğduğumuzdan beri sanal ve gerçek dünya arasındaki çizgi iyice bulanıklaştı. Artık gerçeklik kavramımız önceki nesillerin gerçeğiyle örtüşmüyor. Önceden “sanal ve gerçek” olarak belirlenen ayrım artık “online ve offline”. Biz başkalarının gerçeğindeki hastalıklara, felaketlere, sorunlara ve adaletsizliğe kendi hibrit gerçeğimizde çözümler üretebiliyor ve bu çözümler için aksiyon alınmasını sağlayabiliyoruz. Büyük ihtimalle çokça duyduğumuz “farkındalık” da işte tam bu noktada doğuyor. İnsanlar “Bir dakika, bunu fark ettiniz mi? Ne saçma…” dedikleri durumları Twitter üzerinden milyonlarca kişiye duyurabiliyor. Bu şekilde kurallaşmış kalıpların adaletsizliği ve güç sahiplerinin konfor alanı bir bir bozuluyor. Yani bizler sayesinde regl olmanın “hasta olmak” olmadığı, utanmadan ped istenebileceği, bu gibi ürünlerin vergiye tabii tutulmaması gereken temel ihtiyaç ürünleri oldukları ya da regl olan herkesin “kadın” olmadığı fark ediliyor ve fark ettiriliyor. Bu yüzden artık total izleyiciye hitap eden reklamların bu köklü değişime ayak uydurmaları gerekiyor. Büyük ihtimalle hiçbir markanın hiçbir tüketicisi regl dönemlerinde bungee jumping yapmak ya da maraton koşmak derdinde değil. Çoğu kişinin tek arzusu sancılı ve ağrılı geçebilecek bu dönemde rahat ve güvende hissetmek. Yumurtalıklardaki gelişim ile birlikte regl olan bireyler için aniden insan kanı ve regl döneminde dışarı atılan endometrium tabakasına ait doku parçaları mavi bir deney tüpü sıvısına dönüşmüyor. Bu nedenle artık markaların, bu jenerasyonun tek beklentisi olan gerçek sorunlara getirilecek gerçek çözümleri karşılayabilmesi bir zorunluluk.

endometrium ile ilgili hikayeler