Bir yetişkin için çocuk kitaplarının son derece rahatlatıcı bir yanı vardır. Belki sayfaların tanıdık ağırlığı ya da bir zamanlar bizi rüyalara daldıran kelimelerin ahengi. Yine de nostaljinin ötesinde, çocuk kitapları yaşı aşan kalıcı bir büyüye sahiptir. Onlar, özünde, en saf hâllerine damıtılmış hikayelerdir—basit ama derin, tuhaf ama bilgece. Onları genellikle “gerçek” edebiyata giden basamaklar olarak düşünsek de aslında en iyi çocuk kitapları o kadar temel gerçekler içerir ki çocukluktan uzaklaştıkça daha anlamlı hâle gelirler.Bu hikayeleri zamansız kılan nedir? Yetişkin edebiyatının karmaşıklığının aksine, çocuk kitapları yapmacıklığı aşan bir netlikle işler. Sinizm olmadan merakı kucaklar, duyguları kısıtlamadan ifade eder ve soruları kolay cevaplar beklemeksizin sorarlar. Bize büyümenin hayal gücünden vazgeçmek anlamına gelmediğini, bilgeliğin her zaman entelektüellikte bulunmadığını ve en eğlenceli masalların bile insan deneyiminin ağırlığını taşıyabileceğini hatırlatırlar. Nezaket, cesaret, kayıp ve aşk hakkındaki dersleri, unuttuğumuz için değil, hayatımızın farklı aşamalarında farklı şekilde duymaya ihtiyaç duyduğumuz için geri döndüğümüz derslerdir. Yetişkinlik, olsa olsa bu kitaplardaki gücün daha çok farkına varmamızı sağlar.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çocuk kitaplarının evrensel temaları</h2>Çocuk kitapları, damıtılmış ve iddiasız biçimleriyle, genellikle insan varoluşunun en temel yönlerine değinir—sevgi, kayıp, cesaret, aidiyet ve anlam arayışı. Küçük Prens, uzayda seyahat eden bir çocuğun tuhaf hikayesi gibi görünebilir ancak hassas nesrinin altında yalnızlık, sevgi ve insan bağlantısının geçici doğası üzerine bir meditasyon yatmaktadır. Benzer şekilde, Momo sadece dinleyen bir kız hakkında bir masal değildir; modern toplumun, zamanın kendisi pahasına üretkenlik takıntısının yakıcı bir eleştirisidir.Bu hikayeleri bu kadar güçlü kılan, hayatın en derin ikilemlerini alaycılık olmadan ele alma yetenekleridir. Çocuk edebiyatı kedere dürüstlükle, neşeye saflıkla ve ahlaka nüansla yaklaşır. Şeker Portakalı'nda Zezé'nin çocukluğu zorluklar ve özlemle geçer ancak dayanıklılığı ve hayal gücü, hayatta kalmasını ve büyümesini sağlar. Roman acıyı romantize etmez, aksine yetişkinlerin sıklıkla görmezden gelmeye çalıştığı acı ve güzelliğin birarada var olduğunu kabul eder. Belirsizliğe veya ironiye dayanan birçok yetişkin anlatısının aksine, çocuk kitapları duygusal samimiyete güvenme eğilimindedir.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Merak ve mucizeyi yeniden keşfetmek</h2>Yetişkinlik, genellikle merak duygusunun yavaş yavaş aşınmasıyla birlikte gelir. Bir zamanlar gizem ve sonsuz olasılıklarla dolu olan dünya, ölçülü, öngörülebilir ve kategorize edilmiş bir şeye dönüşür. Açık uçlu soruları pratik cevaplarla, hayal gücünü verimlilikle ve filtrelenmemiş merakı zaten bilinenlerin güvenliğiyle takas ederiz. Yine de çocuk kitapları, mantığı sihir lehine askıya alma yetenekleriyle, bize anlaşılmak için her şeyin açıklanması gerekmediğini hatırlatır. Alice Harikalar Diyarında, mantıkla ilgili bir kitap değil, absürt olanı kucaklamak, beklenmedik olana teslim olmak ve anlamsızlığın kendi başına bir bilgelik olmasına izin vermekle ilgilidir. Benzer şekilde, Pippi Uzunçorap da katı beklentilere bağlı olmayan, gücün doğru kabul edilene uymak yerine farklı olmaya cesaret etmekten geldiği bir hayatı kutlar.Çocuk kitapları bize sadece soru sormayı değil, merak etme eyleminin kendisinden zevk almayı&nbsp;da öğretir. Hayvanlar neden konuşmasın? Ya zaman farklı işleseydi? Ya gökyüzü sınır değil de sadece başlangıç olsaydı? Bunlar, çocukların doğal olarak sorduğu, ancak yetişkinlerin genellikle faydasız olduğu gerekçesiyle göz ardı ettiği türden sorulardır. Ancak çocuk edebiyatına yeniden dönmek, öğrenilmiş kısıtlamalarımızdan bir anlığına sıyrılmamızı ve dünyayla eğlenceli, keşfedici ve sınırsız bir şekilde yeniden ilişki kurmamızı sağlar. Bir zamanlar basit görünen hikayeler, şimdi kendilerini felsefi sorgulamalar olarak ortaya koyarlar—kimlik hakkında, özgürlük hakkında, gerçekliğin doğası hakkında...<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Derinlik aracı olarak basitlik</h2>Karmaşıklığı zekayla eş tutan bir dünyada, çocuk kitaplarının sadeliği yüzeysellikle karıştırılabilir. Oysa bu kitapların nadir görülen bir derinliğe ulaşmasını sağlayan, tam da bu kelime ve fikir ekonomisidir. Fazlalıklardan sıyrılan bu kitaplar, evrensel olarak yankı uyandıracak şekilde temel insan deneyimlerine odaklanır. Kadife Tavşan, bir oyuncağın gerçek olma özlemi üzerinden sevginin ve varoluşun doğasını araştırır; bu, çocuksu bir masumiyetle sarılmış olsa da derin bir felsefi ağırlık taşıyan bir kavramdır. Benzer şekilde, Cömert Ağaç da fedakarlık, zaman ve koşulsuz sevgi temalarını o kadar sade bir anlatıya sığdırır ki duygusal etkisi son sayfadan sonra da devam eder.Anlamı genellikle yorum katmanlarıyla gizleyen yetişkin edebiyatının aksine, çocuk kitapları bilgeliği süslemeden sunar ve okuyucunun açıklıklarında anlam bulacağına güvenir. Çocukken bu hikayeleri oldukları hâlleriyle benimser, mesajlarını engin bir kabullenişle özümseriz. Ancak yetişkinler olarak, onlara yaşanmış deneyimlerle geri döner, tanıdık kelimelerinde yeni derinlikler buluruz. Peter Pan'ın yalın düzyazısı bir zamanlar heyecan verici bir macera iken, ancak daha sonra büyümenin acısı, zamanın geri döndürülemezliği ve nostalji ile değişim arasındaki gerilim üzerine bir okuma haline gelir. Görünüşte yaramaz bir tavşan hakkında olan Tavşan Peter'ın Masalı, meydan okuma, sonuç ve özgürlük temalarını incelikle keşfeder.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Değerleri ve ahlaki dersleri yeniden gözden geçirmek</h2>Çocuk kitapları bizi değerlerle, onlarla soyut kavramlar olarak karşılaşmadan çok önce tanıştırır. Bize nezaketi, dürüstlüğü, dayanıklılığı ve doğru olanı savunmanın önemini katı ahlaki talimatlarla değil, bu dersleri sadece öğrenmek yerine hissetmemizi sağlayan hikaye anlatımıyla öğretirler. Yüz Elbisenin Sırrı'nda dışlanmanın acısını ve zulüm karşısında sessiz kalmanın pişmanlığını yaşarız. Charlie’nin Çikolata Fabrikası açgözlülüğün, kibrin ve hak görmenin sonuçlarını gerçeküstü ama unutulmaz bir yolculuğa dönüştürür. Bu hikayeler, genç zihinlere empati tohumları ekerek dünyayı ve onun içindeki yerimizi nasıl gördüğümüzü şekillendirir.Bu hikayeleri yeniden gözden geçirmek nostaljiye kapılmak değil, çocukken bize rehberlik eden ahlaki pusulayı yeniden sorgulamaktır. Hâlâ adalete, iyiliğe, hayal gücünün önemine inanıyor muyuz? Çocukluğumuzun kötü adamlarını—bencil krallar, açgözlü tüccarlar, düşüncesiz kalabalıklar—etrafımızdaki dünyada hâlâ görüyor muyuz, yoksa onların varlığını rasyonalize etmeyi mi öğrendik?&nbsp;Çocuk kitapları bizi utandırmak için değil, bir zamanlar olmak istediğimiz kişiyi hatırlatmak için ahlaki benliklerimize ayna tutar. Onların sayfalarında sadece uzun zaman önce öğrendiğimiz dersleri değil, hâlâ öğrenmemiz gereken dersleri de buluruz.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İyileşme ve nostalji</h2>Çocukluğumuzun kitaplarına dönmenin getirdiği sessiz bir iyileşme hâli vardır. Çoğu zaman kırılganlık pahasına duygusal dayanıklılık talep eden bir dünyada, çocuk edebiyatı bir sığınak, duyguların sadece kabul edildiği değil, kucaklandığı bir alan sunar. Bu kitaplar bize üzüntü, korku ve belirsizliğin bastırılması gereken şeyler değil, anlaşılması gereken deneyimler olduğunu hatırlatır. Winnie-the-Pooh gibi hikayeler bize arkadaşlığın ve basit zevklerin en derin endişeleri bile yatıştırabileceğini öğretirken, Yeşilin Kızı Anne hayal gücü ve iyimserliğin zorlukları olasılığa dönüştürebileceğini gösterir.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yetişkinler olarak, konforun çözümlerden veya açıklamalardan gelmek zorunda olmadığını, sevilen bir hikayenin tanıdıklığından, bir zamanlar bizi rahatlatan ve tekrarlandığında hâlâ rahatlatmaya devam eden kelimelerden gelebileceğini sıklıkla unuturuz.</li></ul>Nostalji genellikle hoşgörüsüzlük, geri kazanılamayan bir geçmişe duyulan özlem olarak görülür. Ancak çocukluk kitaplarını yeniden ziyaret etmek geçmişe tutunmak değil, bizi şekillendiren duygular ve ideallerle yeniden ilişki kurmaktır. Gizli Bahçe'yi yeniden okuduğumuzda, sadece bir zamanlar gizli yerler düşüncesiyle hissettiğimiz büyüyü hatırlamakla kalmayız; hem doğada hem de kendimizde yenilenmenin gücünü de anımsarız. Bu hikayeler duygusal mihenk taşı görevi görerek, yetişkinliğin geride bırakmış olabileceği versiyonlarımızla yeniden bağlantı kurmamıza yardımcı olur.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çocuk kitapları ve yaşam boyu öğrenme</h2>Öğrenmeyi genellikle gerçeklerin, teorilerin ve özel bilgilerin biriktirilmesiyle ilişkilendiririz—yaşımız ilerledikçe daha karmaşık hâle gelen bir şey. Oysa çocuk kitapları bize en derin derslerin genellikle en basit olanlar olduğunu hatırlatır. Bu hikayeler bize sadece harfleri ve sayıları değil, insan doğasını, merakı ve sonsuz keşif olasılığını da öğretir. Bir çocuk Charlotte'un Sevgi Ağı'nı okuyup arkadaşlık hakkında bir hikaye görebilir, ancak bir yetişkin ölümlülük ve özverinin güzelliği üzerine bir derin düşüncenin farkına varacaktır.&nbsp;Dr. Seuss'un basit görünen tekerlemeleri çevresel sorumluluk (Loraks), kişisel eylemlilik (Ah Nerelere Gideceksin Bir Bilsen!) ve kontrolsüz açgözlülüğün sonuçları (Kaplumbağa Yertle) hakkında derin mesajlar taşır.Her şeyden öte, çocuk kitapları bize öğrenmenin asla bitmediğini öğretir. Bize açık kalmamızı, dünyaya ilk yıllarımızı tanımlayan aynı merak ve hayret duygusuyla yaklaşmamızı hatırlatırlar. Yetişkin edebiyatı genellikle sorulara cevap ararken, çocuk kitapları bizi soru sormaya devam etmeye teşvik eder. Bize öğrenme, etkilenme, meydan okuma ve ilham alma yeteneğinin yaşa değil, zihniyete bağlı olduğunu yeniden gösterirler. Olgunluğu genellikle kesinlik ile eş tutan bir dünyada, çocuk kitapları bizi belirsizliğe kucak açmaya, keşfetmeye devam etmeye ve büyümeyi asla bırakmamaya davet eder.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çocuk kitaplarıyla büyümek</h2>Büyümek, çocukluğu terk etmek değil, onu yeni bir anlayışla ileriye taşımak anlamına gelir. Çocuk kitapları, görünürdeki basitliklerinde, bizimle birlikte evrilen gerçekleri barındırır. Bir zamanlar genç zihinler için tuhaf masallar veya ahlaki dersler gibi görünen şeyler, kendi deneyimlerimizin, mücadelelerimizin ve anlam arayışımızın yansımalarına dönüşür. Bize büyümenin geçmişi geride bırakmakla değil, onu sürekli olarak gözden geçirmek ve yeniden yorumlamakla ilgili olduğunu anımsatırlar. Bir zamanlar dünyayı öğrenmek için okuduğumuz hikayeler, şimdi onun katı beklentilerini öğrenmemize yardımcı olur ve bir zamanlar sahip olduğumuz filtrelenmemiş duygulara ve sınırsız meraka dönüş yolu açar.Bir yetişkin olarak çocuk kitapları okuma eylemi hem bir geri dönüş hem de bir ilerlemedir. Hayatın köreltmiş olabileceği duygularla—neşe, merak, kırılganlık—yeniden bağlantı kurmamızı sağlarken, bir zamanlar olduğu gibi kabul ettiğimiz temalara ilişkin anlayışımızı da derinleştirir.&nbsp;Anna Llenas'ın kendini keşfetmekten bahseden Boşluk'u gibi bir kitap çocukken yanımızdan geçip gitmiş olabilir, ancak yetişkin olduğumuzda onun yarattığı huzurlu tınıyı fark ederiz. Bu kitaplar gençliğimizde adını koyamadığımız duyguları dile getirerek, sadece edebiyatın sağlayabileceği bir tür şifa sunarlar. Yetişkinliğin bir varış noktası değil, devam eden bir süreç olduğunu; merak etmeye aynı açıklığı, derin hissetmeye aynı istekliliği ve bizi ilk etapta şekillendiren hikayelere aynı açlığı gerektiren bir süreç olduğunu bize hatırlatırlar. Onları okurken gerilemeyiz, genişleriz; çocukluk edinimlerimizi sadece zamanın getirebileceği bir bilgelikle ileriye taşırız.

Aposto Kitap

Çocuk kitapları sadece daha karmaşık edebiyata giden basamaklar değil, yetişkinlikte de bizi şekillendirmeye devam eden bilgelik, mucize ve iç gözlem kaynaklarıdır. Onları yeniden ziyaret ederek, daha derin anlamları ortaya çıkarır; merakı yeniden keşfeder; büyüme, ahlak ve insani duygular hakkındaki temel gerçeklerle yeniden bağlantı kurarız. 

Çocuk kitapları okumak bizi de büyütür mü?

<img src="https://images.aposto.com/2023/3/0/1681638549977.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.10" alt="Sonya'nın Tavukları | Yayınevi: Sinek Sekiz" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sonya'nın Tavukları | Yayınevi: Sinek Sekiz<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Keyifle seçtiğimiz duraklardan oluşan bu yolculukta sana eşlik etsin diye birkaç kitap seçmeyi ihmal etmedik. <ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li data-touched="true" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sonya'nın Tavukları, Phoebe Wahl</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kayıp Şey, Shaun Tan</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kalemler, Yaşar Kemal</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kopenhag'ın Kedileri, James Joyce</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Momo, Michael Ende</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Şeker Portakalı, José Mauro de Vasconcelos</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Uzun Yeleli Kediçocuk, Etgar Keret</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Mırıldanan Çocuk, Gabriele Clima</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kapiland'ın Kıyameti, Miyase Sertbarut</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Haritada Kaybolmak, Vladimir Tumanov</li></ul>Bu listeyi bir de Günışığı Kitaplığı'nın kurucusu Mine Soysal'la yaptığımız röportajda kendisinden aldığımız <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/zihinsel-ozgurlesmenin-ve-okuma-kulturunun-anahtari" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">önerilerle</a> taçlandıralım:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(52, 125, 121); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(52, 125, 121); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Behiç Ak’ın "Berberdeki Papağan" adlı son çocuk romanını, Selen Aydın’ın Sadi Güran resimleriyle bezeli "Sıkıntıdan Patlayan Kasaba" adlı öyküsünü, Christine Nöstlinger’in "Hadi Ama Baba!" ya da David Almond’un "Dünya Büyülü Bir Yer" adlı gençlik romanlarını nasıl zevkle okuyacaklarına, üstelik hepsinde öncelikle kendilerini bulacaklarına eminim.</blockquote>

Aposto İstanbul

Piccolo

Yazar ekibiyle yakından tanış. İlk etkilendiğin kitap hangisi? Edebiyatın bizim üzerimizdeki gücü nasıl bir şey? Sıkıldığın bir klişeden bahseder misin?

Piccolo 2.0: Biz kimiz?

“Saf hayal gücüyle kıyaslanabilecek bildiğim bir hayat yok. Orada yaşamak, gerçekten olmak istiyorsan özgür olacaksın.” - Willy Wonka, Charlie’nin Çikolata FabrikasıÇocuk kitapları dediğimizde, çocuk olduğumuz yıla, &nbsp;dönemin trendlerine, politik atmosfere, eğitim müfredatına, ekonomik durumumuza, hayallerimize, ilgi alanlarımıza göre farklılaşan kitaplar geliyor olabilir aklımıza: Küçük Kara Balık, Küçük Prens, Pıtırcık, Şeker Portakalı, Çocuk Kalbi, Harry Potter, Kibritçi Kız, Hansel ve Gretel, Pippi Uzunçorap… Aklımıza gelen örnekler farklılaşsa da kesişim kümelerimiz de olduğuna eminiz: çocuk kitapları dediğimizde hepimiz zamanda yolculuk yaptık, belki bir koku burnumuza, bir tat ağzımıza ya da bir ses kulağımıza geldi, hatıralarımız canlandı, içimizde türlü türlü duygular uyandı.&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 255, 255); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 255, 255); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Çocuk kitabı kavramı çok geniş bir kavram. Bu haliyle çocuklar için basılmış tüm kitapları kapsıyor. Bu geniş kavramı daha dar bir anlamla düşünebilmek için nitelikli çocuk yazını örneği olarak çocuk kitaplarından bahsetmek gerek. Bu alanda çalışan çok değerli bilim insanları var. Onlardan edindiğimiz bilgiler bizi şuraya götürüyor: Nitelikli bir çocuk yapıtı çocuğa göre ve çocuk gerçekliğine uygundur. Çocuk kitabının ne olmadığı/ne olmaması gerektiği sorusunun yanıtı da burada aslında. Çocuğun gerçekliğine, anlam evrenine, bakış açısına, dünyayı yorumlayış biçimine uygun olmayan yapıtlar çocuk kitabı olarak adlandırılsa da nitelik sorunu nedeniyle sorunlu yapıtlar olarak varlar.” -Nuray Küçükler Kuşçu, Akademisyen</blockquote>Çocuk kitapları, her konuyu işlemeye açık - bunu yaparken “çocuğa görelik” kavramına uygun; yazar ve yayıncıların çocukların birey oluşlarına, özgürlüklerine, kararlarına, tercih yapma haklarına önem verdiği; duygusal ve zihinsel gelişimlerini zedelemeyecek dile sahip - eserlerdir. Adında “çocuk” geçse de çocuk kitapları yalnızca çocuklar için değildir. Yetişkinler için de bambaşka dünyaların kapısını aralayabilir.

Adında “çocuk” geçse de çocuk kitapları yalnızca çocuklar için değildir. Yetişkinler için de bambaşka dünyaların kapısını aralayabilir. 

Çocuk kitapları nedir (ve ne değildir)?

<a fr-original-style="" href="https://www.goodreads.com/book/show/40495957-heartstopper" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kalp Çarpıntısı</a> serisinin ilk kitabında Nick ve Charlie tanışıp dost oluyorlar. "Ve sonra aşk başlar," diye ekliyor, açıklama metni. Genç yetişkin çizgi romanı, kuir bir ilişkiyi konu alıyor. Ben Alice Oseman'ın kaleme aldığı seriyle <a fr-original-style="" href="https://iletisim.com.tr/kitap/annemin-kaburgasi/9950" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Annemin Kaburgası</a>'nın yazarı <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/burcin_ttk" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Burçin Tetik</a>'in tweeti üzerine tanışıyorum: "LGBTİ+ gençlerin ve çocukların okudukları bir kitapta kendilerini görme şansını, cishetero çocukların kendilerini ve dünyayı anlama şansını, çok basit gibi görünen ama aslında her çocuk ve gencin sahip olduğu tahayyül hakkını çalıyorsunuz. Hayatlarını, hayatlarımızı çalıyorsunuz."&nbsp;Meğerse seri, "müstehcenlik" iddiasıyla açılan soruşturma üzerine toplatılmaya başlanmış. İnternet satışları da durmuş.Çocuk ve Genç Yetişkin Edebiyatı, sevgili annem sayesinde, okuma-yazma öğrenmeden önceden beri hayatımın önemli bir yerini kapsıyor. Edebiyatın gücünü herhangi bir akademik çalışmaya danışmadan yalnızca kendi hayatımdan örnek vererek görebiliyorum — şimdilerde yaptığım mesleğim editörlük, bana 11 yaşında hayran kurgu yazarken edindiğim kaslarımdan kalma. <a fr-original-style="" href="https://www.goodreads.com/book/show/13490314-eker-portakal?ac=1&from_search=true&qid=lZymSLUfeQ&rank=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Şeker Portakalı</a>'nın Zeze'si özel alandaki otoriteleri sorgulamasa, <a fr-original-style="" href="https://www.goodreads.com/book/show/438024.Let_s_Pretend_This_Never_Happened?ac=1&from_search=true&qid=b7ydpAfr49&rank=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sevgili Salak Günlük</a>'teki Jamie Kelly'nin sarkastik yorumları olmasa ve ben bu karakterlerle okuma deneyimim esnasında tanışmasam, büyürken kendimle ne kadar rahat hissederdim bilmiyorum. Zaten Desdemona da Othello'nun hikâyelerini dinleyerek savaşçıya âşık olmadı mı? Austen'ın sevgili Catherine Morland'ının hayatını kurtaran onu kurgunun gücünden uzaklaştıran güçlü kalem değil mi? Madam Bovary'nin sonunun edebiyatın gücünden kaynaklanmadığını kim iddia edebilir?Temsil oldukça kıymetli: Yine ilkokul yıllarımda The Sims 2'yi oynarken kuir bir çifti "evli" olarak aynı eve koyduğumda nüfuz eden rahatlama hissini unutamıyorum. Zira seçerken oyunun izin vermeyeceğini düşünmüş, elimi korkak alıştırmıştım. Normalleştirme süreçlerimiz tam olarak bu anıdaki şaşkınlığın yerini rahatlığın almasıyla ilerlemiyor mu? 1996 doğumlu, 20'lerinde biri olarak çocukluğumu ve günümüzdeki temsil gücünü karşılaştırdığımda fark ettiğim inanılmaz değişim, bana umut veriyor.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çocuk ve Genç Yetişkin Edebiyatı neden önemli?</h2>Filipović'in çalışması, çocuk kitaplarının cinsiyet, ırk ve sınıfla ilgili en erken ve en uzun süreli algılarından bazılarını sağlayarak sosyal öğrenme ve kimlik gelişimi sürecinde önemli bir role sahip olduğunu özetliyor. Masha Rudman'a göre kitaplar, okuyucularının zihninde önemli etkiler yaratıyor: "Düşünce ve davranışlar için uygun temeller oluştururken bize yardım edebilir veya engel olabilirler."&nbsp;Dolayısıyla&nbsp;hangi kitaplarla karşılaştığımız, özellikle çocukken çok daha elzem.&nbsp;Santora da benzer bir şekilde aynalar ve penceler teorisini literatürle tanıştırarak nefretin olmadığı bir dünyayı hayal etmemize yardımcı oluyor. Bu teoriye göre kitaplar "ayna" görevi gördüklerinde çocukların, yaşam tarzlarının, ailelerinin, ev/okul ve toplumun yansımalarını içeriyorlar. "Pencere"lerse çocukların yaşadığı dünyanın çeşitliliğine bir göz atma hakkı sağlıyor. Böylece bireyler, tanımadıkları insanlara, yerlere ve yaşam tarzlarına karşı rahatlık ve saygı geliştirebiliyorlar. O hâlde sağlıklı bir toplumun reçetesi, temsilin artmasında yatıyor olabilir — dolayısıyla kitap toplatmak buna uygun düşen bir eylem değil gibi.Distopik gerçekliğimizin içinde olaylar süregelirken ben de Mîna Urgan'dan <a fr-original-style="" href="https://www.goodreads.com/book/show/2006419.Bir_Dinozorun_An_lar_?" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bir Dinozorun Anıları</a>'nı okuyordum: "Ailesi ve çevresi tarafından az çok korunan bir çocuk, on altı on yedi yaşına varıp […] toplumun, insanların, cinselliğin gerçekleriyle ansızın karşı karşıya gelince, nasıl mutlu olabilir ki?"&nbsp;Urgan'ın sorusundaki "ansızın" kelimesinin hem Tetik'ten gelen tahayyül hakkı talebiyle hem de aynalar ve pencereler teorisiyle benzer yerlerden geldiğini düşünüyorum. Etrafımız temsillerle çevrilmeden nasıl mutlu olabiliriz? İçinde yaşadığımız toplumun özneleriyle geç tanışmak hepimize zarar vermeyecek mi? Ansızın tanışmaları görünür olmakla önleyebiliriz.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Birkaç kitap önerisi</h2>"Tahayyül hakkı" diyerek bana ilham olan Burçin Tetik'e hoşuna giden LGBTİ+ temsil örneği sorduğumda trans deneyimini konusu edinen <a fr-original-style="" href="https://www.npr.org/2020/05/17/857118566/finding-love-and-feeling-worthy-of-it-in-felix-ever-after" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Felix Ever After</a>&nbsp;geliyor aklına. Akademide Sanat Tarihi ve Toplumsal Cinsiyet çalışan&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/derysayin/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Derya Sayın</a>, yazının konusunu bilmeden soruma biseksüel temsili nedeniyle Kalp Çarpıntısı&nbsp;serisini bir kez daha öneriyor — akabinde <a fr-original-style="" href="https://www.goodreads.com/book/show/26156987-if-i-was-your-girl" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">If I Was Your Girl</a>'ü methediyor. Ben listemize <a fr-original-style="" href="https://www.goodreads.com/book/show/12000020-aristotle-and-dante-discover-the-secrets-of-the-universe" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Aristo ve Dante Evrenin Sırlarını Keşfediyor</a>'u ekleyeceğim.Demem o ki, benim tercihim Nick ve Charlie'nin aşkından yana olmaktan — okumaktan, temsilinin bilincime hükmetmesinden ve öznelerle sarılmaktan.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Kaynaklar:Filipović, Katarina. "Gender Representation in Children’s Books: Case of an Early Childhood Setting." Journal of Research in Childhood Education, 2018, pp. 310–325.Lesnik-Oberstein, Karín. "Issues in Children's Literature Criticism." Children's Literature: Criticism and the Fictional Child, OUP Oxford, 1994, pp. 1–34.Santora, Linda A. Assessing Children's Book Collections Using an Anti-Bias Lens.&nbsp;2013.</blockquote>🎙 Editörün notu: Susma Platformu ve Kaos GL'nin ortak düzenlediği "LGBTİ+'ların İfade Özgürlüğü ve Sansür" konferansı 29 Mayıs'ta <a fr-original-style="" href="https://susma24.com/lgbtilarin-ifade-ozgurlugu-ve-sansur-konferansi-gerceklesti-lgbti-hareketinin-ilmek-ilmek-ordugu-toplumsal-donusum-esitligi-kazanmamizi-saglayacak/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">gerçekleşmişti</a>.

Şeker Portakalı ile ilgili hikayeler