Mimar ve Cranbrook Sanat Akademisi direktörü Eliel Saarinen ve tekstil sanatçısı Loja Saarinen'in çocuğu olarak dünyaya gelen Eero Saarinen, hayatı boyunca tasarımla çevriliydi. Eero'nun, genç yaşlarındayken babasına Cranbrook kampüsü için mobilya ve demirbaşlar tasarlamasına yardım etmesi şaşırtıcı değildi. 1929'da Eero, ertesi yıl Yale mimarlık programına kaydolmadan önce heykel eğitimi aldığı Paris'e gitti. 1934'te Cranbrook'ta öğretmenlik yapmak, mobilya tasarımları üzerinde çalışmak ve babasıyla mimarlık yapmak için Michigan'a döndü.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1669964453277.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Saarinen, Charles Eames ile Cranbrook'ta tanıştı. Her ikisi de potansiyel yeni materyallerin ve süreçlerin keşfine kendini adamış iki genç adam, çeşitli projelerde iş birliği yaparken birbirlerini yaratıcı bir şekilde zorlayarak kısa sürede çok iyi arkadaş oldular. Ortaklıklarının en dikkate değer sonucu, MoMA sponsorluğundaki 1940 Ev Mobilyalarında Organik Tasarım yarışması için çığır açan kalıplanmış kontrplak sandalye koleksiyonuydu. Koleksiyonları, genç tasarımcıları Amerikan modern mobilya hareketinin ön saflarına fırlatarak tüm kategorilerde birincilik ödülü aldı.Saarinen, o sırada Florence Knoll ile Cranbrook'ta tanıştı. Florence, Finlandiya'ya yaz tatilleri de dahil olmak üzere tüm boş zamanlarını Saarinen ailesiyle geçirdi. Florence ve Eero, hayatlarının geri kalanında sürecek olan erkek ve kız kardeş benzeri bir ilişki geliştirdiler. Florence daha sonra, Eero ile olan geçmişinin onu en dürüst ve çoğu zaman en sert eleştirmeni yaptığını hatırladı. Florence, 1940'larda Knoll'a katıldığında, şirket için tasarım yapması için Eero'yu davet etmesi bariz bir seçimdi.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1669964469045.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.26" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Sonraki 15 yıl boyunca Saarinen, Tulip sandalyeler ve masalar, Womb sandalye ve 70 serisi oturma koleksiyonu dahil olmak üzere en tanınmış Knoll parçalarının çoğunu tasarladı. Eero, mükemmel eğriyi elde etmek, doğru çizgiyi bulmak ve en hoş oranları elde etmek için yüzlerce model ve tam ölçekli maketler inşa ederek mobilya tasarımına heykelsi bir yaklaşım benimsedi. Modern malzemeleri zarif, organik şekillerde kullanan tasarımları, ilk yıllarında Knoll'un itibarını ve kimliğini oluşturmaya yardımcı oldu.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1669964484424.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.36" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Mobilya alanındaki başarılarına ek olarak Eero Saarinen, ikinci nesil modernistlerin lideriydi. Estetik sınırları zorlayan Saarinen, modern kelime dağarcığını, meslektaşlarının çalışmalarında bulunmayan eğrisel ve organik olarak ilham alan formları içerecek şekilde genişletti. Öne çıkan projeleri arasında Washington, DC'deki Dulles Uluslararası Havaalanı, St. Louis, Missouri'deki The Gateway Arch, Kennedy Uluslararası Havaalanındaki TWA Terminali ve New York'taki CBS genel merkezi bulunuyor.

Saarinen, Tulip sandalyeler ve masalar, Womb sandalye ve 70 serisi oturma koleksiyonu dahil olmak üzere en tanınmış Knoll parçalarının çoğunu tasarladı.

Eero Saarinen

Önce seni tanıyalım, bize kendini / stüdyonu anlatır mısın?2010 yılında Bilkent İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı bölümünden mezun oldum, kısa bir iş deneyiminden sonra, Cranbrook Sanat Akademisi, üç boyutlu tasarım bölümünde yüksek lisansımı tamamladım.Cranbrook’taki çalışmalarımda fark ettim ki tasarımın mekanik olmayan fonksiyonları daha çok ilgimi çekiyor, yani duygusal fonksiyonlar. Çalışmalarım renk, doku ve malzeme üzerine yoğunlaştı. Dokunmuş ve dokunmamış tekstiller ve bunlar ile yaratılabilecek konseptler üzerinde denemelerim oldu. Mezuniyetimin ardından İstanbul’a taşındım, 2014 yılında kendi atölyemi kurdum. Dokuma henüz yeni keşfettiğim, deneyselliğe açık bir alandı ve bu konu üzerinde biraz daha çalışmak için Türkiye büyük bir hazine sunuyordu.Stüdyomdaki ilk çalışmalarım da böylelikle dokuma kültürümüz üzerine odaklandı. Anadolu’yu geziyor, dokumacılarla beraber çalışarak yeni ve çağdaş ifadeler geliştiriyorum. Bu bağlamda tasarımlarımın, sanat ve zanaat kavramlarını bir araya getirdiğinden bahsedebiliriz.Üretimini kendim üstlendiğim koleksiyonların yanı sıra çeşitli markalara da tasarım desteği sunuyorum.<figure class="image"><img src="https://static.wixstatic.com/media/942e58_7ec6c78d8eae47dc8da9953a6cff7304~mv2.jpg/v1/fill/w_1132,h_757,al_c,q_90,usm_0.66_1.00_0.01/942e58_7ec6c78d8eae47dc8da9953a6cff7304~mv2.webp" alt=""></figure>&nbsp;Tasarım sürecin nasıl ilerliyor? Seni tetikleyen ve ilham veren şeyler nelerdir?Henüz birçok konuda amatörüm, ve bu durum taze bir zihinle düşünebilmemi sağlıyor. Çalışmalarını Türkiye’de yürüten bir tasarımcı olarak, zanaat kültürümüzden ilham almamak mümkün değil. Müthiş bir bilgi birikimi ve tecrübe var elimizin altında. Bu bilgi birikiminin bu denli ulaşılabilir olması, benim en büyük avantajım ve çalışmalarıma yön veren büyük bir potansiyel.Tasarım sürecinde ellerimle düşünüyorum. Oynuyorum… Malzemelerle ve tekniklerle oynayarak yapılabilirliği anlıyor ve ona göre yeni ifadeler geliştiriyorum. Kendimi özgür bırakabildiğim, saçmalamaya izin verebildiğim ölçüde yeni fikirler çıkıyor. Sonra bu fikirleri bir süzgeçten geçiriyor, güçlü bulduklarımın üzerinde çalışmaya başlıyorum.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://static.wixstatic.com/media/942e58_2262e01ca43b49189cbf7469d3e4bdc7~mv2.jpg/v1/fill/w_960,h_1440,al_c,q_90/942e58_2262e01ca43b49189cbf7469d3e4bdc7~mv2.webp" alt=""></figure>&nbsp;"Tasarım sürecinde ellerimle düşünüyorum. Oynuyorum… Malzemelerle ve tekniklerle oynayarak yapılabilirliği anlıyor ve ona göre yeni ifadeler geliştiriyorum."&nbsp;<figure class="image"><img src="https://static.wixstatic.com/media/942e58_5a743ef0c39548029061efee2fa31279~mv2_d_4480_6720_s_4_2.jpg/v1/fill/w_1132,h_1698,al_c,q_90,usm_0.66_1.00_0.01/942e58_5a743ef0c39548029061efee2fa31279~mv2_d_4480_6720_s_4_2.webp" alt=""></figure>&nbsp;<figure class="image"><img src="https://static.wixstatic.com/media/942e58_3bc1e8691cd346878ad9a9529c6272a9~mv2_d_3543_2362_s_2.jpg/v1/fill/w_1132,h_755,al_c,q_90,usm_0.66_1.00_0.01/942e58_3bc1e8691cd346878ad9a9529c6272a9~mv2_d_3543_2362_s_2.webp" alt=""></figure>&nbsp;Kadın tasarımcıların tasarım dünyasındaki etkisi ve yeri hakkında ne düşünüyorsun? &nbsp;Her ne kadar toplumun bütün alanlarında kadın-erkek eşitliğini sağlamaya&nbsp;yönelik yapılan girişimlerin, çalışmaların sayısı artsa da, yüzlerce hatta binlerce yıldır var olan&nbsp;kültürel kodların değişmesi tabii ki hızlı olmuyor. Örneğin Bauhaus, progresif bir okul olarak 1919 yılında kurulduğunda kadın-erkek eşitliğini beyan etmiş ve kapıların kadın öğrencilere açmış olsa da, kadın öğrenciler çoğunlukla dokuma atölyesine yerleştiriliyor ve mimarlık, heykel gibi bölümlerde yer almalarına izin verilmiyordu.&nbsp;Erkeklerin domine ettiği bir sistemde bireysel bir kadın olarak var olmanın kolay olmadığını düşünüyorum. Fakat bu sisteme kafa tutan kadın tasarımcılar, kendi özgün yaklaşımlarıyla normları yeniden yaratıyorlar. Bugün tasarım dünyasının güncel konuları olan "deneyimsel tasarım", "iyi olma hali", ve "duygusal iletişim" üzerine olan tartışmalar, bence çoğunlukla kadın tasarımcıların çalışmaları öncülüğünde ilerliyor.&nbsp;&nbsp;<figure class="image"><img src="https://static.wixstatic.com/media/942e58_7915a14c12714e288872240a27742e72~mv2_d_3543_2362_s_2.jpg/v1/fill/w_1132,h_755,al_c,q_90,usm_0.66_1.00_0.01/942e58_7915a14c12714e288872240a27742e72~mv2_d_3543_2362_s_2.webp" alt=""></figure>&nbsp;Tasarım sürecinde ve üretim yaparken hangi teknikleri kullanıyorsun?Çoğu zaman form ve beraberindeki birçok tasarım kararı malzemenin ve tekniğin yönlendirmesiyle gelişiyor. Malzemeyi ve tekniği tanıdıkça, potansiyellerini keşfediyorum ve tasarımı bu potansiyeli ortaya çıkartacak şekilde geliştiriyorum.Tasarımcının üretim süreçlerini -ustası kadar olmasa da- başından sonuna kadar anlamış olması, gerektiğinde manipüle edebilmesi için çok önemli. Yapacağınız müdahale sürecin temeline indiği ölçüde yeni potansiyeller yaratacaktır.Dolayısıyla sabit bir tekniğim yok, sabit olan yaklaşım, alışılagelmiş tekniklerin ötesine geçebilmek ve yeni yapma-etme biçimleri geliştirmek.&nbsp;Şu zamana kadar yaptığınız projeler arasında favorin hangisi? Neden?Sanıyorum SHADE kilim koleksiyonu… Profesyonel bir ürün olarak ortaya çıkardığım ilk koleksiyon. Nanimarquina ile tanışana kadar üretimini kendim üstlenmiştim, çok inandığım bir tasarım olmasının yanı sıra hayata geçirmek için çok emek verdiğim bir projeydi. Aynı zamanda işlerimi görünür kılan, beni uluslararası bir platform taşıyan ilk proje. Sanat, zanaat, duygusal etkileşim, çağdaş yaşantının getirdiği tasarım arayışları, hepsine bir cevap sunarken tasarımcı olarak beni çok iyi ifade ediyor.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://static.wixstatic.com/media/942e58_dd4b054c22514f6caf73cfecdea37ba6~mv2_d_3543_2362_s_2.jpg/v1/fill/w_1132,h_755,al_c,q_90,usm_0.66_1.00_0.01/942e58_dd4b054c22514f6caf73cfecdea37ba6~mv2_d_3543_2362_s_2.webp" alt=""></figure>&nbsp;Yeni lanse ettiğin koleksiyonunun temasından, hikayesinden bahseder misin?New York’ta üç yeni tasarım sergiledim. Bunlardan biri HAZE isimli yeni kilim tasarımım. SHADE koleksiyonunda edindiğim renk bilgisini, Opticals koleksiyonunda geliştirdiğimiz teknik ile birleştirdiğim bir çalışma. Çizgi kalınlıklarının değişmesiyle şeffaflık opaklık oyunları, iç içe geçerek kaybolan düzlemler yaratıyorum. Bu yeni koleksiyon ile ilgili olarak çok heyecanlıyım!Bir diğeri daha önceki projelerimden kafamda birikmiş fikirlerin bir uygulaması olan LOTUS. Tıpkı bir elbise kalıbı gibi, belirli bir şekli ve kesikleri olan ili boyutlu bir halı, üçüncü boyuta yükselip, bir strüktürü kaplayarak yerde kendi mekanını tanımlayan bir mobilya önerisine dönüşüyor. Bu projenin üretimini STEPEVI ile gerçekleştirdik.Son olarak FLAKES isimli tekstil tasarımı, In-between küratörlüğünde gerçekleştirdiğimiz Atlas Harran projesinin bir uzantısı diyebilirim. Zanaatkar olmayan, daha önce herhangi bir üretim tecrübesi ve bu konuda özel bir eğitimi olmayan kadınları üretime dahil etmenin yollarını aradığım bir proje. FLAKES, minik keçe topların, çok basit bir şekilde bir araya gelmesiyle oluşan bir battaniye tasarımı. Keçe top yapımı çok vakit alan fakat basit bir tekniği olan ve özel bir yetenek gerektirmeyen bir süreç. Böylelikle çok geniş bir kitleyi üretime dahil ederek istihdam sağlama potansiyeli olan bir ürün.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://static.wixstatic.com/media/942e58_963f431ad64d4d26a67be3a8b2aa9e13~mv2.jpg/v1/fill/w_1132,h_754,al_c,q_90,usm_0.66_1.00_0.01/942e58_963f431ad64d4d26a67be3a8b2aa9e13~mv2.webp" alt=""></figure>Tasarımcı olarak en güçlü bulduğun yanın nedir? Hangi yönlerini geliştirmek istersin?İşlerimde en çok önem verdiğim ve bence en güçlü olduğum konu ürün ve kullanıcı arasındaki duygusal etkileşimi yaratabilmek. Renk, desen ve doku bu etkileşimi yaratmada kullandığım ana araçlar olduğu halde, daha fazlasını öğrenmek ve kendimi geliştirmek istediğim alanlar. Özellikle renk çok karmaşık bir konu. Çoğu zaman içgüdüsel olarak ilerliyorum bu konuda, takıldığım noktalarda ise teoriye dönüyor ve anlamaya çalışıyorum. Daha uzun bir yol var önümde, öğrenmekten keyif alıyor, keşfettikçe heyecanlanıyorum.&nbsp;

Cranbrook Sanat Akademisi ile ilgili hikayeler