Albüm: SaviorsSüre: 46 dakikaPlak şirketi: Reprise RecordsYayın tarihi: 19 Ocak 2024<img src="https://images.aposto.com/2024/0/1/1705922506718.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Green Day üyeleri yarım yüzyılı devirdi. Billie Joe Armstrong, Tré Cool ve Mike Dirnt’in yaşları artık 50’lerde... Grup, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/4uG8q3GPuWHQlRbswMIRS6?si=yw8_9HP3SAi_cvELQHxB1A" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dookie</a> ve <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/5Qhn2FpGWmTjCuntF09j7g?si=LrsBxYM4TFuweClhFEajNA" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">American Idiot</a> albümlerinin 20. ve 30. yıllarını kutlarken geçmiş başarılarına yaslanıp iki önemli albümünün yıldönümlerine odaklanabilirdi.Ancak Kaliforniyalı grup, kendisini nostaljiyle sınırlamak yerine kendi deyimleriyle “alevler içindeki bir dünyanın müziği”ni yapmayı tercih etti ve 14. stüdyo albümleri <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/4AIeqAMDyIT884A9uA2A0i?si=zIcKvcRxTzSA3EAR_TudTw" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Saviors</a>’ı yayınladı. Her iki kült albümün de yapımcısı olan Rob Cavallo ile 10 yılı aşkın bir aradan sonra da yeniden biraraya geldiler. Cavallo’nun dönmesiyle Dookie’nin enerjisini, American Idiot’un toplumsal ve politik eleştirilerini yakalamaya yeniden yaklaştılar. Saviors’ın sözleri geleceğe kötümser baksa da punk rock ile pop punk arasındaki müziği oldukça hızlı ve eğlenceli.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Hâlâ politik kalabilen nadir gruplardan</h2>Albüm, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/0yq78eXBvWVgkqojBe46SX?si=285765760c714989" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The American Dream is Killing Me</a> parçasındaki büyük patlamayla başlıyor. Sözler, sosyo-politik tarafıyla <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/6nTiIhLmQ3FWhvrGafw2zj?si=9a8414e0021c4e52" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">American Idiot</a>’u hatırlatıyor. Green Day, şarkılarında her zaman Amerika’nın başarısızlıklarla dolu tarafını göstermeyi iyi biliyor. Hâlâ net bir siyasi duruş sergilemeye cesaret edebilen nadir ABD’li gruplardan… Bu bile takdir edilesi.20 öncesiyle karşılaştırıldığında müzik bu kez biraz daha az öfkeli. Armstrong, çıkış şarkısı The American Dream is Killing Me’nin ruhunu şu sözlerle anlatıyor: “Geleneksel Amerikan rüyasının pek çok insan için işe yaramadığı, hatta pek çok insanı incittiğinin bir göstergesi. Green Day’in beynine, grup olarak kolektif ruhuna ve son 30 yıldan fazla süren dostluk, kültür ve miras anlayışına odaklanan bir albüm oldu. Duygusal, kırılgan, komik ve rahatsız edici de... Acıya gülmek, mutluluktan ağlamak gibi kavramları şarkılarımızda işiteceksiniz.”<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“People on the street Unemployed and obsolete Did you ever learn to read the ransom note?”</blockquote>Albüm, eski hayranları gülümseten nostaljik bir hisse de sahip. İkinci parça <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/6zypPV86f8oALbijmqDsrv?si=f77a9f31b84e401d" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Look Ma No Brains</a>, adeta eski anıları canlandırıyor. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/7DXBItTPwL8OpsbXdj58Fl?si=602c78774da54a46" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bobby Sox</a>’un girişinde ise Nirvana etkisi hissediliyor. Nakarattaki vokaller bir emo şarkısını andırıyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Konserlerin marşı olacak</h2><img src="https://images.aposto.com/2024/0/1/1705922615259.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Green Day<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/3DFEPRUIPY1jszRZR5jHNu?si=6d9f801a3d51493e" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">One Eyed Bastard</a>, şüphesiz canlı performanslarının punk marşları arasına girecek. Seyircinin var gücüyle nakarat kısmını söylediğini şimdiden duyabiliyorum: “Ba-da-bing, ba-da-boom!” Öte yandan Armstrong’un kişisel deneyimlerinin izini süren <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/4NrGMEm5SvvpJ9Tk1Rq3cP?si=e4953d24e91f4cc5" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dilemma</a>, bağımlılık ve akıl sağlığından bahsediyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Welcome to my nightmare Where dreams go to disappear Sit around in rehab Feeling like a lab rat”</blockquote><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yeni nesle ayrılık acısı şarkısı</h2><a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/3SzRlYb9HkQvZhlgotZA8w?si=b024ac8579f14a44" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Suzie Chapstick</a>, albümde sevdiğim güçlü balatlardan. Armstrong, sosyal medya çağında ilişkilerin yüzeyselleşmesine işaret ediyor. Bir bakıma yeni dinleyicilerine de bir ayrılık acısı şarkısı armağan etmiş oluyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Will I ever see your face again? Not just photos from an Instagram Will you say hello from across the street? From a place and time we used to meet Sometimes everything just grows apart Broken pieces from a busted heart”</blockquote>Uzunçalara adını veren <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/6BSelymcR9J3nJJFNcvUBt?si=b1513d02e1ed4f17" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Saviors</a>, güçlü davul ritmi ile hemen dinleyicisini yakalıyor. Yine büyük konser mekanlarında seslendirmelerini bekleyeceğiniz türden bir şarkı bu. 15 şarkılık albüm kapanışı 4 dakikalık en uzun parçaları olan <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/3vFGuZvWtauvDEO03ywprI?si=042f58136a2f46df" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Fancy Sauce</a> ile yapıyor. Tam bir veda şarkısı... İngiltere’de kaydettikleri bu şarkı, İngiliz sound’unu da en çok işittiğimiz parçalardan.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Komik ve rahatsız edici</h2>Saviors’un kapak fotoğrafı Chris Steele-Perkins tarafından 1978’de çekildi. Belfast’taki The Troubles isyanları sırasında Leeson Caddesi’nde elinde bir taşla duran genç bir çocuğu gösteren <a fr-original-style="" href="https://www.magnumphotos.com/arts-culture/society-arts-culture/chris-steele-perkins-the-troubles/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">orijinal fotoğraf</a>, albüm kapağına çocuğun yüzü Photoshop’la değiştirildikten sonra girdi.Albümde yer alan 15 şarkının hepsi canlı, akılda kalıcı, bazen komik, bazen ironik, hatta alaycı sözleriyle, sürükleyici punk rock marşlarıyla dolu. Bir albümün tamamını dinlemenin oldukça zor olduğu bu dönemde Green Day, bize monoton bir hikaye sunmuyor; bir sonraki şarkıyı merak etmemizi sağlıyor.Green Day belki müzikal bir devrim yaratmıyor ama güncele tutunuyor. Grup da albümü şöyle anlatıyor:“Saf ve duygusal. Komik ve rahatsız edici. Acıya gülmek, mutlulukta ağlamak gibi. Dürüstlük ve kırılganlık da var. Hastalık, savaş, eşitsizlik, yoga inzivaları, alternatif sağ, flört uygulamaları, maskeler, ruh sağlığı, iklim değişikliği, oligarklar, sosyal medya bölünmesi, fentanil, kırılganlık... Peki bu dönemde Andy Warhol ne yapardı, John Waters ne yapardı, Quentin Tarantino ne yapardı, en önemlisi bu dönemde Green Day ne yapardı?”Saviors’ın 30 yıl önceki Dookie’den ve 20 yıl önceki American Idiot’tan bu yana kaydettikleri en iyi albüm olduğu ise kesin. Grubun, Jimmy Fallon ile New York metrosundaki <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=rNhypzrTQFk" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">sürpriz performansını</a> izledikten sonra da bu yaz turnelerindeki bir konseri yakalamak isteyeceksiniz.

Duende

Green Day üyeleri yarım yüzyılı devirdi. Billie Joe Armstrong, Tré Cool ve Mike Dirnt’in yaşları artık 50’lerde… Ancak Kaliforniyalı grup, kendisini nostaljiyle sınırlamak yerine 14. stüdyo albümleri Saviors’ı yayınladı.

Albüm incelemesi: Green Day, Saviors

Bir süredir sesi çıkmayanlar, kaldığı yerden devam edenler ve farklı şeyler deneyenler...

2024’te neler dinleyeceğiz?

<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2omQcakXW44zpMNgLn1aLT?si=hqFBhQ49TFCSFc3hjArdmA&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sezen Aksu ’88:</a>&nbsp;Özgün Semerci’nin Yalova’da geçen çocukluğundan aklında kalan ilk sesler. Ben de benzer yaşlarda, Gebze’de bir evin salonunda, koltukların üstünde zıplayarak Sarışınım'ı söylüyorum. Tatil albümleri başka — arabanın teybinde Kayahan ve Levent Yüksel var. “Klasik tatil albümü,” diyor <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2ZdcN7EGH5XuE9ZxaAfzLO?si=3tXzsGAUSvqdHfR-TYSNWQ&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Med Cezir</a> için. Beni Bırakın'ın sözlerini&nbsp;“Sustu hain dram seli, korkunçlar havalandı,” sandığım yaz günleri geliyor aklıma. Türkçe popun güçlü kollarında güvende olduğumuz yıllar.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/0/1632040484584.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Özgün Semerci, HOOD Base<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sevdiğin şeyi bul ve orada kal:&nbsp;“Kurt Cobain öldükten sonra,” diyerek 1994 yılına işaret ediyor, “başka bir punk ortaya çıkıyor.” Birkaç yıl rötarla keşfettiği The Offspring'den Smash, Green Day'den <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/4uG8q3GPuWHQlRbswMIRS6?si=3p3z0ACdQwiDbv0QVxtz6Q&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dookie</a> ve <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/artist/6xTk3EK5T9UzudENVvu9YB?si=GdplD01STlazRnYnottxUA&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Rancid</a>'in albümleri Özgün’e punk ve alt türlerinin kapılarını açıyor. O dakikadan sonra hedef, üniversite için İstanbul’a gidip bir punk grubu kurmak. Nakarata giden bir verse gibi ulaşıyor hedefine. “’99 Eylül’de Yıldız Teknik Üniversitesi yurduna giriş yaptım, kasımda sahnedeydik,” diye özetliyor durumu. Pop-punk sevgisi belirli yaşlara ait, gelip geçici bir heves değil. “Pop-punk’ın serdengeçtisiyim,” diyecek kadar sadık bu türe. Zaten bir müziği sevmek, bir döneme saplanıp kalmak anlamına gelmiyor. Özgün’e göre bunu en iyi metalciler biliyor.Second:&nbsp;Özgün Semerci’nin Türkiye punk sahnesinde iz bırakan grubu Second’ı düşünmek benim için biraz da 2000’lerin cıvıldayan Beyoğlu mekânlarını anımsamak demek. Ankara, Eskişehir, İzmir’den gelen punk gruplarının peşinde gezilen konserler, fotokopiyle basılmış biletler ve bir topluluğa ait olma hissi — Özgün o yılları hatırlarken nostaljiye düşmemekten yana. “Peyote açılana kadar Taksim’de kendi müziğini yapan grup yoktu,” diyor. “Şu an özgün gruplar açısından çok daha zengin bir dönemdeyiz.” Eskiye dair hiçbir şeyin övülecek bir yanı olmadığını söylüyor. Bir ürün olarak nostaljiyi reddediyor. Derdi, günü kaçırmamak. Second, bunu yapmayı başarıyor. Sekiz yıl aradan sonra 1 Ocak 2021’de yayımladığı <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/4KZ052d6wPgjpaKR24iMRS?si=LZCEWnGeRKSgf9VCrye5QA&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Aklımda Bi Kördüğüm</a> teklisi TikTok’ta çok paylaşılıyor ve tıpkı 2000’lerde olduğu gibi, 10’lu yaşlarını süren dinleyicileri şıp diye buluveriyor.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/0/1632040600391.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Özgün Semerci, HOOD Base<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Banjoyla tanışma:&nbsp;Banjo sesi bana adımların ritmini, yolları çağrıştırıyor. Şehirle değil, doğayla iç içe bir yanı var. İcat edildiğinden beri büyük değişimlere uğramamış, belirli melodileri çalmak üzere gelişmiş enstrümanda Özgün’ü çeken ne? “Banjo müziği Amerikan country dinlemeye alıştığımda şunu anladım: Nirvana bir folk grubu. 70 yıllık bir clawhammer banjo kaydı dinliyorsun, resmen Nirvana şarkısı! Benim banjoda bulduğum hikâye bu büyük ihtimalle,” diye merakımı gideriyor. Banjoyla tanışması, aslında Second'la yıllar önce kaydetmeyi düşündükleri Aklımda Bi Kördüğüm şarkısı vesilesiyle oluyor. 2016 tarihli <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/1h33XCmxld9fdRumTfbMFg?si=86bfaa98e46c4fe1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bulandı Sularım</a> teklisiyle başlayan Özgün Semerci diskografisinin alametifarikası bu ses. Kararlı bir yapısı yok, kayda aktarılması da bu yüzden zor. Kendine özgü bir sinematografisi olduğunu söyleyebilirim, alaca karanlığın lacivertine yakıştırıyorum. Bu yazıyı yazdığım saatler gibi.Anahtar:&nbsp;Özgün, müzik dinlemeyi yapmaktan daha çok ciddiye alan biri. Şarkılarını çoğunlukla bir çırpıda yazıyor, önemsemeden söz yazmanın gücünü yadsımıyor fakat ne söylediğinin önemli olduğunun da farkında. Acaba onun açacağı kapıdan nereye çıkacağız? Billy Bragg ve Joe Glazer isimlerini veriyor hemen. Sendika şarkıları söyleyen, sol görüşlü iki aktivist müzisyen. Şarkılarındaki her kelimenin hayatta somut bir karşılığının olması etkilemiş Özgün’ü. Bir kişinin söylediği şarkılarla insanları etrafına toplayıp etki yaratmasına tanık olmamızı istiyor. Müziğin “eyleme geçirme” gücünü seviyorum — ister kitlesel bir hareket olsun ister kişisel bir manevra.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/0/1632040635850.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Özgün Semerci<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bis:&nbsp;Uzun zamandır müziğini, birkaç yıldır da kendisini tanıdığım Özgün Semerci’den çok sevdiğim iki şarkısının — <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/2sZCobx68Cp2yjJTmeoHVj?si=056a882c353c42b1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mucize</a> ve <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/4qUb9umXLqDJVcnCsivMJH?si=0beb2c89d74648be" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kaygı</a> — hikâyesini öğrenmek yanıma kâr. Geçmişe bakmaktaki isteksizliğinde kendim için de ferahlatıcı bir şey buluyorum. Olmuş olanı bırakmak daha kolay görünüyor. Çok güldüğüm bu cümlesi, artık her 90’lar konusu geçtiğinde aklıma gelecek galiba: “Sadece bira ucuzdu diye 90’ların köpeği mi olalım?”

Dookie ile ilgili hikayeler