Film:&nbsp;Reprise (2006)Yönetmen:&nbsp;Joachim TrierSüre:&nbsp;105 dakikaJenerik:&nbsp;Günümüzde Norveç sinemasının ve Nordik sinemasının en sevilen yönetmenlerinden birine dönüşen, birkaç ay önce ülkesine de bir Oscar adaylığı getiren son filmi The Worst Person in the World'ün senaryosuyla En İyi Özgün Senaryo kategorisinde Oscar'a aday gösterilen Joachim Trier'in ilk filmi, 2006 tarihli Reprise.&nbsp;Film, Karlovy Vary Film Festivali'nde En İyi Yönetmen, İstanbul Film Festivali'nde de Altın Lale En İyi Film ödüllerine layık görülmüştü.&nbsp;Reprise, roman taslaklarını birlikte postaya veren ve rekabet içindeki iki genç yazar arkadaşın edebî arzularını, gençlik coşkusunu, aşk ateşini, depresyon boşluğunu, filizlenen kariyerlerini ve tüm bunların neden olduğu — ya da olabileceği — sancıları konu alıyor.Neden izleyelim?:&nbsp;Başarılı birer yazar olma hayali kuran ve roman taslaklarını aynı anda postaya veren iki yakın arkadaştan birinin ünlü bir yazara, diğerininse bir hayal kırıklığına dönüştüğü Reprise, sadece olanları anlatmakla yetinmiyor ve olanları olmayanlarla, olabilecek olanlarla ve olması hayal edilenlerle iç içe geçiriyor. Edebiyatın, yazma tutkusunun, hikâye anlatımının gücünün en açık ve net şekilde anlaşıldığı bu muhteşem film, sadece yönetmen ve senarist Joachim Trier için değil, ortak senaristi Eskil Vogt için de muhteşem bir başlangıç bana göre.&nbsp;İleriki yıllarda Oslo, August 31st&nbsp;ve The Worst Person in the World'le tamamlanacak Oslo Üçlemesi'nin yanı sıra&nbsp;Louder Than Bombs ve Thelma&nbsp;gibi filmlere imza atacak olan Joachim Trier'in ilk filmi Reprise, kaderin, hayatın akışının ve olasılıkların üzerine düşünmek için izleyebileceğiniz en güzel film bana göre.Nerede izleyebilirsin?: Reprise,&nbsp;1 Mayıs’ta MUBI Türkiye kataloğundaki yerini alacak. Öte yandan üçlemenin ikinci filmi Oslo, August 31st ve The Worst Person in the World’e de sırasıyla 7 ve 13 Mayıs’tan itibaren platform üzerinde erişilebilecek. MUBI'nin Duende okurları için hazırladığı <a fr-original-style="" href="https://mubi.com/promos/duende" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bu bağlantı</a> üzerinden 30 günlük ücretsiz deneme süreci başlatarak önerdiğimiz filmleri izleyebilirsin.

Duende

Olasılıklar üzerine.

Reprise

Film:&nbsp;The Worst Person in the WorldYönetmen:&nbsp;Joachim TrierSüre:&nbsp;127 dakikaJenerik:&nbsp;Cannes Film Festivali’nden En İyi Kadın Oyuncu (Renate Reinsve) ödülüyle dönen <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVjMTgzZmZkNDkzOGIyMTFhMmRkNDJiJmlzc3VlPTYxMzhkNTNhMzhlOWUwMDAwNmMxYjQ2YSZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MTM5MzllNGFiZDI4NjAwMDZiZGI0Y2ImYXV0aG9yPTYwNzk3MzdlODAzY2QzMDAwNjEyMDFmMCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZtdWJpLmNvbSUyNTJGdHIlMjUyRmZpbG1zJTI1MkZ0aGUtd29yc3QtcGVyc29uLWluLXRoZS13b3JsZA==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Worst Person in the World</a>, yönetmen/senarist Joachim Trier ve senarist Eskil Vogt’un, 2007’de Reprise'la başlayan ve 2011’de Oslo, 31 august.'la devam eden Oslo Üçlemesi’nin son filmi.&nbsp;Oslo'da yaşayan bir genç kadının aşkı aradığı ve duygudan duyguya sürüklendiği yaşamından on iki kesiti anlatan film, ülkesi Norveç'in bu seneki En İyi Uluslararası Film Oscar yarışı için seçtiği aday oldu.Neden izleyelim?&nbsp;Üçlemenin son halkası, tıpkı diğer iki filmde olduğu gibi senaryosu aracılığıyla hayatın küçük detaylarıyla sarmaladığı sıradan insanları epik öykü kahramanlarına dönüştürüyor. Onlara ve bize oyunlar oynatıyor — tanıdık hislerin aslında ne anlama geldiğini bazen o güven veren dış sese dikte ettiriyor, bazen "Buyurun, kendiniz yakalayın," diyor.&nbsp;Camdan sızan ışıklar bir başka süzülüyor, "Ya farklı olsaydı?" soruları, ikinci şanslar, ayrılık acıları, erken vedalar — boğazları düğümlediğinde dahi kocaman gülümsetiyor üçlemenin tamamı, bir bütün olarak. Hiç gitmediğim, görmediğim Oslo'nun, Trier'in balkonları ve pencerelerinden farklı göründüğünü hissettiriyor. 12 bölüm, bir prolog ve bir epilogdan oluşan bir aşk hikâyesi anlatıyor The Worst Person in the World.&nbsp;Filmin adındaki "dünyanın en kötü insanı" kim ya da hangimiz, orasıysa muallakta. Ya da belki şöyle demek gerek: o kişinin hepimiz olduğu aşikâr.Nerede izleyebilirsin?&nbsp;The Worst Person in the World,&nbsp;19 Kasım haftasının Başka Sinema filmleri arasında.

"Masum değiliz, hiçbirimiz."

Dünyanın En Kötü İnsanı

1. OSLO ÜÇLEMESİNE VEDA:&nbsp;THE WORST PERSON IN THE WORLD Cannes Film Festivali’nden En İyi Kadın Oyuncu (Renate Reinsve) ödülüyle dönen Verdens verste menneske / The Worst Person in the World, yönetmen/senarist Joachim Trier ve senarist Eskil Vogt’un Oslo Üçlemesi’nin son filmi. 2007’de Reprise'la başlayan ve 2011’de Oslo, 31 august.'la devam eden üçlemenin on yıl sonra gelen bu son halkası, tıpkı diğer halkalarda olduğu gibi senaryosu aracılığıyla hayatın küçük detaylarıyla sarmaladığı sıradan insanları epik öykü kahramanlarına dönüştürüyor. Oyunlar oynatıyor onlara ve bize; tanıdık hislerin aslında ne anlama geldiğini bazen o güven veren dış sese dikte ettiriyor bazen "Kendiniz yakalayın," diyor. Camdan sızan ışıklar bir başka süzülüyor, "Ya farklı olsaydı?"lar, ikinci şanslar, ayrılık acıları, erken vedalar... Boğazları düğümlendiğinde dahi kocaman gülümsetiyor üçlemenin tamamı. Hiç gitmediğim, görmediğim Oslo’nun, Trier’in balkonları ve pencerelerinden farklı göründüğünü hissettiriyor. On iki bölüm, bir prolog ve bir epilogdan oluşan bir aşk hikâyesi anlatıyor The Worst Person in the World. Filmin adındaki "dünyanın en kötü insanı"nınsa kim olduğu, hangimiz olduğu muallakta — belki de şöyle demek gerek: o kişinin hepimiz olduğu aşikâr.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/8/5/1631315549082.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">The Worst Person in the World / Başka Sinema Ayvalık Film Festivali<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">2. BİR TÜRKİYE PORTRESİ:&nbsp;ÇATLAK Fikret Reyhan, Çatlak adlı filmiyle Başka Sinema Ayvalık Film Festivali’nin ilk yılından itibaren, herhangi bir yarışma düzenlenmeksizin danışma kurulunun seçimiyle belirlenen KAV Yılın Yönetmeni Ödülü’ne bu yıl layık görülen isim oldu. Filmde büyük bir aile, oğullarından birinin yıllar önce aldığı borcun ödenmesi ya da kapanması için bir çözüm üretmek üzere bir araya geliyor. Bırakın aynı ülkeyi, şehri, aynı sokakta yaşayan insanların dahi onlarca toplumsal sınıfa ayrıldığı bir yerde o toplumun "portesini çiziyor" olmak çok zor ve iddialı. Fakat Çatlak’ta kıyısından köşesinden, sınıfından, ailenden bir şey bulmamak imkansız. Gerginliklerin çay koyarak giderileceğine emin olanlar; küçük hesaplar peşinde koşanlar; kapalı kapılar ardında dönen ikili tartışmalar; sindirilmiş cinsiyetçilikler, ırkçılıklar… Film, birbirine kenetlenmiş ve tek vücut olmuşçasına performans gösteren güçlü oyuncu kadrosu ve Romanya sinemasına ya da Nordik aile dramlarına göz kırpan yapısıyla yılın gerçekten de en iyilerinden.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/8/5/1631315637852.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Çatlak /&nbsp;Başka Sinema Ayvalık Film Festivali<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">3. RUSYA’DA BİR YERLERDE:&nbsp;COMPARTMENT NO. 6 Ya o Budapeşte’den Viyana’ya giden trendeki Céline, karşısında alkolik ve cinsiyetçi bir Jesse bulsaydı? Juho Kuosmanen’in Hytti nro 6 / Compartment No. 6’i hakkındaki, Variety’deki bir eleştiri, Richard Linklater’ın Before&nbsp;Üçlemesi’nin başlangıç noktası olan o tren yolculuğuna göndermede bulunarak bu filmin Before Sunrise’daki tanışmayı yaşamak umuduyla trene binenlerin gerçekten başına geleceklere daha yakın olduğunu söylüyor. Birkaç yıl önce Belirli Bir Bakış bölümünde ödül kazanan Kuosmanen’in bu kez Cannes Film Festivali’nin ana yarışmasında kendine yer bulan ve Jüri Büyük Ödülü’ne uzanan filmi, trende geçen bir yol hikâyesi. Arkeolog bir genç kadın, madenci bir genç adam, Rusya’nın karlı kış günlerinde trende karşılaşıyorlar. İlk görüşte nefret, birlikte geçen vakitle sıkı bir dostluk bağına evriliyor. Tıpkı bir önceki filmi The Happiest Day in the Life of Olli Mäki’nin yaptığı gibi, gülümseten anlarla doluyor, küçük detaylarla örülüyor, ters köşeye yatırıyor.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/8/5/1631315717078.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hytti nro 6 / Compartment No. 6 /&nbsp;Başka Sinema Ayvalık Film Festivali<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">4. SPARKS’IN ZİHNİNE YOLCULUK:&nbsp;ANNETTE Birkaç ay önce Edgar Wright imzalı belgesel The Sparks Brothers’ı izlemeye oturduğumda, tuhaf müzik ikilisi Sparks hakkında en ufak bir bilgim yoktu. Fakat koltuğumdan kalktığım andan itibaren bir filmin yolunu gözlemeye başlamıştım: Annette. Leos Carax’ın Adam Driver, Marion Cotillard ve bir kuklayı buluşturacak müzikalinin tüm müzikleri ve şarkıları Sparks imzası taşıyacaktı. Başka Sinema Ayvalık Film Festivali’nin açılışında kavuştuğum film, tüm beklentilerimi karşıladı. Etkileyici görselliği, özellikle Adam Driver’ın kendi sınırlarını zorladığı oyuncu performansları, tüm Sparks şarkıları gibi tuhaf — hatta kimi zaman rahatsız edici — şarkılarıyla ve bir rüyayla bir opera arasında gidip gelen hâletiruhiyesiyle… Benim gibi, Sparks’ın dünyasına bir belgesel süresince dahi hâkim olursanız, sizin de bambaşka bir deneyim yaşayacağınıza eminim.Bu yazı 9 Eylül 2021 tarihinde Duende'de yayımlanmıştır.

Aposto İstanbul

Başka Sinema Ayvalık Film Festivali'nden 4 film, 4 izlenim

Festivalden iz bırakan dört film

<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">OSLO ÜÇLEMESİNE VEDA: THE WORST PERSON IN THE WORLD</h2>Cannes Film Festivali’nden En İyi Kadın Oyuncu (Renate Reinsve) ödülüyle dönen <a fr-original-style="" href="https://mubi.com/tr/films/the-worst-person-in-the-world" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Verdens verste menneske / The Worst Person in the World</a>, yönetmen/senarist Joachim Trier ve senarist Eskil Vogt’un Oslo Üçlemesi’nin son filmi. 2007’de Reprise'la başlayan ve 2011’de Oslo, 31 august.'la devam eden üçlemenin 10 yıl sonra gelen bu son halkası, tıpkı diğer halkalarda olduğu gibi senaryosu aracılığıyla hayatın küçük detaylarıyla sarmaladığı sıradan insanları epik öykü kahramanlarına dönüştürüyor. Oyunlar oynatıyor onlara ve bize; tanıdık hislerin aslında ne anlama geldiğini bazen o güven veren dış sese dikte ettiriyor bazen "Kendiniz yakalayın," diyor. Camdan sızan ışıklar bir başka süzülüyor, “Ya farklı olsaydı?”lar, ikinci şanslar, ayrılık acıları, erken vedalar... Boğazları düğümlendiğinde dahi kocaman gülümsetiyor üçlemenin tamamı. Hiç gitmediğim, görmediğim Oslo’nun, Trier’in balkonları ve pencerelerinden farklı göründüğünü hissettiriyor. 12 bölüm, bir prolog ve bir epilogdan oluşan bir aşk hikâyesi anlatıyor The Worst Person in the World. Filmin adındaki "dünyanın en kötü insanı"nınsa kim olduğu, hangimiz olduğu muallakta — belki de şöyle demek gerek: o kişinin hepimiz olduğu aşikâr.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/4/1631173807409.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Verdens verste menneske / The Worst Person in the World<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">BİR TÜRKİYE PORTRESİ: ÇATLAK</h2>Fikret Reyhan, Çatlak adlı filmiyle Başka Sinema Ayvalık Film Festivali’nin ilk yılından itibaren, herhangi bir yarışma düzenlenmeksizin danışma kurulunun seçimiyle belirlenen <a fr-original-style="" href="http://www.baskasinema.com/ayvalik-film-festivali/conditions-of-the-award" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">KAV Yılın Yönetmeni Ödülü</a>’ne bu yıl layık görülen isim oldu. Filmde büyük bir aile, oğullarından birinin yıllar önce aldığı borcun ödenmesi ya da kapanması için bir çözüm üretmek üzere bir araya geliyor. Bırakın aynı ülkeyi, şehri, aynı sokakta yaşayan insanların dahi onlarca toplumsal sınıfa ayrıldığı bir yerde o toplumun “portesini çiziyor” olmak çok zor ve iddialı. Fakat Çatlak’ta kıyısından köşesinden, sınıfından, ailenden bir şey bulmamak imkansız. Gerginliklerin çay koyarak giderileceğine emin olanlar; küçük hesaplar peşinde koşanlar; kapalı kapılar ardında dönen ikili tartışmalar; sindirilmiş cinsiyetçilikler, ırkçılıklar… Film, birbirine kenetlenmiş ve tek vücut olmuşçasına performans gösteren güçlü oyuncu kadrosu ve Romanya sinemasına ya da Nordik aile dramlarına göz kırpan yapısıyla yılın gerçekten de en iyilerinden.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/4/1631174076556.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Çatlak<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">RUSYA’DA BİR YERLERDE: COMPARTMENT NO. 6</h2>Ya o Budapeşte’den Viyana’ya giden trendeki Céline, karşısında alkolik ve cinsiyetçi bir Jesse bulsaydı? Juho Kuosmanen’in <a fr-original-style="" href="https://mubi.com/tr/films/compartment-no-6" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hytti nro 6 / Compartment No. 6</a>’i hakkındaki, Variety’deki bir eleştiri, Richard Linklater’ın Before Üçlemesi’nin başlangıç noktası olan o tren yolculuğuna göndermede bulunarak bu filmin Before Sunrise’daki tanışmayı yaşamak umuduyla trene binenlerin gerçekten başına geleceklere daha yakın olduğunu söylüyor. Birkaç yıl önce Belirli Bir Bakış bölümünde ödül kazanan Kuosmanen’in bu kez Cannes Film Festivali’nin ana yarışmasında kendine yer bulan ve Jüri Büyük Ödülü’ne uzanan filmi, trende geçen bir yol hikâyesi. Arkeolog bir genç kadın, madenci bir genç adam, Rusya’nın karlı kış günlerinde trende karşılaşıyorlar. İlk görüşte nefret, birlikte geçen vakitle sıkı bir dostluk bağına evriliyor. Tıpkı bir önceki filmi The Happiest Day in the Life of Olli Mäki’nin yaptığı gibi, gülümseten anlarla doluyor, küçük detaylarla örülüyor, ters köşeye yatırıyor.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/4/1631174022176.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hytti nro 6 / Compartment No. 6<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">SPARKS’IN ZİHNİNE YOLCULUK: ANNETTE</h2>Birkaç ay önce Edgar Wright imzalı belgesel&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://mubi.com/tr/films/the-sparks-brothers" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Sparks Brothers</a>’ı izlemeye oturduğumda, tuhaf müzik ikilisi Sparks hakkında en ufak bir bilgim yoktu. Fakat koltuğumdan kalktığım andan itibaren bir filmin yolunu gözlemeye başlamıştım: Annette. Leos Carax’ın Adam Driver, Marion Cotillard ve bir kuklayı buluşturacak müzikalinin tüm müzikleri ve şarkıları Sparks imzası taşıyacaktı. Başka Sinema Ayvalık Film Festivali’nin açılışında kavuştuğum film, tüm beklentilerimi karşıladı. Etkileyici görselliği, özellikle Adam Driver’ın kendi sınırlarını zorladığı oyuncu performansları, tüm Sparks şarkıları gibi tuhaf — hatta kimi zaman rahatsız edici — şarkılarıyla ve bir rüyayla bir opera arasında gidip gelen hâletiruhiyesiyle… Benim gibi, Sparks’ın dünyasına bir belgesel süresince dahi hâkim olursanız, sizin de bambaşka bir deneyim yaşayacağınıza eminim.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/4/1631176357999.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Annette

Oslo Üçlemesi ile ilgili hikayeler