Bu hafta yapılan duyurulara göre Hasanpaşa’daki Gazhane açılıyor. Bunu çok önemli buluyorum çünkü endüstriyel kültür mirası, bunun gibi dikkat çeken ve zorlu bir sürecin sonucunda meydana çıkıyor. 25 yıl süreciyle Gazhane de bir istisna ol(a)madı, hatta uzunluğundan ötürü sürecin sonunu göremeyen gönüllü ve akademisyenler oldu. Fakat bu çeyrek yüzyılın sonunda Santralistanbul ve Bomonti Bira Fabrikası gibi toplumsal belleğimizde yer edebilecek, seçici geçirgen de olsa kamuya açık bir alanın katılması heyecan verici.Gazhane ve hava gazı:&nbsp;Gazhane, hava gazının üretilip depolandığı yer demek. Hava gazı da karanlığa mahkum yerleşimler için endüstri devrimi sonrasında bulunan bir çözüm. İstanbul'un cadde ve sokakları, ilk olarak 1853'te inşa edilen Dolmabahçe Gazhanesi'yle aydınlatıldı ve ısıtıldı. Bu yapıyı, Kuzguncuk ve Yedikule'deki gazhaneler takip etti. 1893'te faaliyete geçen Hasanpaşa Gazhanesi ise şehrin en son yapılan tesisi. 1945'te İETT bünyesine geçene kadar Fransa menşeli bir hava gazı şirketi bünyesinde çalışarak Kadıköy'den Beykoz'a kadar şehrin sakinlerine hizmet sundu.&nbsp;Neler oldu?&nbsp;Hava gazı yerini doğal gaza bırakınca Hasanpaşa'daki gazhane de 1993'te kapatıldı. Fakat buradaki yıkımın hemen başlaması, alanda fonksiyon değişikliğine gidildiğini düşündürdü. Yoksa kamu alanı özelleştirilecek miydi? 90'ların alışveriş merkezine sıcak bakan inşaat anlayışına teslim olacak mıydı? Bu sorular, kamu arazisinin bir market açılması için devredilmesi ihtimaline eklenince civarda oturanların tepkisini çekti, hemen akabinde gönüllü hareketler oluştu ve protestolar başladı. 1996'da ilk gönüllü toplanması gerçekleşti. Akademisyenlerin de bu toplulukta yer alması sebebiyle bilirkişilerin olduğunu söyleyebiliriz. Bu da tepkinin duyulması ve etkin bir planın yapılmasına yardımcı oldu.&nbsp;<img alt="İlk plana göre alan bir enerji müzesi olacaktı. Kaynak: İBB" src="https://images.aposto.com/2021/2/2021-03-20T13:26:41.143Z_sm.png" width="576" height="279" fr-original-style="" fr-original-class="fr-draggable" style="vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; max-width: 100%; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;"> Gazhane projesi Kaynak: Kadıköy LifeBizi neler bekliyor?&nbsp;2000'lerin başında alanın bir kültür merkezi olacağı duyuruldu fakat yürürlükteki planlar birkaç defa ertelendi. 2014'te %99'unun tamamlandığı duyurulan alana kavuşmamız bile nereden baksak hepimizde iz bırakan olayları barındırıyor. Süreci takip edenler için de bir kültür merkezinden fazlasına dönüşen projenin 2020 sonunda veya pandemi sebebiyle 2021 başında tamamlanacağı <a fr-original-style="" href="http://www.gazetekadikoy.com.tr/cevre/gazhane-iklim-muzesi-oluyor-h16746.html" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">açıklanmıştı</a>. Son duyuruya göre gazhane, 300 araçlık otoparkı, kalıcı ve geçici sergi alanları, kütüphanesi ve kafesiyle tam teşekküllü bir kültür tesisi olarak hayata geçiyor. İklim müzesi olacağı belirtilen yapının hangi özelliklere sahip olacağı da şimdiden merak ediliyor.&nbsp;Devamı gelecek mi? Yetkililer, Dolmabahçe Gazhanesi'nden geriye kalan gazometreyi ve Yedikule Gazhanesi'nin çevresiyle beraber değerlendirileceği planların hazır olduğunu <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=dRFhxTSKXwE&ab_channel=Ekrem%C4%B0mamo%C4%9Flu" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">müjdeledi</a>. Yoksa bu mücadele, bizleri endüstriyel kültür mirasının biriyle değil de en az üç tanesiyle mi tanıştıracak?

Santralistanbul ile ilgili hikayeler