Kelimeler:&nbsp;Agah Uz Fotoğraflar: Deniz Sabuncu Editörün notu:&nbsp;Bu yazı, Elif Bayram ile Agah Uz arasındaki röportaj üzerinden düzenlenmiştir.Yakın zamanda doğum günümü kutladım. Bu kutlamaya girmek için kapıda söylenen şifre ise şuydu: 34 11 2. Bu şifre üzerinden kendimi anlatabilirim sanırım.Öncelikle otuz dört yaşına girdim. Doğum günümün asıl sebebi buydu anlayacağınız. Onbir yaşında <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/nowhappens/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Now Happens</a> isimli, genellikle bireylerin deneyimlerini merkeze koyan ve bu deneyimlere göre proje üreten bir ajansın sahibiyim. Bahsettiğim “deneyimleri merkeze koyma” ilkesine takıntılıyım. Bundan hareketle kurduğum ve beş şubelik bir zincire dönüşen <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/tamamenorganiktost/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Tamamen Organik Tost</a>’lar da bu şifredeki iki kısmını oluşturuyor.&nbsp;Deneyim odaklı projeler üretmek benim işim. Deneyim ihtiyaçlarının sürekli değişmesi ve buna ayak uydurmak da beni canlı tutuyor, fitili ateşleyen ve beni harekete geçiren bu diyebilirim. Aslında baktığımızda muhtarlığa aday olmamın sebebi de burda yatıyor. “Deneyim yaratma, değişime ayak uydurma dürtümü mahalle için kullanamaz mıyım?” diye düşünüyorum. Mahalledeki ihtiyaçların değiştiğini kabul ederek yerel yönetim metotlarını yeniden ele almanın vakti gelmedi mi?<img src="https://images.aposto.com/2024/2/1/1711393920362.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Hacımimi’yle tanışma: Tost’tan önce, Tost’tan sonra&nbsp;</h2>Hacımimi ufak yüzölçümü içinde birbirinden çok farklı bölgeleri içinde barından bir mahalle. Serdar-ı Ekrem Caddesi, hemen altında bizim de bulunduğumuz Hoca Ali Sokak ve çevresi, Tophane parkı ve çevresi. Bunların her biri içinde armoniden, dayanışmadan ve yardımlaşmadan bahsetmek mümkün. Birbirlerine sağduyulu olduklarını ve tolerans gösterdiklerini de söyleyebiliriz. Sanılanın aksine mahallemizde farklı kesimlerin, önceden orada olanlarla sonradan gelenlerin arasında çok daha kuvvetli ilişkiler var. Çevre mahallelerden Hacımimi’yi ayıran belki de bu. Ne Boğaz hattına yakın yerlerdeki gibi sadece sonradan gelenlerin ne de yukarı mahallelerdeki gibi ezelden oturanların baskınlığı var bu mahallede. Bu denge her şeyi canlı tutuyor ve birçok yeni olasılığı da doğuruyor.&nbsp;Pandemiye kadar Now Happens’ın iki ofisi de buradaydı ancak mahalleyle ilişkim Tost üzerinden şekillendi desem yanlış olmaz. Bir mahallede dükkan sahibi olmak aslında bir bakıma komşu-müşteri karışımı bir kitleye hizmet etmek anlamına da geliyor. Yan yana yaşadığın insanların ne beklediğini, ne sevdiğini, ne yapmanın onları mutlu edeceğini ya da rahatsız edeceğini öğrenmek ilişkide önemli bir dönüm noktası.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2024/2/1/1711394079643.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></h2><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Esnafın mahalledeki rolü: Kim için ve ne için fayda?</h2>Tost iki yıl kadar sürede beş şubesi olan bir zincire dönüştü. Biri Moda’da, biri Akaretler’de, biri Kolektif House Levent’in içinde, biri Alaçatı’da ve diğeri de Galata’da, Hacımimi’de. Bu ayrı lokasyonlarda aynı mutfaktan aynı lezzeti vermek mümkün ama aynı kimlikte dükkanlar yaratmak çok güç. Bunu gerçekleştirme inadımızı kırıp, tüm lokasyonları aynı mimari tasarım dilinde ancak birbirinden farklı işlevlerde yenileme kararı aldık. Hacımimi’de Tost, hem tostçu hem de küçük bir sergi salonu haline geldi. Sırada Moda’daki dükkanın nitelikli bir mini şarküteri ve mahalle bakkalı işlevi alması var.Mahalledeki küçük işletmeler, mahallede yaşayanlar kadar hatta belki sokakla iletişimleri düşünüldüğünde çok daha fazla mahalleyle iç içe ve mahallede “söz sahibi”. Burada Hacımimi örneğinden çıkıp durumu analiz etmek için Teşvikiye ve Cihangir gibi örnekleri ele almak lazım. Teşvikiye’den Topağacı’na inen aksta bir süredir sürekli olarak yeni bir kafe, restoran ya da pub açılması, alışveriş lokasyonu olarak mahalleli dışında da birçok ziyaretçiye ev sahipliği yapması ve gün içi popülasyonun artmasıyla bölgede ikamet eden insanların demografisi değişti. Bu değişim, mahalle bakkalının ürün seçkisine de büfenin yaptığı yemeğe de kafede çalan müziğin türüne de belediyenin çöp toplama saatine de yansıyor. Gece geç saatte geçen çöp arabası, eğlenen kalabalığın sesi belki de yeni çocuk sahibi bir aileyi mahalleden ister istemez uzaklaştırıyor. Mahalleli değiştikçe, mahalleliyi değiştiren örgüdeki mekanların sayısı daha da artıyor, mahalle iyiden iyiye dönüşüyor. Bu dönüşümün daha uzun sürede ve makro ölçekte gerçekleştiği bir diğer örnek olarak Karaköy’ün Galata Köprüsü’nden Tophane’ye uzanan kısmını söyleyebiliriz.Diğer yandan İstanbul metrekare kira fiyatları bakımından artık Avrupa’nın çoğu şehrini geride bırakıyor. Bir yandan ekonomik dalgalanma bir yandan vergi yükü derken, işletmeci yaptığı işten keyif alıp kentliye hizmet sunacağına geçim derdini ilk konusu haline getiriyor. Bu küçük esnaf için de böyle, istisnalar haricinde, büyük bir zincirin şatafatlı bir şubesinde de. Bu durumda “dükkanın her metrekaresinden faydalanılmalı” düşüncesinden çıkılamıyor. Bu da ticarethanelerin ek fonksiyonları barındırmasına, sosyal ve kültürel aktivasyonlar yapmasına ket vuruyor.&nbsp;Peki başka yolu yok mu? Elbette var. Her işletmenin ve işletmecinin kendi potansiyelinde olanı ve kendisi için kolay olanı sunması gerekiyor. Mesela ben diğer iş kolumdan gelen bilgi birikimi, çevre ve yetenekler ışığında Tost’ta pazar günleri bir dans müziği DJ’ini çıkarıp, mini bir “day-time party” düzenleyebiliyorum. Mahalleliyi bir araya getirip, hafta sonunun yorgunluğunu, kendi deyimimizle biraz “popo sallayarak” bitiriyoruz. Başka bir işletme için bu daha maliyetli, kurulumu daha zor bir operasyon. Dolayısıyla her işletmenin kendi yapabileceklerine odaklanıp kendi topluluğuna ek faydalar vadetmesi en mümkünü. Sonrasında o topluluk bir şekilde o işletmeye çok daha fazlasını kazandırıyor. Tabii, buradan bakmasını bilene.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/2/1/1711394105440.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Mahallenin ahalisi: Hacımimi hansa kim hancı kim yolcu?&nbsp;</h2>Hacımimi, İstanbul’un en kozmopolit ve farklı topluluklarının bir arada yaşadığı mahallelerden biri. 1900’lerin başlarında Ceneviz, Ermeni, Rum ve Yunanlar burada yaşarken, sonrasında limanda çalışmak üzere Anadolu'dan Müslümanlar burada yaşamaya başladı. 6-7 Eylül 1955 olaylarından sonra mahallenin demografisi dramatik bir şekilde değişti. Bugün ise burada Avrupa’dan gelen freelancer’lar, Anadolu'dan ve farklı bölgelerden göç eden aileler, sanatçılar ve öğrenciler bir arada yaşıyor. Bunca yıl farklı toplulukları ağırlamak Hacımimi’yi bir “geçiş” noktası yapmış diyebiliriz. Bugün buraya gelenlerin buraya köklenme niyetleri olduğunu görmüyorum. Burada çok kısıtlı bir bölgenin sakinleri yıllardır oldukları yerde yaşamaya devam ediyor. Bu sokakları, mahalleleri geriye götüren bir durum. Köklenemediğin, birkaç sene sonra orada kalmayacağını bildiğin bir yerde belediyenin sokağa koyduğu “çirkin” çöp kutusuyla ilgili bir duruş sergileme ihtiyacı duymazsın, bir işletmenin dev tabelasını gözardı edersin çünkü buradan gitmeye gün sayıyorsundur. Alelade dökülmüş betonla yapılan o kaldırımın üzeri pembeye boyanır ve sesin çıkmaz. Hacımimi’de bu var, önce bunun olmaması için çabalamak gerekiyor.&nbsp;Bugün Hacımimi’ye yeni gelenler yakın geçmişin kötü mirasıyla yüzleşiyor. Dağınık bir evde kahve bardağını orta sehpaya bırakır çıkarsın, o dağınıklıkta orta sehpada yeni bir kahve bardağı kimseyi rahatsız etmez ama derli toplu, yeni temizlenmiş, havalandırılmış bir odada bitirdiğin kahveni gayri ihtiyari alır götürürsün. Hacımimi de aynı bu şekilde, önce dağınıklığından ve kirlerinden arındırılmalı. Ardından yeni gelenler ve burada yaşayan küskünler bu düzene ayak uydurmalı.<img src="https://images.aposto.com/2024/2/1/1711394135017.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Mikro ve makro ölçekte mahalleye bakış: Herkes bir araya gelebilir mi, gelmeli mi?&nbsp;</h2>Gece kulüpleri, oteller, camiler, atölyeler; hepsi burada bir arada. Beyoğlu buradakilere birlikte yaşamayı bir şekilde öğretmiş veya öğretiyor. Bu çok kıymetli ama bu değerleri, kişileri bir araya getirmek belki de doğru amaç değildir. Mutlu olmalarını hayal ederken daha mutsuz edebilir, kendiliğinden kurulmuş bu düzeni sarsabilir bile. Hacımimi’deki toplulukların bugün için taban tabana ayrıldığı bir konu görmüyorum ama buradaki topluluklar taraf oldukları konularda hızlı manipüle olabilir ve çabuk alevlenebilir. Kendiliğinden yaşanmaz ancak toplumsal ve planlı bir “kışkırtma” olduğunda taban tabana ayrılacak farklı topluluklar olduklarını söylememek de eksik olur.&nbsp;Mimarlık eğitimi aldığım dönemde akademik düzeyde çok popüler olan ama bugün herkesin dilinde doğru veya yanlış kullanımıyla bir tanım var: gentrification. Bu tanımı öğrenirken soylulaştırma, yurtsuzlaştırma, mülksüzleştirme ve bunun gibi olumsuz kavramlarla bağdaştırılan bir yer değişikliği metodu olarak aklımıza kazıdık. Fakat bu durumu bir bakıma bir şehir güncellenmesi olarak görebiliriz. Biraz daha tarafsız bir yerden büyük resmi gördüğümüzde Hacımimi için de bu kavramın geçerli olduğunu, bu kavramla mahallenin hem mimari hem de çevresel olarak değiştiğini gözlemleyebiliriz. Gentrification’ı bir kentsel rehabilitasyon olarak anlayıp hatalarından arındırarak uygularsak Hacımimi’ye iyi geleceğini söyleyebiliriz.&nbsp;Hacımimi ve çevresinde şimdiye kadar uygulanan projeleri düşünecek olursak burada yaşayan mahallelinin ve esnafın refahını hedefleyen bir projeden söz edemeyiz. İstanbul’un genelinde herhangi bir mahallede bundan söz edebilir miyiz ki? Bu bir mahallede yaşamaktan çok büyük bir kentte yaşama problemi. Tabii eğer problem olarak değerlendirirsek… Evet mahalle odaklı konuşuyoruz ama günün sonunda şehirden kopuk, küçük odaklı yatırımlar ve projeler gerçekten sorunları çözebilir mi? Mikro iletişim çok önemli ama makro boyuta odaklanarak hareket etmek bizim kültürümüzün temeli. Kendimizden düşünelim: Aynı masada oturduğumuz beş kişiden iki kişi mutsuz olsa o gün, elinde olur beş mutsuz kişi. Biz o kadar da bireysel bir toplum değiliz. Yerel otoriteler durum her ne olursa olsun makro çözümler bulmak zorunda.&nbsp;Bu durum, büyük bir şehirde yaşamanın eksi yanı olarak görülebilir fakat aynı zamanda büyük şehirlerin sakinleri olarak da bize başka bir sorumluluk yüklüyor: seçmen, seçilebilen ve mahalleli olarak mikro alanlarımıza sahip çıkmak. Küçük ölçekte ihtiyaç duyduğumuz projelerin sorumluluğunu alıp biz üretmeliyiz çünkü dert bizim, çözüm bizim. Çözüm olamıyorsak da çözümü getirebilecekleri yönetmek yine bizim görevimiz. Muhtarlığa adaylığımı koymamın motivasyon kaynağı da burada yatıyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/2/1/1711394183920.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yeni muhtarlık yaklaşımları mümkün mü?</h2>Muhtarlığın tanımı çok önceden konmuş ve orada kalmış. Köy muhtarını anlarım bir yerde ama Teşvikiye Mahallesi’nin muhtarının neden silah taşıma ruhsatı oluyor mesela, akılla izahı yok bu durumun. e-devlet’i artık en yaşlımız da kullanıyor, hiç bilmiyorsa torunundan rica ediyor, e-nabız’a giriyor. Ben otuz dört yaşındayım, muhtarla bir kez muhatap olmadım. Demek ki yerel yönetimin bu kası doğru çalışmıyor.Aslında bizim bildiğimiz ya da ulaşabileceğimiz kadar eskisine gittiğimizde bile muhtarların görev alanları çok kısıtlı. İnsanlar bugüne kadar mikro ölçekli yönetimin bir parçası olmayı düşünmezlerdi. Ama artık hem daha duyarlı bir nesil hem de yaşadığı alanı kendi algılarıyla güzelleştirmek isteyen bir kitle var. Bunun bir sonucu olarak da bundan sonra sadece bu bölgede değil, şehrin diğer mahallelerinde de alıştığımız muhtar profillerinden farklı adaylar, mahalle sakinleri ve mahalle için spesifik konulara çözüm olarak üretilmiş projeler ve yeni muhtarlık yaklaşımları görmemiz mümkün.

Soli

Vakit geldi çattı. Bu hafta gerçekleşecek yerel seçimlerde Hacımimi'nin komşusu Müeyyedzade  Mahallesi muhtarlığına adaylığını koyan Agah Uz'la mahalleyle ilişkisine ve daha fazlasına dair detayları kendi sözlerinden dinliyoruz.

Muhtarlığı yeniden ele almanın vakti gelmedi mi?

<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Galata Meydanı’ndan Serdar-ı Ekrem’e yürüyüp Karaköy rotasını takiben Kamondo Merdivenleri’nden eve dönmenin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kitabımı yazarken uzun saatler geçirdiğim, açık büfedeki yemeklerden sipariş edip "internet cafe" olduğuna dair şakalar yaptığım&nbsp;Güney Restaurant’ın,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Evimde, koşu sonrası ve gün doğumuna karşı içtiğim kahvelerin. Dışarıda birileriyle buluşmam gerekliyse Vacilando’nun kapı önünün,</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/9/4/1666250166396.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Vacilando'dan payına düşeni bekleyen bir mahalleli<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Boğaz, Anadolu Yakası, Haliç ve Galata Kulesi'nin aynı panoramaya sığdığı, martı ve vapur sesiyle bütünleşen, özellikle İstanbul karlar altında olduğunda düşüncelerinle baş başa kalabildiğin Galata teraslarının,</li></ul><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Esnaf önemli, alışveriş yapsam da yapmasam da her fırsatta Bey Karaköy’de Ozan’a ve Fashion Eye nağmıdiğer Gözlükgurusu Hakan’a uğramanın.</li></ul>

<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The first hours of the morning starting at Journey when you open your eyes in Cihangir or at Soho House when you are starting the day in Galata,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dancing nights at minimüzikhol - munchies at Kardeşler Kebap of course,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Zeynep Severge's ceramic production in her workshop and the store Hiç, which combines contemporary design with craft,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">La Cave and Comedus to discover wine varieties,</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/7/1/1661783967533.jpeg" width="550" height="936" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.58" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Comedus<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The old book sanctuary Denizler Bookstore - Although we are sad to see them move from their legendary shop on Istiklal Street, we take solace in the fact that they are now closer to Galata; Robinson Crusoe 389, Homeros, and Pandora's for current book discoveries - thank goodness they still exist.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/7/1/1661784021401.jpeg" width="550" height="936" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.58" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">In front of Vitruta display window<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Tunç Balık's smoked salmon sandwich with scallops, unlike anywhere else in Istanbul,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Karaköy Lokantası for hunger, Helvetia and Bankalar Lokantası for lunch,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Looking at the Crimean Church and Der Liebling while passing through Serdar-ı Ekrem,</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/7/1/1661789598557.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Anlam, in front of the Meşher<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Vacilando, where you can spend the day with your book,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Unfortunately, there is no walking area left in Pera, but it is possible to set off from Pera early in the morning and walk across the Galata Bridge to the Archaeology Museum,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">For special antique jewelry, Diamanştayn's is one of the only shops on Istiklal that has not changed despite being damaged during the events of 6-7 September 1955.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Moreover<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">For an art route in Pera, we should mention Akbank Sanat, Yapı Kredi Sanat, SALT, Meşher, Pera Museum, Istanbul Research Institute, ANAMED, Galerist, Galeri Nev, Zilberman, Öktem Aykut, Depo, SAHA Studio, Pilot and many other galleries; and if we include the Karaköy and Dolapdere line within the borders of Beyoğlu to Pera, Istanbul Modern, and Arter.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">To listen to music, Borusan Music House, Gizli Bahçe, and Salon İKSV are still here. We used to spend more time in Babylon and Küçük Otto than in our own living room when we were all carefree; let us also remember with longing for the lost venues such as Godet, Dulcinea, Münferit, Wake Up Call, Yeni Melek, Emek Cinemas, Ghetto, Indigo, and garajistanbul.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Let's not forget the shopkeepers of Pera - Hüseyin Turgut, who designs amazing lighting in his store Lightwork Design on Galata Hoca Ali Street; Mr. Esat, the owner of La Cave; the unchanging teams of Mavra and Journey; Chef Ebru Akpınar, the founder of Yaya Fırın with her addictive cookies and Janset Bilgin, who sells amazing dresses and accessories right across the street; Engin, Harun&nbsp;and Zeki, the hardworking trio of the parking lot on Dibek Street.</li></ul></li></ul>

Adresses for frequenters 

I’m a regular at

<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İçinden kitapçı geçen iki rota </h3><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yeniköy Kitapçısı:&nbsp;Köybaşı Caddesi’nde bir taraftan deniz havası bir taraftan korudan esen rüzgâr. Oh ne âlâ. Yeniköy İskelesi’nden başlıyoruz yürümeye. <a fr-original-style="" href="https://bit.ly/3lPRaVV" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yeniköy Kitapçısı</a>’na doğru. Ahmet Abi ile sohbetteyiz. Oradan Sait Halim Paşa Caddesi’ne. Koruya yakınlaşmaya. Panayia Rum Ortodoks Kilisesi&nbsp;mi şu? Ona doğru yürüyelim sonra. Ama belleğimizdekileri dökmek üzere oturuyoruz önce. Sonra yeni hikâyeler yazıyoruz. Gazebo’da mı Però’da mı izlesek gün batımını? Apartıman’da bir sofraya kurulur muyuz? Sedona’da bıraktığımız bisikletlere atlasak önce ama. “Saat kaç bilmiyorum ama daha turuncu saatlere var,” desek. BCF Ses Yürüyüşü’nü kaçırdık ama <a fr-original-style="" href="https://bit.ly/3NHWJBO" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yeniköy Caz Günleri</a>’nden ne düşer tabağımıza? Bakalım, günlüğün yeni sayfalarını yaşayalım.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Frankeştayn Kitabevi: Cihangir’de Defterdar Yokuşu’nun başında başlıyor yürüyüş. Sürekli kapısına kilit vurulan&nbsp;İtalyan Hastanesi&nbsp;önünde bir durup uzun uzun bakıyoruz. Üzerine hikâyeler yazasımız geliyor ya da okuyoruz, 1820’li yıllara dair. Oradan Tophane’ye Hacımimi’ye. Beyoğlu’nun yenisine gidiyoruz: <a fr-original-style="" href="https://bit.ly/38VPEPd" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Frankeştayn</a>’a. Duruyoruz. Yine okumak üzere. Oradan yukarı, Kumbaracı’dan Serdar-ı Ekrem’e, oradan Dibek’e. Balkonların altındaki çizimleri, kapı önlerindeki yazıları takip ede ede yürüyoruz. Son durak Vacilendo. Geleni geçeni izlemek üzere.&nbsp;</li></ul>İçinden kitapçı geçen bir rota çizer misin sen de? Çizersen, yaz bize.

Aposto İstanbul

<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cihangir’de uyanınca Journey’de, Galata’da gözler açılmışsa Soho House’ta başlayan sabahın ilk saatlerinin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">minimüzikhol’de dans ederek biten gecelerin — after tabii ki Kardeşler Kebap’ta,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Zeynep Severge’nin atölyesinde seramik üretiminin, güncel tasarımı zanaatle buluşturan dükkân Hiç’in,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yeni şaraplar keşfetmek için La Cave ve Comedus’un,</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/3/5/1649432977901.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Comedus<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Eski kitap mabedi Denizler Kitabevi’nin — İstiklal Caddesi’ndeki efsane dükkânlarından taşınmalarına üzülsek de artık Galata’ya daha yakın olmalarıyla avunuyoruz; güncel kitap keşifleri için Robinson Crusoe 389,&nbsp;Homeros ve Pandora’nın — iyi ki hâlâ varlar,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bütün gün kitabını açıp günü geçirebileceğin Vacilando’nun,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Pera’da yürünebilecek bir alan kalmadı maalesef ama sabahın erken saatlerinde Pera’dan yola çıkıp Galata Köprüsü’nden geçerek Arkeoloji Müzesi’ne yürümenin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Özel antika mücevherler için 6-7 Eylül olaylarında zarar görmesine rağmen İstiklal’in değişmeyen yegâne dükkânlarından Diamanştayn'ın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Lar Studio fularları ve mum alışverişi için Vitruta’nın; sürdürülebilir, yerel ve bağımsız modanın mümkün olduğunu kanıtlayan Hidden Bee’nin,</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/3/5/1649435440310.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Vitruta vitrininin önünde<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İstanbul'un başka hiçbir yerinde olmayan Tunç Balık’ın taramalı füme somon sandviçinin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Acıkınca her gün hiç bıkmadan masalarına kurulabilecek Karaköy Lokantası’nın, öğle yemeklerinde Helvetia ve Bankalar Lokantası’nın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Serdar-ı Ekrem’den geçerken Kırım Kilisesi’ne ve Der Liebling’e bakmanın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Pera’da sanat dolu bir rota çizmek isteyince Akbank Sanat, Yapı Kredi Sanat, SALT, Meşher, Pera Müzesi, İstanbul Araştırmaları Enstitüsü, ANAMED, Galerist, Galeri Nev, Zilberman, Öktem Aykut, Depo, SAHA Studio, Pilot ve nice galerinin; Beyoğlu sınırları içerisindeki Karaköy ve Dolapdere hattını da Pera’ya dâhil edersek İstanbul Modern ve Arter’in,</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/3/5/1649432889318.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Anlam, Meşher'in önünde<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Müzik dinlemek için Borusan Müzik Evi, Gizli Bahçe ve Salon İKSV’nin — hepimizin tasasız olduğu yıllarda Babylon ve Küçük Otto’da kendi salonumuzdan daha fazla vakit geçirirdik; Godet, Dulcinea, Münferit, Wake Up Call, Yeni Melek, Emek Sineması, Ghetto, Indigo ve garajistanbul gibi kaybolan mekânları da bu vesileyle özlemle analım,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Pera esnaflarını da unutmayalım — Galata Hoca Ali Sokak’taki Lightwork Design dükkanında müthiş aydınlatmalar tasarlayan Hüseyin Turgut; La Cave’ın sahibi Esat Bey; Mavra ve Journey’nin değişmeyen ekipleri; bağımlılık yaratan kurabiyeleriyle Yaya Fırın’ın kurucusu Şef Ebru Akpınar ve hemen karşısında müthiş elbise ve aksesuarlar satan Janset Bilgin; Dibek Sokak’taki otoparkın cefakâr üçlüsü Engin, Harun ve Zeki.&nbsp;</li></ul>

Mahalleyi mahalle yapanların adresleri.

Pera'da Müdavimiyim!

<img src="https://images.aposto.com/2021/7/4/1629984285742.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Galata" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Serdar-ı Ekrem Fotoğraf: Deniz Sabuncu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">İşini tutkuyla yapan ve yaratmak varoluşunda olan insanları görünce gözlerinin içindeki ışıktan tanıyorsun. İşlerine baktığındaysa tutkularını ve emeklerini. Birlikte yaratmaya, gecemi gündüzüme katmaya, sevinmeye, eğlenmeye, üzülmeye, heyecanlanmaya, hata yapmaya, geliştirmeye, öğrenmeye ve üretmeye doyamadığım Aposto! ekibine ithafen.İyi ki birlikteyiz.Nicelerine.Galata'dan sevgilerle,<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/elifbay/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Elif</a>

Ayşe Derin Öncel'in Galata'da yeni bir konut tipi: Apartman kitabının başında anlattığı gibi: "Beyoğlu'nun kozmopolit nüfusunun 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren artmasıyla ortaya çıkan konut ihtiyacını karşılamak amacıyla, Osmanlı veya yabancı usta ve mimarlar, yeni bir konut tipinin gelişmesini sağlayacaklardır. 19. yüzyılın başından itibaren İstanbul'da diğer mahallelerde de yaygınlaşmaya başlayan bu konutlar, apartmanlardır." Bu konut tipinin ilk örnekleri olarak kabul edilebilecek Galata apartmanları yüksek tavaları, asansörlerin olmadığı binalarda yedi sekiz kat çıkılan terasları; trabzanlı, dar merdivenleri, taş ve tuğla duvarları, koridordan şöyle bir yürüyüp, soldaki pencerenin önünde durunca deniz, kule, martı manzaralarıyla misafirleri şaşırtır.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kamondo Apartmanı, 1858-1895 yılları arasında yapılmış, Felek Sokak, 22</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dikeos Apartmanı, 1895-1905 yılları arasında yapılmış, Serdar-ı Ekrem, 73</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Barnathan Apartmanı, 1895-1905 yılları arasında yapılmış, Tımarcı, 26</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Braunstein Apartmanı, 1874-1895 yılları arasında yapılmış, &nbsp;Serdar-ı Ekrem, 28</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Freidmann Apartmanı, 1895-1905 yılları arasında yapılmış, Galip Dede, 149</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Casaretto Apartmanı, 1874-1895 yılları arasında yapılmış, Tatarbeyi Sokak, 2</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Mimicopoulo Apartmanı, 1895-1905 yılları arasında yapılmış, Lüleci Hendek, 124</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Apergi Apartmanı, 1874-1895 yılları arasında yapılmış, İlk Belediye Caddesi, 8</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yanissopoulo Apartmanı, 1895-1905 yılları arasında yapılmış, Otçu Sokak, 5</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Chrissostomos Apartmanı, 1895-1905 yılları arasında yapılmış, İlk Belediye Caddesi, 45</li></ul><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu yazı 11 Temmuz 2021 tarihinde&nbsp;Soli'de yayımlanmıştır. Daha fazla&nbsp;Galata için&nbsp;<a data-reactroot="" data-token-index="1" fr-original-style="" href="https://apos.to/i/galata-hazal-yilmaz" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>&nbsp;ve&nbsp;<a data-reactroot="" data-token-index="3" fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/soli.community/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">şuradan</a>&nbsp;buyurun.

Serdar-ı Ekrem ile ilgili hikayeler