<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/3/0/1681643238188.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Monsters, Inc. (2001) | Kaynak: D23" ratio="1.97" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Monsters, Inc. (2001) | Kaynak: D23Bale, konser, festival veya atölye dönüşünde patlamış mısırını alıp film izlemek istersen senin için hazırladığımız bu seçki işine yarayabilir:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The Wizard of Oz (yön. Victor Fleming, 1939)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">My Neighbor Totoro (yön. Hayao Miyazaki, 1988)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Home Alone (yön. Chris Columbus, 1990)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Monsters, Inc. (yön. Pete Docter, 2001)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Lilo &amp; Stitch (yön. Chris Sanders &amp; Dean DeBlois, 2002)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (yön. Brad Silberling, 2004)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Wolfwalkers (yön. Tomm Moore &amp; Ross Stewart, 2020)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Turning Red (yön. Domee Shii, 2022)</li></ul>

Aposto İstanbul

✨ Visit <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/62c171fc6458b8000608852d" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">here</a> to read on the big Q: Why is Children's and Young Adult Literature essential?,🦊&nbsp;Visit <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/62d3dd3bd02dfe0006d9795c" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">here</a> to close-read The Child, The Mole, The Fox and The Horse,👻&nbsp;Visit <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/62dd699af14f120007b72d17" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">here</a> to meet with Johnny Boo: The World's Best Little Ghost,&nbsp;🌈 Visit <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/62e69027e8bfc20006184fef" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">here</a> to read about the existence of a queer utopia: the Heartstopper series of Alice Oseman,🐛&nbsp;Visit <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/62efe3fc00465800068c9c99" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">here</a> to read&nbsp;more about the Kumkurdu series, and meet with a shiny fur and a wet, black, shiny nose,🍿 Visit <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/62f93164a8da6e0006b4b7d5" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">here</a> to read a tale of metamorphosis from being a child to a young adult based on Pixar's Turning Red,📒 Visit <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/6302511dd2d0370006c97694" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">here</a> to read 3 book recommendations from 10-year-old Arya.

Piccolo

Mei Lee woke up one day from oppressive dreams to find herself as a red panda.&nbsp;Really, though. I remember that Pixar's Turning Red (2022) was lauded on social media because of its menstruation rebellion—after all, a representation of the first period experience, those red-hot teen tantrums, and the congestion of adult domination is cool.The production, which also has a comic book published by Disney, begins with us learning about a family heirloom situation that occurs when overstimulated as it enters puberty. It turns out that one of the common values of Mei Lee and her family is the red panda, a force that lives within the women of the family until a certain age. It's more called a curse, but oh well.What the Internet loves: It's at these moments that we learn how an overprotective mother can influence a young adult. Because Mei Lee is supported by her mother, who thinks she is having her period—in a way that the internet loves—but the bells of change ring the moment she sees our protagonist drawing pictures of the boy she likes.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/0/1660498293205.png" width="550" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">🩸 Mei Lee and her mom<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yes, the representation of the menstrual period is a wonderful thing. Especially when it comes to the story of someone stepping into new adulthood. But what really impresses me is how this state of metamorphosis refers to the domain of domination from adults.Fandom:&nbsp;Billie Eilish and Finneas-produced songs are gaining traction with the fan-favorite group of Mei Lee and her awesomely cool friend group. When the boy band, who appears as 4*TOWN, comes to the city, attending the concert is therefore an extremely important issue.&nbsp;Duh.But of course, Mei Lee's controlling mother does not stop exceeding her daughter's personal space here, and does not support this event in any way, as she finds pop music meaningless and does not trust concert environments.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/0/1660498293095.png" width="550" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">❤️ Mei Lee and her friends<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Mei Lee's family heirloom, which is perceived as a "curse" and which appears when she is presumably anxious, is approaching the ritual that will keep the red panda in one place forever.Calendar leaves are falling, and as we approach the breaking point, we even see situations where Mei Lee has to distance herself from her closest friends.The day: 4*TOWN's concert and the ritual day coincides. At that moment, which required a lot of willpower to trap the red panda inside an item with the help of her family, Mei Lee reminisces about every moment she lived with that beast inside her.Let's share some spoilers:&nbsp;Mei Lee isn't giving up on the red panda, not because she can't complete the ritual, but because she doesn't want to. While his family is in shock, I can't help but read this metamorphosis and the "different" creature that is thrown in from a queer place.&nbsp;I also wouldn't let the "beast" go away."How can my daughter do this to her mother?" asks her mom, and she ruins the concert experience, therefore the encounter we've been waiting for happens—thus the protagonist opposes adult domination, takes care of her friends, her areas of passion, and asks for respect on the process of self-knowledge.That's why I fell in love with Red. I will suggest anyone who's mildly interested to jump ahead to the Disney+ catalogue.

I would've kept the panda too.

Pixar's Turning Red: Metamorphosis from being a child to a young adult

• Yeni Filmler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kimi&nbsp;(2022, Steven Soderbergh) | ★★★½</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Turning Red&nbsp;(2022, Domee Shi) | ★★★½</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cyrano &nbsp;(2021, Joe Wright) | ★★★</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The Adam Project&nbsp;(2022, Shawn Levy) | ★★ </li></ul>

Tırnaklarımı kusursuz kestiğim, örnek öğrenci olduğum, okuldan dershaneye koştuğum, bir taraftan da jimnastik kulübünün başkanlığını yürüttüğüm yıllarda her şeyi aynı anda yapmaya çalışır ve çoğunlukla başarılı da olurdum. Nispeten sakin bir hayatım vardı. Sonra kırmızıya döndüm.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/2/5/1646988333111.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Turning Red" ratio="1.86" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Walt Disney Pictures<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Çok çabuk sinirlenir, stresten kendimi yer bitirirdim. Saçımın kusursuz durmasını isterdim. Annemle aram çok iyi değildi.&nbsp;Turning Red'i (Kırmızı) ilk izlediğimde, ortaokul ve lise arasında sıkışmış hâlim aklıma geldi. Ergenliğe geçişin sancılı yüzü, Mei ve Janset'in hayran oldukları grubun konserinde buluşmasını andırdı.Filmin yönetmeni Domee Shi ve yapımcısı Lindsey Collins'le yollarımızın kesişmesi de böyle oldu. Turning Red, vizyondaki yerini alırken yönetmen Shi ve yapımcı Collins'le filmin temsil ettiği değerler üzerine kısa bir sohbet gerçekleştirme şansı yakaladım. Yoğun duygulara kapıldığı anlarda kırmızı bir pandaya dönüşen Mei’yle ortak noktalarımız olduğunu fark ettim. Mei'in hikâyesinin evrensel temalar üzerine kurulu olduğunu biliyordum, nitekim Shi de "Kızlara, benim de o yaşta deneyimlediğim gibi, yaşadıkları tüm değişikliklerin normal olduğunu ve herkesin aynı şeyleri tecrübe ettiğini göstermek istedim." dedi.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/2/5/1646988365831.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Turning Red" ratio="1.86" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Walt Disney Pictures<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Ergenlikte yaşadığımız dönüşümleri, kızgınlıkları, hayal kırıklıklarını ve heyecanları simgeleyen kırmızı panda, Mei'in zamanla benimsediği kişiliğinin hayran olunası bir metaforu olarak karşımıza çıktı.&nbsp;Shi, "Mei'i çok seviyorum. Bütün farklılıklarına ve o süreçte yaşadığı tüm değişimlere sahip çıkmasını seviyorum. Bu farklılıkları geride bırakmak ya da içinde tutmak istemiyor." ifadelerini kullanırken filmin verdiği mesajın çocuklar için önemli olduğuna dikkat çekti. Shi, filmin yıllarca zayıf ya da kusursuz olmaları gerektiği söylenen kızlara da bir anekdot sunduğuna işaret etti. Sohbetimiz sırasında yapımcı Collins, Mei'in kırmızı bir pandaya dönüşmeden önceki hâlini övdü. Mei'in popüler birisi olmaması ya da arkadaşlarının alışılagelmiş "kötü kız" çizgisini çekmemesi Collins'in, filmle ilgili kayda değer notları arasında yer aldı. Filmin, arkadaşlığın farklı versiyonlarına göz attığını belirten Collins ergenlik döneminde kurulan arkadaşlıkların önemli olduğunu söyledi.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/2/5/1646988559872.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Turning Red" ratio="1.86" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Walt Disney Pictures<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Filmin yapım sürecinde film ekibinden birçok insanın Mei ve arkadaşlarının macerasını komik, tuhaf ve acı dolu bulduğunu dile getiren Collins; Mei'in yaşadıklarını herkesin yaşadığını bilmenin değerli olduğunu ifade etti. Filmin evrenselliğini bir kez daha vurgulayan Collins, aynı olayları deneyimlemiş birisinin&nbsp;"Ben de bunu yaşadım!"&nbsp;ya da "Ben de bunu yaptım!"&nbsp;diyebileceğine inandığını belirtti. Collins, izleyicinin filmdeki karakterlerle kendisini kolayca ilişkilendirebileceğinin de hatırlattı.&nbsp;Turning Red, vizyonda. En yakın sinemada keşfe çıkabilir, ergenlik yıllarınıza dönebilir, kendinize "Biz de böyle miydik?" diye sorabilirsiniz.

Duende

Turning Red ergenliği ucundan yakalıyor, karakterin Kanada'da başlayan macerası aynı tecrübelerle sınanmış herkese dokunuyor.

Domee Shi'yle Turning Red ve ergenliğin evrenselliği üzerine kısa bir sohbet. 

Haberler bölümünde yer vermediğim, bu hafta çıkan taze bir haber vardı aslında. Kendisi derin bir konu ve üzerine özel olarak konuşulması gerektiğini düşündüğüm için bu bölüme sakladım. Öncelikle haberden bahsedeyim.• Warner Bros, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali nedeniyle The Batman filmini Rusya'da gösterime sokmaktan vazgeçti.Ardından ne oldu? Sony&nbsp;de Warner Bros'un bu aksiyonunu takip ederek Jared Leto'nun başrolünde olduğu Morbius&nbsp;filminin Rusya gösterimini iptal etti ve Rusya'nın işgalinin devam etmesi halinde tüm yapımları için aynı tutumda olacağını açıkladı.Başlangıç: Aslında 28 Şubat Pazartesi günü ilk harekete geçen yapım şirketi Disney&nbsp;idi. 10 Mart tarihinde Pixar'ın elinden çıkacak olan Turning Red filmini, işgal sebebiyle Rusya'da gösterime sokmayacaklarını duyurmuşlardı.<img src="https://images.aposto.com/2022/2/3/1646182260807.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.91" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Metro<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Zamanda biraz geriye gidelim, yaklaşık bir asır kadar. 1918 yılındayız. İçinde olduğumuz için siyah-beyaz değil. I. Dünya Savaşı, henüz bitmiş; birçok sanat dalı ve biz de etkilenmişiz tabii. Yani biz iyiyiz de sinema biraz şey gibi... toy. Az sayıda savaş filmi görüyor olsak da sinema pek etklenmiyor bu durumdan. Çünkü henüz balık mı yoksa et mi olduğu bile belli değil. Teknoloji ortada, teknikler deseniz emekleme aşamasında, anlatım türü deseniz klasik...Şimdi tarihi biraz ileriye alıyorum hazırsanız. 1940 senesindeyiz. II. Dünya Savaşı ilan edileli yaklaşık bir sene olmuş. İşte bu noktada sinema adına bir şeyler değişiyor. Charlie Chaplin, 15 Ekim 1940 tarihinde The Great Dictator&nbsp;isimli filmini vizyona sokuyor. Bu zamana kadar her aşamasında -mecburi- deneysel olan sinema, bir kırılma anı yaşıyor ve her daim kullandığı tek anlatım türü olan klasik tarzdan çıkıp hiciv&nbsp;ile tanışıyor. Üstelik zamanının çok ötesinde esprili bir dil ile. Biz de o yıllarda sinemayı kendine mesken bellemiş bireyler olarak üstümüze düşeni yapıyor ve "Vaay, bu ne be?!" diyoruz. Diyoruz ki sinema ilerleme kaydediyor...<img src="https://images.aposto.com/2022/2/3/1646185990270.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.30" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: IMDB<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">İşte bu noktadan sonra sinema, geri dönüşü olmayan bir değişime uğruyor. Film, Nazi Almanya’sında yasaklansa da savaş boyunca hem yönetmenler hem de sinema salonlarının tek gayesi, -kendilerince- davaya katkı sunan işler ortaya koymaktı. "Nazileri top ve tüfekle durduramıyor muyuz? Öyleyse kalemimizi oynatıp sanatımızı konuşturur ve sesimizi duyururuz." mantığı, iyiden iyiye yaygınlaşmıştı. Öyle ki işgal edilen ülkelerde Hitler'in ilk icraatlarından biri, sinema salonlarını kapattırmak oluyordu. Almanya’nın Belçika’yı işgalindeki gibi.Tabii, Hitler'in kapattıracak sinema salonu bulamadığı ülkeler de mevcuttu. Bunun söz konusu olmadığı yerlerde savaşın getirdiği ekonomik sıkıntılar ve can pazarındaki büyük hareketlilik nedeniyle zaten halkın sinemaya gitme talebi içerisinde bulunması, bir garip olurdu, di mi? Hatta artan bilet fiyatları ve muhtemel bir hava saldırısında kolayca hedef alınabilme ihtimalini de göz önünde bulundurunca... Hayır, öyle olmadı. İnsanlar her şeye rağmen, savaşın gidişatından haberdar olabilmek için sinemaya gitmeye devam ettiler. Hem de yer altında... Çünkü bunu dava olarak gören yönetmenler, artık belgesel türüne geçiş yapmıştı bile.<img src="https://images.aposto.com/2022/2/3/1646187736961.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Mubi<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">"Savaş olmasaydı, Hollywood da bu denli güçlü olamazdı."</h3>Savaş öncesinde sinema, öncelikle Fransa, Danimarka ve İtalyalı yönetmenlerin önderliğinde yaşamını sürdürüyordu. Bu topraklardan çıkan filmler, tüm Avrupa ve Asya kıtasına zamanla yayılıyordu. Mesela bizim ülkemizde özellikle Fransız filmleri gösterime giriyordu. Zaten az sayıda olan filmlerin adı, ortalama beş sene kadar zirvede kalabiliyordu. Savaş sonrasında ise sinemanın manipülasyon gücü keşfedilmiş ve başta Almanya ile Rusya olmak üzere pek çok Avrupa ülkesi, yerel sinemasını güçlendirmeye karar vermişti. Tabii dünyanın yeni süper gücü ABD durur mu?&nbsp;Halihazırda 15-20 sene aralığında, oldukça yerel, yeni tekniklere ve yüzlere fazlasıyla karşı olan Hollywood sinemasının kapılarını kırıp dağıtım olanaklarını geliştirmek adına kesenin ağzını sonuna kadar açıp bu alanda tartışmasız bir hakimiyet sahibi oldu. "Tarihi, yalnızca kazananlar yazar."&nbsp;söyleminin uçmasına müsaade etmeyip yazıya döktüğü gibi, bunu bir de beyaz perde ile perçinledi.&nbsp;Velhasıl II. Dünya Savaşı, birçok savaşta olduğu gibi, toplumları derinden etkileyip asla kapanmayacak yaralar açtı elbette. Aklıma şu söz geliyor, "Sanat, acılardan beslenir." Doğru; fakat böyle olacaksa varsın beslenmesin, gelişmesin...

Turning Red ile ilgili hikayeler