<img src="https://images.aposto.com/2023/9/4/1697752685922.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="AA" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">• <a fr-original-style="" href="https://www.aa.com.tr/tr/pg/foto-galeri/uzmanlar-selcuklu-sultanlarinin-dna-analiziyle-heykellerini-yapti" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Anadolu Selçuklu Devleti</a> hanedanına ait türbeden çıkarılan naaş kalıntılarına DNA ve anatomi analizi yapıldı. Konya İl Kültür ve Turizm Müdürlüğünce yürütülen ve 6 yılda tamamlanan çalışmalar sonucunda 12’si sultanlara ait olan 17 hanedan üyesinin yüz ve beden görünümü ortaya çıkarıldı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li data-pm-slice="0 0 []" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yöntem:&nbsp;Hanedan mensuplarına ait naaşların tomografi sonuçlarıyla elde edilen 3 boyutlu flament kafatası kopyaları üzerine, doku kalınlıkları hesaplanarak yüz kasları yerleştirildi ve fiziki karakter yüklemesi yapıldı. Bir sonraki aşamada kaslandırma ve dokulandırma yapılarak kalıplara alınan silikon dökümlere saç, sakal, kaş ve bıyık ekimi gerçekleştirildi.</li></ul>

Aposto Gündem

Maddi imkansızlıklar nedeniyle 40 yaşından sonra eline fırça alabilmesi ve hiçbir akademik eğitim görmemesi nedeniyle üslubu naif olarak nitelendirilirdi. Çalışmalarını Paris’te bulunan Salon des Independents&nbsp;yani Bağımsızlar Salonu’nda sergiledi ve gelecekte sanatsal kariyerini ilerletmesine yardımcı olacak nüfuzlu sanatçıların ilgisini çekmeyi burada başardı. Tabii yine de bazı Parisli gazetecilerin taşlarından kurtulamadı. Kimi gazeteciler onun eserleri için şu yorumu yaptılar: “Mösyö Rousseau gözleri kapalı, ayaklarıyla boyuyor.”&nbsp;Gördüğün üzere, her ne yaparsan yap insanlar seni bir şekilde eleştiriyor, taş atıyor. Bu, dünya kurulduğundan beri böyle.1858 yılına gelindiğindeyse bütün zamanını sanata adama imkânı yakalayabilmişti. Hayal gücüne seslenen ayrıntılı resimleri 19.yüzyıl sembolizminden ve psikolojiden ilham almış, ekseriyetle egzotik ortamları ve ilkel temaları içeriyordu.RüyaRessamın bence en önemli tablosundan biri olan Rüya (1910),&nbsp;bir divanda boylu boyunca uzanmış çıplak bir kadını (ki sanat tarihinin geleneksel konusudur) gösterir ama bir fark vardır. Bu kadın ormanın içindedir. Yabani meyve ağaçları tuvali doldurmuş vaziyette ve egzotik hayvanlar çalıların arasında belirirken karaltı halinde bir figür, flüte benzeyen bir enstrümanı çalarken gözümüzün içine bakmaktadır. Görelim:<img src="https://images.aposto.com/2023/5/6/1685799455371.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.48" width="550" alt="Henri Rousseau-Rüya" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sağ alt köşeden sahneye giren yılan cennet bahçesi temasını akla getiriyor. Divanda boylu boyuna uzanan kadının kim olduğunu da hemen söyleyeyim. Henri’nin aşığı Polonyalı Yadwigha. Rousseau bu tablosu için “Kanepede uyuyan kadın, ormana götürüldüğünü, büyücünün enstrümanından gelen sesleri dinlediğini rüyasında görüyor” diye yazar. Yani rüya gören kişiyle rüyanın kendisi birleştirilmiş ve unsurların bu şekilde beklenmedik birleşimi ayrıntılı gerçekçilikle betimlenip gerçeküstücülüğe göz kırpmıştır.Rousseau kendine has bir tarz geliştirmişti. Yukarıda da söz ettiğim gibi, anatomi veya perspektif öğrenmediği için portreleri ve manzaraları genellikle çocuksu veya naif olarak nitelendirilmişti. Latince “nativus” sözcüğünden ve naif kavramından çıkan doğal, saf, yapmacıksız anlamına gelen bu sözcük genellikle eğitim görmemiş sanatçılar için kullanılırdı.

Yıldızlı Bir Hikâye

Henri Rousseau mesleği nedeniyle Le Douanier (gümrük memuru) olarak tanınıyordu. Orta yaşlarında resme başlamış bir ressamdı. 

Gümrük Memuru Henri Rousseau

Düşünsel mücadelesi, psikolojik savrulmaları, varoluşunu belirleyen tüm unsurlar ve en nihayetinde yazma sürecinin bizatihi kendisi yazısının yaşamsal katmanlarını oluşturur. Dolayısıyla masada kesilip biçilen aynı zamanda yapıtın kendisidir.&nbsp;<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Tüm yazdıkları büyük bir yapıtın parçalarıdır.&nbsp;</h3>Yapıtı bir bütündür.&nbsp;Öykülerden, novellalardan, romanlardan oluşan bir bütündür ki onlar da farklı seslerden, birbirinin içinden doğan ve bazen birbirinin sözünü kesen metinlerden oluşur.&nbsp;Yazısının sürekliliği bilinçli bir arayışın sonucudur.Bu yüzdendir ki yapıtında bir araya gelen metinlerin oluşturduğu bütün her zaman başka bir bütünün parçasıdır.&nbsp;Kitaplarının içinden başka kitaplar doğarken yaşanan gerçekliğin baskısı eleştirel bir karşı duruşla dengelenir.Böylece yapıt metinselliğini aşarak tarihsel ve toplumsal olana uzanır.&nbsp; <h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bitmeyecek bir anatomi dersidir onun yazısı.&nbsp;</h3>Teşrih masasında yatan gövde öncelikle yazara aittir.&nbsp;Düşünsel mücadelesi, psikolojik savrulmaları, varoluşunu belirleyen tüm unsurlar ve en nihayetinde yazma sürecinin bizatihi kendisi yazısının yaşamsal katmanlarını oluşturur.&nbsp;Dolayısıyla masada kesilip biçilen aynı zamanda yapıtın kendisidir.&nbsp;Yapıt tipografik müdahalelerle organlarına, dokularına ayrılmış bir metinler kolajı şeklinde yapılandırılır.&nbsp;Bu ayrışma hem yazının olanaklarını zorlayarak onu genişletir hem de yazarın kendi zihninin kıvrımlarında giriştiği kesip-biçme-analiz etme işlemlerini zenginleştirir.&nbsp;Anlatım olanakları genişlerken ortaya çıkan manzara bir savaş alanına benzer.&nbsp; <h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bilinçdışı süreçlerinin yapıtını şekillendirdiğinin farkındadır.&nbsp;</h3>Takıntı hem esir alır hem de gövdeyi diri tutar.&nbsp;Gizlenenin, saklananın, utanılanın, deliliğin yüzeye çıkması tüm metni belirleyen yaratıcı ve yıkıcı enerjiyi sağlar.&nbsp;Analiz ve inşa yazısının hareketini belirler.&nbsp;Böylelikle metnin dünyası bilindik olay örgülerinin dışına taşar.&nbsp;Yazarının da önceden kestiremediği, onun için de şaşırtıcı olduğu izlenimi yaratan sonuçlara ulaştırır.Tarihin dışına atılmaya çalışılanları gövdesine davet eder.&nbsp;Gövde toplumsal kıyımlarla çivilenir teşrih masasına.&nbsp;Dışarısı içeriye taşınır.&nbsp; <h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sınırlarda çarpışırken dile karşı zor kullanır.&nbsp;</h3>Yazısı sürekli olarak kendi gövdesini parçalayarak dışına taşar.&nbsp;Verili kabul edilen en temel işaretleri bile yeniden tanımlamaya girişir.&nbsp;Türlerin sınırlarını yıkar, sayıklamalardan, gazete haberlerinden, kâbuslardan, itiraflardan, mitlerden, şarkılardan, masallardan, arkeolojik buluntulardan aynı anda hem şiir hem roman olabilen bir metin inşa edebilir.&nbsp;Muktedire ait mitlerin “bilgeliğine” savaş açar, siyasi ya da kültürel ikonları yerle bir eder.Analiz ederken yıkar, okuyanı isyana ve yeniden inşa etmeye çağırır.&nbsp;Ezen insanın ezilen üzerinde yarattığı büyüyü bozmaktır amacı.&nbsp; Anlatısı zamanın ötesinden ses alır.&nbsp;Geçmiş uzak değildir.&nbsp;Tarih süreklidir, üstelik buradadır ancak dile getirilemez, kavrayıcı bir bellek inşa edilemez.&nbsp;Geçmiş, mekâna hapsolmuştur.&nbsp;Mekân, zamanın dilsiz belleğidir.&nbsp;Kazılması gerekir.&nbsp;Süregiden katliamların, işkencelerin, cinayetlerin susturduğu belleğin canlandırılması için sarsılması gerekir, bazen kırılan bir kalemin “çat” sesiyle, bazen bir delinin sayıklamaları ile.&nbsp;Bu seslerle gözlerini teşrih masasında açan gövde artık tüm bir coğrafyadır.&nbsp;Aynı zamanda o gövde: Üzerinde, altında, geçmişinde, geleceğinde yaşayan, yaşamış, yaşayacak halklardır.

Notos Dergi

"Bitmeyecek bir anatomi dersidir onun yazısı."

Leylâ Erbil Edebiyatı Üzerine Önermeler

Portre’nin bu haftaki konuğu: Merve Akdoğan. Namıdiğer<a fr-original-style="" href="https://bit.ly/3MGByQz" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;i_do_poke</a>. Akıp giden çizgilerle dans eden renkleri analog bir dövme bir pratiği olan handpoke'le buluşturan Merve, aynı zamanda mimar, öğretim görevlisi ve sanat, teknoloji ve bilim yoluyla yeni çok-duyulu ifade biçimleri arayışında olan interdisipliner bir sanatçı. Bizi oldukça meraklandıran biriyle — Merve’yle olan sohbetimize hoş geldin.&nbsp;1. Beden, mekân, teknoloji ve ekolojik düşünce gibi bir çerçevede, hesaplamalara dayalı bir tasarım yaklaşımın var. İlgilerin ve ortaya koyduğun çok yönlü işler seni dövme sanatıyla buluşturdu diyebilir miyiz?&nbsp;Ben her zaman kafası çok karışık bir insandım, üretirken bir onu yapayım biraz da bunu yapayım bakalım neler olacak diye düşünüp fikirlerimi hep farklı disiplin ve medyalarla harmanlayarak ilerledim. Aslında mesleğim mimarlık, bunun yanında sanat ve tasarım alanlarında da interdisipliner işlerim ve ortaklıklarım mevcut. Bu işlerin tamamına baktığımızda da ister istemez bazı benzer yaklaşımlar görüyoruz çünkü her zaman ürettiğim işe kendimden bir parça koymayı önemsedim şu ana kadar. Süreç içinde birbirinden farklı disiplinlerin bir noktada birleşebileceğini ve kavramsal olarak bütün olabileceğini düşünemezdim ama zaman geçtikçe kafamda bazı şeyler daha da netleşmeye başladı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1654856226068.png" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Merve Akdoğan Fotoğraf: Deniz Sabuncu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Dövme sanatını konvensiyonel açıdan incelemenin yanında bir de insanların vücutlarına modifikasyonlar yapma sebeplerini, sahip oldukları kalıcı/geçici mekânlar üzerinden incelemeyi ve bunları sosyolojik, psikolojik, performatif ve interaktif açılardan incelemeyi seviyorum. Yaptığım tasarımlara bakacak olursak daha çok vücut üzerinde akan, anatomiyle bütünleşen, bir şekilde günlük hayatta performatif bir sanat eseri rolü oynayabilecek işler ortaya koymaya çalışıyorum.&nbsp;Ayrıca tasarımları üretirken 3D modelleme/kodlama/bazı fotoğraf manipülasyon teknikleri de kullanıyorum. Yani handpoke&nbsp;dediğimiz “analog” tekniği kullanmanın yanı sıra işin içine garip garip başka teknikler de ilave ediyorum. İşimde galiba ilginç ve heyecanlı olan durum bu çünkü analog ve dijital yöntemlerin harmanlanması için iyi bir yöntem olduğunu düşünüyorum.&nbsp;2. Neden yalnızca handpoke? Bize biraz dövme pratiğinden bahseder misin?&nbsp;Çünkü handpoke&nbsp;deneyim olarak çok özel ve her iki taraf için de iyileştirici bir pratik. Dövme sanatına başlama yolculuğumla ilişkili biraz, biraz da sonuç ürün kadar sürece odaklandığımdan olabilir. Bir de tabii süreç içinde tanıştığım insanlar; bu insanların işimi hep taktir etmesi, destek olması ve yüreklendirmesi. Handpoke tekniği biraz ilginç bir noktada bizim toplumda, ciddiye almayanlar da var çok saygı duyanlar da.<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1654856609907.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Merve, iş üzerinde Fotoğraf: Deniz Sabuncu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Benim bu işe ilgim biraz Japonya’da Kyoto’da staj yaparken&nbsp;“tebori”&nbsp;dediğimiz geleneksel handpoke tekniğiyle tanışmamla başladı. Randevu almak ve bu teknikle dövme yaptırmak çok istedim ama fakir bir öğrenciydim karşılayamadım ve içimde kaldı. Sonra Türkiye’ye dönünce araştırmaya başladım zaten çizim pratiğim vardı, yavaş yavaş ilerlemeye ve bu işi çok sevmeye başladım. Hiçbir zaman bu işi bir anlık heyecan olarak görmedim, hep profesyonel yaklaştım. Dövme pratiği benim için hiçbir zaman tek ve esas meslek olmadı. Belki bu durum bazı insanlar tarafından dezavantaj olarak görülebilir ama hep üzerinde çalıştığım diğer işler ve disiplinlerle birleştirmeye çalıştım bu yüzden anlaşılmak benim için çok önemliydi.&nbsp;Tanıştığım ve işimi taşımak isteyen her kişi kendine has ve özel, sürecin makineye göre yavaş ilerlemesi, süreç içinde ettiğimiz sohbetler ve karşılıklı iyileşme durumu benim için spiritüel açıdan da heyecan verici. Ayrıca romantizmi bir tarafa bırakıp biraz da teknikten bahsedersek yaptığım tasarımların&nbsp;handpoke ile daha iyi ve sağlıklı uygulandığını düşünüyorum. Özellikle soyut ve doku çalışmalarda, renk geçişlerinde ve daha birçok şeyde görsel açıdan sonuç beni tatmin ediyor. İyileşme süreci de çok daha hızlı ve pek yara dokusu oluşturmuyor. Bu da bir avantaj.&nbsp;3. Burada biz bizeyiz, flash tasarımların arasından mı yoksa kişiye özel tasarımlar yapmak mı seni daha mutlu ediyor?&nbsp;Aslında&nbsp;flash tasarımlarım üzerinden çalışmayı daha çok seviyorum ama bazen öyle iyi fikirler geliyor ki bazı kişiye özel tasarımlara zaafım oluşuyor ister istemez. Tasarım dilim oluşurken kişiye özel tasarımlar yaparken müşterilerimden ilham aldığım zamanlar çok oldu. Çünkü genellikle müşteri profilim işimi öncelikle anlamaya çalışan, araştıran, ve orijinal fikirleri olan insanlar. Bir süre sonra zaten Pinterest'ten model atıp “Ya bunu kaça yaparsın?” diye soran insanlar kalmadı pek.&nbsp;Bu süreci biraz daha sanatçı ve müşteri pratiğindense kolektif ve iş birlikçi bir süreç olarak ele almayı seviyorum. Hepimizin birbirimizden öğreneceğimiz şeyler var. Kendi pratiğimi geliştirmek ve sanat disiplinimde bir bütünsellik sağlamak açısından flash tasarımlarım üstünden çalışmak biraz daha faydalı diyebilirim ama birini diğerine tercih edemem.&nbsp;

Aposto İstanbul

İstanbul'un dövme sanatçılarıyla buluşmaya devam ediyoruz.

🧬🪡 Merve Akdoğan

Kayda geçmeden evvel filmdeki bir sahneden aldığım (y)etkiyle, defterime karaladığım anılarımla sizi Sardunya'nın anatomisine doğru uğurlayacağım.

anatomi ile ilgili hikayeler