Çocuk ve Genç Yetişkin Edebiyatı, oldum olası ilgi alanlarımı ve dolayısıyla entelektüel hayatımı şekillendiren araçlardan oldu. Zaman ilerledi, büyümek durumunda kaldım ve bu alana tüketmeye devam ederken yakından ilgilenmeye başladım. Kesişimsel feminist yaklaşımıyla tanınan bell hooks, Çocuk ve Genç Yetişkin Edebiyatı'na verdiği önemi şu şekilde açıklıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Çocuk edebiyatı, eleştirel bilincin geliştirilmesine yönelik feminist eğitim için çok önemli bir alandır çünkü inanç ve kimlikler bu süreçte hâlâ inşa edilmektedir.</blockquote>Benzer şekilde, Filipović'in Gender Representation in Children’s Books: Case of an Early Childhood Setting&nbsp;isimli çalışması, çocuk kitaplarının cinsiyet, ırk ve sınıfla ilgili en erken ve en uzun süreli algılarından bazılarını sağlayarak sosyal öğrenme ve kimlik gelişimi sürecinde önemli bir role sahip olduğunu özetliyor. Masha Rudman'a göre de kitaplar, okuyucularının zihninde önemli etkiler yaratıyor: "Düşünce ve davranışlar için uygun temeller oluştururken bize yardım edebilir veya engel olabilirler."&nbsp;Dolayısıyla&nbsp;hangi kitaplarla karşılaştığımız, özellikle çocukken çok daha elzem.Santora da benzer bir şekilde aynalar ve penceler teorisini literatürle tanıştırarak nefretin olmadığı bir dünyayı hayal etmemize yardımcı oluyor. Bu teoriye göre kitaplar "ayna" görevi gördüklerinde çocukların, yaşam tarzlarının, ailelerinin, ev/okul ve toplumun yansımalarını içeriyorlar. "Pencere"lerse çocukların yaşadığı dünyanın çeşitliliğine bir göz atma hakkı sağlıyor. Böylece bireyler, tanımadıkları insanlara, yerlere ve yaşam tarzlarına karşı rahatlık ve saygı geliştirebiliyorlar. O hâlde sağlıklı bir toplumun reçetesi, temsilin artmasında yatıyor olabilir.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">"Muzır yayın"lar ne olacak?</h2>2021 yılında Kalp Çarpıntısı isimli genç yetişkin çizgi romanı, kuir bir ilişkiyi konu alması üzerine "müstehcenlik" iddiasıyla açılan soruşturma gerekçesiyle "muzır yayın" olarak belirlenmiş ve toplatılmaya başlanmıştı. Annemin Kaburgası'nın yazarı Burçin Tetik, durumu şu şekilde ele alıyor:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">LGBTİ+ gençlerin ve çocukların okudukları bir kitapta kendilerini görme şansını, cishetero çocukların kendilerini ve dünyayı anlama şansını, çok basit gibi görünen ama aslında her çocuk ve gencin sahip olduğu tahayyül hakkını çalıyorsunuz. Hayatlarını, hayatlarımızı çalıyorsunuz.</blockquote>Tetik'ten gelen tahayyül hakkı talebiyle hem de aynalar ve pencereler teorisiyle benzer yerlerden geldiğini düşünüyorum ve "İçinde yaşadığımız toplumun özneleriyle geç tanışmak hepimize zarar vermeyecek mi?" sorusuna önem atfetmeden edemiyorum.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çocukların ne okuyacağına neden yetişkinler karar veriyor?</h2>Toplumsal cinsiyet rollerini sorgulamamla birlikte hayatıma giren bu soru, benzer güç ilişkisi dinamiklerini çocuk ve yetişkin ikiliğinde de gözlemlemeye başladıkça sevmediğim şeyin çocukluk durumu değil, çocukluğa atfedilen yetersizlik ve hükmetme isteği olduğunu fark ettiriyor. Bu, sanıyorum, üstten bakan, bir şeyler öğretme çabasına giren, didaktik kitaplar için de geçerli.Hippo'nun Yayın Koordinatörü Lora Sarı'yla Türkiye'de Çocuk Edebiyatı yayımcılığında nasıl zorluklarla karşılaştığını konuştuğumuz söyleşi, bu konuya bir bakış açısı kazandırıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Çocukları&nbsp;"Yarının büyükleri ve geleceğin teminatı," gören ve tam da bu sebepten onlara üstten bakan, bir şeyler öğretme çabasına giren, didaktik kitaplar basmamak en büyük kriterimiz diyebiliriz. Çünkü bizce bunun tersi bir bakış açısı tam da çocuğu, hak ve özgürlüklerinden yoksun bırakan bir bakış açısı. Çocukların çocuklar olarak var oluşlarını önemsiyoruz ve onları edebî değeri yüksek ve alt metinleri zengin kitaplarla buluşturmaya çalışıyoruz. Kitaplarda anlatılan dünyaların da kendimiz ve çocuklar için arzuladığımız dünya gibi olmasına dikkat ediyoruz.&nbsp;</blockquote>

Aposto Gündem

Temsilin önemi, "muzır yayın"lar ve Türkiye'de Çocuk Edebiyatı yayımcılığının zorlukları üzerine.

Çocuk ve Genç Yetişkin Edebiyatı neden önemli?

<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="text-align: left;" style="text-align: left; box-sizing: border-box;">#HakkımVar diye seslenmeye devam eden ANGST, bu hafta sevgilere dair anlatıların neden cinsiyetlendirildiğini, kadınlar “doğaları gereği” erkeklerden daha sevgi doluysa söz konusu kadının kendi bedeni olduğunda işlerin neden değiştiğini irdelerken bell hooks'un sevgi edimini rota alarak sevgiyi feminist bir mesele olarak <a fr-original-style="" href="https://read.apos.to/i/angst-22-sevgi-bir-kadin-meselesi-mi" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">ele alıyor</a>.&nbsp;</li></ul><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Aposto’nun politika elçisi Spektrum, bu hafta İran nükleer anlaşmasını, İran'ın bölgesel çatışmalardaki rolünü ve BM'den çeşitli ülkeler hakkında gelen raporları <a fr-original-style="" href="https://read.apos.to/i/yeniden-nukleer-anlasma-bmden-gelen-raporlar" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">inceliyor</a>.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Gig ekonomisi nedir? Dijitalleşmenin etkisiyle ortaya çıkan ve şirketlerin bir sözleşme ile talebe bağlı çalıştırdığı "gig" çalışanlar, ne tür sıkıntılar yaşıyor? Grevler ve sendikalaşma çalışmaları işe yarıyor mu? İş dünyasının sıkı takipçisi Pareto, bu hafta tüm bu sorulara <a fr-original-style="" href="https://read.apos.to/i/haklar-ne-kadar-esnetilebilir" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yanıt arıyor</a>.</li></ul>

Aposto İstanbul

bell hooks'la 5 yıl önce, üniversitemin kısıtlı cinsiyet çalışmaları seçkisi bölümünde tanışmıştım — ilgimi yakalayanın “tutkulu” kelimesi olduğunu hatırlıyorum. Hayatıma Tutkulu Politika: Feminizm Herkes İçindir’le giren ve kısa bir süre içinde sevgiyi, kapsayıcılığı ve sadece küçük harf kullanarak yazmayı sokan hooks, uzun süredir eksikliğini çektiğim bir anlayışla yanıma yanaşmıştı: sevgi.Annemin Depeche Mode sevgisi ve “Enjoy the silence,” yazan dövmesiyle başlayan hayran kültürüyle içli dışlı olma serüvenim, ilgi duyduğum şeyleri tutkuyla ifade etme yolunda emin adımlarla devam etti. 2000’lerin ortasına doğru Tokio Hotel’le başlayan boyband sevdam, 2007’de durmadan hayran kurgu (fan fiction) yazmaya evrildi; 17 yaşımda My Chemical Romance dövmesi yaptırmamla perçinlendi ve sevdiğim üretimleri yakından incelemek istediğim için karşılaştırmalı edebiyat alanına eğilmemle sonlandı. Fark ediyorum: hep bir şeyleri tutkuyla sevdim — isteyerek, sınırlarına hâkim olmaya çalışarak, hayatıma dâhil ederek.&nbsp;İkili cinsiyet sisteminin ve cinsiyet rejiminin hızlıca burada da cinsiyet belası formunda kendini göstermesi uzun sürmedi — hem de hiç. İlkokul yıllarımın sonuna doğru, oğlanların tuttukları takımların formalarıyla gezmelerinin sıkıntı olmadığını, Dünya Kupası esnasında bütün dünyanın kavrulmasında hiç sıkıntı yaşamadıklarını fark ettim. Bu tutkuya dâhil olmak beni heyecanlandırıyordu. Ne var ki benim bu boyband tutkum ve para kazanmadan yüzlerce sayfa hayran kurgu yazmam gülünç kabul ediliyordu.&nbsp;Bir şeyleri sevdiğimi göstermeyi seviyordum — biyolojik cinsiyetime atanan rollere uymaktan pek hoşlandığımı ifade edemeyeceğim. Böylece sorular sıralandı: Neden tutkumu yansıtış şeklim bu denli alaya alınıyordu? Neden sevgiyle bu kadar ilgiliydim? Neden bir şeylere tutkulu yaklaşmaktan utanmaya başlamıştım?<img src="https://images.aposto.com/2022/0/1/1643669530916.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.72" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İllüstrasyon:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/littleblackdotdesign/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ayşe Ezgi Yıldız</a><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Duygu yoldaşlığı</h2>20’lerimin başına geri dönüyoruz — buralar, aşkın arzulandığı ama nasıl yaşanacağı konusunda tamamen haritasız olduğum zamanın diyarı. bell hooks, sonralarda tanıştığım Duygu Yoldaşlığı: Kadınların Sevgi Arayışı adlı kitabında kadınların sevgi üzerine konuşmasını özetlerken kaygılarıma sevgiyle sarılıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Çocukluğumuzdan itibaren, sevgiye dair konuşmaların cinsiyetlendirilmiş bir anlatı, bir kadın meselesi olduğunu öğreniriz. Sevgiye dair takıntılarımız, ilk aşkımızla veya hayal kırıklığıyla başlamaz. Kadınların erkeklerden daha az önemli olduğunu, ne kadar iyi olursak olalım, ataerkil evrenin gözünde asla yeterince iyi olmadığımızı fark etmemizle başlar. Ataerkil kültürde kadınlık, daha en baştan bizleri değersiz veya o kadar da değerli değil diye damgalar. Dolayısıyla kız çocuklar ve kadınlar olarak en çok, sevilmeye layık olup olmadığımız konusunda kaygı duymayı öğrenmemiz hiç şaşırtıcı değil.</blockquote>Ataerkil kültürde tüm kadınların yaşamına musallat olan bu duygusal belirsizlik, popüler kültür içinde tüketmeye bayıldığım 2000’lerin romantik komedilerini de hesaba katınca, iyice anlam kazanıyor. Bu, beni önceki kaygılı sorularım konusunda rahatlatsa da bölüm sonu canavarıyla karşılaşıyorum: Bunları dert ediniyorsam yeteri kadar bağımsız bir kadın değil miyim?&nbsp;Sevgi meselesiyle ilgili içinden çıkamadığım bir başka utanç da Değişme İsteği: Erkekler, Erkeklik ve Sevgi&nbsp;kitabında yer alıyor. Ne de olsa feminist bir kadın olarak heteroseksüel ilişkilenmelerin tam ortasında bulunmak, bunu arzulamak ve sevgiden bu denli bahsetmek de — benim kafamda — bir başka bir başka cinsiyet rolünü yeniden üretiyormuş gibi geliyor. hooks, bu duruma şu şekilde yaklaşıyor:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Feminist kadınlar için ataerkiye meydan okuma ya da ataerkiyi değiştirmeyle ilgili konuşmak, erkekler hakkında konuşmaktan, erkeklerin ne yönde değişmesini istediğimize dair bildiklerimiz ve bilmediklerimiz hakkında konuşmaktan bariz bir şekilde daha kolaydı.</blockquote>Erkek sevgisini arzulamayı bir zorunlulukmuş gibi göstermek, ikilikleri yeniden üretmek veya hepimizi boğan heteronormatif algıları körükleme isteğim yok. Yalnızca şimdilerde kesişimsel feminizmi hayatının önemli bir kısmına tutkuyla yerleştiren bir kadın olarak bu duygu yoldaşlığından bahsedebilmek bana iyi geliyor — anlaşılmak, kendi deneyimi ifade etmek ve sevgiden bahsetmenin özel alana sıkıştırılmadığını deneyimlemek.&nbsp;Hep Aşka Dair: Yeni Vizyonlar kitabı tutkulu politikama su serpiyor: “Bütün büyük sosyal adalet hareketleri, bir sevgi etiğini güçlü bir şekilde vurgular.” Bugünlerde sevgiyi bell hooks gibi “dönüştürücü bir güç” olarak kabul etmek istiyorum ve alaycılıkla karşılanmak istemiyorum; erkeklerin aşka dair teoriler üreten, kadınlarınsa aşkı pratik eden rolünden oldukça sıkıldım — aynı ikili sistemlerden, kaygılardan ve “Love is love!” sloganının yetersizliğinden bunaldığım gibi.

Angst

Neden sevgiyle bu kadar ilgiliydim? Neden bir şeylere tutkulu yaklaşmaktan utanmaya başlamıştım? Bunları dert ediniyorsam yeteri kadar bağımsız bir kadın değil miyim?

SEVGİ: FEMİNİST BİR MESELE

Salı günü bell hooks'un sevgi edimi üzerine konuşacağız. O zamana kadar konuşmak istediklerin varsa seni <a data-fr-linked="true" fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVkZmIwMDVmZWRkYTY1ZWJmNmZhMGRhJmlzc3VlPTYxZWVhMDAzNGIxMmFiMDAwNjhkNTljYyZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MWVmOWIxYjAwMDY5MDAwMDc2N2UyN2UmYXV0aG9yPW51bGwmdXJsPW1haWx0byUyNTNBYW5nc3QlMjU0MGFwb3N0by5jb20=" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">angst@aposto.com</a>'da bekliyoruz.🔴 &nbsp;#HakkımVar dediklerin için <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVkZmIwMDVmZWRkYTY1ZWJmNmZhMGRhJmlzc3VlPTYxZWVhMDAzNGIxMmFiMDAwNjhkNTljYyZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MWVlYTMwYjAwMDY5MDAwMDc2M2U2ZjcmYXV0aG9yPW51bGwmdXJsPWh0dHBzJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGZG9jcy5nb29nbGUuY29tJTI1MkZmb3JtcyUyNTJGdSUyNTJGMSUyNTJGZCUyNTJGMXJUZU1kc3B0WW1pX1JBTF95dFk3eHhFZElHcE9QaTFaaWliWGZwNjJzdnclMjUyRmVkaXQ=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buraya</a>, onlarla ilgili görsel işler üretmek istersen <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVkZmIwMDVmZWRkYTY1ZWJmNmZhMGRhJmlzc3VlPTYxZWVhMDAzNGIxMmFiMDAwNjhkNTljYyZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MWVlYTMwYjAwMDY5MDAwMDc2M2U2ZjcmYXV0aG9yPW51bGwmdXJsPWh0dHBzJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGZG9jcy5nb29nbGUuY29tJTI1MkZmb3JtcyUyNTJGZCUyNTJGMXdURW9lc25OZW9iTUloYUQzNDdtRGFTS0hLb0RzRVo0WXg3Ym1SbDRSZHclMjUyRmVkaXQ=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buraya</a> alalım.❓ <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVkZmIwMDVmZWRkYTY1ZWJmNmZhMGRhJmlzc3VlPTYxZWVhMDAzNGIxMmFiMDAwNjhkNTljYyZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MWVmOWIxYjAwMDY5MDAwMDc2N2UyN2UmYXV0aG9yPW51bGwmdXJsPWh0dHBzJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGd3d3Lmluc3RhZ3JhbS5jb20lMjUyRmFuZ3N0bmV3c2xldHRlciUyNTJG" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Instagram</a> ve <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVkZmIwMDVmZWRkYTY1ZWJmNmZhMGRhJmlzc3VlPTYxZWVhMDAzNGIxMmFiMDAwNjhkNTljYyZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MWVmOWIxYjAwMDY5MDAwMDc2N2UyN2UmYXV0aG9yPW51bGwmdXJsPWh0dHBzJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGdHdpdHRlci5jb20lMjUyRmFuZ3N0bmV3c2xldHRlcg==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Twitter</a>'da da aramıza katıl, soruları birlikte soralım.ANGST ettiklerimizde görüşürüz, Alara

<img src="https://images.aposto.com/2022/0/2/1643092787002.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.20" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Haftaya&nbsp;bell hooks'un sevgi edimi üzerine konuşacağız. O zamana kadar sorularımızdan birine cevabın varsa seni <a data-fr-linked="true" fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVkZmIwMDVmZWRkYTY1ZWJmNmZhMGRhJmlzc3VlPTYxZTU1Y2M3ZDcwMTQ5MDAwNjNkNTY5MiZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MWU1NjlkNDRiYmFkYTAwMDY0MjEwNTImYXV0aG9yPW51bGwmdXJsPW1haWx0byUyNTNBYW5nc3QlMjU0MGFwb3N0by5jb20=" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">angst@aposto.com</a>'da bekliyoruz.❓ <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVkZmIwMDVmZWRkYTY1ZWJmNmZhMGRhJmlzc3VlPTYxZTU1Y2M3ZDcwMTQ5MDAwNjNkNTY5MiZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MWU1NjlkNDRiYmFkYTAwMDY0MjEwNTImYXV0aG9yPW51bGwmdXJsPWh0dHBzJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGd3d3Lmluc3RhZ3JhbS5jb20lMjUyRmFuZ3N0bmV3c2xldHRlciUyNTJG" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Instagram</a> ve <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVkZmIwMDVmZWRkYTY1ZWJmNmZhMGRhJmlzc3VlPTYxZTU1Y2M3ZDcwMTQ5MDAwNjNkNTY5MiZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MWU1NjlkNDRiYmFkYTAwMDY0MjEwNTImYXV0aG9yPW51bGwmdXJsPWh0dHBzJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGdHdpdHRlci5jb20lMjUyRmFuZ3N0bmV3c2xldHRlcg==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Twitter</a>'da da aramıza katıl, soruları birlikte soralım.Cumartesi günü ilk ANGST İnsanları bölümünde görüşmek üzere, Alara

Karşılaştırmalı Edebiyat diplomama kavuşmaya beş kala,&nbsp;2017 yılında Çocuk ve Gençlik Edebiyatı eleştirisine iyice ilgi duymaya başladığım zamanlar, İpek Ongun'un çok-satan Bir Genç Kızın Gizli Defteri'ni ilk defa elime almış ve benzer dönemlerde bell hooks'tan şu sözleri okumuştum: "Çocuk edebiyatı, eleştirel bilincin geliştirilmesine yönelik feminist eğitim için çok önemli bir alandır çünkü inanç ve kimlikler bu süreçte hâlâ inşa edilmektedir."&nbsp;Şayet bunu kendime pusula alacak ve çocuk edebiyatı üretilerine bu gözden bakacaksam, "radikal" kaçabileceğini bilmekle birlikte, Harry Potter'ın yazarı J.K. Rowling'in transfobik açıklamalarını da göz önüne alarak bu iki yazarın çocuklarla okur-yazar ilişkisi kurmalarını güvenli bulamıyorum.İlk olarak 1990'da basılan Defter'in&nbsp;bendeki kopyası 103. baskıya ait. Son 20 yılda hayatımızda aktif olarak bulunan seri, ilk çıktığı zamanlarda "türünün tek örneği." Dolayısıyla Ongun, ebeveynleri yeni ayrılmış orta sınıf bir ailenin çocuğu Serra'nın maceralarını okuyucuyla paylaşmaya başladığında aslında Türkiye'de bir geleneği de başlatmış oluyor. Şimdiki gibi alternatiflerinin olmadığı bir türde uzun süre hâkimiyet kurmuş bir kitabı incelemek gerekmez mi?Mezuniyet projemin bir parçası olarak bu kitabı okurken 15 yaşındaki kurgusal bir karakterden feminist bilinç veya öğreti değil, bunları kaleme alan yazardan ona "akıl verecek" bir ebeveyn temsili veya herhangi bir sesi kaleme almasını bekledim — o sayfa, hiç gelmedi. "Ya ben bu seriyi daha küçükken okusaydım?" diye sordum kendime. Neleri içselleştirirdim kim bilir?<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">BASMAKALIP KARAKTERLER</h2>Defter'de okuduğumuz ikinci cümle "Sıska kızlara bayılan oğlanlardan nefret ediyorum!" oluyor. Serra, arkadaşlarını da kendine yönlendirdiği sıfatlar doğrultusunda betimliyor:&nbsp;"Toparlak Mehmet" ve "sıska Filiz'in ip gibi bacakları"yla çevrili etrafımız. "Zeka düzeyi oldukça düşük," kızlar, "her teneffüste tuvalete koşup kaküllerini tarıyor"lar.&nbsp;Bunların hepsi ana karakterimizi sinir ediyor: "Filiz’in oğlanları etrafına toplayıp kıkırdaması, yüksek sesle konuşması, oğlanların da onun peşinden gitmesi yalnız benim değil, Ayşegül gibi güzel bir kızın bile sinirine dokunuyor."Kitap boyunca kadın karakterler "süslüler," "rahatsız etmeyen süslüler" ve "kendi gibi olanlar" olarak gruplaştırılıyor. Tümay ve Zeynep adlı iki arkadaşı, "süslü kızlar" gibi olmadıkları için Serra tarafından övülüyorlar, özellikle de "tıpkı erkek çocukları gibi" olan Tümay bundan nasibini alıyor. Onda "kızların kırıtmaları" veya "alınganlıkları" yok, hem de sözleri kısa kesiyor — oley!Peki suçlu kim? Süslüler mi, dayatılan güzellik algısı mı? Toplumsal cinsiyet rollerine uyanlar mı, uymayanlar mı?<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">KATI GÜZELLİK ANLAYIŞI</h2>Serra, en büyük hayalini gerçekleştirip kilo vermeye başlayınca Defter bize nasılını söylemiyor. Yalnızca "Kilo vermişsin!" cümlesinin annesinden gelebilecek "en büyük iltifat" olduğunu öğreniyor ve karakterimizin bir şeyden mutsuzluk hissettiği zaman çözümü duygusal yemede bulduğunu fark ediyoruz. Ongun’un kalemi, "Kilo ver de sağlıklı veya sağlıksız olmuş, önemsiz!" algısını meşrulaştırmış olmuyor mu?Ana karakterimizin ilk olarak gözlüklerini bırakıp lens takmasıyla başlayan "ergenliğe geçiş töreni," Hemingway'in Indian Camp'indeki dönüş yolculuğuna denk düşen kuaför ziyaretiyle doruğa ulaşıyor. Başta "garip" hissetmesine rağmen yeni saç kesiminden sonra kendini "büyümüş" hissediyor. Önyargılı yaklaştığı "süslenme" meselesini sevmeye başlıyor ve bu esnada "Kadınlar bu kadar çeşitli ve değişik acılara her hafta nasıl katlanıyorlar?" diye soruyor.&nbsp;Peki Serra bunların bir tercih olabileceğinin farkında mı? "Genç bir kadın olmak," toplumun güzellik algısına uymak olarak kodlanmasaydı, bunları yapmak ister miydi? Serra Noyan, Austen'ın Catherine Morland'ı gibi büyümüyor — mizojinist bir toplumun arasına can simidi olmadan atılıyor. Ana karakterimiz artık çocukluğunu geride bıraktı ve şimdi feminist bilince sahip olmadan toplumsal cinsiyetle savaşacak. Daha da korkuncu, her dinamiği yeniden üretecek.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">BUNLARI İÇSELLEŞTİRMESEK Mİ?</h2>Ongun, ana karakterin ilgi veya hayallerini ev içi alanla kısıtlı bırakmıyor veya "yerini bilen bir kız çocuğu" imgesini yüceltmiyor. Aksine Serra ve annesinin diyaloglarında defalarca "kendi ayakları üzerinde durması gerektiği" meselesinin üzerinde duruluyor. Yine de bunlar Ongun'un eserinin önceki paragraflarda örneklendirilen içselleştirilmiş mizojini meseleleri konusunda sınıfta kaldığı gerçeğini değiştiremiyor. Defter'de tanıştığımız kadınlar diğer kadınları "süslü" oldukları için alaya alıyor, yalnızca örgü ördükleri veya birbirlerine tarif verdikleri için Serra tarafından "bir komedi"&nbsp;olarak betimleniyorlar. Alcott'un Küçük Kadınlar'da yaptığı gibi kadınlar ve ev içi hane temsil edilip kutlanmıyor.Kitaptaki yetişkin temsilleri, "biz erkekler belki böyle güzelleri sokakta görünce dönüp bakarız ama birlikte olmak istediğimiz, gerçekten sevebileceğimiz kızlar, kişilikleri olan kızlardır,"&nbsp;diyebiliyor.&nbsp;"Kişilikleri güzel olan, kafası çalışan, sevecen, insanın oturup konuşabileceği kızlar. Kısacası Serracığım, bir erkek gözüyle, sen dört dörtlük bir kızsın. Kişilikli bir güzelliğin var, inan bana," sözleriyle, kurgusal yetişkin bir erkek, belirleyici faktörün "bir erkek gözüyle" güzel olmak olduğunu kanıksatmış oluyor. Heteroseksist bir bakış açısı olması bir yana, "male gaze" yüceltiliyor ve kendini sevmek yine ve yeniden bir başkasının, direkt bir erkeğin algısına göre yeniden şekilleniyor.Bir Genç Kızın Gizli Defteri, bir zamanlar için "yeterli" kalmış, hatta etkili olduğu dönem için "yenilikçi"&nbsp;bir kitap sayılmış olabilir. Toplumsal cinsiyet bağlamında eleştirel bir gözle bakan bir okur olaraksa 2021'de büyüme çağında birine bu kitabı önermenin veya eksikliklerini görmezden gelmenin "Kendinle ilgili bu problemli düşünceleri içselleştirmeni istiyorum!" demekten bir farkı olduğunu düşünmüyorum.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Kaynakça:&nbsp;hooks, bell. Feminizm Herkes İçindir: Tutkulu Politika. bgst Yayınları. Ongun, İpek. Bir Genç Kızın Gizli Defteri. Artemis Yayınları, 2017.</blockquote>Editörün notu: Bu araştırmanın tamamının yer aldığı makale veya sunuma ulaşmak istersen bana <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/alaraetc" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> ulaşabilirsin.

bell hooks ile ilgili hikayeler