<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir? Grup sergisi.&nbsp;1993 yılında Maslak Oto Sanayi Sitesi'nin hemen yanındaki araba mezarlığında açılan ve kısa sürede kült statüsü kazanan gece kulübü 2019'un duyusal anısını canlandıran sergi.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Zilberman Gallery</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 25 Kasım’a kadar</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Ateş Alpar, Alpin Arda Bağcık, Aïda Bruyère, Guido Casaretto, Isaac Chong Wai, Bawer Doğanay, Memed Erdener, Camille Henrot, Fatoş İrwen, Zeynep Kayan, Maria Klonaris &amp; Katerina Thomadaki, Jaffa Lam Laam, İz Öztat, Furkan Öztekin, Erinç Seymen ve Lucia Tallová'nın eserlerini yakından görmek için.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Zilberman’ın üç mekânında açılan sergi&nbsp;2019’un ışığında; 80’lerin sonundan 2000'lerin başına kadar yayılan kısa dönemde, İstanbul'un gece hayatının hafızasını hatırlatmayı hedefliyor. Serginin amacı; tamamen tensel belleğe odaklanan öznel bir yolculuğa çıkmak.</li></ul>

Aposto İstanbul

25 Kasım’a kadar Zilberman Gallery’de.

Geçmişe yolculuk: 2019

<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/6/2/1689707373002.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Pera Müzesi4. Isabel Muñoz: Yeni Bir Hikâye - Göbeklitepe ve Çevresinden Fotoğraflar <ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir? Kişisel sergi. Dünyanın en eski kült alanı olabileceği düşünülen Göbeklitepe’ye Isabel Muñoz’un fotoğraflarıyla bakıyoruz.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Pera Müzesi</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 17 Eylül’e kadar</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Pera Müzesi, İspanyol fotoğrafçı Isabel Muñoz’un Göbeklitepe ve çevresindeki arkeolojik alanları çektiği fotoğrafları ilk kez İstanbul’da izleyiciyle buluşturuyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Muñoz’un fotoğraflarıyla Türkiye’nin en önemli arkeolojik alanlarından Göbeklitepe, Karahantepe ve Sayburç’ta görsel bir yolculuğa çıkarken gizem, köken ve sonsuzlukla ilgili soruların peşinden giden sanatçının peşine düşüyoruz. Büyülü ve görkemli bir alana saygı duruşu niteliğindeki fotoğraflarda Göbeklitepe ve çevresindeki bilinmeyenleri, efsunlu ve sanatsal görüntüleri, anıtsal megalitleri görüyoruz. Farklı kültürlerin doğasına, estetiğine, yaşam biçimlerine kucak açan bir bölgenin görselliğinin yanı sıra görünen ve görünmeyen hikâyelerine şahitlik ediyoruz.</li></ul>

<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir? Kişisel sergi. Dünyanın en eski kült alanı olabileceği düşünülen Göbeklitepe’ye Isabel Muñoz’un fotoğraflarıyla bakıyoruz.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Pera Müzesi</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 17 Eylül’e kadar</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Pera Müzesi, İspanyol fotoğrafçı Isabel Muñoz’un Göbeklitepe ve çevresindeki arkeolojik alanları çektiği fotoğrafları ilk kez İstanbul’da izleyiciyle buluşturuyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Muñoz’un fotoğraflarıyla Türkiye’nin en önemli arkeolojik alanlarından Göbeklitepe, Karahantepe ve Sayburç’ta görsel bir yolculuğa çıkarken gizem, köken ve sonsuzlukla ilgili soruların peşinden giden sanatçının peşine düşüyoruz. Büyülü ve görkemli bir alana saygı duruşu niteliğindeki fotoğraflarda Göbeklitepe ve çevresindeki bilinmeyenleri, efsunlu ve sanatsal görüntüleri, anıtsal megalitleri görüyoruz. Farklı kültürlerin doğasına, estetiğine, yaşam biçimlerine kucak açan bir bölgenin görselliğinin yanı sıra görünen ve görünmeyen hikâyelerine şahitlik ediyoruz.</li></ul>

Isabel Muñoz'un Göbeklitepe fotoğraflarına yer veren sergi 15 Haziran'da Pera Müzesi'ne geliyor.

Isabel Muñoz: Yeni Bir Hikâye - Göbeklitepe ve Çevresinden Fotoğraflar

Isabel Muñoz'un Göbeklitepe fotoğraflarına yer veren sergi 17 Eylül’e kadar Pera Müzesi'nde.

<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir? Kişisel sergi. Dünyanın en eski kült alanı olabileceği düşünülen Göbeklitepe’ye Isabel Muñoz’un fotoğraflarıyla bakıyoruz.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Pera Müzesi</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 15 Haziran - 17 Eylül</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Pera Müzesi, İspanyol fotoğrafçı Isabel Muñoz’un Göbeklitepe ve çevresindeki arkeolojik alanları çektiği fotoğrafları ilk kez İstanbul’da izleyiciyle buluşturuyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Muñoz’un fotoğraflarıyla Türkiye’nin en önemli arkeolojik alanlarından Göbeklitepe, Karahantepe ve Sayburç’ta görsel bir yolculuğa çıkarken gizem, köken ve sonsuzlukla ilgili soruların peşinden giden sanatçının peşine düşüyoruz. Büyülü ve görkemli bir alana saygı duruşu niteliğindeki fotoğraflarda Göbeklitepe ve çevresindeki bilinmeyenleri, efsunlu ve sanatsal görüntüleri, anıtsal megalitleri görüyoruz. Farklı kültürlerin doğasına, estetiğine, yaşam biçimlerine kucak açan bir bölgenin görselliğinin yanı sıra görünen ve görünmeyen hikâyelerine şahitlik ediyoruz.</li></ul>

Aposto Sanat

<img src="https://images.aposto.com/2022/11/4/1672347985828.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Scott Bryan Wilson ve Liana Kangas ikilisinin çocuğu Trve Kvlt ilk sayısıyla karşımızda. Aynı hamburgercide 15 yıldır çalışan Marty’nin hikâyesini izliyoruz. Hamburgercinin bulunduğu AVM’deki dükkanları soyan Marty, acınası hayatını geride bıraktığını düşünürken aslında daha da çamura battığının farkında değil. Bu komik hikâyeyi şahane resmeden Liana Kangas çizgileri ve renkleriyle kalbimi çaldı. Hikâyenin ciddiyetsizliğini daha ne kadar iyi gösterirdi bilemem. Wilson ise harika diyaloglar ve şahane bir kurguyla kitaptan tüm beklentimi alt üste etti. Size biraz da kitabı anlatayım, siz de benim kadar sevin.Trve&nbsp;Kvlt, Marty’nin soygunuyla açılıyor. Soygunu izlerken bir yandan da Marty’nin acınası hayatını dinliyoruz. 15 yıldır her gün aynı hamburgercide çalışan Marty, artık saniyesi saniyesine AVM’de ne olacağını biliyor. Buradan yola çıkarak kusursuz bir soygun planlıyor ve işe koyuluyor. Dükkanları tek tek soyan Marty, en son bir kargo arabasını soymaya gidiyor ve arabadaki dağıtılmamış tek kargoyu da alıyor. Yemek arasının bitmesiyle işe geri dönen Marty, biraz gergin olsa da yaptığı soygunun başarısından emin bir şekilde hamburgercideki işine geri dönüyor. Alison adlı biriyle iş için mülakat yaparken fark ediyor ki Alison bütün soygunu baştan sona görmüş. Tam şüpheden dehşete düşerken içeriye polisler geliyor ve iş arkadaşını sorgulamaya başlıyor. Soyulan herkesin dediğine göre hırsız soğan ve turşu kokuyormuş. Polisler de direkt hamburgerciye gelmiş. Alison’un ben olayı gördüm demesiyle içten içe iyice perişan olan Marty ve biz, Alison’un olayı çarpıtmasıyla ne çıkarı olduğunu tam anlamadan hayatımıza devam ediyoruz. Bu sırada içeri giren birileri Marty’nin çaldığı kargonun Şeytan’a ait olduğunu söylüyor ve biz de bu satanist kült ile nereye gideceğimizi merakla bekliyoruz. Sayı da burada bitiyor.Bu kadar absürt bir hikâyeyi bu güzellikle işlemek her yiğidin harcı değil. Wilson ve Kangas ikilisi bileklerinin hakkıyla bu işin içinden çıkıyor. Marty çok komik bir karakter. Ve bu saflıkla başına gelecekleri nasıl çözecek, hiç emin değilim. Çok komik anlar bizi bekliyor, buna eminim. Bakalım gelecek sayılar bize neler gösterecek. Eğer siz de absürt komedilerden hoşlanıyorsanız, 20 sayfa bir şey okuyayım da keyfim yerine gelsin diyorsanız bu kitabı okumalısınız. Ben bu kitaba bayıldım, sizin de seveceğinize eminim.Kapak: Liana Kangas

Scott Bryan Wilson & Liana Kangas

Trve Kvlt #1

<img src="https://images.aposto.com/2022/7/5/1661522748780.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Scott Bryan Wilson ve Liana Kangas ikilisinin çocuğu Trve Kvlt ilk sayısıyla karşımızda. Aynı hamburgercide 15 yıldır çalışan Marty’nin hikâyesini izliyoruz. Hamburgercinin bulunduğu AVM’deki dükkanları soyan Marty, acınası hayatını geride bıraktığını düşünürken aslında daha da çamura battığının farkında değil. Bu komik hikâyeyi şahane resmeden Liana Kangas çizgileri ve renkleriyle kalbimi çaldı. Hikâyenin ciddiyetsizliğini daha ne kadar iyi gösterirdi bilemem. Wilson ise harika diyaloglar ve şahane bir kurguyla kitaptan tüm beklentimi alt üste etti. Size biraz da kitabı anlatayım, siz de benim kadar sevin.Trve Kvlt, Marty’nin soygunuyla açılıyor. Soygunu izlerken bir yandan da Marty’nin acınası hayatını dinliyoruz. 15 yıldır her gün aynı hamburgercide çalışan Marty, artık saniyesi saniyesine AVM’de ne olacağını biliyor. Buradan yola çıkarak kusursuz bir soygun planlıyor ve işe koyuluyor. Dükkanları tek tek soyan Marty, en son bir kargo arabasını soymaya gidiyor ve arabadaki dağıtılmamış tek kargoyu da alıyor. Yemek arasının bitmesiyle işe geri dönen Marty, biraz gergin olsa da yaptığı soygunun başarısından emin bir şekilde hamburgercideki işine geri dönüyor. Alison adlı biriyle iş için mülakat yaparken fark ediyor ki Alison bütün soygunu baştan sona görmüş. Tam şüpheden dehşete düşerken içeriye polisler geliyor ve iş arkadaşını sorgulamaya başlıyor. Soyulan herkesin dediğine göre hırsız soğan ve turşu kokuyormuş. Polisler de direkt hamburgerciye gelmiş. Alison’un ben olayı gördüm demesiyle içten içe iyice perişan olan Marty ve biz, Alison’un olayı çarpıtmasıyla ne çıkarı olduğunu tam anlamadan hayatımıza devam ediyoruz. Bu sırada içeri giren birileri Marty’nin çaldığı kargonun Şeytan’a ait olduğunu söylüyor ve biz de bu satanist kült ile nereye gideceğimizi merakla bekliyoruz. Sayı da burada bitiyor.Bu kadar absürt bir hikâyeyi bu güzellikle işlemek her yiğidin harcı değil. Wilson ve Kangas ikilisi bileklerinin hakkıyla bu işin içinden çıkıyor. Marty çok komik bir karakter. Ve bu saflıkla başına gelecekleri nasıl çözecek, hiç emin değilim. Çok komik anlar bizi bekliyor, buna eminim. Bakalım gelecek sayılar bize neler gösterecek. Eğer siz de absürt komedilerden hoşlanıyorsanız, 20 sayfa bir şey okuyayım da keyfim yerine gelsin diyorsanız bu kitabı okumalısınız. Ben bu kitaba bayıldım, sizin de seveceğinize eminim.Kapak: Liana Kangas

&nbsp;MS. 1.yüzyılda İmparator Domitianus döneminde inşasına başlanılmış ve MS. 2. yy. İmparator Hadrianus döneminde inşası tamamlanmıştır. Anadolu'nun en iyi korunmuş tapınağı; dünyada ise Zeus adına yapılan tapınakların en sağlamı olarak günümüze kadar gelmiş olanıdır. Tapınağın en dikkat çekici özelliklerinden birisi 9.30m olan sutünlarıdır.&nbsp;Kilitleme tonozlama metoduyla inşa edilen alt bölüm orijinalinde olduğu gibi günümüze kadar gelmeyi başarmıştır. Tanrılara sunulan hediye ve sunakların saklandığı depo, tapınağın kehanet odası, Anadolu'nun toprak ve bereket tanrıçası Kibele'nin kült yeri olarak kullanılmıştır. 1850 yıldır ayakta kalmayı başarmış tapınak inşa edildiği günden bu güne bölgede yaşayan insanların izlerini üzerinde barındırır. Batı alınlığında orta akroter akant dalları ve yaprakları arasında Tanrıça Kybele'nin büstüyle bezenmiştir. Doğu alınlık akroterindeyse Zeus büstü bulunmaktadır. Dört sütunlu avlusu ve agorasıyla M.S. 117-138 yılları arasında yapılmış tapınağın ön galeri duvarlarında; İmparator Hadrian'i ve Aizanoi için önemli hizmetler görmüş Apuleius'u öven yazıtlar yer almaktadır.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/9/6/1635589986176.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" alt="yazılar" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Yıldızlı Bir Hikâye

Penkalas Irmağı'nın batı kıyısına 200 metre uzaklıkta etrafı sütunlu galerilerle çevrili 130,5x112 metre boyutlarındaki alanın ortasında, bir podyum üzerine kuruludur.

Zeus Tapınağı

<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-26T10:45:13.679Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.65" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sayfalarda başıboş dolaşan bağırsaklara bayılan ikili Doug Wagner ve Daniel Hillyard’ın yeni kitabı Vinyl geldi. Seri katil Walter ve en yakın arkadaşı Dennis’i konu alan bu kitap, ilk sayfalarından kalbimizi çalıyor. Dennis emekli bir FBI ajanı. Walter ise plakları seven bir seri katil. Dennis, Madeleine isimli birinin başını çektiği ay çiçeği yetiştiren bir kült tarafından alıkonulunca Walter da dayanamıyor ve kankasını kurtarmaya gidiyor. İnternette occultist Hotline Miami dendiğini gördüğüm bu kitap, gerçekten de kan ve bağırsak konusunda elini korkak alıştırmıyor, bizi de ilk sayıdan büyülüyor.&nbsp;Sayı, kankaların baltalı bir zombi(?)nin saldırısı sırasında tartışmasıyla açılıyor. Oyuncak ayıp maskesi ve plakçaların yardımıyla azılı bir seri katile dönüşen Walter, zombiyi doğrayarak ikisini de kurtarıyor. Parmak şıklata şıklata insan kesen Walter, sonraki sayfalarda FBI’ın kurmacası olarak Dennis’le buluşmak için bir kafeye gidiyor. 2 hafta önce bir çiftin katledildiğini öğrenen FBI, olay sırasında evden yükselen müzik sesinden dolayı Walter’dan şüpheleniyor ve artık emekli olan Dennis’i görevlendiriyor. İkili kafede konuşurken çıkagelen Madeleine isimli kadın, zamanında Dennis’in içeri attığı oğlunun işlediği cinayeti izletiyor ve sıra Dennis’in kızına geldiğini söylüyor. “Beni alın, kızımı bırakın.” diyen Dennis, Madeleine ve hizmetkarlarıyla birlikte kültün yaşadığı çiftliğe doğru yol alıyor. Onları bisikletiyle arkadan takip eden Walter, Madeleine’e “Kankamı bırakın.” diyor ama istediğini alamıyor. Tatlı dille yılanı deliğinden çıkarmayı başaramayan Walter ise gece çiftliğe geri dönüyor ve bu sefer pala ile çıkarmaya başlıyor. Birkaç sayfa henchmen doğranmasını izledikten sonra “Seni uyarmaya çalıştım Madeleine.” diyen Walter’ı görüyoruz ve sayıyı da burada bitiriyoruz.İkili, Plastic ile bizi kopan kulaklara alıştırmıştı fakat bu sefer ilk sayfadan kana boğulunca bi’ neye uğradığımı şaşırdım açıkçası. Hillyard her zamanki gibi çizimlerinde çok özenli. Her paneli ince ince işliyor. Wagner ise şahane bir hikaye kurguladığını sinyallerini bize daha ilk sayfalardan veriyor. Karakterler daha ilk gördüğümüz anda ilgimizi çekiyor. Bu da bize kitabın hem akıllıca kurgulandığını hem de özenle yapıldığını gösteriyor. Bu kadar vahşeti bu kadar şakayla birleştirince de ortaya güldüğümüze pişman olduğumuz bir kitap çıkıyor. Hem bizim hem de karakterlerin ahlaki değerleriyle oynayan bu seri, slasher sevenleri ya da biraz da orta yaşlı iki erkeğin arkadaşlığını okumak isteyenleri bekliyor. Arkadaşlarınıza ikincisi gibi anlatın, kitaba başlarlarsa neye uğradıklarını şaşırsınlar.Kapak: Daniel Hillyard

Doug Wagner & Daniel Hillyard

Vinyl #1

Orta Çağ tarım tarihçisi Montanari’ye göre her şey, saban tarafından vurulan bir darbeyle başladı. İnsanlığın tarihinde tarıma geçiş ekonomiden güç ilişkilerine, mitolojiden gündelik pratiklere ve ritüellere birçok açıdan dönüm noktası kabul ediliyor. Tarımla birlikte insanın doğayla kurduğu ilişki, parçası olmaktan, üretim biçimlerine hâkim olduğu bir ilişkiye dönüşüyor.&nbsp;İlk avcı-toplayıcı topluluklar için doğal kaynakların kullanımı yeterli olsa da nüfusun artması daha büyük ölçekte ürün ihtiyacını getirdi ve kademeli olarak tarım ve hayvancılıkla uğraşan, kendi besinini üreten, mevcut kaynakları seçen ve çevresinin dengesine müdahale eden toplumları oluşturdu. Av ekonomisinden üretim ekonomisine ve daha yerleşik üretim modellerine geçiş, hem insanın toprakla ilişkisinde hem de kültüründe belirleyici bir değişiklik yarattı. Hatta kimi tarihçiler; bitki ve hayvanların evcilleştirilmesinin, insanı o zamana dek içinde yaşadığı karşılıklılık ilişkisinden muaf ilan etme gücü verdiği için tarımı, insanı doğasından ayıran bir tahakküm çabası olarak görüyor.İnsanın medeniyet yolculuğunu başlatan toprağın işlenmesi; yani kültivasyon; Latince "cultus" ve “cultura”ya temellenir, yani kült ve kültürle ilişkilidir. Hermann Hesse, Demian isimli eserinde insanın; kendine verilen armağanın reddiyle bağlarından sıyrılmaya dair seçimini çok güzel anlatır. İnsan; toprağı, kültürü, üretimi seçer; Panteon'daki avlayan, yakalayan, öldüren tanrıları değil, tanrıça kültünü; Demeter’i, Persephone’u, Dionysos’u seçer. Toprak ve tanrıça yansımaları bereketli ama karanlıktır, önceden kestirilemez, oyuncu ve hedonisttir, besler, büyütür ama örter de.Topluluklar toprağa dayalı üretime yoğunlaştığında ise doğayla konuşmak için yeni yollar ararlar. Dünyanın herhangi bir yerinde, toprakla ilişki kuran Pagan (peasant, yani “köylü” kökünden gelir) topluluklar, güneşin ve dünyanın hareketlerini, geçişleri, rüzgârları, kuşların göçlerini, yıldızları izleyerek yeni diller yaratmaya çalışır. Ekim, hasat zamanları, gün dönümleri, ekinokslarda bereket ve teşekkür kutlamaları yapar, yeni döngüye hazırlanarak, doğayla bu geçişi paylaşarak girerler. Benzer iklim şartlarını yaşayan coğrafyaların ortak kutlamaları oldukları için farklı isimlerle anılmalarına rağmen Kuzey Yarım Küre'de (ve güneyde; fakat farklı zamanlarda) aynı döngüleri kutlarlar.&nbsp;Hafıza üzerine çalışan sosyal antropolog Connerton; kültür için hafızaya, hafıza oluşturmak için de tekrara; yani ritüellere ihtiyaç olduğunu; bu yüzden bazı ritüellerin ve anmaların, hafıza oluşturmak adına tasarlandığından söz eder. Mevsim ritüellerinin farkı ise; insanın döngüleriyle, gözlemiyle ortaya çıkmış olmalarıdır. Yalnız doğayla ilişkili olduklarından, çabasızca geliştiklerinden dolayı tek tanrılı inanç sistemlerinin içine, bu zamanın dahi günlük pratiklerine karışmışlardır. Bu kutlamaların kökleri görünür olsun ya da olmasın, Güneş ve Dünya alışılagelmiş hareketlerini tekrarladıkları sürece farklı isimlerle, aynı nedenlerle sürmeye devam edecek. Trakya’da kutlanan Bocuk Gecesi ile Keltler’in hasat festivali Samhain’in ve Meksika’daki Ölüler Günü (el Día de los Muertos)’nün kardeşliği, bahar kutlaması Beltane ile Hıdrellez benzerliği kardeş kutlamalara örnektir.Mevsim döngüleri kutlamalarının her birinde o mevsimin ürünleriyle yapılan belli bir renk paletindeki klasik tarifler; çorbalar, sebze yemekleri, tuzlu ve mevsim meyveleriyle yapılmış tatlı turtalar, içecekler yer alır ve her birinin kutlaması bereketi artırmak için o coğrafyanın sosyokültürel bağlamı içinde şekillenen ritüellerle yapılır. Aslında belki yalnız döngüler değil, basitçe ve kendi hâlinde, o sofrayı kurmayı sağlayan sıcaklıkta günler, rüzgârlar, arılar, kuşlar, solucanların da kutlanmasıdır bu. Her şeyin, kendiliğinden öyle olduğu ve bir araya geldiği için kutlanması.Son dönemde tarım politikaları, gıda üretim ve tüketimi üzerine artan bilincimizle faydasından emin olduğumuz, mevsiminde yetişen, taze, yolculuk yapmamış ürünlere ya da belli kurutma ve saklama yöntemleriyle sonraki mevsimlere hazırlanmış ürünleri tercih etmeye gayret ediyoruz; mevsimsel beslenme, bir süredir hem kendimize hem çevreye dair tercihlerimizin ve sorumluluğumuzun bir basamağı. Aslında bunu yaparken, çok basit ve bildiğimiz bir şeye yöneliyoruz; dışımızdaki ve içimizdeki döngülere, doğayla uyumlu, Güneş'in etrafında attığımız bir yıllık tura. Bizim dışımızdaki tüm canlılar gibi, uygun sıcaklığı bekleyen tohum gibi, gezegenimizin yolculuğuna, döngülerine ve o birbirine bağlı ağların oluşturduğu kombinasyona güvenerek ve o rastlantısallığını kutlayarak.&nbsp;Mevsimsel, yavaş, adil tüketim; çevresel etkisi, sürdürülebilirliği ve besinsel faydasının ötesinde aslında yüzyıllar öncesinden beri bildiğimiz, kutladığımız, onurlandırdığımız arkaik bir pratik.Belki bir süre izleyebildiğimiz kadar döngüleri, fırtınaları, hayvanları, günün aydınlandığı ve karardığı zamanları izleyerek bizden çok önce kurulmuş bağlantıların izini sürer, değişimleri daha yakından anlamlandırır, dünyayla ele döneriz Güneş'in etrafında.<hr>Kapak: The Embarkation for Cythera, 1717, Jean-Antoine Watteau

kült ile ilgili hikayeler