Bütün gündemimiz ve dikkatimiz hâlâ yaraların sarılması ve yakında geleceğini umduğumuz güzel günlerin hayaliyle tükenirken, eskiden -belki de toplu olarak bu kadar çok derdimiz yokken- ekinokslardan ne kadar çok bahsedildiğini hatırladık ve birkaç gün önce olan bahar ekinoksu vesilesiyle bu çalma listemize geri döndük. Keyifli dinlemeler.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/playlist/3tKNcKohM4IguGJ3jdMCHX" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(64, 169, 255); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: 0px; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/2/2023-03-24T23:32:11.276Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Koç</h2>Koç burcu, zodyak’ın ilk burcudur. Doğadaki yaşam Koç burcunun ilk günü olan ilkbahar ekinoksunda başlar (21 Mart) ve dönüşerek devam eder. İlkbahar ekinoksunda bahar güneşini gören çiçekler açar, yapraklarını döken ağaçlar doğaya yeni bir hayat getirir. Koç burcu yeni bir döngünün başlangıcını anlatır. 12 zodyak burcu arasında dürtüsel olarak kendini ortaya koyma insiyatifini üzerine alan ilk burç olarak daima yaşamda lider olma eğilimine sahiptir. Öncü enerjisi cesaretinden gelir. Koç burcunun şarabı da kendisi gibi öncü ve cesur bir üzümden olan Chardonnay.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/4/1674748034613.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.26" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Chardonnay, erken tomurcuklanan ve renklerini ilk gösteren üzüm çeşitlerinden. Öncü diyebiliriz anlayacağın. Kendini kolayca farklı iklim koşullarında ortaya koyabilen ve var olabilen bir üzüm. Bu yüzdendir ki dünyanın pek çok yerinde en çok yetiştirilen üzüm çeşitlerinden.Şarap yapım aşamasında da oldukça cesur bir üzüm. Farklı üretim tekniklerine açık, farklı stillerde işlenebiliyor. Cesur, hatta çok cesur. Yeni Dünya’da da var, Eski Dünya’da da. Fıçı uygulamasına da açık, fıçısız hâlleri de mevcut. Burgonya’nın kuzeyinde en iyi Chardonnay’lere rastlayabileceğimiz Chablis’de karşımıza çelik gibi asidite ve narenciye notları ile çıkarken; daha güneyde en iyi fıçılı, olgun meyve notalı örnekleri ile karşılaşıyoruz. Farklı iklim, üretim teknikleri ve stillerde olabiliyor; ne soğuktan ne sıcaktan, ne fıçıdan ne de çelik tanktan korkuyor anlayacağın.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Aslan</h2>Aslan burcu astrolojide gücü, cesareti ve öz disiplini temsil eder. Krallar ve kraliçelere layık özellikler Aslan burcu üzerinden anılır. Dünyamızın uydusu olan Güneş’in yöneticisi Aslan burcudur. Astrolojide Güneş burcumuz egomuzu ve bireyselliği temsil ederek; yaşama karşı tutumumuzu ve yaratıcılığımızı, irademiz üzerinden nasıl kullanmamız gerektiği ile ilgili bize bilgi verir.&nbsp;Aslan burcunun cesaret ve kararlılığı engellendiğinde dahi sabit olan yapısı onun daima yaşamdaki iradesini korumasını sağlayacaktır. İşte bu yüzden Kraldır! Kral ve kraliçelerin burcu olan Aslan’a kral bir şarap yakışır! Tokaji.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/5/1674812356605.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.26" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fransa Kralı 14. Louis bu şarap için “Vinum Regum, Rex Vinorum” (Şarapların kralı, kralların şarabı)&nbsp;demiş. Kendileri özellikle dünyanın en iyi tatlı şarapları ile ünlü olan Macaristan'ın şarabı. Şişesi de diğer şarap şişelerinden farklı. Şarap rengi en belirgin özelliklerinden; güneş gibi parlıyor. Kralların şarabı dedik, şaka değil. Tokaji'ler asil küften yapılan şaraplar. Küfün asili mi olur? dersen, oluyor. Üzümlerin üzerinde asil küf (botrytis vinerae) oluşuyor, hasat bu asil küflü üzümler ile yapılıyor. Bu asil küf şarapta kompleks bir aromatik yapıya sebep oluyor. Kayısılar, ballar havada uçuşuyor. Asil küfüyle, zengin aromatik yapısı ve şişedeki farklı sunumu ile tam kralların damak tadına layık!<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yay</h2>Yay burcu astrolojide 9. evi yönetir. Gerçekte kim olduğumuzu deneyimler üzerinden öğrenmemizi temsil eden, tanrısal ve evrensel yasaları 9. ev gösterir. Bu ev ile bağlantılı olan dini, felsefi tavırlar, inançlar ve arayışlar Yay burcunun temalarıdır. İnsan kendini ne kadar bilirse kendine inancı ve farkındalığı &nbsp;o kadar gelişebilir.İngiliz yazar Rodney Collin,<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(183, 165, 208); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(183, 165, 208); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">İnsanın deliliği ve anormalliği, özü ile kişiliği arasındaki uzaklıktan doğar. Bir insan kendisinin ne olduğunu daha fazla bildikçe, akıllılığa daha fazla yaklaşır. Kendisi hakkındaki hayali, gerçekte ne olduğundan uzaklaştıkça daha fazla delirir.</blockquote>demiş.Yay burcu kendini inançları ve deneyimleri üzerinden bilmek ister. Böylelikle tekâmül sürecindeki prensiplerini tecrübeleri üzerinden oluşturabilir. Yay burcunun sembolü olan “yukarı bakan ok” yaşamda ulaşmak istediği hedefini arayan bir ok gibidir. Ve bir okun yönlendirilmesine destek olabilecek şey inançlarımızdır. Yay burcu glifindeki yukarı bakan okun sembolü gibi, tecrübesi ve vizyonu olmadan ortaya konmuş her fikir, sınırları belli olmayan bir okun ucu gibi kalır. Hedefini bilmeyen bir okçunun, oku gökyüzüne doğru boşluğa bırakmasına benzer bir şekilde vizyon ve inançlarımıza dair hedeflerimiz olmadan yaşamda fırlattığımız her ok kendini adayacağı bir hedefi yoksa, havada kaybolarak yok olmaya mahkum olacaktır. Cabernet Sauvignon bu yüzden Yay burçlarının tüm oklarını kendilerine çevirecektir.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/4/1674745375068.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.26" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Cabernet Sauvignon, Fransa’dan sonra Yeni Dünya’ya yayılmış, çok farklı stillerde üretilen bir şarap. Fıçıda ve şişede olgunlaşma süresinde farklı aromatik ve dokusal dönüşümlere çok açık bir üzüm. Olgunlaşma süresini bir insanın yaş alması gibi düşünürsek, geçen zaman ile kendini daha iyi tanıyıp evrilen biri canlanıyor gözümde Cabernet Sauvignon denildiğinde. Cabernet Sauvignon kadar gelişime açık, yıllandıkça bambaşka bir şaraba evrilebilen bir şarap gelmiyor aklıma. Bu yüzden Yay'lara bu şarabı seçtik! Rodney Collin'in kelimeleriyle:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(183, 165, 208); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(183, 165, 208); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">The more nearly a man knows himself for what he is, the nearer he approaches wisdom.</blockquote><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">

Veraison

Koç, Aslan, Yay

🔥Ateş Burçları, Ateş Şarapları

<a fr-original-style="" href="https://www.linkedin.com/in/mine-durusu-tanriover-53015336/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Prof. Dr. Mine Durusu Tanrıöver</a>Merhaba dünyalı! Bugün biraz hayattan ve zihnimizden, gerçeklerimizden ve düşlerimizden bahsedeceğiz. Sizlere bu satırları pandeminin başından beri kaçtığım, ama en sonunda beni de yakalayan Covid-19 karantinasından yazıyorum. Modern bilimin en büyük başarılarından olan aşılar sayesinde enfeksiyonun komplikasyonlarından korunmuş bir şekilde evimdeyim ve güvendeyim. Hastalık berbat, ama durmak şahane! Ne çok ihtiyacım varmış! Tam da sonbahar ekinoksuna denk gelen bu karantinayı, durup kendime dönerek hayatıma ektiğim tohumları hasat edecek bir inzivaya dönüştürmeye niyet ettim. Bu kendimle kalma halini Piraye’nin <a fr-original-style="" href="https://www.monakitap.com/kitap-detay.php?k=381543" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">‘Seyir’</a> kitabı ile taçlandırdım. Onun kelimeleri ile:&nbsp;‘insan tasarımım ve Can’ımın’, ‘bilincim’ ile bir olma ve ortak hareket etmesinin önünde türlü çeşitli oyunlar oynayıp tuzaklar kuran ‘zihnimi’ dışardan izlemek için, bir pencere açtım kendime.&nbsp;İnsanı tehlikelerden ve acıdan uzak tutmak için programlanmış olan ve yaşamın erken yıllarından başlayarak her türlü deneyimi etiketleyerek kaydeden zihnimiz, yıllar içinde biriktirdikleri ile çeşitli kurgular oluşturup, bizi belki hiç olmamış ve çoğu zaman da hiç olmayacak bir takım senaryolar içinde savurup duruyor. Bu düşüncesel kurgulara kendimizi kaptırıp gidersek de vay halimize: endişe, pişmanlık, takılı kalma, üzüntü, sinirlilik ve benzeri olumsuz haller bizi bizden alıyor. O anlarda yapılabilecek en basit hareket o düşünce dalgasını fark edip çok da yüz vermeden güvenli bir şekilde geçip gitmesine izin vermek. Bunu yapabilmek için bizi bu ‘yüksek temas gerilimine’ karşı koruyacak bir sistem kurmamız gerekiyor, ben buna mecazi anlamda da ‘topraklama’&nbsp;diyorum. Nasıl ki bir cihazda bir elektrik kaçağı olursa dokunduğumuzda bedenimizden değil <a fr-original-style="" href="https://tr.wikipedia.org/wiki/Topraklama" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">topraklama hattından</a> geçsin diye kurulmuş olan bir sistem vardır, zihnimizin ürettiği yüksek gerilimden korunmak için de bir içsel güvenlik mekanizması geliştirmemiz gerekiyor. Elbette ki bu anlamda hayatımız ve düşünce yapımıza ekleyeceğimiz bir çok uygulama olabilir ama fırsat bulduğumda ben bu topraklamayı gerçekten toprakla uğraşarak yapmaya çalışıyorum.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/9/5/1665131817969.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.26" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Toprakla uğraşmanın, modern yaşamın dayattığı tüm sorumluluklar ve o sırada zihnimin benim için kurgulayıp çekmekte olduğu tüm gerilim ve korku filmleri arasında bir terapi görevi gördüğünü ancak birkaç yıl önce fark ettim. Terasımda kurduğum küçük bahçe, düşünce akışımı değiştirerek beni ‘gerçeğime’ geri getirecek topraklama deneyimi için harika bir imkan sunuyor. Toprağın, çiçeklerin, aromatik bitkilerin mis gibi kokusu beni nefesime ve o ana kilitliyor. Kuşların cıvıltıları, arıların vızıltıları sürekli olarak bir derin dinleme meditasyonu gibi o seslere odaklanmamı sağlıyor. Karşımdaki renk paleti zaten görsel bir şölen, renkleri, desenleri, dokuyu daha da net görebilmek için gözlerimi bitkilere, böceklere, topraktaki mikrokozmosa odaklamaya çalışıyorum. Toprağın o nemli ve yumuşak yapısının elimi serinletmesi, bir yaprağın gözle görülmeyen tüylerinin parmaklarımı gıdıklaması, bir çiçeğin kadifemsi dokunması içime işliyor. Üstüne bir de yetiştirdiğim rokadan, naneden, domatesten, frambuazdan oracıkta yaptığım hasatın tadı damağımda patlayınca alın size mükemmel bir beş duyu deneyimi. Yaşamın içinde toprak sayesinde aslında ‘bilinçsizce’ yaptığımız bir ‘bilinçli farkındalık’ çalışması. Geçmişte kaybolmadan, geleceği kurgulamadan sadece o anda toprak ana ve onun bize bahşettiklerine odaklanarak yaşanan bir gerçek deneyim.&nbsp;Etrafımdaki bir çok insanın düşlediği hikayelerde deniz, ağaç, ırmak, minik bir köy evi, kendi gıdasını yetiştirmek var ya da dünyayı görmek, yeni bir hobi edinmek, insanlara rehberlik etmek. Ama kimsenin düşünde egzos dumanı içinde, korna sesleri arasında işe gitmek, günışıksız ofislerde saatlerce oturmak, her gün bir önceki günden daha azı için bir sonraki gün daha fazla gayret göstermek ve bir modern kölelik düzeni içinde tükenmek yok. Bizi ve dünyamızı yiyip bitiren bu düzeni belki hemen şu anda değiştiremeyiz, ama bu düzenin dışında bir başka düzenin mümkün olabileceğini bizi hayata bağlayan her derin nefeste hissedebiliriz. Doğanın düzenini örnek alabiliriz ve her daim, aynı bir anne gibi, sevgiyle ve karşılıksız olarak bize çeşit çeşit besin, iyilik ve var oluş halleri sunan toprağı kendimize rehber edinebiliriz.

Dünyahali

Karantina Günlükleri

Doğanın Düzenini Örnek Alabiliriz

Bir tarafta "Nerede o eski bayramlar?" diyen büyüklerimiz, diğer tarafta da bayramın yaz dönemine denk gelmesiyle uzun tatillere çıkan ve çıkma hayali kuran aileler, gençler. Pandeminin de araya girmesiyle, ziyaretlerin ve kalabalık bayram ritüellerinin iyice azaldığı iki senenin sonunda yavaş yavaş normale dönerken, ritüeller ve tasarımın kesiştiği bir sayıyla karşınızdayız.Ritüeller, insanların hayatlarına ve deneyimlerine daha yüce bir anlam katmak için gerçekleştirdikleri eylemler olarak tanımlanabilir. Bu eylemler dini ve manevi anlamlara sahip olabilecekleri gibi daha gündelik ve sıradan anlamlara da sahip olabilirler. Kişilerin kendi ritüellerinden, kolektif ritüellere uzanan geniş bir spektrumun içinden bir örnek ile ritüellerin, tasarımlara nasıl ilham verdiğini inceleyelim.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/5/1651824838648.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sun Tower yani Güneş Kulesi isimli bu mimari proje, Çinli bir mimarlık stüdyosu olan Open Architecture tarafından, Çin'in kuzeydoğu kıyısında bulunan Yantai'de hayata geçiriliyor. 2024 yılında tamamlanması beklenen bu proje, 50 metre yüksekliğinde kocaman bir güneş saatini anımsatmayı hedefliyor. Kültürel bir tesis olma amacıyla inşa edilen bu tasarım, okyanus manzarası, yarı açık tiyatro, sergi alanı, kütüphane ve gözlem terasıyla birçok farklı deneyimi aynı anda sunmayı hedefliyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/5/1651824860736.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Mimarlar projeyi ilk aldıklarında, atalarımızın eski ritüellerinden yola çıkarak Güneş'i, Ay'ı ve yıldızları onurlandıracak ve ziyaretçilerin sakince düşünmelerine olanak verecek bir alan yaratmayı hedeflemiş. Bu amaçla tasarladıkları güneş saatinin iç kabuğu, sesleri toplama görevi görerek okyanustan gelen sesleri içine çekip bu sesleri artırarak yayacak. Yazları ise çatısındaki daire biçimindeki açıklıktan yağdırılacak olan yağmur, küçük bir havuzda toplanacak. Kışın kurutulacak olan bu havuz, şömine olarak kullanılacak.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/5/1651824881387.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.16" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Birçok farklı döngüyü barındıran bu projedeki bazı detaylar ise ekinoksa göre tasarlanmış. Örneğin: Eliptik halka desenleriyle kaplanan kaldırımlardaki halkalar ve su yolu arasındaki kesişme noktaları, ekinoks gününde belirli saatlerde binanın gölgesini işaretleyecek.Doğayı eski ritüellerden yola çıkarak yeni teknolojilerle deneyimleme imkanı sunan bu proje tamamlandığında çok ilgi çekeceğe benziyor.

Kişilerin kendi ritüellerinden, kolektif ritüellere uzanan geniş bir spektrumun içinden bir örnek ile ritüellerin tasarımlara nasıl ilham verdiğini inceleyelim.

Güneş Kulesi

Devridaim Sürdürülebilir Ekonomi Enstitüsü 2 gün sürecek Toprağın Uyanışı “Ekinoks” temalı bir etkinlik düzenliyor. Sanayileşme ve aşırı tüketim ile doğayı ihmal edince iklim krizi ve üretimsel sıkıntılar baş göstermekte. Şimdi ise yeniden doğaya dönme, doğayla bütünleşme ve doğayla insanın milyonlarca yıllık ilişkisini modern zamanlarda yeniden konuşmanın zamanı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">17 Mart akşamı alanında uzman eğitmenlerle; permakültür, döngüsel mimari, onarıcı tarım konuşulup tartışılacak.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ardından "Kad.im" belgeseli izlenecek.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">18 Mart günü, atölyeler Devridaim Enstitüsü çatısı altında İstanbul Yeldeğirmeni'nde gerçekleşecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">19 Mart’ta ise, Tekirdağ Sihirli Tohumlar Permakültür Çiftliği'nde kış uğurlanıp ekinoksa merhaba denilecek. Masal çemberleri, flora yürüyüşleri, doğal yollarla defne krem yapımı ve tohum takası ile toprağın uyanışına şahitlik edilecek.&nbsp;</li></ul>Detaylar için <a fr-original-style="" href="https://form.jotform.com/213625301838958" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">burayı</a>&nbsp;tıklayabilirsiniz.&nbsp;

Toprağın Uyanışı “Ekinoks”

Takip Ediyoruz!

Olan bitenin içinde sembolik anlamlar yakalamak, bunları birbirine bağlamak, anlamlardan hikayeler yaratmak insan beyninin sevdiği şeylerden. Olgular çorbasından anlamlı anlatılar damıtmak hemen herkesin farklı dozlarda da olsa günlük olarak yaptığı bir şey. İnsandan insana değişen ise yarattığı anlatılarda kullandığı malzemeler.&nbsp;Kendimi bildim bileli dünyadaki bazı hadiseler zihnimde oluşan anlam ağlarında bazılarına göre daha büyük yer kaplıyor. Ay, mevsimler, bitkiler, kuşlar bunlardan bazıları. Tabiata dair olguları ortalama insandan daha yüksek çözünürlüklü deneyimlediğimi sanıyorum. Bu bülteni okuyan insanların da benzer hislerde olabileceğini zannediyorum. Bu bilgi ve kabullenme sayesinde kendime benzer insanları bulup, onlarla benzer anlatılar üzerinden yakınlık kurabiliyorum. Neticede 28 yılın deneyimiyle artık biliyorum ki, herhangi bir insanla sessiz bir gecede oturup Andromeda takım yıldızı ya da tabiatın döngülerinin sihri üzerine konuşma ihtimalim epey düşük. Aynı şekilde başka bir insanın benimle Orta Doğu politikası ya da dijital ekonomi bağlamında ortak bir anlatıda buluşması da bir o kadar uzak bir ihtimal. Bir şekilde herkesin kendine has zihinsel yatkınlıkları var. Ve inanıyorum ki bunların üstüne gitmek, bunları büyütmek önemli. Zira yapbozun o parçasıyız.&nbsp;Bu giriş, incelikli bir yerden ele almak istediğim ekinoks hadisesine karşı olan hassas tutumumun bir ön açıklamasıydı.&nbsp;Şimdi gelelim bu özel günde neler olduğunu incelemeye. Öncelikle bugün yılın ikinci ekinoksu. İlki her yıl olduğu gibi 21 Mart'ta gerçekleşmişti. Bu iki günün ortak özelliği gün ve gece sürelerinin tüm dünyada eşit olduğu yegane iki gün olması. Bir diğer deyişle, dünya için ışık ve karanlık parametrelerinde tam bir denge anı... Yılın geri kalanında birinden birine bir akış söz konusuyken bu iki gün, o akış anlık olarak dengeye geliyor. Sonrasında, bir sonraki ekinoksa kadar artış ve azalışa, yani akışlarına devam ediyorlar. Buradaki gece ve gündüzün dinamiğini bir sarkaçın hareketine benzetirsek, sarkacın yere dik olduğu anlar ekinokslar, sarkacın sağ ve solda hızının sıfırlandığı ve yön değiştirdiği yerler ise gün dönümleri olurdu.&nbsp;Sarkacın yere 90 derece olduğu an:Belli bir yöne gitmeye hazır, saf simetri..&nbsp;Öyle kalsın isteyeceğiniz mükemmel bir an..&nbsp;Fotoğrafını çekseniz, hissiyatı durağan, ama aslında maksimum hareket enerjisiyle yüklü..Denge anlarının doğasında bu var: Sanki hep oradaymışsınız gibi hissettiren bir denklik hali.. Bir an için zamanı büken ve genleştiren eşitlik durumu.. 'Oldum', 'olduk' ya da 'oldu' anı... İster slackline'da yürürken, ister içimize dönerken, ister karşılıklı gülerken böyle anları hepimiz yakalıyoruz. Sonra da usulca bırakıyoruz.&nbsp;Denge durumu her branşın kendi semantiğine göre farklı şeyleri temsil etse de genellikle, stabil bir durumu değil, akış içindeki bir anı sembolize eder. Ekinoksları bir gün olarak isimlendirsek de, vuku bulan eşitlik sadece bir an için gerçekleşir. Sonrasında denge bozulur, karanlık ışığı ya da ışık karanlığı yutmaya devam eder.&nbsp;Bir şekilde hayatlarımızda da sürekli dengeye getirmek istediğimiz şeylerin peşinden koşmamız, tam 'hah çok iyi oldu, çok da güzel oldu' dediğimiz yerde dengeleri bozan bir başka faktörün ortaya çıkması, kötü talihimizden değil dünyanın tasarımından ötürü. Işığın ve karanlığın dengelendiği gün sayısı 365'te iki. Dolayısıyla hayatı tamamen dengeye getirmek, varoluşun doğasına çok uygun bir hedef değil. Belli ki, ne bu dünya, ne de biz denge halinde uzun süre kalmak için tasarlanmamışız.&nbsp;Sonbaharda tabiattan, özellikle de ağaçlardan öğrenilecek bir şey daha var; bir dönem hayat bulduğumuz ama artık işe yaramayan parçaları zarifçe bırakmak. Yaprak dökmek bitkiler için dramatik değil, gerekli bir olgu. Bizler için de. Bunu ister kullanmadığınız eşyaları vermek, evi fazlalıklardan arındırmak olarak düşünün, ister zihin ve kalbinizi artık size iyi gelmeyen ve kalabalık yapan şeylerden temizlemek olarak... Sonbahar biraz bununla ilgili. &nbsp;Ben ekinoksları kendime tüm bu denge hadisesini hatırlatmak için kullanmayı seviyorum, umarım sizin anlam haritalarınızda da bir yerlere az çok oturur.&nbsp;Bu sembolik kurcalamaları bir kenara bırakırsak, bugün sonbahar resmi olarak geldi. Bitkiler yavaş yavaş uyku moduna geçmeye, göç edecek kuşlar vücutlarında yağ depolamaya, atlar tüylerini kalınlaştırmaya, böcekler evlerine besin depolamaya başladılar. Tüm bu olanlar, canlıların biyolojik saatleri ve gün ışığı hassasiyeti ile tetikleniyor. Genelde sanılanın aksine ağaçlar yapraklarını soğuk havadan ötürü değil, yapraklarına düşen ışık süresinin azalmasından ötürü dökmeye başlıyorlar. Işığın değişimi doğada bunca şeyi tetikliyorken inanın bana bizlerde de çok fazla değişimi başlatıyor. Biraz kendimize dönmek ve bunları farketmek, yeni sezona hazırlanmak açısından kıymetli olabilir.&nbsp;Bu dönemde balkonda bahçede yapılabileceklerden biraz dem vurmak gerekirse, bahar aylarından sonra bahçede en aktif olabileceğiniz diğer bir zamana girmiş bulunuyoruz. Sonbahar da bahar kadar üretken, hele de Türkiye ikliminde. Yapılabileceklere dair ufak fikirleri aşağıya bırakıyorum:-Bakla çok hızlı çimlenen, kolay büyüyen aynı zamanda da çok şık bir bitki, balkonda ya da bahçede deneyebilirsiniz. Toprağı azot bakımından zenginleştirmesi de cabası.&nbsp;-Bahara hazırlık için çiçek soğanları ekebilirsiniz. Kış boyunca kök sistemlerini yavaş ama emin adımlarla oturtmaları için onları sonbaharda ekmek önemli. Sarımsak ve soğan da 'soğanlı' bitkiler olduklarından onlar için de doğru zaman.&nbsp;-Pancar, turp, pazı ve ıspanağı tohumdan çimlendiremeye başlayabilirsiniz.&nbsp;-Yazlık bitkilerinizin tohumlarını alıp önümüzdeki yaza saklamak için de güzel bir zaman.&nbsp;-Aromatik bitkilerden ve çamlardan tütsüler hazırlayabilirsiniz. Ne de olsa bitki tütsüleri yakmak ekinokslarda yapılan eski bir Pagan ritüeli. Sonbaharın enerjileriyle senkronize olmak için güzel bir pratik.&nbsp;Paganların Mabon adını verdikleri bir hasat festivali olarak kutlanan bugün, onlar için 'herkes ektiğini biçer' gibi hem gerçekçi hem sembolik bir anlam taşıyordu. Mevsim geçişleri, özellikle de ekinokslar, geçmiş döngüyü değerlendirmek ve yenisine niyetler koymak için de güzel zamanlar.&nbsp;Zihinsel dengeye iyi geldiğini düşündüğüm yeni uğraşımı ilhamına katık yapıp, görmediğimiz bağlantıları görünür kılan kapak sanatçımız <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/abohemianpeasant/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Melisa Özdilek</a>'e sonsuz teşekkürler!&nbsp;🌑 🌓 🌞 🤹🏻‍♀️ 🌗 🌕Sonbaharın ilerleyen günlerinde görüşmek üzere!P.S. Bazen mobil görünümde görseller tam gözükmeyebiliyor. Daha bütünlüklü bir okuma deneyimi için mailin üst kısmındaki 'Tarayıcıdan oku' seçeneğini kullanabilir ya da telefonunuzu yatay konuma getirebilirsiniz.&nbsp;

Bitkiler Eşrafından Dedikodular

Dengenin doğası

Sonbahar Ekinoksu

Orta Çağ tarım tarihçisi Montanari’ye göre her şey, saban tarafından vurulan bir darbeyle başladı. İnsanlığın tarihinde tarıma geçiş ekonomiden güç ilişkilerine, mitolojiden gündelik pratiklere ve ritüellere birçok açıdan dönüm noktası kabul ediliyor. Tarımla birlikte insanın doğayla kurduğu ilişki, parçası olmaktan, üretim biçimlerine hâkim olduğu bir ilişkiye dönüşüyor.&nbsp;İlk avcı-toplayıcı topluluklar için doğal kaynakların kullanımı yeterli olsa da nüfusun artması daha büyük ölçekte ürün ihtiyacını getirdi ve kademeli olarak tarım ve hayvancılıkla uğraşan, kendi besinini üreten, mevcut kaynakları seçen ve çevresinin dengesine müdahale eden toplumları oluşturdu. Av ekonomisinden üretim ekonomisine ve daha yerleşik üretim modellerine geçiş, hem insanın toprakla ilişkisinde hem de kültüründe belirleyici bir değişiklik yarattı. Hatta kimi tarihçiler; bitki ve hayvanların evcilleştirilmesinin, insanı o zamana dek içinde yaşadığı karşılıklılık ilişkisinden muaf ilan etme gücü verdiği için tarımı, insanı doğasından ayıran bir tahakküm çabası olarak görüyor.İnsanın medeniyet yolculuğunu başlatan toprağın işlenmesi; yani kültivasyon; Latince "cultus" ve “cultura”ya temellenir, yani kült ve kültürle ilişkilidir. Hermann Hesse, Demian isimli eserinde insanın; kendine verilen armağanın reddiyle bağlarından sıyrılmaya dair seçimini çok güzel anlatır. İnsan; toprağı, kültürü, üretimi seçer; Panteon'daki avlayan, yakalayan, öldüren tanrıları değil, tanrıça kültünü; Demeter’i, Persephone’u, Dionysos’u seçer. Toprak ve tanrıça yansımaları bereketli ama karanlıktır, önceden kestirilemez, oyuncu ve hedonisttir, besler, büyütür ama örter de.Topluluklar toprağa dayalı üretime yoğunlaştığında ise doğayla konuşmak için yeni yollar ararlar. Dünyanın herhangi bir yerinde, toprakla ilişki kuran Pagan (peasant, yani “köylü” kökünden gelir) topluluklar, güneşin ve dünyanın hareketlerini, geçişleri, rüzgârları, kuşların göçlerini, yıldızları izleyerek yeni diller yaratmaya çalışır. Ekim, hasat zamanları, gün dönümleri, ekinokslarda bereket ve teşekkür kutlamaları yapar, yeni döngüye hazırlanarak, doğayla bu geçişi paylaşarak girerler. Benzer iklim şartlarını yaşayan coğrafyaların ortak kutlamaları oldukları için farklı isimlerle anılmalarına rağmen Kuzey Yarım Küre'de (ve güneyde; fakat farklı zamanlarda) aynı döngüleri kutlarlar.&nbsp;Hafıza üzerine çalışan sosyal antropolog Connerton; kültür için hafızaya, hafıza oluşturmak için de tekrara; yani ritüellere ihtiyaç olduğunu; bu yüzden bazı ritüellerin ve anmaların, hafıza oluşturmak adına tasarlandığından söz eder. Mevsim ritüellerinin farkı ise; insanın döngüleriyle, gözlemiyle ortaya çıkmış olmalarıdır. Yalnız doğayla ilişkili olduklarından, çabasızca geliştiklerinden dolayı tek tanrılı inanç sistemlerinin içine, bu zamanın dahi günlük pratiklerine karışmışlardır. Bu kutlamaların kökleri görünür olsun ya da olmasın, Güneş ve Dünya alışılagelmiş hareketlerini tekrarladıkları sürece farklı isimlerle, aynı nedenlerle sürmeye devam edecek. Trakya’da kutlanan Bocuk Gecesi ile Keltler’in hasat festivali Samhain’in ve Meksika’daki Ölüler Günü (el Día de los Muertos)’nün kardeşliği, bahar kutlaması Beltane ile Hıdrellez benzerliği kardeş kutlamalara örnektir.Mevsim döngüleri kutlamalarının her birinde o mevsimin ürünleriyle yapılan belli bir renk paletindeki klasik tarifler; çorbalar, sebze yemekleri, tuzlu ve mevsim meyveleriyle yapılmış tatlı turtalar, içecekler yer alır ve her birinin kutlaması bereketi artırmak için o coğrafyanın sosyokültürel bağlamı içinde şekillenen ritüellerle yapılır. Aslında belki yalnız döngüler değil, basitçe ve kendi hâlinde, o sofrayı kurmayı sağlayan sıcaklıkta günler, rüzgârlar, arılar, kuşlar, solucanların da kutlanmasıdır bu. Her şeyin, kendiliğinden öyle olduğu ve bir araya geldiği için kutlanması.Son dönemde tarım politikaları, gıda üretim ve tüketimi üzerine artan bilincimizle faydasından emin olduğumuz, mevsiminde yetişen, taze, yolculuk yapmamış ürünlere ya da belli kurutma ve saklama yöntemleriyle sonraki mevsimlere hazırlanmış ürünleri tercih etmeye gayret ediyoruz; mevsimsel beslenme, bir süredir hem kendimize hem çevreye dair tercihlerimizin ve sorumluluğumuzun bir basamağı. Aslında bunu yaparken, çok basit ve bildiğimiz bir şeye yöneliyoruz; dışımızdaki ve içimizdeki döngülere, doğayla uyumlu, Güneş'in etrafında attığımız bir yıllık tura. Bizim dışımızdaki tüm canlılar gibi, uygun sıcaklığı bekleyen tohum gibi, gezegenimizin yolculuğuna, döngülerine ve o birbirine bağlı ağların oluşturduğu kombinasyona güvenerek ve o rastlantısallığını kutlayarak.&nbsp;Mevsimsel, yavaş, adil tüketim; çevresel etkisi, sürdürülebilirliği ve besinsel faydasının ötesinde aslında yüzyıllar öncesinden beri bildiğimiz, kutladığımız, onurlandırdığımız arkaik bir pratik.Belki bir süre izleyebildiğimiz kadar döngüleri, fırtınaları, hayvanları, günün aydınlandığı ve karardığı zamanları izleyerek bizden çok önce kurulmuş bağlantıların izini sürer, değişimleri daha yakından anlamlandırır, dünyayla ele döneriz Güneş'in etrafında.<hr>Kapak: The Embarkation for Cythera, 1717, Jean-Antoine Watteau

ekinoks ile ilgili hikayeler