<a fr-original-style="" href="https://fabrikasosyal.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sosyal Fabrika</a> Sürdürülebilir Kalkınma Derneği’nin Sivil Düşün desteğiyle çektiği ve çekimleri yaklaşık 6 ay süren Sokaktaki Sessizler - Yaşamak Pahalı Bir İhtiyaç belgeselinin gösterimi 7 Temmuz’da yapıldı. Yaşam koşullarını herkes adına iyileştirmeyi hedefleyen proje önyargıları bir kenara bırakarak sözcüklerin sınırlarını kaldırmayı ve dünyaya bakış açımızı iyileştirmeyi amaçlıyor.İçerisinde bulunduğumuz ve küresel bir biyolojik afet olan COVID-19 salgınında tüm dünyada, bireylerin kişisel barınma alanında, yani evlerinde kendilerini karantinaya alması yönünde hareket edildi. Bu önlemin uygulanabilmesi için toplu alanların kullanımı da sınırlandırıldı. Dezavantajlı grup olan sokak çalışanları ise toplumsal afet kriz planında yok sayıldı.Ayrıca COVID-19 döneminde sokağa çıkma yasağıyla bu grubun gelirlerinde ciddi bir azalma oldu, çoğu gelirlerini sağlayacak imkân bulamadı. Belediye ve diğer kuruluşların verdiği desteklerin çoğu yetersiz kaldı. Hatta bu destekler bireylerin büyük bir kısmına hiç ulaşamadı bile.Bu dezavantajlı bireylerin sıkıntılarını duyurmaya, onların da bu süreçte yardıma ihtiyaçları olduğunun farkına varılmasına, toplum tarafından daha görünür hale gelerek kabul görmelerine ve kamu kuruluşları tarafından seslerinin duyurulmasına ihtiyaçları var. Sosyal Fabrika Sürdürülebilir Kalkınma Derneği proje çalışanları, “sokak kavramının eşitsizlikleri derinleştirdiği ve önüne sokak kavramı getirilerek kullanılan kelimelerin önyargılara neden olduğu” tespitinde bulunuyor. Bu nedenle COVID-19 süresince çalışma alanı sokak olan bireylerin karşılaştığı zorluklara “Sokaktaki Sessizler- Yaşamak Pahalı Bir İhtiyaç”&nbsp;belgeselinde yer veriliyor.Belgesel, Adana’daki çiçekçiler, kâğıt toplayıcılar, müzisyenler, simitçiler, ayakkabı boyacıları, yem satıcıları, pazarcılar ve seyyar satıcılarla yapılan röportajlar içeriyor. Ekonomik geçim yeri olarak sokaklarda çalışan bireylerin ihtiyaçlarının görmezden gelinmemesi ve sokakların ekonomik kazanç sağlanan bir mekân olması yönünde de değerlendirilmesi gerektiğine vurgu yapılıyor. Dinleyeceğiniz her bireyin farklı bir yaşam hikayesi, umutları, sıkıntıları, özlemleri ve hayalleri olduğunu görüyorsunuz.Sosyal Fabrika da “Dinlemek, anlamaya çalışmak bir destek olma biçimidir.” diyor ve bu nedenle herkesi “yaşamak pahalı bir ihtiyaç” mottosundan yola çıkarak, ayrıştırılan ve ihtiyaçları görmezden gelinen insanların bir geçim mekânı olarak kullandıkları sokaklarda verdikleri mücadeleyi <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=H5fkE_Q666U&t=1426s" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">izlemek için</a> “Tezzat” Youtube Kanalı’na davet ediyor. Sosyal Fabrika Sürdürülebilir Kalkınma Derneği 2012'den beri sürdürülebilir kalkınma amaçlarını temel alarak projeler yürütmektedir. Yazıyı hazırlayan Özlem Şahin ve Gizem Akarsu dernekte proje asistanları olarak çalışmaktadır.&nbsp;

Spektrum

Sokaktaki Sessizler - Yaşamak Pahalı Bir İhtiyaç

Gözlerinizi kapatın ve benimle beraber hayal edin lütfen: Beşiktaş’ta vapura binmeden hemen önce aldığımız simitlerin, Ortaköy’de sahilde yürüyüş yaparken bize eşlik eden kumpirlerimizin, kış mevsiminde her an aradığımız kestanelerin, gece gündüz her an yemeye doyamadığımız midye dolmaların artık olmadığını düşünelim. Nasıl bir İstanbul canlanıyor gözünüzde? Bence tek kelimeyle, eksik. Peki nedir bir şehri tamamlayan detaylar?Sokak yemeği 101: Sokak yemeğinin ilk resmî tanımı, 1986 yılında Endonezya'da düzenlenen FAO Asya Sokak Gıdaları Bölgesel Çalıştay’ında kabul edilmiş. FAO, sokak gıdalarını "özellikle sokaklarda ve benzeri diğer yerlerde satıcılar tarafından hazırlanan ve/veya satılan hazır gıdalar ve içecekler" olarak <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMGFhYWQ5MzcxNTc2MDAwNjYxNTk4NCZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmRlcmdpcGFyay5vcmcudHIlMjUyRmVuJTI1MkZkb3dubG9hZCUyNTJGYXJ0aWNsZS1maWxlJTI1MkY1MTQyMzM=""">tanımlamış.</a> Bu tanım bana doğru ancak biraz soğuk geliyor. Yeni bir tanımın peşinden gitmeye karar veriyorum, daha sıcak ve daha gizemli bir tanımın peşindeyim. İnsanı yeni bir yolculuğa çıkaran sokak yemekleri yalnızca yerel lezzetleri keşfetmeye değil, temsil ettikleri kültürün niteliklerini de gösterir bize, bunu da belirtmeli tanımda. Farklı kültürlerde farklı rollerle hayatın içinde hep yer alan sokak lezzetleri, zaman içinde her ülkenin kendine has sokak yemeği kültürünü oluşturmuştur. Tüm bunlar geçerken aklımdan karar veriyorum nasıl bir tanım yapacağıma: her gittiğimiz şehrin veya bölgenin yerelliğini keşfedebileceğimiz gizli kodlardır sokak yemekleri. Venezuela'da mısır bazlı arepa'lar, Türkiye'de kebaplar, Rusya'da köfte, ABD'de hot-dog, Meksika’da taco, Hindistan’da samosata hepsi birer yerel sokak yemeği örneği olarak gösterilebilir.Nereden geliyor bu enfes koku? Sokak yemeklerinin önemini daha iyi anlamak için geçmişe bakmakta fayda var. Nitekim, şehrin gizli kodları birçok medeniyetten gelen uzun ve dolambaçlı bir tarihe sahip. Enfes kokuları takip edip nereden başladığını anlamaya çalıştığımızda ise kokunun merkezi giderek dağılıyor. Kimileri çıkış noktasını 1940’larda Güney Afrika’da Hindistan'dan gelen göçmen işçilerin lokantalara girmesinin yasaklanmasının ardından, seyyar yemek arabalarının ortaya çıkışından <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMGFhYWQ5MzcxNTc2MDAwNjYxNTk4NCZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnJlYWQuYXBvcy50byUyNTJGaSUyNTJGMTEwMDAtb2t1ci1zb2thay15ZW1la2xlcmk=""">alırken</a> kimileri daha önceki yüzyıllara kadar savruluyor. Öyle ki Antik Yunan zamanında küçük porsiyonlarda kızarmış balıklarla karşılaşmak mümkün oluyor. Antik Romalılar’ın ise evde fırın bulunmaması nedeniyle beslenmek için sokak yemeklerine yöneldiklerini görüyoruz. Bir başka örnek olarak Mısırlı sokak satıcılarının kuzu kebabı, pilav ve hatta börekleri 14. yüzyıla kadar uzanıyor. Daha da geriye gidersek, eski Aztek uygarlıklarının mısırdan yapılan bir yulaf lapası olan atole'siyle ve çeşitli et türleriyle hazırlanan tamale'leriyle karşılaşıyoruz.&nbsp;Sokaktan menüye: Roy Choi'nin Los Angeles'ta açtığı Kogi Korean BBQ isimli food truck'ı, sokak yemeklerine bakışı da değiştirdi. Eskiden sadece ucuz ve hızlı olduğu için tercih edilen lezzetler, artık farklı bir klasmanda da kendine yer bulmaya başladı. Food truck'lara ödüller verilmeye, sokak yemeği satan büfeden bozma restoranlara yıldız verilmeye başlandı. Tabii, kimi yerde “lezzet" ve "deneyim" meselesi karın doyurmanın önüne geçtiğini söylemek mümkün. Fakat bugün konumuz daha çok "sokaktaki" sokak yemekleri.İsim-Şehir-Sokak yemekleri&nbsp;Bangkok: Bangkok, en iyi sokak lezzetlerine sahip şehir olarak nam salmış. Şehrin birçok yerinde sıra sıra dizilmiş tezgâhlarda Tayland’a özgü birçok yemeği bulmak mümkün. Yer fıstığı, arpacık soğan, biber gibi lezzetlerle hazırlanıp pilavla birlikte verilen satay, birçok farklı noodle çeşidi ve çırpılmış yumurtayla balık sosunun yağda kızartılmasıyla elde edilen khao khai jiew gibi Tayland’a özgü birçok farklı lezzet Bangkok’taki sokak yemekleri arasında. (Bonus: Bangkok’ta ayrıca Michelin yıldızıyla ödüllendirilmiş Jay Fai’nin sokak restoranı da <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMGFhYWQ5MzcxNTc2MDAwNjYxNTk4NCZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmd1aWRlLm1pY2hlbGluLmNvbSUyNTJGdGglMjUyRmVuJTI1MkZhcnRpY2xlJTI1MkZwZW9wbGUlMjUyRnRoZS1tdXN0LXRyeS1kaXNoZXMtYXQtamF5LWZhaQ==""">var</a>.)Mexico City: Aslında Güney Amerika’da bulunan çoğu ülke sokak lezzetleriyle meşhur ancak Meksika bunlar arasında başı çekiyor diyebiliriz. Mexico City’de en meşhur sokak yemekleri; taco, Meksika usulü közlenmiş mısır ve churros isimli uzun ince boru şeklindeki şekerli kızartma çörekler.Berlin: Almanya da sokak lezzetleriyle oldukça meşhur bir ülke. Özellikle de currywurst, tüm dünyayı etkisini altına almış bir sokak lezzeti olarak karşımıza çıkıyor. Sosisle hazırlanan bu sokak lezzetinin en önemli özelliği sosislerin piştikten sonra körili ketçaba bulanması. Berlin sokaklarında sıkça rastlayabileceğiniz diğer bir lezzet ise – evet doğru tahmin ettiniz – döner.Gelelim İstanbul’a… Aslında sokak yemekleri Osmanlıdan günümüze kadar Türkiye'de yemek kültürünün önemli bir parçası. Fast-food zincirlerinin sağlıksız ve ruhsuz, fine dining restoranların ise herkes için ulaşılmasının kolay olmadığı günümüzde yerel, pratik ve samimi sokak lezzetlerine yönelimin giderek arttığını ve sokaktaki nohut-pilav, kokoreç, kestane kebap, midyenin aynı zamanda sokaktan çıkıp sokak sadeliğinde menülerin içine girdiğini de görüyoruz. Özellikle İstanbul’da deneyim odaklı özgün konseptlerle kebap, balık ekmek, simit, kokoreç ve midye gibi sokak lezzetlerine gurme dokunuşlarda bulunan fast-casual restoranlara da gözümüz iyice alıştı. Yerel lezzetlere yönelerek daha fazla insana ulaşmak için menüsünü sokak yemeklerinden ilhamla hazırlayan genç şeflerin de bunda payı büyük. Basta Street Food, Dirty Hands, TRC American Dinner, Banko Burger, Mini Eatery bunlardan yalnızca birkaçı. Şehrin gizli kodları şekil değiştirse de hayalimizdeki İstanbul’u tamamlayan kokuların hep İstanbul'u sarması dileğiyle.

Aposto İstanbul

Midye dolmaların, kestane kebabın artık olmadığını düşünelim. Nasıl bir İstanbul canlanıyor gözünüzde?

Bir şehrin gizli kodları: Sokak yemekleri

Amacın sadece sokaklardaki yaşamı olduğu gibi, tüm gerçekliğiyle görüntülemek olduğu sokak fotoğrafçılığında şehrin gizli dedektiflerinin çoğu zaman makine üzerinde uzun ayarlar yapacak zamanı yoktur ve “sihirli an”ı yakalamak zorundadırlar. Bu durum, geçmişte New York sokaklarındaki gölgesinden tanıyacağımız Maier’de dönem sorunlarına ışık tutan çarpıcı bir tavırla karşımıza çıkarken, iddialı konulardan ziyade gündelik yaşamın sıradanlığıyla uğraşan, sıradan bir orta sınıfın nasıl yaşadığını gösteren Parr’da şipşak fotoğraflarının rastgeleliğinde karşımıza çıkabilir.&nbsp;Sokak fotoğrafçılığı: Sokak fotoğrafçılığı, kamusal alandaki birçok bileşenin, an veya enstantane fotoğrafı anlamındaki “snapshot”; gizli/habersiz çekilen fotoğraf anlamındaki “candid”; duygu içermeyen kurgu sokak çekimi “deadpan” ile duygu içeren sokak fotoğraflarını kapsayan geniş bir alanda <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDNiZDY1NmE5MzgwMDAwNzA5MDk2YSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmRlcmdpcGFyay5vcmcudHIlMjUyRnRyJTI1MkZkb3dubG9hZCUyNTJGYXJ0aWNsZS1maWxlJTI1MkYxMDIxMDI3"">tanımlanır.</a> Ayrıca caddeler, sokaklar, pasajlar, istasyonlar, gece kulüpleri, plajlar, toplu taşıma araçları ve hastaneler gibi ortak kullanım alanlarında çekilen fotoğraflar, sokak fotoğrafçılığı olarak tanımlanır.Sokak fotoğrafının marifeti: Toplumsal değişimlerin izlerini, yazılı tarihi belgeler, filmler, belgesel ve savaş fotoğraflarının yanı sıra sokak fotoğraflarında da görülebilmek mümkün. Bu anlamda sokak fotoğraflarının ayrı bir gücü var diyebiliriz çünkü onlar toplumsal değişimi, yabancılaşmayı ve sokağın bileşenlerini, sıradan durum ve detaylarla, gece ve gündüz kaydederek gerçekleştirirler.&nbsp;Ancak elbette ki sokak fotoğrafının gücü, şehirlerin her gizli dedektifi tarafından farklı şekilde işlenir: Yakın çevresini kolajlar hâline getiren ve kendi bedeninden bir parçayı da çoğunlukla görüntüye dâhil eden David Hockney, kenar mahalle sefaleti içinde yaşayan ailesinin fotoğraflarıyla saygın ödüller kazanarak tartışma yaratan Richard Billingham, intiharla sonuçlanan kısa ama parlak kariyerinde sadece kendi bedenini görüntülemiş olan Francesca Woodman ve yine neredeyse tüm fotoğraflarında kendi çok kimlikli çehresini sergilemiş olan Cindy Sherman <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDNiZDY1NmE5MzgwMDAwNzA5MDk2YSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9yaGFuY2VtY2V0aW4ud29yZHByZXNzLmNvbSUyNTJGdGFnJTI1MkZzb2thay1mb3RvZ3JhZmNpbGlnaSUyNTJG"">gibi</a>…<figure class="image"><img src="https://lh6.googleusercontent.com/U_iz9upbf5wVgdu_2T6wYE1KtgZLd1vH8OcUQj6MffZOkVm4FLF6sA-iVr0SrvNT2QbtMGJXJgYVpyBVFdOjrZ5ibMaGw1HUz2b96-VlTrBwLvLV3Idc5rxb90LErMVsHj0G3as" alt="Vivian Maier"><figcaption>New York, 1953 Fotoğraf: Vivian Maier Kaynak: vivianmaier.com</figcaption></figure><hr>Arka sokakların fotoğrafçısı, Vivian Maier (1926-2009, ABD): Yazdığı bir tarih kitapçığı için Şikago’daki Portage Park’ın eski fotoğraflarına ihtiyaç duyan John Maloof’un, bir açık artırmada Maier’in eski fotoğraf negatifleriyle dolu kolileri satın almasıyla başlar Maier’in keşfedilmesi.&nbsp;Dadılık makyajı altında kendi kişiliğini yaratan ve gizemli bir kadın olarak ilginç görünümüyle sokaklarda dolaşan Maier, sürekli taktığı fötr şapkası, üzerine giydiği bol erkek gömlekleri, ayağındaki asker botları ve Rolleiflex marka kamerasıyla sokaklarda dolaşır ve neredeyse tanıştığı herkese kendini farklı bir isimle <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDNiZDY1NmE5MzgwMDAwNzA5MDk2YSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnJlY2VwaWxrYmFoYXIubWVkaXVtLmNvbSUyNTJGa2UlMjUyNUM1JTI1MjU5RmZlZGlsbWVtaSUyNTI1QzUlMjUyNTlGLWJpci1kYWQlMjUyNUM0JTI1MjVCMS12aXZpYW4tbWFpZXItMTIwYmUxNmQ4MjBk"">tanıtır.</a>&nbsp;İçine kapanık tavrı ve kendinden bahsetmeyi sevmeyen kişiliğiyle bakıcılığını yaptığı çocukları da yanına alarak şehrin sokaklarını gezer ve insanların en doğal hâllerini fotoğraflar. Maier’e göre; insanın çirkin yanları göz ardı edilmemelidir çünkü onlar da insanın ve dünyanın bir parçasıdır. Her şey birbirinin karşıtıdır ve karşıtlar ancak bir aradayken anlamlıdır. Belki de bu sebeptendir ki evsizlere, dilencilere, kimsesizlere her zaman daha fazla yer verir fotoğraflarında.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://lh3.googleusercontent.com/7vw_EaKxVEghpjsXP9Y7veSW2B4QhX5EX5KFaVzx1JavZhKd-FzoiNvQ3hk7BgttnbmdSeVU3BJKf5DGnxt07-TrPxCrelSmdDGEPcqpiSuE4BMxnEvv7DRw3HG4fOPHahEyV0Y" alt="martin parr"><figcaption>Ramsgate, Kent, 1986 Fotoğraf: Martin Parr Kaynak: martinparr.com</figcaption></figure><hr>Gündelik yaşamın sıradanlığına post modernist bir bakış, Martin Parr (1952- Birleşik Krallık): 1994’te dünyanın en prestijli fotoğraf ajansı Magnum’a asil üye kabul edildikten sonra farklı bakış açısı ve diğer Magnum fotoğrafçılarından ayıran tarzıyla Magnum’un fotoğrafik yaklaşımının değişimine neden olan Parr, ürettiği projelerle gündelik yaşamdan ayrıntıları, insanlık hâllerini, evleri, sıradan yaşantıları fotoğraflarına <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDNiZDY1NmE5MzgwMDAwNzA5MDk2YSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGd3d3Lmlmc2FrYmxvZy5vcmclMjUyRm1hcnRpbi1wYXJyLWd1bmRlbGlrLXlhc2FtaW4tc2lyYWRhbmxpZ2klMjUyNUVGJTI1MjVCQiUyNTI1QkYlMjUyRg=="">aktarmıştır.</a> “Sanırım iyi bir gözlemci olduğunuz kadar iyi bir yaratıcı olmanız da gerekiyor bu işte.” diyen Parr, insanların iletişimlerini yakalamaya çalışıp, kritikleri, mizahı ve alışagelmedik özellikleri olan fotoğraflarına <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDNiZDY1NmE5MzgwMDAwNzA5MDk2YSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5zYW5hbHNlcmdpLmNvbSUyNTJGbWFydGluLXBhcnItYmVuLWZvdG9ncmFmaW5pLWNla2l5b3J1bSUyNTJG"">yansıtır.</a> Beklenmedik renkler, kadrajlar ve özneler kullanarak oluşturduğu kendine has perspektifiyle insanın içindeki hatıraları canlandırırken, serileri bilinç altına işler.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-03-06T18:01:15.832Z.jpeg" alt="istanbul"><figcaption>Fotoğraf: Ara Güler Kaynak: araguler.com.tr</figcaption></figure><hr>“Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?” İstanbul’da sokak fotoğrafçılığı: Anlık değişen ve hareketli bir kamusal alan olan sokak, fotoğraf makinesiyle kaydedilirken hızlı, pratik ve belki de az görünür olmayı gerektirir. Sokakları sürprizlerle dolu İstanbul, “sihirli an”lar peşinde koşan şehrin gizli dedektiflerine birçok olanak sunmaktadır. Bu durum biz izleyicilere bazen çocukların sokaktaki oyunlarını Balat’ın renkli evlerinin manzarasında keyifle izletirken, bazense Büyükçekmece Köprüsü ile hayattaki yalnızlığımızı yüzümüze çarpıcı bir şekilde vurabilir. Hatta, İstanbul’un bu sürprizli hâli aklımıza hayatı boyunca okurunu arayan,&nbsp;“Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?”&nbsp;diye soran Oğuz Atay’ın sözlerini getirebilir. Kim bilir belki de Ara Güler, Coşkun Aral, İzzet Keribar, Şinası Barutçu ve daha nicesi, İstanbul’u okumaya çalışan gizli dedektiflerimiz olmuşlardır…

sokak ile ilgili hikayeler