Ali Rıza Çoban
Anayasa hukuku doçentidir. Doktorasını temel haklar alanında İngiltere'de Leeds üniversitesinde yapmıştır. İnsan hakları hukuku, hukuk devleti, yargı bağımsızlığı, anayasa yapımı, karşılaştırmalı anayasa yargısı alanlarında çalışmaktadır. Kendi uzmanlık alanlarında sivil toplum kuruluşlarıyla ortak çalışmalar yürütmektedir.
When considered alongside allegations of rivalry between political factions or communities supposedly at the center of these developments, as well as rumors of corruption and misconduct within the judiciary, this evident judicial crisis underscores a profound crisis in the rule of law. It demonstrates that judicial independence has eroded entirely, and the judiciary now appears to be following political will rather than adhering to the law and the Constitution.
Arkasında yattığı iddia edilen siyasî gruplar veya cemaatler arasındaki çekişme iddiaları ve yargıya ilişkin ortaya çıkan yolsuzluk ve yozlaşma söylentileri ile birlikte değerlendirildiğinde, bu görünürdeki yargı krizi yargı bağımsızlığının tamamen ortadan kalktığını ve yargının hukuku ve Anayasayı değil de siyasî iradeyi takip ettiğini göstermesi bakımından derin bir hukuk devleti krizine işaret ediyor.
Yasada yer alan düzenlemelerin temel haklara müdahale yetkisi öngören kuralların öngörülebilir ve keyfilikleri önleyecek güvenceler içermesi koşulunu sağladığını söylemek mümkün değildir. Bu nedenle yasa mülkiyet hakkına yönelik ciddî tehditler içermektedir.
Although the local court possesses the authority to initiate a retrial for a finalized sentence, the maneuvers to avoid implementing the Constitutional Court's binding decision, as stipulated by Article 153 of the Constitution for legislative, executive, and judicial bodies, cannot be considered based on a legal interpretation. In a normal rule-of-law state, such arbitrariness should carry legal consequences.
Anayasanın 153. maddesi gereği yasama, yürütme ve yargı organları için bağlayıcı olan AYM kararını uygulamamak için yapılan manevraların bir hukuki yoruma dayandığını söylemek mümkün değildir. Olağan bir hukuk devletinde bu tür keyfiliklerin mutlaka bir hukuki sonucunun olması gerekir.
The most concerning aspect is the plight of citizens of the Republic of Turkey whose right to a fair trial has been violated.
En önemlisi de adil yargılanma hakkı ihlâl edilen Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının içinde bırakıldığı çaresizlik halidir.
These findings by the Court should be taken into consideration in ongoing proceedings to rectify practices that lead to serious violations of the Convention. For finalized decisions, they should serve as grounds for potential retrials, opening a path for such proceedings. Failing to do so will not only exacerbate grievances but also harm Turkey’s relations with the Council of Europe and the broader international community. If the judgment’s requirements are not met, the entire society will bear the brunt of the adverse consequences.
Sözleşmenin ağır ihlâline neden olan uygulamaların sona erdirilmesi için Mahkemenin bu bulgularının devam eden yargılamalarda dikkate alınması, kesinleşmiş kararlar açısından ise yeniden yargılama nedeni kabul edilerek yeniden yargılama yolunun açılması gerekir. Aksi tutum hem mağduriyetleri ağırlaştıracak hem de Türkiye’nin Avrupa Konseyi ve hür dünya ile ilişkilerini daha da bozacaktır. Eğer kararın gereği yerine getirilmezse tüm toplum bunun yaratacağı olumsuz sonuçlardan etkilenecektir.
This indicates that the government's post-election pledges to improve relations with the EU are not realistic; instead, relations have deteriorated significantly. Furthermore, Turkey's membership in the Council of Europe is swiftly approaching a point where it may come under discussion.
