Geçtiğimiz iki haftanın beni en çok heyecanlandıran <a fr-original-style="" href="https://investors.remedygames.com/announcements/remedy-entertainment-enters-agreement-with-rockstar-games-for-new-max-payne-12-project/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">haberine</a> birinci sıradan yer vermek istedim. Bu haberin beni bu kadar heyecanlandırmasının sebebi ise Max Payne serisinin oyun dünyasının başına gelen en güzel şeylerden biri olduğunu düşünmem. Max Payne 3'ün seriye yakışmadığını düşünsem bile kendi çapında başardığı işleri göz ardı etmek istemem. Hikaye konusunda başarısız olsa bile Max Payne aksiyonunu güzel bir şekilde oyunculara sunmuştu.&nbsp;Benim bu seriyi neden bu kadar fazla övdüğüm sorusuna gelirsek oyunun özellikle ilk iki oyunun zamanının çok ötesinde olduğunu düşünüyorum. Max Payne oyunlarını ilk oynadığımda sadece ismimi söyleyebilecek kadar ingilizceye sahip olduğum için hikayesinden hiçbir şey anlamamıştım. Yine de aksiyonu o kadar keyifliydi ki oyunları anlamasamda defalarca bitirmiştim. Oyun dünyasına kattıkları Bullet Time mekaniği ile kesinlikle bir çağ açtıklarını düşünmekteyim. Bullet Time aslında ilk kez Matrix filmlerinde bir terim olarak karşımıza çıksa da bunu oyun dünyasına bir mekanik olarak ekleyen oyun Max Payne'dir.&nbsp;Oyun dünyasına yeni bir mekanik eklemek tabii bu kadar övmemin tek sebebi değil. İngilizcemi geliştirdikten sonra bu tarz eskiden anlamadan oynadığım oyunların bir de hikayesine bakmak istediğim bir dönemde ilk olarak bu seriyi bitirmeye karar verdim. O zamanlar Max Payne 3'de yeni çıkışını yapmıştı onunda verdiği gazla başladım oynamaya. İlk oyunu kısa bir sürede bitirdikten sonra hiç beklemeden ikinci oyuna başladığım anda anladım ne kadar harika bir oyun olduğunu. Çizgi roman sitili ara sahneleri, karakter gelişimi, atmosfer, diyaloglar hepsi o kadar başarılı ve o kadar uyum içindeydiler ki bazı bölümleri üst üste defalarca oynadım. Bu saydığım sebeplerin yanında bir de oyunların yapım sürecini öğrendiğimde geliştiricilerine özellikle de Sam Lake'e duyduğum saygı tavan yaptı. Remake haberi beni heyecanlandırmış olsa bile bunun ne kadar gerekli olduğunu düşünmeden edemiyorum.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/3/0/1649633793423.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Remake oyunlar aslında zamanı geçmiş bir oyun üzerinden yapıldığında büyük bir fark yaratabiliyorlar. Buna örnek verecek olursak Final Fantasy serisi hiçbir zaman benim ilgimi çekmiyor olsa bile içimde her zaman&nbsp;Final Fantasy&nbsp;7 Remake oynama isteği olacak. Tekrar yapılmamış olsaydı açıp bakmayacağım bir oyunu bu sayede deneyimlemek istiyorum hatta bir kaç saat denedim ve oyunculara sunduğu şeyleri beğendim. Burdan bakınca aslında güzel görünse bile oyun seçimini doğru yapmak çok önemli bir yer tutuyor.&nbsp;Dead Space serisi severek oynadığım tek korku oyunu olma özelliğini taşıyor olsa ve bütün oyunlarını bayılarak oynamış olsam bile şu anda yapım aşamasında olan Remake projesi beni çok korkutuyor çünkü oyun zaten hala daha oynanabilir halde. Mekanikleri ve aksiyonu hala daha ilk günki tadı veriyor ve grafikleri oynanabilecek seviyede. Bu projede yapacakları geliştirmelerin oyunu daha kötü bir seviyeye taşımayacağının garantisi yok.<img src="https://images.aposto.com/2022/3/0/1649633801066.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Max Payne serisi özelinde baktığımda ise oyunun o grafiklerde kalan bir efsane olarak anılmasını isterdim. Zamanının çok ötesinde bir oyundu ve her zaman öyle olacak. Bugün indirip oynasam hala daha aksiyona girerken keyif alacağımdan eminim. Remake oyunlarının yapımını Remedy üstlenecek olsa bile AAA bir Max Payne 2 görecek olmak beni çok endişelendiriyor. Bir de oyun süresi uzatmak için açık dünya koyduklarını düşünüyorum elim ayağım titremeye başlıyor. Oyunun ikinci görevine gelmişim, kabus görüp uyanan bir Max ile oynuyorum. Ana görev en alt katta ama diyorum biraz yan görev yapayım. Karşı komşunun kapısını çalıyorum ve bana kedisini bulma görevini veriyor. Düşüncesi bile beni korkutmaya yetiyor.Sonuç olarak Remake oyunlarını hangi şirketin nasıl bir yol izleyerek yaptığı çok önemli olsa bile bazı oyunların döneminin efsanesi olarak anılmasını tercih ediyorum. Eğer bir oyun üzerinde çalışmak ve eski bir seriyi canlandırmak istiyorsanız yenisini yapın. Adının sonuna Remake ya da Remastered eklemeden de bunu yapabilirsiniz. Eğer hikayeli bir oyunun hikayesini devam ettiremeyeceğinizi düşünüyorsanız o zaman o seriyi rafa kaldırın. Beni en çok korkutan ise bu Remake oyunları başarı yakalamaya devam ederse oyun şirketlerinin orijinal bir fikire sahip yeni bir seriye başlamayıp eski oyunlarını sürekli olarak Remake adı altında piyasaya sürmeyi tercih etmeleri olur. Orijinal bir fikre sahip AAA oyunlarının giderek azalmaya başladığı bir dünyada daha fazla remake oyunu görecek olmak benim için "yeni bir oyuna başladım" hissini giderek azaltacaktır. Gelecek yıllarda beni elinde "Daha Az Remake Daha Çok Orijinal Fikir" pankartıyla görürseniz şaşırmayın.&nbsp;

Rockstar Games ve Remedy Entertainment, Max Payne ve Max Payne 2 oyunlarının remake versiyonlarını yapmak için anlaşmaya vardı.        

Remake'lere Gerçekten İhtiyacımız Var Mı?

Cultic Games'in yaratıcı yönetmeni ve hikaye yazarı Can Oral ile Türkiye'de oyun sektörü ve oyun hikaye yazarlığı hakkında konuştuk. İkinci oyunları Cats and the Other Lives bu sene çıkışını gerçekleştiriyor. Can Oral#9524 kullanıcı adı ile kendisini Discord'dan ekleyebilirsiniz.

Can Oral ile oyun geliştirmek ve hikaye yazarlığı üzerine

<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">GTA V</h3>İlk çıktığında ben daha lise yıllarımdaydım. Şimdi ise yeni jenerasyon konsollar için elden geçirildi ve üçüncü kez çıkışını gerçekleştiriyor. 15 Mart 2022 tarihinde yeni konsollara çıkacak oyunu tekrardan oynamak isteyenleriniz var ise şimdi tam zamanı. <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=VNbONMSObfs&ab_channel=RockstarGames" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">GTA V</a>'in abartıldığını düşünen bir oyuncu olsam bile yeni konsollarda deneyimlemeyi gerçekten çok isterim.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Tunic</h3>Zelda'yı andırdığı için uzun süredir macera severlerin radarında olan <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=6zi5RhDPPvI&ab_channel=Xbox" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Tunic</a> 16 Mart 2022 tarihinde PC ve Xbox için çıkışını gerçekleştiriyor. Klasik Nintendo RPG'lerini andıran oyunda savaş ve ganimet dışında zorlayıcı ve keyifli bulmacalar da var. Oyunun baş karakteri tilkimiz ise kendini sevdirecek gibi duruyor.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kirby and The Forgotten Land&nbsp;</h3>Sadece "Pokemon oyunu ya her türlü oynanır" diyenlerin değil, çoğu Switch kullanıcısının da merakla beklediği oyun 25 Mart 2022 tarihinde Switch için çıkışını gerçekleştiriyor. Türkiye'de Switch kullanan sayısının az olduğunu düşünüyor olsam da eğer okurlarımız arasında varsa bu oyununu oynarsa oyun hakkındaki görüşlerini bana yazmasını çok isterim. Bence <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=_B-qk4_V2jY&ab_channel=Nintendo" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kirby</a> gibi tatlı bir karakter ile oynamak düşünülenden eğlenceli olabilir.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">GhostWire Tokyo</h3>Bu oyun düşündüğümden çok daha fazla oyuncu tarafından bekleniyor. Açıkçası ben <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=l4tkNjJsOvY&ab_channel=PlayStation" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">GhostWire Tokyo</a>'nun nasıl bir deneyim sunacağını hala daha kestiremedim. Sanat ve karakter tasarımı muazzam ötesi olduğu için oynamasam bile izleyeceğim oyunlar arasında yer alıyor. Farklı bir deneyim arayanlar için oyunumuz 25 Mart 2022 tarihinde çıkışını gerçekleştiriyor.

Yeni yıl, oyun dünyası açısından çok hızlı başladı. AAA oyunların damga vurduğu bir Şubat ayının sonunda piyasanın durulacağını düşünüyorsanız aşağıdaki oyunlara bakarak tekrardan düşünmenizi isterim.

Mart Ayı Oyunları

Çizgisel ilerleyen ve hikayesi ile önce çıkan oyunları seven oyuncuların, serinin ikinci oyunu olan A Plague Tale: Requiem çıkmadan bu oyuna acilen bir şans vermeleri lazım.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Uzun Süredir Aradığım Oyunu Buldum</h3>A Plague Tale: Innocence uzun süredir beklediğim ancak bir türlü oynamaya fırsat bulamadığım bir oyun olmasına karşın beni çok şaşırttı. Oyunun güzel olduğunu ve başardıklarını okumuş ve dinlemiştim ancak beni bu kadar mutlu edeceğini hiç düşünmemiştim. Oyunumuz 1348 yılında Fransa'da geçiyor. Kara vebanın bütün ülkeyi paramparça ettiği topraklarda Amicia ve Hugo kardeşlerin hikayesine tanıklık ediyoruz. Oyunun hikayesi çok hızlı başlıyor ve soluklanmanıza kesinlikle izin vermiyor. Hikayeye baktığım zaman bazen tahmin edilebiliyor olsa da kesinlikle beni tatmin etti. Vebanın ve İngiliz askerleri ile yapılan savaşların verdiği zarar atmosfere çok iyi yedirilmiş. Çevre tasarımı olsun, kullanılan renk paletleri olsun gerçekten çok başarılı. Hatta atmosfer o kadar iyi ki bazen gerçekten sizi o döneme alıp götürmeyi başarıyor. Bunların üstüne o döneme uygun muazzam ötesi müzikler de eklenince oyunu nefes almadan bitirdim desem yeridir. Benim için bir oyunun hikayesini efsane yapan ve atmosferini oyuncuya gerçekten yansıtan en önemli şey kullanılan müziktir. Müziklerin hepsi doğru yerde ve şekilde kullanılmış. Oyunu oynayamayacak olsanız bile orijinal müzik listesine <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2wD6ibumlAybToO5Mpy9pK?si=3JxmKknOQfqi1cnFaCzi2g" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> ulaşıp bir fırsat vermenizi öneririm.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/6/1645899814418.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="A Plague Tale: Innocence War" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İkinci Oyuna Geliştirilmesi Gereken Özellikler</h3>Oyunu yeterince övdüğümü düşünerek biraz da eksiklerinden bahsetmek istiyorum. Oyun gizlilik ve saklanarak ilerleme üstüne kurulmuş olsa da elimizde bir silah mevcut. Aslında tam olarak silah demek doğru olmaz çünkü bir sapanla oynuyorsunuz. Bu oyuna farklı bir hava katsa da bir süre sonra aksiyonlardan sıkılmama sebep oldu. Bu sapan ile birlikte düz taş atmaktan daha fazlasını yapabiliyorsunuz ancak yine de bu yeterli gelmiyor. Gelelim oyunun bence en kötü kısmına. Yapay zeka inanılmaz kötü. Düşmanların önünde dursanız bile sizi görmeleri en az on saniye sürüyor. Size acayip yavaş ve tek tek saldırıyorlar. Arkalarından takip ederken sizi kesinlikle fark etmiyorlar ve dövüşlerde çok başarısızlar. Arkadaşlar siz askere alınmışsınız, eğitilmişsiniz, zırh kuşanmışsınız gerçekten elinde sapanla gezen bir kızı yenemiyor musunuz? Bu kız daha dün ağaçtan elma vurmaya çalışıyordu. Bunun yanında fareleri saymazsak sadece 4 ya da 5 çeşit düşman var .Bu aksiyonun temposunu oldukça düşürüyor ve tek düze hale getiriyor. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/1/6/1645900641316.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="A Plague Tale: Innocence Hugo" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İkinci Oyuna Karşı Olan Beklentilerimi Yükseltti</h3>Serinin ikinci oyunu çoktan duyuruldu hatta bir <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=aPKIQgc0Fnw&ab_channel=PlayStation" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">tanıtım videosu</a> yayınlandı. 2022 yılında çıkacağı söylense de tam bir tarih henüz verilmediği için ben 2023 yılına sarkacağını düşünmekteyim. İlk oyun zaten çok başarılıydı. Hikayeyi, müzikleri ve atmosferi aynı seviyede tutsalar ben mutlu olurum. Fare mekaniği çok güzel çalışıyordu. Bu konuda da üstüne bir şey koymaları gerektiğini düşünmüyorum. Bu konuların dışında yapay zeka kesinlikle geliştirilmeli ve düşman çeşitliliği arttırılmalı. Boss savaşları biraz daha zor hale getirilirse tadından yenmez. Tanıtım videosundan gördüğüm kadarıyla gizlilik unsurları arttırılmış ve silah olarak arbalet kullanmaya başlamışız. Bu da demek oluyor ki oyunun yapımcıları eksiklerinden ders almışlar ve oyunu gerçekten geliştirmeye çalışmışlar. Umarım adını efsaneler arasına yazdıran bir oyun ile karşılaşırız çünkü oyunun yapımcılarının bunu hak ettiğini düşünüyorum.

Çok uzun zamandır oynamak istediğim ancak bir türlü vakit bulamadığım A Plague Tale: Innocence beni hikayesi ve atmosferi ile mest etti.

A Plague Tale: Innocence

Quantic Dream’in yaptığı oyunları bu zamana kadar oynamamış olmak benim karanlık sırrım diyebilirim. Bu yılın başında Detroit: Become Human oynadıktan sonra sırada artık Heavy Rain vardı.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Müsadenizle Ben Biraz Depresyona Gireceğim </h3>Oyun bizleri gerçekten çok yavaş bir şekilde karşılıyor. Amerikan dizileri için sıkça söylediğimiz “Kanka ilk 10 bölümü izle vallaha sonra çok güzelleşiyor.” cümlesini bir oyun için kullanacak olsam kesinlikle o oyun bu olurdu. Start tuşuna bastığımız zaman kuş cıvıltıları ve güneşli güzel bir hava ile oynanabilir ilk karakter olan Ethan karşılıyor bizleri. Oyunun ilk bir saati gerçek hayat simülasyonu olarak geçiyor. Evin içinde geziyor, eşyaları inceliyor, mimari çizimler yapıp, çocuklarımızla beraber bahçede oyunlar oynuyoruz. Daha sonra alışveriş merkezinde kalabalıkta çocuğumuz Jason’ı kaybetmemiz ile birlikte mental sağlığımızı da yavaş yavaş kaybetmeye başlıyoruz. Sadece oyunda değil gerçek hayatta da kaybediyoruz. Heavy Rain tamamen verdiğimiz kararlar sonucunda ilerleyen dallanmış bir hikayeye sahip olduğu için benim gibi rezalet kararlar verirseniz bir daha güneşi geçtim, gülen bir yüz bile göremiyorsunuz. Eğer oyunları tamamen keyifli vakit geçirmek için oynayan bir oyuncuysanız bu oyundan uzak durmanızı tavsiye ederim çünkü oyun çok depresif. İsmi gibi çok ağır bir hikayeye sahip ve oynadıkça hikayesi daha da ağırlaşıyor. Oyun bitirdiğinizde “Ben az önce neler yaşadım ya?” düşüncesiyle birlikte kendinizi boş boş duvara bakarken bulmanız çok muhtemel. Hikayesi bence muhteşem yazılmış olduğu ve bunu oyuncuya bütün duygularıyla beraber aktardığı için benden çok fazla geçer not alsa da beni depresif bir duygu durumuna soktuğu için yapımcılardan şikayetçiyim.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Form Geçici Klas Kalıcıdır </h3><img src="https://images.aposto.com/2022/1/0/1645380524164.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="heavy_rain" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">2010 yılında çıktığından ötürü oynanış çokça eskimiş dersem yalan söylemiş olmam. Ben oyunu konsolda oynadım ve sürekli R2 tuşuna basarak ilerlemek sıkça oyunun başından kalkıp yürüyüş yapmama sebep oldu. Oynanış tamamen Quick Time Event üzerine kurulu. Bilmeyenler için kısaca özetlemek gerekirse oyunu oynarken karşımıza basmamız gereken tuşlar çıkıyor ve çıkan tuşa zamanında basmamız gerekiyor. Örnek verecek olursam; bir düşmanla aksiyona girdiğimiz zaman sırasıyla ekranda X - O - R2 tuşları beliriyor ve onlara doğru sırada, ekrandan kaybolmadan basmamız gerekiyor. Formun geçici klasın kalıcı olduğu kısım ise tam olarak bu mekanik. Bu mekaniği kullanan oyunlarda genel olarak çok fazla tuş kaçırırsak bölüm biter ve o dövüşe tekrar başlarız. Heavy Rain’de ise sadece hikayemiz değişiyor. Bir dövüş sırasında oynamayı bırakıp bütün tuşları kaçırsak bile oyun bitmiyor ve bizi hikayenin başka bir dalına atıyor. Bu yüzden ben, bu oyunun yapımında emeği geçen herkese bir saygı F’i bırakmak istiyorum. Eski bir yapım olmasına ve oynanış açısından bence çok fazla bir şey vaat etmemesine rağmen kendini oynatabilmek her oyunun başarabileceği bir iş değildir.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Son Söz </h3><img src="https://images.aposto.com/2022/1/0/1645380612092.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="heavy_rain" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Heavy Rain, hikayesi sürükleyen, hikaye anlatıcılığı muhteşem olan ve müzikleri bir yandan gerip bir yandan üzen bir oyun olarak hafızamda yer etti. Kaliteli hikaye bağımlısı bir oyuncu olarak bu yıla kadar oynamamış olmaktan gurur duymasam bile iyi ki şimdi oynamışım dediğim bir oyun. Detroit: Become Human dışında verdiğim kararların gerçekten oyunun hikayesini etkilediğinden emin olduğum tek oyun. Her bir seçimden sonra acaba diğerini seçsem ne olurdu diye düşündüm. Oynanışı çok durağan olsa da hikayeyi ön planda tutan oyuncular için sonuna kadar tavsiye edebilirim.

Yıllandıkça oynanışı eskimiş olmasına rağmen hikayesi ve hikaye anlatıcılığı ile beni içine çeken Heavy Rain uzun süre beynimde kira vermeden yaşayacak gibi duruyor.

Mehmet Altuntaş