Solo Çağdaş Dans Festivali'nin 7. yılında&nbsp;festival koordinatörü Esma Meydan ile festivalin ilk günlerinden bu yana geçirdiği süreci, solo dans pratiğini ve bu yılki programı konuştuk.Solo Çağdaş Dans Festivali projesinin başlangıcından bugüne kat ettiği yol, geçirdiği serüven neydi ve nasıl bir fikir aşamasından harekete geçildi?<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/solodanceankara?igsh=MWRxbXhhcWRkMW5xeA==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Solo Çağdaş Dans Festivali</a>, çağdaş dansa olan tutkumuzun ve bu alandaki boşluğu doldurma arzumuzun bir ürünü olarak doğdu. İlk fikir aşamasında, Türkiye'de çağdaş dansa daha fazla görünürlük kazandırmak ve dansçıların yaratıcı ifadelerini özgürce sergileyebileceği bir platform oluşturmak istedik. Başlangıçta küçük bir topluluk olarak başladık; katılım sınırlıydı ve etkinlikler daha az sayıda izleyiciye hitap ediyordu. Zamanla festival sadece Türkiye'den değil, uluslararası alandan da dansçıların ilgi gösterdiği bir organizasyon haline geldi. Festivalin temel amacı,&nbsp;sanatçıların özgün ve yenilikçi performanslarını sergileyebilecekleri bir alan sunarken, izleyicilere de çağdaş dansın dinamik dünyasını tanıtmaktı.&nbsp;Bugüne kadar birçok yenilik yaptık; her yıl programı genişlettik, farklı disiplinlerle işbirliklerine girdik ve festivalin kapsamını sürekli olarak geliştirdik. Bu süreçte sanatçıların ve izleyicilerin talepleri doğrultusunda festivalin içeriği ve sunumu da evrildi.Festivale katılanlardan alınan dönüşler, geri bildirimler geçen yedi yılda ne yönde değişiklikler gösterdi?Geçen yedi yılda aldığımız geri bildirimler, festivalin evriminde önemli bir rol oynadı. Katılımcılar, içeriklerin çeşitlenmesi ve daha fazla uluslararası dansçı ve dans pratikleriyle tanışma arzusu yönünde idi.Bu geri bildirimleri dikkate alarak festivalin içeriğini çeşitlendirdik ve daha geniş bir kitleye hitap edecek şekilde genişlettik. Artık festivale yalnızca performanslar değil, çeşitli atölyeler, dans filmi gösterimleri ve söyleşiler de dahil. Böylece, katılımcılar daha kapsamlı bir dans deneyimi yaşayabiliyorlar.<img src="https://images.aposto.com/2024/7/1/1724050224795.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.90" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Festival ekibi solo dans izleme pratiğini nasıl değerlendiriyor?Festival ekibi olarak solo dans izleme pratiğini, dansçının bireysel yaratıcılığını, yeteneklerini ve kişisel hikayesini en saf haliyle ifade ettiği biçim olarak görüyoruz. Solo dans, sanatçının tüm sahneyi doldurma sorumluluğunu tek başına üstlendiği bir alan; bu da izleyicilerle derin ve birebir bir bağ kurmasına olanak tanıyor. İzleyici, dansçının içsel dünyasına daha yakın bir mesafeden tanıklık edebiliyor ve bu durum, performansların etkileyiciliğini artırıyor. Solo dans aynı zamanda teknik beceri, estetik ve duygusal yoğunluk gerektirdiği için izleyicilerin performansla kurduğu ilişki daha doğrudan ve samimi oluyor. Festival ekibi olarak, solo dansın izleyiciye sunduğu bu derin deneyimi çok değerli buluyoruz ve her yıl bu pratiğin sınırlarını zorlayan performansları sahneye taşımak için büyük özen gösteriyoruz.Bu yılki Solo Çağdaş Dans Festivali’nde katılanları önceki yıllardan farklı neler bekliyor?Bu yılki festivalde katılımcıları geçmiş yıllardan farklı olarak, festival sahnesinde bu yıl ilk kez sahnelenen bazı performanslar bekliyor. İzleyiciler, çağdaş dansın sınırlarını zorlayan yenilikçi koreografilerle tanışma şansı yakalayacaklar.<img src="https://images.aposto.com/2024/7/1/1724050325477.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Festivalin bu yılki ülke çeşitliliğini nasıl değerlendirirsiniz?Bu yılki festivalin ülke çeşitliliği, çağdaş dansın evrensel bir dil olduğunu bir kez daha kanıtlıyor. Türkiye, Almanya, İtalya, Kore, Arjantin, Çek Cumhuriyeti, Polonya, Gürcistan, Portekiz ve İspanya gibi birçok ülkeden dansçı katılımıyla, festival zengin bir deneyim sunuyor.Farklı kültürlerden gelen sanatçılar, kendi perspektiflerini ve dans pratiklerini sahneye taşıyarak, izleyicilere çok yönlü bir deneyim sunacak. Bu çeşitlilik, izleyicilerin farklı kültürel geçmişlerden gelen dansçıların ortak bir sahnede nasıl etkileşim kurduğunu görmelerine olanak tanıyor ve festivalin çok kültürlü yapısını güçlendiriyor. Ayrıca bu çeşitlilik sayesinde festivalin uluslararası boyutu da her geçen yıl daha da genişliyor, böylece daha geniş bir kitleye hitap ediyoruz. Festivalin yalnızca bir yerel etkinlikten çok, uluslararası bir platform olma yolundaki kararlılığını da pekiştiriyor.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Festival programını festival <a href="https://www.instagram.com/solodanceankara?igsh=MWRxbXhhcWRkMW5xeA==" rel="noopener noreferrer" target="_blank" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;"></a><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/solodanceankara?igsh=MWRxbXhhcWRkMW5xeA==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Instagram</a> adresinden takip edebilir, bilet alarak katılabilirsiniz. Esma Hanım'a değerli sözleri için teşekkür ederiz.

Her pazartesi saat 12.00'de Ankara'dan özenle seçilmiş etkinlikler, haberler ve hikâyeler.

Ankara'dan özenle seçilmiş etkinlikler, haberler ve hikâyeler.

Aposto Ankara

Bu yıl 7. kez Ankaralılarla olacak Solo Çağdaş Dans Festivali yeniden CerModern Açık Hava Sahnesi'nde. Festival koordinatörü Esma Meydan ile 31 Ağustos-1 Eylül tarihleri arasında düzenlenecek festival üzerine konuştuk.

Çağdaş dans tutkusu: 7. Solo Çağdaş Dans Festivali

Cadde ve sokaklar, üzerlerinde yaşayan ailelerin ve kişilerin, dolayısıyla toplumun belleğini taşır ve bu toplumun belleğini de şekillendirir. İki uçlu bu yolda mekandan etkilenmemek ve onu etkilememek mümkün değildir. Ortaklaşa üretilen alışkanlık ve anıların tümü, kır-kent fark etmeksizin bir mekana ihtiyaç duyar. Ondandır ki zaman gelip geçer, hatırda kalmazken mekan, anıların tutucusu, yuvası işlevini sürdürür.&nbsp;Cadde ve sokak adları, sayıdan ibaret değilse bolca gösterge taşır; mekanın kimliğini inşa etmede insanlara ipuçları bırakır. Nihayet adlandırmaya, sembolleştirmeye daima önem veren insan için cadde ve sokak adları, kolayca günlük yaşamdan kopmaz; adreste kalmaz bir konuma yerleşiverir. Bahçelievler ve Emek semtlerinde eski cadde sokak adlarının eski mavi tabelalarda uzun süre yaşayışı bundandır. Ankaralı, cadde ve sokak adlarının değişmesine kimliğini kaybetme, belleğini yitirme korkusuyla karşı çıkmıştır. Bu tepkide yalnızca 1994'ten 2005'e kadar Büyükşehir Belediyesi'nin 552 isimlendirme yapmasının da etkisi vardır.*<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2024/6/0/1721598382245.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.46" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></h2>Beyaz Zambaklar Sokak, 22 Temmuz 2024<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kader Sokak'tan Beyaz Zambaklar Sokak'a&nbsp;</h2>Kader Sokak, Gaziosmanpaşa Mahallesi sınırları içinde kalan ve yokuş aşağı uzunca inen, bir-iki mekan dışında tamamen konuttan oluşan bir sokaktır. Adı 1951'den 2018'e kadar "Kader" olan sokak, sokağın Çankaya Caddesi ucunda bulunan Finlandiya Büyükelçiliği'nin etkisiyle Beyaz Zambaklar Sokak adını alır. Yıllardır Atatürk'ün önerdiği bir kitap olarak onlarca baskı yapan Beyaz Zambaklar Ülkesinde&nbsp;adlı kitap ise bu adın ilhamıdır.&nbsp;2018'de belediye meclisinin isim değiştirme kararından tabelanın takılmasıyla haberi olan sokak sakinleri, elçiliğin talebi olduğu söylenen değişikliğinden memnuniyetsizliklerini bildirmek için elçiliğe bir mektup gönderir:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Bu uygulama, 67 yıllık Kader Sokak sakinleri ve onlarca işyerine maddi yük getirecektir. Yaşanmışlıklarımız ve anılarımızla yoğurulmuş Kader Sokağımız, Cumhurbaşkanlığı Köşkü’ne komşu konumuyla başkentimizin ‘Kader’ine şahitlik etmiş, ismiyle de korunması gereken özgün bir değerdir."&nbsp;</blockquote>Konunun dönemin gazetelerine yansıması, sokak adında yeni bir değişikliğe neden olmaz, elçilik ise değişikliği bir jest olarak gördüğünden memnundur.<img src="https://images.aposto.com/2024/6/0/1721598470877.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.45" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Üsküp Caddesi, 22 Temmuz 2024<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çevre Sokak'tan Üsküp Caddesi'ne</h2>Cinnah Caddesi'nin paralelinde Atakule manzarasıyla uzanan Çevre Sokak, 1970'li yıllarda Cinnah'ta yüksek binalar varken henüz boş arsalarla dolu bir sokak görünümündedir. Bugün ise işlevini genişleterek caddeleşmiş, adı da değiştirilerek Üsküp Caddesi olmuştur.&nbsp;Caddenin adının neden Üsküp olduğuna dair elimizde pek bilgi yok. Ancak sokağa girdiğinizde birkaç işyerinin adının halen Çevre olduğunu görebilirsiniz ki bu durum sokağın adının değiştirilmesinin toplumda ne denli yavaş kabul gördüğünün ve toplulukların bellek konusundaki inatlarının hoş göstergelerindendir.<img src="https://images.aposto.com/2024/6/0/1721598035139.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Üsküp Caddesi, 22 Temmuz 2024Cadde bugünkü hareketli simasını kazanacağını 80'lerden itibaren göstermeye başlar. Yeni binasına geçene kadar CHP'nin eski genel merkezi bu sokakta bulunur. Tasarımını mimar Vedat Dalokay ve Nejat Tekelioğlu'nun üstlendiği Tekdal Apartmanı, Uğur Eken'in mimarlığında inşa edilen Teras Ev ve Vedat Özsan mimarlığındaki Botanik Apartmanı bu sokaktadır.&nbsp;Sokak zaman içerisinde eğlence kültürüyle iç içe geçmeye başlar. 2000'lerde No Name, Dorian Gray (sonra ve şimdi Manhattan), Blast gibi mekanlara ev sahipliği yapan sokak, bugün de farklı türden pek çok mekanın adresidir.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kaynaklar</h2><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Özkan, M. &amp; Yoloğlu, A. C. "Bir Bellek Projesi Olarak Sokak İsimlendirmesi: Ankara Örneği." Planlama, 2005, 54-60.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Erkuş, S. "Sokak adı değişikliği çok hoş ve güçlü bir jest oldu" Hürriyet.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">"Sokak isimlerinde diplomatik değişim" Sözcü.</li></ul>

Kent belleğinin taşıyıcılarından cadde ve sokakların adları, belediyelerce arada bir değiştirilir. Kimi adlar benimsenir kimileri ise tabelalarda eski adlarla tuhaf bir ikilem içinde birarada yaşar. Bunlardan Kader Sokak ve Çevre Sokak, Ankara'nın Cumhuriyet'ten bu yana geçirdiği değişimi yaşatan yerler olarak yeni adlarıyla adres defterlerine kayıtlıdır. 

Ankara'nın değişen cadde ve sokak adları: Kader Sokak ve Çevre Sokak

34. Ankara Film Festivali devam ederken, festivalin bu yılki seçkilerinden Ankara Filmleri kapsamında gösterilecek Beş Şehir: Ankara belgeselinin yönetmenleri Gökçin Dokumacı ve Alper Kaya ile filme dair konuştuk.Film fikrinin ortaya çıkış ve ekibin bir araya geliş hikayesini öğrenmek isteriz öncelikle.Gökçin Dokumacı: Alper’in yapımcısı, benim yönetmeni olduğum Kuyudaki Taş sonrasında Alper sıklıkla Ankara üzerinden bir şeyler yapmak istediğini söylüyordu. Öncesinde birkaç başka fikir üzerinde acaba mı desek de tam anlamıyla içimize sinen bir şey olmamıştı. Tanpınar’ın okumadığım az sayıda eserinden biri Beş Şehir ile Taner Akvardar ısrarıyla tanıştım. Okumaya başladım, Ankara bölümü bittiği anda Alper’i aradım dedim böyle böyle, bunu yapalım. O da dur ben de bir okuyayım dedi ve başladık. Alper ile ben üniversiteden hem sınıf ve hem ev arkadaşıyız, o günden bugüne sayısız iş yaptık birlikte. Dolayısıyla teknik anlamda ekip de hazırdı.Alper Kaya:&nbsp;5 yaşından beri Ankara’da yaşıyorum. Her bir sokağında, caddesinde, parkında anılarım ve anlatacaklarım var. Ankara, başkent olması dışında insan ve mekan birleşiminde fazlasıyla hikayeleri olan bir şehir. Sadece siyasi, gri bir şehir değil; kendine özgü dinamikleri ve dertleri olan bir şehir. Ben de Ankara için dertleniyordum ve bir şeyler yapmak istiyordum. O sırada Gökçin imdadıma yetişti ve Tanpınar’ın Beş Şehir’ini önerdi. Bugün işte filmiyle karşınızdayız. &nbsp; Birinci bölüm başta olmak üzere o günlerin Ankara’sını bugünkü kent görüntüsünde nasıl yakaladınız? Bu sırada sizleri şaşırtan noktalar oldu mu?AK:&nbsp;Tanpınar, Beş Şehir’in Ankara bölümünü 1928-1946 tarihleri arasında Ankara’da yaşarken farklı zaman dilimlerinde yazar. Biz de belgeselimizi bundan dolayı 5 farklı üslupta tasarladık. O günlerin Ankara’sından bugünlerin Ankara’sına bir köprü kurmaya ve Tanpınar’ın yazdığı zaman dilimiyle günümüz şehir görselini birleştirmeye çalıştık. Ankara’da uzun zamandır yaşamama rağmen keşfetmediğim birçok şey olduğunu öğrendim. Şehrin spesifik eserler olmadan cumhuriyeti hissettirdiğine şahit oldum.GD:&nbsp;O günlerin Ankara’sını yakalamak maalesef oldukça güç. Tanpınar’ın kaleyi, Ankara’nın hemen hemen her yerinden aynı hissiyatla görebileceğimizi söylediği kısım aslında işin özeti. Hayır, tüm ihtişamıyla Ankara Kalesi'ni nereden bakarsak bakalım artık göremiyoruz. Beni en çok şaşırtan, dört tarafı binalarla çevrildiği için hapsolmuş Bizans bazilikası kalıntıları oldu. Bir şehir bunu kendine nasıl ve neden yapar?<img src="https://images.aposto.com/2023/10/0/1699225280515.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Tanpınar’ın derinlikli ve kendine has dilini anlamak kalburüstü okur için bile zaman zaman zor hale gelebiliyor. Hüseyin Avni Danyal’ın sesi, bu "Tanpınar okumak tabusu"nu yıkmak bakımından mükemmel vurgu ve tonlamalarıyla özel bir seçim olmuş. Tanpınar, Evliya Çelebi, Akşemseddin ve Hacı Bayram Veli karakterlerini çalışırken oyuncularla birlikte karakter yaratmada özellikle dikkat ettiğiniz noktalar neler oldu?AK:&nbsp;Belgesel ile aldığımız en riskli karar Tanpınar’ın kendine has diline ve kitabın orijinaline sadık kalmaktı. Dili yalınlaştırmak metnin şiirselliğine zarar verecekti. Kısaltmak ise Tanpınar’ın gözlem ve görüşlerini manipüle etme ihtimalini ortaya çıkarıyordu. Bundan dolayı metne sadık kaldık.GD:&nbsp;Hüseyin Avni Danyal, sınırlı süreye rağmen dersine hakikaten çalışıp gelmişti. Telaffuz notları, tonlama soruları, basım ve bizden kaynaklı harf hatalarını not etmişti. Stüdyo öncesi o ana kadar çekilenleri izledik. Metin okunduğunda kafada canlanan kadar klasik bir yapı kurmadığımızı izah ettik, sonrasında stüdyoya geçtiğimizde aktı gitti.Hacı Bayram Veli ve Akşemseddin konusunda izahat daha çok Alper’de idi. Alper uzun süre bir Hacı Bayram Veli filmi üzerine hazırlık yaptığı için o dünyaya çok daha hakimdi. En temelinde bu iki karaktere sadece tasavvufi bir yerden bakmadığımızı, bu karakterlerin Ankara günlük yaşantısına, çiftçiye, esnafa kazandırdıkları üzerinden bir şeyler de anlatmamız gerektiğini aktardık.AK: Sanırım bu konuda en büyük golü Reha abiye attık. Çünkü metnin dışına en çok çıktığımız ve başka bir şey denemeye çalıştığımız bölümdü. Bir şeyler denedik, bence keyifli de oldu.<img src="https://images.aposto.com/2023/10/0/1699225306393.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Evliya Çelebi gibi birini Tanpınar’ın da deyişiyle eleştirmek için değil, inanmak için okumak okura yeni kapılar açar. Filmde Çelebi’yi absürt gibi görünen ancak bugün yaşasaydı kentte belki de deneyimleyeceği mekanlara sokmak fikri filmi enteresan bir mizah noktasına ulaştırmış. Bu mizah sizler için neyi ifade ediyor?GD:&nbsp;Bunu bence Evliya Çelebi ile sınırlandırmamak lazım, eleştirmek için vakit ayırdığınız herhangi bir şeyden verim ya da keyif almanız bence pek mümkün değil. Hata bulmak için film izlemek, önyargıyla bir kitaba başlamak ayrıntılarda boğulup bütünün büyüsüne girememek demektir. Zıtlıkların olduğu yerde absürtün, absürtün olduğu yerde de komedinin neşet etmesi kaçınılmaz. Çelebi’yi bugünün Ankara’sında gezdirme fikri de böyle bir durum. Filmin de bu ağır metnin altında ezilmemesi için böyle bir bölüme ihtiyacı olduğunu düşündük ve yapmaya çalıştık.AK:&nbsp;Çelebi ile günümüz Ankara sokaklarında gezmek hem çekim esnasında Ankaralılar için hem de bizim için farklı bir deneyim oldu. Tanpınar’ın 1928 yılına ait izlenimlerini ve kenti tarihle anlamlandırışını bugüne taşıyarak günümüz izleyicisi ve okuruna nasıl bir mesaj vermeyi amaçladınız?AK:&nbsp;Tanpınar şehri iliklerine kadar hissetmişti. Hissettiği her bir duyguyu da bu şehir için kaleme aldı. Bu belgesele giriştiğimizde Çelebi’den Tanpınar’a, oradan günümüze 400 yıllık tarihi bir köprü kurmak istedik. Belgesel için Ankara’nın farklı noktalarını dolaştıkça fark ettik ki Ankara her bir sokağında, her bir merdiveninde, her bir binasında tılsımlı bir şekilde cumhuriyeti hissettiriyor. Ve bu tılsım bizi nerelere götürmez...GD:&nbsp;Muhafazakarlık ve gericiliğin aynı şey olmadığını anlamamız gerektiğini düşünüyorum. Soruya alakasız bir girizgah yapsam da bence temel bir problem. Muhafazakarlığı gericilikten ya da siyasal İslamcılıktan ayırabildiğimiz noktada ideal vatandaşın sahip olması gereken duygulardan birinin de muhafazakarlık olması gerektiğini tartışabiliriz. Din, yabancı karşıtlığı ya da cinsiyet eşitliğinin dışında bir yerden bakarak söylüyorum bunu. Kent tarihi, mimari, şehir planlaması, eğitim, sanat gibi konularda biraz daha muhafazakar olmamız gerekiyor. Her yirmi yılda bir yeniye yeni bir açlık ithal ediyoruz. Şehirler yeniden yaratılıyor, kimliksizleştiriliyor. Eğitim, sanat yine aynı durumda. Bir milat belirlenmeli ve o milat üzerinde geliştirilmeli birçok şey. Cumhuriyet Dönemi şehir planları ve mimari eserleri üzerinden bir yol izlenseydi bugün led ışıklı apartmanlarla, metrekare kazanmak için yapılmış Fransız balkonlarla ya da saçma sapan alüminyum ferforjelerle doldurmazdık canım şehri.*Beş Şehir: Ankara belgeseli bugün saat 14.00'te Büyülü Fener Salon 2'de gösterilecek.

Beş Şehir: Ankara belgeselinin yönetmenleri Gökçin Dokumacı ve Alper Kaya ile filme dair.

Beş Şehir: Ankara'nın Yönetmenleri Gökçin Dokumacı ve Alper Kaya 

Uluslararası Solo Çağdaş Dans Festivali bu yıl 6'ncı kez düzenlendi. 26-27 Ağustos tarihlerinde CerModern Açıkhava Sahnesi'nde gerçekleşen festival, ilgilisine şahane iki akşam yaşattı.Lavarla'nın 2017 yılından bu yana sürdürdüğü <a fr-original-style="" href="https://www.rotapusula.co/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Pusula</a> projesinin Ankara dışı ilk noktası Bozcaada oldu. Haziran 2023'teki keşif gezisinin hemen ardından adanın giderek sunileşen tarihi ve kültürel dokusunu, hafızasını, geleneklerini, yüzlerini hatta tariflerini bulabileceğiniz Bozcaada Keşif Haritası Pusula 3, eylülün ilk haftasında çıktı. Haritanın çizimleri, adayı yakından tanıyan çizer Hayalcan Deniz'e ait. Katılımcıların ilk kez Bozcaada Caz Festivali kapsamında "Ada Müşterek" rotasıyla deneyimlediği harita İstanbul'da <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/postaneshop/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Postane Dükkan</a>'da, Ankara'da ise şimdilik CerModern ve Dost Kitabevi'nde satışta.&nbsp;EUNIC tarafından Institut français de Turquie'nin koordinasyonunda düzenlenen Avrupa Miras Günleri kapsamında Lavarla da Ankara Keşif Haritası Pusula'da yer alan noktalardan yola çıkarak Ulus'taki eski Ankara esnafları rotası düzenledi. Gül Kahve'de Türk kahvesi ve Eyüp Sabri Tuncer'de limonlu soda eşliğindeki rota, Şekerci Ali Uzun ve Baykuşhane hikayeleriyle devam etti.&nbsp;Bu yıl 3'üncü kez ve 16 Eylül-1 Ekim tarihleri arasında TC Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından düzenlenen Başkent Kültür Yolu Festivali'ni geride bıraktık. Festival sergi, film gösterimi, konser, atölye, tiyatro gibi alanlarda yaklaşık 700 etkinlikle sonbahar başlangıcını şenlendirdi.<img src="https://images.aposto.com/2023/9/0/1698612201101.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.01" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Gordion’dan 1959 yılına ait bir manzara. Machteld J. Mellink Collection of Archaeological Site Photography'den alıntılayan, <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/CyiYFcysBNg/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">gordionturkiye</a>. Gordion Antik Kenti UNESCO Dünya Mirası listesine girerek eylül ayının sonlarına doğru hepimizi mutlu etti. Tarihte yer eden bilgileri sarsacak denli büyük öneme sahip, uzun yıllardır ülkemizden ve dünyadan araştırmacıların üzerinde hayranlıkla çalıştığı Gordion, aynı zamanda Ankara'nın listedeki ilk noktası. Antik kent, 2012 yılından beri UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi’ndeydi.Tür ayrımı gözetmeksizin güzel müziğin ücretsiz konserlerle müzikseverlere ulaşmasını hedefleyen Sound Of Europe Festivali, bu sene İstanbul’da Alan Kadıköy’de, Ankara’da Ahlatlıbel Atatürk Parkı’nda ve İzmir’de Bostanlı Seyir Terası’nda eş zamanlı olarak gerçekleşti. 30’dan fazla konserde, Avrupa’dan ve Türkiye’den 70’i aşkın sanatçı yer aldı.<img src="https://images.aposto.com/2023/9/0/1698610746900.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> 34. Ankara Film Festivali 6 Ekim'de afişini seçti. ODTÜ Endüstri Ürünleri Tasarımı Bölümü’nden mezun, animasyon filmleri bulunan <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/zeynepsilaart/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Zeynep Sıla Demircioğlu</a>'na ait tasarımı artık gün saydığımız ve 2-10 Kasım tarihleri arasında gerçekleşecek festival kapsamında geçtiğiniz sokaklarda görmeniz mümkün.Lazy Sunday Festival 2023, 8 Ekim'de ODTÜ Vişnelik Çim Amfi'deydi. Büyük Ev Ablukada konseriyle taçlanan festival gün boyu sürdü. 14-15 Ekim tarihlerinde gerçekleştirilen Cocktail Festival ile Ankaralılar sonbaharın son sıcak günlerini iyi müzik eşiliğinde açık havada güzel vakit geçirerek değerlendirdiler.Ankara 8 Ekim'den bu yana süren koşu ve bisiklet yarışlarıyla sonbaharın son sıcak günlerini taçlandırıyor. Runkara, Bilkent Spor Festivali ve TED Meşale Koşusu ardından dün, 29 Ekim'de cumhuriyet koşuları düzenlendi. Yılın bir diğer önemli koşusu Gordion Yarı Maratonu, 5 Kasım tarihinde Gordion Müzesi ile Kral Midas Tümülüsü önünden başlayacak.Mülkiyeliler Birliği, Ayrancı'daki Tarihi Bağ Evi ve Cam Piramit'i 15 yıllığına kiraladı. Üç katlı bir kültür merkezi olarak Louvre Müzesi'nden ilhamla inşa edilen yapının geleceği üzerine planlamalar henüz sürüyor.&nbsp;Önce 22-24 Eylül tarihlerinde Bilkent'te gerçekleşen&nbsp;Coffee Festival, ardından Cocktail Festival'deki stantlarıyla Lavarla ekibi, festival katılımcılarıyla tanışma ve Pusula projesini anlatma fırsatı buldu.&nbsp;Ankara TEKMER, bu yıl ikincisini düzenlediği ve sadece Ankara özelinde değil, Türkiye genelinde 440’tan fazla ekosistem oyuncusunun katılım sağladığı&nbsp;Invest-Up Ankara etkinliğini 29 Eylül Cuma günü LEAP Investment işbirliğiyle birbirinden ilham verici paneller eşliğinde Ankara TEKMER UP’ta gerçekleştirdi. &nbsp;18. Uluslararası İşçi Filmleri Festivali 14-19 Ekim tarihlerinde Kavaklıdere Sineması'nda gerçekleşti. Festivalin Ankara ayağının açılış filmi, yönetmenliğini Cem Kaya’nın gerçekleştirdiği Aşk, Mark ve Ölüm oldu.11. Engelsiz Filmler Festivali&nbsp;20-26 Ekim tarihleri arasında Paribu Cineverse ANKAmall ve Goethe-Institut Ankara’da gerçekleşti. Lavarla'nın bu yıl da basın destekçileri arasında bulunduğu festivalin ardından gelecek okumalar için Lavarla <a fr-original-style="" href="https://www.lavarla.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">web sitesini</a> takip edebilirsiniz.Bizler festivaller, Ankara'nın başkent oluşu ve 100. yıl coşkusuna odaklanırken Devlet Tiyatroları ile Devlet Opera ve Balesi yeni sezonu açtı. Program için, <a fr-original-style="" href="https://www.devtiyatro.gov.tr/DevletTiyatro/tr/genelprogramlar/1#gameListSection" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.Bonus: Cumhuriyetin 100. yılı dolayısıyla VEKAM, Koleksiyoncular Derneği ve Çankaya Belediyesi işbirliğiyle düzenlenen <a fr-original-style="" href="https://www.lavarla.com/100-yila-yakisir-bir-sergi-ya-istiklal-ya-olum-cumhuriyet-yolunda/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ya İstiklal Ya Ölüm! Cumhuriyet Yolunda</a> sergisini görmek için bugün son gün, kaçırmayınız.

Yayının ağustos ayında tatile girmesinden bugüne Ankara'da yaz sonu olup bitenler, güzel haberler ve birliktelikleri bir araya getirdik.

Biz Yokken Ankara'da Neler Oldu?

Kentin atık plastiklerini geri dönüştürerek kurgusal arkeolojik kalıntılar ve fosiller yaratan ödüllü sanatçı Otto Türker'e, işlerine, tekniğine ve ilhamına yakından bakıyoruz.

Metafor, Arketip, Enflasyon: Otto Türker

Sanatın evrimi, dijital çağın getirdiği dönüşümle birlikte yeni bir boyut kazanıyor. Geleneksel sergi salonlarından dijital platformlara doğru bir kayma yaşanırken, bu değişimi doğru bir şekilde anlamak ve sanatın ifade biçimini yeniden şekillendirmek isteyen CerModern, teknolojiyi bir araç olarak kullanarak farklı sanat disiplinlerini bir araya getiren FLOW Dijital Sahne ile özgün bir sanat alanı yarattı. Lavarla'nın resmi medya ortaklığını yürüttüğü FLOW Dijital Sahne üzerine CerModern'in işletmecisi ve sanat ve kültür programları direktörü Zihni Tümer'in görüşlerini aldık.FLOW Dijital Sahne, pandemi sonrası oluşan ortamda, yeni bir dijital sanat alanı olarak CerModern tarafından hayata geçirildi. Müzelerin dijitalleşme sürecine bir cevap niteliği taşıyan bir olarak platform sunulan ve teknolojinin bir medya aracı olarak kullanıldığı FLOW, sanatın ifade biçimlerini tartışıp yeniden şekillendirerek dijital çağın geçirdiği dönüşümü ele alıyor. Zihni Bey, dijitalleşmenin müzecilik alanında nasıl bir etki yarattığını vurgulayarak teknolojinin sanat disiplinlerinin ifade biçimlerini destekleyen bir araç olduğunu belirtiyor. Klasik müzecilik anlayışına ek olarak müzelerin yavaş yavaş immersion room formatına doğru bir kayma gerçekleştirdiklerini, sanatta yaşanan dijital dönüşümün göz ardı edilemez bir gerçeklik olduğunu belirtiyor. Bu ortamda CerModern'in pandemi süreci ve sonrasında sanatı teknolojiyle harmanladığını ve teknoloji firması Reo-tek işbirliğiyle FLOW'u ortaya çıkardıklarını ifade ediyor. Bu şekilde FLOW yani "akış", akışın dinamiği nüansından hareketle, dijital çağın sanat alanında yarattığı dönüşümü ve sanatın teknolojiyle birleşmesini vurgulayan bir platform olarak ön plana çıkıyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/6/1/1689579511630.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> FLOW’a Aşık Veysel'i ve onun aziz hatıralarını içeren Gündüz Şatıroğlu'nun koleksiyonundan bazı parçaları konuk alan CerModern, haziran ayının başında eşine rastlamadığımız bir ilk gösterim hayata geçirdi. Aşık Veysel'in karanlığını yorumlayışından yola çıkarak sanatın duyusal deneyimler üzerinde nasıl etkili olduğunu ortaya koyma amacıyla hayata geçirilen dijital sergi Karanlıktan Aydınlığa Aşık Veysel, 6 Ağustos 2023 tarihine kadar ziyarete açık olacak.FLOW'un Ankara için taşıdığı önem ve geleceğine dair konuşurken Tümer şunları ifade ediyor:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9);" style="color: rgb(9, 9, 9); margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">"FLOW, her kentte bulunması gereken, dinamikleri yansıtan bir dijital tiyatrodur. Ankara'da ilk olması ve Türkiye'de tek oluşu, diğer kentlerde de benzer mekanların gelişmesine öncülük edecektir."&nbsp;</blockquote>Tümer, FLOW'un yalnızca bir trend olmanın ötesinde, doğru bir şekilde icra edilmesinin önemli olduğunu vurguluyor. Ankara'nın sanat ve yaratıcı sanatlar açısından zengin bir kent olduğunu belirten Tümer, FLOW'un bu dinamiklerle uyumlu bir performans alanı olarak değerlendirilebileceğini sözlerine ekliyor.&nbsp;Avrupa'da henüz yalnızca birkaç müzenin ciddi anlamda kadrajına aldığı dijital sahne formatının ülkemizde ilk kez hayata geçirilmesi dolayısıyla, ziyaretçi bu alanı deneyimlemeden önce yeterli fikre sahip olamıyor. Tam bu noktada Tümer, kullanıcı deneyiminin önemine değiniyor. "Pandemi sonrası dijital bir dünyaya adım attık ve bu dönemde birçok yeni uygulama ve platform ortaya çıktı," diyen Tümer, FLOW'un nasıl aktarılacağı ve hangi formatlarda sunulacağı konusunda sorumluluk taşıdıklarını ifade ediyor. FLOW'u anlamak ve deneyimlemek için kullanıcıların bu alanı ziyaret etmesi gerekiyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/6/1/1689579537627.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.76" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> <blockquote fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">"FLOW, sanatı ve teknolojiyi birleştirerek sıra dışı bir dijital tiyatro mekanı. Etkinlikleri, sergileri ve diğer etkinlikleri bir araya getirerek kapsamlı bir deneyim sunuyor."&nbsp;</blockquote>Zihni Bey, FLOW'un yaratılmasında ve yönetiminde önemli bir rol üstleniyor. CerModern genelinde 33 kişilik bir ekiple çalıştıklarını belirten Tümer, farklı görev ve sorumluluklara sahip olan arkadaşlarıyla birlikte bu özgün projeyi hayata geçirdiklerini belirtiyor. Ayrıca Re0-tek firmasıyla yapılan işbirliği sayesinde FLOW'un teknik ve tasarım çalışmalarında da ilerleme kaydediliyor. Ayrı laboratuvarlarıyla yapay zeka ve AI sistemleri gibi alanlarda faaliyet gösteren bir ekibe sahip olmaları, gelecekteki projelerine dair heyecan verici bir potansiyel taşıyor.FLOW Dijital Sahne, CerModern ve Zihni Tümer'in önderliğinde Türkiye'nin sanat sahnesine yeni bir soluk getiren, sanat ve teknolojiyi buluşturan özgün bir deneyim sunuyor. Ankara'da başlayan bu alan, diğer kentlere de ilham kaynağı olabilir ve sanatseverlere sıra dışı bir deneyim yaşatabilir. FLOW'u ziyaret etmek, sanatın sınırlarını teknolojiyle birleştiren bu dijital sahneye adım atmak demek. Dolu dolu etkinlikleri, çarpıcı sergileri ve benzersiz deneyimiyle FLOW, herkesi sanatın büyülü dünyasına davet ediyor.

Zihni Tümer ile birlikte müze ve sergi salonlarındaki dijital dönüşümü ve türünün ülkemizdeki ilk örneği olarak CerModern'de hayata geçen Flow Dijital Sahne'ye bakıyoruz.

Dijital Dönüşümün Peşinde: FLOW Dijital Sahne

24 Haziran 2023 günü öğleden sonra, Geyikli'den yarım saatlik bir feribot yolculuğu ile Bozcaada'ya vardık. Niyetimiz adanın hikayelerini keşfetmek, olabildiğince ruhunu anlamaktı, sadece bunun için gelmiştik.&nbsp;Adaya iner inmez araçlarca işgal edilmiş dar yollar ve kısa bir de bisiklet yoluyla karşılaştık. İlk izlenimde ufak tefek ama dolu dolu halini gösteren adanın diğer tatil beldelerinden pek farkı kalmadığını anlamamız oldukça hızlı oldu. Çarşı bölgesindeki binaların neredeyse hepsi pansiyona dönüştürülerek yaz sezonu için çalışmaya başlamış, binaların dönüşümü de aynı biçimde keyfiyet usulü olmuş. Bodrum'a özenildiği hissini veren mavi beyaz boyalar, kakma yazılı kapı kulplarının kat kat boya altında kalışı, biçimsiz ve plansızca yayılan mekanlar Bozcaada'nın ruhundan eksiltmiş.&nbsp;Bozcaada, zamanında ortasından akan bir dereye sahipken, bu derenin taşıp ölümlere neden olmasıyla bugün yola dönüştürülmüş bir ana arterle Türk ve Rum mahallelerini tam ortadan ikiye ayırıyor. Rum Mahallesi, 2 Temmuz 1874 Perşembe günü çıkan bir yangında, bağcılık ve şarapçılıkla uğraşan yerlilerin evleri ve ahşap fıçıları dahil olmak üzere saatler içerisinde yanıp kül olmuş. Mahalleyi Türk Mahallesi'nden ayıran önemli detay, yangın sonrası ızgara sisteminde planlanarak yeniden inşa edilmiş olması. Yüzyıllarca bir arada yaşayan ve karşılıklı kültür paylaşımı yapan bu iki millet, Rumların bağ arazilerinin daha az olması ve aileler büyüyüp miras bölündükçe geçimin zorlaşması nedeniyle evlerini ve bağlarını satıp Avustralya ve Yunanistan'a gitmeleriyle birbirinden uzaklaşıyor. Buna rağmen bağlar tam olarak kopmuyor, Rumlar aralıklarla gelerek adayı ve oradaki tanıdıklarını ziyaret ediyor. Adadaki güncel yerli Rum nüfus on kişi kadar. Buna karşılık Türk kökenli yerliler de oldukça azalmış durumda. Bugün ada merkezi, ağırlıklı olarak sezon için dışarıdan gelen çalışanların barındığı bir yer kışınsa nüfus beş yüz kişilere kadar düşüyor. Bu bakımdan ada bir kullan at mekana dönüşmüş. Adanın turizm potansiyeli; kendine has dokusu, ruhu ve hikayeleriyle değil, aksine dışarıdan ithal ve dayatma özelliklerle şekil değiştirmiş görünüyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/6/0/1688280961967.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Artık yok olan süngercilik, taş ustalığı, balıkçılık gibi öne çıkan meslekler bir yana, adanın en önemli geçim kaynağı bağcılık ve şarap üretimi. Öyle ki bir zamanlar, Ege'de gemiler şarap stokları azaldığında iyi şarap almaya Bozcaada'ya gelirlermiş. Adanın rüzgarlı tepeleri, havası, bağcılığa oldukça elverişli. Burada Çavuş, Karasakız, Vasilaki ve Karalahna olmak üzere adaya has dört çeşit üzüm mükemmel kalitede yetişiyor. Bunlara ek olarak yurt dışından getirilen üzüm çeşitlerinden de halen iyi şarap üretiliyor. Ticari şarap üretiminin yanında, adalılar da kendi bahçelerinde üzüm yetiştiriciliği yapıyor ve kendi şaraplarını üretiyor.&nbsp;Adaya girer girmez karşılaşılan otomobil kalabalığı, adanın yakasını tutan bunaltıcı etmen. Çağdaş araç trafiğine açık olmayan Arnavut kaldırımlı yollarıyla adada araçlarla yayaların aynı anda yürümeleri bir zulme dönüşüyor. Ada özellikle çarşı bölgesinde ulaşım konusunda yaya odaklı net ve bitirici çözümler istiyor.&nbsp;Adalılara konuşarak öğrenebildiğimiz yemek kültürü, bugün mekanlarda ne yazık ki yaşamıyor. Sezoncu anlayışla açılıp kapanan mekanlar, dönerci ve sahte mantıcılar adanın yemek kültürü konusunda ne turiste ne yerliye esaslı deneyimler sunuyor. Adaya özgü bir yemek yiyebilmeniz şu günlerde mümkün görünmüyor. Fiyat politikası olarak da elbette diğer tatil beldeleriyle yarışan bir yelpaze ile karşılaşıyorsunuz. Öte yandan şarap tadımı yapmak için pek çok mekan mevcut. Bir şarapseverseniz ya da yeni gittiğiniz yerlerde oralara özgü tatları deneyimlemeyi seviyorsanız, mutlaka şarap tadım setlerine göz atmalısınız.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/6/0/1688281234769.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Dokusunu kaybetmesine az kalmış Bozcaada'nın kıymetli yapısını korumak ve hikayelerini yaşatmak üzere birkaç önemli insan canla başla çalışıyor. Adada kaldığımız üç günde bu kişilerle yaptığımız görüşmelerden çıkardığımız şu ki, yaşadığı tüm tahribata karşı ada, kültür olgusunun güçlü yapısı ve uğruna çalışan kişiler sayesinde hala direniyor.&nbsp;Bu yıl 7'nci edisyonuyla adada olacak Bozcaada Caz Festivali, bir yandan adayı cazla ve müzikseverlerle buluştururken öte yandan keşif programıyla adanın yerel kültürüne odaklanıyor. Hikayeleri, insanları, gelenekleri ve mitolojik önemiyle Bozcaada, yakında festival kapsamında Lavarla'nın da keşifleri ve hikaye anlatıcılığıyla sizlerle olacak.&nbsp;

Bozcaada Caz Festivali yaklaşırken Lavarla ekibi olarak adayı keşfe çıktık.

Bozcaada Günlükleri

Bu hafta, çoğunluğun Instagram üzerinden tanıyıp sevdiği, elbette her sanatçı gibi ilk işlerinden beri sıkı takipçisi olanlarınsa gelişimini çok daha yakından takip ettiği müzisyen Beyza Doğuç ile birlikteyiz. Küçük yaşlardan itibaren müzik, edebiyat, teknoloji ve üretime bolca vakit ayıran sanatçı, sosyal medyada sanat ve teknolojiyi birleştiren işler üretiyor, sosyal medyanın çok sesli ve sinerjik ortamından hareketle esasında bireysel gelişim sürecini insanlarla paylaşıyor.Bu anlamda yolculuğunu “sanat dili aracılığıyla kendimi keşfetmek ve hayatı anlamak” biçiminde tanımlayan 27 yaşındaki Ankaralı sanatçı, odağına kendine has yorumuyla üretmeyi alıyor ve daha iyi üretebileceği koşulları sağlayarak yolculuğunu sürdürmeyi hedefliyor. Çevresinden aldığı destekle keşfetmeye devam ettiğini ve keşfettiklerini yine çevresiyle paylaştığını belirten Beyza Doğuç, "Rüyamda gördüğüm bir enstrümanı modellemek için blender öğrenmek, ses dalgalarını sıfırdan oluşturarak şarkı yapan bir yazılım oluşturmak, bulunduğum ortamın sesleriyle şarkı yapmak gibi projelerim oldu. Sanat aracılığıyla her şeyi daha hızlı ve kolay öğrendiğimi fark ettiğim için kendimi daha cesur hissediyorum ve hep daha büyük düşünmeye çalışıyorum," diyor.Beyza Doğuç ile yapay zeka yardımıyla müzik üretmek, sosyal medyanın paylaşım ortamı, konsere dönüşen müzik serüveni, ilham kaynakları ve Ankara seyircisi üzerine hoş bir sohbet gerçekleştirdik. Unutmadan, Ay Işığı Destanı adlı albümü 23 Haziran'da çıkıyor. <img src="https://images.aposto.com/2023/5/0/1687076311246.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Sanatın bir duygu işi olduğunu biliyoruz, yapay zeka ile üretim yaparken aktarmak istediğin duyguyu müziğine nasıl işliyorsun?Yapay zeka ile üretim yaparken onu daima bir yardımcı araç olarak kullanıyorum. Yapay zekaya doğrudan şarkı yazdırmak yerine onu şarkı yazarken ihtiyacım olan bilgileri, teknikleri bana sağlayacak bir asistan gibi görüyorum. Böylece o bana sahip olduğu bilgi denizinden bir şeyler çıkarıp getiriyor ve ben o bilgiler ışığında üretmeye devam ediyorum. Dolayısıyla üreten daima ben olduğum ve yapay zeka da daima benim onu yönlendirmek istediğim noktalarda hareket ettiği için benden ve duygularımdan ziyade bir şey ortaya çıkmıyor.&nbsp;Sosyal medyada müzik içerikleri üretmenin dinleyici kitlesi ve onlarla ilişkin bakımından nasıl bir yapısı var?Üretim sürecimi ve bu süreçteki her gelişmeyi bununla ilgilenen insanlarla paylaşmak, kocaman bir ekip olmamızı sağlıyor. Oradan aldığım geri dönüşlerin beni hep geliştirecek yönde olması gibi bir dinamik var. Bu yapıcı yaklaşım, paylaşımlarımdaki amacın ve beklentinin bu olmasının da bir sonucudur belki. Ürettiklerim farklı farklı gözlerle değerlendirildiğinde, herkesin anlam dünyasındaki karşılığı gördüğümde işi kendi perspektifim dışında görme şansına sahip oluyorum. Bu da algımı genişletiyor ve bir sonraki üretimim için beni daha da geliştiriyor. Ayrıca sürecin devamlı paylaşımı motivasyonumun ve yolculuğumun ortaklaşmasını, insanların bana yol arkadaşı olmasını sağlıyor.Ben kendimi gerçekleştirmek, kendimi geliştirmek, bu şekilde üretmek ve ürettiklerimle insanlığa elimden gelen katkıyı sunabilmek istiyorum. Bu nedenle bu amaç yolunda ilerlerken üzerimde bir sorumluluk belirdiğini hissediyorum. İnsanlık için bir şeyler yapmak ve egomdan arınarak topluma bir şeyler kazandırmak istiyorsam bunun için insanlarla birlikte yol almam ve onları dinleyerek, anlayarak ilerlemem çok önemli. Sosyal medya bu iletişimi bana sunan harika bir köprü. Amacımı gerçekleştirebildiğim ölçüde ilerlerken de bu yolculuktan hep birlikte keyif almak, bu amaca ortak olan kişilerle bu yolun anlamını yeniden keşfetmek de çok güzel.Yapay zeka ile müzik üretme ve bunu doğaçlama bir formatta sahneleme fikri nasıl oluştu? Ve konser serüvenine nasıl başladın?Yapay zeka başından beri ilgimi çekiyor ve son yıllardaki gelişimini takip ederken sanat yapma konusunda beni heyecanlandırıyordu. Metinden resme dönüşen ilk yapay zeka çalışmasını gördüğümde “şarkılarımı görselleştirmek istiyorum” diyerek heyecanlanmıştım. Bu nedenle erişebildiğim ilk noktadan kullanmaya başladım ve her yeni gelişmeyle ilgiyle takip ettiğim ve kullandığım bir araç olarak hayatımda yer etmeye başladı. Yavaş yavaş herkesin hayatına entegre olan yapay zekanın birkaç yıl içinde birçok insanın üretiminde kalıcı yer alacağını şimdiden öngörebiliyoruz. Yalnızca onu hangi noktalarda nasıl kullanmamız gerektiğini, sanatın özgünlüğünü ve ruhunu zedelediği sınırın ne olduğunu keşfetmek için biraz zamana ihtiyacımız var. Yapay zekayı kullanmaya başlamadan önce doğaçlamak sık sık yaptığım bir üretim biçimiydi. Bunu sahneye taşıdığımızda, seyircilerden aldığım kelimelerle bir şarkı yapmanın çok eğlenceli olacağını düşünmüştüm. Sonrasında yapay zekayı da bir araç olarak kullanmaya başladım.Yaklaşık 8 yıldır çok sık olmasa da sahne alıyorum ve sahnede en rahat hissettiğim an doğaçladığım zaman oluyor. İnteraktif bir şeyler yapmayı, seyircilerle sohbet etmeyi ve beraber üretmeyi çok seviyorum. Bunu daha da geliştirmeyi ve daha çok eğlenerek üretebileceğimiz yöntemler keşfetmeyi planlıyorum.Ankara’nın farklı noktalarında konserler veriyorsun, Ankara seyircisi hakkında neler söylersin? Bu şehirdeki deneyimlerin bir sanatçı olarak seni besliyor mu?Hayatımı geçirdiğim ve bir türlü kopamadığım bu şehre adeta bağımlı olduğum için burada sahne almak evde olmak gibi hissettiriyor. Sektörün herkesi İstanbul’a taşınmaya ikna ettiği şu dönemde adeta Ankara’da kalmak için direniyorum. Çünkü bir sanatçı olarak beslendiğim en büyük nokta, Ankara’nın ve insanının sakinliği. Acelemizin olmayışı, hayatı yaşamak ve anlamak için nefes alacak alan sunuyor. Bunu işin romantizmi gibi görmemek lazım çünkü sık sık İstanbul’a gidip geliyorum ve sahiden aradaki fark devasa boyutta. Ne kadar yıllardır Ankara’da yaşayan bir Ankaralı olsam da, İstanbul’a gittiğim anda oralılar gibi düşünmeye ve aktifleşmeye başlıyorum. Bu aktiflik, devamlı bir yerde olma hali, koşuşturma da insana bir düzeyde iyi geliyor ancak yorulduğumda dinlenmeye, durup düşünmeye ve üretmeye fırsatım olmuyor. O yüzden İstanbul’da işlerimi halledip Ankara’ya adımımı attığım anda dinginleşiyorum. Sanatımı Ankara’da daha iyi, daha oturaklı; anlayarak ve sindirerek yaptığımı hissediyorum. Dolayısıyla burada sahne aldığımda o rahatlığı, paylaşımı, dinginliği hissedebiliyorum.Onlarca farklı nesne ve teknolojik teknikle müzik üretebiliyorsun, hayatta ilham kaynağının sonsuzluğu üzerine ne düşünüyorsun?Bir şeylerden ilham alarak üretmeyi alışkanlık haline getirdikçe, beynim bana gördüğüm her şeyde ilham alacak bir şey göstermeye başlıyor. Hayatı yaşama şeklimizde algımızın payı çok büyük, bu algıyı olabildiğince keşfetmeye açık bir düzeyde tutmaya özen gösteriyorum. Bu noktada da kendime iyi bakmam ve motivasyonlarımı, yöntemlerimi düzenli olarak gözden geçirmem gerekiyor. Duygularımı, düşüncelerimi, etrafımı anladıkça ve olayları bir üst boyuttan kavrama gayesiyle hareket ettikçe hayattan ilham almaya devam edeceğime inanıyorum. <img src="https://images.aposto.com/2023/5/6/1687041118505.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.02" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> BONUS: Renklerin senin için çok şey ifade ettiğini ve belki de zaman zaman seni tanımladığını görebiliyoruz. Renkler ve evrene ait ögeler bağlamında estetik anlayışını neler oluşturuyor?Aslında renklere şarkı yaptığım konsept çalışmalar bir tür deney gibi. Renklerin sahiden hissettirdikleri herkeste örtüşüyor mu, gördüğümüz rengin sembolik anlamları toplumda sahiden yer ediyor mu, onu anlıyorum. Bir yanda bir renk seçip ona yüklenen sembolik anlamlar ve psikolojideki karşılığından hareketle şarkı yaparken öte yanda bambaşka bir açıdan üretme fırsatı yakalıyorum. Bu da beni, yeni duyguları şarkılarımda yansıtma konusunda geliştiriyor. Burçlara şarkı yaptığımda da aynı şekilde sembolik anlamlar ve kuvvetlerine odaklanmış, geçmişten günümüze dönüşen ve kalıcılaşan şeyleri keşfetme fırsatı yakalamıştım. Bu nedenle insanlığın değer verdiği, anlam yüklediği, beslendiği ve beslediği her şey ilgimi çekiyor. Bütün bunları meta bir konseptte kavramak, insandan ayrı düşünmeye çalışmak ve sonra tekrar insanla buluşturmaktan keyif alıyorum.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/beyzadogucc/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Instagram</a> | <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/@BeyzaDoguc" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">YouTube</a> | <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/artist/58hQlMTfVuyOTvJihGj5Te" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Spotify</a> &nbsp;

Beyza Doğuç ile yapay zeka yardımıyla müzik üretmek, sosyal medyanın paylaşım ortamı, konsere dönüşen müzik serüveni, ilham kaynakları ve Ankara seyircisi üzerine hoş bir sohbet gerçekleştirdik.  

Beyza Doğuç ile Bir Başka Müzik Üretimi

Mini rotaların sonuncusunda Burçin Tarhan’la Eymir’e pedallamıştınız. Bu defa daha az durup çokça yolları, bulvarları koşar adım geçtiğiniz bir rotanın parçasısınız. Ankara’nın hayal gücü en geniş rotacısı, belki en tutkulusu;&nbsp;“imam yeşili” lastik pabuçlarıyla otobüs tepelerinde yolculuk yapan Nazlı Eray’ın peşinde bir bahar gününe davetlisiniz. Yıllarca Ankara onlarca farklı gözden yazıldı. Ancak Tanpınar da dahil olmak üzere yazarların kenti gözlemlenecek, dışarıdan seyredilecek ve eleştirilecek bir malzeme olarak algılayan bakışını Nazlı Eray tersine çevirdi. Nihayet Arslan’ın kıymetli tespitine göre onu capcanlı, devingen bir organizma olarak algıladı, öylece yansıttı.Ankara Nazlı Eray'ı hep odasının penceresinden çekip içine alan bir varlık oldu. Öyle ki, Orphée’de Eurydike olup kıyı kentine Orphée’yi aramaya gittiğinde, Ankara, onu otelinden arayıp yalnız hissetmesin diye Tunalı Hilmi Caddesi’ni de alıp kıyı kentine yerleşeceğini bildiriyor ve bir gecede toplanıp geliyordu. Tunalı’yı kıyı boyunca kuruyor, II numaralı kiremit renkli EGO otobüsünü işletiyordu.&nbsp;Kenti popüler semtlerin sınırlarını aşarak ücra mahallelerine dek deneyimleyen Nazlı Eray, ilk hikayelerinden itibaren yaşadığı Ankara’yı adımladı. Tezim dolayısıyla kitaplarıyla tanışacağım sıralarda kader kısmet usulü Yoldan Geçen Öyküler’i ilk durağım olmuş ve kitabın ilk hikayesi “İzmir” bütün rotacı sinir uçlarımı dürtmüştü. Ankara gözümde o günden beri bambaşka bir yere gitti oturdu.Kentin doğası gereği mutlaka bir gün durup “Ben bugün Ankara’da olmak istemiyorum,” diye düşünüp yerinize sığamadığınız olmuştur. Rotada Tunalı’dan yola çıkıyor, İzmir’e uğrayıp kürkçü dükkanına geri dönüyorsunuz. Nazlı Eray’ın yarın, yani 10 Nisan 1986’da yazdığı bu büyülü gerçekçi rotasını yalnızca bir rehber gibi kullanacak, bu defa durmak istediğiniz noktaları kendi gözlerinizle arayıp bulacaksınız. Yarattığınız rota sadece size ait olacak.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/5/1680902768574.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.72" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kuğulu Park, 1982. Ankara Cımbızcısı, <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/ankaracimbizi/status/1371530239352860674" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Twitter</a>. <blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9);" style="color: rgb(9, 9, 9); margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">“Ben bugün sarhoş muyum? Bu sabah Ankara’daki bu güneşli nisan havası mı çarptı beni? Neredeyse, gökyüzündeki tanrı sakalını anımsatan beyaz bulutların arasına havalanıp yitip gideceğim. Şu sabah zamanı, ayağımda imam yeşili lastik pabuçlarım, altımda bollanmış bez pantolonum, uçar gibi koşuyorum kentin sokaklarında. Soluk soluğa kalmışım.”&nbsp;(s.7)</blockquote>Kenti boydan boya geçiyorsunuz. Tunalı Hilmi Caddesi'ni bir hamlede aştınız. Akay Kavşağı’nı geçip bakanlık binalarının damlarına basa basa Kızılay’a indiniz. Köşedeki piyango bileti satıcısının gözleri önünde bir hamle daha yapıp gökdelenin tepesine sıçradınız. Burası Kızılay’ın göbeğindeki yirmi dört katlı Emek İşhanı, bugünkü adıyla Kahramanlar İş Merkezi. 1960’larda henüz inşaat halindeki bina Cumhuriyet’in ilk gökdeleni. Uzun yıllardır bir telekomünikasyon firması reklam vererek binanın bütün bir cephesini saklar.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/5/1680902375702.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.98" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1960'lar, Emek İşhanı inşaat halinde. Altta Kızılay Genel Merkez binası. Antoloji Ankara, <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/AntolojiAnkara/status/1105549523131207682" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Twitter.</a> Gökdelenin paratoner direğine tutunup aşağıdaki kalabalığa baktınız bir süre. Aşağı atlayınca arkanıza Ziya Gökalp Caddesi’ni alıp bir taksinin üstünde Tandoğan yönünde giderken İzmir Caddesi yakınlarında bir noktada kaldırıma sıçradınız. Baktınız ki sol ayağınızdaki lastik pabuç patlamış, bollaşmış. Canınız sıkıldı. Yürüyerek yakına, Kumrular’a girdiniz.<blockquote fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">“İçim sıkılıyor… İçim sıkılıyor… Ben bugün bu kentte olmak istemiyorum aslında. Aklım fikrim İzmir’de… Benimki İzmir’e gitti. (…) Bu sabah, yıllardır sığdığım bu kente sığamıyorum.”&nbsp;(s.8)</blockquote>Kendinizi tutamadınız, Hoşdere’nin üstünden kayar gibi geçip Çankaya sırtlarına vurdunuz. Oradan Akdere’ye gelince usul usul alçalıp bir gecekondunun bahçesine inip, ilkbahar çimenlerine sırtüstü uzandınız. Artık orada olmayan tavuklar gelip saçlarınızı, parmaklarınızı gagalayacaklar. Siz istifinizi bozmadan yatacaksınız. Kalkıp giderken tenekedeki küpe çiçeği yere düşüp şakırtı ile kırılacak. Kaçarken Cebeci’ye doğru koşmaya başlayacaksınız. Birden ayaklarınız yerden kesilecek, Akdere altınızda ufacık kalacak, siz trafiğin içinde bir otobüsün tepesine usulca konacaksınız.Ulus’a gelince savrularak indiniz. Kalabalığın içinde bir adam tuttu sizi ve otobüsün üstünde ne aradığınızı sordu. Adama bugün bu kentte İzmir’i aradığınızı ancak nerede bulacağınızı bilmediğinizi söylediniz. Adam esnafa ya da emekli bir memura benziyor. “Bende bir İzmir var… Görmek ister misin?” diye sordu. Adamla yakınlarda bir pasaja girdiniz, sizi kendi kuyumcu dükkanına götürdü. Size İzmir’de gönül ilişkisi yaşadığı ama değerini bilemediği beyaz tenli, güzel sevgilisinden bahsetti. Yazıhanenin üst çekmecesini bir anahtarla açarak bir daha bulamadığı kadının kahkahalarını dinletti. Siz çekmece açılınca dükkana dolan deniz havasını kokladınız. Kuyumcunun elini sıktıktan sonra dükkandan çıktınız.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/5/1680906709700.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.40" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ulus Meydanı, EGO Genel MüdürlüğüRastgele bir dönerciye girdiniz. Dalgın dalgın otururken saygılı, iri yarı bir adam izin isteyip karşınıza oturdu. Gelen garsona “Bir Adana,” dedi. Siz de “Bir İzmir,” dediniz. Adam az sonra gelen Adana kebabı yerken bir vapur düdüğü duyuldu. Garson elinde akıl almaz büyüklükte bir İzmir’le mutfak kapısında göründü. Getirdi, masaya "Güm!" diye bıraktı. Dayanamadınız, önünüzde duran kentin içine atlayıverdiniz. Kendi ahengiyle devinen kentte yanınızdan geçen arabada Nat King Cole çalıyordu.Her gece yaptığı gibi yıllar önce yitirdiği kadını arayan kuyumcuyla eski bir dostu bulmuş gibi mutlu karşılaştınız. Sizi Kemeraltı’ndaki perdeci bir arkadaşına götürdü. Açılan koyu nefti kadife perdede kentte geçen bir anınıza dalıp geri döndüğünüzde perdecide her perdenin ardında bir dünya olduğunu anladınız. Perdeciyle kuyumcuysa Ege Tıp'taki bir kadavranın belleğini ele geçirdiklerinden bahsediyorlardı. Capcanlı yaşadığınız anlarla allak bullak hislerinizi anlatınca perdeci "Ben bir şey yapmıyorum aslında... insan belleği... düşler... anılar... Siz yaptınız her şeyi..." diyor.&nbsp;Siz Ankara’ya dönmek istiyorsunuz artık. Yanı başınızda yavaş yavaş bir perde açılmaya başladı. Kendinizi Akdere sırtlarında ıssız bir tepede buldunuz. Vakit gece yarısına yakındı. “Bir elin, bildiği bir eldiveni giyişi gibi, usul usul” kente girdiniz. Bu yıldızlı gecede takside, bir iki yıldızla boş bir çocuk parkını alıp cebinize koydunuz. Eve yorgun argın varınca boş çocuk parkıyla yıldızları başucunuza koydunuz, uykuya daldınız.Kaynak: Eray, N. (Nüshanın baskı tarihi bilinmiyor.) Yoldan Geçen Öyküler. İstanbul: Can Yayınları.

Dönme Dolap rotalarının altıncısında, Nazlı Eray'ın peşinde bir nisan günü yolculuğa çıkıyoruz.

Dönme Dolap #6: Nazlı Eray'ın Pabuçları

Mini rota ile Kuğulu’da başladığınız günü yürüyüp aylaklık ederek geçirdiniz; öyle ki tadı henüz damağınızda. Bu, ufak şeyleri fark edip gülümsemenin, keşfetmenin, temelde ise sokakta olmanın tadıydı. Önceki Ankara yazlarının akşamüstlerinde, Tunalı ve Kuğulu’nun kesişiminde Ata Abi akordeonuyla yürüyüşlere ayrı bir tat da katardı. Kendi deyimiyle “insanlarla duygularını paylaşırdı”, onu Tunalı’nın farklı noktalarında bulabilirdiniz. Ankara’da sokak müziğinin temel taşlarından biri olarak sokağın interaktif yanını, hareketliliğini yansıtırdı.&nbsp;Ata Abi’nin akordeonla ilk teması okul yıllarında olsa da en derinden teması İstanbul’da, Çiçek Pasajı’nda Madam Anahit’i duyması ve her iş çıkışı kendini burada bulmasıyla başlıyor. Heves edip yirmi dokuz liralık maaşının üzerine annesinin gönderdiği yüz lirayı ekleyip Karslı bir arkadaşından ilk akordeonunu alıyor. Uzun bir ara sonrası Ankara yılları başlıyor ve memurluğu bıraktıktan sonra müzikle bağları iyiden iyiye güçleniyor.&nbsp;Kendisinin Ankara ve sokak müziği üzerine söyleyecekleri ile pek çok şahitliği var. Dünyadaki örnekler ele alınarak ülkemizde sokak müziğinin gereken değere ve öneme kavuşmasını arzuluyor.&nbsp;Türlü gerekçelerle Kuğulu’dan kovulduğundan bu yana artık Tunalı’daki yürüyüşlerinizde ona rastlama şansınız yok. Nisan ayında Lavarla öncülüğünde Ankaralılar #KuğulununAtaAbisiGeriDönsün etiketiyle paylaşımlar yaparak isteklerini belirtmiş olsalar da yerel yönetimlerden herhangi bir adım atılmış değil. Ata Abi yeniden çalmayı çok istediği Kuğulu’ya henüz dönemedi.&nbsp;Not: Ata Abi'yi yakından tanımak ve hikayesini öğrenmek için nisan ayında kendisiyle gerçekleştirdiğimiz röportaj için <a fr-original-style="" href="https://www.lavarla.com/sokaklar-bizimdir-kugulu-parkin-ata-abisi/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.

Ayşen Alpasar