Albüm: The Smile, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/009EjjwUjtdjvH7UP0wHzi?si=nrebjecLTj-aR9_L24ftMg" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">A Light for Attracting Attention</a>Süre:&nbsp;53 dkPlak Şirketi: XL RecordingsKartonet:&nbsp;Radiohead’in son albümü A Moon Shaped Pool’un üzerinden altı yıl geçti. Grup, dokuz albümlük diskografisinde hiç bu kadar uzun ara vermedi. Belki de grubun şarkılarına konu olan kehanetler peşi sıra gerçekleşmese şimdi yeni Radiohead albümünü dinliyor olabilirdik. Bu kısım belirsiz.&nbsp;Bildiğimizse Jonny Greenwood’un dünya kabuğuna çekilmişken Thom Yorke’un yanına gidip birlikte şarkı yapmayı teklif etmesi. Onlu yaşların başında Oxford’daki Abingdon School’un müzik odasında tanışan ikili, neredeyse kırk yıldır birlikteler. Müziğin tek dil olduğu bir evrende birbirlerinin peşindeler.The Smile, Thom Yorke ve Jonny Greenwood’un ilk kez büyük bir projede yaptığı iş birliği oldu. Bu yüzden The Smile’a yeni bir macera olarak değil, yıllardır yolculukta olan ikilinin nihayet aynı sofraya oturması olarak bakabiliriz. Baş başa değiller. Masada bir üçüncü de var.&nbsp;Sons Of Kemet’in davulcusu Tom Skinner, tek başına bir ritim fabrikası olarak yanlarında. Sofradaki tüm yemeklerden de Radiohead’in ömürlük aşçısı Nigel Godrich sorumlu.Bir sokağa çıkma yasağı projesi olan The Smile, ilk kez gün yüzüne çıktığı çevrim içi düzünlenen Glastonbury Festivali’nin üzerinden bir yıl geçmeden 13 şarkıyı barındıran ilk albümleri A Light for Attracting Attention’ı yayımladı. Kayıt odasında Ed O'Brien, Colin Greenwood ve Phil Selway olmasa bile albümde Radiohead izlerine fazlasıyla denk gelmek mümkün. Grubun katmanlı ses kurgularına, duygusal kreşendolarına, örümcek ağı gibi örülen gitar kanallarına ve Yorke’un yıllandıkça değeri artan falsetto’larına Skinner'ın zil takıntısıyla süslenen afrobeat ritimleri de eklendi.A Light for Attracting Attention’la Thom Yorke, paranoyak meydan okumalarını bir kenara bırakarak değer verdiğimiz her şeyi kimsenin gülmek zorunda olmadığı büyük bir şakaya dönüştürdü.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/5/4/1654759932865.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">The Smile,&nbsp;A Light for Attracting Attention<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Neden dinleyelim?:&nbsp;The Smile’ın&nbsp;canlı performanslarını ilk kez izlediğim andan itibaren Thom Yorke ve Jonny Greenwood’un gençlik dönemlerinden kalma bir hayali gerçekleştirdiklerini inandım. Hâlâ aynı düşüncedeyim. Üstlerinde Radiohead beklentisi olmadan, bunca yıl onları gülümseten seslerin peşinden gittiler. Albümü The Same’le başlatan Thom Yorke, şarkıyı “Savaşmaya gerek yok”&nbsp;sözleriyle açıp “Hepimiz aynıyız, hepimiz aynı şeyi istiyoruz”la kapatarak yaşadığımız modern distopyadan çıkış yolunu en baştan gösterdi. Bu aynı zamanda albümde kültürel bozulma, iklim değişikliği ve büyüyen otoriterlik canavarıyla meşgul olurken aklımızdan çıkarmamamız gereken sözler.&nbsp;Albümden çıkan ilk tekli You Will Never Work In Television Again, Jonny Greenwood’un 1990'lı yıllardan beri yarattığı en sivri gitar sesleriyle punk etiketine sarılsa da A Light for Attracting Attention’ın ağırlık merkezinde alternative rock ve art rock var. Greenwood’un hazırladığı film müziklerinden ödünç aldığı orkestral süslemelerinin ve Nigel Godrich’ın kontrol odasında her sese yüklediği titiz ışıltılarının albümde önemli bir yeri var. Thom Yorke’un hem feryat eden hem de huzur veren vokalinin daha ilk şarkıdan iç sese dönüştüğünü söylemek mümkün.&nbsp;A Light for Attracting Attention, The Smile’dan dinleyeceğimiz ilk ve tek albüm olabilir. Radiohead, yarım asırdan fazla zamandır dünyanın nasıl dibe battığını anlattı. Bunun üzerine The Smile, haklı çıkmanın huzursuzluğunu taşıyarak yorgun ruhlarımızı gülümsetmeye geldi. İyi ki de geldi.&nbsp;Bu yazıyı tıpkı Thom ve Jonny gibi aynı müzik evreninde dolaştığımıza inandığım Nazlı Sönmez’in albüm üzerine düşüncelerini eklemeden bitirmek olmazdı:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">The Smile için "British rock super-group" diyor Genius. Süper grup olduğunu kabul edebiliriz ama bir şeylere "süper" dediğimizde aklıma kahramanlar geliyor; olağanüstü şeyler yapabilen, süper güçleriyle tüm dünyayı kurtaran veya X-Men’deki Storm gibi iklimi kontrol edebilen... The Smile, herhangi bir süper güce ihtiyaç duymuyor. Zaten Thom ve Jonny var, her şeyi en basit haliyle mükemmelleştirmeye alışmış bir ikili. Bu albümde de bir kez daha hepimizin kendi kahramanımız olduğunu hatırlatıyorlar. Melodiler, sözler ve dünya yalnızlığı ile ilgili gerçek kanıtlar on üç şarkının içine yerleştirilmiş. Glastonbury’deki sürpriz performanslarından önce Thom Yorke, ekolu mikrofona "Not the Smile as in ha ha ha, more the Smile of the guy who lies to you every day," demişti. Bu dünya yalnızlığında, The Smile eski Radiohead albümlerinden kopardığı gitar rifleri, güncel ve gerçek dünya dertleri ile karşımızda. Ayrıca şimdiden belli olduğu gibi bu albüm yaz boyunca, beklediğimiz ama bir türlü gelmeyen serin rüzgar gibi etrafımızı sarabilir. Favorim değişmeyecek: Skrting On The Surface.</blockquote>Benzer işler: Squid, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/4z44Wir05QzQYSCs0KwsKX?si=PT_eZJqPTb64mAqBrpAYqQ" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bright Green Field</a> &amp; Animal Collective, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/6GfYRMD52msi3dHjnGpOWv?si=kAZ9Nl4TRJyEC4HdH5QoYQ" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Time Skiffs</a>.

Duende

The Smile, ilk albümü A Light for Attracting Attention’la haklı çıkmanın huzursuzluğunu taşıyarak yorgun ruhlarımızı gülümsetmeye geldi.

Gülümse kaderine

Yeni albümüyle geçtiğimiz haftaya damgasını vuran isimlerden biri Tirzah oldu. Henüz yeni albümüne ısınamamış olsak da sizi 2018 yılına, bir önceki albümü Devotion'ın ilk yayımlanışının ardından web sitemizde Tirzah'a yer verdiğimiz zamanlara götürüyoruz.2018’in en iyi çıkış albümlerinden birini yayımlamış ve yeterli ilgiyi göremediğini düşündüğüm bir ismi sizlerle paylaşmak istedim. Pop müziğin mükemmellikten en uzak ama bir o kadar da müzikal açlığınızı tatmin edici bir hâlde sunulduğu Devotion albümü ve albümün sahibi Tirzah ile tanışın!Tirzah henüz daha 10 yaşında iken arp çalarak müzik dünyasına adım atmış. O zamanlar sürekli klasik müzik icra ediyor olsa da annesinin etkisi ile bolca R&amp;B ve pop müziğe de maruz kalmış. 13 yaşındayken Watford şehrindeki Purcell School for Young Musicians’a kabul alıp Devotion albümünün prodüktörlüğünü yapacak olan can dostu Mica Levi ile de burada tanışmış kendisi. Ancak müzik okullarının yaratıcılığını kısıtladığını düşünerek ve müzik endüstrisinde kendisine bir yer göremeyip moda sektöründe çalışmaya yönelmiş. Kendisi hâla tam zamanlı olarak bir moda şirketinde tasarımcı olarak çalışmakta. Bu nedenle de şu ana kadarki tüm kayıtlarının tamamen yan bir uğraş ya da hobi olduğunu söyleyebiliriz.Tirzah’ın kariyerindeki en büyük dönüm noktası henüz daha 13 yaşındayken Mica Levi ile tanışması oluyor. Bilmeyenler için belirtelim: Mica Levi, Natalie Portmanlı Jackie ve Scarlet Johanssonlı Under the Skin gibi filmlerin soundtrack’lerini yapmış, hatta Jackie ile Oscar’a aday olmuş başarılı bir müzisyen. Aynı zamanda Radiohead’in A Moon Shaped Pool albümüne katkı sağlamış müzisyen Oliver Coates ile iş birliği yaptığı bir de deneysel Remain Calm albümü var. Tirzah’ın ilk uzunçaları Devotion, Levi ile olan uzun süreli iş birliklerinin bir ürünü. Tüm şarkıları beraber kaydetmelerinin ve Levi’nin prodüktör koltuğunda oturmasının yanı sıra o kadar uzun süre şarkılar üzerinde çalışmışlar ki hangi şarkının nasıl ortaya çıktığını ve kimin hangi parçayı ortaya koyduğunu şu anda hatırlayamıyorlar bile. Tirzah’ın bir röportajında belirttiğine göre ikisinin ilişkisinde her zaman arkadaşlıkları ön planda ancak profesyonel anlamda da Levi’ye çok güvendiğini tekrar tekrar belirtiyor.Gelelim Devotion albümüne… Tirzah ile Levi daha önceden de I’m Not Dancing ve No Romance adında iki EP yayımlamışlardı. Bu EP’lerin ortak noktası dans müziği tınılarında olmasıydı. Devotion ise tamamen farklı bir yöne doğru giderek yetişkinlik dönemi ilişkilerindeki problemleri en açık şekilde R&amp;B ile ortaya koyuyor. Albüm boyunca farklı anlarda beklenmeyen ile karşılaşıyorsunuz. Mesela açılış kaydı Fine Again‘in zikzaklı yapısı ya da Guilty‘de gelen gitar melodisi ile şarkılar çok farklı anlamlar kazanıyor. Levi’nin dahiyane altyapılarının yanı sıra Tirzah’ın vokalleri albümde öne çıkan detaylardan oluyor. Do You Know‘daki arka vokallerin arasında Tirzah’ın sesinin bir anda öne çıkması, Holding On‘daki vokal melodisi ve Coby Sey katkılı Devotion‘daki nakarat albümdeki en özel anlar.Tirzah için müzik tamamen bir yan uğraş olmasına rağmen ortaya koyduğu albümün bu kadar profesyonel olması şaşırtıcı. Devotion, R&amp;B sevenlerin tekrar tekrar döndürmek isteyeceği bir uzunçalar. Hatta 2018’in en iyi çıkış albümlerinden biri. Mica Levi ile dostlukları devam ettiği sürece daha farklı çalışmalar ile kendisini dinleyeceğimizi tahmin ediyorum. Ya da sadece umut etmek istiyorum.Sizin de kendisi ile bir an önce tanışabilmeniz için de Devotion albümünü aşağıya bırakıyorum. Buyurun:<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/15GocbF7ybkkPP03YXtLqv" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2021/9/2021-10-09T09:38:10.030Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.58" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Yeni albümün ışığında Tirzah'la ilk tanıştığımız zamanlara dönüyoruz.

Arp ile başlayıp R&B'ye uzanan bir yolculuk

• Bana sorsanız sürekli Radiohead ve Thom Yorke üzerine haber yazabilirim. Nitekim yazıyorum da! Geçtiğimiz hafta müjdesini verdiğim Radiohead’in her hafta arşivindeki bir konser videosunu paylaşma serisinde sırada 2017 yılında Coachella Valley Music and Arts Festival’da verdiği performans var. Grubun son albümü A Moon Shaped Pool’dan tam bir yıl sonra Kaliforniya’da gerçekleşen bu konsere <a fr-original-style="" href="https://youtu.be/1_ohYKqoBTw" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">şuradan</a> eşlik edebilirsiniz.

A Moon Shaped Pool ile ilgili hikayeler