Gözlemlerime göre İstanbullular’ın yaz personaları üçe ayrılır: İzmirci, Bodrumcu ve Antalyacı. Bunlar da tabii aralarında Alaçatıcı, Urlacı, Yahşici, Yalıkavakcı, vs. diyerek fraktallaşır. Biz ailecek <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/60eed7d6b27a8e00062b740d" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bodrumcuyuzdur.</a> Anneannemlere yıllar yıllar önce bir kurada çıkan ev benim çarpım tablosunu ezberlememden tutun, üniversite kabullerime kadar her şeyi görmüştür. Anılar ile doludur. Her sene gidilir, tüm aile orada bir araya gelir. Bağıra çağıra konuşulur, 51 oynanır, yaş almalar kutlanır. Güzeldir, tanıdıktır, kalabalıktan uzak o küçük cepleri bulabildiğimiz için de sakinliğini koruyabilmiştir. Bu hep böyledir. Bodrum ilk göz ağrım, ebedi aşkım olsa da, benim için özel bir başka bir yer daha vardır. Antalya. Seni vardığın an sıcağı ile kucaklayan, güzel Antalya… Daha spesifik olmam gerekirse: Çıralı, Adrasan ve Olimpos. Şimdi ben lokal bir Antalyalı değilim, turist şapkamı takarak bu yazıyı yazdığımı da belirtmem gerekiyor. O nedenle de Antalyalı 20’liklerimizden farklı önerileri ve düşünceleri de bekliyorum.Şu an bu sayıyı Çıralı’da kaldığım mütevazı, organik domatesli, ev yapımı reçelli, balkonunda hamaklı, limon ve portakal ağaçları ile kucaklandığınız<a fr-original-style="" href="https://www.orangemotel.net/tr/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Orange Motel</a>’den yazıyorum (özellikle kuru kayısı reçelleri çok lezzetli). 1989’dan beri açık olan bu yer, günümüzde Naşit ve Şule Darıcı tarafından işletiliyor. Güzel bir aile işletmesi. Denize 5 dakika, Olimpos Antik kentine yaklaşık 10 dakika yürüme mesafesinde. Kuş ve ağustos böcekleri sizi tatlı melodiler ile selamlıyor. Burada kendimi sakin ve iyi hissediyorum. Karşısındaki Orange Market'ten günlük Beypazar dozumu alıp sahile yürüyorum. Yolumu uzatarak<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/thebeavercoffeeshop/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Beaver Coffee Shop</a>’a uğruyorum. Güzel bir buzlu kahve alıyor, sıcaktan mayışmış köpekleri seviyorum. Bahçelerindeki ahşap masalarda biraz dinleniyorum — Antalya çok sıcak, Adanalı genlerim sıcak toleransımı yükseltmemiş, bunu bir daha hatırlıyorum. Tamam, yola devam. Burada sahillere havlunuzu serip direkt denize girebilir ya da sahil kıyısındaki restoranların şezlonglarından içecek/ yemek alarak yararlanabilirsiniz. Bodrum’da uçuk çıkaran beach club giriş fiyatları Çıralı’da yok. Burası gösterişten uzak, boheme göz kırpan ve rahat bir yer. Bu bana iyi geliyor. Dağların denizle buluştuğu manzarayı gördüğümde sıcağı da, dizimin arkasından akan terleri de unutuyorum, hemen sahile konuşuyorum. Yeşil ve mavinin buluşması kadar harika bir şey yok. Bayram öncesi buralar sakin. Peştemalimi yere seriyor, uçmasın diye uçlarına birkaç taş koyuyorum. Sonra 3-2-1 cuppp. Denizdeyim, dağların eteklerine varana kadar yüzmek istiyorum. Suyun sıcaklığı tam tadında, üşütmeyen güzel bir soğuğu var. Sırt üstü denizin üstünde uzanıyor, ayak parmaklarımın ötesinden dağları izliyorum. Ohhh be.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1687440468950.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.49" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Olimpos sahil ve ördekler<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">20’liğin ilk senesinde yazdığım sayılardan birinde ilk ‘aşkım’ <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/xx" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Alihan</a> ve onunla Çıralı’da tanışmamı anlatmıştım. Bu tek taraflı ve akşam üstü Gora izlemeli aşk hikâyesinin gerçekleştiği yer <a fr-original-style="" href="https://www.olymposlodge.com.tr/en/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Olympos Lodge</a> adında, günümüzde çok pahalı ama tabiri caizse ‘manyak güzel’ olan bir oteldeydi. Deniz kıyısından sağa doğru yürüdüğünüzde Olympos Antik Kentine hemencecik ulaşabiliyorsunuz. Sahilinde biraları ile akşam üzeri oturan gençler, gerisinde de şehri ikiye bölen ırmakta takılan ördekler oluyor. Antik kent kesinlikle görülmesi gereken bir yer. Nasıl tanımlasam bilmiyorum, belki tarih okuduğum için, ama mistik bir enerjisi var. Tam hatırlamıyorum ama gişelere geldiğinizde eğer 3-4 kişi iseniz, tek tek bilet almak yerine bir grup kartı almak daha uyguna geliyor. Bu seçeneği genellikle sizinle paylaşmıyorlar. Bize de geçen senelerde gittiğimizde sırada beklerken bir hanımefendi bu bilgiyi vermişti — ben de size söyleyeyim dedim. Tam tarihi bilinmese de bu antik kentin Helenistik dönemden beri buralarda olduğu düşünülüyor. Tiyatro, hamam ve mezarlıklar ile dolu bu yerin içinden yürümek gerçekten çok enteresan. Yaşanmışlıkları düşünsenize… Bununla beraber tabii ki Yanartaş Milli Parkı’ndaki dağa çıkıp, yaklaşık 2500 senedir taşların arasından çıkan alevleri de görmek lazım. Gün batımında çıkıp, gün batınca alevleri görüp inmeyi tavsiye ediyorum. Hava karanlıkken iniş biraz zor oluyor. Ama kesinlikle görülmeye değer.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1687440490300.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.49" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Olimpos Antik Kenti<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Çıralı dedik, Olimpos dedik, şimdi de sıra Adrasan’a geldi. Adrasan’ın incisi benim için <a fr-original-style="" href="https://cenevizhotel.com/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ceneviz Hotel'dir</a>. Pandemi döneminde ailemle arabaya atlayıp burada bir hafta geçirmiştik. Çevrimiçi çalışıp, tam karşısında bulunan denize atlar, serinlerdim. Sakin ve yeşil bahçelerinde saatlerimi geçirirdim. Yandaki bakkaldan sabah kahvaltısı için simit alır, ailecek hapur hupur yerdik. Sabahları, kalkıp uzun bir yürüyüş yapıp denize atlamak gibisi olmuyor. Adrasan, Çıralı ve Olimpos'a göre daha sakin ve yavaş. Çok daha az restoran, dükkân, otel var. Bu nedenle denizi ve yürüyüş rotaları size çok daha özel geliyor. Buradan günübirlik tekne kiralayıp farklı koylara gidebiliyorsunuz. Ama Suluada gibi fazla popülerleşmiş koylara gitmektense, kaptanınızdan sizi sakin daha az bilindik yerlere götürmesini rica etmenizi tavsiye ederim. Gürültüden ve kalabalıktan daha uzak bir deneyim daha keyifli oluyor.Bu yazıda adı geçen bu üç yer, bana huzur veriyor. Ruhumu iyileştiriyor. Size de iyi gelmesini umuyor, daha önce buralarda bulunduysanız da tavsiyelerinizi bekliyorum. Orange Motel’in web sitesinde yazan bir şeyle bu yazıyı bitiriyorum: “Unutmayın! Zor ulaşılan yerler hep çok güzel yerlerdir.”Hepinize güzellikle, yeşille, maviyle ve huzurla dolu bir haziran diliyorum.

20'lik

Çıralı'dayız, Olimpos'tayız, Adrasan'dayız. 

Tarih desen var. Deniz desen var. Daha ne?  

Şehir dışına çıkınca tavuk, keçi gibi hayvanlar ve farklı çiçek, böcekler görünce heyecanlanan klasik bir İstanbul yerlisi olarak tahmin edersiniz ki, 1 hafta şehirden ve HATTA* telefonumdan uzak olmak beni yeniden doğmuş bir bebek gibi hissettirdi. İçim de dışım da yumuşacık, ilik kıvamındaydı. Bir çatal atsanız lime lime olurdum. Sabahları köpeklerim tarafından kaldırılıyor, onları Antalya’nın sabahın erken saatlerinde bile şıp şıp terleten havasında yürütüp, denize atlıyordum. Ardından güzel bir kahvaltı, üstüne kahve, iş aralarında deniz, güneş, akşam rakı, şarap, meze ve kahkaha dolu bir masa derken, finalde o güneşli gün sonucu üstüne çöken yorgunlukla deneyimlediğin güzel uyku ile günü sonlandırıyordum. Oh be!&nbsp;Bu hafta denizin dağlarla buluştuğu sularda yüzüp, annemin deyişiyle tüm dertlerimi suya bırakırken, bir kez daha doğanın güzelliğini, böyle manzaraları deneyimleyebilmemizin ne kadar özel olduğunu hatırladım. Nasıl İstanbul'da büyüyüp kız kulesine gitmemiş insanlar varsa, hayatlarını yaşarken kendilerine bu anların önemini hatırlatmayan insanlar da var. Arada hepimiz unutuyoruz. Çok klişe, evet, ama 20liğin arada hayatın sunduklarının değerini bilmek için bir hatırlatıcı olmasını istiyorum. ‘Ben ne yapıyorum ya?’ların arasında kaybolmamak için sahip olduklarımızın değerini bilmek önemli. &nbsp;‘Yasmin 1 hafta İstanbul’dan çıktın diye girdiğin triplere bak’ diyebilirsiniz — ama öyle değil gerçekten! Adrasan’da geçirdiğimiz günlerden birinde Maden Yolu adında 8-9 kilometrelik, tepelerde bir yürüyüş yaptık. En tepeye ulaştığımızda dağların ucunu ( Everest’e tırmanmışım gibi davranırken ben) ve denizi görünce tek düşünebildiğim şey şu oldu: insanlar olarak doğaya hükmedebileceğimiz yanılsamasına nereden kapılıyoruz?&nbsp;Tim Marshall’ın <a fr-original-style="" href="https://www.idefix.com/Kitap/Cografya-Mahkumlari/Arastirma-Tarih/Politikaarastirma/Dunya-Politika/urunno=0001749554001" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Coğrafya Mahkumları</a> adında çok ilginç bir kitabı var. Bu kitapta, ‘doğduğun yer kaderindir’ misali coğrafi şartların, liderlerin kararlarını ve tercihlerini, ülkelerin duruşlarını ve tarihlerini nasıl etkilediğinden bahsediyor.İnsanoğlu olarak egomuzun yüksek olduğunu söylemek yanlış olmaz. Teknoloji ve bilgi birikimi geliştikçe de kendimizi birçok şeyden üstün görüyoruz — doğa dahil. Gelişim geçmişte mümkün olmayan birçok farklı şeyi ayağımıza getiriyor, mesela uçak ile birkaç saatte tamamen farklı bir ülkede ve iklimde olabiliyoruz.“Büyük fikirler ve büyük liderler tarihin akışında büyük rol sahibi oluyor. Ama hepsi, coğrafyanın sınırları içinde kalıyor.”&nbsp;Teknoloji, hayat, yaşam tarzları değişebilir ama dünyanın bir düzeni ve gücü var. O düzeni bozmaya çalışırsak da, biz cezalandırılıyoruz. Marshall’ın da dediği gibi, dünyayı bırakıp uzayda başka bir gezegene gidersek de bu gerçeklikten kurtulamayacağız.&nbsp;Günümüzü düşünelim. İklim değişikliği de aslında dünyanın kapasitesini zorladığımız, sınırlılıklarını anlamadığımız için oluyor. Zorladıkça da kendimize, birlikte yaşadığımız canlılara zarar veriyoruz. İnsanoğlu olarak sınırlılıklarımızı anlamamız lazım. Doğa ve coğrafyanın getirdiklerine ve sunduğu şartlara uyum sağlamamız gerekiyor.&nbsp;*Okuyanlar bilir, bir hafta önceki&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://read.apos.to/i/denizli-bulten" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bültenimde</a>&nbsp;sosyal medyadan uzaklaşma isteğimden bahsetmiştim — bu isteği kısa soluklu olsa da yerine getirdim. Eğer bunu deneme olanağınız varsa, şiddetle tavsiye ediyorum!&nbsp;

Adrasan ile ilgili hikayeler