“Senede 300 gün güneşli,” deniyor burası için — saymadım ama kış güneşinde denize girerken şükrettiğim çoktur. Doğası, alternatif turizme olanak sağladığı için pek çok kişiye iş imkanı doğmuş. Şimdilerde köylerde yerleşim gittikçe büyüyor. Ekolojik tarım yapanlar, atölyesi olan sanatçılar var. Bunlar da yine doğasıyla yakından ilişkili bence.&nbsp;Yaz ve kış, iki ayrı dünya gibi. Yazın limanda her an bir koşturma var; dalışa gidenler, dalıştan dönenler, malzeme taşıyanlar, tüp dolduranlar, tekne yıkayanlar — kışın teknelerin çoğu karaya çekiliyor ve terk edilmiş bir kasaba görüntüsü oluşuyor. Yazın Uzunçarşı’da dükkânlar cıvıl cıvıl, sokakta iğne atsan yere düşmez; kışın bütün kapılar kapalı, ortalık kedilere kalır. Meydan artık köpeklerin buluşma noktası olur.<img src="https://images.aposto.com/2021/9/6/1635592773769.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaleköy Simena'dan Üçağız manzarası<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Aslında hep bir bekleyiş hâlinde oluyorsun. Yazın koşturmaktan yorulduğunda “Kış gelse de dinlensek,” diye düşünüyorsun, kışın “Yaz gelse de biraz hareket olsa,” derken buluyorsun kendini. Biraz da her yerde olduğu gibi, nasıl yaşadığına bağlı. Burada çoğu iş sadece yazın yapılıyor. Geri kalan zamanda sürekli evde kalmak çok depresif olabiliyor — sosyalleşmek, hareket etmek, kabuğuna çekilmemek çok önemli diye düşünüyorum.&nbsp;Yazın çoğunlukla en yakın arkadaşını görmeye bile fırsatın olmuyor. Kışın ilişkiler daha sıcak. Aslında yaz biraz “katlanmak” gibi, kışın tadını çıkarabilmek için. Ama yine de dört mevsim süren bir hayat var.İlkbaharda Likya Yolu'na endemik orkideleri görmeye gideriz; yazın Kuruova Yaylası'na, biraz nefes alıp serinlemeye. Sonbaharda Demre-Andriake Antik Kenti’ni gezip Çayağzı’nda göçmen kuşları gözlemleme vaktinde ordayızdır, kışın Akdağ'da kar düştüğünde.Ama hep&nbsp;denizden akıyor hayat burada —&nbsp;tekneyle Üçağız'dan çıkıp Batık Kent'in hikâyelerini dinledikten sonra vardığın Kaleköy Sinema koylarında.

Soli

<img src="https://images.aposto.com/2021/9/6/1635634982914.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Berke Büyükkucak <hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Haftalık seyahat ve kültür yayını Soli'de sınırların duvarlarla değil umutlarla çizildiği yerlerde geziniyor, daha önce gitmediğimiz mahallelerde oralı oluyoruz.Her hafta bir mahallede, bir mahallelinin peşine düşüyoruz, müdavimi olduğu yerlerin, uğramadan geçmediği dükkânların, gün batımı seyir noktasının, hoşsohbet esnafın ve sürprizli sokakların hikâyelerini dinliyoruz.Bu hafta deniz havası soluduk; rüzgârın sesini dinledik; Üçağız'dan çıktık, Batık Kent üzerinden geçtik; Limanağzı'nda yürürken yolu biraz daha uzatıp Çoban Burnu'nda kamp yapıp sabah ilk iş yine denize atladık; esnafla birlikte bu sezon Kaş'ı kapattık.&nbsp;Seneye Derya Beach'te Ali Abi'nin "Bamya turşuları hazır!" dediği; tentelerin, kepenklerin bakıma girdiği aylarda Meis, İnce Boğaz, 5 Adalar, Karaada&nbsp;ve&nbsp;Çukurbağ Yarımadası'na tepeden bakan Taş Kapı'dan çıkacağız yola — 535 km'lik Likya Yolu'nun ortasında buluşuruz belki de.O zamana kadar takıl peşimize: <a fr-original-style="" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3NvdXJjZT1lbWFpbCZuZXdzbGV0dGVyPTYwYTJhNTkwNjM4ODcxMDAwNmVmZDJlNiZpc3N1ZT02MGYxNDViNTI0OGU5OTAwMDY1MTE3MDYmc3Vic2NyaWJlcj01ZTczZWJjNWUzMDE5ZTYwZTljMTRjY2Qmc3Rvcnk9NjBlODU5YzMyNDhlOTkwMDA2NGI4NjdmJmF1dGhvcj1udWxsJnB1Ymxpc2hlcj02MGEyOWQ1ODQ2ODFlMTAwMDY2YTVlMWMmdXJsPWh0dHBzJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGd3d3Lmluc3RhZ3JhbS5jb20lMjUyRnNvbGkuY29tbXVuaXR5JTI1MkY=" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">@soli.community</a>

Toroslar, Olympos ve çevre liman kentleri Likya Yolu’nun uzantısı, unutulmaz &nbsp;korsan saldırılarının kurbanı, verdiği her mücadeleye karşın olimpiyat ışığının yandığı ilk bölge... Tanrıların kucağı!Makus talihin tarihe gebe olduğu sıcak günlerden birinde Ephyra Krallığı’nın düzenlediği bir av partisindeyiz. 1000 yıllık ağaçların keskin kokusuyla 20 belki de 30 kişilik toplulukta sıcağın verdiği gevşemeyle günü geçirip tanrıların şiddetinden uzak olmanın verdiği rahatlıkla sohbet ediyoruz. Toplulukta Ephyra Kralı ve onun oğulları Hipponoes ve Belleros da var. Keyiflerine diyecek yok, yavaştan dönme vaktinin geldiğini düşünüyorlardır belki de... Hipponoes bu partide hayli başarılı, kahkahaları hep daha yüksek, heyecanı hep dorukta. Biraz ileride sık çalıların arkasından gelen sese kulak kabartıyor. Yanındayız, seninle birlikte. Bize işaret ediyor ve “Şşş”. Elimizdekileri indirip dikkatle onu seyre geçiyoruz, bu seferkinin büyüklüğü için iddiaya giriyoruz seninle ama ses etmeden.&nbsp;Hipponoes bir dizini yere koyup okun yayını çekiyor burnuna. Bugün neredeyse hiç kaçırdığı olmadı, iyi gününde. Hışırtı tekrar geliyor ve çalıların kıpırtısını görüyorsun. Hayvanın arkası dönük görmüyor bizi, "bu iş kolay olacak" diye fısıldıyorum sana, meraklı gözlerini çalılardan almadan kolumu tutup “Şşş” diye cevap veriyorsun. Bazen talih elinizden kayıp hızla bir yüreğe takılır. Okun rüzgarı ikiye bölen sesi tüm ormanın ruhuna darbe vururcasına saplanıyor işte o yüreğe. Garip bir ıkınma sesi duyuyoruz ve av devriliyor. Yalnız bir terslik olduğu kesin, daha önce hiç duymadığımız bir sesle yıkılan ava doğru seğirtiyoruz.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-15T17:41:32.657Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Çalılara yaklaştığımızda gördüğümüz manzara kanımızın donmasına sebep. Hipponoes sık ve dikenli otların arasından çıkarıyor avını, dehşetle bakakalıyoruz. Hipponoes dizlerinin üstünde, sürünerek geri çekilmek zorunda kalıyor, biz yaklaşamadık bile. "Kimin işi bu?" diyorum sesim kesilmiş, cevap vermiyorsun. Belki de tanrıların konuyla hiç ilgisi yoktur. Şansa da tesadüfe de pek karışmaz onlar. Serin bir rüzgar kara bulutları peşinde getirirken Belleros’un son nefesi göklere karışıyor, görüyoruz.Çatlayan sesinle yardım çağırıyorsun herkes toplanıyor, Kral Glaukos kafasını ağır ağır çeviriyor ve oğullarının acısını o an hissediyor en derinlerde. Belleros’u yaşatmaya çalışmanın alemi yok, Hipponoes’in oku çoktan aldı onun nefesini, çare yok, dönüş yok.

Line

Derin bir sessizlik...

Hipponoes'un makus talihi 

Geçen hafta Ekrem Akurgal'ın bir temel kaynak olarak nitelendirilebilecek olan çalışması Anadolu Uygarlıkları ile bu kadim coğrafyada tarih ve arkeoloji ışığında sürdürdüğümüz yolculuk, bu hafta daha spesifik bir rotayla devam ediyor. Sırt çantasını alıp yola düşenlerin ve doğa yürüyüşü severlerin gözde rotalarından biri olan Likya Yolu'nu bize miras bırakan bu antik uygarlığın tarihine doğru bir yolculuğa çıkıyoruz; Lukka'dan Likya'ya kitabıyla "ışıklar ülkesi"nin izinde...Nereden nereye?&nbsp;Likya Yolu, ömrünü yollara adamış insanlar tarafından dünyanın en iyi rotalarından biri olarak kabul görülüyor. Bununla birlikte dünyanın en uzun 10 yürüyüş rotasından biri olan Likya Yolu, Fethiye’den başlayıp Antalya’ya kadar süren 555 kilometrelik bir güzergâh. Günümüzde Teke Yarımadası olarak anılan ve tarihteki bilinen ismiyle de Likya coğrafyasını kapsayan bu rota; doğa, tarih ve macera tutkunları için “ölmeden önce mutlaka yapılması gereken şeyler” listesinde yer alacak kadar büyük bir öneme sahip yer.Sarpedon ve Aziz Nikolaos’un Ülkesi:&nbsp;Tarihte Anadolu’nun yerlisi Luvi halkının yaşadığı Likya’yı, “ışıklar ülkesi” olarak adlandırıyordu. Antik çağda bilim ve tıp alanında çığır açan yeniliklerle dikkat çeken Likyalılar, aynı zamanda gerçek anlamda tarihteki ilk demokratik birliği de oluşturmuştur. Birliğin merkezi konumundaki Patara, hatırlanacağı üzere 2020 yılında “Patara Yılı” ile anılmıştı. Yapı Kredi Yayınları tarafından yayımlanan Lukka’dan Likya’ya: Sarpedon ve Aziz Nikolaos’un Ülkesi&nbsp;adlı kitap, bu tarihî coğrafyanın geçmişini derinlemesine inceleyen bir başucu kaynağı. İlk olarak Türkçe ve İngilizce olmak üzere büyük boy olarak yayımlanan çalışma, sonrasında özellikle gezginlerden de gelen talepler üzerine sırt çantasında da sığabilecek şekilde standart boyda yeniden yayımlandı.&nbsp;Lukka:&nbsp;Anadolu’nun en eski devletlerinden Hititler tarafından Lukka olarak isimlendirilen Likyalılar, Hititçeye yakın bir dil kullanmaktaydı. Homeros’un aktardığı mitolojik anlatıya göre Likya’nın kökeni eski devirlerde Girit adasıydı. Europa’nın iki oğlu olan Sarpedon ve Minos, Girit’in yönetimini ele geçirmek için mücadeleye girişmiş bu kavgadan da Minos galip çıkmıştır. Bunun üzerine Girit’ten sürülen Sarpedon Asya kıyılarına yani Likya’ya çıkmıştır. İşte Homeros’a göre de Likyalıların hikâyesi de böyle başlar.&nbsp;Demokrasi:&nbsp;Lukka’dan Likya’ya: Sarpedon ve Aziz Nikolaos’un Ülkesi&nbsp;isimli bu derleme kitap, Homeros’un mitolojik anlatısının ötesine geçerek arkeolojik çalışmaların da ışığında bölgenin ve bu kadim halkın tarihine ilgi duyanlar için önemli başlıklara sahip. Demokratik bir birlik olarak geçirdiği dönemin ardından Büyük İskender’in bölgeyi ele geçirmesiyle başlayan Hellenistik Çağ ve ardından bir Roma eyaleti olarak varlığını sürdüren Likya’nın tarihi hakkında detaylı bilgilerin yer aldığı kitap, bu Anadolu medeniyetinin kültürel yaşantısına da ışık tutuyor.&nbsp;ABD’ye ilham olan bir siyasi yapı:&nbsp;Ksantos (Arnna), Patara, Myra, Pnara, Tlos, Olympos, Cybira, Boubon, Balbura, Oenoanda, Aperlae, Simena, İsinda ve Apollonia kentlerinden oluşan demokratik Likya Birliği, ileride devlet başkanlığı da yapacak olan Alexander Hamilton ve James Madison tarafından yazılan Amerika Birleşik Devletleri Anayasası’nın da ilhamını aldığı bir siyasi yapıydı. Kitap, bu federasyonun yapısını incelerken bir yandan da antik kentleri üzerinden de Likya Yolu’nda yolculuğuna devam eden gezginler için de bir rota çizmeyi ihmal etmiyor.Patara’da kazı başkanlığı görevini üstlenen Havva İşkan ile kazı başkan yardımcısı Erkan Dündar’ın derlediği Lukka’dan Likya’ya: Sarpedon ve Aziz Nikolaos’un Ülkesi; arkeoloji, tarih, sanat ve bir Likya rehberi olması nedeniyle hem kütüphanelerde hem de sırt çantasında bulunması gereken bir çalışma.&nbsp;

Likya Yolu ile ilgili hikayeler