<a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://link.aposto.com/click?uri%3DaHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/aXNzdWU9NjMxNTg0ZGJlN2QzYmIwMDA3ZGRjODdiJnN1YnNjcmliZXI9NjFiYzQ2M2QxNDg2YTUwMDA2Mzc4ZWU0Jm5ld3NsZXR0ZXI9NjBhMmE1OTA2Mzg4NzEwMDA2ZWZkMmU2JnB1Ymxpc2hlcj02MGEyOWQ1ODQ2ODFlMTAwMDY2YTVlMWMmc291cmNlPWVtYWlsJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmluc3RhZ3JhbS5jb20lMjUyRmVuZXNpbmVtYSUyNTNGaWdzaGlkJTI1M0RZbU15TVRBMk0yWSUyNTNE&source=gmail&ust=1664977657451000&usg=AOvVaw3xV6MrLTLa_ZCUMHR0cXVi" fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/aXNzdWU9NjMxNTg0ZGJlN2QzYmIwMDA3ZGRjODdiJnN1YnNjcmliZXI9NjFiYzQ2M2QxNDg2YTUwMDA2Mzc4ZWU0Jm5ld3NsZXR0ZXI9NjBhMmE1OTA2Mzg4NzEwMDA2ZWZkMmU2JnB1Ymxpc2hlcj02MGEyOWQ1ODQ2ODFlMTAwMDY2YTVlMWMmc291cmNlPWVtYWlsJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmluc3RhZ3JhbS5jb20lMjUyRmVuZXNpbmVtYSUyNTNGaWdzaGlkJTI1M0RZbU15TVRBMk0yWSUyNTNE" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Enes</a> (Kaya)’nın kurucusu olduğu Sinemasal, çocuklar için yaratılmış bir festival, bir sosyal girişim ve bir okul. Biz de bu hafta Balat’ta, Vodina Caddesi’nde oturduk uzun uzun “çocuklar için ne yapılabilir?” i konuştuk.&nbsp;Önce kendi kapısının önünü süpürüyorSinemasal; dağ köylerinde veya şehirde yaşayan, hayata dair alternatifleri bilmeyen çocuklara 1 gün içerisinde interaktif olarak deneyimleyebilecekleri, müfredat dışı eğitim alabilecekleri ve onlara ilham vererek rol model olacak gençlerle tanışabilecekleri bir sosyal girişim. Bu kapsamda Türkiye’nin farklı bölgelerinde coğrafî, ekonomik ve kültürel anlamda dezavantajlı konumlardaki çocuklar için sanatsal etkinlikler yapıyoruz.Sinemasal da sinemayı bir araç olarak konumlandırıyoruz. Tek bir kahramanın olmadığı, birlikte çalışarak hayal kurarak öğrenilmiş çaresizliklerden zihinleri sıyrılarak geleceğe yönelik hayaller kurabilmelerinin yollarını öğrenebilecekleri etkinlikler düzenliyoruz. Bu kararları tabii ki bir yönetim kurulu ve 34 ülkeden 8 binin üzerinde gönüllüyle birlikte alıyoruz.&nbsp;Ben de bir köyde doğdum ve o rutinin içinde her şeyden habersizdim. Bu dönemde hayatla boğuşurken en yakın arkadaşım sinema oldu. Hüznümü de mutluluğumu da endişemi de o perdeye anlattım, onunla paylaştım. Küçük yaşta izlediğim Casablanca’dan sonra hayata dair çözüm yolları bulunursa yaşamın daha kolay olacağını öğrendim. İstedim ki bendeki bu değişimi çevremdeki herkes yaşayabilsin.&nbsp;Bu fikir doğrultusunda festivaller gerçekleşirken aslında Balat’ta da çok fazla sayıda sanata ihtiyacı olan insan olduğunu gözlemledim ve böylece önce kendi kapımın önünü süpürmeye karar verdim. İstanbul’da “sanatın kalbi” olarak adlandırabileceğimiz alandan sadece 2-3 km uzakta bir mahalle olarak farkındalığımız çok düşüktü. İstanbul Modern, Salt, İKSV ve daha birçok platforma bu kadar yakınken bilinç olarak bu kadar uzak olmamalıydık. Başta Balat’ta yaşayan çocuklar olmak üzere İstanbul’daki hatta Türkiye’deki tüm çocuklar için mahallede bir festival düzenmeye karar verdik. 6 yıldır 23 Nisan’da 5 binin üzerinde çocukla ve aileleriyle Balat’ta birlikteyiz. Bu festivalle büyüyen çocuklar var. Onların bakış açılarındaki değişimi görebilmek, zihinlerinde yanan ışığa şahit olabilmek çok özel. Bizlerle konuştuklarında artık “nasıl?” sorusunun onlar için gündelik bir sorgulama olduğunu görüyoruz. Birinin bile hayatı bu şekilde sorgulaması doğru yerde doğru şeyi yaptığımızın kanıtı oluyor bizim için.&nbsp;

Soli

Balat’ta Sinemasal’ın kurucusu Enes (Kaya)’le buluştuk, yarattığı girişimi ve mahallede son 6 yıldır gerçekleşen çocuk festivalini konuştuk. 

Çocuklarla büyüyen Sinemasal

Sinemasal, (a Turkish word combination of cinema and tale, ‘Cinetale’), founded by <a fr-original-style="" href="https://instagram.com/enesinema?igshid=YmMyMTA2M2Y=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Enes</a> (Kaya), is a festival created for children and is both a social initiative and a school. This week we spent some time in Balat’s Vodina Street and talked about what we can do for children.&nbsp;Sinemasal shouldering its own responsibilitySinemasal is a social initiative where children, whether from villages or cities, who don’t know the different alternatives about life get the opportunity to interactively engage in extracurricular activities and meet up with youngsters who could inspire them and become their role models. Within this framework, we organise creative events for geographically, economically, and culturally disadvantaged children from different parts of Turkey.We locate cinema as a tool in Sinemasal. We organise events where there is no single hero or heroine and where children can learn about such ways to dream for the future by working and moving away from learned helplessness together. Of course, we take such decisions with a board of directors and over 8 thousand volunteers from 34 countries.&nbsp;I was also born in a village and I was unaware of everything within that routine. &nbsp;At that time, cinema became my best friend while I was struggling with life. I shared my sorrows, joys, and concerns with the screen. I have learnt from Casablanca, which I watched at a young age, that finding solutions to life makes everything easier. So, I wanted everyone around me to experience the change I have experienced, thanks to cinema.&nbsp;With this in mind, I observed that while festivals were taking place, there were many people in need of art in Balat. And I decided to shoulder my own responsibility. Our awareness was too low considering we are only 2 or 3 kilometres away from the area which we can call ‘the heart of art’ in Istanbul. In terms of awareness, we shouldn’t be this far from places such as Istanbul Modern, Salt, and İKSV while we are physically too close to them. We decided to organise a festival in the hood for all the children in Turkey, especially those in Balat. For 6 years we have been coming together with over 5 thousand children and their families in Balat, on April 23. There are children who have grown up with this festival. It is very special to witness the shift in their perspectives and the light in their minds. When they talk to us, we realise that ‘How?’ has become a daily question for them. When we see one of them questioning life in this way proves to us that we do the right thing in the right place.

We came together with the founder of Sinemasal, Enes (Kaya) in Balat and we talked about his enterprise and the children’s festival which has been taking place in the hood for the past 6 years.

Sinemasal that grows up with children

• Michael Bublé,&nbsp;"I'll Never Not Love You"&nbsp;isimli şarkısının klibinde eşi &nbsp;Luisana Lopilato'yla kamera karşısına geçti. Videoda Casablanca'dan Eternal Sunshine of the Spotless Mind'a farklı filmlerin sahnelerini canlandıran ikilinin macerasına <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=tMsbeyeTtpk" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> ortak olabilirsiniz.

Aposto Gündem

2000’lerin ortasından bu yana yüksek atlamayı takip edenlerin hafızasında yer etmiştir: Koşudan önce ellerini başının üstünde birleştirerek alkış tutar ve tribünleri bir orkestra şefi gibi yönlendirir. Upuzun boyuyla süzülür gibi koşup atlayışını gerçekleştirir ve dans ederek kutlar. Bireyselliği takım sporuna tercih ettiğini söylese de bir şekilde herkesi oyunun içine dâhil etmeyi başaran Blanka Vlašić, Olimpiyat altınına kavuşamadan kariyerini noktaladı.&nbsp;<ul><li>Madalyalarla özdeşleşmek: İsimlerin insanların kaderini etkilediği söylenir. Başarılarla ve madalyalarla özdeşleşen Blanka Vlašić’in adı aslında gerçekten bir madalyaya dayanıyor. Babasının 1983 Akdeniz Oyunları’nda dekatlonda altın madalya kazanmasından birkaç ay sonra doğan Vlašić’in ismi, oyunların düzenlendiği Casablanca’dan ilhamla konmuş. Vlašić büyüklerde ilk uluslararası şampiyonluğunu da 17 yaşında 2001 Akdeniz Oyunları’nda yaşadı. Hastalıklar ve sakatlıklarla bölünen kariyeri boyunca Vlašić; iki Dünya Şampiyonluğu, iki Dünya Salon Şampiyonluğu, bir Avrupa Şampiyonluğu ve bir Akdeniz Oyunları Şampiyonluğu elde etti, Olimpiyatlarda bir gümüş ve bir bronz madalya kazandı.</li></ul><figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-03-07T18:55:13.415Z.png" alt="Vlasic"><figcaption>Kaynak: World Athletics</figcaption></figure><ul><li>İlk tümsek: 2004 Atina Olimpiyatları sonrası henüz 20 yaşındayken yoğun hâlsizlik durumuyla teşhis edilen hipertiroidi sebebiyle geçirdiği ameliyat, Vlašić’in bir yıla yakın bir süre pistlerden uzak kalmasına sebep oldu. 2006’da yeniden podyumlara dönüp madalyalar kazanan Vlašić, Avrupa Atletizm Şampiyonası’ndaki unutulmaz mücadelede 2,01 metre ile Tia Hellebaut, Venelina Veneva and Kajsa Bergqvist’in ardından dördüncü sırayı aldı. Bu, tarihte madalya almayan en yüksek derece olarak kayıtlara geçti.&nbsp; &nbsp;</li><li>Dominasyon: 2007 sezonu Vlašić’in dominasyonunu hissettirmeye başladığı sezondu. Bu sezonda katıldığı on dokuz açık hava müsabakasının on sekizini kazandı. Dünya Şampiyonası’nda 2,05 ile şampiyon oldu. Aynı yıl Avrupa’da Yılın Kadın Atleti seçildi ve bu ödülü kazanan ilk yüksek atlamacı oldu. 2008’de Pekin Olimpiyatları’nda gümüş madalya kazandı. Ulusal bir müsabakada 2,08 atlayarak tarihin en iyi ikinci derecesini elde etti.</li></ul><figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-03-07T18:54:51.791Z.jpeg" alt="Vlasic"><figcaption>Kaynak: Getty Images</figcaption></figure><ul><li>Geri dönüşler: 2007-2011 arasındaki dominasyonunun ardından geçirdiği aşil tendonu sakatlığı sonrası ameliyat olmaya karar verdi. Gelişen iltihap nedeniyle ekstra bir ameliyat daha geçirmek zorunda kaldı. Bu durum Londra Olimpiyatları’ndan çekilmesine sebep oldu ve 2014’e kadar uluslararası müsabakalardan uzak kaldı. 2014 sonrası yarışlara dönse de sakatlığı onu yoklamaya devam etti. 2016’nın başında bir kez daha ameliyat oldu. Altı ay sonra Rio Olimpiyatları’nda kazandığı bronz madalya, 1980’den bu yana 2 metrenin altında biten ilk olimpik müsabakada geldi. &nbsp; &nbsp;</li><li>Son umutlar: World Athletics’e verdiği <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDUxZjc4NmE5MzgwMDAwNzBiOWRlZiZ1c2VyPTVlZjQ3ZDc5MjNmYzJiMDAwODcwZjA4NCZhdXRob3I9NWY3NWI3MTA2MTI4MWEwMDA3MDE0NTBmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy55b3V0dWJlLmNvbSUyNTJGd2F0Y2glMjUzRnYlMjUzRC1ZcXlodDBCcUZzJTI1MjZhbXAlMjUzQmFiX2NoYW5uZWwlMjUzRFdvcmxkQXRobGV0aWNz"">röportajda</a>, motivasyonunu “Olimpiyat altını geri dönmeye çalışma sebeplerimden biri, ama tek sebep değil. Daha söylemek istediğim her şeyi söylemedim,” ifadeleriyle anlatan Vlašić, 2016 Rio Olimpiyatları’ndan sonra bir müsabakaya katılmasa da 2020 Tokyo Olimpiyatları’nda yarışma isteğini gizlemiyordu. Kariyerinde eksik kalan iki başarı vardı: Olimpiyat altını ve tarihin en iyi derecesi. Yarışmasa da resmî olarak emekliliğini açıklamaması bu unvanlar için geri dönebileceği umudunu canlı tutuyordu. Ne var ki mart ayında Vlašić, Tokyo Olimpiyatları’nda yarışmayacağını açıkladı. Babası ve koçu <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDUxZjc4NmE5MzgwMDAwNzBiOWRlZiZ1c2VyPTVlZjQ3ZDc5MjNmYzJiMDAwODcwZjA4NCZhdXRob3I9NWY3NWI3MTA2MTI4MWEwMDA3MDE0NTBmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy50b3RhbC1jcm9hdGlhLW5ld3MuY29tJTI1MkZzcG9ydCUyNTJGNDIwMzAtYmxhbmthLXZsYXNpYw=="">Josko Vlašić</a>, Blanka’nın durumunun çok daha iyi olduğunu ancak henüz 2 metrenin üzerini devamlı bir şekilde göremediğini ve toplamda 166 kere 2 metreyi geçen atletin bu yüksekliğin altında atlamak istemediğini söyledi.&nbsp; &nbsp;</li></ul><figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-03-07T19:03:48.553Z.png" alt="Vlasic"><figcaption>Kaynak: World Athletics</figcaption></figure><ul><li>Veda: Blanka Vlašić, kariyerinin erken dönemlerinden itibaren hastalık ve sakatlıklar sebebiyle pistlerden uzun süre uzak kalsa da her seferinde en yüksek seviyede geri dönmeyi başardı. Şubat ayında emekliliğini açıklayan 37 yaşındaki Vlašić, “Rio'da bronz madalya kazanmadan önce, sporda zaten çok şey yaptığım için birçok kişi bana pes etmemi söyledi. Ama onları dinleseydim, başka bir Olimpiyat madalyası kazanamazdım. Benim için özel bir anlamı olan bir madalya çünkü onu tam anlamıyla tek bir sağlıklı bacakla kazandım,” diyerek pes etmeme üzerine kurulu kariyerini özetliyor. En büyük hedefleri olimpiyat altını ve tarihin en iyi derecesine ulaşamasa da Vlašić'in tarihin en iyi ve en popüler atletlerinden biri olarak hatırlanacağı kesin. “Her sporcu beni anlayacaktır. -Büyük duyguları, fethedilen zirveleri, kendimize karşı zaferleri ve kelimelerle tarif edilemeyecek muhteşem anları geride bırakıyoruz. Ama hepsi bir parçamız olmaya devam ediyor- geleceğe taşıdığımız bir parça. Tüm başarılarımı ve başarısızlıklarımı taşıyıp onları yeni bir hikâyeye yerleştireceğim.”</li></ul>

Punto 

Yüksek atlama dalının tarihindeki en iyi isimlerinden olan Blanka Vlašić’in vedası her sporseveri üzdü.

Blanka Vlašić’e veda

Tiyatro için her zamankinden daha zor geçen, sahnelerin perdelerini açmakta, toplulukların seyirciyle buluşmakta zorlandığı bu buruk yılda; sahneleri özleyenlere ilaç gibi gelecek İstanbul Tiyatro Festivali ise yarın başlıyor. Sinemanın evriminde büyük rolü olan tiyatro ve sahne sanatları, yedinci sanata yüz yirmi beş yıllık tarihi boyunca kaynak olmaya, ilham vermeye devam etmiş. Hollywood klasiği Casablanca’dan (1942) 8 Oscar ödüllü Amadeus’a (1984) her yıl onlarca tiyatro uyarlaması, sinemada karşımıza çıkmaya devam ediyor. Hiçbir zaman eskimeyen Shakespeare uyarlamalarını ve sinemanın sunduğu imkânlarla bambaşka yorumlarını izlediğimiz müzikal uyarlamalarını saymıyorum bile… Fakat bu yazı, sinema ve tiyatronun ilişkisine, uyarlamalar üzerinden yaklaşmayacak. Konumuz, tiyatro sahnesini gerçek anlamda beyaz perdeye taşıyan, tiyatro sahnesini âdeta bir karakter olarak kullanan filmler.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-11-12T13:27:39.927Z.jpeg" alt="Vanya on 42nd Street (1994, Louis Malle)"><figcaption>Vanya on 42nd Street (1994, Louis Malle)</figcaption></figure>Vanya Dayı bir tiyatroyu nasıl kurtardı? Louis Malle'in ölmeden önceki son filmi <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmYWQzZjU1OTZjNzUwMDAwN2NkM2JkNiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2MzFmZmNjMTZjYmEwMDA5ZTNkYmJhJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbWRiLmNvbSUyNTJGdGl0bGUlMjUyRnR0MDExMTU5MCUyNTJG"">Vanya on 42nd Street&nbsp;</a> (1994), son yıllarda tiyatro sahnesini her şeyin önüne koyan filmlerden biri. Ve filmin, Çehov'un ülkemizde de defalarca sahnelenmiş oyunu Vanya Dayı'nın bir uyarlaması olması dışında bir özelliği var: Tiyatro sahnesini, sinema diline uygun bir şekilde kullanıyor olması. Wallace Shawn ve Julianne Moore'un başrollerini paylaştığı filmin çekimleri, 1937'de bir sinema salonuna dönüştürülmüş ve 1985'te tamamen kapanmış New Amsterdam Tiyatrosu'nun sahnesinde, bir tiyatro oyununu kayda alır gibi yapılmış. Yıllardır harap durumda olan, hatta New York’un kötü şöhretli kemirgenlerinin yol açtığı hasar nedeniyle sahnesin büyük bir kısmı film ekibi tarafından da kullanılamamış olan bu Broadway tiyatrosu, filmin yeniden gündeme getirmesiyle 1995 yılında Disney tarafından 49 yıllığına kiralanmış, milyonlarca dolar ve iki yıl harcanarak restore edilmiş. Sahne, belki de bu film sayesinde The Lion King, Mary Poppins ve Aladdin gibi kapalı gişe oynayan Broadway müzikallerinin adresine dönüşmüş.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-11-12T13:54:15.458Z.jpeg" alt="Dogville (2003, Lars von Trier)"><figcaption>Dogville (2003, Lars von Trier)</figcaption></figure>Dogville’in çizgileri: Avrupa sinemasının ustalarından Lars von Trier’in (sonradan üçüncü halkası asla çekilmeyecek olan) Amerika Üçlemesi’nin alametifarikası da tiyatro sahnesini işaret ediyor. Üçlemenin ilk halkası <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmYWQzZjU1OTZjNzUwMDAwN2NkM2JkNiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2MzFmZmNjMTZjYmEwMDA5ZTNkYmJhJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbWRiLmNvbSUyNTJGdGl0bGUlMjUyRnR0MDI3NjkxOQ=="">Dogville</a>’de (2003) Nicole Kidman’ın kariyerindeki en iyi performanslardan birine sahne olan, gerçekten de bir sahne. Hikâyenin geçtiği köydeki tüm binaların duvarları, objeler dışındaki tüm detaylar tebeşirle sahne üzerine çizilmiş sınırlardan ibaret. Oyuncuların sahneyle ilişkisini, sahneye görsel efektlerle iliştirilmiş notlarla tuhaf bir sinema deneyimine dönüştüren, yarım kalan üçleme, Manderlay (2005) ile devam etmişti.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-11-12T13:55:44.554Z.jpeg" alt="Birdman (2014, Alejandro González Iñárritu)"><figcaption>Birdman (2014, Alejandro González Iñárritu)</figcaption></figure>Tek planda Birdman: Alejandro González Iñárritu’nun En İyi Film dâhil dört dalda Oscar ödüllü filmi <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmYWQzZjU1OTZjNzUwMDAwN2NkM2JkNiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY2MzFmZmNjMTZjYmEwMDA5ZTNkYmJhJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbWRiLmNvbSUyNTJGdGl0bGUlMjUyRnR0MjU2MjIzMg=="">Birdman</a> (2014), tek planda çekilmiş gibi gözükmesini sağlayan sinematografisi ve tek günde, tek mekânda geçmesine rağmen hiç kaybolmayan dinamizmiyle son yılların en yaratıcı filmlerinden biri. Filmin kahramanı, eski bir Hollywood serisinde Birdman adlı süper kahramanı canlandıran aktör Riggan Thompson, yıllar ciddiye alınabilmek için bir Broadway oyunu sahneye koymaya karar veriyor. Oyunun ön gösteriminin hemen öncesinde geçen filmde Riggan’ın ortağı, rol arkadaşları, sahne arkası ekibi, eski eşi, kızı ve memnun etmesi zor bir eleştirmenle diyalogları, tiyatronun sahnesinden kulisine, çatısından arka sokağına kadar her yerini kullanan bir laf maratonuna dönüşüyor. Bu bir tek mekân filmi ve o tek mekân bir tiyatro.Birkaç öneri daha: Sinemada tiyatro. Son olarak tiyatroyu, tiyatrocuları ve sahneyi sinemaya taşıyan, farklı türlerden birkaç öneri daha eklemek isterim: Her ikisi de 1930’ların Londra sahnelerinde geçen Annette Bening’li Being Julia (2004) ve Judi Dench’li Mrs. Henderson Presents (2005), Orson Welles'in sahneye koyduğu Julius Caesar oyunun sahne arkasında yaşananları konu alan Me and Orson Welles (2008) ve Juliette Binoche'un yıllar önce genç oyuncusu olarak rol aldığı iki kişilik oyunda bu kez yaşlı oyuncusu olarak rol almaya hazırlanmasını konu alan Clouds of Sils Maria (2014). Önerileri not aldıysanız, sinemaya kısa bir ara… Bu hafta ekranımızda İstanbul Tiyatro Festivali var.

Duende

Konumuz, tiyatro sahnesini gerçek anlamda beyaz perdeye taşıyan, tiyatro sahnesini âdeta bir karakter olarak kullanan filmler.

Sahneden perdeye değil; sahneler perdede

<h3>Öneri köşesinde bu hafta İkinci Dünya Savaşı'nda savaşa giren ve/veya etkilenen ülkelerde geçen filmlere bakıyoruz.&nbsp; &nbsp;</h3>Jojo Rabbit (2019) <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBjMjgzNzc4YzdlMDAwODQ2NzUxZiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVjZmRkNjM1OWU1YTUwYjMyYTEwOTU4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbWRiLmNvbSUyNTJGdGl0bGUlMjUyRnR0MjU4NDM4NCUyNTJG"">IMDB:7.9</a>&nbsp; <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBjMjgzNzc4YzdlMDAwODQ2NzUxZiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVjZmRkNjM1OWU1YTUwYjMyYTEwOTU4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5yb3R0ZW50b21hdG9lcy5jb20lMjUyRm0lMjUyRmpvam9fcmFiYml0"">RT:%79</a>&nbsp; En büyük kayıpların yaşandığı Almanya’yla başlayalım. Jojo Rabbit klasik bir İkinci Dünya Savaşı filmi gibi askerlerin veya kamplardaki Yahudilerin bakış açısından değil, sekiz yaşında Nazi askeri olmak isteyen ve en yakın "hayali" arkadaşı Hitler olan Jojo’nun perspektifinden anlatılıyor. Hikâye, beyni yıkanmış bir çocuğu ve Yahudilere gizli bir şekilde yardımcı olmaya çalışan annesini (Scarlett Johansson) merkeze alıyor.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-09-03T07:43:57.784Z.jpeg" alt="Jojo Rabbit "><figcaption>Jojo Rabbit filminden</figcaption></figure>The Wave (1981)&nbsp; <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBjMjgzNzc4YzdlMDAwODQ2NzUxZiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVjZmRkNjM1OWU1YTUwYjMyYTEwOTU4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbWRiLmNvbSUyNTJGdGl0bGUlMjUyRnR0MDA4MzMxNiUyNTJG"">IMDB: 7.1</a> RT: -- Film, Hitler’in zulmü Nazi subaylarına nasıl normalleştirdiğini anlamak için Ron Jones adında bir öğretmenin öğrencilerini gardiyan ve tutuklu diye rastgele iki kategoriye ayırmasını konu alıyor. Jones’un öğrencileriyle yaptığı Üçüncü Dalga Deney'ini (The Third Wave Experiment) anlatan orta metraj film, kötülük doğuştan mı gelir yoksa sonradan kazanılabilir mi sorusuna cevap arıyor.In this Corner of The World (2016) <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBjMjgzNzc4YzdlMDAwODQ2NzUxZiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVjZmRkNjM1OWU1YTUwYjMyYTEwOTU4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbWRiLmNvbSUyNTJGdGl0bGUlMjUyRnR0NDc2OTgyNCUyNTJGJTI1M0ZyZWZfJTI1M0R0dHBsX3BsX3R0JTI1MjZhbXAlMjUzQnV0bV9zb3VyY2UlMjUzRGFwb3N0byUyNTI2YW1wJTI1M0J1dG1fbWVkaXVtJTI1M0R1bmRlZmluZWQ="">IMDB:7.8</a> <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBjMjgzNzc4YzdlMDAwODQ2NzUxZiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVjZmRkNjM1OWU1YTUwYjMyYTEwOTU4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5yb3R0ZW50b21hdG9lcy5jb20lMjUyRm0lMjUyRmluX3RoaXNfY29ybmVyX29mX3RoZV93b3JsZA=="">RT: %97</a>&nbsp; İkinci Dünya Savaşı'nın en az bilinen cephesi Japonya’da ne oluyordu? "Pearl Harbour’ı defalarca izledik; peki atom bombası sonrası Hiroşima’da ne oldu?" derseniz animasyon yapım In This Corner of The World, 18 yaşında evlendirilen ve kıtlıkla mücadele etmeye çalışan bir kadının hikâyesini işliyor.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-09-03T07:45:00.447Z.jpeg" alt="In this Corner of The World"><figcaption>In this Corner of The World filminden</figcaption></figure>Casablanca (1942): <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBjMjgzNzc4YzdlMDAwODQ2NzUxZiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVjZmRkNjM1OWU1YTUwYjMyYTEwOTU4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbWRiLmNvbSUyNTJGdGl0bGUlMjUyRnR0MDAzNDU4MyUyNTJGJTI1M0ZyZWZfJTI1M0Rmbl9hbF90dF8x"">IMDB:8.5</a> <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBjMjgzNzc4YzdlMDAwODQ2NzUxZiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVjZmRkNjM1OWU1YTUwYjMyYTEwOTU4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5yb3R0ZW50b21hdG9lcy5jb20lMjUyRm0lMjUyRjEwMDM3MDctY2FzYWJsYW5jYQ=="">RT: %99</a>&nbsp; 1940’larda Fransa sömürgesi altındaki Fas’ta geçen filmde savaş dönemi Avrupa’sının kaosundan Amerika’ya kaçmaya çalışan insanların Fas’ta vize beklerken takılıp kaldığı ilginç bir kesit izliyoruz. Her karakterin savaştan aldığı farklı farklı yaraları görmek, yeni denenen çekim teknikleri ve setle ilgili mitler Casablanca'nın 80 yıl sonra bile bir başyapıt olarak anılmasını sağlıyor. Günümüz Avrupa'sındaki mülteci krizlerine bakınca çok da eski olmayan bir tarihte Avrupalıların göç etmeye çalışan tarafta olduğunu görmek bize farklı bir perspektif kazandırıyor.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-09-03T11:05:22.271Z.jpeg" alt="Casablanca"><figcaption>Casablanca filminden</figcaption></figure>Türk Pasaportu (2011) <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBjMjgzNzc4YzdlMDAwODQ2NzUxZiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVjZmRkNjM1OWU1YTUwYjMyYTEwOTU4JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbWRiLmNvbSUyNTJGdGl0bGUlMjUyRnR0MTk1MTI5MiUyNTJGJTI1M0ZyZWZfJTI1M0Rmbl9hbF90dF8x"">IMDB: 7.9 </a>RT:-- Fransa’daki Türkiye Büyükelçiliği'nin Yahudi soykırımını azaltabilmek adına yaptıklarını anlatan Burak Arliel’in yönettiği bir belgesel. Çok bilinmeyen yakın dönem Türkiye tarihinde, büyükelçiliğin el altından basıp dağıttığı Türk pasaportlarını sağ kalan Musevilerden dinliyoruz.

Casablanca ile ilgili hikayeler