Bu konuyla ilgili yazarken bir yandan içim sıkılıyor, bir yandan hakkında yazabildiğim için şanslı hissediyorum. Kalbim kuş gibi atıyor. Evre de kuşları çok severdi, diye düşünüyorum. Hastalığının son döneminde dahi penceresinin önüne onları besleyip seyretmek için bir düzenek hazırlamıştı. Güç bulduğunda çiziyordu da pembeli, mavili kuşlar. Ressamdı. Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Moda Tasarımı mezunuydu ama yanlış bölümde okuduğunu düşünüyordu. Sonradan anlamıştı ki esas çağrısı hep resimdeydi.&nbsp;Henüz 40 yaşında hayatını kaybeden Evre'yi ben de sosyal medyadan tanıyanlardanım. Yaklaşık yedi sene önce Londra'ya taşınmış ve zor zamanlardan geçmiş; ruhunu bir yerlere sığdırmakta zorlandığını, hayalleri için emek harcamayı göze aldığını, kırılganlığına rağmen tuhaf biçimde güçlü de olduğunu düşündüğüm biriydi.&nbsp;Tam da verdiği emeğin ödülünü alacağı, eşi ve oğlu ile neşeyle yaşayacağı dönemde kansere yakalandı. Koyulan teşhisin ardından, 2023'te GoFundMe üzerinden "Evre'nin Savaşı: Oscar Bebeğin Geleceği"&nbsp;adlı bir bağış kampanyası başlattı. Bu süreçte ihtiyaçları olacak kalemleri sıraladı. Hâliyle kendi önceliklerine göre düzenlenmişti. Süreçte toplam 6.700 kişi bağışta bulundu, yaklaşık 230 bin pound toplandı. Ne olduysa Evre, savaşı kaybettiğini, kendisine üç-dört haftalık ömür biçildiğini duyurduğunda oldu. Bağış üst limitini neden yükselttiği, neden hâlâ para topladığı sorusu dolaşıma sokuldu. Oysa Evre, kalan tutarın oğlunun geleceğine ayrılacağını daha en baştan söylemişti.İşte bu noktadan sonra ona yaşatılan zorbalığın şiddeti, hepimizde infial yarattı. Nefret ve öfkenin kontrolü en zor, ancak etrafında örgütlenmesi en kolay duygular olduğunu yine gördük. İyiler dağınık hâlde acı çekerken nereden geldiği anlaşılmayan bu öfke ortalığın tozunu dumanına kattı. Ardında kırgın bir Evre ve yorgun bir aile bıraktı. İnternet kapandığı anda yok olacak bu kişiler, Evre'nin alanına doluştu. Malum platformlarda hakkındaki sayfa sayısı 300'lere ulaştı. "Dolandırıcısın", "Son dönem kanser hastası böyle görünmez" gibi söylemler, Evre'nin seneler önce attığı, Türklere dair bazı talihsiz tweetler ile birleştirildi.&nbsp;Birkaç gece içinde Evre, "Türk düşmanı, soykırım yanlısı, dilenci, vatan haini" oluverdi. Duygu sömürüsü yapan bir manipülatöre dönüştürüldü. Oysa senelerdir tüm gönderilerinde dümdüz bir dil kullandığını biliyordum. Ondan hiç kafiyeler aradığı, insanları gözyaşlarına sürüklemeye çalıştığı bir metin okumamıştım. Bir anda Evre'ye dijital bir meydan dayağı atılmaya başlandı. Konu artık bağlamından kopmuştu. Vuranlar da kime, niye vurduğunu bilmiyordu. Vurma eylemi her şeyin önüne geçmişti. Bu son zamanların en ağır linç hareketinde, olayın öznesinin artık aramızda olmaması dahi kitleleri durduramadı.Oysa bağış maddeleri hep açıkça yazılmış; doktor görüşmeleri günü gününe paylaşılmıştı. Bağışın esası olan gönüllülük ilkesine göre, bu içeriğe kafası yatanlar bağış yaptı, ikna olmayanlar yapmadı. Tedavi sürecini maddiyatı dert etmeden geçirebilmesi ve İngiliz vatandaşı olan, yani sosyal bir devlette büyüyecek de olsa oğluna yaşamını kolaylaştıracak bir tutar bırakmak istemesi, kimimiz için geçerli bir nedendi, kimimiz için değildi. GoFundMe ve benzeri sayfalar zaten ekonomik nedenlerle hayallerini gerçekleştiremeyenlere ya da zor durumdakilere dayanışma usulü destek prensibine dayandığı için, buna ters düşen bir durum da yoktu.&nbsp;Ancak Evre, İngiltere'de yaşadığı, eşi de İngiliz olduğu için bir peri masalının içinde olduğunu sananlar tarafından şımarıkça para toplamak ile itham edildi. Orada bu paralara ihtiyaç yoktu, gelsin Türkiye'de tedavi olsundu, hem Türklere kızgın olan birinin onlardan bağış istemeye ne hakkı vardı? Konu, kuyuya atılan bir taş misali büyüdü, kitlesel bir histeriye dönüştü. Evre, en halsiz olduğu günlerde uzun açıklamalar yapmaya mecbur bırakıldı. Zamanında X'te Türkler konusunda "soykırım" gibi maksadını çok aşan ifadeler kullandığını, bunun ofansif mizaha dahi sığmayacağını kabul etti, samimice özür de diledi.&nbsp;Bunlar Türk olmaya değil de yozlaşmış Yeni Türkiye'ye katlanamama hâlini anlatan ifadeler gibiydi daha çok. Yanlıştı, çok yanlıştı, ama hepsi gerçekten bu kadardı.&nbsp;“2019’da, belli ki pek de düşünmeden yaptığım saçma ve zevksiz bir şakayı, yaklaşık 40 bin tweetim arasından bulup, hakkımda çıkarabildikleri en kötü şey olarak insanların önüne atmışlar. Bugünkü konuyla ise alakası bile yok"&nbsp;dedi ama bu bir şeyi değiştirmedi. Bu kişiler kapalı bir devrede, kendileri gibi düşünenlerle etkileştikleri yankı odalarında argümanlarını çoğalttı.Tanrılar kurban, sosyal medya ise ya azize ya da şeytan istiyordu. Bir insanın hataları ve iyiliği ile bir bütün olabileceği, acısına saygı duymak için kusursuz olmasının gerekmediği düşüncesi, akla dahi yanaştırılmadı. İlle de iki ayrı uç olmalıydı ki aradaki çatlağın iki kenarında iki zıt düşünceden insanlar toplaşsın. İki yaka arasında bir savaş başlasın. Sonu mu? Önemi yok. Sonra? Yeni bir gündem olur, yoksa da yaratılır. Bu böyle sürer gider.&nbsp;Birini severken onu önceleyip kendini unutmak gibi, bu öfke ayinleri&nbsp;de kişilerin kendi yaşamlarına dair eksikleri, öze yönelen öfkeyi, kişisel açmazları kısa süreliğine de olsa görmezden gelmenin bir yolu çünkü. Bu adalet aramak, konuyu sorgulamak falan değil; olsa olsa dijital bir öfke dışavurum histerisi olabilir. Toplum içinde sıkışıp kalmış, bir kısmı yaşça küçük, bir kısmı kendi doğrularına çok sıkı bağlı, açıklamaları dinlemekten imtina eden bu kitleye tam da bu nedenle ulaşmak çok zor.&nbsp;Evre olayı tekrar gösterdi ki ülkede muazzam bir kavram karmaşası&nbsp;yaşanıyor. Eleştiri ile linç, tepki göstermek ile birini sözle dövmek karıştırılıyor. Mesela bağışa dair bazı noktaları eleştirmek son derece insani. Derinden çürüyen, herkese ve kurumlara güvenini yitirmiş bizim gibi ülkelerde bunların sorgulanmasından doğal bir refleks de olamaz. Ayrıca dünyada çok alışılmış bir yöntem olan bağış sitelerinin bizdeki algısı hâlâ "dilencilik" minvalinde. Doğası gereği hassas bir konu olan bağış, bizde hepten kırılgan bir mevzu. Yani bu konuda içlerine sinmeyen bazı noktalar olan kişiler de kendilerince haklı.&nbsp;Kendi adıma, Evre'nin bağış içeriğinin bana da yakın geldiğini söyleyemem. GoFundMe gibi platformlara da mesafeliyim. İşte kırılma noktası tam da burada: Birine saygıyla yaklaşmamız için onunla her konuda hemfikir olmamız mı gerekiyor? Biz olsak öyle yapmazdık diye o kişi bütünüyle yanlış hâle mi geliyor? Neyse ki bu konuya duyarlı ve dengeli yaklaşarak düşüncesini dile getiren pek çok metin de okuduk. Sağduyu yine her şeyin anahtarı oldu. Zaten zannetmiyorum ki başta Evre olmak üzere kimsenin kırgınlığı onlara olsun.En düşündürücü nokta ise şuydu aslında: Evre'nin Türk düşmanı bir soykırımcı olduğu yaftası, son dönemdeki ifadelerine istinaden yapıştırılmadı. Birileri, on binlerce gönderiyi tarayıp X'te seneler öncesine giderek Evre'yi vurmak için bir açık aradı. Avını sabırla kovalayan avcı edasıyla tweet tarayanlar&nbsp;sonunda bazı açıklar buldu tabii. Düşünün: Hepimiz yazdıklarımız, söylediklerimiz üzerine çok mu düşünüyoruz? Yanlış arkadaşlarımız, gençlik hatalarımız, haddini aşan laflarımız, öfkelerimiz olmuyor mu? İddia edebiliriz ki titizlikle aranırsa konudan bağımsız olarak herkesten bir linç malzemesi çıkartılabilir. Bir avcı gibi gözleri parlayarak internette gezinip "Hah, yakaladım seni" der gibi linç malzemesi kovalamak, yanlışın ilk kıvılcımlandığı yer. Bu zorbalığa maruz kalma ihtimali hepimiz için birkaç saatlik "kafayı takma" mesaisinde, konuları bağlamlarından çıkarıp ilişkilendirme deliliğinde... Bunun mutlaka ürkütücü bir yanı var.Bu, aynı zamanda neoliberalizmin en sert yüzlerinden biri: "Hep ben, hep ben" diyen bireyselci, empati ve şefkatten uzak yığınlar. Bilgim olmasa da fikrim olabilir ve bunu istediğim kadar bağırabilirim diyen, benden sonra tufan diyerek yoluna çıkan ne varsa yıkıp devirmeyi var olmak zannedenler.&nbsp;Biz, bu dünyaya maruz kalan insanlar, bir tek konuda eşitiz. Artık dünyaya dair hiçbir şeyin, ne denizlerin, ne çocukların, ne de yıldızların kişiyi ilgilendirdiği, pizza yiyip köpekleri okşayamayacağımız bir hiçliğin içine düşmekten korkmak çok ortak bir duygu. Bu sanki başımıza hiç gelmeyecekmiş gibi davranmak gerçeği değiştirmiyor. Birlikte yaşamayı zorlaştırıyor sadece. Evre üzerinden hepimizin tekrar hissettiği gibi.&nbsp;Bu sanal öfkeden payına çok yük düştüğü için kalpten üzgünüz Evre. Bizden yana, sana daima sevgiyle.&nbsp;

Angst

Evre Başak Clarke'ın başına gelen, kitlesel histeriye benzeyen linç hareketi gösterdi ki şefkat ve nezaket ile aramız epey açılmış. Ne yaşandı böyle sahiden? Evre'ye neler yaşatıldı?

Evre'nin ardından: Şefkatin unutulduğu bir yer

<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731665595195.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.22" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> <ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yuvam Dünya Derneği ve National Geographic iş birliğiyle hayata geçen "Dünyaya Sevgi ve Saygı Kuşağı" İTÜ'de!</li></ul>Proje kapsamında “Su ve Güç: Bir Kaliforniya Soygunu” National Geographic belgesel gösterimi 28 Kasım Perşembe 14.00’da İTÜ Mimarlık Fakültesi Taşkışla Kampüsü 109 numaralı salonda herkese açık ve ücretsiz olarak yapılacak.&nbsp;Gösterim öncesinde İTÜ Peyzaj Mimarlığı Bölümü Başkanı Prof. Dr. Hayriye Eşbah Tunçay, National Geographic Kaşifi &amp; Şehir Plancısı Sera Tolgay ve İTÜ Peyzaj Mimarlığı &amp; Yuvam Dünya Bilim Kurulu Üyesi Prof. Dr. Gülşen Aytaç'ın katılımlarıyla "İklim Değişikliğine Direnen Şehirler" söyleşisi gerçekleşecek.&nbsp;Detayları <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/yuvamdunya/?igsh=MWZoMm5pM3M5YjlnZg%3D%3D" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> takip edebilirsiniz! <ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sürdürülebilir Gıda Zirvesi</li></ul>21-22 Kasım 2024 tarihlerinde TÜGİS ve Sürdürülebilirlik Akademisi iş birliğiyle İstanbul'da gerçekleşecek olan 10. Sürdürülebilir Gıda Zirvesi, insan ve gezegen için tasarım odağında "Gıdanın Geleceği İçin Dönüşüm" teması etrafında sektörün tüm paydaşlarını buluşturuyor.Gıda endüstrisinden perakende sektörüne, yenilikçi startuplardan yatırımcılara ve sivil toplum kuruluşlarından tüm gıda dönüşüm liderlerine kadar geniş bir katılımla düzenlenecek zirvede; sürdürülebilir üretim ve tüketim ekseninde rejeneratif tarım, döngüsel ekonomi, tedarik zinciri dönüşümü gibi konularda en güncel çözümler ve stratejik iş birlikleri konuşulacak. Detaylı bilgiye <a fr-original-style="" href="https://zirve.surdurulebilirgida.com.tr/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">linkten</a> ulaşabilirsiniz.

Dünyahali

12 Şubat Pazar günü yayımlanan <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/ankara-deprem-dayanisma-rehberi" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ankara Havası'nda</a> psikolojik ilk yardım desteği ve ilk anda ücretsiz psikolojik destek vermeye başlayan kuruluşlardan bahsetmiştik. "Profesyonel bir psikolojik destek olmayan" psikolojik ilk yardım rehberinin önemi iyiden iyiye hissedilmeye başlandı. Geçtiğimiz bu bir haftalık süreçte, travmaya maruz kalan kişilerle iletişim kurarken dikkat edilmesi gereken noktalar hakkında pek çok kuruluş, profesyonel eğitim paylaşımları yaptı.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Ücretsiz Online Terapi Desteği</h2> Terapizone Terappin Hıwell Psikoloji kidolog Çocuk Aile Gelişim ve Eğitim Vakfı – ÇAGEV Bee Kids Play &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; BİLGİ Üniversitesi PDB / PDM &nbsp; &nbsp; Doğum İçin El Ele Derneği Doktia Evimdeki Psikolog Gönüllüpsikolog.org Masterson Enstitüsü NewsPDR &nbsp; Orenda Psikoloji Peace Therapist &nbsp; &nbsp; Psikolog Londra Terapi Platformu &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; Psikoterap-İST Eğitim ve Danışmanlık &nbsp; Psikoterapi ve Psikososyal Çalışmalar Derneği &nbsp; &nbsp; &nbsp; Online Psikolog &nbsp; &nbsp; &nbsp; Tappy TED Üniversitesi COPeS Thetra Psikoloji &nbsp; &nbsp; &nbsp; Unita Danışmanlık Yakın Doğu Üniversitesi &nbsp; Yalnız Değilim &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; Yan Yanayız Yanındayız Biz<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Ankara Terapi Desteği</h2> Ankara Çocuk Psikiyatri Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ankara Üniversitesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları AYNA Klinik Psikoloji Destek Ünitesi Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Dusun Psikoloji Etlik Şehir Hastanesi Papillon Akademi Ufuk Üniversitesi Ruh Sağlığı Polikliniği Ankara Barosu Gelincik Merkezi Angola Klinik PsikoSaye Akademi Evre Psikoloji Merkezi Psikonefes Danışmanlık Merkez Dr. Genco Usta Polikliniği İDA Psikolojik Danışmanlık<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"> </h2><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Ankara Ücretsiz Sağlık Hizmeti</h2>Psikolojik desteğe ek olarak bedensel sağlıkta depremzede vatandaşların faydalanabileceği hastane ve kliniklere bu listeden ulaşabilirsiniz.<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Prof. Dr.Deniz Ulaş, Ankara’ya gelen hamile depremzedeler için ücretsiz muayene sağlamaktadır. Adres: Çukurambar Kızılırmak Mahallesi 1443. Cad. No:25 1071 Usta Plaza B Blok Kat:6 No:48 ☎️İletişim: 0505 981 99 19</li></ul> <ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">LÖSEV ve LÖSANTE Hastanesi&nbsp;lösemi ve kanser hastaları başta olmak üzere tüm depremzede vatandaşlarımıza ücretsiz hizmet vermektedir. Adres: Kızılcaşar, 23 Nisan Cad. No:20 ☎️İletişim: 0312 666 7 666</li></ul> <ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Op.Dr. Tevfik Sipahi, hamile depremzede kadınların takipleri ve doğumlarını ücretsiz yapmaktadır. Adres: Via Green İş Merkezi Mustafa Kemal Mahallesi 2079 Sok. No:2/A-17 ☎️İletişim: 0 537 858 28 18</li></ul> <ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dr. Hakan Balta, polikliniğinde depremzede bebek ve çocuklara ücretsiz muayene hizmeti vermektedir. Mustafa Kemal Mahallesi 2118. Cad. Maidan İş Merkezi C Blok N0:61, 06510 Çankaya ☎️İletişim: 0552 503 44 31</li></ul> <ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Prof.Dr. Ali Fuat Karataş, polikliniğinde depremzede bebek ve çocuklara ücretsiz muayene hizmeti vermektedir. Adres: Çukurambar, Muhsin Yazıcıoğlu Cad. No:31 Daire:32 Kat:8 ☎️İletişim: 0545 251 51 01</li></ul> <ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ankara'ya gelen depremzedelere Lokman Hekim Hastaneleri ücretsiz tedavi sağlamaktadır. Kişi, randevu alarak kimliği ve AFAD kaydı ile giderek randevu aldığı bölümden muayene olabilir. ☎️İletişim: 444 9 911</li></ul> <h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Ücretsiz diş hizmeti</h3> <ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dr. Diş Hekimi Şebnem Şimşek kliniğinde Ankara’ya gelmiş olan depremzedelerin acil diş çekimlerini ücretsiz olarak yapmaktadır. Adres: Beytepe, Lotus, Kanuni Sultan Süleyman Blv. No:27 ☎️İletişim: 0312 502 68 86</li></ul> <ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">HOSPİTADENT Ağız ve Diş Sağlığı Merkezi'nde depremden etkilenen vatandaşların acil diş tedavileri ücretsiz bir şekilde gerçekleştirilmektedir. Adres: Prof. Dr. Ahmet Taner Kışlalı Mahallesi, Anchor İş Merkezi, D:No:3 D Blok ☎️İletişim: 0312 468 41 44</li></ul> <h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Ücretsiz göz hizmeti</h3> <ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Prof.Dr. Koray Gümüş, deprem bölgesinden Ankara’ya gelen ve gözleriyle ya da gözlükleriyle ilgili sorun yaşayan vatandaşlarımıza ücretsiz muayene ve gözlük temin etmektedir. Adres: Balgat Mah. Mevlana Bulvarı, 1422. Sok. No:4, Memorial Hastanesi ☎️İletişim: 0312 253 66 66</li></ul>

Aposto Ankara

Deprem sonrası travma yaşayan bireyler için ülke genelinde ve Ankara'da ücretsiz psikolojik destek veren kuruluş ve oluşumları listeledik.

Psikolojik İlk Yardım

Önce biraz sizi tanıyalım. Kısaca kendinizi anlatabilir misiniz?Adım Sündüs, yani doğduğumda verilen adım bu. Babam bana Meli derdi, uzun bir hikayesi var. Bu yüzden evdekiler bana Meli der. İş yerinde ve okul hayatımda Sündüs, ama samimileştikçe Meli’ye döner. Almancı mı dersiniz, gurbetçi mi bilmem işte öyle bir ailenin 6. ve sonuncu çocuğuyum, anamın küçük kızıyım.1999 yılında İstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi, Ekonometri bölümünden mezun oldum. Uluslararası Taşımacılık benim işim, aynı zamanda profesyonel müzisyenim: ONELOG’un kurucu ortaklarından biriyim.Girişimcilik hikayenizden ve Onelog’un kuruluşundan bahseder misiniz?Aslında girişimcilik bence insana olduğu halde gelebiliyor. Vahiy gelir gibi. Bence iş hayatınızdaki tüm hareketleriniz o girişimi hazırlıyor, ille de bir fikrim var diyerek bir şeyi başlatmıyorsunuz. Ben işçi geni taşıdığım için çok çalışkanımdır, çok da sosyal bir kişiliğim var. İnsanları severim, sohbet etmeyi severim, yardım etmeyi severim, yaptığım işi bir üst aşamaya taşımayı severim, yeni fikirleri severim, zekâm da fena sayılmaz. Tüm bu özelliklerim aslında piyasamızda adımın duyulmasına ve iyi bir portföy yapmama sebep oldu. Öyle olunca da teklifler almaya başladım. Deniz yolu taşımacılığında parsiyel denen bir ayrıntılı iş vardır, işte ben “o”yum. Böyle diyorum çünkü sanırım artık parsiyel oldum. Önce bir şirket kuruluş aşamasında bana teklif getirdi ki en sevdiğim şey yeni bir şeyi kurup, çalışır hale getirmek; bundan 3 yıl sonra da bir finansör beni ve ekibimi tamamen yeni bir firma kurma ve ona ortak olma konusunda ikna etti. Finansör dışında 2 ortağız biz ONELOG’da; Serdar ve ben. Serdar eski iş yerimden çalışma arkadaşım, öncesinde de müşterimdi. Çok akıllıdır, komiktir ve cesaretlidir. O olmasa, sanırım duygusal bir müzisyen bir şirket yönetmeye karar veremezdi. Aslında hayalimde hiçbir zaman üst düzey yöneticilik ya da patron olmak yoktu. O yüzden en başta diyebilirim ki, benim girişimciliğim taşıdığım özellikler sayesinde geldi, o özellikler sayesinde birileri beni fark etti diyebiliriz.Birbirine çok bağlı ve neşeli bir ekipsiniz. Girişimler genelde samimiyet dozunu sabit tutmakta zorlanırlar. Ekip yönetimiyle ilgili vereceğiniz tavsiyeler olur mu?Ben, insanların kendilerine benzer diğer insanlarla arkadaş olduğuna, iş arkadaşı olduğuna, sevgili olduğuna ve hatta ticari ilişki kurduğuna inanıyorum. Ekip arkadaşlarım bir kısmı eski müşterilerimdi. İyi geçindiğim, iş disiplinini sevdiğim kişilerle çalışmak istedim. Kalan kısmını ise biraz içgüdülerimizle seçmeye çalıştık desek yalan olmaz. Burada size çok kurumsal bazı yollar izledik dersem yalan söylemiş olurum. Yirmi hatta belki 30 kişiden sonrakileri ince eleyip sık dokuyarak aramıza almaya başladık, çünkü hem sayı artıyordu hem jenerasyon değişiyordu hem de yeni jenerasyonun karakteristik özellikleri. On beş kişi iken dozu ayarlamak çok kolay, herkes birbirini anlıyor, herkes işine de hâkim ne sigara kuralınız var ne kahve, isteyen içerde isteyen bahçede çalışırdı falan filan. Ama sayı artıp değişik karakterleri de barındırmaya başladığınızda maalesef insanlar kendi özgürlüklerini kendileri tehlikeye atıyor ve kurallar koymanız gerekiyor. Çekirdek ekip ile çok iyi arkadaşızdır, bazılarını kardeşim gibi severim; ama her zaman bir çizgiyi korumayı tercih ediyorum. Bu sadece beni değil onları da koruyor çünkü. Bence samimiyeti en güzel malzemesi bu, karşınızdakinin sınırını bilmek ve kendinize de bir sınır çizebilmek.Girişimci kimliğiniz aslında sadece işle sınırlı kalmıyor. Aynı zamanda müzisyensiniz, bir de Kuzguncuk’ta cafe’niz var. İnsanın iş dışı ilgi alanlarına yetişebilmesi de büyük bir meziyet. Enerjinizi nasıl yüksek tutuyorsunuz?İşte bu doğuştan gelen bir şey, biraz aileden, biraz çocukluk travmalarınızdan, biraz ondan biraz bundan. Uzun cevapları olan sorular bunlar da sizi sıkmadan anlatmak istiyorum. Her şeye azar azar yeteneği olan bir çocuktum; resim, müzik, tiyatro, 14 yaşında koşu yapmaya başladım, bisiklet sürmeyi severim, biyoloji severim, bazen hala oturup geometri soruları çözerim. Hiperaktifim, titizim, biraz hastalık hastasıyım biraz lokman hekimim. Ama hayatımda kendimi en iyi hissettiğim yer her zaman şarkı söylerken sahnede olmuştur. O bir şekilde diğerlerinde ayırıp kendini baş köşeye yerleşti. Çok çabaladım, çok çalıştım, çok sevdim onu. Bazen bir şarkıyı dinlerken, o enstrümanın içinde zannederim kendimi, ya da çalan gitarın teli falan gibi hissederim. Bütün çabam, iş hayatına girişim bile müzik içindi. Kendi paramı kazanıp kimsenin ağız kokusunu çekmeden bir ürün çıkarmak istedim; ama nakliye bana fena yapıştı. Müzisyen olarak ünlü değilim, ama sektörde hatırı sayılır bir tanınırlığım var 😊 Biraz yanlış ülkede doğmak, biraz ürkeklik vesaire beni müzikte geri çekti. Yine de pes etmedim, 2015 yılında İTÜ MİAM Music Business and Management yüksek lisansına başladım ama yıl sonunda rahmetli Anneciğimin kalp krizi sebebi ile ara verdim. Öyle kaldı bir daha gitmedim. Türkiye’nin ilk web-albümünü yapan şarkıcıyım ama o kadar zamanından önce yapıldı ki pek bir işe yaramadı. Çoğu insanın evinde daha internet bile yoktu. Bir fiziki albümüm daha var. Cafe, Kuzguncuk’ta OFF THE RECORD İstanbul, bir Vinyl Cafe, plak satıyoruz. Müzik sever insanlar geliyor o arada satabilirsek kendilerine kahve de satıyoruz, sakin, keyifli bir yer. En çok dekore ederken keyif aldım. Pandemi de upuzun bir ara verdik; ama bir ay önce yine işletmeye başladık. Ben ONELOG’umdayım orayı güvendiğimiz bir arkadaşımız işletiyor şu an. Enerji bizim ailede genetik, ne zaman kaçıp gidecek bekliyoruz ama ayaklarım ağrımaya başladı, boynumda dejeneratif bozukluklar var maalesef meslek hastalığı, ben sektörümde satış kökenliyim. Bu da yıllarca taksici gibi araç sürmeyi ve bir yazar gibi bilgisayar kullanmayı gerektirir. İkisi bir arada sizi epey hasta edebilir.Önümüzdeki süreçte hem bireysel hem de kurumsal anlamda planlarınız neler?Kendi pozisyonumla ilgili hala plan yapmam, hala tek istediğim doğru ve akıllı işler yapmak ve tabii ki karşılığını almak. Ben ekibimin güçlenmesini daha çok istiyorum. Gençlerle çalışmayı seviyorum. Ara ara Bilgi Üniversitesi’ne gidip parsiyel ile ilgili ders veriyorum lojistik bölümüne. Sanki bunu meslek haline getirmek hoşuma gidermiş gibi geliyor; ama inanın çok gelgitli bir kafam var ne zaman ne istediğim, neye karar vereceğim hiç belli olmaz. ONELOG benim için bir eser, uzunca üzerinde çalışılmış, etik değerleri korumak için çok çaba sarf ettiğimiz, çok doğru bir şekilde büyüttüğümüz ve rengârenk bir eser. Vazgeçmek benim için zor olacaktır; ama ben insanın iyi bir noktada her şeyi bırakıp kendisi ile ayrı bir yolculuğa çıkması gerektiğine inanırım. O yüzden kendime en fazla 10 yıl daha veriyorum aktif iş hayatında. Sonra ne olduğunu o zaman tekrar konuşuruz.Kendi işini kurmak isteyen gençlere tavsiyeniz var mıdır?Bir kere şu “z” jenerasyonuyum, yok “milenium” um kafalarında çıksınlar. Bunun kimseye faydası olmadığını görüyoruz. İyi bir yere varmak istiyorlarsa çok çalışmaları ama çalışmayı da sevmeleri gerekiyor. &nbsp;Her işin bir disiplini olduğunu unutmasınlar. Çok ünlü bir elektro-gitarist bile günde 8 saat egzersiz yapar. Ressamlar saban 5 de atölyelerinde o resmin başına dikilirler. Önce kendilerine, sonra da çalıştıkları çevreye karşı dürüst olsunlar. Yani tırnaklarının içine bir şeyler sıkışsın. Rekabette fark yaratmak istiyorlarsa, farklı şeyi bulup yüzeye çıkarmaları gerekir, herkesin yaptığını değil, herkesin ulaşmak istediğini yapmaya çalışsınlar. Bedri Rahmi’nin dediği gibi en azından üç dil bilsinler, en azından üç dilde düşünüp rüya görsünler. Gençlerin sorumlulukları artık daha da çok, maalesef çevreye, dünyaya sahip çıkmaları da gereken bir dönem. Zor olacağını biliyorum; ama bence insan gençken her şeyi başarabilir, kendilerine inansınlar. İyi fikir, iyi sonuç verir onu için her zaman düşünmeye ayıracak vakitleri olsun, mesela meditasyon yapsınlar. Bir şey olmuyorsa da zorlamasınlar, en çok buna üzülüyorum. Herkes dünyaya bir iş kurmak için gelmiyor, bazısı dans etmek için, bazısı koşmak için, bazısı sadece düşünmek için gelmiş olabilir. Ve her birinin bu dünyaya faydası var. Kendinizi ille de kapitalizmin kıskacına doğru atmanıza gerek yok.

Thiscover Me

Girişimcilik tam zamanlıdan bile yoğun bir iş. Üzerine müzik kariyeri ve herkesin hayali olan bir mekan açmayı ekleyin. Bu hafta enerjisi tükenmeyen Sündüs, nam-ı diğer Meli ile konuştuk. 

Fakültesi ile ilgili hikayeler