Tasarım dünyasının ünlü ve favori çiftlerinden Charles ve Ray Eames ölümlerinin üzerinden geçen senelere rağmen popülerliklerini kaybetmeden, hem tasarımları hem de farklı yaşam tarzlarıyla yeni nesillere ilham vermeye devam ediyorlar.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/5/1652426841684.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Tarzlarına, tasarımlarına, hayata bakışlarına ve birlikteliklerine hayran olduğum bu çift ve ikonik sandalyeleri Eames Lounge Chair ve Ottoman üzerine yazmak beni her zaman heyecanlandırır.1907 yılında Missouri ABD'de doğan Charles Eames, Washington Üniversitesi'nde burslu okurken dönemin ünlü, modernist mimarlarından Frank Lloyd Wright'a olan ilgisi ve desteği nedeniyle, 2 yılın sonunda okuldan atılır. Bunun üzerine bir mimarlık ofisinde çalışmaya başlar; 1929'da Catherine Woermann ile evlenir ve bir yıl sonra, tek çocuğu Lucia dünyaya gelir. 1930'da kendi mimarlık ofisini kuran Charles, 1938 yılında ise ünlü mimar Eero Saarinen'in babası Eliel Saarinen tarafından, burslu araştırma görevlisi olarak, Cranbrook Academy of Arts'a davet edilir ve tabii ki kısa bir süre içerisinde tasarım bölümünün başına geçer.1912 yılında Sacramento'da doğan Ray Kaiser ise Bennett Woman’s College in New York'ta moda eğitimi aldıktan sonra, New York Şehri'ne taşınır Hans Hofmann'ın yanında resim eğitimi alır ve 1936'da da American Abstract Artists'in kurucularından biri olur. Cranbrook Academy'e geçmesiyle yolu, Charles ile kesişir. Burada Charles'ın ve Eero Saarinen'in, Museum of Modern Art'ın düzenlediği organik mobilya yarışmasına katılması için hazırladıkları, dönemi için önemli bir yenilik olan kontrplaklardan tasarladıkları mobilyaya yardımcı olur ve iki ödül kazanırlar.Sanıyorum ki ruh ve tasarım ikizini bulduğunu fark eden Charles ilk eşinden ayrılır ve 1941 yılında Ray ile evlenir. İşte bundan sonra ikili hayatlarının sonuna kadar ikonik ve modernist tasarımlarına hep birlikte devam ederler.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/5/1652426798292.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Eamesler, hayatları boyunca mimariden filme, sanat ve tasarımın birçok alanını deneyimlerler. Bu deneyimlerinin sonucunda, birçok ikonik obje, tasarım tarihinde kendine yer bulur. Bunlardan belki de en çok bilineni ya da aşina olunanı ise 1956'da piyasaya tanıttıkları Eames Lounge Chair. Üzerinde senelerce çalıştıkları bu tasarımın amacı, konforu ve en kaliteli malzemeleri bir araya getirerek, zanaat ürünü bir sandalye ortaya çıkarmaktır. Bu ikonik sandalye döneminin en son teknolojisi olan ve Eamesler'in geliştirdiği kalıplarda birleştirdikleri ve form verdikleri kontrplaklardan oluşur. Benzerlerinden çok daha hafif olan bu sandalye, aynı zamanda da benzerlerinden modernist yapısıyla ayrışır.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/5/1652426511886.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Eames Lounge Chair ve OttomanDöneminin benzer sandalyelerinden olan Barcalounger'ı düşündüğümüzde üzerinden 50 yıldan fazla süre geçmesine rağmen, bu objenin hala talep görmesi ve satılması, ve müzeler tarafından satın alınmasının nedenleri neler olabilir?<img src="https://images.aposto.com/2022/4/5/1652426674290.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">BarcaloungerŞüphesiz ki bir sandalyeyi ikonik bir obje haline getirmek yaratıcılarının başarısıdır. Modernist akımın hem form hem de malzeme olarak özelliklerini yansıtan bu sandalye, aynı zamanda da yıldız tasarımcıların elinden çıkmadır. Eamesler bu objeyi tasarlarken, kafalarında her zaman lüks pazarı hedefleyerek, tasarımlarının değerini kendileri en başta belirlemişlerdir. Zanaatın ve malzemenin en kaliteli hali olarak ortaya çıkan bu ürün, ilk tanıtıldığı günden beri aynı şeklini koruyarak hayatına devam etmektedir. Lounge Chair'a sahip olmak belli bir tasarım tarihi bilgisini ve aynı zamanda da maddi birikimi gerektirdiğinden, artık bir statü simgesidir. Bunun yanı sıra sandalye, modernizm ve postmodernizm tartışmalarına, feminist okumalara neden olan ve döneminin sosyo-ekonomik durumunu yansıtan, hemen hemen her yönüyle tasarım tarihinin en önemli objelerinden biridir.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/5/1652426641676.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.90" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Tasarımın ve tasarım tarihinin bu inanılmaz çiftinin hikayelerine değinirken, bir yandan da bir sandalyenin nasıl bu kadar ikonik hale geldiğini inceliyoruz.

İkonik Sandalyenin Yolculuğu

Maison &amp; Objet tarafından yılın tasarımcısı seçilen Franklin Azzi, mimari projelerinin yanında iç mekan tasarımlarıyla da öne çıkıyor. Frank Lloyd Wright’tan ilham alarak tasarlanan Paris’teki ortak çalışma alanına göz atalım.<img src="https://images.aposto.com/2022/3/5/1650020588852.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Çalışma, yemek yeme ve uzanma için açık alanlar içeren bu ortak çalışma alanı Paris’teki Rue du Quatre-Septembre bölgesinde bulunuyor. Mekan, 19. yüzyıl’da inşa edilmiş Haussmann stili bir binanın içinde bulunuyor. Franklin Azzi’nin çıkış noktası ise daha modern bir referansa dayanıyor: Frank Lloyd Wrigt’ın mid-century evleri. Azzi’ye göre bu evler birer manifesto niteliği taşıyor çünkü Frank Lloyd Wright, 20. yüzyılın başlarında çok yenilikçi olan, büyük ölçüde ışıkla yıkanmış açık alanları ortaya çıkarmak için gereksiz bölmelerden kurtuldu. Azzi’ye göre mekanda yatay bir bütünlük sağlayan bu metot çevre ile mekan arasındaki etkileşimi artırıyor. Bu referanstan yola çıkarak tasarlanan mekanın zemini de büyük ölçüde özgür bırakılmış. Kat planı, derin kitap rafları ve üyelerin aramaları cevaplamak için kullanabilecekleri özel kabinlerin olduğu tek bir bölmeyle kesintiye uğruyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/3/5/1650020598156.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> <blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(193, 193, 193); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(193, 193, 193); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"İlham açısından kendimi farklı dönemlerden ve çeşitli kayıtlardan çekinmeden toplayan bir birleştirici gibi konumlandırıyorum"&nbsp;</blockquote>Azzi ve ekibi, 1970'lerin Amerikan ofisleri dünyasının yanı sıra, Oscar Niemeyer'in benzersiz bir melez kimlik yarattığı The Bureau’daki renkler ve malzeme kodlarına kaptırdıklarını söylüyor.

Yılın tasarımcısı seçilen Franklin Azzi'nin mimari projelerine aşinayız. Frank Lloyd Wright'tan ilham alan ortak çalışma alanında bizi neler bekliyor?

İlhamını 19.Yüzyıldan Alan İç Mekan: The Bureau

Amerika’da Phoenix'in kuzeyine arabayla yaklaşık bir saatlik mesafede, bambaşka bir şehir var. İsmi Arcosanti. Burası, ideal hayatı deneyimleyebileceğiniz ütopik bir mikro şehir. 1970'lerden kalan bu deneysel alan bugün hala aktif durumda, sadece %5’i tamamlanabilmiş; dışarıdan ziyaretçilere de açık.Kendini "şehir laboratuvarı" olarak tanımlayan Arcosanti'deki inşaat 1970 yılında başlamış. Frank Lloyd Wright'ın mimarı ve öğrencisi Paolo Soleri'nin vizyonuymuş böyle bir şehir kurmak. Şu anda projenin topluluk katılımı direktörü Tim Bell'e göre, bugün Arcosanti'de yaklaşık 80 kişi yaşıyormuş. Yaşayan kişi sayısı az olsa da her yıl 40.000 ila 50.000 ziyaretçiyi çekiyormuş.Peki nedir Soleri’nin vizyonu? Soleri, günümüzde insanların şehirlerde doğadan kopuk olarak yaşadığını, paketlenmiş yiyecekler tükettiğini; bununla birlikte hem kendisine hem de doğaya zarar verdiğini düşünerek “deneysel” bir şehir kurmaya karar vermiş. Amacı mimariyi ve ekolojiyi birleştirmek. Hayali, yürüyerek işe gidilebilen, sadece civarda yetişen sebze meyvelerin tüketildiği, enerjiyi tutumlu şekilde kullanan, doğanın içinde yaşayan bir topluluk kurmak. Biz bu konseptleri günümüzde çokça konuşuyoruz ama Soleri 50-60 yıl önce düşünmeye başlamış.Arcosanti geometrik şekillerden oluşan bir yapboz gibi. Kareler ve kubbeler, etrafındaki çöle gölgeler düşürerek birbirine karışıyor. Alan sanki bilim kurgu filmini andırıyor. Binaların yerleşimi, tipik bir şehir organizasyonundan daha karmaşık görünüyor. Mevcut yapılar arasında beş katlı bir ziyaretçi merkezi / kafe / hediyelik eşya dükkanı, bronz döküm apsisi, seramik apsisi, açık hava amfi tiyatro, halka açık yüzme havuzu, ofis kompleksi, evler, sera, bahçeler ve tarım alanları var.Seramik apsisi tüm yapının odak noktası. Güneye bakacak şekilde yerleştirilmiş, böylece yazın gölge kışın sıcak oluyor. Tüm toplumun buluşma alanına dönüşüyor. İnsanlar birlikte çalışarak, şehrin meşhur Soleri çanlarını üretiyorlar burada. Şehir sakinlerinin kaldığı evler güneş ışınlarının geliş açısında göre inşaa edilmiş, böylece eksta enerji kullanmıyorlarmış aydınlanmak için. Şehir dünyadan kopuk ama arazi ile içiçe gibi. Mutlaka bir gün ziyaret etmek istedim!&nbsp;Sen ne dersin? Böyle bir şehirde kendini hayal edebiliyor musun?<img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-12T08:33:39.691Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.58" alt="Arcosanti, Port Magazine" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-12T08:34:18.282Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.61" alt="Arcosanti, Port Magazine" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Good City Guides

ideal şehir hayatı nasıl olurdu?

Arcosanti, Arizona

“Kahvaltı için salatalık, domates, biber toplayıver,” diyen anneannemin bana veya sofrasına oturanlara yaptığı iyiliği anlamam zaman aldı. Gıda üretiminin, hatta zehirsiz gıda üretiminin diyelim, önemini daha iyi idrak ettiğimiz bir zamandayız. Şehrin gürültü ve kirinden bağımsızmışçasına maydanoz, kekik ekmemizin sebebi de bu olabilir; çünkü kentsel tarım artık daha fazla değerlendirdiğimiz bir üretim biçimi. Peki, 365 günün sadece ikisini kendi ürettikleriyle <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/episode/28cg3rISmZUmYmPa1C8oom?si=9S5IfLoBSzmo3_z2qdyi7Q" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">geçirebilen</a>, geri kalanını başka şehirlerden/köylerden/yerleşimlerden satın almak durumunda kalan İstanbul’un hâli nicedir?&nbsp;Başlarken… Kentsel tarım hobi bahçelerinden dikey bahçelere, çatı bahçelerine “genellikle yerel tüketim ve satış amaçlı meyve, sebze, hayvan ve balık yetiştirme faaliyetlerini" içeriyor. Fakat ticari bir ilişki olması gerekmiyor, örneğin bostanlar bunun en güzel örnekleri. Kentsel tarımın başlıca önemi, gıdanın besin değerini kaybetmeden tüketilmesi, kentte yaşayanların kendilerine yetebilmesi ve bir topluluk oluşturması. Mahallelinin bir aile gibi davranmasını, herkesin civarındakileri de gözetmesiyle toplumsal bir dönüşüm sağlıyor.&nbsp;Tarih boyunca şehirlerde tarımdansa sanayi gibi getirisi daha yüksek imalatlara ehemmiyet gösterilmesi plancıların veya yetkili mercilerin kararlarıyla da desteklendi. Fakat şehirde ekim yapılan alanların, bir nevi küçük bahçelerin olması gerektiğini söyleyen plancılar var. Örneğin Ebenezer Howard’ın 1898 yılında başlattığı Garden City Movement&nbsp;(Bahçe Şehir Hareketi), toplulukların kendilerine yetebilmeleri için gıda üretimi yapan alanlarla çevrilmesini önerdi. 20. yüzyılın ismi kulaklara sıklıkla çalınan tasarımcı ve şehir plancılarından Le Corbusier ise Contemporary City (Çağdaş Kent) modelinde üç farklı gıda üretim alanı planladı. 20. yüzyılın etkileyici mimarlarından Frank Lloyd Wright da Broadacre City&nbsp;adını verdiği ütopik tasarım modelinde kentle kırsalın kalkınması için her ailenin bir ekim alanı olması gerektiğini belirtti.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Peki, tarih bize neler gösteriyor?&nbsp;</h2>Özellikle 19. yüzyılda sanayileşmeyle değişen ekonomik gelir modelleri, şehir içindeki arsalarda tarımın arka plana atılmasına sebep oldu. Artan nüfusun ihtiyaçlarının karşılanamamasıyla devreye giren gıda marketlerinin çiftçilerin rekabetini ortadan kaldırması da bunda etkili. 1893’te yaşanan kriz ise kendi kendine yetmenin öneminin altını çizdiği için kentsel tarım uygulamaları geri geldi. 1894’te Detroit Belediye Başkanı Hazen Stuart Pingree boş alanların değerlendirilmesi için&nbsp;Potato Patches&nbsp;isminde kentsel tarım bahçeleri kuruyor. Vacant Lot Cultivation Association (Boş Arazide Tarım Derneği) de aynı yıllarda Philadelphia’da kuruldu. 1898’de New York’ta yoksulların durumunun iyileştirilmesi için kurulan dernek, New York Association for Improving the Condition of the Poor'un raporu, 19 yerleşimde bu tip uygulamaların olduğunu yazıyor.&nbsp;Kentsel tarım uygulamalarıyla paralel olarak hayvancılık da arttığı için halk sağlığının tehdit edildiği belirtilerek gıda üretimi uygulamaları yetkililerce merkezin dışına alınıyor. Fakat tarih, bu konuda sık sık gel-git gösteriyor. Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarıyla başlayan buhran döneminde, kentsel alandaki boşalan mekânlar gıda üretimine ayrılıyor.&nbsp;<span contenteditable="false" draggable="false" fr-original-class="fr-img-caption fr-draggable" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; position: relative; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-17T09:20:14.152Z_sm.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Vatandaşlarına moral olması için ABD’de hükümetçe desteklenen bu kentsel tarım alanlarına zafer bahçeleri (victory gardens) ismi veriliyor -ki bunların bazıları hâlâ kullanılıyor." ratio="3.53" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span contenteditable="true" fr-original-class="fr-inner" fr-original-style="" spellcheck="true" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box; margin: auto; display: block; padding: 5px 5px 10px; font-size: 14px; font-weight: 400; opacity: 0.9; width: 100%;">Vatandaşlarına moral olması için ABD’de hükümetçe desteklenen bu kentsel tarım alanlarına zafer bahçeleri (victory gardens) ismi veriliyor -ki bunların bazıları hâlâ kullanılıyor. Kaynak: İlgili tezGünümüzdeki kentsel tarım anlayışı 1970’lerde atıl durumdaki sanayi tesislerinin değerlendirilmesiyle temelleniyor. 1977’de kurulan Boston Urban Gardeners&nbsp;bunun çok ses getiren örneklerinden biri. Gittikçe mahalleli, halk, komşuluk, üretim, kendine yetebilme gibi kavramlarının konu edilmesiyle siyasi bir ideolojiyi de yansıtmaya başlıyor.&nbsp;İstanbul’a bakarsak, 12. yüzyıldaki Bizans İmparatorluğu’ndan 20. yüzyılın ortasındaki Osmanlı İmparatorluğu’nun sonuna dek bostanların önemli bir yer tuttuğunu söylemek mümkün. 1950’den sonra şehrin hızla artan nüfusu 1970’lere kadar bir değişikliğe sebep olmuyor. 1980’li yıllar ise her yıl 200 ila 500 bin kişinin göçüyle kalabalıklaşan şehrin kara yolu taşımacılığı ve sanayiye geçişine yatırım yapmasını sağlıyor. 21. yüzyılda ise gıdaya erişim, sağlıklı besinlere ulaşılması konusunda ciddi problemlerle <a fr-original-style="" href="https://kokprojekt.com/wp-content/uploads/2020/06/TRKentsel-Tar%C4%B1m.pdf" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">boğuşuluyor</a>. Fakat günümüzde kentsel tarım anlayışı tekrar yatırım ve mekân buluyor. <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/CNWpA0unlw_/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Seralara</a> <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/CNQOXeVHs-2/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yapılan</a> yatırımlar ve atalık tohumların önemi medyada yer bulurken sakinlerini doyurabilen bir şehir olabilmenin kıymeti dikkat çekiyor. Tarım <a fr-original-style="" href="https://www.ibb.istanbul/News/Detail/34043" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bahçeleri</a> gibi haberler de bizi şehrin bu konuda daha çok gelişme göstereceğini müjdeliyor.<div fr-original-class="fr-img-space-wrap" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><span contenteditable="false" draggable="false" fr-original-class="fr-img-caption fr-draggable" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; position: relative; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-17T09:37:42.350Z_sm.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.87" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span contenteditable="true" fr-original-class="fr-inner" fr-original-style="" spellcheck="true" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box; margin: auto; display: block; padding: 5px 5px 10px; font-size: 14px; font-weight: 400; opacity: 0.9; width: 100%;">1920-1940 arası yıllarda kentsel tarım alanlarını görebilirsiniz. Kaynak: İlgili tez&nbsp;Kaynakça</div>Rasouli, S. Sürdürülebilir Kentsel Tasarımda Kentsel Tarımın Rolü, "İstanbul Örneği", Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, 2012.

Aposto İstanbul

Pandemiyle beraber kendini doyurabilen yönetimler takdir toplarken şehrin kentsel tarımla imtihanı her geçen gün artacağa benziyor. 

Kentsel tarımın geri gelen ayak sesleri

• Sotheby's Müzayede Evi'nin 20. yüzyıla ait tasarımların satışını gerçekleştirdiği çevrim içi açık artırmada 4 milyon dolarlık <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.designboom.com/design/sothebys-20th-century-design-auction-04-05-2020/">satış yapıldı.</a> Harry Bertoia, Frank Lloyd Wright, Jean Prouve gibi isimlerin heykel, şamdan, sandalye gibi tasarımlarına yer verilen müzayedeye 31 ülkeden katılım gerçekleşti ve tekliflerin üçte biri mobil cihazlardan geldi.

Frank Lloyd Wright ile ilgili hikayeler