Film: Witches Yönetmen:&nbsp;Elizabeth Sankey Yapım yılı: 2024 Süre: 90 dakikaElizabeth Sankey imzalı Witches, belgesel ve deneme film formlarını biraraya getiren bir tür “cadı belgeseli”. Hem kamera arkasına hem de önüne geçen Sankey, filminde kendi doğum sonrası depresyon sürecini ve bu sırada tanıştığı diğer kadınların deneyimlerini beyazperdeye aktarıyor. Yönetmen, hem kendisi hem de konunun diğer özneleri için anlatması oldukça güç olan postpartum dönemini sinemada cadı temsilleri üzerinden “yeniden canlandırıyor.” Oz Büyücüsü’nden (1939) Suspiria’ya (1977), The Witch’ten (2015) Gretel ve Hansel’e (2020) hem klasik hem de güncel filmlerden parçalarla başlayan film, sinema tarihinde gelgitli bir yolculuğa sürüklüyor seyircisini. Büyü yapan fantastik cadılardan, aykırı tavırları nedeniyle cadı avlarına kurban gitmiş kadınlara, şifacı “iyi cadılardan” modern masalların feminist cadılarına - aynı sözcük altında anılan onlarca kadını biraraya getiriyor film.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1732865358897.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.69" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Witches | Kaynak: MUBIBir tür kolaj ya da deneme film olarak başlayan ilk bölüm, bu kısmı takiben gelecek olan röportajlara hazırlıyor sanki seyircisini. Birazdan dinleyeceğiniz hikayeleri, şimdi gördüğünüz imgeler bağlamında dinleyin der gibi: Başka bir yüzyılda doğsaydı, bu kadınlar çoktan yakılmış olabilirdi. Sankey ve arkadaşlarının doğum sonrasında yaşadıkları depresyon ve psikoz süreçlerini anlattıkları röportaj bölümü ara ara kesintiye uğruyor.&nbsp;Hikayelerini paylaşan katılımcılar, belki çoktan geride bırakılmış travmatik anılarını paylaşırken zorlandığında yeniden cadı filmlerine dönüyoruz. Röportajlarda konuşan kadınların dillendiremediği, belki bunca zaman sonra kendilerinin bile anlamlandıramadığı hatıralar, sessizlik anları, belki de zihinlerinde canlanan (ya da bir flaş gibi “çakan”) imgeler… Sinema tarihinin cadıları, bu anıların temsil yükünü sanki bir tür dayanışma ve ortaklık hissi üzerinden üstlerine alıyor. En azından Sankey filmin kurgusunda böyle bir “rahatlatma” etkisini hedeflemişe benziyor. Çünkü aynı zamanda kurmacanın gerçekliği kırdığı, rahatlattığı, hayalle gerçeğin birbirinin içinde eridiği bir kurgu bu. Sonuçta filmde röportaj veren kadınların doğum sonrası yaşadığı süreç, onların anlatımıyla,&nbsp;gerçekten de gerçekliğin kaydığı, kökeni belirsiz hayal ve hatta kimi zaman halüsinasyonların ortaya çıktığı bir dönem olarak tasvir ediliyor.&nbsp;Filmde ise bireysel ve toplumsal bilinçdışının ürettiği bu imgelere, sinema tarihinin cadıları hayat veriyor. Sankey kamerasını zihnine ve anılarına uzatamıyor belki, ancak kendi deneyiminin sinematik bir dışavurumunu bu filmler aracılığıyla kurguluyor. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1732865378129.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Witches | Kaynak: MUBISankey sadece sinemadaki cadı imgeleriyle kalmıyor, kendi seslendirdiği anlatıcı eşliğinde tarihte yaşamış ve cadı avları sırasında katledilmiş kadınların isimlerine ve hikayelerine de yer veriyor. Yönetmen, bu kadınların bir kısmının da muhtemelen kendisinin (ve filmde röportaj veren diğer kadınların) deneyimlediğine benzer bir psikolojik süreç yaşamış olabileceğini ima ediyor böylece. Yaşadığı travmatik süreci gerekli desteğe sahip olduğu ve tedaviye erişebildiği için sağlıklı bir şekilde atlatan ve geride bırakan Sankey kendisinin de çok değil, sadece birkaç yüzyıl önce olsa “deli”, “cadı” ya da “şeytan” olarak damgalanıp yakılabileceğini söylüyor.&nbsp;Anlatıdaki bir diğer hat ise doğum sonrası depresyon ve psikoz konusundaki tabu ve önyargıların bugün bile hâlâ tam olarak bitmediğini vurguluyor. Bilinç ya da bilinçdışı yoluyla tarihsel olarak aktarılan “cadı hikayelerinin”, günümüzde hâlâ bu tür rahatsızlıklar yaşayan kadınların sağlıklı bir diyalog alanına ulaşmasını da bir bakıma engelliyor yönetmene göre. Bu, hem postpartum döneminde çıkan psikolojik rahatsızlıklar üzerine yeterince çalışma olmaması, hem de tedaviye erişimin tam da “kötü anne” olarak damgalanma korkusu ve toplumsal önyargılar nedeniyle yeterince yaygın olmayışından kaynaklanıyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1732865533822.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Witches | Kaynak: MUBIRöportajda deneyimlerini paylaşan kadınlar, öncelikle kendilerini ne kadar yalnız hissettiklerinden ve yaşadıkları durumu tek başlarına anlamlandırmaya çalışırken nasıl zorlandıklarından bahsediyor. Bunun temel nedeni, filmde de anlatıldığı üzere postpartum sırasında bebeğe ve anneliğe dair yaşanan negatif duyguların hâlâ toplumsal olarak konuşulamaz olması.&nbsp;Filmdeki kadınlar hikayelerini anlattıkça aslında bu rahatsızlık için özelleşmiş kurumlar olduğunu, psikolojik ve psikiyatrik desteğin (özellikle de İngiltere gibi sağlık sistemi oldukça gelişmiş bir ülkede) erişilebilir olduğunu fark ediyoruz. Ancak bu kadınların ilk aşamada rahatsızlıklarının adını koymakta zorlandığını, sonrasında ise bunu çevreleriyle paylaşmaktan ve yardım istemekten çekindiğini, gerekli destek ile aralarındaki görünmez bir bariyere takıldıklarını görüyoruz.&nbsp;Hatta filmde oldukça trajik bir vakaya da yer veriliyor. Tam da bu korku ve toplumsal önyargı nedeniyle yardım isteyememiş ve hem kendisini hem de çocuğun öldürmüş bir kadının kocası, hikayesini seyirciyle paylaşıyor. Filmde bunun gibi pek çok ağır hikaye, anı ve olay dinliyoruz. Sankey özellikle bu röportajları olabildiğince sade bir mizansenle kurgulamış ve ajitasyona savrulmamaya dikkat etmiş. Bu nedenle bu sahnelerde anlatılan hikayenin ve anlatıcının sesinin önüne hiçbir şey geçmiyor, yalnızca arka planda derin bir sessizlik eşlik ediyor.&nbsp;Sankey, bu filmi yaparak hem kendi kişisel tarihine bir not düşmeyi, hem de doğum sonrası depresyon ve psikozu daha konuşulabilir kılmayı amaçladığını söylüyor. Film, geçmişten taşınan ve bugünkülerle birleşen bu ağır hikayeleri yalnızca derin ve trajik bir sessizlikle karşılamıyor, aynı zamanda bir paylaşım alanı kuruyor ve deneyim aktarımı için yollar arıyor.&nbsp;Tüm bu deneyim ve öykülerin biraraya gelişi, filmin bir yerinde de söylendiği üzere, bir tür “cadı meclisi” de oluşturuyor. Film, çeşitli sosyal medya mecralarından ve Whatsapp gruplarından birbirine ulaşan ve konu hakkında deneyim paylaşımı yapan tüm bu kadınların, belki kendi kurdukları “modern” cadı meclisi sayesinde hayatta kaldıklarını söylemiş oluyor böylece. Ayrıca filmin kendisi de bu kadınları yeniden bir araya getirerek ve onların hikayelerini kadrajın dışına taşıyarak çok daha geniş, seyirciye kadar ulaşan bir tür cadı meclisi kurmuş oluyor. Sankey ayrıca filmi terapistinin uyarısına rağmen çektiğini, bunun onun için ikinci bir iyileşme süreci oluşturduğundan da bahsediyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1732865400889.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Witches | Kaynak: MUBIFilmin sonlarına doğru röportajların içinde çekildiği odanın ve etrafındaki setin bir görüntüsüyle karşılaşıyoruz. Oda, capcanlı renklerle dolu bir mekanken bir anda sanki bir korku filminden fırlamış, eski ve küflü bir bebek odasına dönüşüyor. Anlatıcı gerçekliğin bazen nasıl kaydığından bahsederken, biz de pembe bir rüyanın nasıl ölü bir mekana dönüşebileceğini görüyoruz. Filmde hikayelerini bizle paylaşan tüm kadınların iç dünyalarının bir tür dışavurumu gibi bu sahne.&nbsp;Bazen kadrajda gördüğümüz kadınların neşesi, özgüveni ve dayanışmacı ruhlarıyla, anlattıkları “karanlık” hikayeleri bağdaştırmakta zorlanıyoruz. Sankey bu son sahnedeki mekaân geçişiyle tam da bu geçişin ne denli kolay olabildiğine, insan zihninin ne kadar kırılgan olduğuna dikkat çekiyor. Kadınlığa ve anneliğe dair karanlık ve çatışmalı tarafları dışlayan patriyarkanın, daha karmaşık ve karanlık kadın karakterleri kadraj dışına iten ya da onlardan çekinen sinema tarihiyle iç içe olduğunu görüyoruz böylece.&nbsp;Bir kadın ya da anne olarak insan ruhunun şüpheli, çelişkili ve anlaşılmaz taraflarına sahip olmanın, bizi çoğunlukla bilinçdışımızda bir tür “sivri burunlu ve çalı süpürgeli” karikatürize bir cadı temsiline götürdüğünü, bu iyi ve kötü cadılar üzerine kurulu temsilden de ancak yeni kadın -ve cadı- imgeleri üreterek kaçabileceğimizi vurguluyor film.&nbsp;Nerede izleyebilirsin?&nbsp;Witches,&nbsp;22 Kasım’dan beri MUBI’de izlenebiliyor.Benzer işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The Witch&nbsp;(2015, Robert Eggers)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The Lost Daughter (2021, Maggie Gyllenhaal)</li></ul>

Duende

Witches, yönetmenin kendi deneyimlerinden yola çıkarak doğum sonrası depresyon ve psikozu, sinema tarihinden bir kolaj eşliğinde işliyor.

Witches: Yakamadığınız cadıların torunları

<img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1671199969704.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.30" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">BabyConcerts | Kaynak: Zorlu PSMSanal ve masal arasında: Kusursuz Dünya Müzikali&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir? Müzikal. Sanal dünyanın sonsuzluğuna davet edilen kahramanımız Kiraz’ın, kendisini Hansel ile Gratel, Kırmızı Başlıklı Kız, Yüz Yıl Uyuyan Güzel gibi masalların içinde bulmasına tanık olacağız.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Zorlu PSM - Turkcell Platinum Sahnesi&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 25 Aralık&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Bir Hayal Bir Oyun Yarışmasının kazananı Elif Sude Dobra’nın Acayip Teknolojik Masallar hikâyesinden Özlem Saraç Özcan tarafından oyunlaştırılan müzikal, Gaye Cankaya’nın yönetmenliğiyle sahnede ilk defa kendine bir yer bulacak.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Prömiyerini yapmaya hazırlanan, Pinokyo’nun Kiraz’a eşlik edeceği maceranın biletleri için doğru adres <a fr-original-style="" href="https://bit.ly/3iVP6xj" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">burası</a>. Daha küçük olan minik dostlarımız aynı gün&nbsp;BabyConcerts serisinin 2022’ye veda edişine de katılabilir.&nbsp;</li></ul>

Aposto İstanbul

“Saf hayal gücüyle kıyaslanabilecek bildiğim bir hayat yok. Orada yaşamak, gerçekten olmak istiyorsan özgür olacaksın.” - Willy Wonka, Charlie’nin Çikolata FabrikasıÇocuk kitapları dediğimizde, çocuk olduğumuz yıla, &nbsp;dönemin trendlerine, politik atmosfere, eğitim müfredatına, ekonomik durumumuza, hayallerimize, ilgi alanlarımıza göre farklılaşan kitaplar geliyor olabilir aklımıza: Küçük Kara Balık, Küçük Prens, Pıtırcık, Şeker Portakalı, Çocuk Kalbi, Harry Potter, Kibritçi Kız, Hansel ve Gretel, Pippi Uzunçorap… Aklımıza gelen örnekler farklılaşsa da kesişim kümelerimiz de olduğuna eminiz: çocuk kitapları dediğimizde hepimiz zamanda yolculuk yaptık, belki bir koku burnumuza, bir tat ağzımıza ya da bir ses kulağımıza geldi, hatıralarımız canlandı, içimizde türlü türlü duygular uyandı.&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 255, 255); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 255, 255); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Çocuk kitabı kavramı çok geniş bir kavram. Bu haliyle çocuklar için basılmış tüm kitapları kapsıyor. Bu geniş kavramı daha dar bir anlamla düşünebilmek için nitelikli çocuk yazını örneği olarak çocuk kitaplarından bahsetmek gerek. Bu alanda çalışan çok değerli bilim insanları var. Onlardan edindiğimiz bilgiler bizi şuraya götürüyor: Nitelikli bir çocuk yapıtı çocuğa göre ve çocuk gerçekliğine uygundur. Çocuk kitabının ne olmadığı/ne olmaması gerektiği sorusunun yanıtı da burada aslında. Çocuğun gerçekliğine, anlam evrenine, bakış açısına, dünyayı yorumlayış biçimine uygun olmayan yapıtlar çocuk kitabı olarak adlandırılsa da nitelik sorunu nedeniyle sorunlu yapıtlar olarak varlar.” -Nuray Küçükler Kuşçu, Akademisyen</blockquote>Çocuk kitapları, her konuyu işlemeye açık - bunu yaparken “çocuğa görelik” kavramına uygun; yazar ve yayıncıların çocukların birey oluşlarına, özgürlüklerine, kararlarına, tercih yapma haklarına önem verdiği; duygusal ve zihinsel gelişimlerini zedelemeyecek dile sahip - eserlerdir. Adında “çocuk” geçse de çocuk kitapları yalnızca çocuklar için değildir. Yetişkinler için de bambaşka dünyaların kapısını aralayabilir.

Adında “çocuk” geçse de çocuk kitapları yalnızca çocuklar için değildir. Yetişkinler için de bambaşka dünyaların kapısını aralayabilir. 

Çocuk kitapları nedir (ve ne değildir)?

• Dua Lipa ve Megan Thee Stallion, "Sweetest Pie" isimli şarkıda buluştu. Kendrick Lamar ve Drake gibi sanatçılarla çalışan Dave Meyers'ın yönetmenliğini yaptığı klibin Hansel ve Gretel masalından esinlendiği bildirildi. <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=K7JrX7PHGBE" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> keşfe çıkabilirsiniz.

Aposto Gündem

1-Ceren Süngü’yü ve Pabbler’ı tanıyarak başlayalım mı? Bilkent Üniversitesi ve Hacettepe’de aynı anda okudum. Staj yaptığım yer İstanbul’da bir pozisyon önerince başladı buradaki maceram. Doluca Şarapları’nda ürün eğitimleri vererek profesyonel iş hayatına atıldım. Aynı anda Bahçeşehir Üniversitesi’nde İngilizce İşletme master’ı yapıyordum. 12 senelik iş tecrübemin 5 senesi Arkas Holding gibi kurumsal bir firmada Uluslararası Pazarlama müdürlüğü pozisyonuna kadar götürdü beni ve lojistik sektörü ile tanışmış oldum. Beni heyecanlandıran iş geliştirme tarafı olmaya başlamıştı. Bu sırada LVMH Group, Moet Hennessy firması, Türkiye’de ofis açtı, Orada iş geliştirme müdürü olarak görev aldım… Kurumsal hayattan ayrılıp, bir süre yeni iş fikri ararken, Eczacıbaşı Intema Yaşam’da danışmanlık yapma fırsatım oldu. Proje tamamlanır tamamlanmaz da hayallerimin peşinden gitmeye karar verdim ve Pabbler doğdu.Pabbler, özgür ruhların bavullarına talip oluyor ve bol seyahat eden kişilerin valizlerindeki boşlukları kiralayarak, gezginlere ek gelir elde etmeyi öneriyor. Pabbler, seyahat edenlerin valizlerindeki boşlukları, uluslararası hukuksal şartlara uygun bir şekilde, kiralıyor. Sistemin işleyişi, e-ticaret şirketlerine gelen siparişlerin gezginler aracılığıyla büyük lojistik zincirlerinin yurtdışındaki şubelerine ulaştırılması esasına dayanıyor.Bu girişimin adı, Hansel ve Gratel masalı kahramanlarının yolu bulmalarını sağlayan “pabble stone” yani çakıl taşından ilham alınarak Pabbler olarak adlandırıldı. Çünkü bu sistemde gezginler beraberlerinde götürdükleri ürünler ile insanların hayatlarına tıpkı çakıl taşları gibi iz bırakıyorlar. Bu sebeple de gezdikçe para kazanan kişiler Pabbler oluyor.Pabbler ile para kazanmak için bir seyahat tarihinizin olmasına gerek yok. Sisteme ücretsiz bir şekilde üye olduktan sonra hangi ülkeden ne kadar kazanabileceğinizi görüyorsunuz. Gezi tarihiniz ve yeriniz belli ise ilgili ülkeyi değil ise en çok kazandıran ülkeyi seçme fırsatınız bulunuyor. Sistem ilgili ülkeye gidecek ürünler ile gezginleri eşleştiriyor ve gezginlerin onayı akabinde ürünleri onların evlerine gönderiliyor. Ürünlerin kontrollerini yapan gezginler sistemden onayı veriyorlar ve seyahat başlamış oluyor. Ürünlerin yurtdışındaki teslimat noktasına bırakılmasının ardından üç gün içinde gezginlerin hesabına para otomatik olarak yatıyor.Gönderim listesinde markalı kıyafetler, elektronik ve kozmetik ürünleri başta olmak üzere farklı çeşitlilikte ürünler yer alıyor. Pabbler, internet üzerinden ürün satan popüler e-ticaret siteleriyle iş birliği içinde çalışıyor. Oluşum, bu sitelerin yurtdışına ürün göndermedeki masraflarını azaltıyor ve ürünlerin çok daha hızlı yurtdışı hedeflerine ulaşmasına olanak sağlıyor. 2-Pandemi dönemi seyahat sektörü için oldukça zorlayıcıydı, seyahat sektöründeki bir start up olarak nasıl hayatta kaldınız? Pandeminin en çok etkilediği sektörlerin başında gelen seyahat sektöründe olmak bizi de çok etkiledi. Ancak birçok fırsatı da beraberinde getirdi. Öncelikle iyi bir maliyet yönetimi modeli kurguladık. Tüm ekip arkadaşlarımız seferber olduk ve daha hızlı nasıl finansal kaynak yaratabileceğimizi çalıştık, hızlı testler yaparak çeşitli pivotlar denedik. Kısa dönemde şirketimize kar yaratabilecek ufak gelir modelleri yarattık. En önemlisi açık ve şeffaf bir iletişim stratejisi uyguladık. Hem müşterilerimiz hem gezginlerimiz ile piyasa bilgilerini olabilecek en hızlı şekilde paylaşarak aksiyon planımızı anlattık. Soru sormaktan ve hata yapmaktan çekinmedik. 3-Bundan sonraki planlar nelerdir? Yurtdışına açılmayı düşünüyor musunuz? 100% Türk mühendislerinin geliştirdiği platformumuz Pabbler ile 2022 yılında Amerika’ya açılıyoruz. 2019 ve 2020 yılında testlerini yaptığımız uygulamamız ile hizmet ihracatını artırmayı ve yurtdışında çeşitli ülkelere seyahat etmeyi hedefleyenlerin seyahat bütçelerini yaparken onların hayatlarını kolaylaştırmayı hedeflemiştik. Pandeminin etkilerinden arındırdığımızda hedeflerimize oldukça yaklaşma fırsatı bulduk. Şimdi yeni bir pazarda mevcut ve potansiyel gezginlerimize farklı fırsatlar sunmayı hayal ediyoruz. Özellikle doların artması ile seyahat severlerin morallerini eskisi gibi bolca gezebildikleri günlere yaklaştırabilmek için özel kampanyalar hazırlıyoruz. Çeşitli ülkelere bilet fiyatlarını bedavaya getirme fırsatı yaratabilirken kimi ülkelerde tüm seyahat masrafını Pabbler ile çıkarabilme fırsatı sağlamayı önceliklendiriyoruz. Yabancı müşterilerimize daha hızlı hizmet verebilmek için ülke bağımsız çalışma modeline alışkın digital nomad’ler için de Amerika’daki şubemizde çeşitli avantajlar planlarımız arasında. 4- Yatırım sürecindeki girişimciler için tavsiyeleriniz nelerdir? Yatırım süreci başlı başına tam zamanlı bir iş. Özellikle kurucunun doğru zamanı belirlemesi ve zamanının 80%’sini yatırım sürecine adaması başarıyı getiriyor. Bu tabii ki kurucunun öz işine sadece 20%lik bir zaman ayırabilmesi demek. Dolayısı ile ekip arkadaşlarına bu süre içerisinde güvenmek çok önemli.Mutlaka yatırımcı havuzu oluşturmak gerekiyor. Düzenli bilgilendirmeler yapmak ve geliştirilmesi gereken alanları yatırımcıların gözünden görmeye çalışmak da çok önemli. Her şeyden önemlisi bir yatırımcı olumsuz konuşursa bunu kişisel algılamamak ve ne öğrenilebileceğine odaklanmak çok önemli. Hedef yatırımcıların sadece finansal katkısı değil, sektör bilgisi, networkü, işe katkısı ve vizyonu da dikkate alınmalı.Stratejik olarak hedeflenen yatırımcılar ile görüşmeye başlarken mutlaka hangi KPI’ları (Key Performance Indicator) yerine getirmiş olmanın gerektiğini biliyor olmak bir artı. Bu KPI’ları büyüme göstererek gerçekleştirebilmek ise büyük avantaj yaratıyor.En önemlisi de sanırım sebat etmek. Birkaç görüşme ile yatırım sonuçlanmıyorsa yılmamak ve sürekli gelişim göstermek üzere enerjiyi hep yüksek tutmak.

Hansel ile ilgili hikayeler