Ulrich Wehling 1970’lerde kuzey kombine disiplinine damgasını vurmuş bir kayakçı. Almanya Demokratik Cumhuriyeti adına katıldığı üst üste üç Olimpiyat’ta altın madalya kazanan, 1974’te dünya şampiyonu olan Wehling’in kayak pistleri dışında da bir kariyeri vardı. Wehling aynı zamanda, Doğu Almanya gizli servisi Stasi için çalışan bir görevliydi.1952’de Halle’de dünyaya gelen Wehling, isminden ilk kez 1968’de, ülkesinde düzenlenen ve sosyalist ülkelerden sporcuları ağırlayan Spartakiades esnasında duyurdu. Uluslararası kariyeri 1971’de başlayan Wehling, aynı yıl kuzey kombinede Avrupa Gençler Şampiyonu oldu. Ancak genç kayakçının asıl büyük süksesi bir yıl sonra, Japonya’nın Sapporo kentinde düzenlenen Olimpiyat Oyunları’nda gelecekti.Wehling, henüz 19 yaşındayken katıldığı Olimpiyat Oyunları’nda altın madalya kazanarak büyük bir sürprize imza attı. Kayakla atlamada 200.9 puanla dördüncü sırada yer alan Wehling, kayaklı koşuda da 49:15.3’lük süresiyle üçüncü oldu ve toplamda birinci sıraya yerleşti. Wehling şampiyon olurken, Holmenkollen madalyası sahibi Finlandiyalı Rauno Miettinen gibi bir ismi geride bırakmıştı.Wehling’in kuzey kombine branşında görkemli bir şekilde çıktığı sahneden erken inmeye niyeti yoktu. 1974’te İsveç’in Falun şehrinde düzenlenen Dünya Şampiyonası’nda yine podyumun en üst basamağında yer alan Wehling, dünya şampiyonu unvanıyla iki yıl sonraki Olmipiyat Oyunları için en büyük favori olmuştu bile.Avusturya’nın Innsbruck şehrinde düzenlenen 1976 Kış Olimpiyatları’nda kuzey kombine madalya podyumunun birinci ve üçüncü basamağında Doğu, ikinci basamakta ise Batı Almanya’dan kayakçılar yer alıyordu.&nbsp;Ulrich Wehling kayakla atlamada dört yıl öncesinden çok daha iyi atlayarak 225.5 puanla ilk sırada yer aldı. Kayakla atlama performansı o kadar iyiydi ki kayaklı koşuda 13. olması dahi onu altın madalyadan edemedi. Batı Almanya’dan Urban Hettich’in 11. olduğu kayakla atlamanın ardından kayaklı koşuyu birinci tamamlaması da buna yeterli olmadı.Wehling, 1978 Dünya Şampiyonası’nda daha önceki iki Olimpiyat’ta geçtiği rakipleri Konrad Winkler ve Rauno Miettinen’in arkasında üçüncü olsa da Lake Placid 1980’de zirveyi kimseyi bırakmadı. En güçlü yanı olan kayakla atlamada yine birinci sırada yer alan Wehling, kayaklı koşuyu dokuzuncu tamamlasa da altın madalyanın sahibi oldu. Wehling böylelikle, İsveçli artistik buz patenci Gillis Grafström’den sonra bir Kış Olimpiyatı dalında üst üste üç altın madalya kazanan ikinci erkek atlet oldu.Spora veda ettikten sonra Uluslararası Kayak Federasyonu’nda (Fédération International de Ski-FIS) yönetici olan ve 1992’den 2012’ye kadar yarış direktörlüğü yapan Wehling’in geçmişte Springer kod adıyla Stasi için çalıştığı ise 2007’de Der Spiegel tarafından ortaya atıldı. Wehling bunu reddetse de Almanya Demokratik Cumhuriyeti’nde üst düzey bir spor yetkilisi olarak çalıştığı dönemde doping uygulamalarındaki rolü, FIS’teki görevinin sorgulanmasına neden oldu.

KAR ÜSTÜNDE BİR STASİ AJANI

Yurt dışında yaşamanın birçok yolu bulunuyor fakat aralarından sadece bir tanesi size Alice Harikalar Diyarı’nın kapılarını açmayı vaat ediyor. O, kantin masalarında fısır fısır konuşulan gizli bir geçit. Gidenlerin halinden memnun olduğu, seferlerinden dönmediği yerler. Dönenler olursa da ceplerinden yenmiş çikolata kağıtları, damgası basılmamış biletler, bir sürü para biriminin en değersiz demir paraları, alkolün ve 6’lı gofretlerin alt alta yazıldığı fişler çıkarmış. Dönüşlerinde bileklerindeki “ERASMUS DANCE FESTİVAL”, “GRAND WELCOME PARTY WITH ESN” veya “BACK TO SCHOOL PARTY” yazan özel bileklikleri keser, çantalarının en dibine sokuştururlarmış. Tüm bu çabalarına rağmen onları ele veren ise Oktoberfest şapkalı selfieleriymiş.&nbsp;Bir kantinde doldurduğum başvuru ile Avusturya’nın Innsbruck şehrinde Alice’in diyarını aramaya çıkıp dağlar kızı Heidi’nin diyarını buldum. İki Alp dağının arasında etekleri yeşil, tepesi karlı dağlardan gelen ferah ama bir o kadar da serin havayı soludum. Aradığımı bulamadım, ummadığımı buldum.&nbsp;130 bin nüfusunun 100 bini yaşlı 30 bini öğrenci olan bir şehir Innsbruck. Avrupa'da gece hayatının daha fazla olacağını tahmin etmiştim. Beklediğim hareketi hissetmedim. 6 tane dans edilebilecek ama pek de hayal edildiği gibi olmayan küçük pub ve bar, akşamüstü 5’te kapanan kafeler ve pahalı restoranlar var. Özel öğrenci yurtlarında kalan arkadaşlarınız sizleri içeri alabiliyor, onların da yemek katları çok eğlenceli oluyor. Mesela 5 katlı yurdun her katında bir bardak bira içerek en üst kata ulaşmaya çalışma yarışması yapıldı. Yarışanların hali pek keyifli görünmese de ben izlerken eğlendim. Keşke olimpiyatları olsa. Yarışmayanlar ülkelerinden getirdiği farklı atıştırmalıkları birbirlerine denettiriyordu. Dışı acı baharatlı bir Meksika lolipopu yedim. Bu olimpiyatlarda olmasa da olur. Yurtta arkadaş ortamı kurunca Latin dans gecelerine de gittim. Erasmus dansı kavramı o gün kafamda oturdu. Yeni gördüğüm tüm dans figürlerini denedim. Sonsuz bir TikTok keşfetinde gibiydim.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/9/4/1633622343133.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.71" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İnnsbruck, Avusturya&nbsp;Fotoğraf:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/ba1tu3han/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Batuhan Akkuş </a>Sınıfımdan ve yurttakilerden dışarıda buluşup sohbet ettiğim 4 arkadaşım vardı. Sınıftaki Avusturyalılarla neredeyse hiçbir okul dışı etkinlik yapmadık. Okul kantininde otururuz sohbet ederiz diyordum, okulda kantin yoktu. Millet sırt çantasında ekmek kesme tahtası ve bıçak ile dolaşıyor ders esnasında ekmeğin içine bir şeyler sürüp yiyordu. Öğrenci evinde kaldığımdan 2 tane de ev arkadaşım vardı. Hiçbiri Türk değildi, bu iyi kısmı. Kötü kısmı ise herkesin kendi planları olduğundan yalnız kaldığım çok zaman oldu. Şehirde dolaşıp fotoğraf ve video çektim. Luge sporu yapıldığını ve olimpiyatlar olduğunu öğrenince biraz da orada fotoğraf çektim. Alanın girişinde bir teyze bana bilet hediye etti. Ben de bilet paramı sıcak şaraba yatırdım. Bu <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=ejoBeS_iCJA&feature=youtu.be" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bağlantıdan</a> oradaki fotoğraf çekimimi izleyebilirsiniz. Öğrencilere özel 5’li müze bileti ile Avrupa sanatını az biraz anlamaya çalıştım. Sanatla ilgilenmeyi severim ama olaylar burada bitmedi. Sınıftan bir arkadaşımın kendi köylerindeki müzik topluluğu ile sahne aldığı gösterisine gittim. ‘Kültürel bir şeyler çalıyoruz sonrada kek poğaça yiyoruz eğlenirsin gel’ dedi. Elmalı turtamı yerken çalanların Mozart'ın müzikleri olduğu fark ettim. Arkadaşıma sorduğumda, ‘ee bunlar işte bizim yöreler’ dedi.&nbsp;O zaman yemeğe merak sarmıştım, Couch Surfing’den tanıştığım bir ailenin evine yemeğe gittim. Şansıma kadın tur rehberiymiş, bana şehir turu yaptırdı. Sınıftan bulamadığım arkadaşlarımın yokluğunu tesadüflerle karşıladım. Sadece internetten değil sokakta da insanlarla tanışıyordum. Bir kafenin çıkışında tanıştığım Alman arkadaş grubuyla bir gece geçirdim. Bana Türkçe küfrettiklerinde nasıl bir ortama düştüğümü sorguladım. Alman olsalar da Türkçe küfretmenin ağızlarına daha iyi oturduğundan bahsettiler. Yoksa yedi ceddimi tanımıyorlarmış.Giderken seçtiğim derslerin haftalık programımda ve müfredatımda sorunlar çıkarttığını görünce, bir ton evrak doldurup programımı düzenledim. Sonradan çok havalı dersler aldığımı fark ettim. "Uygulamalı Robotik" dersi ve "Ürün Geliştirme" derslerinde kendi üniversitemde görmediğim alanlar gördüm. Üstüne üstlük popüler bir robot kolu ile üretim bandı demosu oluşturduk ve bir tane elektronik kart tasarlayıp ürettik.&nbsp;‘İyi ki almışım’ dedim çünkü şuanki işim bu elektronik kartları tasarlamak ve üretmek. Dil konusunda sıkıntı yaşamaktan endişeleniyordum. Boşunaymış zorda kalınca insan şakıyor. Boşta kalan kredilerimle "Aile Şirketlerinde Girişimcilik" isminde mühendislikle alakası olmayan bir ders aldım. Ben nerden bileyim ekonomi ile ilgili sürekli sunum yapılacağını. Anlamadığım konuları espriye vura vura geçtim dersi.&nbsp;Çevremde konuşulan dil, bildiğim yerler, arkadaşlarım, kurallar, yemekler ve birçok şey birden değişmişti. Benim dışında neredeyse her şey değişmişti. Kendi evimde uzanırken hayal ettiklerimden farklı deneyimler yaşadım. Bu uyuşmazlıktan gayet memnunum. Her ne sebeple yaşadığınız yerden uzaklaştığınızda muhtemelen hiç tahmin etmediğiniz olaylar yaşayacaksınız. Belki hoşunuza gider, belki gitmez. Orası sizin bileceğiniz iş. En iyisi mi kendiniz yerinde bi görün.&nbsp;20li Yaşlar Podcast'i dinlemek için <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/5NjQS2V18f7MS3nfa7fdxd?si=r5NB45xqSb66Dn91S1dX7g&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buraya tıklayabilirsiniz</a>.&nbsp;

Innsbruck ile ilgili hikayeler