<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/ilksenutlu/?utm_source=aposto" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; background-color: transparent; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">İlksen Utlu</a>Kadınlar dünya üzerindeki en güçlü ve etkileyici varlıklardan biridir. Kadın topraktır, berekettir, doğurandır, yaratıcıdır. Bereketli topraklarında yetiştirdiği meyvelerini hayata sunandır.Kadın, yaşamı bedeninde taşıma ve doğurma yeteneğine sahiptir. Doğum, yaşamın devamlılığı için temel unsurdur ve kadın bu sürecin merkezinde bulunur.&nbsp;Kadınların her biri bu kutsal topraklarda can bulmuş olan, analığın, üremenin, dişiliğin, hayatın sürmesinin ve bereketin simgesi olan Kibele’dir, Artemis’tir.Kadın havadır. Onun gibi kapsayıcıdır. Topluma can veren, nefes verendir.Kadın sudur. Su gibi uyumludur. Aktığı dere yatağına uyumlanır. Uyumla, duygularıyla akmaktır dileği. Hayatla bağ kurmak ister, hayata değmek, dokunmak ister... Değdiği, dokunduğu yerlere can getirir. Bazen gürül gürül akar, çağlar. Ama gücünü göstermesi için illa çağlaması şart değildir. Çünkü asıl gücü sakin ve yumuşak akarken çıkar ortaya. Önüne çıkan sert kayaları zamanla ve sabırla bir bir yontar ve devam eder yoluna. Lao Tzu’nun da dediği gibi 'Yoktur daha yumuşağı ve zayıfı sudan. Ama suyun sert olana yaptığını yapamaz kimse.'Ateştir kadın. Güneşten bir parça. Etrafına ısı ve enerji veren, hayatın devamlılığını sağlayan. Etrafına yaydığı enerjiyle çevresini ısıtan, besleyen, etkileyen, hayatı harekete geçiren.Rengarenk çiçeklerdir kadınlar. Kırılgan, narin ve yumuşaktır yaradılışları. Ama bu kırılganlık ve yumuşaklık görünenin aksine zayıflığı değil asıl gücüdür kadınların. Yumuşak olan esnektir, uyumludur, hayata yakındır. Bu hal kadınları hayata karşı dirençli ve güçlü kılar.Mesela vahşi bir gelinciktir kadın, açma mevsimi geldiğinde göz alıcı güzelliği ile kırları renklendiren ama gerekirse betonu bile delip kaldırım taşlarının arasından fışkıran.Mimozadır, misler gibi kokan, sarısıyla göreni büyüleyen ama ona el uzatanlara karşı küçük dikenleriyle gerektiğinde kendini koruyan. Sardunyadır, rengarenk açan, uzun yıllar yaşayan, zor koşullara direnç gösterebilen.Kadınların; yaratıcı, üretken ve yaşamın devamlılığını sağlayan dişi varlıklar olarak doğanın ayrılmaz, vazgeçilmez ve çok değerli bir parçası olduklarını hatırlaması onlara özlerinde sahip oldukları gücü hatırlatacaktır.Bu dünya için varlıkları armağan olan kadınların özlerinde sahip oldukları bu gücü her zaman hissetmesi ve farkında olması dileğiyle…Tüm kadınların yalnız bir gün değil hayatta oldukları ve hayata değer kattıkları her gün Kadınlar Günü’nü kutlarım.

Dünyahali

Topluma can ve nefes veren

Kadın

&nbsp;MS. 1.yüzyılda İmparator Domitianus döneminde inşasına başlanılmış ve MS. 2. yy. İmparator Hadrianus döneminde inşası tamamlanmıştır. Anadolu'nun en iyi korunmuş tapınağı; dünyada ise Zeus adına yapılan tapınakların en sağlamı olarak günümüze kadar gelmiş olanıdır. Tapınağın en dikkat çekici özelliklerinden birisi 9.30m olan sutünlarıdır.&nbsp;Kilitleme tonozlama metoduyla inşa edilen alt bölüm orijinalinde olduğu gibi günümüze kadar gelmeyi başarmıştır. Tanrılara sunulan hediye ve sunakların saklandığı depo, tapınağın kehanet odası, Anadolu'nun toprak ve bereket tanrıçası Kibele'nin kült yeri olarak kullanılmıştır. 1850 yıldır ayakta kalmayı başarmış tapınak inşa edildiği günden bu güne bölgede yaşayan insanların izlerini üzerinde barındırır. Batı alınlığında orta akroter akant dalları ve yaprakları arasında Tanrıça Kybele'nin büstüyle bezenmiştir. Doğu alınlık akroterindeyse Zeus büstü bulunmaktadır. Dört sütunlu avlusu ve agorasıyla M.S. 117-138 yılları arasında yapılmış tapınağın ön galeri duvarlarında; İmparator Hadrian'i ve Aizanoi için önemli hizmetler görmüş Apuleius'u öven yazıtlar yer almaktadır.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/9/6/1635589986176.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" alt="yazılar" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Yıldızlı Bir Hikâye

Penkalas Irmağı'nın batı kıyısına 200 metre uzaklıkta etrafı sütunlu galerilerle çevrili 130,5x112 metre boyutlarındaki alanın ortasında, bir podyum üzerine kuruludur.

Zeus Tapınağı

Görsel: <a fr-original-style="" href="http://humbert-basset.com/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Stéphane Humbert-Basset</a>1 Nisan (ya da ‘April Fools’)’ın birkaç farklı başlangıç hikayesi var ama en yaygın olanlarından biri Fransa’nın 1582 yılında Jülyen takvimden, Miladi takvime geçişine dayanıyor. Jülyen takviminde yeni yıl, bahar ekinoksu, yani 1 Nisan gibi kutlanıyordu. İletişim ve haber alışverişinin güvercin, mektup ve konuşma ile kısıtlı olduğu bu dönemde birçok insan Fransa’nın yeni yılı 1 Ocak’a alışından bihaberdi ve bu özel günü 1 Nisanda ( ya da Mart ayının son haftası) kutlamaya devam ettiler. Bu habersiz insanların kutlamaları da ‘April fools’ yani Nisan aptalları ( mütercim tercümanlık mı okusaydım?) denen ve sayısız şakaya ev sahipliği yapan güne dönüştü.&nbsp;Bir başka inanışa göre, 1 Nisan, Antik Roma’da mart ayının sonunda kutlanan Hilaria ( latince neşeli) festivalinden geliyor. Bu festivalde, ana tanrıça Kibele’nin takipçilerinin kılık değiştirerek yurttaşlar ve yargıç gibi devlet büyükleri ile dalga geçtiği düşünülüyor.&nbsp;Yani 1 Nisan gününün özünde, hatalarına ve kendinle beraber başkalarına gülebilmek var. Sanırım günümüzde de beni ayakta tutan şeylerden biri insanların kendi haline gülebilmesi. Gündemimiz kasvetli ve endişe verici. Kara mizah, derin kesiklerimize dikiş atamasa da çocukken pahalı olduğu için yılda bir kere aldığımız renkli yara bantları gibi fani bir gülme hissi yaratıyor. Buradan kara mizah, ya da humour noir&nbsp;terimini 1935’te kullanan Fransız yazar André Breton’a teşekkürlerimi iletiyorum.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/2/2021-03-31T10:46:20.991Z_sm.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İnternet ile ilgili en sevdiğim şeylerden biri de bu — haber ne olursa olsun, Twitter gibi birçok sosyal medya platformunda olanlar ile ilgili ağlanacak halimize güldüğümüz paylaşımlar oluyor. Bizim jenerasyonumuz bence negatif gelişmeleri şakaya vurma konusunda gerçekten çok başarılı. Farkındayız, durumlar fena. Ciddiye alınması gerekiyor. İnanın alıyoruz ama dalga geçebilmek de önemli. Olanları beraber yaşamaktan gelen bir birlik hissi var. Örnekler, bakınız Haftanın Gündemi'nde.

Kibele ile ilgili hikayeler