<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Ankara’nın simgelerinden Kuğulu Park’ta 5 siyah kuğu yavrusu daha dünyaya geldi. Veterinerler tarafından sağlık kontrolleri yapılan kuğulara parka gelenler büyük ilgi gösterdi.

Angst

Yazı: <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/a/ceren-kurt" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ceren Kurt</a> &amp; <a fr-original-style="" href="https://uretimkaydi.substack.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Esra Ece Kuleci</a>İllüstrasyon:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/suidotco/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Serra Utkum İkiz</a>2014 yılından beri Ankara’da yaşıyorum. 2014 çok uzak bir sene gibi gelmese de bu şehirde dokuz yılımı tamamladım. Geldiğim ilk günden beri bu şehre dair anladığım bir şey var: "Ankara’yı ya çok seversin ya da nefret edersin.” Ortası çok zor, hatta hiç görmedim diyebilirim.&nbsp;Ankara’yı çok sevenlere de nefret edenlere de hep hak verdim. Nefret edenlerin mantıklı sebepleri varken, çok sevenlerin duygusal sebepleri vardır. Ben hangi takımdanım diye soracak olursanız “çok seven”lerdenim. Ankara’dan nefret edenlerin sebepleri genelde benzerdir: Denizi yok, çok soğuk, çok sıkıcı, çok bürokratik vs..&nbsp;Sevenler ise bu şehirde aşkı ve arkadaşlığı tatmış olanlardır. Denizi olmayan, soğuk, sıkıcı ve bürokratik olan bu şehirde Cebeci’den Kızılay’a arkadaşıyla yürürken dertleşebilmiş, Kuğulu Park’ta sevgilisi ile en güzel anlarını geçirebilmişlerdir. Ankara, şehir olarak bir şey vaat edemediği için var olduğu alanlarda sınırları zorlar. Tıpkı kendini ispat etmeye çalışan küçük bir çocuk gibi hissettirir bu açıdan bana. Deniz kenarında yediğim mezeleri hiç beğenmem. Ankara’da en lezzetli mezeleri yerim hep. Ama Ankara nefretlilerinin cevabı hazırdır: “Mezesi de kötü olsa mekân sana ne vaat edebilir? Ankara’da mezen, yemeğin güzel olmak zorunda!”Son zamanlarda Ankara’yı Ankara yapan özelliklere nefret duyulmadan sevilmeye başlandığına şahit oldum. Genelde, Türkiye’nin başkenti de olsa “koca bir köy” yorumu yapanlar çoktur. Bu argümanı destekleyen ve kullanmayı çok sevdiğim bir söz vardır: “Ankara 2 oda 1 salondur.” Ankara’da birini tanımıyorsanız bile mutlaka bir arkadaşını tanıyor çıkarsınız. Eskiden olumsuz olarak addedilen bu durum yakın zamanda özellikle İstanbul’dan Ankara’ya seyahate gelenlerin çok hoşuna gitmeye başladı. Gidilen mekânların benzerliği sebebiyle tanıdık simalarla karşılaşmak, mekânlardaki müdavimlik kültürü ve bakacak bir denizimiz olmadığı için mekânlarımızın pek özenli dizayn edilmiş olması güzel bir özellik olarak ortaya çıkmaya başladı.&nbsp;Bu mekânlarda son zamanlardaki en büyük gündem tabii ki siyaset. Genci yaşlısı fark etmeden, bir tuvalet dönüşü sonrası masaların yanından geçerken şu cümlelere şahitlik etmek çok kolay: “Abi nasıl sandıklar korunamadı,” “yerel seçimleri bekliyorum,” “kazanacak aday değil çalışacak aday vardır.” Ama yine de Ankara’nın en hafife alınan konusu var ki, dönem fark etmeksizin her masada duyulur: Sanat. Bütün tiyatroların, konserlerin biletlerini, satışa sunulduğu gibi bitiren, kitapların, filmlerin, albümlerin tartışıldığı masalar. Yaz da gelmişken herkesin heyecanla beklediği festivaller, konserler.Ben bu yazıda, benim müdavimi olduğum ve gitmekten çok keyif alınan birkaç mekândan bahsetmek istedim. Bu mekânlara yolunuz düşmese bile, masalarında oturan insanların hararetle yerel seçimleri tartıştığını, festivalde kaç film izlediğini, kimin konserini beklediğini duyabilirsiniz..<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/incir.meyhanesi/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">İncir Meyhane</a></h2>Ankaralıları pek çok açıdan mutlu eden bu mekâna gitmemiş ya da burayı duymamış çok az kişi vardır. Ortalama yaş açısından çok sürprizlidir. Yan masanızda çok popüler milletvekilleri de oturuyor olabilir, ilk içkisini içmeye gelmiş bir 18’lik de. Mekânda çok gürültülü bir müzik sizi rahatsız etmez ya da danslı eğlenceler yoktur. Bu yüzden çok genç kitle (18-20 yaş) “genellikle” tercih etmez. Fiyat/performans açısından herkesi memnun eder. Gerçekten lezzetli mezeler yersiniz. Tunalı’nın göbeğinde olması sebebiyle de önemli bir coğrafi avantaja sahiptir. Aslında bir apartmanın otoparkında üstünüz ağaçlarla çevrilmiş şekilde rakı içiyorsunuzdur ama deniz kenarında yanlış insanlarla içilen rakı masalarından çok daha fazla mutlu eder. Rakıdan sonra bir cila yapalım derdindeyseniz Tunalı’nın tüm barları size yürüyerek 2 dakika mesafededir. Çalışanları nazik, sahibi müşterilerine karşı çok ilgilidir. Eskiden son dakika meyhanesi bile yapabildiğim bir mekândı. (Çok önceden rezervasyon yapmam gerekmeyen yerler için kullandığım bir tabir.) Ancak şimdi mekânın güzelliği çok kişi tarafından anlaşılmış olacak ki haftanın her günü çok yoğun bir şekilde hizmet veriyor.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/granmapub/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Granma</a></h2>Herkesin bu kadar bildiğine ve gittiğine şaşırdığım bir başka mekân da Granma. Olgunlar’da bir apartmanın dördüncü katında yer alan bu mekâna gitmek kendimi çoğu zaman Sisifos gibi hissettiriyor. Mali müşavirlerin, günlük kiralık evlerin, türkü seslerinin, vegan barların arasında bitmek bilmeyen bu merdiven yolculuğu sırasında insan kendisini “İki bira içecektik, çektiğimiz eziyete bak” diye sorgularken bulabilir. Ta ki son kata ulaşıp zile bastıktan sonra. Evet, bu mekâna tıpkı bir eve girer gibi zile basarak giriyorsunuz. Kapı açıldığında ise bambaşka bir atmosferle karşılaşıyorsunuz. “Gökyüzünde bir yerlerde” sloganı ile bütünleşen Granma’nın benim için en özel yanı müzikleri. Saklı Spotify listelerimde yer alan rap şarkıları da duyabilirsiniz, güncel yabancı pop şarkıları da. Bazen “Benim listemi mi çalıyorlar acaba?” bile diyebiliyorum. Fiyatları çok uygun. Yemekleri çok lezzetli. “Gökyüzünde bir yerlerde” oldukları için bira fıçılarını aşağıdan terasa uzanan bir asansörle yapıyorlar. Çalışanları çok nazik, mekân 20’lik dolu!Bonus: Bar deyip geçmeyin, bir gün kahvaltısını da deneyebilirsiniz.&nbsp;Daha yazabileceğim, anlatabileceğim çok mekân var. Ama başa dönecek olursak, Ankara’nın sakinliği, istediği zaman coşabilirliği, fiyatların uygunluğu, insanların samimiyeti ve gri bulutların arasından süzüldü mü herkesi mutlu eden güneşi bence daha çok rağbet görmeye başladı. Bir Ankara sevdalısı olarak 2 oda 1 salon evime duyulmaya başlanan bu sevgi beni mutlu ediyor.Şimdi lafı Ece'ye bırakıyoruz:&nbsp;Ankara’ya ilk kez geçen sene Mayıs ayında gitmiştim. İlk hayalim Seyfi Teoman imzalı “<a fr-original-style="" href="https://mubi.com/tr/films/our-grand-despair?utm_source=search&utm_medium=cpc&gclid=CjwKCAjwyqWkBhBMEiwAp2yUFualo22MnA-RulFkN7UF3cfgXx0HxXF9-7yzVJgUfKYAcZDiIwvFrRoCDCYQAvD_BwE" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bizim Büyük Çaresizliğimiz</a>” turu yapmaktı. Filmde geçen mekânlara tek tek gidemesem de Ankara’da olmak ve o havayı solumak bana yetecekti. Bir de Barış Bıçakçı’nın yazdıklarını daha iyi anlamak için bir Ankara ziyareti bana şart olmuştu. Ankara’da yaşadığımızı hemen anlatan ilk kişiler taksiciler. İstanbul’un aksine Ankara’da her saat taksi bulmak mümkün. Kısa mesafe diye bir kavram onlarda yok ama herkes yürüdüğü için siz bilmediğiniz yakın bir adrese taksi tercih ettiğinizde bu hemen fark ediliyor. Ağaçlara asılı butonlardan ağacın altına taksi çağırabiliyorsunuz — online taksi uygulamaları işine baksın. Ankara’nın bir ucundan diğer ucuna gitmek belki de maksimum otuz dakika sürüyor. Geçen sene ilk ziyaretimde ineceğim durağı kaçırıp geri dönmem sadece 10 dakikamı almıştı. Pek çok arkadaşımla Ankaralıların buluşma adresi <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/dost.kitabevi/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dost Kitabevi</a>’nin önünde buluşmuştum.Şehrin içinde bir vaha olan Papaz’ın Yerinde’de bir çay içip, Soul Bar’da herkesin iyi yapamadığı Aperol Spritz kokteylimi caz eşliğinde yudumlamıştım.<img src="https://images.aposto.com/2023/5/3/1686734181198.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.37" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Seyfi Teoman, Bizim Büyük Çaresizliğimiz<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu sene Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali vesilesiyle yine mayıs ayında adımımı Ankara’ya attım. Bu sene bolca yağmur yağdığından Kuğulu Park’a uğrayamadım ama yağmura rağmen insanların suratının asık olmamasına şaşırdım. Gelelim yediklerimize, içtiklerimize ve gördüklerimize: Geçen sene Kakule Kafe tadilatta olduğu için Büklüm şubesinde takılmıştım. Suyu ikram ediyorlar ve tatlıların isim ilhamları New York. Bu sene ilk iş yine oraya gidip Ankara ekürim Ceren’i oraya davet edince, Ankaralıların bile keşfedecek mekânı kalmış dedim.<img src="https://images.aposto.com/2023/5/3/1686734292772.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.81" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ece ve Ceren arasında bir mesajlaşma<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu sene özellikle kahvaltı ve akşam yemeklerinde şahane playlist'ler eşliğinde yemek yediğimiz Last Penny’i anmadan geçemeyeceğim. Hepimizin alışkın olduğu su siparişinde burada dikkatimi çeken bir şey oldu. İstanbul’da su istediğimizde bize. -'Dışarıdan mı? Dolaptan mı?' diye sorarlar.Burada istisnasız gittiğim her yerde soru şu şekilde soruldu.-'Ilık mı olsun soğuk mu?'Su verenleriniz, daha da önemlisi, suyu nasıl içtiğinize dikkat edip soranlarınız bol olsun.Not. Kültür sanat alanında sinemadan müziğe, fotoğraftan dansa pek çok alanda üretenlerle bir araya gelerek onların hikâyelerini kayda geçiren Ece’nin başlattığı Üretim Kaydı, bundan sonra Substack’te. <a fr-original-style="" href="https://uretimkaydi.substack.com/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan abone olabilirsiniz</a>!

20'lik

Başkentten selamlar!

Ankara'nın denizi yok, mezesi var

Mini rotaların sonuncusunda Burçin Tarhan’la Eymir’e pedallamıştınız. Bu defa daha az durup çokça yolları, bulvarları koşar adım geçtiğiniz bir rotanın parçasısınız. Ankara’nın hayal gücü en geniş rotacısı, belki en tutkulusu;&nbsp;“imam yeşili” lastik pabuçlarıyla otobüs tepelerinde yolculuk yapan Nazlı Eray’ın peşinde bir bahar gününe davetlisiniz. Yıllarca Ankara onlarca farklı gözden yazıldı. Ancak Tanpınar da dahil olmak üzere yazarların kenti gözlemlenecek, dışarıdan seyredilecek ve eleştirilecek bir malzeme olarak algılayan bakışını Nazlı Eray tersine çevirdi. Nihayet Arslan’ın kıymetli tespitine göre onu capcanlı, devingen bir organizma olarak algıladı, öylece yansıttı.Ankara Nazlı Eray'ı hep odasının penceresinden çekip içine alan bir varlık oldu. Öyle ki, Orphée’de Eurydike olup kıyı kentine Orphée’yi aramaya gittiğinde, Ankara, onu otelinden arayıp yalnız hissetmesin diye Tunalı Hilmi Caddesi’ni de alıp kıyı kentine yerleşeceğini bildiriyor ve bir gecede toplanıp geliyordu. Tunalı’yı kıyı boyunca kuruyor, II numaralı kiremit renkli EGO otobüsünü işletiyordu.&nbsp;Kenti popüler semtlerin sınırlarını aşarak ücra mahallelerine dek deneyimleyen Nazlı Eray, ilk hikayelerinden itibaren yaşadığı Ankara’yı adımladı. Tezim dolayısıyla kitaplarıyla tanışacağım sıralarda kader kısmet usulü Yoldan Geçen Öyküler’i ilk durağım olmuş ve kitabın ilk hikayesi “İzmir” bütün rotacı sinir uçlarımı dürtmüştü. Ankara gözümde o günden beri bambaşka bir yere gitti oturdu.Kentin doğası gereği mutlaka bir gün durup “Ben bugün Ankara’da olmak istemiyorum,” diye düşünüp yerinize sığamadığınız olmuştur. Rotada Tunalı’dan yola çıkıyor, İzmir’e uğrayıp kürkçü dükkanına geri dönüyorsunuz. Nazlı Eray’ın yarın, yani 10 Nisan 1986’da yazdığı bu büyülü gerçekçi rotasını yalnızca bir rehber gibi kullanacak, bu defa durmak istediğiniz noktaları kendi gözlerinizle arayıp bulacaksınız. Yarattığınız rota sadece size ait olacak.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/5/1680902768574.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.72" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kuğulu Park, 1982. Ankara Cımbızcısı, <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/ankaracimbizi/status/1371530239352860674" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Twitter</a>. <blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9);" style="color: rgb(9, 9, 9); margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">“Ben bugün sarhoş muyum? Bu sabah Ankara’daki bu güneşli nisan havası mı çarptı beni? Neredeyse, gökyüzündeki tanrı sakalını anımsatan beyaz bulutların arasına havalanıp yitip gideceğim. Şu sabah zamanı, ayağımda imam yeşili lastik pabuçlarım, altımda bollanmış bez pantolonum, uçar gibi koşuyorum kentin sokaklarında. Soluk soluğa kalmışım.”&nbsp;(s.7)</blockquote>Kenti boydan boya geçiyorsunuz. Tunalı Hilmi Caddesi'ni bir hamlede aştınız. Akay Kavşağı’nı geçip bakanlık binalarının damlarına basa basa Kızılay’a indiniz. Köşedeki piyango bileti satıcısının gözleri önünde bir hamle daha yapıp gökdelenin tepesine sıçradınız. Burası Kızılay’ın göbeğindeki yirmi dört katlı Emek İşhanı, bugünkü adıyla Kahramanlar İş Merkezi. 1960’larda henüz inşaat halindeki bina Cumhuriyet’in ilk gökdeleni. Uzun yıllardır bir telekomünikasyon firması reklam vererek binanın bütün bir cephesini saklar.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/5/1680902375702.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.98" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1960'lar, Emek İşhanı inşaat halinde. Altta Kızılay Genel Merkez binası. Antoloji Ankara, <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/AntolojiAnkara/status/1105549523131207682" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Twitter.</a> Gökdelenin paratoner direğine tutunup aşağıdaki kalabalığa baktınız bir süre. Aşağı atlayınca arkanıza Ziya Gökalp Caddesi’ni alıp bir taksinin üstünde Tandoğan yönünde giderken İzmir Caddesi yakınlarında bir noktada kaldırıma sıçradınız. Baktınız ki sol ayağınızdaki lastik pabuç patlamış, bollaşmış. Canınız sıkıldı. Yürüyerek yakına, Kumrular’a girdiniz.<blockquote fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">“İçim sıkılıyor… İçim sıkılıyor… Ben bugün bu kentte olmak istemiyorum aslında. Aklım fikrim İzmir’de… Benimki İzmir’e gitti. (…) Bu sabah, yıllardır sığdığım bu kente sığamıyorum.”&nbsp;(s.8)</blockquote>Kendinizi tutamadınız, Hoşdere’nin üstünden kayar gibi geçip Çankaya sırtlarına vurdunuz. Oradan Akdere’ye gelince usul usul alçalıp bir gecekondunun bahçesine inip, ilkbahar çimenlerine sırtüstü uzandınız. Artık orada olmayan tavuklar gelip saçlarınızı, parmaklarınızı gagalayacaklar. Siz istifinizi bozmadan yatacaksınız. Kalkıp giderken tenekedeki küpe çiçeği yere düşüp şakırtı ile kırılacak. Kaçarken Cebeci’ye doğru koşmaya başlayacaksınız. Birden ayaklarınız yerden kesilecek, Akdere altınızda ufacık kalacak, siz trafiğin içinde bir otobüsün tepesine usulca konacaksınız.Ulus’a gelince savrularak indiniz. Kalabalığın içinde bir adam tuttu sizi ve otobüsün üstünde ne aradığınızı sordu. Adama bugün bu kentte İzmir’i aradığınızı ancak nerede bulacağınızı bilmediğinizi söylediniz. Adam esnafa ya da emekli bir memura benziyor. “Bende bir İzmir var… Görmek ister misin?” diye sordu. Adamla yakınlarda bir pasaja girdiniz, sizi kendi kuyumcu dükkanına götürdü. Size İzmir’de gönül ilişkisi yaşadığı ama değerini bilemediği beyaz tenli, güzel sevgilisinden bahsetti. Yazıhanenin üst çekmecesini bir anahtarla açarak bir daha bulamadığı kadının kahkahalarını dinletti. Siz çekmece açılınca dükkana dolan deniz havasını kokladınız. Kuyumcunun elini sıktıktan sonra dükkandan çıktınız.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/5/1680906709700.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.40" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ulus Meydanı, EGO Genel MüdürlüğüRastgele bir dönerciye girdiniz. Dalgın dalgın otururken saygılı, iri yarı bir adam izin isteyip karşınıza oturdu. Gelen garsona “Bir Adana,” dedi. Siz de “Bir İzmir,” dediniz. Adam az sonra gelen Adana kebabı yerken bir vapur düdüğü duyuldu. Garson elinde akıl almaz büyüklükte bir İzmir’le mutfak kapısında göründü. Getirdi, masaya "Güm!" diye bıraktı. Dayanamadınız, önünüzde duran kentin içine atlayıverdiniz. Kendi ahengiyle devinen kentte yanınızdan geçen arabada Nat King Cole çalıyordu.Her gece yaptığı gibi yıllar önce yitirdiği kadını arayan kuyumcuyla eski bir dostu bulmuş gibi mutlu karşılaştınız. Sizi Kemeraltı’ndaki perdeci bir arkadaşına götürdü. Açılan koyu nefti kadife perdede kentte geçen bir anınıza dalıp geri döndüğünüzde perdecide her perdenin ardında bir dünya olduğunu anladınız. Perdeciyle kuyumcuysa Ege Tıp'taki bir kadavranın belleğini ele geçirdiklerinden bahsediyorlardı. Capcanlı yaşadığınız anlarla allak bullak hislerinizi anlatınca perdeci "Ben bir şey yapmıyorum aslında... insan belleği... düşler... anılar... Siz yaptınız her şeyi..." diyor.&nbsp;Siz Ankara’ya dönmek istiyorsunuz artık. Yanı başınızda yavaş yavaş bir perde açılmaya başladı. Kendinizi Akdere sırtlarında ıssız bir tepede buldunuz. Vakit gece yarısına yakındı. “Bir elin, bildiği bir eldiveni giyişi gibi, usul usul” kente girdiniz. Bu yıldızlı gecede takside, bir iki yıldızla boş bir çocuk parkını alıp cebinize koydunuz. Eve yorgun argın varınca boş çocuk parkıyla yıldızları başucunuza koydunuz, uykuya daldınız.Kaynak: Eray, N. (Nüshanın baskı tarihi bilinmiyor.) Yoldan Geçen Öyküler. İstanbul: Can Yayınları.

Aposto Ankara

Dönme Dolap rotalarının altıncısında, Nazlı Eray'ın peşinde bir nisan günü yolculuğa çıkıyoruz.

Dönme Dolap #6: Nazlı Eray'ın Pabuçları

<img src="https://images.aposto.com/2023/0/0/1674372989933.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.07" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Kavramsal Fotoğraf Atölyesi, AnkaraAks 1 Yapı 1 Değer, Ankara Tenis Kulübü 2019 <h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Ankara Tenis Kulübü yıkılıyor</h1>Gençlik ve Spor Bakanlığının, Reha Ortaçlı tarafından tasarlanan ve 1954'te inşa edilen Ankara Tenis Kulübü binasının boşaltılmasını talep etmesinin ardından Mimarlar Odası Ankara Şubesi’nin yapının "korunması gerekli kültür varlığı" olarak tescil edilmesine ilişkin başvurusu Koruma Bölge Kurulu’nca reddedildi.Kent belleğinin parçası olan Ankara Tenis Kulübü’nün aynı alan içerisinde yer alan 19 Mayıs Stadyumu'nun kaderini paylaşarak yıkılmaması için kurulun ret kararı yargıya taşındı. Mimarlar Odası’nın açtığı bu dava kapsamında hazırlanan bilirkişi raporu ile Ankara Tenis Kulübü yapısının korunması gerekli kültür varlığı olduğu tespit edildi.Dava süreci devam ederken yapının 15 Ocak’ta gerçekleşen genel kurul toplantısında Gençlik ve Spor Bakanlığının kulüp için Gölbaşı’nda bir arazi ve 15 milyon liralık teklifinin kabul edilmesi sebebiyle tesis ocak sonunda boşaltılacak.Karar sonrasında ÇEKÜL Vakfı Ankara Temsilciliği, DOCOMOMO Türkiye Ulusal Çalışma Grubu, ICOMOS Türkiye Milli Komitesi, Koruma ve Restorasyon Uzmanları Derneği (KORDER), Mimarlar Derneği 1927, TMMOB Mimarlar Odası Ankara Şubesi, TMMOB Şehir Plancıları Odası Ankara Şubesi ve Türk Serbest Mimarlar Derneği ortak çağrıda&nbsp;bulundu:“1947 yılında kurulan 'Ankara Tenis Kulübü'nün binası, Reha ORTAÇLI tarafından 1954 yılında tasarlanmıştır. Kütlesel biçimlenmesi, cephe düzeni ve iç mekan tasarımıyla Ankara’da Cumhuriyet döneminde üretilen modern mimarlığın ikonik bir örneğini oluşturan kulüp binası, kentin simge spor mekanlarından biri olarak da toplumsal hafızada yer edinmiştir. Ankara’nın Cumhuriyet dönemi mimarlık ve spor tarihi açısından değerli ve nitelikli bir yapısı olan Ankara Tenis Kulübü binasının, yargı kararlarının da altını çizdiği gibi, tescillenmesini; yapıyla bütünleşmiş olan işlevini sürdürerek korunmasını bekliyoruz.”<img src="https://images.aposto.com/2023/0/0/1674373207481.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.48" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Çizim: Ankara Tenis Kulübü, <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/melisgayretsiz/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Melis Gayretli</a>, Urban Sketchers Ankara 2019 <hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kuğulu Park'ın Ata Abisi Çayyolu'ndan da kovuldu</h2>Kuğulu Park'tan uzaklaştırılması sonrası müziğini şehrin farklı noktalarına taşımak durumunda kalan Ata Abi'nin hikayesine geçtiğimiz nisanda <a fr-original-style="" href="https://www.lavarla.com/sokaklar-bizimdir-kugulu-parkin-ata-abisi/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Lavarla'da yer vermiştik</a>. Kuğulu Park'ın Ata Abisi olarak da bildiğimiz Ata Yıkar, 18 Ocak Çarşamba akşamüstü Çayyolu'nda bir zincir markete ait alanda müzik yaptığı sırada, zabıta tarafından "Ayyaş! Hakkında şikayet var," sözleriyle yeniden "kovuldu".Geçen eylülde de Tunalı Hilmi Caddesi'nde Dadibra Trio ekibinin müziği iki zabıta tarafından durdurulmuş, caddeden geçen vatandaşlar tartışmaya dahil olmuştu. Bu olay üzerine Çankaya Belediyesi Başkanı Alper Taşdelen, attığı tweet yoluyla sokak müziği sanatçılarına yönelik zabıta şiddeti konusunda özür dilemiş, müzisyenleri dinlemeye gideceğini belirtmişti. Çevreden şikayet olduğu gerekçesiyle benzeri olaylara sık sık maruz kalan sokak sanatçıları, dilencilerle aynı kefede değerlendirilip sözlü şiddetle karşılaşmaya devam ediyorlar.&nbsp; <h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kısa Kısa</h2><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Türkiye’nin ve Avrupa'nın ilk urban jam etkinliği Geleceğin Şehri temasıyla Ankara'da gerçekleşti, görmek için <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/ankarabbld/status/1615605914983170049?s=20&t=zgOIggiw7QYl6VaLzPCXOg" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">SALT Araştırma Fonları 2023 açıldı. 19. ve 20. yüzyılda kent, toplum ve ekonomi tarihi ile 1950'ler sonrasında mimarlık, tasarım ve sanat üretimleri üzerine özgün belge edinimi ve araştırmaya yönelik projelerin desteklendiği fona dair detaylar için <a fr-original-style="" href="https://saltonline.org/tr/2523" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">6-10 Şubat tarihleri arasında "Katarsis" temasıyla gerçekleşecek olan 46. Ulusal Mimarlık Öğrencileri Buluşması (UMÖB 21,5 Ankara) için katılımcı başvuruları başladı, <a fr-original-style="" href="https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdXHvXvEIdsYM3p3NcwkLTP88R_i3dWE0aKRHz3VW8h-uNdGQ/viewform" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ankara Büyükşehir Belediyesi metrolarda motto uygulamasına başladı, incelemek için <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/CnsBo63Lv1r/?igshid=Zjc2ZTc4Nzk=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.</li></ul>

Güvenpark'tan ilk istikametiniz Kuğulu Park'a doğru, Ankara'nın kültür, sanat ve eğlence hayatının kalbi olan Tunalı'ya olmuştu. İkinci rotada Güvenpark'tan çıkıp Kurtuluş'a, öğrencilerin Ankara'sına ve Ulus'tan doğru buraya kayan ticari merkez Yenişehir'e yürüdünüz. Üçüncüde ise Bahçelievler size Ankara'nın bir başkent olduğunu hatırlattı, bürokratik yapıların arasından ve parklardan geçerek şehrin bu yöne doğru nasıl kurulduğunu gördünüz.Dördüncü ve son mini rotada Güvenpark'tan Ankara Kalesi'ne doğru, Ankara şehrinin yüzyıllar evvel doğduğu ve 1923'te bir başkent olarak yeniden inşa edildiği bölgeye, eski şehre, Ulus'a yürüyeceksiniz.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/9/0/1665298473442.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel Tasarım: Hilal Güneş, Aysu Kaynak 1- Yenişehir'den EskisineGüvenpark'taki Güven Anıtı'na sırtınızı verin, dosdoğru karşıya yürüyeceksiniz. Yolunuzun üstüne bir yel değirmeni gibi dikilen Kızılay AVM'ye pas vermeyin, bir zamanlar onun olduğu yerde semte ve meydana adını veren Kızılay binası yer alıyordu. Kentte yeniyseniz kafanız "meydan" konusunda karışmış olabilir. Nitekim "Ankara'nın kent meydanı" tartışmasının uzun bir geçmişi var, detaylı bir özet için, <a fr-original-style="" href="https://www.lavarla.com/sehre-meydan-birakmamak-i-bolum/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.Siz yolun sağ tarafını tercih edin, yani AVM'nin karşısından yürüyün. Çünkü bir paralelinizde Sakarya bulunuyor, Ankara gece hayatının, barların, protestoların ve yürüyüşlerin, çiçekçilerin, kitapçıların, kitap kafelerin, dönercilerin, restoranların ortak mekanı. Hatta Ziya Gökalp'ten ilk sola dönerek, Burhan Alkar'ın Barış Heykeli'ne kadar Sakarya'dan yürüyüp heykelin solundan yeniden bulvara çıkıp devam edebilirsiniz.Abdi İpekçi Parkı'nın dibinden dibinden devam ederken parkın içinde Metin Yurdanur'un henüz yenilediği Eller&nbsp;heykelini; solunuzda ise kentin simgelerinden, Hattiler'den Hititlere, Hititlerden Ankaralılara miras olan 4 bin küsur yıllık Hitit Güneşi simgesini heykeltıraş Nusret Suman'ın elinden görüyorsunuz. Asılları ise Anadolu Medeniyetleri Müzesi'nde sergileniyor. Sıhhiye Köprüsüne doğru devam edin, burası adeta Kızılay'dan Ulus'a, yeniden eskiye doğru geçişin sınır kapısıdır. Geçtiğinizde sizi ilk karşılayan DTCF binası olur, yani meşhur Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi.Mimar Bruno Taut'un "çeşitli çalgılarla icra edilecek bir senfoninin notalarını yazarcasına işliyorum"&nbsp;dediği DTCF binasının misafirleri arasında Ahmed Arif, Can Yücel, Murathan Mungan ve nicesi var. Hem mimarisi hem de eğitimiyle bir ekol olan DTCF'nin koridorlarını adımlayın, Taut'un Japonya'daki işlerinden esinlendiği merdiven tırabzanlarına dokunun, müzesini gezin. Hikayesi için, <a fr-original-style="" href="https://www.lavarla.com/bruno-j-f-tauttan-bir-ankara-senfonisi/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.2- İlk Cumhuriyet, Müzeler ve Tiyatrolar<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9);" style="color: rgb(9, 9, 9); margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">“Mesleğime Ankara Operası’nda başladım diyebilirim. La Boheme operası ile sahneye çıktım ve coşku ile selamlandım. Dopdolu opera salonlarında performans sergiledim.”</blockquote>Luciano PavarottiDTCF'den çıkınca yüzünüze Adliye çarpacak, yolun olduğunuz tarafında kalın ve bu Kafkaesk mekandan hızlıca uzaklaşın. Sırasıyla Ankara Olgunlaşma Enstitüsü'nü, TRT Radyo binasını ve Türk Hava Kurumunu geçecek ve karşılıklı iki güzele, Resim ve Heykel Müzesi&nbsp;ile Opera'ya varacaksınız. Semtin adı da "Opera", müzenin yükseldiği yer "Namazgah Tepesi". Türk Ocakları Binası olarak inşa edilen ve Ankara'nın ilk kültür sanat merkezi olan Resim ve Heykel Müzesi, bugün kavuştuğu yeni kimliğine uygun olarak bir zamanlar Ankara'nın ilk resim sergisine de ev sahipliği yapmış. Onuncu Yıl Marşı ilk burada icra edilmiş, Gençliğe Hitabe ise ilk burada okunmuş. Ankara'nın kültür sanat hayatının başlangıçlarından olan binayı bugün bir müze olarak gezin, İbrahim Çallı'nın, Osman Hamdi Bey'in, Abdülmecid Efendi'nin ve dahasının eserlerini görün.&nbsp;Resim ve Heykel Müzesi'nden karşıya, Opera Binası'na geçin. Burası Sergi Evi'nden çevrilme, bugün hem "Opera Binası" hem de "Büyük Tiyatro" olarak anılan binanın girişinde sizi; Büyük Tiyatro ve Küçük Tiyatro'nun kurucusu, eski Devlet Tiyatroları Genel Müdürü Muhsin Ertuğrul'un, o zamanki Tatbikat Sahnesi'nde ilk oyununu oynayan, Carl Ebert'in asistanı sonrasında ise Devlet Tiyatroları Genel Müdürü Muhsin Ertuğrul'un halefi Cüneyt Gökçer'in ve "La Diva Turca", "şöhretin evci balası", dünyaca ünlü opera sanatçısı Leyla Gencer'in büstleri karşılar. Opera Binası, hafızası, mimarisi, içerisinde yer alan duvar süslemeleri ve bugün başkentte operalara ve tiyatro oyunlarına ev sahipliği yapmasıyla bir hazine değerinde, burada bir sahne sanatı seyretmeden Ankara'dan ayrılmayın. Ortamlarda satılacak bir bilgi olarak ekleyelim: Dünyaca ünlü tenor Luciano Pavarotti ilk kez burada sahneye çıktı, ayrılışına dair ise çeşitli spekülasyonlar mevcut, hikayesi için <a fr-original-style="" href="https://www.lavarla.com/her-sey-ankara-operasinda-basladi-luciano-pavarotti/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>. <img src="https://images.aposto.com/2022/9/6/1665229048799.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="gençlik parkı ankara" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Gençlik Parkı Fotoğraf: Süreyya Oral Arşivi, Kaynak: Gençlik Parkı Belgesel Projesi&nbsp;Opera Binası, Gençlik Parkı'na bakar. Gençlik Parkı, 1943 yılından beri Ankaralıların eğlence ve dinlence mekanı, bir kültür sanat merkezi. Havuzu, tiyatrosu, lunaparkı, çay bahçeleri, gazinolarıyla burada sahnelenen oyunlar, verilen konserler, dönme dolap ile ilk tanışmalarla park, Ankaralıların gündelik hayatlarında ve hafızalarında yer etmiştir.&nbsp;Bir ucunda Opera bulunan parkın diğer ucunda Ankara Garı yer alır. Metin Yurdanur'un Miras heykelinin nöbet beklediği 85 yıllık gar 10 Ekim 2015'ten beri bir anma mekanı olarak hafızamızda yer alıyor. Yitirdiklerimize selam olsun 🌹Biraz dinlenmek için havuz karşısındaki banklardan birine oturun, soluklanın. Bundan sonrası bol müzeli ve biraz yokuşlu.3- Müze "sıkıcı" bir laf değilGençlik Parkı'dan yeniden bulvara çıkın. Hemen gözünüze çarpacak olan II. Evkaf Apartmanı'nın barındırdığı hazinelerden birisi Devlet Tiyatroları'nın eşsiz arşivinin yer aldığı&nbsp;Refik Ahmet Sevengil Tiyatro Kütüphanesi. Burada önceden sahnelenmiş oyunları izleyebilirsiniz.&nbsp;Garanti Bankası'ndan yukarı doğru devam edin. Sağınızda PTT Pul Müzesi'ni göreceksiniz. Pul tarihimize tanıklık edeceğiniz interaktif ve modern bir müze deneyimi için uğramalısınız, giriş ücretsiz. Sonrasında bankalar arasından yukarı doğru, Atatürk heykeline kadar devam edin. Heinrich Krippel'in Ankara Zafer Anıtı, bu mini rotanın başından itibaren birkaçını ziyaret ettiğiniz, Atatürk Bulvarı boyunca sıralanan kent heykellerini içeren Heykellerin Sürekliliği&nbsp;rotasının son ya da ilk durağı. Rotayı deneyimlemek için Pusula 2 edinebilirsiniz.Heykelin çaprazında I. ve II. Meclis binaları yer alıyor. Her ikisi de müze olan yapılardan II. Meclis binasının sığınağı yakın zamanda "Sığınak" ismiyle dijital sergi mekanına çevrildi. Bugünlerde Yeni Medya: Eskizden Piksele Dijital Sanat sergisi devam ediyor, uğrayın.Heykelin arkasında çeşitli sanatçılara ait seramik panolarıyla gizli bir müze olan Anafartalar Çarşısı yükseliyor. Yakın zamanda yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya kalan çarşı, kent inisiyatiflerinin de katkısı ve çalışmaları sayesinde hala ayakta. Yıkım kararı henüz verilen 100. Yıl Çarşısı ise o kadar şanslı değil. Korunarak yeniden işlevlendirilmesi için çalışanlar arasında Roof Coliving, Atölye 117, Ankara Apartmanları, Lavarla, Docomomo, ÇEKÜL Vakfı, ICOMOS, KORDER, Mimarlar Derneği 1927, TMMOB Mimarlar Odası Ankara Şubesi ve TMMOB Şehir Plancıları Odası Ankara Şubesi yer alıyor.Heykelin solunda ise Türkiye İş Bankası binasını göreceksiniz. Burası yakın zamana kadar banka olarak kullanılıyordu, 2019 yılında İş Bankası İktisadi Bağımsızlık Müzesi'ne çevrildi. Devam eden Sanatsal Cam sergisini müzenin büyüleyici atmosferinde ziyaret edin. Çıktığınızda sola dönün, biraz ileride, bir dönem üstünden leylek yuvasının eksik olmadığı Julianus Sütunu, halk arasında bilinen ismiyle Belkıs Minaresi'ni ziyaret edip Anafartalar Caddesi'ne çıkın.4- Daha Eski Ankara'ya DoğruCumhuriyetin kuruluşunu ve bir başkentin doğuşunu adım adım izleyeceğiniz Ulus, Cumhuriyet öncesi Ankara'nın izlerini de taşımaya devam ediyor. Anafartalar Caddesi'nden devam edin, istikametiniz Çıkrıkçılar Yokuşu. Burası artık Ankara Kalesi ve civarındaki hanlar ile kentin ilk yerleşim yeri. Yokuşun tepesine doğru solda kalan dükkanlardan Kalaycılar Baharat, sevdiğimiz bir sanatçının şifalı klibine mekan olan eski bir esnaf, ipucu bu haftanın rotasında sizi karşılayan ilk görselde.Pirinç Han'a veya Pilavoğlu Han'a uğrayın, biraz soluklanın, yokuş yormuş olmalı. Sonrasında atölyeleri ve antikacıları gezin, zevkinize göre bir şeyler bulacağınıza eminiz. Çengelhan&nbsp;ve Safranhan ise Rahmi M. Koç Müzesi'ne ev sahipliği yapıyor. Ankara'nın ilk sanayi müzesinin hakkını vermek için uzun saatler ayırabileceğiniz bir başka günü seçin. Yanındaki Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi'nin kafesinde eşsiz Ankara manzarasına karşı oturmadan önce güneşi Ankara Kalesi'nin surlarından batırabilirsiniz.

#4 Güvenpark - Ulus

Dört Koldan Şehir

<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kent Hafızası: Simge yapılar ve mekânlar için el ele</h2><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">100. Yıl Çarşısı direniyor:&nbsp;Semra ve Orhan Dikel ekibinin ödüllü projesinin 1969'da hayata geçirilmesiyle inşa edilen ve 1981 yılında açılan 100. Yıl Çarşısı için alınan yıkım kararı hala geçerli. Çarşı için Atölye 117, Ankara Apartmanları, Lavarla, Roof Coliving gibi sivil inisiyatifler el ele verip tanıtım ve "yeniden işlevlendirme" konusunda çeşitli bilinçlendirme faaliyetleri yürütüyorlar.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kavaklıdere Sineması'nın mavi tabelası söküldü: Festival sinemasının Ankara'daki unutulmaz adresi, mimar Nejat Tekelioğlu'nun apartmanlı sinemalarından biri olan Kavaklıdere Sineması'nın kiraya verilmesinin ardından sinemada başlayan tadilat ve yenileme çalışmalarının sonuna gelindi. Ankaralılar için sinemanın yeniden açılma umudunu simgeleyen mavi tabela ise geçtiğimiz günlerde söküldü.</li></ul><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Öpüşenler heykeli kime ait?</h2>Kuğulu Park'ın Polonya Büyükelçiliği ile Atatürk Bulvarı'nın kesiştiği köşesinde yer alan Öpüşenler heykelinin resmi ve gayriresmi birçok kaynakta geçtiği şekliyle Muzaffer Ertoran'a ait olduğu biliniyordu.&nbsp;Bu yaz, Ayrancım Gazetesi&nbsp;ve Tanju Gündüzalp'in çabalarıyla heykelin asıl sahibinin Attila Onaran olduğu ve Onaran'ın varisleri tarafından 1977 yılında imzalanan bir protokol ile heykelin Ankara Belediyesi'ne hibe edilerek parka konduğu ortaya çıkarıldı.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="text-align: left;" style="text-align: left; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Ankara'nın yeni ortak alanı: Yermekân</h2>Düşünüm, üretim ve paylaşım için hem fiziksel hem de zihinsel bir zemin olmayı amaçlayan Yermekân, Hoşdere'de açıldı. Yeni sezonda konuşmalar, sergiler, atölyeler gibi etkinliklerle ve Açık Vitrin'iyle aktif olacak.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çocuklar İçin Ankara Haritası çıktı</h2>Türkiye'nin çocuklar tarafından kurulan ilk çocuk derneği Hempa'nın Sabancı Vakfı desteğiyle yürüttüğü "Şehrin Pusulası Çocuklar" projesi tamamlandı. Proje çıktısı olarak Hempa x Şehir Dedektifi iş birliğiyle hazırlanan Çocuklar için Ankara Haritası da yayımlandı, <a fr-original-style="" href="https://www.sabancivakfi.org/i/content/Cocuklar_Icin_Ankara_Haritasi.pdf" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.

Kuğulu Park ile ilgili hikayeler