<img src="https://images.aposto.com/2025/1/5/1738937049290.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp; Fare patlaması:&nbsp;Fare popülasyonundaki artışın rahatsızlık yarattığı kentlerin incelendiği bir araştırmada iklim krizine bağlı sıcaklık artışlarının "fare patlaması" için oldukça elverişli bir ortam oluşturduğuna dikkat çekildi.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nasıl?&nbsp;Kış mevsiminin kısa sürmesi ve ilkbaharın normalden erken gelmesi farelerin daha uzun süre yer üstünde kalmasına, daha fazla besine erişmesine ve dolayısıyla üreme dönemlerinin uzamasına neden oluyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıntılar:&nbsp;İncelenen 16 şehirde fare popülasyonunun en hızlı arttığı kentler Washington, San Fransisco, Toronto ve New York olurken, Amsterdam Avrupa'nın fare başkenti olarak kaydedildi.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bilgi notu:&nbsp;Paris ve Londra veri yetersizliği nedeniyle çalışmaya dahil edilmedi.</li></ul>

Angst

<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kimlik Bilgileri</h3>Takma adım:&nbsp;Jen (pek yaratıcı değil, biliyorum!)&nbsp;Yakın zamanda ziyaret ettim:&nbsp;Şehre ziyarete gelen arkadaşlarımla bir şeyler içmek için Urban'daydık.Yakın zamanda keşfettim:&nbsp;Hrant Dink Vakfı'nın KarDes uygulamasıyla İstanbul tarihinin yeni yönlerini.İstanbul’da nerede yaşıyorsun?&nbsp;Cihangir'in çeperlerinde&nbsp;<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">HOŞBEŞ</h3>Merhaba Jennifer! Bariz olanın altını çizelim, öncelikle bir yazarsın. Ancak bunun seni tanımlamaya yeteceğini sanmıyorum. Şevkli bir kâşif, bir yürüyüş tutkunu, İstanbul başta olmak üzere şehirler seyyahısın da aynı zamanda. ABD'den buraya uzanan hayatın nasıl gelişti, seni İstanbul'a çeken şey neydi?&nbsp;İstanbul'u ilk defa 2001 yılında ziyaret ettim ve şehrin dinamizmiyle, tarihsel katmanlarıyla, nev'i şahsına münhasır mahalleleriyle, 24 saat devam eden enerjisiyle ilk görüşte bir aşk yaşamaya başladım. 1 milyondan daha az insanıyla İstanbul öncesinde yaşadığım San Fransisco şehri gözüme küçücük, mahmur göründü. Aynı zamanda, Türkiye'de keşfedebileceğim diğer yerlerin de bir parça tadına bakma şansı elde ettim ve kendimi hemen bu ülkeye çekilmiş buldum. Türkiye üzerine okumaya ve düşünmeye devam ettim, bu süreçte buraya iki ziyaret daha gerçekleştirdim ve nihayet 2008 yılında da taşınmaya karar verdim.Bir gazeteci ve genellikle meraklı biri olarak, İstanbul'dan hikâye fikirlerini, orada keşfedilecek yerleri ve öğrenilecek şeyleri tüketmek hayal etmesi zor bir şey. ABD'de bir çevresel dergi için çalışıyordum ve hâlâ çevreye dair konularda tutkuluyum. Öte taraftan, İstanbul'da yaşamak profesyonel çalışma yelpazemi genişletti; şehircilik, çağdaş sanat, sosyal adalet, arkeoloji, kültürel miras ve daha birçok başka konu başlığında içerik üretmemi de sağladı ki bu çok tatmin edici bir şey.Doğal çevreyle şehirsel planlamanın kesiştiği yerlerle yakından ilgilisin. Bunu, ilgili konulara dair çeşitli medya yayınlarında kaleme aldığın yazılarından çıkarmak mümkün. İstanbul'u bir şehir alanı olarak çevresel bağlamda nasıl değerlendiriyorsun?&nbsp;İstanbul'un değeri ilk yerleşimlerden beri takdir edilen inanılmaz bir doğal konumu var. Tarihsel kaynaklarda, şehrin geniş ekili alanlarını örten meyve ve sebze bahçelerini ya da boğazda yüzen sayısız miktardaki balıkları okumak çok şaşırtıcı. İstanbullular şehirsel büyümeye rağmen hâlâ şehir vapurlarından yunusları, baharda tepemizden geçerek göç eden leylekleri ve farklı iklimlerin ve topoğrafilerin kesişimi sayesinde büyüyen 2500 civarında bitki türünü izleyebiliyor.Ama hızlı nüfus artışı ve kötü şehir planlaması İstanbul'u doğal çevresinden kopardı, geriye kalan çoğu doğal alan da riskli bir durumda kaldı. Bunun yalnızca çevresel olarak değil, aynı zamanda şehrin doğal afetlere dayanıklılığı açısından da çok ciddi etkileri var. Deprem toplanma bölgesi olarak hizmet vermesi gereken açık alanlar asfaltla döşendi ve bu betonlaşma aşırı yağışların yıkıcı ani sel baskınları yaratabileceği anlamına da geliyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/7/6/1660426698216.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Jennifer bir köpek dostla mahallesindeFotoğraf: Deniz Sabuncu&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Daha çok şehirsel planlama, doğal çevre ve bunların karşılıklı ilişkisine odaklanıyorsun. Öte taraftan, bu konu başlıkları geniş profesyonel ilgi alanlarının ufak bir kısmı yalnızca. Üzerine çalışacağın konuları nasıl seçtiğini anlatır mısın?Bağımsız bir gazeteci olarak bazen editörlerden sipariş işler alsam da çoğunlukla onları anlatacak ilginç bir hikâyem olduğuna ikna etmem gerekiyor. Bu yüzden, sunumunu yapacağım konu başlıklarını seçmek ne yazmak istediğimle insanların ne okumak istedikleri arasında bir denge meselesi. İkincisine odaklansam muhtemelen daha başarılı olurum ama ilginç ve önemli olduğuna inandığım hikâyelerle çok heyecanlanıyorum. Onlara "evler" bulmak için aylarımı hatta yıllarımı bile verebilirim. &nbsp;İstanbul'un nasıl değiştiğine ve dönüşmekte olduğuna dair içgörüler veren her hikâyeyle ilgileniyorum, özellikle bunlar bana şehir hakkında yeni bir şey öğrenme şansı veriyorsa. Bu yaklaşım çalışmalarımda yaygın olarak var, öte taraftan engin bir çeşitlilikte konular da içeriyor: İstanbul'un Bizans tarihi, 20. yüzyılda oluşan yerleşim alanlarının nasıl geliştiği, sokak yemekleri ya da şehir planlama politikalarının geçen yazki müsilaj sorununa nasıl yol açtığı gibi.Merakımı cezbeden bir diğer şey de tutkuları ya da amaçları olan insanlar. Aktivistlerle, akademisyenlerle, sanatçılarla ve diğerleriyle konuşmak bana çok şey öğretiyor. Dünya için pozitif herhangi bir değişim yaratmaya çalışan insanları gün yüzüne çıkarmak için yollar arıyorum sürekli. Aslında, işimin sevdiğim kısmı yazmak değil, (kısa bir süreliğine de olsa) insanların dünyalarına katılmak ve onlarla bana ilham verdikleri ya da beni büyüledikleri taraflarını konuşmam için fırsatlar sağlaması.

Aposto İstanbul

Jennifer'la tanışın; gazetici, yazar, yürüyüş tutkunu, İstanbullu.  

Jennifer Hattam

<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-03-09T21:09:45.515Z.jpeg"><figcaption>2021 yılında hala kullanılan iş atölyeleri</figcaption></figure>Günümüzde inanması zor ama birçok moda markası hala iş atölyeleri kullanıyor. Özellikle Bangladeş, Endonezya, Sri Lanka ve Filipinler gibi gelişmekte olan Asya ülkelerinde çocuk işçiliği ve modern kölelik vakaları hala aktif olarak devam ediyor. Dünyaca ünlü birçok giyim markası ise bu insanlık dışı üretim yöntemlerini kıyafetleri ucuza üretmek için kullanıyor. Tüketiciler ise hangi markanın bu şekilde bir üretim sürecinden geçtiğine hakim değil.&nbsp;Birçok hükümet insan hakları ihlallerini ortadan kaldırmaya çalışken eş zamanlı olarak bazı atölyeler yasa dışı yollardan devam ediyor. İşçi hakları söz konusu olduğunda, yasalara uygun olmayan güvenli ortamların sağlanamadığı uzun saatler çalıştırılan sağlık hizmetleri gibi birçok konu es geçiliyor. Bunun yanında pek çok hazır giyim fabrikasında çalışan genç kadınlar cinsel tacize uğruyor.Birçok büyük uluslararası moda markası ve perakendecisi, fabrikalarını kurumsal sosyal sorumluluk konusunda denetlemek için milyarlarca dolar harcıyor. Ancak denetimler fabrikalar hakkında yakın bilgisi olmayan kişiler tarafından yapıldığından, şok edici sorunlar devam ediyor.2021 yılında hala uygunsuz iş atölyelerini kullanan 11 moda markası arasında yer alan isimler ise malesef hepimizin duymuş olduğu büyük markalarını barındırıyor.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-03-09T21:11:24.376Z.jpeg"><figcaption>Çocuk işçiler</figcaption></figure>&nbsp;Aralarında Aeropostale, Primark ve ASOS`un da bulunduğu bu markalardan gelen raporlarda çocuk işçi görüntüleri ve insan haklarını ihlal eden senaryolar okunuyor. 1969 yılında San Fransisco merkezli kurulmuş bir Amerikan giyim ve aksesuar perakendecisi olan GAP. Geçmişte çocuk işçiler çalıştırıldığı biliniyor. Şimdi GAP, Bangladeş, Kamboçya, Hindistan, Endonezya ve Sri Lanka gibi ülkelerdeki atölyelerde giyim üretmeye devam ediyor. GAP şeffaflık konusunda ilerleme kaydediyor ancak rapor edilen işçilere insanlık dışı muamele vakaları hala var. Günde 16 saatten fazla çalışıyorlar ve Hindistan'da asgari ücretin yarısını alıyorlar.&nbsp;&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-03-09T21:11:48.975Z.jpeg"><figcaption>Kadın işçiler</figcaption></figure>Tasarım sürecinin büyük bir parçası olan üretim koşullarının özellikle moda tasarımı alanındaki durumu malesef yürek burkuyor. Bu konuyu görünür kılmak ve gelişime doğru adım atmak tasarım dünyası için önem taşıyor.

Günümüzde inanması zor ama birçok moda markası hala iş atölyeleri kullanıyor. Özellikle Bangladeş, Endonezya, Sri Lanka ve Filipinler gibi gelişmekte olan Asya ülkelerinde çocuk işçiliği ve modern kölelik vakaları hala aktif olarak devam ediyor. Dünyaca ünlü birçok giyim markası ise bu insanlık dışı üretim yöntemlerini kıyafetleri ucuza üretmek için kullanıyor. 

San Fransisco ile ilgili hikayeler