Dövme dedik dedik, bakalım siz neler diyorsunuz. Karşınızda&nbsp;Çerezlik Hikâyeler: Dövmeler!<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1688025774962.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.06" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Öykü Erbay</h2>29. yaş günümde çok yakın bir arkadaşım tarafından yapıldı ilk dövmem. Bu hayatta en sevdiğim şeylerden biri olan gün batımının minimalist bir çizimi. Gün batımlarını neden bu kadar sevdiğimi de Murathan Mungan’dan bir alıntı ile anlatayım: “Akşamüstleri, gün batımları neden hem bu kadar güzel hem bu kadar hüzünlüdür? Çünkü her şeyin bir sonu olduğunu hatırlatırlar.”<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1688025226314.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gizem Öğüt</h2>2019’da Lola's Works'ü kurmadan önce, 2018'de daha dijitalleştirmediğim, kağıt kalemle çizimler yaptığım bir süreçte yaptığım bir illüstrasyondu. Türk hamamı tablosundaki bir figür aslında, Jean Auguste Dominique Ingres’in bir çizimi. Lola’s Works’ün bu feminist duruşunu kurgulamaya başladığımda habitat koleksiyonu, böyle biraz daha kadınların yaşam alanlarındaki, doğal alanlarındaki özgür, sereserpe takıldıkları atmosferleri resim etmekti amacım. Bu illüstrasyonun çıkışı da koleksiyonun mantığı ile bir oldu. Bu ilk koleksiyonumun, ilk illüstrasyonuydu. Bu nedenle benim için çok önemliydi. Kendimden de bir parça görüyorum. Geçen yaz yaptırdım doğum günümden biraz sonra. <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/mislinart/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mislina</a>’ya yaptırdım.<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1688025916244.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.92" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gökçe Bayramıçlılar</h2>Amsterdam’a 19 yaşında taşındığımdan beri en çok değişen şey, kaç defa ev değiştirdiğimdi. Bu dövmenin ilhamı, ilk kaldığım öğrenci stüdyosunun ilk haftası Ikea’dan aldigim 3'lü mini kaktüs. Okulun ilk yılı çok zorlu geçti, bolca gece 3'te içilen kahveler, yetiştirilmeye uğraşılan ödevler ve raporlarla doluydu. İkinci yıla geçince, bu zor ama çok ödüllendirici dönemi anmak adına, kahve fincanı içine kaktüs dövmesi yaptırmaya karar verdim.&nbsp;İkinci yıl, taşındığım öğrenci otelinde edindiğim arkadaş grubundan çok yakın arkadaşım Noelie'ye (Nono) tasarımı çizdirdim. Sadece dövmeyi yaptırmak kalmıştı. Kısa bir süre sonra, aynı arkadaş grubundan Şilili bir cocukla çıkmaya başladım. Yaklaşık 1 yıl sonra, Şili'ye eski erkek arkadaşımla gitme fırsatım oldu. Burada ailesini ve yaşadığı ülkenin doğal güzelliklerini gördüm, aynı zamanda da yeni yılı ve Noel’i geçirdim. Oradayken de, bu dövmeyi Şili'de bir sanatçıya yaptırdım. Dövmenin 1 TL boyutunda olduğunu düşünürsek, bence gayet şirin duruyor.Söylemekten mutluluk duyarım ki, kaktüslerim 11. (ve stabil) evimde benimle yaşıyorlar. Ben de artık, burada 7 yıldır yaşamanın, okumanın ve çalışmanın hatırasını kolumda taşıyorum. Hatta yanına bir de kelebek kondurdum.<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1688026260280.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Feride</h2>Yalnız dövmem çok çirkin, göz zevkiniz için şimdiden özür dilerim... Yaş 15 falandı galiba, hatırlamıyorum ama küçüktüm. Bir gün teyzem dövme yapma kararı almış, bu işe başlayacakmış. Beni gazladı sende deneyeyim diye. Ben de iki üçgen falan çizip bunu yap dedim, zaten geçici dövme olduğunu söylediği için rahatım. Yaptı, ama o dövme 10 yıl oldu hâlâ duruyor ayağımda...

20'lik

Yazı: Onur BaştürkFotoğraflar: Jamie Cole “Evde büyük ve geniş yapraklı bitki seviyorum”&nbsp;&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/7/4/1659618873958.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Murat Patavi̇:</h2>(Republica Ajans Sahibi)&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(155, 155, 155); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(155, 155, 155); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Babam bahçe ve bitki aşığıydı. Tohumlar, fideler, çiçekler ve hayvanlara düşkünlüğümde onun doğa sevgisinin payı büyük. Farklı fidanlıklardan fideler arar, gittiği seyahatlerden&nbsp;tohum ve yaprak toplayıp onları üretmeye çalışırdı. Toprağı ve toprakla oyalanmayı çok severdi. Kendi evime geçtiğim ilk gençlik yıllarımdan beri yaşam alanlarımda ben de bitkilere sıkça yer verdim. Yaşadığım mekanları seçerken yeşil her zaman tercih ve önceliğim oldu. Yani deniz manzaralı ev mi yoksa yeşillikler arasında bir ev mi diye sorulsa, tercihim hep yeşilden yana olur.Evde daha çok büyük ve geniş yapraklı bitki çeşitlerini seviyorum. 60’lar ruhunu yaşatan deve tabanı, kauçuk, kaktüs ve fil kulağı gibi. Onlarla özlediğimiz estetiği, yeşile özgü stili, samimiyet ve sıcaklığı yakalıyorum. Bu da beni bir yandan özgürleştirirken bir yandan da hayranlık duygusuyla iç içe yaşamamı sağlıyor.</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2022/7/4/1659619334381.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(155, 155, 155); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(155, 155, 155); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Başka ülkelerden bitki taşıma hikâyem çok var! Mutlaka elimde nemli pamuğa sarılmış bir dalla dönerim. Özellikle de İtalya seyahatlerinden...Aldığım her bitkiyi Google’lıyorum. İhtiyaçlarını ve bakımını hemen öğrenmeye çalışıyorum. Bakması değil, ama bitler ve böceklerle savaşması zor oluyor genelde. Bir bitki öldüğünde ise bir çıplaklık, boşluk hissi kaplıyor evi. Özellikle olduğu yerle özdeşleşmiş bitkiler böyle hissettiriyor.</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2022/7/4/1659619348959.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"> “Ficus’um tam 19 yıldır bizimle. Evlendiğimde almıştım”<img src="https://images.aposto.com/2022/7/4/1659619647460.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gülin Özalp:</h2>(Topaz, Firuze, Monkey, Pandeli ve Ringa restoranlarının sahibi)&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(155, 155, 155); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(155, 155, 155); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Bitkilere olan sevgi ve ilgim çocuklukta başladı. Beni yakından tanıyanların çok iyi bildiği gibi, doğada olmayı fazlasıyla seven biriyim. Ancak şehirde yaşadığım için her zaman doğanın içinde olamıyorum. Ben de evimde kendi yeşil alanımı yaratmak istedim. O yüzden evimde bolca bitki yetiştiriyorum. Büyüklü küçüklü olmak üzere 30 bitkim var.Evde yetiştirmekten en zevk aldığım bitki Monstera (Deve Tabanı). Çünkü sürekli yeni yaprakları çıkıyor. Yenilenip şekil değiştiriyor.‘Ficus’um ise 19 yıldır bizimle! Evlendiğimde almıştım. Bazen yaprakları dökülüyor, sararıyor ama bizi hiç bırakmıyor. Aldığımızda ince, uzun bir bitkiydi. Şimdi oldukça genişledi.Bali’den Coconut Palm taşımışlığım var, ama bir yıl sonra beni terk etti maalesef.Benim için bakması en zor bitki Bonzai. Kendisi bana biraz nazlı geliyor.Bir bitkiyi yaşatamadığım zaman çok üzülüyorum. Çünkü bir canlı olarak ilgi gösterip onunla bağ kuruyorum. Neyse ki zamanla bitkilerin neye ihtiyacı olduğu konusunda daha çok bilgi sahibi oldum. Artık bitkilerimi kaybetmeyip yaşatabiliyorum.Şu anda yazlık bir ev hayalim var. Orada bolca dev kaktüsüm olsun istiyorum.</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2022/7/4/1659619663939.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"> “En sevdiklerim körpe ve parlak gözüken yeşillikler”&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/7/4/1659619736426.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Murat Süter:</h2>(Kreatif Direktör)&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(155, 155, 155); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(155, 155, 155); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Bitkilerin tutku haline gelmesi 15 yıl önce Nişantaşı’ndan Beykoz’a taşınma kararımla beraber başladı sanırım. Penceremden bakınca gördüğüm şey uçsuz bucaksız bir orman olunca, bu yeşilliği evimin içine de sokma isteği kaçınılmaz oldu.En sevdiğim bitkilerim körpe ve parlak gözüken yeşillikler. Zamia Zamioculcas, Monstera, Asparagus (Kuşkonmaz), Ficus Elastica (Kauçuk), Calathea Orbifolia ve Marantha. Ayrıca genel olarak tüm kaktüs ve sukulentleri de severim.Chinese Coin Plant’le (Pilea Peperomioides) ilk olarak Hong Kong’ta tanışmış, küçük bir saksıyla İstanbul’a dönmüştüm! Minik yaprakları olan bitki, dikildiği saksının ebadına göre çeşitli yaprak boyutlarıyla kendini göstermeye devam etti. Hong Kong’tan getirdiğim ise hâla aynı minik boyutuyla yaşamaya devam ediyor.Yetiştirmekte zorlandığım bir bitki olmadı. Ama ağaçlara gelirsek, evimin önünde 10 yıl önce diktiğim üç adet mimoza ağacı beni en çok zorlayanlar. O kadar çok seviyorum ki, her kar yağdığında iki-üç saatte bir (geceleri dahil) dallarını silkiyorum. Üzerlerinde biriken karı azaltabilmek için. Çok zor ve kondisyon gerektiren bir iş olduğunu söylemeliyim!Çok fazla bitki öldürmedim. Bir yolunu bulup muhakkak yaşatmaya çalışıyorum bitkiyi.Büyükçe bir Ficus Elastica (Kauçuk) almak hep aklımda var.</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2022/7/4/1659619412628.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Yuzu Mag

🪴Murat Patavi, Gülin Özalp ve Murat Süter ile botanik üzerine.

"Jungle" Evler

Görsel:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/gokcengokten/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Gökçen Gökten</a>Yaklaşık iki yılı deviren çalkantılı pandemi denizinde sağa sola kulaç atıp çıkmaya çalışırken kendimi yeşilin deryasında buldum. Aslına bakılırsa küçüklükten beri rengârenk sardunyaların, mis kokulu fesleğenlerin, gölgesinde anılar biriktirdiğim ihtiyar ceviz ağacının gövdesi altında büyüdüm. Bahçeli evimizin etrafında uydurma saksılardan tonla çiçekler dikerdi anneannem. Eee tabii sen olsan sen de bilirsin sakız sardunyayı, fesleğeni, cam güzelini, yasemini.Zaman geldi geçti, toplumsal düzen değişti, birtakım krizlerin beraberinde dünyayı avuçları içine alan malum salgın hastalık boy gösterdi. İşte bu evrede bizim minik ama ruha kocamaaaan huzur veren alanlarımıza kıymetli yeşillerimiz devreye girerek eşlik etmiş oldu. Sen sukulent de ben kaktüs diyeyim. Daha da niceleri eklendi bu minimal alanlara. Kullanmadığımız alanlar yeşillendi, işlevsellik kazanarak organiğe dönüşümü başlattık.Balkonda ufacık bostanlar…Bostanın çocukları minik salatalıklar, domatesler, kıpkırmızı çilekler… Ve buna benzer birçok gıdayı ve bitkiyi deneyimleme fırsatı yakaladık. Sözün özü yeşile sığındık, bir taraftan da kendimizi keşfettik, enerjimizi yeniden yakaladık. Buna epey ihtiyacımız var. –şimdi de öyle değil mi?-Bu süreçte de haliyle bitkilere, tohumlara, atalık tohumlara ilgi artışının hayli fazla olduğunu kaynaklardan da okumuş, öğrenmiş olduk. Bu ilginin geri dönüşü de maliyet kaygısını öne çıkardı. Bizler haksız da sayılmıyor değiliz. Ayşe teyzenin bahçesinde zibil gibi çoğalan telgraf çiçeği oldu sana 50 TL. Zaten bir kriz denizinin sularında ha boğulduk ha boğulacağız derken bir telgrafa da fahiş fiyatlar vermek namümkün!İşte, bu maddi yeşil silsilesinin gidişatına dur demek için de neden üretmeyelim, çoğaltmayalım ya da olanı paylaşmayalım? Misal bir telgraf bir kökten tonla çoğalıyor. Bir sardunya, bir yaprak güzeli veya bir kalonşo… İşte bu bilinci önce yakın çevremizden topluma adım adım verirsek bu maddi kaygıdan uzaklaşmış olup manevi desteği yakalamış olacağız.Eee zira hayat bu değil mi? Paylaştıkça güzel değil mi? Artık bu felsefenin yolcusu olma zamanı geldi de geçiyor gençlik!Sözün özü, yeşillerimizi evimize davet ettik, sonra sahiplendik, büyüttük, çoğalttık. Yaşam buldular, yaşamı bulduk. Ciğerlerimizi mis gibi bayram ettirdik. Sevgili Yeşil Dostum, biz yeşile muhtacız! Senin de yeşile olan ilgini hissediyor gibiyim, haydi o zaman tanışmamıza çok az kaldı!

Merhaba 20’lik kafası, yeşil sevgilisi!

Yeşil Dünya’nın Kapıları

<a fr-original-style="" href="https://www.linkedin.com/in/gulbahartanyeri/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Gülbahar Tanyeri</a>Birleşmiş Milletler, 25 Ağustos’ta Madagaskar’ın iklim krizi yüzünden kıtlık yaşayan ilk ülke olmasına çok az kaldığını açıkladı. Ülkede, dört yıldır yağmur yağmaması nedeniyle tarım sektöründe büyük bir yıkım oluşurken yüz binlerce kişi yetersiz beslenme ile savaşıyor ve ölmemek için böcek ile kaktüs yaprakları yiyor. Dünyanın farklı bölgelerinde de durum iç açıcı değil. Bilim insanları, Avrupa’da artan ölümcül sellerin olasılığının küresel ısınmayla yaklaşık 9 kat arttığını söylüyor. Ülkemizde son dönemde görülen yangın ve sel felaketleri de bu gerçeği gözler önüne seriyor.Her geçen gün etkisini artıran iklim değişikliği, günümüzde ekolojik bir sorun olmanın yanı sıra toplumsal ve ekonomik bozulmaları da beraberinde getiriyor. Ani hava değişimleri, gıda ve su yetersizliği, deniz seviyesinin yükselmesi gibi faktörler birçok kişiyi göç etmeye zorluyor. 2050’ye kadar yaklaşık 1 milyar kişinin iklim nedeniyle göç edeceği <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MDg1NGUxY2VjYjBlMTAwMDY5MDU4NWUmdXJsPWh0dHBzJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGd3d3LnRoZWJhbGFuY2UuY29tJTI1MkZlY29ub21pYy1pbXBhY3Qtb2YtY2xpbWF0ZS1jaGFuZ2UtMzMwNTY4MiUyNTIzd2hhdHMtdGhlLWVjb25vbWljLWltcGFjdC1vZi1jbGltYXRlLWNoYW5n" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">tahmin ediliyor</a>. Geçtiğimiz mart ayında yayımlanan bir ankete göre, iklim krizinin negatif etkileri küresel ekonomiye 2025’e kadar 1,7 trilyon dolara mal olacak.<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Net sıfır emisyon hedefi nedir?</h3>İklim krizinin önüne geçme yolunda “sera gazı emisyonlarının azaltılması veya yok edilmesi” anlamına gelen dekarbonizasyon, büyük önem arz ediyor. Günümüzde ülkelerin kalkınma stratejileri, belediyelerin şehircilik anlayışları gibi makro politikaların yanı sıra şirketlerin faaliyetleri, üretim süreçleri, gelecek stratejileri ve hatta bireylerin günlük hayatı, karbon salınım miktarının dengelenmesi amacıyla yeniden şekilleniyor. Dolayısıyla, düşük karbonlu enerji kaynağı kullanan, fosil yakıt tüketimini azaltarak atmosfere minimum sera gazı bırakan düşük karbonlu bir ekonomiye ulaşmak için devletlerin, şirketlerin ve bireylerin birlikte çalışması gerekiyor. Peki nasıl? Net sıfır emisyon hedefiyle...Net sıfır emisyon, üretilen sera gazı ile atmosferden uzaklaştırılan sera gazının dengelenmesi sonucu ortaya çıkıyor. Bu da enerji üretiminde fosil yakıtların kullanımına son verilmesi; her alanda enerji ihtiyacının temiz ve yenilenebilir enerji kaynakları ile sağlanması ve etkili enerji verimliliği politikaları uygulamaktan geçiyor. Son dönemde, şirketler ve ülkeler sık sık “2050’ye kadar sıfır emisyon” benzeri hedefler koyarak iklim kriziyle mücadeleye katkıda bulunmaya çalışıyor. Disiplinler arası araştırma kurumu Oxford Net Zero'nun yöneticisi Dr. Steve Smith, net sıfır emisyon hedefini "sadece açık ve basit bir hedef" değil, "sıcaklıklardaki artışı durdurmak için gezegenin ihtiyacı olan şey" olarak tanımlıyor.<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Net sıfır emisyon hedefleri ne kadar gerçekçi?</h3>2020’de küresel karbon emisyonlarının %25’inden, dünya GSYH’sinin %50'sinden sorumlu olan 995 şirket, 449 şehir ve 505 üniversite 2050'ye kadar net sıfır emisyon taahhüdünde bulundu. Ülkelere baktığımızda ise Birleşik Kralık, Japonya ve Güney Kore dahil 110 ülkenin 2050'ye kadar net sıfır emisyon hedefi koyduğu görülüyor. İklim kriziyle mücadelede öncü ülkelerden biri olan Çin, 2030'dan önce karbon salımında zirve yapmayı ve 2060'a kadar da karbon salımını sıfıra indirmeyi hedefliyor. Çok daha iddialı olan Finlandinya, 2035’e kadar net sıfır emisyona erişeceğini düşünüyor. Henüz bir net sıfır emisyon hedefi belirlemeyen Türkiye ise emisyonun 2030’a kadar %21 düşeceğini tahmin ediyor.Ülkelerin sıfır emisyon hedefine yönelik adımlar atması, küresel ekonominin geleceğine yönelik olumlu sinyaller veriyor. Örneğin OECD, net sıfır emisyon hedefi etrafında şekillenen iklim politikaları sayesinde 2050’de G20 ülkelerinin gayri safi milli hasılasında %5 artış yaşanacağını öngörüyor. Uluslararası Enerji Ajansı ise 2050 hedeflerine ulaşmak için temiz enerjiye dair senelik yatırımların 2030’a kadar üçe katlanması gerektiğini düşünüyor.Öte yandan, net sıfır emisyona ulaşmak için verilen taahhütler her zaman “çok gerçekçi” olmuyor. Birleşik Krallık merkezli <a fr-original-style="" href="https://www.ox.ac.uk/news/2021-03-23-net-zero-pledges-go-global-now-action-needs-follow-words-oxford-eciu-report" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Oxford Net Zero ile Enerji ve İklim İstihbarat Birimi (ECUI)</a> tarafından yayımlanan rapora göre, küresel ekonominin üçte ikisi net sıfır karbon hedefi veriyor; ancak sadece %20’si verilen hedeflere ulaşmak için şeffaf bir plana sahip. Birçok kişi, bu hedeflerin imkansız olduğunu savunurken “reklam çalışması” olduğunu düşünenler de var. Bu noktada iş, taahhütte bulunan devlet ve şirketlerin somut adımlar atması, açık bir yol haritası sunması ve düzenli raporlama mekanizmaları oluşturmasına kalıyor.

Pareto

Pandemi gibi beklenmedik bir krizle karşı karşıya kalmak; ülkeler, şirketler ve bireyleri iklim krizinin etkileri üzerinde yeniden düşünmeye yöneltti ve karbon salımını azaltmak için çalışmalar hızlandı. Peki, nasıl?

kaktüs ile ilgili hikayeler