<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sanal Dünyadan Pistlere</h2><a fr-original-style="" href="https://twitter.com/cngzhnyldz61" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Cengizhan Yıldız</a>Her ikisinin de hikayesi sanal dünya ile başladı, şimdi ise pistlerin tozunu attırıyorlar. Bir tarafta Ayhancan Güven, diğer yanda ise Cem Bölükbaşı. Her ikisi için de başarılı geçen 2021 sezonunun ardından onları daha yakından tanımak ve bu seneki başarılarını dillendirmek gerek.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/1/1636376058145.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Ayhancan Güven" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Alméras<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Piste giriş:&nbsp;Ayhancan babasının da bir yarışçı olmasından dolayı, ayaklarının karting araçlarının pedallarına yetmeyecek kadar küçük yaşta pistlere girdi. İçinde var olan hevesi ise o gün başladı. Henüz 15 yaşındayken Grand Tourismo oyunu ile sanal yarış dünyasına giren bir milyon oyuncu arasından ikinci olarak kendini yarış dünyasına tanıtmış oldu. Ancak Türkiye’nin uluslararası alanda çok fazla varlığını gösterememesi ve motor sporlarının pahalı bir spor olması onun bu camiaya girmesini bir süre daha uzattı. Önce Türkiye’de piste çıkan Güven, Türkiye şampiyonu olarak adından söz ettirmeyi sürdürdü. 2017 yılında kapılar onun için uluslararası arenada açıldı.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İstikrar: Halen daha yarıştığı Porsche organizasyonuna 2017 de başlayan Ayhancan ilk senesini bu arenaya alışarak geçirdi. Ancak bu alışma süresi çok uzun sürmedi ve bir sonraki sene Porsche Cup Benelüks ve Porsche Cup Fransa’da şampiyonluk yaşayarak yeteneğini uluslararası alanda da göstermiş oldu. 2019 yılında ise Porsche Supercup’ta yarışan pilot çaylaklar şampiyonu olurken de sezonu ikinci tamamladı. Geçirdiği bu başarılı sezon ile de daha fazla tanınan bir pilot oldu. Geçtiğimiz sezonda da aynı kulvarda yarışan pilot sezonu üçüncü tamamlamayı başarmıştı. Bu sene ise her ne kadar şampiyonluk için çok uğraşsa da yaşadığı bazı talihsizlikler onu istediğine ulaştıramadı. Sezon sonu sosyal medya hesaplarından yaptığı açıklamalarda da dile getirdiği gibi asla yılmayacağını ve hem istediği şampiyonluğa ulaşabileceğini hem de daha farklı alanlarda adını duyurmaya devam edeceğini biliyoruz.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2021/10/1/1636376487932.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Cem Bölükbaşı" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Cem Bölükbaşı<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cem'in E-spor tutkusu: Cem Bölükbaşı’da Ayhancan gibi küçüklüğünden beri hız tutkusu ile büyüdü. Henüz beş yaşındayken babasının hız tutkusunu fark etmesiyle Cem motokros yarışmalarına katıldı ve altı yaşında ilk şampiyonluğunu kazandı. Daha sonra sanal dünyaya yönelen Cem e-spor alanında kendini geliştirmeye başladı. Önce I-Racing oyununda ilk 35 kişi arasına girerek dikkatleri üzerine çeken başarılı pilot, World Fastest Gamer şampiyonasına da katıldı. Sonrasında ise Cem için kapılar açılmaya başladı. F1 E-spor turnuvasında ilk 20’ye girince eski dünya şampiyonu Fernando Alonso’da Cem’i kendi e-spor takımına aldı. Bu alanda farklı başarılar yakalayan Cem 2019 yılında ise Borusan’ın desteği ile ilk defa GT4 araçlarıyla piste indi.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İlk yarış: GT4 araçları ile yeteneğini göstermesini bilen Cem bu süreç sonrasında hep hayalini kurduğu Formula araçları ile ilk yarışma fırsatını F3 Asya Şampiyonası’nda BlackArts Racing takımı ile yakaladı. İlk Formula deneyiminde 61 puan toplayarak sezonu dokuzuncu tamamlarken çaylaklar şampiyonasında ise ikinci oldu. Cem’in bu yükselişi ise hem Formula 3 hem de Formula 4’de yarışan Van Amersfoort Racing takımının ilgisini çekti ve Cem Türkiye’deki sponsorları ile Euroformula Open’a sonradan katılım gösterdi. 15 yarışta boy gösteren Cem burada 217 puan, iki yarış birinciliği ve sekiz de podyum yakaladı. Şimdi ise Cem’i Formula 2’de görmenin tam zamanı. Formula 2 testlerine de çıkan Cem’in gelecek sezonda nerede olacağını merakla beklerken F2’de yarışmayı kesinlikle hak ettiğini biliyoruz.&nbsp;</li></ul>

Punto 

Ortakent’teyiz konumu attığımda “Aman be orada ne var ki?” denildiği geçen yaz başlıyor hikâye. Gümüşlük’te her güne gökyüzünün ayrı bir tonunda veda etsek de deniziyle her yıl olduğu gibi bu yıl da barışamamışız. Kayalıklardan atlamadığımız sürece kalabalıklar üzerimize üşüşmüş. Ezelden Bodrumlu arkadaşlara “Gündüz nerede takılıyorsunuz?” diye soruyorum. “Bitez köy içindeki&nbsp;Bodrum’un Mezecisi’nden akşama mezeleri ayırttık, şimdi <a fr-original-style="" href="http://instagram.com/pabbodrum/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Pab</a>’dayız,” diyorlar. O zaman biz de Pab’dayız.Neden? Onu Musto benden daha iyi anlatıyor: “Bodrum Marina’da Musto’yu devrettikten sonra başka bir şey yapmak istedim. O zaman kraft bira dünyada almış, yürüyor. Türkiye’de şarapçılık kadar gelişmemiş artizan bira yapımı. Bira yapayım dedim. Tüketme sendromuna yakalanmış Bodrum’da üretilen Bodrumlu bir bira. Bodrum tadını vermek için arpa maltı, şerbetçi otu, su ve mayaya satsuma ekledik mesela. Köpeğim vardı. Yaşlanmıştı. Pablo. Onun da adını alınca buralı oldu tam. Üretim yerlerinde tadım ve satış yapamadığımız için de Pablo’nun içileceği, yanında pizzası, salatası, burgeriyle birlikte bir gastro pub kurmak istedim. Deniz kenarında, tahta masalarda, insanlara ve köpeklere açık bir alan. Denk geldi işte. Pab’ı açtık.”&nbsp;Biz, hepimiz de bütün yaz löştük localarında. Bira bahçesi ruhundaki gastro Pab’da.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1627644206308.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Mustafa Yavaş, namıdiğer Musto<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Tanıştıralım: Mustafa Yavaş. Buralılar ve ruhu buraya denk düşenler için: Musto. Bodrumlu. Aslen motokrosçu. Türkiye şampiyonlukları var. Daha 17 yaşında bunu kariyer hâline getirebilecek yeteneğe sahip. Sponsorları var hatta. Ama bir tutkusu daha mevcut. Yemek. Amcasının açtığı, Bodrum klasiği Sünger Pizza’da giriyor mutfağa, her yaz Michelin yıldızlı restoranlarda devam ediyor öğrenmeye: “18-20 yaşları arasında artık hayatımın gideceği yöne karar vermem lazım. Biz serseri gibi takılıyoruz hâlâ. Ya bir iş tercih edeceğim ya akademiye gireceğim ya da motokros yarışları geleceğim olacak. Motoru seviyorum ama o kariyer sonunda iki seçenek var: tamircilik veya bayilik. O esnada amcamla çalışıyorum. Sünger’i yeni açmış. Başlarda barda duruyorum, amcam çok sokmuyor mutfağa. Gelen gidenle ilgileniyorum. Bizde âdettendir. Yazın biriktirdiğimiz parayla kışın gezeriz. Yaz bitiyor. Ben İtalya, İspanya, Yunanistan’da pek çok Michelin yıldızlı restorana mektup yazıyorum. Sonra da gittim çalıştım. Bugün onların pek çoğu arkadaşım.”<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85098); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gastronomi denince iş lezzete ve şenliğe gidiyor</h2>Gitse de hep Bodrum’a dönüyor Musto. Aldığı pek çok kararda olduğu gibi. İçgüdüsel. Birkaç yıllığına Marina karşısında Musto’yu açıyor. Devrediyor, yeni bir şeyler öğrenmeye. Biraya meraklanıyor. Pablo’nun denemelerini yapmaya başlıyorlar. Şimdi Japonya’da bile karşımıza çıkabilmesine sebep, Weissbier’in, IPA’nın, Pilsener’in iyisini yapana kadar çok musluktan bol bira dökülüyor. Pab’ı açıyor. Gastro pub, kıvamında bira bahçesi. Bu yıl tabii ki yeni bir şeye daha el atmış durumda. Pab’ın deniz kenarı lokantası: Füme.&nbsp;Buranın (Bodrum’un yani) yerel mutfağını yapıyoruz diyor Musto: “Babannenin bamyalı buğulaması da burada, tabaklarca yediğimiz peksimetli, domatesli, kırmızı soğanlı salata da. Kimisi az bilinen yemekler. Mesela bamyalı buğulama. Nadiren yapılır çünkü bamya az bulunur.” Akşam denize ayaklarımızı sallandırıp son masada biz kalmışken çocukluğunun tatlarını anlatıyor. Maydanoz mu esti sağdan? Sonra da motoruna atlayıp gidiyor daha da geç olmadan.Ertesinde buluşuyoruz. Yine. Pab’ın sahilinde. Beril yoga dersini bitirmiş, SUP’ları yıkıyor. Şiva bir topun peşinde denize koşuyor. Mert, Musto’nun çocukluk arkadaşı. Kaptan. Göcek’ten gelmiş. “Kahve gelene kadar biraz anlatsanıza,” diyorum. Amfi tiyatronun çitlerle kapatılmadığı, otobanın toprak yol olduğu bir zamandan bahsediyorlar.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1627656181768.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85098); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">“Milas’tan sonra hiçbir yer ıssız değil.”&nbsp;— Mert Yalman</h2>Eskiden Jazz Cafe vardı. Diamond of Bodrum otelin orada, Zeki Müren’in evine 200 metre ötede. Herkes bara, Meryem Ana Anadolu Ev Yemekleri’ne gider, orada sonlanırdı. Batı esintili müzikler çalarken fonda, masa tenisi oynardık. Ben giderdim arkadaşlarla, iki saat sonra abimle ablam gelmiş, bir bakmışsın, annemle babam zurna. Onlar da orada. 92-96 yılları arası müthiş eğlenirdik. Hele kışları. Sana anlatırken bir sahne geldi aklıma şimdi mesela. Biz ablamla yürüyoruz. Ora Bar’dan çıkmışız, Jazz Cafe’ye gidip geceyi bitireceğiz. Yağmur yağıyor. İki turist geçiyor yanımızdan o sırada. Onlarda elmalı turta, bizde şemsiye — onlar bize turta uzatıyor, biz onlara yağmurdan sığınacak şemsiye. Öyle giriyoruz Jazz Cafe’ye. Güvende.O zaman daha çok yerlilerin işletmeleri vardı. Ya da buraya gönül vermiş Bodrumu sevenlerin. Şimdinin Bodrum’uyla o zamanın Bodrum’u arasında çok fark var. O zamanlar o kadar çok insan tanırdın ki selam vermeye durmazdın. Çünkü selam versen yürüyemeyeceksin, o insanlar hep aynı yerlerde. Maddiyat ön planda değildi. Herkes ihtiyacı kadar kazanıyordu. Sen Jazz Cafe’ye gidiyorsun 50 liralık içki içiyorsun; ertesi gün o sana geliyor 70 liraya motor kiralıyor. Sonra ikimiz gidiyoruz, Mustafa’nın marketi var, oradan alışveriş yapıyoruz.&nbsp;Yazın turist gelirdi, ordan gelen parayla ekonomi döner, kışın da bize kalırdı Bodrum. 5 yıldızlı oteller yapılınca dedik ki kesin çok para kazanacağız. Ama öyle olmadı. Aksi oldu. Nüfus arttıkça bir yerde kırılma noktası yaşandı. Kasabadan şehir moduna geçtiğimiz gün Bodrum başka bir yerdi. Ama ben hâlâ çok seviyorum burayı. Buranın insanlarını.Mustafa'yı aylardır ilk görüşüm, sohbetim. Bana “Sizin nasıl bir arkadaşlığınız var?”&nbsp;diye sorabilirsin.&nbsp;“Mustafa senin iyi arkadaşınmış ama aramıyorsun sormuyorsun.” Tam da böyle işte. Bir gün gelirim sabahın köründe. Alırız önümüze iki kahve. Bazen içine Metaxa. Havalar soğumuşsa. Devam ederiz kaldığımız yerden. Hamama gideriz, sabahı da görürüz.İşte öyle bir şey, aile gibi, Bodrumlu olmak. Ankesörlü telefonlardan beri arkadaş olmak.

motokros ile ilgili hikayeler