<img src="https://images.aposto.com/2025/6/6/1751727813013.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.04" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp; Prix Versailles: Tasarım ve mimarlık ödülü Prix Versailles’ın 2025 listesinde en güzel havalimanları, Çin’deki Yantai Penglai Uluslararası Havalimanı'nın 2 numaralı terminali, Fransa’daki Marseille Provence Havalimanı'nın 1 numaralı terminali ve Réunion’daki Roland Garros Havalimanı'nın gelen yolcu terminali olarak açıklandı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıca: En güzel restoranlar listesinde ilk üçte Dubai’deki Gerbou ve Smoked Room ile Pekin’deki Black Swan; en güzel oteller listesinde ise Jumeirah Marsa Al Arab Dubai, Mandarin Oriental Qianmen Pekin ve Rosewood Munich yer aldı. Dünyanın en güzel müzeleri ödüllerini bu yıl Paris’teki Grand Palais, Bali’deki Saka Museum ve Seul’daki Audeum aldı.</li></ul>

Soli

<img src="https://images.aposto.com/2025/5/1/1751297420801.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.05" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp; Prix Versailles: Tasarım ve mimarlık ödülü Prix Versailles’ın 2025 listesinde en güzel havalimanları, Çin’deki Yantai Penglai Uluslararası Havalimanı'nın 2 numaralı terminali, Fransa’daki Marseille Provence Havalimanı'nın 1 numaralı terminali ve Réunion’daki Roland Garros Havalimanı'nın gelen yolcu terminali olarak açıklandı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıca: En güzel restoranlar listesinde ilk üçte Dubai’deki Gerbou ve Smoked Room ile Pekin’deki Black Swan; en güzel oteller listesinde ise Jumeirah Marsa Al Arab Dubai, Mandarin Oriental Qianmen Pekin ve Rosewood Munich yer aldı. Dünyanın en güzel müzeleri ödüllerini bu yıl Paris’teki Grand Palais, Bali’deki Saka Museum ve Seul’daki Audeum aldı.</li></ul>

Aposto Gündem

<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Tek isim, 7 karakter</h3>Léon: The Professional, 1994 | Yönetmen: Luc Besson Ebeveynleri öldürüldükten sonra profesyonel suikastçı Léon’a yoldaşlık etti.Star Wars: Episode - I - The Phantom Menace, 1999 | Yönetmen: George Lucas Naboo gezegeninin genç kraliçesi olarak Anakin Skywalker’la ilk kez karşılaştı.Closer, 2004 | Yönetmen: Mike Nichols Bir ilişki dörtgeninde aşkın en tuhaf, en saplantılı, en toksik hâllerini yaşadı ve yaşattı.V for Vendetta, 2006 | Yönetmen: James McTeigue Özgürlük savaşçısı V’yle tanışınca bir devlet düşmanına dönüştü.Black Swan, 2010 | Yönetmen: Darren Aronofsky Mükemmeliyetçi bir koreograf, dişli bir rakip ve kontrolcü bir annenin işbirliğiyle uçlara itildi.Thor, 2011 | Yönetmen: Kenneth Branagh İleride çekici kaldıracağından habersiz, Şimşeklerin Tanrısı‘yla tanıştı.Jackie, 2016 | Yönetmen: Pablo Larraín Eşi John F. Kennedy’nin suikastının ardından onun mirası altında ezildi, yapayalnız kaldı.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yakın plan</h3>Henüz orijinal üçlemeyi izlememiş bir ergen olarak Star Wars&nbsp;evreniyle The Phantom Menace&nbsp;filmi (1999, George Lucas) sayesinde tanışıyorum; Natalie Portman'la da: Politik olarak çalkantı içindeki Naboo gezegenine inen bir uzay gemisinin kapısında, gösterişli kıyafetleri içinde Kraliçe Padmé Amidala ve hizmetçileri gözüküyor. Sonradan öğreniyorum; daha da küçük bir yaşta televizyonda izlediğim Léon: The Professional&nbsp;(1994, Luc Besson) ve 90'ların en sevdiğim filmlerinden Mars Attacks!'te&nbsp;(1996, Tim Burton) de izlemişim genç Natalie Portman'ı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1686238969681.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Natalie Portman, Black Swan (2010, Darren Aronofsky) filmindeki rolüyle En İyi Kadın Oyuncu Oscar ödülüne layık görülmüştü. | Kaynak: IMDbSonradan iki kez daha izleyip, artık ilişkiler hakkında daha çok şey bilen biri olarak içimde daha çok büyüyen Closer'ı (2004, Mike Nichols) ilk izlediğimde çok etkileniyorum oyunculuğundan. V for Vendetta'daki (2006, James McTeigue) ve Black Swan'daki (2010, Darren Aronofsky) fiziksel dönüşümünden etkileniyorum. Paris je t'aime'in&nbsp;(2006, çeşitli yönetmenler) kısalarından birinde hem rol alıyor hem de yönetmen koltuğunda oturuyor. MARVEL Sinema Evreni'ne dâhil oluşuna anlam veremiyorum; hâlâ da veremiyorum. Neyseki bir yandan da Wong Kar-wai, Wes Anderson, Terrence Malick ve Pablo Larraín gibi yönetmenlerle çalışmayı sürdürüyor.90'ların başında, küçücükken başladığı sinema kariyeri boyunca çok uzak galaksilerden bale sahnelerine, Beyaz Saray’dan MARVEL Sinema Evreni’ne birçok yeri ziyaret eden Natalie Portman; yolculuğuna heyecan verici yapımlarla devam ediyor. Onu yakında, ilk gösterimi geçtiğimiz haftalarda Cannes Film Festivali’nde yapılan Todd Haynes filmi May December’da izleyeceğiz.Diyor ki...<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 121, 228); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 121, 228); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Öğrenmenin yüzde doksanı büyük oyuncuları izlemektir. Etrafınız iyi oyuncularla çevrili olduğunda performansınız zirveye çıkar. </blockquote><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir keşif</h3><img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1686237590774.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.49" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: IMDbGarden State, 2004 | Yönetmen: Zach Braff <span data-sheets-userformat='{"2":5059,"3":{"1":0},"4":{"1":2,"2":65280},"9":0,"10":1,"11":4,"12":0,"15":"Nunito"}' data-sheets-value='{"1":2,"2":"On yıla yakındır ailesiyle görüşmeyen, başarısız televizyon oyuncusu Andrew, annesinin ölüm haberi üzerine New Jersey’e döner. Annesinin yıllar önce geçirdiği kazadan onu sorumlu tutan, onu yıllarca ilaçlar almaya zorlayan psikolog babasıyla yüzleşeceği bu eve dönüş, eski dostları ve yeni tanıştığı Sam sayesinde daha çekilir hale gelecektir. Oyuncu Zach Braff’in hayatından izler taşıyan, yönettiği ilk filmi, kendi seçimi müziklerle güzelleşiyor."}' fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">On yıla yakındır ailesiyle görüşmeyen, başarısız televizyon oyuncusu Andrew, annesinin ölüm haberi üzerine New Jersey’e döner. Annesinin yıllar önce geçirdiği kazadan onu sorumlu tutan, onu yıllarca ilaçlar almaya zorlayan psikolog babasıyla yüzleşeceği bu eve dönüş, eski dostları ve yeni tanıştığı Sam sayesinde daha çekilir hale gelecektir. Oyuncu Zach Braff’in hayatından izler taşıyan, yönettiği ilk filmi, kendi seçimi müziklerle güzelleşiyor.

Duende İzleme Listesi

9 Haziran, oyuncu Natalie Portman'ın doğum günü.

🎂 İyi ki doğdun, Natalie Portman!

Film:&nbsp;The WhaleYönetmen:&nbsp;Darren AronofskyYapım yılı:&nbsp;2022Jenerik:&nbsp;Pi, Requiem for a Dream, The Wrestler&nbsp;ve Black Swan gibi filmleriyle tanıyabileceğin Darren Aronofsky’nin yeni filminin ilk gösterimi geçtiğimiz Venedik Film Festivali’nde yapıldı; festivalin yarışma bölümünden eli boş dönse de, özellikle Brendan Fraser’ın performansıyla konuşulmaya başladı. 90’lar ana akım filmlerin popüler yıldızı, sinemadan uzak kaldığı uzun yılların ardından bu filmle geri dönmüştü. Ödül sezonu boyunca Austin Butler (Elvis) ve Colin Farrell’la (The Banshees of Inisherin) rekabet eden ve birçok eleştirmen grubunun yanı sıra ABD Oyuncular Birliği (SAG) tarafından da ödüllendirilen Fraser, sezonun finali niteliğindeki 95. Akademi Ödülleri'nde de yüzü gülen isim oldu. The Whale, En İyi Erkek Oyuncu kategorisinin yanı sıra En İyi Makyaj ve Saç Tasarımı kategorisinde de Oscar ödülüne layık görüldü. Samuel D. Hunter’ın aynı adlı tiyatro oyunundan kendisi tarafından uyarlanan film, ciddi obezite sorunları olan Charlie’nin yıllar önce terk ettiği kızıyla arasını düzeltme ve kendini affettirme çabalarını konu alıyor.Neden önemli? 95. Akademi Ödülleri’nin oyunculuk Oscar’ları, kariyerleri boyunca ya da kariyerlerinin bir noktasından sonra etnik kökenleri, filmografilerinde farklı olmayı seçtikleri ya da yaşadıkları istismarlara ses çıkardıkları için görmezden gelinen ve kenara itilen dört isme gitti. Bunlardan biri de Brendan Fraser’dı. 90’ların sonu ve 2000’lerin başında George of the Jungle, The Mummy&nbsp;serisi ve Bedazzled gibi ana akım filmlerle popülerleşmiş Fraser, 2003 yılında Hollywood Foreign Press Association’ın (Hollywood Yabancı Gazeteciler Birliği) o dönemki başkanı Philip Berk tarafından cinsel tacize uğradığını 2018’de açıkladı. Yaşadığı travma sağlık sorunlarıyla birleşince oyunculuğu bırakma raddesine gelmiş, köşesine çekilince yıldızı sönmüş, yıllarca ufak rollerle yaşamını sürdürmeye çalışmıştı. Elindeki bir diğer film Everything Everywhere All at Once sayesinde halihazırda fırtınalar estiren A24’un dağıtımcılığını üstlendiği&nbsp;The Whale’in tüm ödül sezonunu anlatısı, Fraser’ın geri dönüşü üzerine kuruldu.Sinema endüstrisindeki güçlü erkeklerin inşa ettiği, kabul görülmüş istismar düzeninin mağduru olmuş ve 2010’ların sonunda #MeToo hareketi sayesinde seslerini yükseltmeye başlamış kişilerin bireysel ve kolektif hikâyeleri pek tabii ki önemli. Fakat kendi hikâyesini anlattıktan sonra kariyerini yeniden raya oturtan Fraser’ın geri dönüşü, The Whale’in sorunlarını görmezden gelmemiz anlamına gelmeli mi? Filmin ileri derecedeki obezitesi yaşamını tehdit etmeye başlamış olan baş karakteri Charlie, “Kim benim hayatının bir parçası olmamı ister ki?” ve benzeri söylemleri ve kimseye gözükmemek için kendini evine hapsettiği düzeniyle obeziteyle yaşayanları acındırmak ve canavarlaştırmak arasında gidip geliyor. Üstelik oyuncusunu makyaj efektleriyle “obezleştiren” bu filmin başlığına taşıdığı “Balina” sözcüğü, karakterin yaşamı ve hikâyesinde önemli bir detay olan Moby Dick referansından bihaber olanlar için bambaşka çağrışımlar yaratıyor. Charlie’nin “bu hâle” gelmesinin sorumlusu olarak cinsel yöneliminin seçilmesi, eşini ve çocuğunu bir erkek için terk etmiş olmanın cezasını çekiyor olduğu iması filmin sorunlu söylemlerini çeşitlendiriyor.Öte yandan biçimsel olarak The Whale, sinemanın gücünden hiçbir şekilde faydalanmayan o tiyatro uyarlamalarından biri. Tek mekânda geçen ve diyaloglardan ibaret olan bu uyarlama, yan karakterlerin yalnızca Charlie’nin etrafında oldukları sürece var olduğu bir “sahneden” ibaret sanki. Bu yan karakterlerden biri, yılın en iyi yardımcı oyuncu performanslarından birini ortaya koyan Hong Chau tarafından canlandırılsa bile…Nerede izleyebilirsin?&nbsp;The Whale hâlen sinema salonlarında gösterimde.&nbsp;Alternatif işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">About Schmidt&nbsp;(2002, Alexander Payne)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Manchester by the Sea (2016, Kenneth Lonergan)</li></ul>

Duende

Brendan Fraser'in geri dönüşü, The Whale'in sorunlarını görmezden gelmeye yeter mi?

Aronofsky'nin balinası

Film:&nbsp;WhiplashYönetmen:&nbsp;Damien ChazelleSüre:&nbsp;106 dakikaYapım yılı:&nbsp;2014Jenerik:&nbsp;2014’teki Sundance Film Festivali’nde hem Büyük Jüri Ödülü hem de İzleyici Ödülü kazanarak herkesin onayını alan Damien Chazelle imzalı Whiplash, yönetmenin adını dünyaya duyuran film olmuştu. En İyi Film dâhil 5 dalda Oscar adaylığı elde eden film; kurgu, ses miksajı ve yardımcı erkek oyuncu (J.K. Simmons) kategorilerinde de ödüle uzanmıştı. Film, acımasız bir caz ustasıyla genç davulcu öğrencisi arasındaki gerilimli ilişkiyi ele alıyor.Neden izleyelim?&nbsp;Oldukça öznel bir pratik olduğundan sanatta iyinin ve güzelin formülünü kimse bilmiyor. Müzik ve sinema hakkında yazan bizler de çoğu zaman evrensel doğrulardan söz edemiyoruz. Sanatı farklı açılardan ele alıyor, kişisel ve duygusal yorumlar yapıyoruz. Bu sanatı icra edenler için de geçerli. Üstelik yetenek ve tutkunun üzerine biraz hırs ve mükemmeliyetçilik eklendiğinde mutlak iyiye, doğruya ve güzele ulaşmak imkânsızlaşıyor. İşte Whiplash, iyi bir davulcu olmak isteyen konservatuvar öğrencisi davulcu Andrew’u bu mutlak iyi, doğru ve güzeli arayışında kendisinden çok daha hırslı ve mükemmeliyetçi bir hocayla karşı karşıya getiriyor. İkisinin “doğru tempoyu bulma” savaşında Andrew başarılı bir müzisyen olma uğruna insanlığını dahi kaybetmeyi göze alıyor. Damien Chazelle’in La La Land ile müziğin dozunu iyice arttırmadan önce imza attığı bu adrenalin dolu film; müziğin başrolde olduğu, bagetlerin kana bulandığı bir psikolojik gerilime dönüşüyor.&nbsp;Nereden izleyebilirsin:&nbsp;Bu başlığın yanını doldurmak hiç bu kadar heyecan verici olmamıştı. Whiplash'i 2 Şubat Perşembe saat 21.30'da, Kadıköy Sineması'nda izleyebilirsin. Sinema ve müzik evrenlerini kesiştiren Duende'nin başrolde müziğin olduğu filmlerle Kadıköy Sineması’nın konuğu olacağı gösterim programı Başrol Müzik,&nbsp;her ay bir gösterimle devam edecek. Orada görüşmek üzere!Benzer işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Black Swan&nbsp;(2010, Darren Aronofsky)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nightcrawler&nbsp;(2014, Dan Gilroy)</li></ul>

Başrol müzik.

Whiplash

Yeni seçki: hayat sizi yeterince germiyorsa başvurabileceğiniz en iyi 10 film:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Silence of The Lambs, 1991, Jonathan Demme</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The Shining, 1980, Stanley Kubrick</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">When a Stranger Calls, 1979, Fred Walton</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Misery, 1990, Rob Reiner</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The Sixth Sense, 1999, M. Night Shyamalan</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Black Swan, 2010, Darren Aronofsky</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The Conversation, 1974, Francis Ford Coppola</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Gaslight, 1944, George Cukor</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Rear Window, 1954, Alfred Hitchcock</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Les Diabolique, 1955, Henri-Georges Clouzot</li></ul>15 gün sonra görüşene dek şen ve esen kalın. Bizi görüşlerinizden mahrum bırakmayın.Dr. Ela Burcu Uçel-Dr. Mert GünererginInstagram: @nevarneyokhocamE-posta: nevarneyokhocam@gmail.com

Jurnal

<img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-29T13:48:18.913Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.65" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Serseri oğlumuz Robin’in yeni sayısı çıktı. Damian’ı Mortal Kombat vari bir dövüş turnuvasının başında kalbi Flatline tarafından sökülmüş olarak bırakmıştık ilk sayının sonunda. Bu aralar kalp sökmek Batman’in oğulları arasında çok popüler sanırım. Joshua Williamson ve Gleb Melnikov bu sayıda yavaş yavaş karakterleri tanıtırken, turnuvanın kurallarını da açıklıyor. İlk sayıda görmediğimiz bir sürpriz isim de var bu sayıda. Flashpoint’ten beri evrenden kaybolan Green Arrow’un oğlu Connor Hawke! DC, Infinite Frontier relaunch’uyla beraber New 52 ve Rebirth serilerinde kayıp olan karakterleri yavaş yavaş evrene geri kazandırıyor. Yaklaşık 10 yıldır görmediğimiz Connor Hawke buna bir örnek.Sayı, Damian’ın kalbinin olduğu yerdeki yaranın yavaş yavaş iyileşmesiyle açılıyor. Ravager daha önce Teen Titans sayfalarında birlikte çalıştığı frenemy’si Robin’e ada turu attırırken turnuvanın kurallarını da açıklıyor. Kurallar şöyle; Turnuvayı kaybetmek için üç kere ölmeniz lazım. İlk iki ölümünüzden sonra tekrar canlandırılıyorsunuz. Asıl turnuva herkes bir kere öldükten sonra başlıyor. İkinci ölümünüzden sonra isterseniz turnuvadan çekilebiliyorsunuz çünkü üçüncü kere ölürseniz bu sefer geri canlandırma yok. Kazanmak için ise yapmanız gereken tek şey var; geri kalan herkesi öldürmek. Bunları duyduktan sonra ismi Lazarus olan bir adada ölmenin kolay olmadığını öğrenen Robin ise bu rakiplerini rahat rahat kelimenin tam anlamıyla doğramaya başlıyor. Rakiplerinin birkaçını haklayan Robin, turnuvadaki insanları etkiledikten sonra Ravager’ın “Şu beş dövüşçüye dikkat etmen lazım.” lafıyla turnuvanın favori dövüşçüleri ile tanışıyoruz. Sırasıyla Respawn, XXL!, Flatline ve Black Swan’ı tanıttıktan sonra Robin’i en çok zorlayacak yarışmacıyla tanışıyoruz. Connor Hawke! Yıllardır evrende kayıp olan Hawke, yıllar sonra karşımıza League of Shadows’un dövüşçüsü olarak çıkıyor. Ravager adada olma niyetinin turnuva değil Respawn ile alakalı olduğunu söyledikten sonra serseri oğlumuzun da asıl niyetinin buradaki Lazarus Pit ile alakalı olduğunu öğreniyoruz. Muhtemelen Pit’i ele geçirip, Alfred’i canlandırmak için kullanacak. Gece gizlice Flatline ile birlikte League of Lazarus’u takip eden Robin, Lazarus Pit’i görünce annesiyle babasının neden League of Lazarus’u ondan gizli tuttuklarını anlıyor. Hayalinde Alfred’in “İstediğini buldun. Babanı ara.” demesini dikkate almayan serseri oğlumuz, bu işi tek başına çözebileceğine emin. Robin’i yakalayan Ravager ise ona daha önce babası Batman’in öğretemediği bir şeyi öğretebileceğine emin. Eğlenmek!Yaratıcı ikili gerçekten çok eğlenceli bir hikaye kurguluyor. İşin içine dedektifliği de sokarken turnuvaya olan heyecanımızı da unutmuyorlar. Damian’ı okumak çok eğlenceli, ikili bunu çok iyi biliyor ve bu yükün altından da kalkıyorlar. İleriki sayılarda muhtemel bir Damian, Ravager ve Flatline aşk üçgeninin de sinyallerini verdiler. Ben Damian’ı çok seviyorum. Sizin de okudukça onu seveceğinize inancım tam. Ne yapıyorsanız bırakın ve hemen Joshua Williamson’ın harika kurgusuna, Gleb Melnikov’un da dinamik çizimlerine bir göz atın derim. Bu seriye hak ettiği ilgiyi göstermek biraz boynumuzun borcu gibi.Kapak: Gleb Melnikov

Joshua Williamson & Gleb Melnikov

Robin #2

Bültenin bu bölümünde, her yıl 20 kategoride yılın en iyilerini seçtiğim kişisel ödüllerim Altın Balkabaa Ödülleri / Golden Pumpkin Awards'ın rastgele bir yılının rastgele bir kategorisini ziyaret ediyoruz.Bu hafta En İyi Yönetmen kategorisine, adaylarım arasında tıpkı 93. Akademi Ödülleri adaylarında olduğu gibi iki kadının, bir Nordik yönetmenin ve bir David Fincher'ın yer aldığı 2010'a gidiyoruz.<img src="https://images.aposto.com/2021/2/2021-03-20T22:18:37.601Z_sm.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Black Swan&nbsp;ile bale sahnesinden kusursuz bir psikolojik gerilim çıkarmayı başaran Darren Aronofsky,&nbsp;haksızlık ve adalet kavramlarının şiddetle ilişkisini farklı hikâyelerle işleyen ve Danimarka'ya üçüncü En İyi Yabancı Film ödülünü kazandıran In a Better World&nbsp;ile bana Nordik sinemayı sevdirmiş Susanne Bier,&nbsp;kısır bir döngünün ileri giden bir çizgiye dönüşmesini bir baba-kız ilişkisi üzerinden anlatan Somewhere&nbsp;ile Sofia Coppola,&nbsp;sosyal çağın destansı filmi The Social Network&nbsp;ile sosyal ağların geleceğini şekillendiren şirketin hikâyesini anlatan David Fincher,&nbsp;Yunan Yeni Dalgası'nın görkemli doğuşunu Dogtooth ile müjdeleyen Yorgos Lanthimos&nbsp;ve 2010'lara Inception&nbsp;ile günümüz sinemasının en büyük dâhilerinden olduğunu, 2020'lere ise pandemi sırasındaki tavırlarıyla sinemanın sonunu getirmeye çalıştığını düşündürerek başlayan Christopher Nolan.And the Balkabaa goes to...Yazmaya bir blogla, profesyonel kariyerine ise (tam da 2010'da) bir sosyal medya ajansında başlamış biri olarak, bugün geldiği nokta her ne olursa olsun sosyal ağların yeri benim için çok ayrı. Hele ki sosyal ağların ne olduğunu anlamaya ve anlatmaya aynı anda çabaladığım günlerde hem sosyal yaşamımda hem de iş yaşamımda büyük bir yer kaplayan Facebook'un... David Fincher'ın The Social Network'ü, bu yüzden ilk izleyişimden itibaren benim için 2010'ların en iyi ve en önemli filmlerinden biri oldu. Filmin Aaron Sorkin imzalı senaryosu, çağa, senaryoya ve en önemlisi birbirlerine uyumlu oyuncu kadrosu, kurgusu, sinematografisi ve Trent Reznor &amp; Atticus Ross ikilisinin müzikleri bir yana, filmi benim için bir başyapıta dönüştüren dinamizminde David Fincher'ın yönetmenliğinin etkisi büyük. Gelmiş geçmiş en iyi senaristlerden olduğunu düşünsem de, Sorkin'in kendi yönettiği filmlerini eksik bulmamın nedeni de onun metninin Fincher'ın elinde neye dönüşebildiğini görmek muhtemelen. Benim için 2010'un en iyi yönetmeni, The Social Network ile David Fincher'dı.Tüm Altın Balkabaa aday ve kazananlarını <a fr-original-style="" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDViNGI4NmE5MzgwMDAwNzBlNzAyZSZ1c2VyPTVmZTRiNDliNmY1ZDQ2MDAwOTkzYjFlOSZhdXRob3I9NWY2MzFmZmNjMTZjYmEwMDA5ZTNkYmJhJnNvdXJjZT13ZWImbmV3c2xldHRlcj01ZmU2ZGExYTZmNWQ0NjAwMDk5YTAyMjkmaXNzdWU9NjA0NTcxYjc2YTkzODAwMDA3MGUyODY4JnN1YnNjcmliZXI9bnVsbCZ1cmw9aHR0cCUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmVtcmVlbWlub2dsdS5jb20lMjUyRmdwbWE=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> inceleyebilirsiniz.

2010'un en iyi yönetmenleri.

Yıl: 2010, Kategori: En İyi Yönetmen

Güney Kore doğumlu 7 gençten oluşan ve 2018 yılında sadece ABD’de toplam 1,2 milyar dinlenme sayısına ulaşan K-Pop grubu BTS, geçtiğimiz pazartesi günü yeni bir rekor kırdı. Black Swan adlı şarkısıyla bu hafta itibarıyla 103 ülkenin iTunes listelerinde birinci sırada olan grup, daha önce Adele’in Hello şarkısıyla elinde tuttuğu 102 ülkelik rekoru eline aldı. Bu başarı, K-Pop müziğinin küresel çapta yakaladığı ivmeyi ve ilgiyi önemli ölçüde yansıtsa da geçtiğimiz ay hayatını kaybeden K-Pop yıldızı Yohan’ın son bir yılda hayatını kaybeden dördüncü şarkıcı <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.cnnturk.com/dunya/1-yilda-hayatini-kaybeden-4uncu-k-pop-yildizi-oldu">olması</a>, sektörün uzun süredir tartışılan pratiklerini yeniden değerlendirmeye açıyor.<ul><li>Kısaca K-Pop: Tohumları 1990’lı yılların başında Güney Kore’de pop akımlarının yayılmasıyla atılan ve Gayo ismine sahip olan tür, asıl olarak 2000’li yıllar itibarıyla yaygınlaşan internet ve televizyon programları sayesinde ülke kimliğinden sıyrılarak küresel çapta tanınmaya <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://en.wikipedia.org/wiki/K-pop">başlamıştı.</a> K-Pop bugün yalnızca Doğu ve Güneydoğu Asya’da değil; Hindistan, Pakistan, Bangladeş gibi nüfusu bir hayli kalabalık olan ülkelerde ve genç nüfuslara sahip Güney Afrika bölgesi ve Latin Amerika gibi bölgelerde de dinlenen müzik türlerinden bir tanesi. &nbsp;</li><li>Son bir yıl: Ekim 2019'da f(x) grubunun kurucu üyelerinden Sulli, ölümünden kısa süre önce çevrim içi dünyada karşılaştığı sanal zorbalık karşısında zorlandığını açıklamış, kısa bir süre sonra da intihar <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.theguardian.com/music/2019/oct/14/sulli-k-pop-star-former-fx-member-found-dead-aged-25">etmişti.</a> Ardından kasım ayının sonlarına doğru <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.theguardian.com/music/2019/nov/24/goo-hara-k-pop-singer-found-dead-aged-28">Goo Hara</a>&nbsp;ve bir başka K-Pop sanatçısı olan Kang Daniel’in paylaştığı “Bana yardım edin” <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://variety.com/2019/music/news/k-pop-mental-health-goo-ha-ra-kang-daniel-1203433641/">mesajıyla</a> aynı güne denk gelen 3 Aralık tarihinde de&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.theguardian.com/music/2019/dec/03/south-korean-pop-star-and-actor-cha-in-ha-found-dead-aged-27">Cha In Ha</a> aynı nedenden dolayı yaşamına son vermişti. &nbsp;</li><li>Neden? Güney Kore çıkışlı şarkıcıların ve aktörlerin yaşadıkları mental bunalımların ardında, biri endüstri standartları ve biri de Güney Kore’nin bazı kültürel normları olmak üzere iki farklı neden yatıyor. <ul><li>Endüstri: K-Pop şarkıcıları, endüstrinin önde gelen şirketleri tarafından genelde erken yaşlarda keşfedilerek yetiştiriliyor. Güney Kore merkezli gazeteci Kim Dae-o’nun The Guardian’da kaleme aldığı <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.theguardian.com/music/2020/jan/04/i-have-reported-on-30-korean-celebrity-suicides-the-blame-game-never-changes">makaleye</a> göre, bu süreçte şarkıcılar çocukluk dönemlerinden itibaren kendilerini psikolojik, düşünsel ve zihinsel anlamda geliştirecek neredeyse hiçbir eğitim almazken; yalnızca müzik ve dans alanında yetiştiriliyor. Endüstri, onlardan estetik, bakım, giyim, persona, koreografi ve pek çok benzer noktada kısa vadede kusursuz bir performans ve uzun vadede normlardan sapmayan bir yaşam biçimi bekliyor. &nbsp;</li><li>Kültürel normlar: Chicago Üniversitesi Psikiyatri Bölümü profesörlerinden Royce Lee, Güney Kore vatandaşlarının ünlü insanlar için çok katı ahlaki çıtaları olduğunu ve toplumun gözü önündeki kişilerin herkesi tatmin etmeleri gerektiğini düşündüklerini <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://variety.com/2019/music/news/k-pop-mental-health-goo-ha-ra-kang-daniel-1203433641/%0A">belirtiyor.</a>&nbsp;Sorun yaratan bir diğer nokta, Güney Kore toplumunun zihinsel sorunlara bakış açısı gibi görünüyor. Yapılan bir <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6110326/">araştırma</a>, Güney Kore vatandaşı yetişkin insanların %78’inin depresyonda olmayı bir zayıflık olarak gördüğünü ve çevrelerindeki insanların kendilerini bu aşamada görmelerini istemedikleri için herhangi bir psikolojik yardıma sıcak bakmadıklarını ortaya koyuyor. Bir kıyaslama yapmak gerekirse aynı oran ABD’de yaşayan yetişkinlerde %6 civarında. Güney Kore halkının bu bakış açısı da K-Pop yıldızlarının endüstri ve toplum baskısı nedeniyle ileri aşama depresyonda olsalar dahi, neden geri dönülemez noktalarda olduklarına dair ipuçları taşıyor olabilir.</li></ul></li></ul>

Black Swan ile ilgili hikayeler