Spotify’da Rick Rubin’in prodüktörlüğünü üstlendiği 60 sanatçının şarkılarından oluşan bir müzik listesini dinliyordum. Johnny Cash, Santana, Jaz-Z, Metallica, Kanye West, Adele, Slipknot, Shakira, Eminem, Jay Z, Neil Young, System of A Down, Red Hot Chili Peppers, Weezer, Lana Del Rey... Son 40 yılın popüler kültür sahnesinin en önemli sanatçıları... Rick Rubin’in imzası bu sanatçılar gibi daha pek çok sanatçının başarı hikayesinin altında duruyor.Rick Rubin; LL Cool J, Run DMC, Public Enemy ve The Beastie Boys gibi rap ustalarının kariyerlerini başlatarak hiphopun bugünkü hâline gelmesine yardımcı olan isimlerden. Rubin bu müzisyenlerin potansiyellerini açığa çıkarıp, kariyerlerinde başka bir seviyeyeye ulaşmalarını sağladı.Sanatçı, 1981’de New York Üniversitesi’nde felsefe okuduğu yıllarda punk'a ilgi duyuyordu. Ta ki rap'le tanışana dek... Bu müziğin üzerindeki etkisini şöyle anlatıyordu:&nbsp;“Harika bir rap’çi olmak için virtüöz olmanıza gerek yoktu. Söyleyecek bir şeyin olması yeterliydi.”&nbsp;Rubin, o dönem New York’un gelişmekte olan hiphop mekanlarında bir çevre edindi. Ardından yurt odasında Def Jam Recordings’i kurdu. Başarısız rap şirketleriyle dolu bir dünyada Rubin'in başarısı iyice parlıyordu. O dönemi şöyle anlatıyordu:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Hip hop’ı müzik olarak görmüyorlardı; başka bir şey olduğunu düşünüyorlardı. Müzik sektöründeki deneyimli, akıllı insanlar bile bunun müzik olduğunu bilmiyordu. Ben de ‘Bu açığı kapatmanın bir yolu var mı?’ diye düşündüm. Run-DMC, Steven Tyler ve Joe Perry ile Aerosmith’in&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=4B_UYYPb-Gk" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Walk This Way</a>’inin cover’ını yaptık. O zamanlar rap’te cover şarkılar yapılmadığı için kendi sözlerini yazmak istediler. Ben de dedim ki, ‘Bu egzersizin tüm amacı Aerosmith şarkısını yenilemek çünkü bu zaten bir rap şarkısı. Eğer bunu yaparsanız rap müziği anlarlar.’ Bu bir deneydi ve insanların hip hop’ın ne olduğunu anlamasını sağladık.”&nbsp;</blockquote>Rubin’in meşhur olmasını sağlayan işlerden biri de Johnny Cash’in kariyerini yeniden ayağa kaldırmaktı. Prodüktör, Cash’i Nine Inch Nails’in ikonik parçası <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/28cnXtME493VX9NOw9cIUh?si=cf7dd94c36214185" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hurt</a> başta olmak üzere kendi kuşağı dışındaki sanatçıların şarkılarını yeniden yorumlamaya ikna etti. Cash, böylece ölümünden hemen önce başka bir neslin de kulaklarına yerleşti.Peki, Rubin’in birbirinden bambaşka türlerde, bu kadar farklı sanatçıyla çalıştığı baş döndürücü kariyerinin sırrı neydi?<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Meditasyon ve konsantrasyon</h2>Rick Rubin’in keşfettiği Angus and Julia Stone’dan Julia, onunla yaptığım bir röportajda Rubin ile çalışmayı şöyle tarif etmişti:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Bize çok güven verdi. Sanatçı olma ve müzik yapma kararım konusunda daha güvenli hissetmemi sağladı. Rick, şarkı yazmak ve şarkı söylemenin gerçekten değerli bir şey olduğunu bana zamanla anlattı. Galiba bazen bir müzisyen veya sanatçının gerçekten bir şeylere katkı sağlayıp sağlamadığını ya da tamamen narsisist bir duruş mu sergilediğini sorguluyordum. Büyük ihtimalle ikisinin bir karışımıdır tabii.Ama Rick, bir şekilde bunu yapmam gerektiğini bana hissettirdi. Onunla her şey hakkında rahatlıkla konuşabilirsiniz. Müziği çok seviyor; bu yüzden de etrafındaki herkesin müziğin ne kadar önemli olduğunu fark etmesini sağlıyor. Bence onu bu kadar harika yapan şey de bu: Müzik yaparken özen göstermenin ve farkındalığın önemini devamlı hatırlatması."</blockquote>Rubin, 14 yaşından beri transandantal meditasyon yaparak konsantrasyona dayanan sessiz bir mantra uyguluyor. Bu uygulama sırasında düşünceler de ortaya çıkıyor. Rubin’in mesleki ve kişisel yaşamına yaklaşımını besleyen de bu meditasyonlar. Zaten kendisi de mesleki başarılarını müzikteki yetkinliğine bağlamıyor. Bunun yerine, müzisyenleri bireyselliklerini benimsemeye ve onları kalabalıktan ayıran şeylere yönelmeye teşvik ediyor. Başka bir deyişle farklı olmaya.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Başaşağı yaratıcılık rehberi</h2>Dünyanın yaşayan en önemli müzik insanlarından biri olan Rubin'in <a fr-original-style="" href="https://domingo.com.tr/products/yaratici-eylem-bir-var-olma-bicimi" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yaratıcı Eylem: Bir Var Olma Biçimi</a> adlı kitabı bir yılın ardından Domingo Yayınları’ndan Türkçe olarak yayımlandı. Kitap, Goodreads’te “Yılın En İyi Kurgu Dışı Kitabı Ödülü Finalisti”, Waterstones ve Barnes&amp;Noble’da “Yılın En İyi Kitabı Finalisti” oldu. Kitapta Rick Rubin’in prodüktör olmanın dışında sanatçılara nasıl akıl hocalığı yaptığına da şahit oluyorsunuz. Rubin, bir sanat ürününün ortaya çıkış sürecini motive edici metinlerle ortaya koyuyor. Adeta “Rick Rubin sanat üretim tarikatı”nın el kitabını elinizde tuttuğunuz hissini veriyor. Prodüktör, dünyaya deneyimlerinden yola çıkarak bir yaratıcılık felsefesi sunuyor.&nbsp;Kitap, sanat üretim sürecini başlangıcından itibaren ele alarak, onu ortaya çıkarma, onunla yaşama, deneme-yanılma ve ardından vedalaşma aşamalarına eğiliyor; sanatın arkasındaki motivasyonlara dair sorulara cevap arıyor.Rubin, sanatçıları "kırılgan mizaçlı kişiler" olarak tanımlıyor. Pek çok sanatçının erken ölmesinin nedeninin de bu derin varoluşsal ızdıraplar olduğuna işaret ediyor. Yani sanat, ona göre hem bir lütfu hem de lanet...Kitabın ilk bölümleri, kişisel gelişime o kadar odaklanmış ki açıkçası ortalarına gelene dek "Nasıl olmuş da bu kitap bu kadar sevilmiş?" düşüncesini kafamdan atamıyorum. Fakat bu kısımdan sonra, kitap okuruna bir rehber olmaya başlıyor. Özellikle bir sanat dalıyla uğraşıyor ve tıkanma yaşıyorsanız ya da sanatınızı dünyayla paylaşma cesaretini bulamıyorsanız Rick Rubin, sırtınızı sıvazlayarak sizi ilerlemeye teşvik edebilir.Rubin, “Eser sizin kim olduğunuzu ve ne yaşadığınızı temsil etmiyorsa nasıl güçlü bir etki yaratabilir?” diye sorarak başlıyor. Ardından üretimin temeline kendinizi koymanız konusuna odaklanıyor. Sanatçıya, izleyicinin son sırada olduğunu, eserin öznesinin kendisi olduğunu söylüyor. Ve eğer sanatınızı bir arkadaşınızla paylaşabiliyorsanız, bunu dünyayla da paylaşabileceğinize vurgu yapıyor.&nbsp;Tekdüzeliği kırmak için ise “Küçük adımlar atın, ortamınızı değiştirin, önem derecisiyle oynayın, perspektif değiştirin, bilgiyi kısıtlayın” gibi önermelerde bulunuyor. Mesela bir sanatçının başaşağı şarkı söylediğinde rahatladığından bahsediyor.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Fal kurabiyelerinden&nbsp;çıkan sözler gibi</h2>Okuduğum çoğu makalede kitabın ne kadar çığır açıcı olduğuna dair övgüler yer alıyordu. Fakat bu kitap daha çok yolun başındaki amatör sanatçılara odaklanıyor gibi. Ayrıca Doğu felsefesine Batılı bir bakış getirmeye çalıştığını hissettiriyor. Cesaretlendirici, motive edici ve manevi bir bakış... Rubin, kitap boyunca çalıştığı çoğu sanatçının ismini vermekten kaçınıyor. İsimsiz müzisyenlerin stüdyodaki davranışlarından bahsediyor. Müzisyenlerin yaratıcılıklarına dair ihtiyaçlarının özel yaşamları ve kişisel ilişkileri pahasına da olsa her şeyden önce geldiğinden de.Hayal gücünün gündelik kararları azaltarak çoğaltacağından, dingin bir zihnin öneminden—meditasyon yapmayı burada vurguluyor—ve müzisyenlerin demo kayıtlarına sıkı sıkıya sarılmaması gerektiğinden bahsediyor. Müzisyenlerin şarkıları kulaklıkla dinlemesinin yanıltıcı olduğu gibi tüyolar da veriyor.&nbsp;Ayrıca şu satırları da dikkat çekici: “‘Ben beğenmiyorum ama başkası beğenecektir’ diye düşünüyorsanız, kendiniz için sanat yapmıyorsunuz demektir. Bu düşünce ticarete atıldığınızı gösterir. Bunda yanlış bir şey yoktur sadece yaptığınız şey sanat olmayabilir.”Günün sonunda kitabın neden sehpa üstü kitabı olarak anıldığını, havalimanı kitapçılarında öne çıkarıldığını anlamış oldum. Okurunu asla yormayan kitabı iki günde bitirebiliyorsunuz. Sosyal medyada özlü sözler paylaşan hesaplara uygun “Keşfetmeye hazır yaşamak varsayımlara bağlı yaşamaktan her zaman daha iyidir"&nbsp;gibi cümleler bulabiliyorsunuz. Okuduğum bir yorumdaki gibi bunlar&nbsp;"fal kurabiyelerinden çıkan sözlere benziyor."&nbsp;Yani yaratıcı eylem üzerine bir kitap yazsanız ve dünyanın en iyi prodüktörlerinden bile olsanız bazen klişelerden kaçamayabiliyorsunuz.

Duende

Dünyanın yaşayan en önemli prodüktörlerinden Rick Rubin’in “dâhiyane” olarak anılan kitabı Yaratıcı Eylem: Bir Var Olma Biçimi, Türkçe olarak raflardaki yerini aldı. Ancak çok övülen kitap, bazılarının beklentilerini karşılamıyor.

'Rick Rubin sanat üretim tarikatı'nın el kitabı

🎶 Lykke Li, Johnny Cash’in efsanevi şarkısı Ring of Fire’ı yeniden yorumladı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Prodüksiyon: Cover, başrolünde Millie Bobby Brown’ın oynadığı ve Juan Carlos Fresnadillo’nun yönettiği Netflix filmi Damsel için kaydedildi. <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=WeQimagM-tM&embeds_referring_euri=https%3A%2F%2Fpitchfork.com%2F&feature=emb_title" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; background-color: transparent; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> dinleyebilirsiniz.</li></ul>

Aposto Gündem

🎶 Charli XCX, 2022’de yayınladığı albümü Crash’in devamı niteliğindeki Brat adlı yeni albümünü duyurdu.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Detaylar: Toplam 15 parçanın yer alacağı albümün yaz aylarında yayınlanması planlanıyor.</li></ul>

Film:&nbsp;Cadillac RecordsYönetmen:&nbsp;Darnell MartinSüre:&nbsp;109 dakikaYapım yılı:&nbsp;2008Birçoğunun ölümünün üzerinden yıllar geçse de hâlâ müziğe yön vermeyi başaran, isimlerini müzikle yakından ilgili olmayanların dahi bildiği efsanevi isimler vardır. Bu isimlerin yaşam öyküleri, müziklerine yansıyan travmaları ya da trajedileri ve onlara ilham vermiş detaylar; başrolde müziğin olduğu biyografik filmlerin aşağı yukarı bir çerçevesini çizer. Bugüne dek izlediğimiz; Elvis Presley'nin ya da Ray Charles'ın, Edith Piaf'ın ya da Tina Turner'ın, Elton John'ın ya da Johnny Cash'in yaşamlarına odaklanan filmler gibi. Söz konusu filmlerin, yaşamı konu alınan ismin silüetini gördüğümüz, gitarlı ya da mikrofonlu afişleri olur çoğu zaman. Hikâyenin yıldızı onlardır. Sadece müzik değil, onların müziği başroldedir. Öte yandan bir de şu filmler vardır: Gerçek yaşamları, gerçek olayları ele alırlar; dönemi yansıtırlar fakat odaklarında tek bir isim yoktur. Tek bir ismin yıldızlaştığı bir gösteriden çok, yıldızların geçiş törenine dönüşen bir festival gibidirler. Seks, şiddet, ırksal çatışmalar ve rock ‘n’ roll’un fon oluşturduğu 1950’lerin Chicago’sunda, Elvis'in ya da The Rolling Stones'un yıldızlaştığı dönemin arifesinde geçen Cadillac Records&nbsp;da işte böyle filmlerden biri.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683104013058.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Cadillac Records&nbsp;| Kaynak: IMDbCadillac Records'ı izlemeden önce filmin geçtiği dönemin müziklerini düşünmek istiyorum ama müzik bilgim sıradan bir dinleyiciden öteye geçemediğinden çok da sonuç alamıyorum. Filmin konusu olan stüdyonun gerçek adının da Cadillac Records&nbsp;olduğunu sanabilecek kadar az bilgim var döneme, dönemin müziğine dair. (Oysa filmi izlediğinde anlayacaksın, filmin bu başlığı taşımasının nedeni Chess Records'ın kurucusu Leonard Chess'in her şeye eşini bir Cadillac'a bindirecek kadar zengin olmak için girişmesi.) Koray'ın kapısını çalıyor, bana biraz yirminci yüzyıl müzik tarihi anlatmasını istiyorum. Anlatıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9);" style="color: rgb(9, 9, 9); margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">1950 yıllında Phil ve Leonard Chess tarafından kurulan Chess Records, rock ‘n’ roll janrının gelişimin en önemli kaynaklarından biriydi. Şirketin blues müziğinin elektrik gitarla iyice yakınlaştığı 60'lı yıllarda kataloğuna dâhil ettiği Muddy Waters, John Lee Hooker, Chuck Berry ve Bo Diddley gibi Afrikalı-Amerikalı müzisyenler, The Beatles'la evrensel bir fenomene dönüşecek bir müzik devriminin kapılarını aralayanlardan olmuştu. Blues'un yanında soul ve funk gibi ve siyah Amerikalıların mirası müziklerin bir vitrini de olan Chess Records, geriye Chuck Berry Is on Top (1959), Folk Singer (1964), The Real Folk Blues (1966) ve Left My Blues in San Francisco (1967) gibi şaheserler bıraktı.</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683104079179.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.93" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Cadillac Records&nbsp;| Kaynak: IMDb Tarihi anlamda gerçekliği yansıtan, belli dönemleri ele alan kurmaca filmler izlediğimde onları kronolojik olarak kafamdaki zaman çizgisine yerleştirmeyi, farklı filmlerde aynı oyuncuları canlandıran isimleri yan yana düşünmeyi seviyorum. Cadillac Records,&nbsp;1920'lerin Chicago'sunda geçen Ma Rainey's Black Bottom'ı (2020, George C. Wolfe) çağrıştırsa da onun 20-30 yıl sonrasında geçiyor. Araya koskoca bir dünya savaşı girdiğini fakat siyahların müzik sektöründe yaşadıklarının çok da değişmediğini fark ediyorum. Cadillac Records,&nbsp;neredeyse Elvis'in (2022, Baz Luhrmann) başladığı yerde bitiyor, Elvis'in neden ve nasıl bir Kral'a dönüştüğünü daha iyi anlayabiliyorum. Film; biyografik filmlerin sandık tozundan, müzik sustuğunda teslim olduğu eslerden kolayca arınabilen modern bir anlatıya sahip değil. Yine de müziğe, sektöre ve döneme dair çok şey öğreniyor; bir dahaki sefere bir bilene sormamı gerektirmeyecek kadar birikime sahip oluyorum.Filmde Koray'ın Chess Records'tan kısaca söz ederken adını andığı isimlerden bazılarının da aralarında bulunduğu birçok ünlü isim ete kemiğe bürünüyor: Muddy Waters (Jeffrey Wright), Little Walter (Columbus Short), Willie Dixon (Cedric the Entertainer), Howlin' Wolf (Eemonn Walker), Chuck Berry (Yasiin Bey) ve Etta James (Beyoncé). Hepsini bir arada tutan birleştirici güç, filmin merkezindeki karakterse Leonard Chess (Adrien Brody). Film boyunca aklıma Elvis'te Tom Hanks'in bedeninde şeytanileştirilen menajer tiplemesi geliyor: Chess Records'ın başarısının stüdyo yöneticisinin yıldızlarıyla olan ilişkisinden, onları sırtından para kazandığı araçlar olarak değil; bir yere gelmesini istediği yetenekler olarak görmesinden kaynaklandığını anlayabiliyorum. Filmin başrolü müzikse yardımcı rollerinden en önemlisi de Chess'in insaniliği belki.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683103415348.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.32" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Phil Chess, Muddy Waters, Little Walter ve Bo Diddley | Kaynak: Michael Ochs Arşivi, The New York TimesYönetmen ve senarist Darnell Martin, belki de kendi kimliğinin katkısıyla filminde dönemi tasvir eden ya da benzer yaşam öykülerine odaklanan filmlerin aksine siyahları ya da kadınları yardıma muhtaç, beyaz bir kurtarıcı bekleyen bireyler olarak tasvir etmiyor. Öte yandan filmin tek başlıca kadın karakteri, Cadillac Records'ın&nbsp;yapımcıları arasında da yer alan Beyoncé; filmin üçüncü çeyreğinde sahneye girer girmez yıldız ışığını hissettirmekle kalmıyor, diğer herkesten rol çalıyor. Hepsini kendisinin seslendirdiği, hem döneme ait hem de özgün şarkılarda kullandığı sesi; filmin vaadini de bilgilendirici olmaktan ötelere taşıyor. Filmin 2010 Grammy Ödülleri'nde En İyi Toplama Soundtrack Albümü kategorisinde aday gösterilen soundtrack albümü, Beyoncé dâhil filmin oyuncularının seslendirdiği şarkılara ek olarak dönemin öne çıkan müziklerini ve Beyoncé, Solange ve Nas gibi çağdaş müzisyenlerin özgün şarkılarını içeriyor.<div data-qa="slack_kit_scrollbar" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div data-qa="slack_kit_list" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div data-item-key="1683117538.986799" data-qa="virtual-list-item" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" tabindex="0"><div data-qa="message_container" data-qa-placeholder="false" data-qa-unprocessed="false" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div data-qa-hover="true" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div data-qa="message_content" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"> </div></div></div></div></div></div>Başrol Müzik&nbsp;seçkisini hazırlarken şöyle demiştik:&nbsp;<blockquote fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">Müzik, sinemanın sessiz olduğu dönemde dahi ayrılmaz bir parçasıydı. Filmlerle özdeşleşmiş özgün müzikler, filmler için yazılmış şarkılar, başucu albümü hâline gelmiş soundtrack albümleri… Müziği kullanmanın, müzikten beslenmenin dışında müziği başrole yerleştiren filmlerin de sayısı hiç az değil üstelik. Müziğin birleştirici gücüne ya da müziği üretmenin hazzına dair kurmaca hikâyeler; müzisyen biyografileri, müzik belgeselleri, konser filmleri… Müziğin sesini açmakla kalmayıp müziği seyre dalmanın zamanı şimdi.</blockquote>Cadillac Records'ta da buna dair bir hikâye bulacaksın işte: Bir arada üretmenin, müziği üretmenin hazzına...<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683117746597.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.01" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Başrol Müzik | Cadillac RecordsNerede izleyebilirsin?&nbsp;Cadillac Records,&nbsp;Başrol Müzik gösterim serisi kapsamında, 11 Mayıs Perşembe saat 19.00'da Kadıköy Sineması'nda gösteriliyor. Bilet almak, müziği seyre dalmak ve dönemin ruhunu yakalamak için <a fr-original-style="" href="https://biletinial.com/sinema/kadikoy-sinemasi-duende-cadillac-records" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buraya</a> tıkla.Benzer işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dreamgirls (2006, Bill Condon)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Elvis (2022, Baz Luhrmann)</li></ul>

Duende ve Kadıköy Sineması işbirliğiyle hazırlanan Başrol Müzik serisinin yeni filmi, Leonard Chess'in hikâyesini anlatan Cadillac Records.

Başrol müzik: Cadillac Records

<img src="https://images.aposto.com/2023/3/2/1682415644757.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.52" alt="Walk the Line (yön. James Mangold, 2006) | Kaynak: IMDb" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Walk the Line (yön. James Mangold, 2006) | Kaynak: IMDbKadıköy Sineması x Duende: Başrol müzik!Müzik, sinemanın sessiz olduğu dönemde dahi ayrılmaz bir parçasıydı. Filmlerle özdeşleşmiş özgün müzikler, filmler için yazılmış şarkılar, başucu albümü hâline gelmiş soundtrack albümleri... Müziği kullanmanın, müzikten beslenmenin dışında müziği başrole yerleştiren filmlerin de sayısı hiç az değil üstelik. Müziğin birleştirici gücüne ya da müziği üretmenin hazzına dair kurmaca hikâyeler; müzisyen biyografileri, müzik belgeselleri, konser filmleri... Müziğin sesini açmakla kalmayıp, müziği seyre dalmanın zamanı şimdi. Çünkü sinema ve müzik evrenlerini kesiştiren Duende, başrolde müziğin olduğu filmlerle Kadıköy Sineması’nın konuğu oluyor. Caz, rock, country, hip-hop, pop... “Başrol müzik!” seçkisi, her ay müziğin farklı türlerinden, farklı hikâyeler anlatan bir filmi seninle buluşturuyor.Seçkinin yeni filmlerinden ilki Walk the Line, bir country müzik efsanesinin yaşamını beyaz perdeye taşıyor. Johnny Cash’in Arkansas’ın pamuk çiftliklerinden Memphis’teki Sun Records’a uzanan kariyeri, romantik ilişkilerinden madde bağımlılığına özel yaşamı ve tabii I Walk the Line’dan Folsom Prison Blues’a, Joaquin Phoenix’in bizzat seslendirdiği şarkılarıyla kusursuz bir biyografide bir araya geliyor.Seçkinin yeni filmlerinden ikincisi Straight Outta Compton, hip-hop kültürünü kökten değiştiren rap grubu NWA’nin hikâyesini anlatıyor. 1987 yılında Los Angeles’ın Compton bölgesinde zorlu şartlarda, hayal kırıklığı ve öfkeyle yaşayan beş genç adam, ellerindeki en güçlü silahı, yani müziklerini kullanarak düzene karşı çıkıyor; nihayetinde toplumsal bir devrimin fitilini ateşliyorlar.<a fr-original-style="" href="https://biletinial.com/sinema/kadikoy-sinemasi-duende-walk-the-line" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Walk the Line</a>, 4 Mayıs Perşembe 19.00'da; <a fr-original-style="" href="https://biletinial.com/sinema/kadikoy-sinemasi-straight-outta-compton" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Straight Outta Compton</a> ise 11 Mayıs Perşembe 19.00'da Kadıköy Sineması'nda olacak. Yerini şimdiden ayırt deriz.

Aposto İstanbul

Ağustos 2020: Bundan bir yıl önce, eve kapanma günleri yaz rehavetiyle kesintiye uğramışken yıllardır birbirine paralel mecralarda müziğe dair kalem oynattığımız Taner'e bir mail atıyorum: "Duende'yi görüyor ve heyecanlanıyorum, gemide bana da bir küreklik yer var mı?" İyi ki var. Belirsizlikte kaybolmanın çok kolay olduğu bir dönemde yazma pratiğime sarılmak, müzik dünyasından hikâyelere odaklanmak benim için iyileştirici, toparlayıcı ve mutluluk verici oluyor.Sıfır noktası: Belki de zor anlarda hep iyi bir haberin arifesinde olma hissini tutma çabasıyla, adını milyonların bildiği müzisyenlerin tüm ışıklar onlara çevrilmeden hemen önceki günlerini düşündüm. Sonsuz olasılıkların titreşiminin hissedildiği o alaca karanlıkta, gözlerimiz karanlığa alışsın istedim.4 müzisyen, 4 dönüm noktası:&nbsp;Fırtına Öncesi serisinde yaşamı boyunca akıl hastalığıyla mücadele eden ve Kurt Cobain'in MTV Video Müzik Ödülleri performansında giydiği tişört vesilesiyle büyük bir dinleyici kitlesiyle buluşan Daniel Johnston'ın kaotik evrenini ziyaret ettik. Bir Interscope Records stajyerinin Dr. Dre'ye ulaştırdığı The Slim Shady EP'yi kaydeden ve hayatını sona erdirmenin eşiğine gelmiş Eminem'in yorgunluğunu duyduk. Müzik kariyerinden sağlığına, art arda çöküşler yaşayan Justin Vernon'la birkaç gitar ve biraz kayıt ekipmanı alıp bir dağ kulübesine kapandık. Sahneleri alevlendirdiği günleri geride bırakan Johnny Cash'in Rick Rubin'le küllerinden doğuşuna tanık olduk.&nbsp;Sırada ne var?:&nbsp;Harika şeylerin tohumları, bazen karanlıklarda atılıyor ve en beklenmedik zamanda topraktan fırlayıp hayranlık uyandıran çiçekler açıyor. Hâlâ da öyle.<a fr-original-style="" href="https://read.apos.to/c/firtina-oncesi" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://images.aposto.com/2021/7/2/1629191120810.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>Flea ve Kurt Cobain Fotoğraf: Kevin Mazur, Sony Pictures Classic<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Artemis Günebakanlı'nın Duende'de 14 Ağustos-4 Eylül arası 4 parça hâlinde derlediği Fırtına Öncesi, ünlü müzisyenlerin kariyerlerinin dönüm noktalarından önceki yaşamlarını konu alıyor. Koleksiyona Johnston'ın adını birdenbire yer altından büyük plak şirketlerinin radarına fırlatan tişörte tıklayıp ulaşabilirsin.

Fırtına Öncesi, ünlü müzisyenlerin kariyerlerinin dönüm noktalarından önceki yaşamlarını konu alıyor.

4 müzisyen, 4 dönüm noktası

<a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://twitter.com/TanerTurna">Taner Turna</a>• Frank Ocean, geçtiğimiz günlerde 7 inçlik plak formatında yayımladığını duyurduğu Dear April ve Cayendo isimli iki yeni şarkısını dijital platformlara da <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.dazeddigital.com/music/article/48638/1/stream-frank-ocean-s-new-singles-cayendo-and-dear-april">servis etti</a>.• Kariyerlerinde yirmi yılı deviren alternatif rock grubu Kings of Leon, son olarak 2016 yılında WALLS isimli bir albüm yayımlamıştı. Uzun süredir sessiz olan grup, geçtiğimiz günlerde Going Nowhere adını verdikleri yeni şarkılarını siyah beyaz bir video eşliğinde <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.stereogum.com/2078750/kings-of-leon-going-nowhere/music/">paylaştı</a>.• 1967 yılından bu yana düzenlenen ve müzik dünyasının en prestijli etkinlikleri arasında yer alan Montreux Jazz Festival, arşivinde yer alan 50 unutulmaz konseri 30 günlüğüne ücretsiz izlemeye açtığını <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://consequenceofsound.net/2020/03/montreux-jazz-festival-50-full-sets-concert-video/">duyurdu</a>. Nina Simone&nbsp;(1976),&nbsp;Lou Reed&nbsp;(2000),&nbsp;Johnny Cash&nbsp;(1994),&nbsp;Marvin Gaye&nbsp;(1980), Patti Smith (2005), Ray Charles (1997), James Brown (1980), Run DMC (2001), Korn (2003) gibi pek çok efsane performansı <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.montreuxjazzfestival.com/fr/50-concerts-en-streaming/">buradan</a> kaydolarak izleyebilirsiniz.• Radiohead grubunun 17 Nisan’da ilk solo albümünü çıkarmaya hazırlanan kıymetli üyesi Ed O’Brien, Olympik adını verdiği yeni kaydını <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://consequenceofsound.net/2020/04/ed-obrien-olympik-stream/">servis etti</a>.• Geçtiğimiz şubat ayında paylaştığı græ: Part 1 isimli uzunçaları ile başarılı bir albüme imza atan şarkıcı ve söz yazarı Moses Sumney, Cut Me isimli teklisi için bir video klip <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://pitchfork.com/news/watch-moses-sumney-excellent-new-cut-me-video/">servis etti</a>. Moses Sumney’in yönetmenliğini de üstlendiği klibe&nbsp;Emara Neymour-Jackson&nbsp;ve Malachi Middleton de dans performansıyla eşlik ediyor.• Sudaki Çığlık adını verdiği yeni albümünü yayımlaya hazırlanan Lara Di Lara, Yelpaze isimli teklisinden sonra yeni kaydı Albatros'u “Sevginin kuvvetine, yumuşaklığına, sevecenliğine, iyileştiriciliğine, sıcaklığına, birleştiriciliğine, anlayışına inanıyorum. Ben bir tohumumu daha ektim, umarım çiçekler açtırır size.” sözleri eşliğinde <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://bantmag.com/lara-di-laradan-kavusma-umuduyla-albatros/">servis etti</a>.• 2020’ye Kalehan isimli yeni şarkıları ile başlayan Palmiyeler, cebindeki taşları dökmeye devam ediyor. Grup, arayı çok açmadan şimdi de Yakalım Alışveriş Merkezlerini adını verdikleri yeni teklisini <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://playtusu.com/haber/2020/03/palmiyeler-den-anarsist-romantik-yeni-tekli/">servis etti</a>.• Hafta sonu okuması: Bazı yıllar geri dönüp bakmayı kolaylaştırır. 2020’de tam öyle bir yıl. Bant Mag. ekibi de aynı düşüncede olacak ki yerli sahneden 20 yaşına giren albümleri bir dosya konusu hâline getirmiş. Cem Kayıran, Deniz Bankal, Ekin Sanaç ve J. Hakan Dedeoğlu’nun imzası bulunun <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://bantmag.com/yerli-sahneden-20-yasina-giren-albumler/">yazıda</a> Aylım Aslım’dan, Radical Noise’a, Replikas’tan Sezen Aksu’ya uzanan yirmi albüm çeşitli sorular ve görüşlerle şimdi zaman çerçevesinde yeniden değerlendirilmiş. Tüm içeriğe özel bir de <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/playlist/6hHd5YnRQ8LYx9rsjBQP2t?si=g7IOISzISmuIYnGM9sZVTQ">çalma listesi</a> oluşturulmuş. Mazide şöyle bir tur atmak isteyenler önden buyursun.• Haftanın albümleri: Headie One - <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/album/5971dUyMLcsZa7IBioI7lP?si=SAj9hRNcSUeUMzDA6nsh5A">GANG</a> Nils Frahm - <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/album/5XD78Fc6jfSfFYgwynseoI?si=jHnq7mEhS8G_k8uuy4hcIQ">Empty</a> Thundercat - <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/album/59GRmAvlGs7KjLizFnV7Y9?si=N2villreTXGXX0jX7ZwPWw">It Is What It Is</a> Yves Tumor - <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/album/5wnCTZtzIZxasRSHzI1JeW?si=bL-LPzsdSG2Fi2KpEAkk7g">Heaven To A Tortuned Mind</a> Little Dragon - <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/album/3PuofR78j1BFBGBrNCCYUF?si=b-V9XvVSS7KxxIutKJ6xUQ">New Me, Same Us</a>

<h3>“Kız arkadaşımı kaybetmiş gibi hissettim çünkü bu şarkı artık bana ait değil…” Nine Inch Nails solisti Trent Reznor, Johnny Cash’in “Hurt” yorumuyla ilgili böyle diyor. “Siyah giyen adam” olarak bilinen efsanevi müzisyen Johnny Cash’in hayatı, doğum yeri Arkansas gibi fırtınalarla sarsılmaya alışkın.</h3>Hapishane konserleri: Bir country yıldızı olarak parladığı 50’ler, ün ve sonu gelmez turnelerin yanında bağımlılığı da getiriyor. 60’larda Cash’in bariton sesi ve kanun kaçkını imajı country sınırlarını aşıp pop listelerine giriyor. June Carter’la birlikte seslendirdiği Jackson, Grammy Ödülü alıyor. 50’lerin sonlarında başladığı hapishane konserlerinin albümleri pop listelerinin zirvesine ulaşıyor. Aralıksız üretimi ve dizginlenemeyen yaratıcılığı Amerikan müzik tarihine birbiri ardına kilometre taşları bırakırken sabıkası da diskografisi gibi kabaran Johnny Cash, ABC’deki televizyon programı The Johnny Cash Show’da Carl Perkins, Bob Dylan, Neil Young, Louis Armstrong gibi isimleri ağırlıyor.Man in black: 70’lerde yayımladığı albümlerin liste performansı plak şirketi Columbia’yı tatmin etmese de ABD Başkanı Nixon dâhil hiç kimse Cash’e diş geçiremiyor. Beyaz Saray’daki konseri öncesinde Nixon’ın ofisinden iletilen istek şarkıları ayrımcı bulan müzisyen, onlar yerine İkinci Dünya Savaşı’nda çarpışan Ira Hayes’in hikâyesini anlatan The Ballad of Ira Hayes ve ezilen sınıfların yanında saf tuttuğu Man in Black’i seslendiriyor.Gözden ve gönülden ırak: Dünyanın büyük değişimlerle çalkalandığı 80’ler Johnny Cash’e hiç iyi davranmıyor. Albümleri artık yankı uyandırmaktan uzak, Columbia’nın gözü kendisini görmüyor. Şirketle arasındaki gerginlik, birlikte çalıştıkları 26 yılın ardından 1986’da sözleşmesinin feshedilmesiyle sonuçlanıyor. Dünya dönmeye devam etmiş ve Johnny Cash’i geride bırakmış sanki. Çaldığı konser mekânları küçülüyor, alkış sesleri zayıflıyor. Bir zamanların kasırgalar koparan albümleri, meraklılarının raflarında tozlanıyor. Belki de Cash’in sesiyle büyüyen nesil konserlerden emekli oluyor.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-09-03T08:59:42.159Z.jpeg" alt="johnny cash"><figcaption>Johnny Cash Fotoğraf: Andy Earl</figcaption></figure>Rubin ve Cash buluşması: Nashville’deki heyecansız günler, 1993’te Cash ailesinin radarının dışından bir ismin telefonuyla bölünüyor. Beastie Boys, Run-DMC ve Public Enemy albümleriyle hip hop’ı gündeme taşıyan; Slayer, Red Hot Chili Peppers, Danzig gibi isimlerle çalışan prodüktör Rick Rubin, plak şirketi American Recordings bünyesinde Johnny Cash ile bir dizi albüm kaydetmek istiyor. İkilinin ilk defa bir araya geldiği gün orada olanlar, selamlaştıktan sonra iki dakika boyunca tek kelime etmeden birbirlerini süzdüklerini anlatıyor. Bu karşılaşmayı izleyen 10 yılda, Rubin ve Cash birlikte dört albüm yayımlıyor (American Recordings, Unchained, American III: Solitary Man, American IV: The Man Comen Around). Johnny Cash, Rubin’in oturma odasında alınan kayıtlarda Tom Waits ve Glenn Danzig’in kendisi için yazdığı şarkıları, kendi parçalarını, sevdiği country şarkılarını ve Leonard Cohen’dan Soundgarden’a, U2’dan Depeche Mode’a geniş bir sanatçı listesinin parçalarını yorumluyor. American serisi hem eleştirmenlerden hem dinleyiciden büyük ilgi görüyor ve Johnny Cash’in kariyerinde Glastonbury sahnesine uzanan yeni bir dönem başlıyor.Rick Rubin’e göre iyi şeyleri zamanından önce gözden çıkarmak 20. yüzyıl Amerikan kültürünün korkunç hatalarından biri; American serisi de bunu kanıtlıyor. Johnny Cash’in sesi ve müziğindeki karanlık, yepyeni bir dinleyici kitlesinde yankı buluyor. 60’lı yaşlarının sonundaki sanatçı, genç nesille güçlü bir bağ kuruyor. Oğlu John Carter Cash’in dediği gibi, ABD vatandaşı country meraklısı yaşlı bir kadının rafında ne kadar Johnny Cash albümü varsa artık Frankfurt’taki bir punk rock dinleyicisinin rafında da Sex Pistols ve Misfits albümlerinin yanında Johnny Cash var.Hurt: Rubin ve Cash iş birliğinin en iz bırakan ürünü, Nine Inch Nails imzalı Hurt’e kazandırdıkları yeni kimlik. Johnny Cash’in hastalıklarla yorulmuş sesi ve yalın gitarıyla kaydedilen Hurt, Trent Reznor’ın orijinali de müthiş olan şarkısını bambaşka bir düzleme taşıyor. Mark Romanek’in Johnny Cash ve eşi June Carter Cash’i Nashville’deki House of Cash müzesinde görüntülediği video ise tüm zamanların en iyilerinden.House of Cash: Bir ömre onlarca hayat sığdırır gibi yaşayan Johnny Cash, video yayımlandıktan yedi ay, June Carter Cash’i kaybettikten dört ay sonra aramızdan ayrıldı. Birlikte 35 yıl yaşadıkları House of Cash, 2007’de çıkan yangında kül oldu.&nbsp;Beyaz perdede Johnny Cash: James Mangold’un 2005 yapımı filmi Walk the Line, Johnny Cash’in altın yıllarını ve June Carter ile olan ilişkisini anlatıyor. Başrollerdeki Joaquin Phoenix ve Reese Witherspoon filmdeki şarkıları kendileri seslendiriyor. Walk the Line Phoenix’e Altın Küre, Witherspoon’a Altın Küre ve Oscar kazandırdı.Gözleri dolmadan izleyebilen var mı? <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBhZTQ2Nzc4YzdlMDAwODQ2MDE2ZCZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWYzNGUyNDFlZWQ1ODgwMDA2MWM0YWIwJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnlvdXR1LmJlJTI1MkY4QUhDZlpUUkdpSQ=="">Johnny Cash - Hurt</a>

Johnny Cash ile ilgili hikayeler