<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Yaşar Kemal, Aziz Nesin ve Leyla Erbil gibi usta kalemler öncülüğünde 1974 yılında yola çıkan Türkiye Yazarlar Sendikası, kuruluşunun 50. yılını kutlamak için Pazar günü saat 15.00'te Cemal Reşit Rey Konser Salonu'nda etkinlik düzenleyeceğini <a fr-original-style="" href="https://turkiyeyazarlarsendikasi.org/duyurular/sendikamiz-50-yasini-kutluyor/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">açıkladı</a>.&nbsp;

Canlı Gündem

✏️ <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/eminealtinisik/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Emine Altınışık</a>Piccolo için yazmaya başlamadan önce hemen kütüphanemi kurcaladım; o yüzden ilk yazımda kalbimde ayrı bir yeri olan edebi mektuplardan söz etmeye karar vermek benim için sürpriz olmadı. Okumayı en sevdiğim türlerden biri kesinlikle sevdiğim sanatçıların—özellikle de yazarların—mektupları.&nbsp;Esasında bu tür kitaplar etik açıdan kendi içinde pek çok eleştiriyi beraberinde getirse de—kitapların pek çoğu mektup yazarının ölümünden sonra yayımlandığı için özel hayat ihlali olarak değerlendiriliyor—bu durumu tıpkı bir kafede otururken yan masanın sohbetine kulak misafiri olduğum zamandaki gibi gözardı ederek başka insanların iç dünyalarına konuk olmayı seviyorum.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Mektuplar: Sadece bir haberleşme aracı değil</h2>Günümüzde mektuplar yerini hızlıca atılan mesajlara bıraksa da eskilerin hayatında mektupların yeri çok önemli. Mektuplar salt haberleşme aracı olmanın da ötesinde insanların birbirine kendini anlatabildiği ve içini dökebildiği çok samimi bir platform. Zaten uzaklarda olana mektup yazıldığı için bence her mektubun kendi içinde barındırdığı bir hüzün var.&nbsp;Buna ek olarak ayrı düşülen sevgiliye yazılan mektuplardaki özlem ve kavuşma umuduyla dosta yazılan mektuplardaki yoğun dertleşme ihtiyacı da bu hüzünle birleşince her satır bana çok içten ve samimi geliyor.Bu türün özellikle Türkiye'de edebiyat örneklerinde en güzel yanlardan biri de dönemin atmosferine ve sanat ortamına bu metinlerle tanıklık ediyor olmamız. Çoğu zaman yazışan tarafların ikisi de sanatın herhangi bir dalıyla ilgilendiği ve ortak dostları da bu alanlarda olduğu için satırların arasında sevdiğiniz başka sanatçıların isimlerine denk gelmek de hoş bir sürpriz oluyor.Şimdi sıra elemesi çok zor olan bir sıraya geliyor—aşağıda en sevdiğim beş edebi mektup türünden kitap var.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675453938502.jpeg" width="550" fr-original-style="" style="vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; max-width: 100%; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-class="fr-draggable">Leyla Erbil<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Leylim Leylim: Ahmed Arif’ten Leyla Erbil’e Mektuplar</h2>✏️ Yazar: Ahmed ArifEdebi mektup türünde okuduğum ilk kitap olduğu için kişisel hayatımda çok önemli bir yeri var. Kendimi çoğu zaman daha romantik ilişkilere dönük metinler okurken buluyorum ve onları okurken ne olursa olsun okuduğumun kurmaca metin olduğu aklıma geliyor. Ancak burada her şey gerçek ve Ahmet Arif yüreklilikle tüm duygularını saklamadan dile getiriyor.Özellikle içinde bulunduğumuz çağda herkes duygularını dile getirmekten imtina ederek gizemli bir hava yaratma çabasındayken birinin tüm hislerini çekinmeden dile getirmesi bana gerçek dışı gelmişti.Yazarın notu:&nbsp;Bence bu kitaptan çok romantik bir hediye olur!<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675453732361.jpeg" width="550" fr-original-style="" style="vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; max-width: 100%; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-class="fr-draggable">Sabahattin Ali, eşi Aliye ve kızı Filiz<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Canım Aliye, Ruhum Filiz</h2>✏️ Yazar: Sabahattin AliSabahattin Ali en sevdiğim yazarlardan biri ve bu mektuplar sayesinde onu daha yakından tanıma fırsatımız oluyor. Hatta mektupları okurken "Aslında romanlarında tamamen kendini mi anlatıyor?" diye düşündüm.Bir de bu kitabı özel yapan eşi Aliye’ye yazdığı aşk ve hasret dolu mektupların içine küçük kızı Filiz’e hitaben yazdığı şefkat dolu satırlar. Bir başka deyişle yazarın eşine yazdığı mektuplar içinde kızına da yazdığı küçük mektuplar.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675454546107.png" width="550" fr-original-style="" style="vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; max-width: 100%; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-class="fr-draggable">Franz Kafka ve ailesi<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Babaya Mektup</h2>✏️ Yazar: Franz KafkaBu kitap Kafka’nın babası Hermann Kafka’ya yazdığı ve ona göndermediği tek bir uzun mektuptan oluşuyor. Burada bir baba-oğul çatışmasını ve Kafka’nın babasına karşı iç dökmesini okuyoruz. Kafka tüm mektup boyunca o kadar kırılgan ve zarif bir üslup kullanıyor ki bu çatışmayı asla bir kavgaya çevirmiyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675454663195.jpeg" width="550" fr-original-style="" style="vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; max-width: 100%; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-class="fr-draggable">Theo Van Gogh'un portresi, 1887<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Theo’ya Mektuplar</h2>✏️ Yazar: Vincent Van GoghAdını edebiyat dışında bir alanda duyurmuş bir sanatçının bir de kaleminin güçlü olması o kadar ilham verici ve doyurucu ki! Van Gogh’un iyi bir insan ve çalışkan bir sanatçı olma çabasını tüm mektuplarında görüyoruz. Tüm imkansızlıklara rağmen her zaman agresif bir hırsla değil ama nahif bir umutla mücadele ediyor. Eğer siz de sanatın herhangi bir alanında üretmeye çabalıyorsanız bu kitap içinizdeki üretme isteğiniz filizlendirecektir.Son olarak: Mektuplardan bahsetmişken Ümit Yaşar Oğuzcan’ın Sahibini Arayan Mektuplar’ından söz etmezsem olmaz. Bu mektuplar birine hitaben yazılmamakla birlikte yazar tarafından bütün sevenlere ve yalnızlara armağan edilmiş. Toplam 25 mektuptan oluşan bu seride benim favorim her zaman Beşinci Mektup.🗝 Yazardan bir soru:&nbsp;Nazım’ın Piraye’ye yazdığı mektupları bitirebilen var mı? Cevabını bize <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/readpiccolo/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> yazabilirsin.

Piccolo

Mektupların salt iletişim aracı olmamasına yazılan bir mektup ve dört tane edebî mektup önerisi.

Bir edebî tür olarak mektup kitapları

<img src="https://images.aposto.com/2022/8/3/1663155409988.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Süperkahramanların koruduğu mahalle<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Ahmet Fetgari Sokak’ta Yeraz’ın peşine takıldık bu hafta, taze çekilmiş kahve kokusuyla kruvasan tadı arasında. Ama bu ilk geçişimiz değildi Teşvikiye dolaylarından "20. yüzyıl edebiyatında modernleşmenin temsili; Türkiye Cumhuriyeti’nin Batılılaşma çabaları ve bunun yarattığı tezatlıkları, şekilsel kompleksleri ifade edebilmek için başroldeydi bu hat. Dolayısıyla mahalleyle doğrudan ya da dolaylı bir biçimde ilintili olan pek çok roman var. Peyami Sefa'nın Fatih-i Harbiye'si, Yakup Kadri'nin Kiralık Konak'ı geliyor aklıma — tabii bence en çarpıcısı Teşvikiyeli bir yazar olan Orhan Pamuk’un Kara Kitap’ı, İstanbul: Hatıralar ve Şehir kitabı ve yine büyük ölçüde Teşvikiye’de geçen Masumiyet Müzesi romanı. Bunun dışında da çok edebiyatçının yolu geçmiş Teşvikiye’den: Leyla Erbil, Abidin Dino, Kerime Nadir, Abdülhak Hamit Tarhan &amp; Lüsyen Hanım, Harop Baronyan, Atilla İlhan…"&nbsp;diyerek anlatmıştı <a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/tesvikiye-elif-bereketli" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Elif</a> (Bereketli) de Teşvikiye’nin kelimelerini.Haftaya çarşamba günü <a fr-original-style="" href="https://instagram.com/roksansarfati?igshid=YmMyMTA2M2Y=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Roksan</a> (Sarfati)’la eski sahiplerinin göç ettiği, bir zamanlar Rumların, Yahudilerin ve Ermenilerin sokağı olan Kiremit Caddesi’nde buluşmak üzere.

Soli

1. Kimdir?Editörlük ve çevirmenlik yapan, ufak ufak da yazan biriyim. Bir sanat kurumunda tam zamanlı editörlüğün yanında edebi çevirmenlik yapıyor, yazdığım bir uzun metraj film senaryosu (Son Çıkış) ve bir romanın (Tepemizdeki Gölge) ardından vakit kaldıkça ikinci romanıma çalışıyorum. Çeviri olarak da David Foster Wallace’ın Infinite Jest’iyle sevgi-nefret ilişkisi içinde bir süredir yaşayıp gidiyoruz.Ha bir de, Flu TV’de arada sırada <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=T6t-uz-V0Hs" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">beliriyorum</a>.2.&nbsp;Ne dinler?Şu sıralar, eskiden beri çok sevdiğim albümleri (Arcade Fire – Funeral, Serdar Ateşer – Avdet Seyri, Augie March – Strange Bird, Vangelis – Opera Sauvage) yeniden dinlemenin yanında, Türkiye’den <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=hBsUp374Tfw" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Klor</a> son zamanlarda bana keyif veriyor. Bir de arkadaşım Yusuf’un oğlum için Spotify’da hazırladığı ve adından da anlaşılacağı üzere klasik müzik parçalarından oluşan <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/playlist/6ScrNc5MVUlxB4lAfutiC1?si=d7fa374d04d94cdd&nd=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Classical jr.</a> listesini bayıla bayıla dinliyorum.3.&nbsp;Kimi takip eder?Twitter’da <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/greatdismal" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">William Gibson</a>’ı, Instagram’da <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/jamesclear/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">James Clear</a>’ı, e-postamda Aposto!’yu, uygulamalarda Guardian’ı, Substack’te <a fr-original-style="" href="https://georgesaunders.substack.com/?utm_source=substack&utm_medium=web&utm_campaign=substack_profile" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">George Saunders</a>’ı, podcast olarak <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/6UmBytzR58EY4hN1jzQG2o?si=3adb8741df254052" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Philosophy Bites</a>’ı, genel olarak webde <a fr-original-style="" href="https://birartibir.org/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">1+1 Express</a> ve <a fr-original-style="" href="https://vesaire.org/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">vesaire</a>’yi.4.&nbsp;Ne izler?Arkadaşım Umut’un tavsiyesiyle keşfettiğim Metin Erksan – Gecelerin Ötesi (1960) muazzam bir film; her zaman denk geldikçe sahne ya da bölüm açıp izlediğimse, David Simon’ın The Wire adlı, neredeyse kusursuza yakın dizisi.5.&nbsp;Ne okur?David Graeber &amp; David Wengrow – Dawn of Everything, Leyla Erbil – Tuhaf Bir Kadın, Quentin Tarantino – Once Upon a Time in Hollywood (roman olan), Ursula Le Guin – The Left Hand of Darkness.&nbsp;6.&nbsp;Neyi tekrar eder?Oğlumla legoculuk; mevsimine göre masa tenisi, boks ya da bisiklet; vakit kaldıkça bilgisayar oyunları (ZA/UM – Disco Elysium özellikle)

Duende

Editörlük ve çevirmenlik yapan, ufak ufak da yazan biriyim.

Can Kantarcı

Öykü Sözlüğü'nde bugün sondan üçü anımsıyoruz. Leyla Erbil'le Vapur'da karşılaşıyor, Bilge Karasu'yla Yağmurlu Kentin&nbsp;Güneşçisi'yle tanışıyoruz. En son, önümüzde Nezihe Meriç'in Zor Yokuşu kalıyor. Hep öyle olmaz mı?

<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">(V)apur</h2>Leyla Erbil<img src="https://images.aposto.com/2021/7/3/1629284116950.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Öyküye uzun bir alıntıyla başlıyor, ardından "Vapurun iskeleden kalkışını gören olmadı." cümlesini okuyoruz. Aslında, iki kişi dışında Vapur'u gören yok. Bir de, bizler varız, tanık olarak. Bu tanıklık, küçük bir kız çocuğu sayesinde oluyor.&nbsp;Ailesini, hikâyesini Vapur'la birlikte öğreniyoruz. Zaten bu Vapur sayesinde halka, İstanbul'a, tarihe bakıyoruz. Kayıtlarda bile yer almayan, görmezden gelinen Vapur'un bize söylemeye çalıştığı onca şey, beraberinde sorular da getirip götürüyor. Söz gelimi, "Uykularımızın içinde bugün bile düdük sesleri duyarak uyandığımızı biliyor mudur?"Gecede kitabında yer alan Vapur öyküsüyle 🌃 <a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://www.apos.to/i/isim-sehir-album&source=gmail&ust=1629367732039000&usg=AFQjCNHCOsWU8ki0uHoo5ulVIHk3zbvPLA" fr-original-style="" href="https://www.apos.to/i/isim-sehir-album" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">İsim, şehir, albüm</a> sayısından.

Okuduklarım ve izlediklerimle tekrar buluşmak, son yıllarda öğrenmeye çalıştığım bir şey. Öyle ya güzel olan bir şey neden tek sefere mahsus olsun!&nbsp;Son dört yıldır, türlü vesile ve bahanelerle, Leyla Erbil’in ‘Gecede’ öykü kitabı ile her yıl bir kere yeniden buluşuyoruz. En sonuncusu, geçtiğimiz hafta öykü atölyesinde “Vapur” öyküsünü başka bir öykü ile karşılaştırarak okumak/tartışmakla oldu. Öykü büyülü gerçeklikle ilgili verilebilecek en iyi örneklerden biri olmakla, toplumdaki “annelik ve kadın” algısını da çatırdatıyor. Zaten Leyla Erbil’in yazı dünyasına yolumuzu düşürdüğümüzde kadına biçilmiş, toplumun kutsadığı rollere, edebiyat ve yazarlar dünyasının eril baskınlığına atılmış pek güzel tokatlar olduğunu görürüz. Vapur, gemi gibi simgelerin edebiyat ve sanatın diğer türlerinde çokça kullanıldığı; kimi zaman bir umudu, kimi zaman öfkesi ya da özlemi duyulan bir aile ferdini, bekleneni, gideni, kaybolanı ve kimi zaman da bir kavramı işaret ettiği birçoğumuzun malumudur. Peki acaba, hayatın her alanında/mekânında, kadınların bunca çabasını verdiklerine de yanaşır mı o vapur? Ya da başka bir yönden, kendi kendini yok edip de bir koca nefes aldırır mı?...&nbsp;Bu soru sanırım, kendisini hiç eskitmeyecek… Zira bu satırları gözden geçirmek üzere oturduğum sıralarda bir kadın daha sokak ortasında şiddete maruz kaldı, kadın platformlarının her yıl artan sorunlara işaret çekmek için bir araya geldiği alanlarda simgeleri ve anlamlarını yok sayan ayıklamalar yapıldı. Daha da ileri gidersem; akademi koridorlarından edebiyat dünyasına sanatın diğer kollarına, sokaktan evlere her mekânda tacize, tecavüze, şiddete ve alansız bırakılmaya devam edildi. Sanırım, benim kafamdaki imgelemiyle, o vapurun ortadan kaybolmasına ihtiyacımız var. Kolay kolay kaybedemediğimizden, nefes alma alanlarımızı çalışma, düşünme ve iletme ihtiyacıyla yaratıyoruz. Biraz oralara uzanıp umudu yitirmemek istiyorum.&nbsp;Evet, sözü etno/müzikolojiye getireceğim. Toplumsal olarak sancısını çektiğimiz ya da alan açmaya ihtiyaç duyduklarımız bir anlatımda, sanat dalında kaçınılmaz şekilde kendini buluyor. Biyolojik bir mesele olmaktan çok, kültürel bir alan/konu ve uzun yıllardır sorun olan toplumsal cinsiyet kavramı, elbette etno/müzikoloji içinde de çok disiplinli yaklaşımlar ve yöntemlerle; kimlik temsillerine, anlamsal karşılıklarına, müzik dünyalarında bir tür cevap aramaya, çentik atmaya çalışıyor. Yakılmış onca türkü, yazılmış onca söz ve anlatılmış/paylaşılmış/duyulsun istenmiş hikâye, kültürlerin göbeğinde kadının/kadın olarak var olan kimliklerin kendilerini ifade biçimleri, endüstri içinde bu anlatımların konumlanışı ve konumlandırılışı, toplumsal algılanış biçimleri gibi aklınıza gelebilecek her türlü ana ve alt başlık… Takip edenleriniz hatırlayacaktır, “Herkes için Etno/Müzikoloji” serimizin sekizinci bölüm konuğu Selda Öztürk olmuştu. Selda’nın çalışma alanı feminist teori ve kavramlarla iç içe, savaş sonrası göçmek zorunda kalmış kadınların birbirleriyle müzik yoluyla nasıl diyalog kurduklarına odaklanıyordu. Bölüme <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy55b3V0dWJlLmNvbSUyNTJGd2F0Y2glMjUzRnYlMjUzRFNmZ0RSdXp1anRvJTI1MjZhbXAlMjUzQnQlMjUzRDU5M3M="">buradan</a> ulaşabilirsiniz… Bu görüşme, benim için yalnızca kadınların birbirleriyle kurduğu diyaloğu değil, kadın bir araştırmacının alanda nasıl var olduğuna ve var ettiğine, alanına nasıl dönüşler sağladığına dair de oldukça öğretici bir anlatım oldu. Üstelik şarkılarla tarihe tanıklık etmek, şarkılarla entegre olmak ve şarkı söylemeden yaşayamama hâli de bu görüşmemizden aklıma kazınanlar. Güncel çalışmalar içerisinde etno/müzikoloji alanından çok güzel bir örnek olduğunu düşünüyorum.&nbsp;Toplumsal kodlarımızı anlamak, kendimize ait olanı yapılandırmak; feminist kimliğin inşası ve keşfi özellikle bizimki gibi toplumlarda uzun bir yolculuk istiyor. Özellikle tüm dünyanın içinde olduğu popülist ve sağ iktidarların radikalleştirdiği toplum hâllerine baktığımda, sorunlardan çözüm arayışlarına, soruna dikkat çekme çabasına bıçak sırtını bir türlü terk edemediğimizi düşünüyorum. Ben de kadınların/kendini kadın olarak yaşayanların birbirine bu keşif yolculuğunda ihtiyacı olduğuna inananlardanım. Ülke değiştirip başka bir yere adapte olma sürecinde bunu başka biçimlerde deneyimledikçe de bu inancım güçlendi/güçleniyor.&nbsp; Kadın üretimlerini, kolektif anlamda bir araya gelip el birliği ile var ettiklerini önemsiyor, burada bu alana odaklanmış birkaç tane çalışmayı ve yayını kulak suyu etmek istiyorum.&nbsp;Öncelikle, en yalın hâliyle ülkemizde ve dünyada cinsiyet temsillerine, feminist kavramlara dair etno/müzikolojik ve kültürel çalışmaların aldığı yolu anlatan, güzel bir kaynakça sunması toparlayıcı bir metin olmasından Şeyma Ersoy Çak’ın 2017 yılında yayımlanmış <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5hY2FkZW1pYS5lZHUlMjUyRjM3NzEzODM5JTI1MkZUT1BMVU1TQUxfQyUyNTI1QzQlMjUyNUIwTlMlMjUyNUM0JTI1MjVCMFlFVF9LVVJBTUxBUklOSU5fTSUyNTI1QzMlMjUyNTlDWiUyNTI1QzQlMjUyNUIwS09MT0olMjUyNUM0JTI1MjVCMF9WRV9FVE5PTSUyNTI1QzMlMjUyNTlDWiUyNTI1QzQlMjUyNUIwS09MT0olMjUyNUM0JTI1MjVCMF9BUkElMjUyNUM1JTI1MjU5RVRJUk1BTEFSSU5EQUslMjUyNUM0JTI1MjVCMF8lMjUyNUM0JTI1MjVCMFpMRVIlMjUyNUM0JTI1MjVCMCUyNTNGZW1haWxfd29ya19jYXJkJTI1M0R2aWV3LXBhcGVy"">şu makalesini</a> önermek istiyorum.&nbsp;Ardından Selma Sol’un 2016 yılında yayımlanmış, Rumeli Türküleri örneğinde toplumsal cinsiyet rollerini okuma biçiminin, disiplinler arası çalışmaya ve müzik araştırmalarında söylemin, kültürden çıkışını nasıl ele aldığına iyi bir örnek olduğunu düşündüğüm <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmRlcmdpcGFyay5vcmcudHIlMjUyRmVuJTI1MkZkb3dubG9hZCUyNTJGYXJ0aWNsZS1maWxlJTI1MkY0MjIxODc="">şu metni</a> de paylaşmak istiyorum. Selma Sol’un “Kadının Dönüşüm Mekânı: Rumeli Türküleri Örneği” başlığında topladığı örneklerde, türkülerde kadınların çocukluktan anneliğe kadar kültürel mekândaki dönüşümünü ve rol değişimlerini inceliyor. Bekaret meselesinden, anneliğe, “kaynanalığa” dönüşen kadınlar… Bu metin beni yeniden edebiyata sürükledi ve birkaç hafta evvel vakit geçirdiğim, Irmak Zileli’nin “Gözlerini Kaçırma” isimli romanını hatırlattı. Zileli, kitabında kuşaklar arası anne - kız ve çocuk ilişkisini okumak, o ilişki ağı içerisinde kadını ve toplumsal rollerini yeniden düşünmek üzerine bir anlatı kuruyor. Yıllardır okuduğumuz baba oğul hikayeleri ve psikolojik kazılarının baskın olduğu anlatım hallerinin bizi ne kadar yorduğunu da böylece bir kez daha düşünüyorum. Patriyarkanın içinde, onun diliyle konuşmadan kadın ağzından, dünyasından ya da bakış açısından yazılan ve araştırılanlar, alışılması gerekilen düşünce yollarının altını çiziyor.&nbsp;Meselenin güncelliğini yitirmemesi, bu başlık altında verilen ürünlerin de sayısını arttırıyor. Geçtiğimiz mayıs ayında Tuğba Aydın Öztürk’ün Koç Üniversitesi’nin bloğunda denk geldiğim <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmtvY2thbS5rdS5lZHUudHIlMjUyRnNhbmF0LWR1bnlhc2luZGEta2FkaW4tdHVnYmEtYXlkaW4tb3p0dXJrJTI1MkY="">“Sanat Dünyasında Kadın”</a> başlıklı yazısı, pandemiye alışmaya çalıştığımız günlerde kadınların bir de bu dönemde henüz neler deneyimleyeceğini gündem maddesi etmemişken, sanat dünyasındaki toplumsal cinsiyet eşitsizliğine dikkat çekiyor. Öztürk, sanat dünyası (ya da belki dünyaları) her birey için ekonomik, politik ve sosyal anlamda zorlayıcıyken konu toplumsal cinsiyete gelince, sosyal sermayenin de önemi ve bu sermayenin sonucu ortaya çıkan gruplaşmaları hatırlatıyor.&nbsp;Yeniden müzik odağına ve bu alanda yapılan araştırmalara dönecek olursam; Ruşen Alkar’ın <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5hY2FkZW1pYS5lZHUlMjUyRjE1MTc4Mjg3JTI1MkZNJTI1MjVDMyUyNTI1OUNaJTI1MjVDNCUyNTI1QjBLX1ZFX1RPUExVTVNBTF9DJTI1MjVDNCUyNTI1QjBOUyUyNTI1QzQlMjUyNUIwWUVUX0ZhcmtsJTI1MjVDNCUyNTI1QjFfSyUyNTI1QzMlMjUyNUJDbHQlMjUyNUMzJTI1MjVCQ3JsZXJpbl9NJTI1MjVDMyUyNTI1QkN6aWtfUHJhdGlrbGVyaW5kZV9LYWQlMjUyNUM0JTI1MjVCMW4lMjUyNUM0JTI1MjVCMW5fS29udW11Xw=="">“Farklı Kültürlerin Müzik Pratiklerinde Kadının Konumu”</a> başlığıyla hazırladığı, normalize edilmesine uğraşılan cinsiyet kodlarını müzik pratikleri örneklerinde görünür kılmak amacıyla hazırladığını vurguladığı makale çalışması, etno/müzikoloji çalışmalarından örnekler ve söylem üzerine odaklanmış bir eleştiri sunmasıyla ilgi çekecektir, diye düşünüyorum.&nbsp; Ayrıca yakın zamanda denk geldiğim, iki farklı örnekleme yoğunlaşan <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5hY2FkZW1pYS5lZHUlMjUyRjM2MjQ1Njc1JTI1MkZQVU5LX00lMjUyNUMzJTI1MjU5Q1olMjUyNUM0JTI1MjVCMEtURV9LQURJTklOX0tPTlVNTEFOSSUyNTI1QzUlMjUyNTlFSV9TRUNPTkRIQU5EX1VOREVSUEFOVFNfJTI1MjVDMyUyNTI1OTZSTkVLX09MQVlJXzJfcGRm"">biri lisans</a>, Hatice Dülge’nin Secondhand Underpants grubu üzerinden Punk Müzikte Kadının Konumlanışı, <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5hY2FkZW1pYS5lZHUlMjUyRjQxOTI0MzY5JTI1MkZTYWhuZV9TYW5hdGxhciUyNTI1QzQlMjUyNUIxbmRhX0thZCUyNTI1QzQlMjUyNUIxbmxhcl9NJTI1MjVDMyUyNTI1QkNzbCUyNTI1QzMlMjUyNUJDbWFuX0RpbmRhcl9LYWQlMjUyNUM0JTI1MjVCMW5sYXIlMjUyNUM0JTI1MjVCMW5fRGVuZXlpbWxlcmk="">diğeri yüksek lisans tezi</a>, Rümeysa Çamdereli Erdoğdu’nun Sahne Sanatlarında Kadınlar: Müslüman Dindar Kadınların Deneyimleri, isimli çalışmalarını da böylece paylaşmak istiyorum sizlerle. Bu çalışmalar eğitim dünyasında; sahne sanatları, sosyal bilimler, müzik bilimleri dahilinde kadın temsillerinin farklı alan ve örneklerde nasıl ele alınabileceğini duymak, üzerine düşünmek anlamında oldukça önemli.&nbsp;&nbsp;Öte yandan, serimizde konuk ettiğimiz ve bu sohbeti sizinle paylaşma fırsatı bulduğumuz hocamız Burcu Yıldız’ın 2013 yılında <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGcG9ydGVha2FkZW1pay5pdHUuZWR1LnRyJTI1MkZkb2NzJTI1MkZsaWJyYXJpZXNwcm92aWRlcjE4MSUyNTJGWWF5JTI1MjVDNCUyNTI1QjFuLUFyJTI1MjVDNSUyNTI1OUZpdmklMjUyRjYuLXNheSUyNTI1QzQlMjUyNUIxJTI1MkZwb3J0ZV9ha2FkZW1pay02LTMucGRm"">Porte Akademik’te yayınlanmış bir çalışmasını</a> hatırlamakta fayda var. Yıldız, bu çalışmasında 1992 ile 2012 yılları arasında müzik ve toplumsal cinsiyet alanında yapılan çalışmaları Türkiye özelinde incelemiş, bu çalışmaların; popüler müzik, halk müziği ve folklor, tarihsel bağlamda kadın müzisyen ve besteciler özeline odaklandığını vurgulamıştır. Buradan hareketle de etno/müzikolojik araştırmalarda alana dönüşü olan, eleştirel, kimlik temsillerini güçlendirici çalışmaların ihtiyacına dikkat çekmiş. Elbette bu çalışmanın yayımlanışının ardından süregelen yıllarda literatür daha da zenginleşmiş, gündelik müzik pratikleriyle akademi birbirlerine -yeni medya platformlarının da çekiciliğiyle- ortak alanlar yaratmayı başarmış ve devam etmektedir. Ancak bu ortak alan yaratma hâlinin sürekliliği de hiç şüphesiz büyük bir ihtiyaç. Bilen bilir, sıklıkla başka alanlarda çalışan eş dostla bıkmadan ısrarla konuştuğum bir konudur bu (bıktırdığım formel bilim insanları ve çevremdeki mühendis dostlardan özür dilemeyerek), yaptığımız iş her ne ise birbirimize anlatacak düzeyde meramımızı paylaşmak, kafamızı kuma gömmemek. Bunun büyük bir beklenti ve emek olduğunun farkında olarak, kendimize açtığımız böylesi alanlarla çalıştığımız alanlara ve gündelik hayata da dokunma fırsatımızın doğacağına inanıyorum. Galiba biraz da bu yüzden, böyle düşünenlerimizin sayısı arttığından, birbirimizin hikâyelerini paylaşıp sürekliliğini ve kalıcılığını sağlamaya çalışarak yeni yollar arayışındayız. Buradan hareketle; podcast serilerinde buluşan akademisyenlerin, yazarların, müzik emekçilerinin, üreten ve düşünenlerinin hikâye aktarıcılığının yaygınlaşmasını çok önemli buluyorum. Geçtiğimiz yıldan bu yana takip ettiğim, ara ara zaman geçirdiğim podcastleri de keşiflerini size bırakarak, paylaşmak isterim.&nbsp;<ul><li><a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRnNob3clMjUyRjJYcVNZYjhXdEZKdE1zWUkyRE0wNFolMjUzRnNpJTI1M0REVWVON0JSRFFZMkMxLTRjdnJSeGt3"">Kültür Sektörü:</a> Geçtiğimiz yayın döneminde Funda Lena’nın Açık Radyo’da hazırlayıp sunduğu, farklı bakış açılarından Türkiye’deki kültürel sektörüne dikkat çektiği seride, oldukça besleyici söyleyişiler yer alıyor.</li><li><a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRnNob3clMjUyRjdNV2RQSDJBajR2M1BBaG5ibDlvc1glMjUzRnNpJTI1M0QtQ2NnNkZubFFXLVZSSnUycE9pTndR"">Sonsuz Çiçek Tarlaları:</a> birçoğumuzun Birbaba Indie ile tanıdığı, Tuğçe Yapıcı’nın hazırlayıp sunduğu ve hâlen devam eden söyleşi dizisine yine Açık Radyo’da rastlayacaksınız. Güncelden haberdar olmak, Yapıcı’nın kendi kaleminden çıkan afişlerine sosyal medyada denk gelmek de ayrıca tatlı.</li><li><a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRnNob3clMjUyRjZDOUVxbmxmclpiVDNwZGlkQ1QwYlklMjUzRnNpJTI1M0RsekJwU2RKS1JFNnNQZnZsd1BCZXh3"">Müzikte Kalmaz:</a> Evrim Hikmet Öğüt hocamızın, Karşı Radyo’da hazırlayıp sunduğu, etno/müzikoloji araştırmaları ve diğer disiplinlerden de isimlere denk geleceğiniz yine çok besleyici olduğunu düşündüğüm bir program. Bazı bölümleri tekrar tekrar dinleyip not almak bana iyi gelenlerden. Hocanın, daha evvel Açık Radyo için hazırlayıp sunduğu Göçmenin Müziği, Müziğin Göçü görüşme serisini de hatırlatarak…</li><li><a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRnNob3clMjUyRjZ3Z2lvMkxZSmZNU1hTQlB4cXhNcDklMjUzRnNpJTI1M0RPLWtRMHlNTFJIS005QVJCejNtNV9B"">Deli Asiye:</a> son zamanlarda vakit geçirmekten en keyif aldığım podcastlerden! Akademik hayatın içinden, ancak orayla sınırlı kalmadan da bir şeyler söyleme ihtiyacı duyan Ankaralı üç kadının hazırlayıp sunduğu feminist bir kanal.</li><li><a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDRkMzM3NmE5MzgwMDAwNzBiM2RlOCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRnNob3clMjUyRjROQTdkWmdBeTFoOGlTcGptUHpCZjclMjUzRnNpJTI1M0RUTldwYTJCdlItaU1kREhvNGhhUFpn"">Adalet Atlası:</a> Anadolu Kültür’ün hazırladığı bu podcast kanalı da çok disiplinli bir tavırla adaleti, birbirinden farklı alanlardan gelen konuklarla birlikte sorgulayıp araştırıyor. Ezhel ve Etnomüzikolog Mustafa Avcı’nın aynı anda konuk olduğu bölüm, söyleşi sorularının masaya konuş biçimiyle oldukça iyi bir örnek diye düşünüyorum.</li></ul>Söyleyecek çok sözümüzün olduğuna inanarak birbirimizi daha çok dinleyerek, duyarak, anlamaya çalışarak, okuyarak ve keşfederek, yalnız komadan değiştirebileceklerimizin umuduyla.&nbsp;Emekçi Kadınlar Günümüz kutlu olsun!&nbsp;

Leyla Erbil ile ilgili hikayeler