<img src="https://images.aposto.com/2024/8/1/1725892520755.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Instagram, direkt mesajlara (DM) çıkartma oluşturma ve fotoğraf düzenleme özellikleri, etkileşimli kutlamalar ve yeni tema seçenekleri ekleyeceğini duyurdu. Güncelleme, kullanıcıların tıpkı WhatsApp’ta olduğu gibi kendi kütüphanelerinden bir fotoğraf seçerek çıkartma oluşturabilmesine ve bu çıkartmaları sohbetlerinde kullanabilmesine olanak tanıyacak.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıntılar: Güncellemeyle birlikte kullanıcılar, özel sohbetler içinden gönderdikleri fotoğrafları hikayelerdeki gibi düzenleyebilecek ve yeni sohbet temalarına erişebilecek. Etkileşimli doğum günü kutlamaları ise diğer kullanıcılara efektler ve animasyonlarla kutlama notları gönderilebilmesini mümkün kılacak.&nbsp;</li></ul>

Quando

Mağaradan 21. yüzyıla hediye: İyi bir hediye üzerine düşünceler

Bir doğum günü partisi düşünün: 50. yaşınızı büyük bir kalabalıkla kutladığınız ve Nick Cave’in çaldığı. Geçtiğimiz Pazar akşamı İKSV, 50. yaşını tam da böyle kutladı. Bize de o ana şahitlik etmek ve Nick Cave’in büyüsüne kapılmak düştü.Ön grup açıklandığından beri en az Nick Cave’i beklediğimiz heyecanla, hatta belki biraz daha fazla, beklediğimiz Black Country, New Road sahneye çıktığı anda, şimdiye kadar alışık olmadığımız bir şeyle karşı karşıya olacağımızı biliyorduk. Yaptığımız <a fr-original-style="" href="https://avazavazdergi.com/roportaj-black-country-new-road/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">röportajda</a> da belirttikleri gibi, grubun solisti Isaac Wood ayrıldıktan sonra, önceki iki albümü çalmayı bırakıp tamamen yeni şarkılarla konserlerine devam eden ve takdir edilesi bir cesaret örneği gösteren grubun performansı oldukça heyecan verici ve tatmin ediciydi. Sahneye sırayla dizilen altı kişilik grup, vokal görevini de kendi arasında bölüşmüştü. Şarkıyı yazanda kalan vokal ihalesi, kimi zaman grup üyelerinin tatlı bir utangaçlık göstermesine de neden oluyordu ki bunu da yine röportajda dile getirmişlerdi. 45 dakikalık performans boyunca çaldıkları yeni şarkılar üzerinden yorum yaptığımızda, grubun geleceğiyle ilgili, daha önceden bildiğimiz karanlık tonların yerini, tamamen değilse de ağırlığını, daha melodik daha masalsı ve yumuşak bir havaya bıraktığını söylemek de mümkün.Black Country, New Road sahneden ayrılıp da esas oğlan ve grubunu beklemeye başladığımız dakikalarda, konseri birlikte izlediğimiz sevgili editörümüz Hande’yle birlikte bitmek tükenmek bilmeyen sıralardan usanıp; hayat, pahalılık, kiralar ve iş yaşamı hakkında enerjimizi yerle yeksan edecek konular konuşuyorduk ki ışıklar kararıp da Nick Cave olanca haşmetiyle sahnede belirdi. Enerjisine önce hayret edip ardından da gıptayla baktık. Bir an bile seyirciyle iletişimi kesmeden, her şarkıda performansının üstüne katan gerçek bir dev karşısında insanın başka çok da bir seçeneği kalmıyor.Get Ready For Love’la sahneye çıkıp peşi sıra, There She Goes My Beautiful World, From Her to Eternity, O Children ve Jubilee Street’i çaldı. Sahneye çıktığı andan itibaren seyirciyle fiziksel ve göz temasını bir an olsun kesmeden, sahne önündeki hemen herkesin ellerini tutup, gözlerinin içine bakarak herkesi şovunun bir parçası haline getirdi. Deyim yerindeyse elle tutulacak kadar somut karizmasıyla seyircilerini vaftiz etti. Yine bir kez daha, Nick Cave, sizi sahnesinin bir parçası olmaya davet ettiğinde, onun bitmek tükenmek bilmeyen ve bütün varlığını hemen orada önünüze seren enerjisine eşlik etmek dışında fazla seçeneğiniz olmuyor. Bu noktada Nick Cave kadar Bad Seeds ve sahnede yer alan herkesin hakkını teslim etmek gerekir. Kelimenin olabilecek en olumlu anlamıyla gerçek bir çatlak olan Warren Ellis ve koro vokal ekibi başta olmak üzere sahnedeki herkes şovu, Nick Cave’le beraber sırtlandı.Konser öncesi Duende’nin Nick Cave’le ilgili sorularını yanıtlayan Bartu Küçükçağlayan’nın ifade ettiği gibi ömrü boyunca saçlarını siyaha boyayıp üretmekle lanetlenmiş bir kahraman kendisi. Birkaç yıl önce oğlunu kaybettiğinde yasını, acısını, kaybını da herhangi biri gibi değil de Nick Cave gibi anlatmak, dönüştürmek onun kaderi belki de laneti. Yine birkaç ay önce bir diğer evladının acısı yaşarken bir kez daha yaptığı, yapmak zorunda olduğu gibi… Kuzgun siyahı saçları, jilet gibi takımı ve ihtiyar delikanlılığın bitmek tükenmek bilmez enerjisiyle sahneye çıkıp seyircisiyle birlikte olmak hem laneti hem merhemi hem de Nick Cave dışında çok az insanın harcı.Hem kendisi hem seyircisi için bir birlikte var olma ve iyi hissetme törenine dönüşen iki buçuk saatlik performansı boyunca, seyircinin arasına girip de “Cry, cry, cry!”, “Just breathe, just breathe!” diye her buyurduğunda, sahnede devleşen o 65’lik delikanlıya bir kez defa teslim olmak zorunda kaldı geçtiğimiz Pazar akşamı Parkorman’ı dolduran herkes: Derince bir nefes al, ağlayacaksan ağla ve Nick Cave’in enerjisine varını yoğunu ortaya koyarak eşlik et. Emredersiniz efendim!

Geçtiğimiz pazar günü Nick Cave & The Bad Seeds izlemek için Parkorman'daydık.

Sahnede devleşen 65'lik bir delikanlı

Bahar benim için mayıs ayıdır. Kot ceketlerin özgürlüğe kavuştuğu, kedilerin gölgeleri mesken etmeye başladığı ve sofraların yaz bereketine göz kırpmaya yeltendiği gönül ve iştah açan bir dönem. İnsanın içine doğduğu aya ayrı bir sevdası ister istemez oluyor. Hele ki doğum günü ayın ortasına doğru olunca ilk iki hafta yaklaşan kutlamanın heyecanıyla, son iki hafta da kutlamadan kalan hâletiruhiyeyle geçiyor. Bugün benim doğum günüm.Doğum günlerimde etrafımdakilere çaktırmadan duyduğum heyecanı doğum günü denince akla gelen yegâne yemek elemanı olan pastaya asla duymadım. Pastaya karşı tepkim kendi doğum günümde pastayı vetolamak ve yerine güzel bir rakı sofrası kurmanın da ötesinde bir hâl aldı. Doğum günü kutlamalarında pasta dağıtılırken nezaketle pasta diliminin tek kenara yakın olmasıyla dengesi şaşmış plastik tabağı ele alma nezaket ritüeline de artık dâhil olmuyorum. İkramı ret başlarda ayıp geliyor ama Batılılaşma ve bireyselleşme kisvesi altında bir sahte modernite hissi de vermiyor değil.&nbsp;Yıllar boyu pasta yemeye karşı dimdik duruşum sonunda daha entelektüel sorgulamalara maruz kaldığımda doğum günü kutlamalarıyla pasta ilişkisini ağız tadı değil akıl fikir düzleminde ele almam gerekti. Neden doğum günlerinde pasta kesiliyor?Her pasta Roma’dan çıkar: Pasta âdeti farklı şekillerde tarihin ve atlasın çeşitli noktalarına serpişiyor. Kutlamalarda pastanın atası kuruyemişler ve buğday unuyla hazırlanan keke benzer yemeklerin kullanımı Roma dönemine tekabül <a fr-original-style="" href="https://www.rd.com/article/origin-of-birthday-cake/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">ediyor</a>. Genelde düğünlere ait bu âdet, nadiren asilzadelerin yarım asırı devirdikleri doğum günlerinde de dostlar, Romalılar ve vatandaşlarla birlikte masada yerini buluyor. Tatlıların kek formatında kutlamalara dâhil olmaları özünde garip değil, hatta Roma keklerinin bugünkü kesme âdetinde bildiğimiz yaş pastaya benzerliği şempanze-insan akrabalığından hâllice denebilir; kesinlikle bir bağ var ama yine de uzak.&nbsp;Beni seven pastama mum diksin:&nbsp;Üstündeki mumların tarihi biraz daha geriye dayanıyor. Antik Yunan’da tapınak rahiplerinin av tanrıçası Atena’ya adaklarında ayı temsil ettiği için hilal şeklinde tatlıların üstüne ay ışığını simüle edecek şekilde mum yakılırmış. Yine bir kek durumu var fakat ortada kutlama yok, daha ulvi, ruhani bir ortamda loş mum ışığı ve kabul edilmesi umulan adaklar var.Modern pasta: Doğum gününde pasta kesme âdeti Almanya’da Orta Çağ'da da görülüyor. 17. yüzyıla kadar ekmekten hâllice keklerle devam eden mumlu tatlılar, 18. yüzyıl Almanya’sında pişirme aletleri ucuzlayınca bir nebze daha yaygınlaşmış. Çocukların doğum günleri için pastalar zengin ailelerde dekore edilmeye, günümüzdeki kremalı hâllerine yaklaşmaya <a fr-original-style="" href="https://www.foodandwine.com/desserts/cake/brief-history-birthday-cake" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">başlanmış</a>. Kinderfeste denen bu doğum günü partilerinin âdeti de sabah yakılan mumların akşama kadar pasta üzerinde durması ve pastanın yemekten sonra yenmesi. Küçücük çocuklara eziyet, "Alman disiplini" hayranları için de önemli bir gelenek gibi.&nbsp;Yaygınlaşma: Sanayi Devrimi’yle beraber pasta üretim metodları yaygınlaşıyor, şeker gibi temel içerikler ucuzlaşıyor. Bu sayede Charles Dickens romanlarında yüzüne kömür bulaşmış çocuklar dahi yılda bir gün rafine şekerin kremayla harmanlı hâlinden tadabiliyorlar. Artık pasta kesmek, halkın geçmiş aristokratik düzende asilzade âdetlerinden birini hayatlarına dâhil edebilmelerinin sembolü oluyor.&nbsp;Yatsıya kadar yanan mum: Günümüzde artık pasta vazgeçilmez bir doğum günü gıdası. Pagan ritüellerinden sınıf atlama hayallerine uzanan macerası artık diyette aile bireylerinin bir seferlik günahları, limonata eşlemesi ve yarım kalmış plastik tabakların çöp doldurmasına vardı. Karantina döneminde mum üflemenin pasta yüzeyindeki bakteri oranını %1400 (bin dört yüz) artırmasını öğrenmemiz de <a fr-original-style="" href="https://www.theatlantic.com/health/archive/2017/07/birthday-candle-bacteria/534987/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">cabası</a>.Pastalar 3 bin yıllık geçmişiyle miladını doldurdu. Yeni bir âdette anlaşıp rafine şekeri yoğun renklendirici kullanımının ve toplu üretiminin normalleştiği pastalardan kopmak için geç değil. Benim tavsiyem, emek yoğun, dostlarla beraber sofra hazırlanan, sohbeti zengin bir rakı gecesi. Bu cuma, bu âdetin başlangıcı için ilk adımı atacağım. Geçirdiğimiz yıllara yanan mumlarla değil, o yılları geçirdiğimiz kişilere ve penceremize konan boncuktan kuşlara kalkan kadehlerle.&nbsp;

apéro

Doğum günü deyince akla pasta gelmesinin kökleri pagan ritüelleri ve Sanayi Devrimi’nin sınıf atlama serzenişlerinde. Ve şimdi pastadan vazgeçmenin zamanı geldi. 

doğum günü ile ilgili hikayeler