<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Antalya'nın Kemer ilçesindeki Phaselis Antik Kenti'ndeki kazı çalışmalarında Apollon'a adandığı düşünülen altar yapısı (sunak) ve içerisinde aralarında insan ve aslan bulunan küçük adak heykeller bulundu. Pers, İskender ve Roma dönemlerine ait kalıntıların bulunduğu 3 limanlı ender kentlerden bir tanesi olan antik kentin tarihi milattan önce 7. yüzyıla dayanıyor.

Aposto Gündem

Bir gün arkadaşlarıyla Bodrum’a gitmeye karar verir Küçük İskender. Otobüs, İzmir’in içinden geçerken bir tren yolunda dururlar. Hava aydınlık ile karanlığın arafındadır. Küçük İskender uyanır, sigarasını yakar ve bir köpek görür. Köpek, hiç kıpırdamadan dağlara bakmaktadır. O anları şöyle anlatıyor Küçük İskender: “Çok saçma dedim kendi kendime. Ama hayatın içindeydi ve o anda, duvara çarptığım kitaptan şu mısralar geldi aklıma: “kim bakar uzaklara, şu köpekleri saymazsam.” Bodruma indik, ilk işim Cumhuriyet Kitabevleri’nden birine girip bir Edip Cansever kitabı almak oldu. Dedim ki, ben Edip Cansever’i anlayabilecek kapasitede bir adam değilmişim!”<img src="https://images.aposto.com/2021/2/2021-03-19T11:40:51.869Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Küçük İskender" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İstanbul’a döndükten sonra İskender, bir arkadaşına Edip Cansever ile tanışmak istediğini söyler. Arkadaşı ise Cansever’in sinirli birisi olduğunu söyler ve kabul etmez. İskender’in ısrarı üzerine “Tamam!” der arkadaşı. “Bugün cumartesi. Pazartesi gidip elini öperiz, ben nerede içtiğini biliyorum.”Tesadüf bu ya, o cumartesi 28 Mayıs 1986, İskender’in doğum günüdür. Eve gider İskender. Annesi pasta, börek hazırlamış konu komşu gelmiş kutlamaya. İskender doğum gününü kutluyor ama aklı hep Pazartesi günü tanışacağı kişide.Aradan bir saat geçer ve telefon çalar. Az önce yanından ayrıldığı arkadaşıdır. “Başın sağ olsun İskender, Edip’i kaybettik!”İskender şöyle anlatıyor: “Gitti benim doğum günümde öldü, yetmedi yaşadığım Teşvikiye’den kalktı cenazesi. Ben hayatımda bu kadar dayak yediğimi hiç hatırlamıyorum!"Ve devam ediyor: "Çok sonraları Adam Yayınları’nda otururken eşi Mevharet Hanım’la karşılaştım. Utana sıkıla ‘Edip Cansever beni tanısa sever miydi? diye sordum. Çok severdi seni!' diye cevap verdi Mevharet Hanım. Ben de dedim ki kendi kendime, benim şair olmaktan başka yapacağım bir şey kalmadı.”Yeşil ipek gömleğinin yakasıBüyük zamana düşer.Her şeyin fazlası zararlıdır ya,Fazla şiirden öldü Edip Cansever.C. Süreya

Yıldızlı Bir Hikâye

Küçük İskender 20’li yaşlarının başında, kendi deyimiyle, iğrenç şiirler yazmaktadır. Ama yine de arkadaşları onu pohpohlayıp dururlar. İlk defa 19 yaşındayken okur Edip Cansever’i ve şiir kitabını duvara fırlatır “Bu ne boktan şiir böyle!” diyerek. 

İskender ile ilgili hikayeler