<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://aposto.com/n/psikeart" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Psikeart</a>'ta bu hafta Hande Öğüt, "Hemcinsini Sevmek" başlıklı yazısında okurları Sappho'dan Rita Mae Brown'a bir yolculuğa çıkarıyor.</h3><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(239, 254, 117); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(239, 254, 117); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Kendini sevemeyen bir kadın, bir başka kadını nasıl sevsin? Üstelik de heteropatriyarkanın kadınları birbirine karşı olmaya oynadığı, rakip ve düşman kıldığı bir anlam/yaşam dünyasında?İşte hemcins sevgisi böyle bir ortamda, hem gerçek bir terapi ve empati hem de devrimci ve özgürleştirici bir eylemdir. Erkek kültürüne karşı bir kadın kültürü yaratan, kadınlar arası duygu ve deneyim aktarımına odaklanarak bir kızkardeşlik kavrayışı ve bilgisi geliştiren, kadınların birlikte güçlü, cesur ve mutlu olmasını tahayyül eden lezbiyen feminizm, bir kadının diğeriyle sevişmesinden çok fazla bir şeydir.</blockquote><p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#effe75" color="#090909" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#effe75 !important;color:#090909 !important" href="https://aposto.com/i/hemcinsini-sevmek" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(239, 254, 117) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Devamını oku</a>

Editörün Seçkisi

"Molly’nin yolculuğu kendini sevmeye giden bir yolculuk değil — bütün yolculuğu kendini sevmesiyle başlıyor,"&nbsp;cümleleriyle giriyor Büşra ve Seçil Yakut Orman'ı anlatmaya. Kuir feminist yayıncılığa, farklı olmanın zorluğuna, sevginin cinsiyetliliğine ve bir sektör olarak yayıncılığa dokunuyorlar geçtiğimiz haftalarda çıkan yazıda:<a bgcolor="#FF0000FF" color="#fafbfc" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#FF0000FF !important;color:#fafbfc !important" href="https://apos.to/s/620a713ea1777f00064ac9aa" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(255, 0, 0) !important; color: rgb(250, 251, 252) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">UMAMİ KİTAP: KUİR FEMİNİST YAYINCILIK YAZISI</a><img src="https://images.aposto.com/2022/2/4/1646318789241.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.80" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Deniz Sabuncu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Peki eril tahakkümle mücadele ederken başkarakterlerin cinsel yönelimlerini ya da kimliklerini değiştirmek yeterli mi? İmran Gökçe, Yakut Orman'a yakın okuma yaparak cevaplıyor:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Rita Mae Brown’un 1973’te yayımlanan Yakut Orman adlı romanı ilk çıktığında çok ses getirmiş olsa da birkaç ay önce kitabın Umami’den çıkan Türkçe çevirisini okuduğumda kimi zaman şaşırdığımı kimi zaman da tetiklendiğimi fark ettiğim bir okuma deneyimi yaşadım.</blockquote><a bgcolor="#FF0000FF" color="#fafbfc" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#FF0000FF !important;color:#fafbfc !important" href="https://apos.to/s/6202f459cf024800078a763b" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(255, 0, 0) !important; color: rgb(250, 251, 252) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">YAKUT ORMAN: KAHRAMANLARINLA YÜZLEŞ YAZISI</a>Okumaya, sormaya ve soruları kendi açından cevaplamaya davetlisin.

Angst

Kuir feminist kitaplar basan bağımsız yayıneviyle tanış.

UMAMİ KİTAP

İmran Gökçe ŞahinRita Mae Brown’un 1973’te yayımlanan&nbsp;Yakut Orman adlı romanı ilk çıktığında çok ses getirmiş olsa da birkaç ay önce kitabın Umami’den çıkan Türkçe çevirisini okuduğumda kimi zaman şaşırdığımı kimi zaman da tetiklendiğimi fark ettiğim bir okuma deneyimi yaşadım. 70’lerde yayımlandığında birçok insanın bu kitabı niye sevdiğini elbette anlayabiliyorum fakat bugünden baktığımda başkarakteri lezbiyen bir kadın olan bu yetişkinliğe geçiş evresine odaklanan (coming of age)&nbsp;romanda Rita Mae Brown’un neden Molly gibi tutucu görüşlere sahip ve ayrımcı yorumlar yapmaktan çekinmeyen birisini ana karakter olarak seçtiğini anlayamıyorum.Her ne kadar roman birincil tekil şahsın ağzından yazılmış olsa da kitap boyunca Molly’nin bu ayrımcı görüşlerinde bir değişim ya da büyüme olduğunu görmüyoruz — butch&nbsp;lezbiyenler için "Bu duyduğum en anlamsız, en salakça şey. Biri illa erkek gibi giyinip davranacaksa lezbiyen olmanın ne manası var?” demekten ya da birlikte olmak istediği Polina’ya “Bir rahat bırak kendini de zevk almaya bak,” diyerek rıza inşasından çekinmeyen bir karakter. Özellikle ikinci cümleyi okuduğumda irkildiğimi hatırlıyorum; bu kitabı hevesle satın alırken esas karakterinin neredeyse tecavüz kültürünü meşrulaştıracak bir cümleyle karşıma çıkacağını düşünmemiştim.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/2/1644361017249.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Rita Mae Brown, en sağda<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Belki bu söylediklerim size anakronik geliyor olabilir ama kuir feminist teoriye ve bakış açısına tam da bu yüzden ihtiyacımız var! José Esteban Muñoz, Cruising Utopia&nbsp;adlı kitabında kuirin tanımlanamaz doğasından bahseder. Onun için kuir, şimdiden ve geçmişten ziyade geleceğe dair bir kavramdır ve bu yüzden de sabitlenebilir bir anlamı yoktur — sürekli bir oluş hâlindedir. Bence Umami’nin çevirdiği ilk kitap olarak Yakut Orman’ı&nbsp;seçmesi bizi tam da Muñoz’un bahsettiği yerden kuir edebiyata ve kuir “klasik”lere dair eleştirel bir bakış açısı geliştirmeye teşvik ediyor. Bu sayede bugünün Türkçe edebiyat okuru olarak 70’lerden bu yana kuir ve feminist komünitenin ya da kültürün ne denli değiştiğini, hâlâ da değişmekte olduğunu görebiliyoruz.&nbsp;Aynı zamanda bu bakış bizi, edebiyat kanonundaki eril tahakkümle mücadele ederken karakterlerin cinsel yönelimlerini ya da kimliklerini farklı temsiliyet biçimlerinde göstermenin yeterli olmayabileceğine ve kimi zaman aynı tahakküm alanlarını bizim de üretebileceğimize dair uyarıyor. Böylece söz konusu kuir ve feminist edebiyat olsa dahi putları yıkmanın gerekliliğini bir kez daha hatırlıyoruz.

Eril tahakkümle mücadele ederken başkarakterlerin cinsel yönelimlerini ya da kimliklerini değiştirmek yeterli mi?

YAKUT ORMAN: KAHRAMANLARINLA YÜZLEŞ

Büşra Mutlu ve Seçil Epik<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Bilemiyorum Molly, seni zor bir hayat bekliyor. Doktor ya da büyük bir şey olacakmışsın. Sonra da kalkmış evlenmeyeceğim diyorsun. Herkesin yaptığı bazı şeyleri yapmak zorundasın yoksa kimse seni sevmez.</blockquote>— Yakut Orman’da Leroy’un kural tanımayan kuzeni Molly’yi uyardığı bir cümleMolly’nin yolculuğu kendini sevmeye giden bir yolculuk değil — bütün yolculuğu kendini sevmesiyle başlıyor. Sesini en dürüst hâliyle çıkarmaktan korkmadığı her karşılaşma, doğrularından sapmadığı her yol ayrımı ve bu uğurda çektiği zorlukların her birinde Molly kendini sevmeye devam ediyor.&nbsp;bell hooks, Feminizm Herkes İçindir kitabında şunları söylüyor ve ardından Rita Mae Brown’ın sınıf mücadelesine dair bir alıntısına yer veriyor:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Lezbiyen feminist düşünürler, feminist harekette ilk kez sınıf meselelerini gündeme getiren, görüşlerini anlaşılabilir bir dille ifade eden aktivistlerdendi. Kendilerine destek olması için kocalara bel bağlamayı hayal dahi etmemişlerdi ve çoğu zaman, tüm kadınların işgücünde karşılaşacakları sorunların, heteroseksüel kadınlara göre çok daha fazla farkındaydılar. (...)&nbsp;Bardağı Taşıran Son Damla başlıklı yazısında, (henüz ünlü bir yazar olmayan Rita Mae Brown) açıkça şunu belirtmişti: Sınıf, Marx’in ‘üretim; araçlarıyla ilişki’ tanımından çok daha fazlasıdır. Sınıf, davranışlarınız, temel varsayımlarınız, nasıl davranacağınızın öğretilme biçimi, kendiniz ve ötekilerden ne beklediğiniz, gelecek anlayışınız, sorunları nasıl anladığınız ve çözdüğünüz, nasıl düşündüğünüz, hissettiğiniz ve davrandığınızla ilgilidir.</blockquote>Rita Mae Brown’ın yarattığı Molly karakteri “kendini sevme”nin jenerik sloganlara indirgenen bir durum değil, bir eylem olduğunu hatırlamak açısından önemli. Ayna karşısında pastel renklerle çevrelenip huzur içinde sonunda kendimizi sevdiğimizi dünyaya duyuracağımız o anı beklerken aslında zaten kendimizi birileri bu sevgiyi bazı koşullara bağlamaya başlamadan önce seviyor olduğumuzu fark etmek için de. Özellikle kız çocukları için toplumsal cinsiyet engeline takılmaya başladıkları ana kadar durum çoğunlukla böyle.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/1/1644871485510.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İllüstrasyon: Irmak Hacımusaoğlu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Dürüst olmak gerekirse Yakut Orman’ın okurlarca beğenilmesi büyük bir sürpriz olmadı, kitabın yayımlamamış olması daha büyük bir sürprizdi bizim için. Ne var ki kitabın daha genç okurlardan annelerine ve hatta anneannelerine ulaşarak jenerasyonlar arası bir yolculuğa çıkmasını beklemiyorduk. Okur yorumları çoğunlukla Molly’nin kendilerine ilham ve cesaret verdiği yönünde olsa da Molly’yi biz kurgusal olmayan fânilerden daha yukarıya koymak yerine, okurların Molly’de kendilerine dair buldukları şeylere odaklanmayı seçebiliriz.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yakut Orman’da sevginin cinsiyetliliği</h2>Bir önceki sayıda sevginin cinsiyetliliğine dair yazarken bir bell hooks alıntısına <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/61f834c4731a55000630e67e" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yer vermişti</a> Alara Demirel. Devam etmeden önce onu tekrar hatırlamakta fayda var:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Çocukluğumuzdan itibaren, sevgiye dair konuşmaların cinsiyetlendirilmiş bir anlatı, bir kadın meselesi olduğunu öğreniriz. Sevgiye dair takıntılarımız, ilk aşkımızla veya hayal kırıklığıyla başlamaz. Kadınların erkeklerden daha az önemli olduğunu, ne kadar iyi olursak olalım, ataerkil evrenin gözünde asla yeterince iyi olmadığımızı fark etmemizle başlar. Ataerkil kültürde kadınlık, daha en baştan bizleri değersiz veya o kadar da değerli değil diye damgalar. Dolayısıyla kız çocuklar ve kadınlar olarak en çok, sevilmeye layık olup olmadığımız konusunda kaygı duymayı öğrenmemiz hiç şaşırtıcı değil.</blockquote>Pek çoğumuz varoluşumuz gereği sevilebilir olduğumuz fikriyle büyümüyoruz. Leroy’un kitapta çocuksu naifliğiyle şıp diye söyleyiverdiği “Herkesin yaptığı bazı şeyleri yapmak zorundasın yoksa kimse seni sevmez,” cümlesi pek çoğumuzun hayatını şu veya bu şekilde etkileyen bir fikri barındırmıyor mu? Aşk ve sevginin sık sık fedakârlıkla özdeşleştirilmesi nereye düşüyor?&nbsp;Farklı olmanın zorluğu: Başkaları — ailemiz, sevgilimiz, arkadaşlarımız, çocuklarımız ve toplum — için verdiğimiz ödünler ve katlandıklarımız sevginin göstergesi sayılırken neden kendimiz olabilmek için döktüğümüz her damla ter farklı olmamızın bir “bedeli” olarak karşımıza çıkıyor? Sürekli farklı olmanın ne kadar “zor,” “tehlikeli” ve “yalnız” olduğu mesajına maruz kalırken çoğumuz için “uyum sağlamanın” ve -mış gibi yapmanın bir o kadar zorlayıcı olduğunu neden kimse konuşmuyor?&nbsp;Umami yolculuğuna LGBTİ+’ların ve kadınların hikâyelerine odaklanmak, queer’i bir çatı terim olarak alıp toplumsal cinsiyet, sınıf, erkeklik, ırk gibi meseleleri “başka” bir açıdan ele alan kitaplar yayımlamak niyetiyle çıktık. Aslında başlangıçta temel bir soru vardı: Okumak istediğimiz kitapları neden Türkçede bulamıyoruz?&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/1/1/1644871598694.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.81" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Umami'nin ilk kitabı Yakut Orman<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir sektör olarak yayıncılık</h2>Bunun aslında çok kolay bir cevabı var: Yayıncılık bir sektör. Aksini düşünme eğiliminde olsak da tüm sektörlerde olduğu gibi büyük patronları, para kazanma kaygısı, dev reklam bütçeleri, sesini duyuramayan ya da ekip arkadaşlarına baskın gelen çalışanları var. Ekonomik olarak da epey kaygan bir zeminde. Buna rağmen büyüklü küçüklü pek çok yayınevinin hâlihazırda çok değerli feminist ve kuir anlatıları içeren kitaplar yayımladığının altını çizmek gerek. Diğer yandan tüm bu ekonomik kaygıların, baskın ataerkil kültürün aslında seçilen kitapları ve onların sunuluş biçimlerini etkilemediğini düşünmek için de bir nedenimiz yok.&nbsp;Küçük bir örnek vermek gerekirse Leslie Feinberg’in kuir edebiyatın kültleşmiş eserlerinden biri olan Stonebutch Blues romanı Türkçede 2007 yılında Sevici Türküsü: Bir Sevicinin Romanı&nbsp;başlığıyla Artshop Yayıncılık tarafından yayımlanmış. Kitabın haklarını alabilir miyiz diye bakınırken yazarı Feinberg’in vasiyeti doğrultusunda, kitap haklarının ancak gelirin LGBTİ+ derneklere aktarılması koşuluyla alınabildiğini öğrendik. Kısacası, Stonebutch Blues&nbsp;kitabının doğrudan bu alana odaklanmayan bir yayınevi için hiçbir anlamı yok. Umami içinse mutlaka en iyi şekilde yayımlanması, okurunu bulması, yeni tartışmalara alan açması gereken bir kitap — ekonomik getirisi olsa da olmasa da.Yakut Orman’ı Dılşa Ritsa Eşli’nin tutkulu çevirisi, Şafak Şule Kemancı gibi önemli bir sanatçının özgün kapak tasarımıyla Türkçede yayımladığımızda kitabın LGBTİ+’lar ve kadınlar tarafından bu derece büyük bir sevgi ve dayanışma çemberiyle sarmalanacağı aklımızdan bile geçmezdi. Bize tutkuyla sevdiğimiz bu işe girişmemizi ve onu sürdürme gücünü sağlayan bir şey vardıysa o da hem içinde bulunduğumuz topluluğun hem de hiç tanımadığımız okurların bu tutkuya ortak olmasıydı. Yanılmıyorduk, biz vardık. Kalabalıktık da. Bizim gibiler için de hem edebiyat metinlerinde hem de bir sektör olarak yayıncılıkta bir yer var.&nbsp;Bu temsil hakkı için bir adım atmış olmak yaptığımız en iyi şeydi. Hem kendimiz hem de “Ben varım ama hani neredeyim?” diyen tüm okurlar için.&nbsp;Yazının en başına Leroy’un söz ettiği koşullu sevgiye dönelim: Sevginin özellikle kız çocukları ve kadınlar, beyaz olmayan ırklar, alt sınıftan olanlar, eşcinseller ve translar için kazanılması gereken bir “değer” olmadığını hatırlamak ve elimizden geldiğince değdiğimiz herkese bunu hatırlatmaktan vazgeçmiyoruz: “Eğer kendimi sevmezsem kimseyi sevemem, bu kadar.”

Kendine kitaplarda bir yer bulmak üzerine: "Bizim gibiler için de hem edebiyat metinlerinde hem de bir sektör olarak yayıncılıkta bir yer var."

UMAMİ KİTAP: KUİR FEMİNİST YAYINCILIK

• Bu sayıyı hazırlarken aklımızın bir köşesinde duran yazılardan biri Gazete Duvar'dan Metin Solmaz'a ait <a fr-original-style="" href="https://www.gazeteduvar.com.tr/ickiyi-uyusturucu-haline-getirmek-makale-1527757" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">içki kültürü ve muktedirler üzerine</a>. &nbsp;• İyi ki var dediklerimizden Priscilla Mary Işın Hanım burada kısaca <a fr-original-style="" href="http://www.turkish-cuisine.org/drinks-6/alcoholic-drinks-92/wine-97.html" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">şarabın Osmanlı dönemindeki yeri ve maceralarından bahsediyor</a>.• Kurtuluş sakinlerinin sevgilisi&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://culinarybackstreets.com/cities-category/istanbul/2020/wine-week-2020-gozde-tekel/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Gözde Tekel, Gözde Tekel'i anlatıyor.</a>• Gelecek şarkı özellikle Eskişehir ve Ankaralılara geliyor: TCDD trenlerinde yemek ve içki servisinin kısa bir tarihçesi, Yeni Türkiye'nin hâkimiyet ilan ettiği son kamusal durak olarak&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.crustmagazine.com/story/the-death-of-the-restaurant-car" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yemekli vagonun portresi.</a>&nbsp;• Geçen sayıda da bahsettiğimiz hukuk dışı Fenerbahçe Kalamış Yat Limanı ihalesinde son durum: Kadıköy Belediye Başkanı Şermil Dara Odabaşı <a fr-original-style="" href="http://www.gazetekadikoy.com.tr/gundem/fenerbahce-kalamis-limani-ihalesi-sonuclandi-h18314.html" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">konuyu Anayasa Mahkemesi'ne taşıyor.</a> Israrla yazıyoruz çünkü Kalamış Parkı'nın, "Kalamışport" olacağı bir İstanbul'da yaşamayı istemiyoruz.• Feminist ve kuir perspektiflere odaklanan Umami Kitap dünyaya hoş geldi! Şu sıralar elimizde yayınevinden çıkan ilk kitap, Rita Mae Brown'ın 1973 tarihli klasiği "<a fr-original-style="" href="http://umamikitap.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yakut Orman</a>" var.&nbsp;• <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/CMcgYWohpT6/?utm_medium=copy_link" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Tutto, anlık.</a>

Rita Mae Brown ile ilgili hikayeler