<img src="https://images.aposto.com/2021/11/6/1640431383725.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Müdavimiyim haritalarından biri, Beşiktaş'ta İllüstrasyon: Cenk Güngör<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kaş'ta kâselerinin favori kategorisine girdiği Oburus Momus'un bahçesinde oturup menüden her gün başka şeyler sipariş etmenin; vegan yemekler için bir diğer durak olan Pişekar'ın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Odunpazarı evleri ve Osmanlı sivil mimarisinde görülen bağdadi tekniğine gönderme yapan, yığılmış ahşaplarıyla mahallede eskiden kurulan gerçek odun pazarına referansta bulunan Odunpazarı Modern Müze’nin. İçerideki “dolaşma” deneyimi hemen dışarıda, Odunpazarı sokaklarına çıktığımızdaki sokak tecrübesini anımsatıyor,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Burgazada'nın sol tarafındaki <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NjBhMjlkNTg0NjgxZTEwMDA2NmE1ZTFjJm5ld3NsZXR0ZXI9NjBhMmE1OTA2Mzg4NzEwMDA2ZWZkMmU2Jmlzc3VlPTYxNDQ3YTA0N2Y2NTY2MDAwNjUyODQ2NSZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MTQ0N2M3NDkwZTVhOTAwMDdmOGM1OWQmYXV0aG9yPW51bGwmdXJsPWh0dHBzJTI1M0ElMjUyRiUyNTJGd3d3Lmluc3RhZ3JhbS5jb20lMjUyRmluZG9zYmFyJTI1MkYlMjUzRmhsJTI1M0R0cg==" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">İndos</a>’tan Bayrak Tepe’ye yürüyüşlerin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayvalık'ta&nbsp;Macaron&nbsp;Mahallesi (yazıldığı gibi okunur)'nin. Sabahın erken saatlerinde kalabalık. Çarşıya gidenler selamlarını verip zeytinyağlı Boşnak böreği alıyorlar. Kahvehanelerde çay bardağında sütlü kahveler ıstakaların yanında yerini almış. Evvelki günden devam eden pişti turnuvasının 51. eli dönüyor. Öğlene doğru Mor Salkım'da sıcak kabak çiçeği dolması çıkıyor, yanında arpacık soğanlı mantar ve mutlaka koruk suyu,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bozcaada'da hem güneş hem ayın en güzel göründüğü Ayana&nbsp;Koyu'nun ve masaları, şezlonları, şarabı, müziği kapıp da gitmek isteyeceğin bir diğer kumsal Çayır Plajı’nın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Hâlâ 1980'lerin lunaparklarındaki gibi makineye jeton atarak oynanan yerler var: Londra Hackney Wick’teki&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://fourquarters.bar/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Four Quarters</a>'da Pac-Man, Street Fighter, Space Freebird, Sega Rally gibi klasikleri oynamanın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Büyükçekmece'de Marangoz'un tren raylarının altına döşenen kütüklerden yapılma masaların etrafında toplandığımız, büyükanne evindeki radyonun konsollarda sergilendiği Berlin’den hâllice ortamının,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Tirebolu’da&nbsp;pazara ya da Gökçe’ye uğrayıp fırın fasulyesi, mısır unu ve pekmez almanın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kar yağdığında Moda&nbsp;Nene Hatun Sokak'ın sonuna yürüyüp beyazlayan ağaçların fotoğrafını çekmenin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Galata’da&nbsp;Lüleci Hendek’te gezinmenin. <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/tutundeposu" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Tütün Deposu’</a>nda tesadüfen bir sergiye denk gelmenin, <a fr-original-style="" href="https://acikradyo.com.tr/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Açık Radyo</a> kapısında Ömer Madra’yla karşılaşma ihtimalinin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sabah 06.00'da evden çıkıp Suadiye-Dalyan arasında koşmanın; yürümenin, bisiklete binmenin ve Dalyan'da balık tutan, güneşlenen, oturan insanlarla kısa sohbetler etmenin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cumartesi gecesi Dolapdere'de kurulup pazar öğlene kadar açık kalan bit pazarının. İkinci el bilgisayarlar da var burada, oyuncak trenler de. Halk arasında Hırsız Pazarı olarak bilinen, Irmak Caddesi üzerinde, kendini film setinde hissettiğin pazar yerinde mücadele, pazarlık, “o benimcilik” olağan görüntüler,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İki uzun sokağı ortadan birbirine bağlayan, mahalleli arasında portal, Yeldeğirmeni'nde bilinen adıyla Havra&nbsp;Geçidi'nin. Burada mahallenin gençlerine, ayaküstü muhabbete durmuş arkadaşlara, kedilere ve köpeklere selam vermenin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bodrum’da havaalanı yolunda kimselerin pek bilmediği Boğaziçi Köyü’ndeki Lagün Balık Restaurant’ta pazarları rakıya, muhabbete oturmanın.</li></ul>

Soli

<img src="https://images.aposto.com/2021/11/6/1640434418036.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Çukurcuma'nın kedilerinden biri, renkler içinde<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Haftalık seyahat ve kültür yayını Soli'de sınırların duvarlarla değil umutlarla çizildiği yerlerde geziniyor, daha önce gitmediğimiz mahallelerde oralı oluyoruz. Her hafta bir mahallede, bir mahallelinin peşine düşüyoruz — müdavimi olduğu yerlerin, uğramadan geçmediği dükkânların, gün batımı seyir noktasının, hoşsohbet esnafın, sürprizli sokakların hikâyelerini dinliyoruz.Yıl boyunca Moda, Galata, Suadiye, Dolapdere, Kurtuluş, Teşvikiye, Ortakent, Yalıkavak, Ayvalık, Cunda, Odunpazarı, Tirebolu, Kaş, Sinanpaşa, Burgazada, Akçapınar, Bozcaada, Çukurcuma, Yeldeğirmeni, Büyükçekmece, Kalamış, Stokey ve Hackney Wick’te mahallelinin ve bizim müdavimi olduğumuz adresleri gezdik. Kâh yedik kâh yürüdük. En iyisini değil ama “en keyif aldığımızı” biliyoruz. Dolaştığımız mahallelerde sen de yıl boyu müdavimi olduğun yerleri bize yaz. Birlikte keyiflenelim!Sen de ait olduğun mahalleyi, bir türlü bırakıp gidemediğini yaz bize. Birlikte konuşalım: <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZwdWJsaXNoZXI9NjBhMjlkNTg0NjgxZTEwMDA2NmE1ZTFjJm5ld3NsZXR0ZXI9NjBhMmE1OTA2Mzg4NzEwMDA2ZWZkMmU2Jmlzc3VlPTYxYmM1N2VkNjhiYjBkMDAwNjFlMDhmZSZzdWJzY3JpYmVyPXVuZGVmaW5lZCZzdG9yeT02MWJjNWM2NzJiMWI5YjAwMDY3NDVmMjgmYXV0aG9yPW51bGwmdXJsPW1haWx0byUyNTNBc29saSUyNTQwYXBvc3RvLmNvbQ==" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">soli@aposto.com</a>O zamana kadar takıl peşimize: <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3NvdXJjZT13ZWImbmV3c2xldHRlcj02MGEyYTU5MDYzODg3MTAwMDZlZmQyZTYmaXNzdWU9NjFiYzU3ZWQ2OGJiMGQwMDA2MWUwOGZlJnN1YnNjcmliZXI9dW5kZWZpbmVkJnN0b3J5PTYxYmM1YzY3MmIxYjliMDAwNjc0NWYyOCZhdXRob3I9bnVsbCZwdWJsaXNoZXI9NjBhMjlkNTg0NjgxZTEwMDA2NmE1ZTFjJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbnN0YWdyYW0uY29tJTI1MkZzb2xpLmNvbW11bml0eSUyNTJG" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">@soli.community</a>

<a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/galata-hazal-yilmaz" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hazal</a>, "Dünyanın hemen her dilini duyabileceğin bir mahalle Galata, hâlâ. Bazı günler kalabalığıyla bezdiren, bir sokak arasında kuleyi karşında bulduğunda kendine yeniden âşık eden. Galatalı olmak hayatın bizzat kendisi. Tünel’den meydana inişli, Karaköy’den çıkışlı; Şişhane’ye varıp Salon’dan yükselen sesleri, yıllardır görmediğin tanışıklıkları görünce mutlu," diyerek anlatıyor Galatalı olmayı.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1639734911840.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Yirmi yıldır Galatalı Hazal Yılmaz<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/dolapdere-ali-ozbatur" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ali</a>, Gümüşsuyu, Cihangir'de geçen yıllardan sonra Dolapdere'ye taşınmış, Dolapdere mi onu o mu Dolapdere'yi seçmiş, bilemiyoruz: "Dolapdere'nin herkesi kucaklayabilecek bir çorba olduğunu düşünüyorum. 90'lar jenerasyonunun içine doğduğu bir hayat tarzı var burada. Manavın 'Günaydın,' der, 'Fırından taze çıktı ekmek,' diye seslenirler arkandan. Kapı önü sohbetleri vardır. İçeride yan gözle dizi izlenirken sigara tüttürülür mesela, çekirdek çitlenir. Tenekede ateş yakılır ve etrafında muhabbet edilir. Bir yerden bir yere giderken merhabalaşıp çay içilir. Bizim mahallenin oto tamircisi Mehmet Abi, sabahları 'Gel, börek yiyelim,' der.&nbsp;Fill'e uğrarım.&nbsp;Serkan Abi'yle felsefe konuşuruz."<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1639735296528.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Dolapdere Panayia Avangelistria Rum Ortodoks Kilisesi<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">"Tirebolu'da günün saat hesabı yoktur. Sahilden kaç kilo çöp topladık? Köyde kaç elmayı sepete attık? Toplananlardan kaç kişilik yemek yaptık? Kaç fideyi toprakla buluşturduk?"&nbsp;Bunlarla ölçülüyor <a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/tirebolu-emel-ernalbant" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Emel</a>'in Tirebolu zamanı.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1639734698823.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Emel Ernalbant, tarlada<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/kas-meltem-demir" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Meltem</a>'e niye Kaşlı olduğunu soruyoruz: "Suya yakın yaşamanın karakteri ve mizacı yumuşatan bir tarafı var. Su, insana akışı, bazen sadece durmanın bazen de mücadelenin gerekliliğini öğretiyor.&nbsp;'Önü yaş, arkası taş, ortası Kaş,' diyor Kaş’ın yerlileri." Bir yere ait hissetmek üzerine düşünüyor insan. Aidiyet, doğduğun yerden uzak yeşeriyor bazen.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1639734744716.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İllüstrasyon:&nbsp;Cenk Güngör<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/tesvikiye-elif-bereketli" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Elif</a>, Teşvikiye kaldırımlarına serilmiş sandalyelerden birinde oturuyor: "Burada mahallelilik ve komşuluk, 'müdavimlik' üzerinden ilerliyor gibi geliyor bana. Vitrin bir mahallede görmek ve görülmek varken kim kapalı kapılar ardında buluşur zaten, değil mi? &nbsp;Arkadaşına birkaç gün rastlamazsan nerede bu diye merak edersin — hatta tanımadığın ama her gün aynı sandalyede tünemiş bir mahalleliyi de," diye anlatıyor görme ve görülme sevdasını. Bu mahalle Türk edebiyatından Peyami Sefa'nın Fatih-i Harbiye'si, Yakup Kadri'nin Kiralık Konak'ı getiriyor akıllara.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1639736915597.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Teşvikiye'nin apartmanları<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/londra-stokey-zeynep-ozkan" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Zeynep</a>, "Ancak katkı payın olunca mahalleli oluyorsun. İmza atmak, alışverişini lokal marketten yapmak, toplanmayan çöpler için söylenmek, Facebook gruplarında mahallenin en önemli sorunlarından biri olan toplanmamış köpek kakaları meselesine dikkat çekmek, söylendikçe düzelmesine şahit olmak bunun ilk adımı," sözleriyle dönüşümün tetikçisi, mahalle inisiyatiflerinden bahsediyor Stokey'deki. Bir topluluğun parçası hissedince insan sorumlu hissediyor, katılımcı oluyor. Dönüşüm, işte orada başlıyor.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1639734831996.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Londra'nın doğusunda, Stokey sokakları

Mahalleye ait olduğu için kopamayanlar, yolda aradıkları aidiyet hissini bir yerde bulunca yerleşenler.

Ait hissedenler

Yorgo Andreadis’in <a fr-original-style="" href="http://www.belgeyayinlari.com.tr/urun_detay.asp?urunid=11&urunadi=TAMAMA%20Pontus%27un%20Yitik%20K%FDz%FD" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Tamama: Pontus'un Yitik Kızı</a>&nbsp;kitabında Tirebolu, Pontus Rum Devleti’nin yazlık kasabası olarak anlatılıyor. Trabzon'un sayfiyesidir. Annem işte bu atmosfer içinde doğuyor, altı aylıkken İstanbul'a taşınıyorlar. Babam Trabzonlu, benzer bir hikâyesi var. Altmış yıl İstanbul'da yaşadıktan sonra virüsle beraber evlere hapsoldukları zaman biz çocuklarının ısrarlarıyla doğdukları topraklara geri taşınıyorlar. Aslına bakarsanız ikisi de yabancı çünkü yıllar içinde yazları fındık toplamaya köye gelip İstanbul’a geri dönüyorlar. Onların tersine göç durumundan sonra tanışıyoruz biz de ilk kez Tirebolu'yla. Uzun uzun. Yeşil. Mavi. Nefis. Eksik. Bir yanım buraya dönmek, üretmek, hayal etmek istiyor. Diğeri kalktığım her sabah mücadeleden yorgun. Belki önce yaşadığım yere seyirci gibi bakabilirim diye düşünüyorum, ardından eleştirmen olarak — belki bir gün dönüşümün parçası olarak buluruz kendimizi.&nbsp;Bir zamanlar Mardin'de olduğu gibi.<img src="https://images.aposto.com/2021/9/5/1633701310579.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Emel, tarlada<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85098); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Tirebolu'da bir gün</h1>Denizle dağ arasında gidip gelirsin burada. Tireboluluların çoğunun köyde de evleri vardır, merkezde ve deniz kenarında da. Eğer sabaha plajdaki evde başlamışsam ve deniz havası varsa yüzümü yıkamak yerine suya atlar, sonra ekmeğimi alıp eve çıkarım. Kahvaltı ve işler halledilir, parklara, çarşıya çıkılır bir fasıl. Mutlaka Tirebolu Sahaf'a girip laflarım o gün — kitaplar alır ve olabildiğince esnafla sohbet edip yaşadığım yeri anlamaya, tarihini tanımaya çalışırım.Deniz çağırır sonra.&nbsp;Rüzgârın ve insanın getirdiği pet şişeleri, plastikleri toplarken görebilirsiniz beni. Köydeki evdeysem toprağa, bahçeye, yeşile yakınımdır. Isırgan, karalahana, nane, damar otu ve salatalık toplarız. Taze meyve suyu sıkılır hepimize. Birlikteyizdir. Hem bizim evin ahalisi hem de komşularla. Tohum ekme işine girilir; fındık, fasulye, böğürtlen, elma toplanır; odun kırılır; boya yapılır; pekmeze, patoza, mısır öğütmeye, fasulye ayıklamasında güçler birleşir. Çok yağmur yağıyorsa kuzine yanında kitap okunur ya da ev işleri görülür. Yağmurdan sonra hop, lastikler ayağa — ormana tirmit, tavuk mantar, evelek aramaya!Tirebolu'da günün saat hesabı yoktur. Sahilden kaç kilo çöp topladık? Köyde kaç elmayı sepete attık? Toplananlardan kaç kişilik yemek yaptık? Kaç fideyi toprakla buluşturduk? Bunlarla ölçülür zaman.<img src="https://images.aposto.com/2021/9/5/1633701332739.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Emel'in dedesinin şapkası, anneannesinin tohumları<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85098); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Mahalle kavramını ayakta tutan esnaf</h1>Berber, terzi, tuhafiye, yorgancı, perdeci, köyden ürünler getiren manav, son model kuruyemiş dükkânı, “Mehmet Efendi de kimmiş!” diye atarlanan, kendi kahvesini kavurup satan satan bakkal — Tirebolu'da hemen her şey var. Tirebolulular Ayyıldız'ın sahibi buralı olduğu için Türkiye’ye mayo modelleri Tirebolu Plajı’ndan yayılmıştır diye övünürler.Altmış yaş üstü insanlarla, esnafla muhabbet koyudur. Hiç ummadığın bir yerde karşına edebiyatçı çıkabilir. Felsefe mezunu bakkalımız, sosyalist tekel bayisi, kitap kurdu Temel Avcı Abi ve eskileri deşen, çok okuyan Tirebolu Sahaf’ın sahibi Yılmaz Ayvaz buraya gelen herkesin tanışıp konuşması, uzun vakitler geçirmesi gereken insanlar.Esnaftan bir sürü şey öğreniyorum. Evden çıkıp yürüyerek gidilen çarşıyı, kendine has şeyler üretip satan yerleri seviyorum. Gökçe’ye uğradığımda ormanda görüp toplamaya emin olamadığım mantarları, bizim ağacın bu yıl vermediği taflanı bulmak harika. Mardin’de bir derneğin, müzenin veya kadın girişimcilerin kapısını çalıp çay içerken birlikte bir şeyler üretmeye başlar, Süryanilerin masalarında dertleşir, dillerine dokunur, eskileri anardık — burada Tirebolu Sahaf’ta Rumların, Ermenilerin nasıl yaşadıklarını, uzun bir tarihi dinlediğimde "Hah!" diyorum, "ait olduğum yerdeyim."&nbsp;Bir yere yerleşmenin, mahalleli olmanın sırrı köklere inmekte yatıyor. Eskileri öğrenmek bunun şimdiyle ilişkisini kurmak beni heyecanlandırıyor. Yerleşkenin sakinlerini tanımak, birlikte neler yapabilirizi görmek bizi oraya bağlıyor.<img src="https://images.aposto.com/2021/9/5/1633701352490.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Yılmaz Ayvaz<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85098); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İstihdam nasıl sağlanır?</h1>Fındık, çay, hayvancılık ve balıkçılık buraların temel geçim kaynağı. Balıkçılığın sonu çok kötü görünüyor. Endüstriyel balıkçılık, olta balıkçılığını bitirdi, avlanma denizlerde balıkları bitiriyor zaten — keşke balıkçılık kökten yasaklansa. Geriye gelir modeli oluşturmak için fındık ve çay kalıyor. Fındıkla haşır neşir olan bile (ailem dahil) fındığı toplayıp, kurutup, hemen kapıdan gitsin diye satıyor. "Şundan bir fındık sütü yapalım," diyen ya da "Biz bu fındıkla neler üretebiliriz?" diye kafa patlatan; yerel turizmi canlandıracak; ağaç kesmeye son verecek; Tirebolu'da istihdam sağlayacak projeler yapan, düşünen, konuşan yok.Eskiden plajdan denize girerken sadece yemyeşil dağı görürdün. Bugün gökdelen gibi siteler var. Tirebolu’nun merkezi Yeniköy Mahallesi, denizin bir üst sokağı, sıra sıra dükkânlar ve iki katlı eski tarihî evlerle doluydu. Şimdi dükkânların yüzde doksanı kapalı. Sokak ölmüş. Çok yazık. Eski olan terk ediliyor — oysa bu tarihin oluşum sürecinin parçası.Buraya dönen genç nesil kafe açma derdinde, yüzleri hep batıya dönük. Hamburger, patates çıkıyor mutfaktan. Belediyesi tarafından da kendi hâline bırakılmış bir mahalle gibi. Yılda bir hamsi yeme üzerine festivaller yapılıyor. "Bu muazzam doğada devamlılığı olan, işe yarayacak, çocukları tabiatla bağlayacak, yerel ürünleri dünyaya tanıtacak girişimler neden yok?" diye düşünüyorum ekseriya. Denize bu kadar yakın olan yerde kadınlı-erkekli gidilecek meyhane yok mesela. Kime sorsanız “Falanca otelde rakı içebilirsiniz,” diyor. Rakı otelin restoranında mı içilir arkadaş? Çeşit çeşit turşu ve ot kavurmasına; mısır ekmeğiyle, bezelye, fasulye tavalarıyla insanın aklını alan yemeklere sahip bir yerde hiç yöresel mutfağı olan mekânı veya kadınların işlettiği yeri yok.<img src="https://images.aposto.com/2021/9/5/1633701374532.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Aki ve Emel kumsalda<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85098); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Doğa bir okul olabilir</h1>Hayatımızın Birleşik Krallık kısmını Londra'da, Türkiye'ye ayak bastığımızda hemen her anı Tirebolu'da geçiriyoruz. Londra’nın çocuklara ve ailelere sunduğu imkânlar muazzam. Oyun grupları, müzeleri, kütüphaneleri, konserleri, yeşil alanlarındaki çocuk oyun parklarının tasarımları Aki'nin büyüme sürecinde çok değerli. Bir hastanenin bekleme odasındaki çocuk oyun alanını, kütüphanesini görünce şımarıyorsunuz. Ama doğrusu bu.Uzaktan buraya bakınca çocukların ne kadar kısıtlı imkânlarla yaşadıklarını daha net görebiliyoruz. Çocukları görmezden geldiğimizi, fazlalıklarmış gibi davranıp sürekli susturmaya çalıştığımızı düşünüyorum — bu pek çok travmanın kaynağı.&nbsp;Bir tarafımla da Tirebolu'da mümkün olanları görüyorum, Aki burada yaşasa doğada yaşamı öğrenirdi diye düşünüyorum. Bizimle beraber permakültürü, ekip biçmeyi, denizde balık olmayı — doğa, var olmayı, çalıştıkça başarılı olunacağını, azla yetinmeyi, bu hayatın ne kadar kolay olduğunu öğretiyor çünkü sana, onunla birlikte yol aldıkça. Büyük şehrin türlü oyuncaklarından, çeşit çeşit kıyafetlerinden, özetle tüketim çılgınlığından vazgeçiriyor. Olur da bir gün buralara göç edersek hayalim bir orman okulu açmak.&nbsp;Coğrafya kaderse aile de kader. Aki’nin elinden tutarken buradaki çocukların da elinden tutmalıyız. Köyde hâlâ kız çocuklarını liseden sonra okutmak istemeyen aileleri ikna etmek gerekiyor.

Mahalle: Tirebolu. Mahalleli: Emel Ernalbant. Yazı & Fotoğraflar: Emel Ernalbant.

"Bir yere yerleşmenin, mahalleli olmanın sırrı köklere inmekte yatıyor."

<img src="https://images.aposto.com/2021/9/5/1633701402485.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Tirebolu yeşillikleri<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">"Çitin götünde": Mehmet Ali Birand’a Giresunlu bir kadın temizliğe gidiyormuş. Bir gün kadın evden ayrılırken Mehmet Ali Birand kadına “Anahtar nerede?” diye sormuş. Kadın "Kapının götünde,” demiş. Adam kopmuş gülmekten, kadına tekrar tekrar söyletmiş: “Nerede, nerede?” Burada aşağısında, altında yerine "göt" kelimesi çok kullanılıyor. Benim de çok hoşuma gidiyor bu. Çuvallar nerede peki? "Çitin götünde."</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">"Andır galsın”: "Lanet olsun!" anlamında kullanılıyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">"Otçu göçü": İlkbaharda köydeki insanlar hayvanlarını orada otlamaları için yaylaya çıkarıyor, iki buçuk-üç ay yaylada kalınıp iniliyor.&nbsp;</li></ul>

<img src="https://images.aposto.com/2021/9/5/1633701652834.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Haftalık seyahat ve kültür yayını Soli'de sınırların duvarlarla değil umutlarla çizildiği yerlerde geziniyor, daha önce gitmediğimiz mahallelerde oralı oluyoruz.Her hafta bir mahallede, bir mahallelinin peşine düşüyoruz, müdavimi olduğu yerlerin, uğramadan geçmediği dükkânların, gün batımı seyir noktasının, hoşsohbet esnafın ve sürprizli sokakların hikâyelerini dinliyoruz.Bu hafta Tirebolu'daydık. Emel'le şehirde veya doğanın kalbinde "doğal olanı" aradık, insanın yaratma güdüsünün arkasındakilere baktık ve onun Tirebolu hikâyesini dinledik. Ormanla deniz arasında gidip gelirken arkada Ólafur Arnalds'ın <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/6JpQGIi2he6iskzR4aLwPG?si=vsqEktYDSeuGcZBVVS6uhw&dl_branch=1" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">re:member</a> albümü çaldı. Haftaya İstanbul'da bir buluşmamız var.Takıl peşimize: <a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3NvdXJjZT13ZWImbmV3c2xldHRlcj02MGEyYTU5MDYzODg3MTAwMDZlZmQyZTYmaXNzdWU9NjE1NmMyYmE1Yzg4NTAwMDA2MzUwNWE0JnN1YnNjcmliZXI9dW5kZWZpbmVkJnN0b3J5PTYxNTcyMjU1NWM4ODUwMDAwNjM3Nzc3MiZhdXRob3I9bnVsbCZwdWJsaXNoZXI9NjBhMjlkNTg0NjgxZTEwMDA2NmE1ZTFjJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbnN0YWdyYW0uY29tJTI1MkZzb2xpLmNvbW11bml0eSUyNTJG" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">@soli.community</a>

Tirebolu ile ilgili hikayeler