Albüm:&nbsp;Tirzah, ColourgradeSüre:&nbsp;41 dkPlak Şirketi:&nbsp;Domino RecordingKartonet:&nbsp;İlk şarkılarını 2013’te yayımlasa da Tirzah’ın bu kayıtları albümü dönüştürmesi 2018 yılında gerçekleşti. Sessiz bir kaçış sunan, sıra dışı R&amp;B melodileri ve yumuşak vokallerle dolu Devotion albümü, kısa zamanda bir parlama noktasına dönüştü ve kült bir pop albümü hâline geldi. Bunda en büyük pay sahiplerinden biri de Tirzah’ın çocukluk yıllarında arp çaldığı Purcell Müzik Okulu’ndan bu yana yakın arkadaşı ve yayımlanmış iki albümünün prodüktörü Mica Levi (diğer adıyla Micachu)’ye ait. Tirzah'ın ilk çocuğunun doğumundan sonra ve ikinci çocuğunun gelmesinden kısa bir süre önce kaydettiği Colourgrade&nbsp;albümü, avangart ve karanlık bir atmosferlerde dolaşan 10 şarkıdan oluşuyor.<img src="https://images.aposto.com/2021/9/4/1633586952872.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Tirzah, Colourgrade<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Neden dinleyelim?&nbsp;Annelik, doğum, ölüm ve topluluk temalarını barındıran Colourgrade,&nbsp;Tirzah’ın önceki kayıtlarına nazaran daha ham bir ses kompozisyonu üzerine kurulsa da daha samimi ve eğlenceli bir müzikal kimliğe sahip. Tirzah, deneysel alana attığı cesur bir adımla trip-hop, noise, R&amp;B ve elektronik müzik hattında akıcı bir anlatım yarattı. Colourgrade,&nbsp;köklerini yeraltından alıp dallarını ana akıma doğru uzatan bir albüm. Tirzah'ın minimalist ses eskizleri beklenmedik karşılaşmalar yaşamak mümkün.Benzer işler:&nbsp;Jessy Lanza, All The Time ve Loraine James, Reflection.

Duende

Tirzah, deneysel alana attığı cesur bir adımla trip-hop, noise, R&B ve elektronik müzik hattında akıcı bir anlatım yarattı.

Minimalist ses eskizleri

Kapak, bir yaratıcı zihnin diğerini tetiklediği, müzikal ve görsel fikirlerin birbiri etrafında dans ettiği o heyecan verici sürecin peşinde bu hafta Tame Impala ve Robert Beatty’nin Currents albümünde ortaya çıkardığı dünyaya konuk oluyor.Kendisi de müzisyen olan, müziğin deneysel tarafında, Hair Police ve Three Legged Race projeleriyle elektronik ve noise türlerinde üretimler yapan Robert Beatty, müziğe de sanata da aynı şekilde yaklaştığını söylüyor. İşe ne yapacağını bilmeyerek başlıyor; doğaçlama ve deneyselliği benimseyerek, içgüdülerinin rehberliğinde ilerliyor. İşlerinde bir soruya yanıt bulmak için değil, o sorudan daha çok soru üretmek için çalıştığını belirten sanatçının 2015’te Tame Impala’nın Currents albümü için yaptığı tasarımlar, onu daha önce olmadığı kadar gündeme taşıyor.&nbsp;Çıkış noktası:&nbsp;Currents&nbsp;tasarımının çıkış noktası, Kevin Parker’ın Beatty ile paylaştığı brief’te bulunan, Türkçede “girdap kopması” olarak adlandırılan “vortex shedding” olayı. Gaz veya sıvıların, bir objenin etrafındaki akışını anlatan bu terim, Beatty’ye bir süredir denemek istediği, optik illüzyonlu desenleri uygulama olanağı sağlıyor. Sanatçı, hazırlık aşamasında tasarımcı Franco Grignani’nin 70’lerde Penguin’in yayımladığı bilim kurgu kitapları için yaptığı kapaklarla Zdenek Ziegler ve Karel Vaca imzalı film afişlerini incelediğini söylüyor.<div fr-original-class="fr-img-space-wrap" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><span contenteditable="false" draggable="false" fr-original-class="fr-img-caption fr-draggable" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; position: relative; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-15T17:16:35.159Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="tame impala, currents" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span contenteditable="true" fr-original-class="fr-inner" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box; margin: auto; display: block; padding: 5px 5px 10px; font-size: 14px; font-weight: 400; opacity: 0.9; width: 100%;">Tame Impala, CurrentsBilgisayardan önce nasıl yapılıyorsa öyle: Kevin Parker’a göre albümün amacı, rock dinleyicisini 80’ler synthesizer’larının 70’ler beat’lerine yakışacağına ikna etmek. Tıpkı Tame Impala’nın belirli dönemlerin sound’larını oluşturmuş enstrümanları kullanarak zamansız bir müzik yaratması gibi, Robert Beatty de eski araçlar ve teknikler kullanarak zamansız tasarımlar ortaya çıkarıyor. Dijital öncesi grafik tasarımın adımlarını izleyerek, işlerinin “bilgisayarlardan önce nasıl yapılıyorsa öyle” görünmesine çalışıyor. Tasarımları çoğunlukla “saykedelik” olarak tanımlansa da kendisi bu kelimeden pek hoşlanmıyor ve “tuhaf bir merak hissi” uyandırmaya çalıştığını söylüyor.Merak ve müzik meselesi:&nbsp;Beatty’yi sanata yönelten de bu merak hissi. Çocukluğunda yaptığı tek şeyin çizmek olduğunu anlatan sanatçı, yeni bir albüm aldığında ilk olarak kapak tasarımcısına, okuduğu dergilerin sanat yönetmenlerine bakarak büyümüş. Buna rağmen&nbsp;Currents&nbsp;ile edindiği ün, onu şaşırtıyor. Çünkü hayatının büyük kısmında esas uğraşı, bir sanat okuluna gitmeden başladığı grafik tasarımdan çok müzik olmuş. Onu şimdi bulunduğu yere getiren de müzik.</div><div fr-original-class="fr-img-space-wrap" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne varsa eskilerde var:&nbsp;Currents albümü ve albümden çıkan single’lar için yaptığı tasarımların bu kadar ilgi görmesinin sebebi, Beatty’ye göre “eskiye gönderme yapan ama yeni bir şeyler söyleme potansiyeli de barındıran” bir duyguda olmaları. Kendisi, internetin de etkisiyle zamanın artık çok hızlı ilerlediğini, kullanılan bazı araçların potansiyeli tam olarak anlaşılamadan geride bırakıldığını düşünüyor. Elinin altında 10 yıllık bilgisayarlar ve Photoshop’un eski sürümlerini bulundurması bundan olsa gerek. Çalışma alanının yerden tavana kadar eski ses kayıt cihazları ve ıvır zıvırla dolu olduğunu anlatırken, tertemiz ve düzenli ofisleri olan insanlara şüpheyle yaklaştığını da ekliyor.Mesleğine kendin-yap mantığıyla, bağımsız albümler için serigrafi baskı ve fotokopi kullanarak ortaya çıkardığı işlerle başlayan Beatty, artık bir parçası olduğu geleneksel müzik endüstrisinde çoğunlukla dinleyicilerin koleksiyonlarına katmak isteyeceği, aynı zamanda&nbsp;thumbnail&nbsp;olarak güzel duracak ikonik görseller üzerinde durulduğunu belirtiyor. Kendisini bu kaygılardan uzak tutmaya çalışıp, neyin iyi göründüğüne odaklandığını söyleyen sanatçı, 2017’de verdiği bir röportajda, Currents&nbsp;tasarımındaki yaklaşımın tüm zamanların en ikonik albüm kapaklarından biriyle paralellikler barındırdığını açıklıyor; “Tüm bu albüm kapaklarında yanlışlıkla ‘Dark Side of the Moon’u yeniden üretiyorum.”</div>

noise ile ilgili hikayeler