Sharon Kovacs, 2014'te My Love kısaçalarıyla başladığı müzikal yolcuğuna üç albüm sığdırdı şimdiden. Modern soul müziğinin ve vokal öncüllü cazın pop filtresinden geçtiği kataloğuyla Kovacs; nevi şahsına münhasır sesi, görselliği ve yaratıcı özerkliğiyle tam paket bir sanatçı. Onunla sohbet etmek demek; yazan, tasarım yapan, yöneten ve dâhil eden bir insanla tanışmak demek. Müziği yalnızca bir parçası gördüğü kurgu dünyaları da bunun bir sonucu.&nbsp;Kovacs'la 30. İstanbul Caz Festivali kapsamında 8 Temmuz'da Parkorman'da vereceği konser öncesinde buluştuk. COVID-19 karantinası sırasında zihinsel olgunlaşması ve öz farkındalığını şeffaflaştırması adına attığı adımları, bunun son albümü Child of Sin'le (2023) olan ilişkisini, işbirliklerinden aldığı gücü, sanatçı özgürlüğünü kıymetli anlatılara nasıl devşirdiğini ve ötesini konuştuk.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/6/2/1688477880374.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Lisa KrappeSanırım COVID-19 karantinası sırasında zihnindeki şeytanlarla yalnız kaldın ve onlarla yüzleşmek için son albümün Child of Sin yolculuğuna çıktın. Terapiye başlaman bu yüzleşmeyi gerçekleştirmenin bir yoluydu bence. Diğer taraftan, bu durum albümü hayli kişisel ve samimi de kılıyor. Albümün hem müzikal hem de anlatısal olarak nasıl ortaya çıktığını, Child of Sin'in psikolojini ve yaratıcı vizyonunu nasıl yansıttığını anlatabilir misin?COVID-19 süreci benim için zordu çünkü sahne alma şansım yoktu. Müzik yapmak ve sahneye çıkmak bana yardımcı olan şeyler. Bir tür terapi gibi bunlar benim için.Öte yandan ikinci albümüm Cheap Smell’de anlatmaktan kaçındığımı, kendime olgunlaşmak adına meydan okuyamadığımı, yüzeysel bir yerde kaldığımı fark ettim. Child of Sin'in dürüstlüğümle, insan olarak olgunlaşma sürecimle ilgili olduğunu düşünüyorum çünkü bir sıkışmışlık içerisindeydim. Aynı zamanda bağımsız olmamakla, büyük bir plak şirketiyle anlaşamamakla, birçok insan ve görüşle kuşatılmış olmakla, etrafımdaki her şeyden bunalmışlığım ve kendime doğru desteği veremememle de alakalı olabilir albüm. Duygusal destekten bahsediyorum tabii, ticari bir destekten değil.COVID sırasında müzik yazmaya oturduğumda terapiye de başladım. Ve bende sıkışık olanlarla, müziğe kanalize etmesi çetin şeylerle tanıştım. Bunlar hakkında yazmak; onları idare etmem, onlarla yüzleşmem, haklarında dürüst olmam, onları kabullenmem ve sonunda arkamda bırakmak adına (ki çok zordu bu) çok yardımcı oldu bana. Ama evet;&nbsp;Child of Sin süreciyle yeni bir öz farkındalık ve kabul kazandığım, benliğim üzerinde çalıştığım bir döngüye geçiş yaptım. Kendimi daha mutlu hissetmeye yönelik adımlar atmaya başladığım için çok seviniyorum.<img src="https://images.aposto.com/2023/6/2/1688478135587.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Martijn GijsbertsenChild of Sin müzisyen işbirlikleriyle de epey zengin bir albüm. Bu işbirlikleri arasında Rammstein’dan Till Lindemann, Not Scared of Giants ve Fragile parçalarında güçlerini birleştirdiğin 10 kişilik Türkiyeli bir yaylı orkestrası bile var. Kendi özgün müzikal kanvasını diğer sanatçıların katkılarıyla şekillendirmek senin için ne kadar önemli?&nbsp;Her şeyin bir yolculuk gibi olduğuna ve bir albüm yapmanın da öyle olduğuna inanıyorum. Bir yolculukta belirli yerleri ziyaret edersiniz ve bu yerlerden ilham alırsınız. Son birkaç yılda Türkiye'ye fazlasıyla gittim. Bayılıyorum Türkiye’ye. Şimdiden birçok arkadaş edindim. Orada evimdeymiş gibi hissediyorum. Türk müzisyenlerle kayda girmek de doğal bir sürecin sonucuydu çünkü Türkiye benim için ilham verici bir yer. İşbirliği yapmayı da çok seviyorum gerçekten. Tüm albümlerim işbirlikleriyle dolu. Sadece müzisyenlerle değil; aynı zamanda prodüktörlerle, film ekipleriyle ve tasarımcılarla da işbirliği yapıyorum.Her şeyi kendi başıma yapmak zorunda olmak çok sıkıcı olurdu galiba, işlerimin de birbirinden pek bir farkı kalmazdı. İşbirlikleri kendin hakkında fikir sahibi olmanı sağlarken sana yeni şeyler öğreten, farklı patikalar açan, ilham bulmanı mümkün kılan araçlar. Till’le işbirliğim de böyleydi. Müziğini de etrafındaki her şeyle müzik yaratma metodunu da takdir ettim daima. Yeni albümüm de dâhil olmak üzere ürettiğim her yeni şeyin ortaya çıkış sürecinde aklımın bir köşesinde Till’i saklı tuttum. Onu albümümde konuk edebilmek bir rüyanın gerçeğe dönüşmesi gibiydi bu yüzden.<img src="https://images.aposto.com/2023/6/2/1688478187637.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.40" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fragile klibinden bir kare. | Video konsepti ve sanat yönetimi: Sharon Kovacs ve Andre Amaro Sanatsal bağımsızlığın ve işlerinin özerkliği konusunda çok hassassın. Bu gerçeği kendi kıyafetlerini tasarlanmanda, müzik videolarını yönetmende ve müziklerini kurduğun Wolf plak şirketiyle yayımlamanda görebiliyorum. Bağımsızlık ve işlerinin iplerini kendi ellerine alma arzun nereden temelleniyor?Her şeyi kendiniz yaparsanız en iyi hikâyeyi anlatabilirsiniz. Müzik yapmak bir dünya yaratmaktır ve bu dünya sadece müzikten ibaret değildir. Müziğinize dâhil etmek üzere yanınıza birçok şey alabilir ve böylece yarattığınız dünyayı çok daha net bir hâle getirebilirsiniz. Bu dünya benim dünyam ve onu insanlara göstermek istiyorum. Yeni şeyler öğrenmeyi de seviyorum.Plak şirketine gelirsek… Bu albüm benim için o kadar şahsiydi ki hiçbir taviz vermek istemedim. Hislerime çok içkin, kırılgan bir iş Child of Sin çünkü. Yönetiminde ben olayım, kendi kararlarımı verebileyim ve her şeyi kendi zamanımda yapabileyim istedim. Eğer bir başka plak şirketi hissettiğim ve mutlu olduğum şeyleri yaratmak adına bana sanatçı özgürlüğümü ve tercih önceliği hakkımı sağlarsa tabii, o muhtemel plak şirketiyle de çalışabilirim. Ancak ben satabileceği için değil, benim için anlatması kıymetli olduğundan üretmek istiyorum.<img src="https://images.aposto.com/2023/6/2/1688478169429.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Warner Music GroupÜlkemizi birçok kez ziyaret ettin ve sadece İstanbul'da değil, Ankara ve Antalya'da da sahneye çıktın. 8 Temmuz'da İstanbul'da vereceğin konseri dört gözle bekliyoruz. Ayrıca Türkiye’den müzisyenlerle işbirliği yapmanın yanı sıra Child of Sin’den bazı şarkıları burada yazıp kaydettin. Türkiye senin için özel bir yere sahip, bu açık. Bu neden böyle sence, buranın insanlarıyla hangi paydalarda buluşuyorsun?Evet, Türkiye'ye derinden bağlı hissediyorum. İnsanları çok dostane. Evleri her zaman açık. Söylediğim gibi, kalbimde özel bir yeri olan birçok arkadaşım var orada. Fuat Güner bunlardan birisi. Bana stüdyosunu açtı ve harika bir vakit geçirmemi sağladı. İstanbul'un çeşitliliğini seviyorum. Her şeye sahip olan bir şehir. Muhteşem Türk mutfağı da buna dâhil.Türkiye’de konser vermeye can atmışımdır her zaman. Coşku ve tutkuyla dolu dinleyici kitlesinin karşısına çıkmak her seferinde çok güzeldi. Geri döneceğim için çok heyecanlıyım.&nbsp;

Duende

30. İstanbul Caz Festivali kapsamında dinleyeceğimiz Kovacs'la son albümü Child of Sin'den sanatçı bağımsızlığına, yaratıcı işbirliklerinin zenginleştiriciliğinden Türkiye'ye uzanan bir sohbet. 

Müzikli, rengârenk bir dünya: Kovacs

Jessie Ware, 5. albümü That! Feels Good'la diskonun müzikal ve sosyokültürel mirasını arkasına alarak şaşaalı ve orijinal kompozisyonlar yaratmaya devam ediyor. 

🪩 Albüm incelemesi: Jessie Ware, That! Feels Good!

1. Kimdir?Radyo/müzik prodüktörü ve yayıncısı ve müzik danışmanı.2. Ne dinler?Çok fazla bağımsız internet radyosu dinler (Worldwide FM, Noods Radio, Resonance FM, Netil Radio ve niceleri). Ses dalgalarının havada süzülmesine ve zevkine güvendiği insanlara teslim olduğu saatler içinde arayıp da bulamayacağı güzelliklerin onunla paylasılmasına hayrandır.Janrlara bağlı kalmadan, yeni ve yenilikçi, hibrit müzikler ön planda olmak üzere, dünyadaki tüm müziği kulaklarına doldurmak ister. Özellikle, içinde bulunduğu Londra neo soul, elektronik, deneysel, ambient ve caz sahnesine yeni giriş yapan ve yükselen insanları takip eder. Onları program yaptığı Resonance Extra, Netil Radio ve kendi de yıllardır çalıştığı Worldwide FM’le buluşturmak için elinden geleni yapar.Bir de hâlâ her gün en az bir adet Massive Attack şarkısı dinler ve sürekli Tricky’i rüyasında görür. Eskiye ve melankoliye bağlılığı tartışılmazdır.3. Kimi&nbsp;takip eder?Müziğin yakınından geçen, dokunan, dinleyen insanları, plak şirketlerini, bağımsız radyoları ve müzik teknolojileri ve ekipman hesaplarını takip eder. Tabii ki sadece bu kadar değil, komik videolar, İzlanda videoları ve The Office&nbsp;bloopers da vazgeçilmezleridir.4. Ne izler?Bilim kurgu, fantastik ve zamanla oynayan film ve dizileri izler. Çektiği klipleri çok sevdiği için en sevdiği yönetmenlerden biri Michel Gondry’dir. Björk'le beraber ortaya çıkardıkları dünyaya ayrıca hayrandır. L’ecume des jours (Mood Indigo), en sevdiği filmdir. (94 dakikalik versiyonu kısaltılmış hâlidir, film aslında 2 saat 11 dakikadır). Melankoli ve nostaljinin bir yerlerden muhakkak fışkırdığı işlerden çok hoşlanır.5. Ne okur? Mark Fisher'ın Ghosts of My Life: Writings on Depression, Hauntology and Lost Futures kitabı durup durup tekrar okuduğu ve yanından ayıramadığı bir kitaptır. David Toop'un Ocean of Sound kitabı da aynı şekilde. Ursula le Guin'le de arası çok iyidir. Özdemir Asaf'ın&nbsp;Dün Yağmur Yağacak'ı da en sevdikleri arasındadır.6. Neyi tekrar eder?Şarkıların, yazıların ve filmlerin eskidiğine inanmaz, ne kadar eskirlerse eskisinler, yenileriyle bir arada sunulduklarında, her seferinde başka bir hikâye anlattıklarına inanır. O yüzden bir kere sevmiş olduğu şeyi her zaman sever, izler ve dinler. Formatını ve kürasyonunu sevdiği bir konsere (Church of Sound ve Café Oto, Londra), bir sergiye (180 The Strand sergileri) ve festivallere (We Out Here, Worldwide Festival Sete) gitmekten çok hoşlanır.&nbsp;

Ceylan'la tanışma notları: Worldwide FM, Massice Attack, Luke Una, Özdemir Asaf ve Mark Fisher

Ceylan Göksel

Alman tenis efsanesi Steffi Graf yalnızca üç kez yenildiği 1988 sezonunda dört Grand Slam turnuvasının tamamını kazanıp, Seul’deki Olimpiyat Oyunları’nda da altın madalya kazanarak ‘Altın Slam’ yaptığında, birçokları bunun bir daha tekrarlanamayacağını düşünüyordu. Bu yıl ise iki tenisçi daha bu seçkin kulübe katıldılar.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1638523081807.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.01" width="550" alt="Steffi Graf" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: tennisheadTekerlekli sandalye tek kadınlarda Diede de Groot ve quad kategorisinde Dylan Alcott dört büyük turnuvayla birlikte Tokyo’da düzenlenen Paralimpik Oyunları’nda kazandıkları altın madalyayla Altın Slam yapma başarısı gösteren tarihteki ikinci ve üçüncü raketler oldular.2021 başladığında, teniste üzerine en çok tartışılan konulardan biri Novak Djokovic’in Altın Slam yapıp yapamayacağıydı. 2020 yılına yaptığı hızlı başlangıç COVID-19 pandemisi nedeniyle sezona verilen arayla kesilen tenisçi, 2021’e de şampiyonluklarla başlamış, Olimpiyat Oyunları’nın ertelemeli olarak düzenlenecek olması da Altın Slam olasılığını canlı tutmuştu. Ancak Djokovic’in ilk üç büyük turnuvayı kazandıktan sonra Olimpiyat’a yarı finalde veda etmesiyle gözler Paralimpik Oyunları’na çevrildi.Kadınlarda dünya 1 numarası Diede de Groot, 2020’de yalnızca bir büyük turnuvada şampiyon olabilse de 2021’e yılın ilk üç Grand Slam turnuvasını kazanarak girmişti. Bu da onu, Tokyo 2020’ye kadar altın ve gümüş madalyaları başka hiçbir ülkeye bırakmayan Hollandalılar’ın mutlak bir hakimiyetinin olduğu tek kadınlar mücadelesinin favorisi haline getirmişti.&nbsp;Finalde karşısında Avustralya Açık ve Fransa Açık finallerinde yendiği ev sahibi tenisçi Yui Kamiji’yi bulan de Groot, tek kadınlarda final gören ve Hollandalı olmayan ilk tenisçi olan rakibini iki sette geçerek altın madalyanın sahibi oldu ve Altın Slam’e bir adım kadar yaklaştı.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1638523213859.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.56" width="550" alt="Dylan Alcott" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Tennis AustraliaQuad kategorisinde Rio 2016’da altın madalya kazanan Avustralyalı Dylan Alcott ise en sevdiği turnuva olan Avustralya Açık’ta yedinci şampiyonluğunu kazanarak başladığı yılda finallerde dünya 2 numarası Sam Schröder’i mağlup ederek üç majör şampiyonluk elde etti. Paralimpik Oyunları finalinde karşısında yine Hollandalı tenisçiyi bulan Alcott rakibine yine set vermedi ve altın madalyanın sahibi oldu.Tenisçiler Paralimpik Oyunları’ndan sonra, ara vermeden yılın son büyük turnuvası için New York’a seyahat ettiler. Diede de Groot tekerlekli sandalye tek kadınlar kategorisindeki ilk iki maçında rakiplerine toplam üç oyun bırakırken bu yıl dördüncü kez bir finalde karşılaştığı Yui Kamiji, dünya 1 numarası rakibinden yalnızca beş oyun alabildi. Böylelikle Diede de Groot Altın Slam’i tamamlayan tarihteki ikinci tenisçi oldu.Dylan Alcott da finalde karşısında yine bir Hollandalı’yı, Niels Vink’i buldu ve 7-5, 6-2’lik skorla Altın Slam listesine ismini yazdırdı. Dylan Alcott önümüzdeki yıl Avustralya Açık’ın ardından emekli olacağını açıkladı, 24 yaşındaki Diede de Groot’un önünde ise yıllar var. Bu iki tenisçiyi, 2021’de dominant birer performansla beş büyük unvanı birden elde ederek Altın Slam yapma başarısı bir araya getirdi.

Punto 

Tokyo 2020 Paralimpik Oyunları'nda kategorilerinde altın madalya kazanan iki tenisçi; Diede de Groot ve Dylan Alcott.

Altın Slam Yılı

Kort dışında utangaç ve mütevazı ama korta çıkınca bir o kadar güçlü ve azimli bir karakter Steffi Graf.&nbsp;Kariyeri boyunca çok az tenisçinin ulaşabildiği başarılar elde etmiş, genç yaşında kortlarda dev performanslar sergilemiş de olsa klasik “yıldız sporcu” ihtişamına sahip olmayan bir yıldız.<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Hızlı yükseliş: “Andre Agassi-Pete Sampras rekabeti erkekler tenisini domine ediyor ama kadınlar tenisinde şu anda yalnızca Steffi, Steffi ve Steffi var”. 1995’te Steffi Graf’ı konu edinen 60 Minutes programı bu sözlerle başlıyor. 13 yaşında profesyonel tenise adım atan Steffi Graf, ilk Grand Slam şampiyonluğunu 17 yaşında, Martina Navratilova’yı&nbsp;yenerek kazandığı ilk Roland Garros kupasıyla elde etti. Toprakta gelen bu başarıyı Wimbledon ve Amerika Açık finaliyle devam ettiren Graf güçlü forehand’i, kusursuz ayak çalışması ve agresif baseline oyunuyla tüm zeminlerde iddialı bir oyun sergiliyordu. </li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Tarihî rekorlar:&nbsp;Bugün “tarihin en iyisi” tartışmalarına konu olan pek çok ismin aksine Steffi Graf 30 yaşında kariyerini noktaladı. Buna rağmen kadın-erkek tüm tenisçiler arasında pek çok rekorun sahibi. Kariyerini 900-115’lik bir galibiyet oranıyla tamamlayan ve toplamda 107 kupa kazanan Graf, 377 haftayla en uzun süre 1 numarada kalma rekorunu hâlâ elinde tutuyor. Ayrıca 22 Grand Slam şampiyonluğuyla açık dönemde Serena Williams’ın ardından ikinci konumda.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-01T19:35:30.612Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Steffi Graf" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Golden Slam:&nbsp;1988 sezonu sadece Steffi Graf için değil, tenis tarihi için de özel bir sezon. Steffi Graf, 1988 sezonunda teklerde Avustralya Açık, Roland Garros, Wimbledon ve Amerika Açık’ı kazanmakla kalmayıp Seul’de düzenlenen Olimpiyat Oyunları’nda da altın madalya kazanarak Golden Slam elde eden tarihteki tek tenisçi konumunda. Üstelik bu başarı Avustralya Açık’ta Chris Evert, Roland Garros’ta Natasha Zvereva, Wimbledon’da Martina Navratilova, Amerika Açık ve Seoul Olimpiyat Oyunları’nda Gabriela Sabatini gibi önemli isimleri yenerek kazanıldığı için oldukça değerli. Graf’ın Golden Slam elde ettiği sezonda çiftlerde Wimbledon şampiyonluğu da kazandığını hatırlatmakta fayda var. </li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bir hayran ne kadar ileriye gidebilir?&nbsp;1993 yılında Hamburg’da düzenlenen bir turnuvada saha değişimi arası verildiğinde tribünlerden gelen bir kişi 19 yaşındaki dünya 1 numarası Monica Seles’i omzundan bıçakladı. Bu kişi ifadesinde Steffi Graf hayranı olduğunu ve Seles’in 1 numarada kalmasını engellemek istediğini söyledi. Graf’ın kariyerindeki en sarsıcı olaylardan biri olsa da yaşananlar gerçekten Seles’in uzun süre kortlardan uzak kalmasına neden oldu ve Steffi Graf yeniden 1 numarayı elde etti.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-01T20:29:04.925Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Graf" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İkinci hayat:&nbsp;1995 yılında babasının vergi kaçakçılığından tutuklanmasıyla yaşadığı ailevi problemler Graf’i oldukça sarstı. Sırtından yaşadığı kronik sakatlığa diz problemleri de eklenen Graf, 1997’de ilk defa Slam şampiyonluğu kazanamadığı sezonun ardından arka arkaya ameliyatlar geçirdi. 1999 yılında kazandığı Roland Garros, kariyerinin son şampiyonluğu ancak yeni hayatının da başlangıcıydı. Aynı yıl erkeklerde şampiyon olan Andre Agassi ile ilişkisinin temelleri bu turnuvada atıldı. 30 yaşındaki dünya 3 numarası kısa bir süre sonra “Teniste yapmak istediğim her şeyi yaptım” diyerek emekliliğini açıkladı. Tenisi bıraktıktan sonra kendisini ailesine ve Children for Tomorrow adıyla kurduğu derneğine adayan Graf, artık kortlardan uzak yeni hayatının keyfini çıkarıyor. Kapak Görseli:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwNDEyMTcxNmE5MzgwMDAwNzAxM2VkMCZ1c2VyPTVlZjQ3ZDc5MjNmYzJiMDAwODcwZjA4NCZhdXRob3I9NWY5MTY5Mjg5NzI1ZmUwMDA4NzA4NDEyJnNvdXJjZT13ZWImbmV3c2xldHRlcj01ZWUyNGE5NTg3ZTEyNTdhMDA4N2RjZTUmaXNzdWU9NjA1YzMwYTQwOGNkZjIwMDA3YjVkYWI3JnN1YnNjcmliZXI9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cuaW5zdGFncmFtLmNvbSUyNTJGYmF0dWhhbmNldHQlMjUyRg==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Batuhan Çetin</a></li></ul>

ul ile ilgili hikayeler